장음표시 사용
231쪽
quod ad tale regimen requiritur necessario Praesidens pro bono unionis , qui etsi non habeat potestatem absolutam in negotiis regiminis ; et non so
lum non audeat sese immiscere rebus suorum con-
regentium (i); sed etiam debeat submitti toti gremio ; gaudeat tamen privilegio exhortandi ad suum proportionatum officium eos, qui illud negligant, et eos iungere unioni. Et haec est preci se ratio , ob quam Salvator, quamquam immediate dederit eamdem potestatem omnibus Apostolis (r , et submiserit Sanctum Pe-
esse eonstitutam sEpistol. Gallae Placidae Augustae ad Theodosium Iuniorem an. '. Tom. XI, Concilior. pag. 3 g. et ex ea, scilicet ex Apostolici montis cacumine, velut ex Sion legem procedere; R,. manumque Episcopum , uti Petrum Apostolici ehori Principem haberi oportere s Constantiniri Pogonatus Augustus Epist. ad Leonem Papam, Tom. XII. Conciliori pagin. I 62. JSed decora Sedia Apostolicae, Summorumque Pontificum omnia , quae maiorum consensione firmata , ad nos usque perduxit traditio ; quaeisque plane demonstrant, quemadmodum sit Ecclesiae regimen a reptibilis emo di-epans, late describere , non vacat . De Durnelio , quod addit Anonymus, vide quale sit, Epistol. nostra vXi. pag. I S. siJ Coarguet is Ansnymus Petrum, quod cum Hierosolymis esset, ubi Iambus Episcopatum gerebat, rebus eius Ecclesiae sese immiscere non dabit rit . Ad quem enim coetum spectabant , quae Hiemsolymis orirebantur, nonne ad Epiuopum p Et Petrus tamen de iis statuit et Actori Apostoli
cor . c p. v. v. g. sqq. Rursum Petrus.
ibid. bene populo precabatur publi. ce et v. I . sqq. Vide Epist. nostram
(x Cum Anonymus, ut ante viis dimus , non probet , nisi quod in Evangelio legerit , cur nobis locum inde aliquem non indicat, ex quo potestatis Petri, reliquorumque Ap - .
232쪽
diso APPEN Dixtrum universae Ecclesiae (i , et tamen concesserit peculiariter curam pro conservatione unionis, commendari tque , eum variis in locis alloquens , ut rem
praesentantem alios Apostolos (a .
olorinn perspici possit aequalitas Equidem Petro in Evangelio Eccleissam inaedificatam . creditum universum populi Christiani gregem ; fratres ut in fide confirmentur , commendatos a Christo lego ; dictum tale quidquam A mitolis reliquis non lego . Provocabis ad Cyprianum ,
et Hieronymum , sat scio . Uerum
hi , ut Epistola priore pluribus me ostendisse memini , Apostolatus h nore , ac potestate Apostolos omnes pares affirmant fuisse ; non principatus. Ac priricipatus quidem a CP priano in Petro sic agnoscitur , ut inde Petri Cathedra principalis sit , quod nusquam de ullo alio Aposto-Iorum dicit. Idem fatetur,Principatur
eiusdem causa , eum, qui locum Peutri teneat, adeo Episcopia ceteris Apostolorum. Successoribus. esse praestantiorem , eos ut possit, si quidem, in ossicio se non contineant , de throno deiicere . Hieronymus autem eaput fuisse Patrum, constitutum satque super Petrum aedificatam Ecclesiam a Christo docet ita , ut qui-
eumquae cum Petro ipso, eiusque Successoribus non coli gat , spargat ssuque extra arcam , Pereatque regnante diluvio. Quoties haec dicenda, Anonymo sunt vide Epist. n
(i Equidem in Scripturis, inque
Patrum operibus aedificatam a Christo Sematore super Petrum Ecclesiam vides , Ecclesiae vero subiectum non item video . Rursum Patres repraesentasse Eeclesiam Petrum aiunt perasaepe; Ecclesiae subiectum, numquam.
Quod si horum quemquam sibi praesidio Anonymus putat esse, eius testimonium afferat. Atenim qui demum afferet, si ullum ex eorum operibus ne extundere quidem possit ' Nam quod ex sacris Novi Testamenti Libris liquere ait: missos fuisse in Samariam ab Apostolis , qui Hieros lymis versabantur , Petrum, et Iohannem , cuiusmodi sit , et quo tandem modo intelligendum, ostensum iam est , nihil ut sit novis argumentis opus. Quod porro supra Anonymus idem obiecit, reiectum fuisse ad Emelasiam Petrum , si in eum quisquam fratrum peccasset , quam sit alienum, constitit ex Epistola priore nostra numer. xv. pag. 6o: N. ubi To die Ecclesiae se Petro non suisse dictum antis. madvertimus , atque una, simul de monstravimus, quid Christus ipM P trum alloquens dixerit . vide etiam i
Ep. eamdem nostram v IX n. ix. p. 23 i
bi Hoc item ex Sacri novi Test
233쪽
Hine S S. Patres perinde considerant primatum Papae. Nam S. Pacianus (i dicit clare Epist. III. Dominus dixit Sancto Petro, quod pariter dixerat aliis Apostolis , ut unionem per unum solum firmaret . Et S. Leo 'Papa sa) animadvertens , quod
menti Bibllae mihi ostendi velIm .
Sed frustra Anonymus temptis , inquirendo, teret. Nam ita est Christi eomparata oratio, ut non ad alios, sed ad unum Petrum spectare videam tur . Interrogavit quidem . Servator Apostolos omnes; sed Petrus tantum interroganti respondit, nec usquam legitur, eum collegarum etiam nomine respondisse. Immo vero sie Se vator idem Petrum est alloquutus , ut eum tune unum appellarii Be
sum. Cur Quia, inquit, non caross, et Sanguis revelavit tibi. Audin', tibi Z At vobis dixisset, si de omnibus loqui instituisset. Neque vero DBeatus es tantum ad buit, verum mox quoque adjunxit ris Et ego dim tibi, M quis tu es Petrus, et super hanc pe-- tram aedificabo Ecclesiam meam, is et tibi dabo taaves etc.,,. Quis autem non plane perspiciat T) tu es cephas, T. tibi dabo et c. , in unum snon in plures eadere 3 Profecto Christus dum voluit quidquam de omnibus Apostolis intelligi oportere, os ad omnes convertit . Vide Matth. cap.
prope essem , s oemria Evangelimrum hae de re loca persequi inducando vellem . Non me latet, fuisse Doctorum aliquos, qui nomine collegarum responsum a Petro fuisse seris rent . verum hi pariter una voee omnes testantur , ob eam coufessionem , Petrum praelatum Apostolis ceteris fuisse a Chisto, et eaput Ecclesiae constitutum, et successionem Petri Petram illam esse, quam non vincunt inserorum portae etc. ut multis evicisse me arbitror Epist. I. III. vi. ci) Conset Epist. nostram vXI.
X33. sqq. Sed quoniam Anonymus ad Pontifices Romanos provocat, noti gravato seret, si quid hac de re Leonis praecetares seripserint , brevitee explicaro . Ergo propterea quod Christus oves , agnosque suos fidei Petti curaeque crediderit, eique tu es Petrus, dixerit, e super hanc Petransa. Dabo Eemeliam meam die. eius successores ipsum ut caput, Rectois rem et c. Rel Christianae publicae , praedicarunt, ex eoque Apostolatum , et Episcopatum exordium sumsim
docuerunt: Siricius Epist. v. ad Alr Disitired by Cooste
234쪽
claves Ecclesiae , et eadem potestas data fuit omni .
n. I. pag. Tom. I. Ep stolarum Roma uornm Pontificum Edit. Patim ann. X El. ,, Per Perrtim , inquit, D Apostolatus , et Episcopatus in ,, Christo coepit exord um M . idem Epist. I. ad Himerium Tarraconensem D. I. pag. 6r Portare B. Pe. M tram onera omnium, qui gravan si tur ,, docet; quare sedis illius 'a tuta nulli Saeerdotum Domini ignorare , esse Aberum . Innocentius I. Ep M. II. ad Uictricium Rotomage Rem num. I. pag. I T. Per Petrum, inquit , ei apostolatus , et Episeopatus in ch icto merit exordium Et Epist. xxx. ad Concilium Milevi. tanum num. t. p. 8M . . Per omnes,,s meuir , provincias de Apostolico,, sente petentibus responsa semper emanant . Praesertim quoties fideis, ratio ventilatur, arbitror, omnes,, fiatres. et coepiscopos nostros non.
M velut nune retulit vestra dilectici,M quod per TOTUM MUNDUM M PoqvIT ECCLE*lis OMNIBUS
M PRODESSE. Fiant enim necesseri est cautiores. cum invento es ma-M Ioram ad duplici relationem SuM nodi nempe Carthagin ensis . et
M Milevitanae 3 SENTENTIAE ,- NOSTRAE RTATUTIS SE vl. DERANT AR ECCLESIASTI.
lam xxllv l . pag. 'Io. et Epist rix I vis ad Hieronymum, qui ad ipsum m fugerat auxilium postula um adversus eos , qui in suos Hierosolymis saevierant pag. 38 quo loco, arrempturum se auctoritatem Sedis Ap stolicae ad omne comprimendum n
fas, promittit et Et Epist. xxxv. ad Johannem Hierosolymitanum p 38. sqq. Quotus autem quisque fuit Epiis scoporum , qui minus recte Inmiscentium , Siticiumque scripsisse diceret , plusque tribuisse Petro , quam veritas flagitaret Nemo certe. Quin contra fuere , qui Epistolas easdem et probarent , et laudarent, ut celebratae ab Augustino fuere Inn centii ad Synodos Carthaginiensem, et Mileuitanam Epistolae uti reriptae
cui oportuerat , decueratque Pomtificem Apostilicae Sedis . Ep. CL Exv. . ev . ad Paulinum num 28. pag. Sia. Edit. Antuem. m. I m. Tomisi . et Epist ccxv. N ELvi I. adu lentinum etc. num E. pag. do . et aliis
hi . De Petri au toritate consulit etiam rasimus Papa Epist Ei I. num. T. Da Mo Bonifretus T. Epist. ad R sum Thessalon. Tom. a I. Concilior. p. mr. Edit. Paris. am . I id. si , , B. Apostolus Petrus . inquit , culsi arx . Sacerdotii Dominica voce eonis M cessa est ete. Et Epist ad eumdem M ibid. pag. Iret . . pastor DomiRim carum ovium est perpetuus co
235쪽
APPENDITbus capitibus Ecclesiae ; dicit etiam , quod haec ple
na potestas aequalis , non fuit peculiari modo commendata Sancto Petro, nisi ut exemplo esset omnibus aliis capitibus Ecclesiae Verum est, Domini mei, non posse nos negamre , quod, ut dixi superius, Auctores Ecclesiastici saepe fuerunt causa non rectae intelligentiae suis
phrasibus figuratis, et aequivocis, dum loquuntur de Primatu Papae (I . Sed nihilominus is Primatus est fundatus bene in eo , quod ille nihil continet aliud , nisi praerogativam , supplendi , quod alii in munere fungendo negligunt; habendi curam particularem unionis Ecclesiae ; et dandi omnibus aliis exemplum observando exacte dispositiones Ecclesiae, et ejus disciplinam; per quem Primatum neque supremi Principes, neque
Episcopi quidquam amittunt sa).
,, stitutus ete. et Epist. ad eumdem ibid. pag. IIas.,, Manet B. Apost ,, tum Petrum per sententiam D s, minicam universalis Ecclesiae ab hoc sollicitudo suscepta , quippes, quem, Evangelio teste, in se Ros, verit esse fundatam, nec umquam eius honor vacuus potest esse cu-M rarum, cum certum sit, summam,s rerum ex eius deliberatione pens, dere Se. - . Iam de Caelestino alio loco diximus. Xytus porro Epi- , stol. v1. ad Johanuem Antiocheamnum. s. pag.-Tom. I. pistol. Romanor. Pontifi,, B. Apostolus P ,, trus in Suceessoribus suis,s, quod accepit, hoe tradidit. Quis M ab eius ae velit separare doctrina, b, quem ipse inter Apostolos primum H Magister edocuit ' c.,, sis vide Epis . nostram vXI. num
s1J Primatum Pontificia Romani
hisce angustiis coarctari, neque tradidit umquam, neque agnovit aut,
quilas . Conser Epistol. nostram vID
236쪽
S. Epiphanius scribit, quamquam quivis Episcopus habeat suam dioecesim, et unus eorum non se
intromittat in ea, quae pertinent ad districtum alte
n. x I. pag I r. sqq. Vidimus , quid S. Martyr Cyprianus ad Stephanum
Papam seculo XII. de Marciano Areis
latinsi repellendo ex Episcopatus throno scripserit ; Quid orientalesia Damasum Pontificem seculo Iv. scribentes petierint , nempe de deponendo Timotheo Episcopo, auctoritate Apostolicae Sedis, qui tamen Timotheus Episcopatu in Oriente potitus fuerat; Quid s. Basilius Magnus tradiderit memoriae de Eustathio suae Sedi a Liberio Pontifice restituto , quin Episcopi , a quibus depositus, pulsusque fuerat Eustathlus, mutite sint ausi; Quid Synodus Chalcedonensis censuerit de Theodotito Cyrensi, quem S Leo MMnus, se cus atque Patres Ephesini censuerant, redire Cyrum, Episcopatuque fungi, voluit. Haee multo latius patent, quam fines illi patiantur, quos An
nymus praescribi Sedi Apostolicae cuperet. Iura Praeterea Italis, Hispanis, Gallis, Germanis, orientalibus ab Julio, a Siticio, ab Innocentio I. a Caelestino , a Leone , a Gelasio
constituta fuisse liquet , non modo non repugnantibus Episcopis, atque Principibus, verum etiam ultro o, temperantibus . Quis Augustino in mandatis dedit, ut in Mauritaniam proficisceretur, Ecclesiasticorum aluquot negotiorum causas , nisi rasiamus Papa Conser Epist. Aug. cxcis
gin. 332. Tom. II. Oper. Quis Iuli no Episcopo Coensi, ut Constantinopolim se conferret, explendae pontificiae legationis ergo, nisi Leo Magnus, Epist. X. xxxv IX. ad Iulianum cap. XI. pagiri. 33p. Tom. XI. oper.
Edit Rom. ann. I ss. Quis Synodi Ephesinae Patres adegit , ut Nest rium eondemnarent, deque dignitate deturbarent, nisi Caelestinus, ut saepe animadvertimus Denique, ne nimius sim, quis Iohannem Epire pum Philadelphiae vicarium suum
in oliente esse praecepit, eique potestatem constituendorum Episcoporum , ac Presbyterorum s eorum
que , qui lapsi fuissent , deindeque resipuissent collocandorum in Pristiano dignitatis gradu, idque ex Ap stoliea auctoritate sita data a D MINO xx x Ruplou per Petrum Principem Apostolorum , nisi Martinus i. orthodoxorum nemine reci mante , aut non plane cemsentienis
te T. III. Concilior. pag. 63'. Sad infinitus essem , si quae vetera m
numenta continent, consecta ri peringenrendo statuerem . vide Epistolam nostram v II. num. EI. A Xrp. --
237쪽
rius; hoc tamen non obstante amor (I sineerus pro
cidi Auerere igitur Epiphanio , utiremes Anonyme, non iure, sed amore fit, ut unus Episcopus queat in alterius se Dioecesim immittere , si is alter male suo munere fungatur. At quae dissensiones , quae omnsiones, quae turiae orientur , si alter ille
redire ad ossicium nolit, indigneque serat, ut is , qui iure careat , sibi
praescribat , ovesque suas ab ipso avertere conetur ' duid Si extit rint aliquando, qui caritate se ali rum rebus immiscuisse dicerent, cum se immiscuerint cupiditate amplificanis dae ditionis suae , invadendique in aliorum possessionem 3 Sed patere te, ut appellem , Anonyme et si Eus hium Nicomediensem , si Georgium Cappadocem, si Anthimum , sexcentosque alios regasses, cur relicta sua, in aliorum Dioremes t nvaserint, quid demum putas filisse responsuros sessi id in heisse amoris sui erga Nicomedienses. Alexandrinos, Constant nopolit nos ostendendi, verita. tisque firmandae caussa, quam quidem veritatem oppugnatam ab Ath
nullo Alexauedrino , a Paulo, postque ab Epiphanio Constantinopolitanis vidissent An ignoras, maiores nostros, qui pernovissent, quantum ex raritatis ista simulatione in Ecclesias inserretur incommodorum , iam usque a primis nominis Christiani tem.
roribus edixi sie: is Episcopo non ius, cere, sua parochis relicta, allam se transilire, etiam si a pluribus e M gatur , nisi sit aliqua causa ratio.,, ni consentanea, quae eum cogatis hoc facere, ut pote ad maius lis, crum, cum possit ipse iis, qui illicis habitant, pietatis verbo conseris ,
an. i Id. Quod si hoc non licet, quo tandem modo licebit , uni Episcopo terius se Episcopi rebus immiscere, etiamsi providi i , id populis utile eumprimis futurum ; ni multorum Episeoporum iudicio, et maxima cohortatione t sane S. Cyprianus is, quo tute, etsi tam, at patrono thmen interdum gloriare , Epistola
LxviIT. M. Lxvii. ad Stephanum
Papam, quae I. ponitur inter Epiis stolas Stephani Tom. r. Epistolari Romanonim Pontifieum num. s. pag. Ei . M idcireo copiosum esse e pusis Sacerdotum , docet , concordiae is mutuae glutino , atque unitatis M vinculo eopulatum, ut si quis exis collegio e Episcoporum ... gregemis Christi vastara tentaverit, suis
is niant ceteri s non dicit unus suci. Disitired by Cooste
238쪽
Jesu Christo non potest se hujusmodi terminis con-
,, arbitratu J et quasi Pastores utiles,
se et misericordes , oves dominicasM in gregem colligant ri . Addit m ro,, i Cum Pastoribus ... per quos,, Dominicae oves negliguntur , et ,, pereunt, Dominus comminetur , ,, quid nos aliud facere oportet , ,, quam refovendis Christi ovibus ex si hibere diligentiam plenam p. . Nam
M etsi Pastores multi sumus, unum M tamen gregem pascimus ete. M.
Quo demum modo e Scilicet age . tur de Marciano Arelatensi Antistite , qui ab reliquorum catholico.rum Episcoporum consensione d Rues.serat . Ad hunc mei cendum , non ipse cum collegis quidquam statuit Cyprianus . Ad caput, seu ad Ecclesiam principalem , unde unitas est evorta Sacerdotalis , nempe ad
Stephanum confugit, cujus auctoritate rem perfici oportere norat; atisque s. .' Facere te oportet , inquit,
, , plenissimas litteras ad Coepiscopotis nostros in Galliis constitutos, ne M ultra Marcianum pervicacem , et ,, superbum , ac fraternae salutis,, inimicum , collegio nostro insul. M tare patiantur,. . Quid hoc est, ni si confiteri est, ad Stephanum peristinuisse iubere , cavereque, ne Episcopi Galliarum Marcianum deinceps ferrent Pergit Cyprianus: s Ibid. num . . pag. 2I3. J Stephanum allo.
Epensis: Dirigantur in Provinciam, se et ad Plebem Arelate consistentem M a te litterae , QUIBUS abstento M Marciano , alius in ejus locum M substituatur, et grex Christi, qui se in hodiernum ab illo dissipatus,M et vulneratus contemnitur , colli
videlicet quarum vi , communione merorum prohiberetur Marcianus, deisque Episcopatu deturbaretur . Iam Cornelius Pontifex , quem Cyprianus idem summis laudibus celebrat, cum Episcopos tres simplicioris imgenii , oppressos crapula, manus imis posuisse Novatiano comperisset , ita in eos esse animadvertendum duxit , ut unum eorimi, qui veniam postularat, rogatu populi, ad communi nem laicam susceperit , reliquis vero duobus deiectis de Sede, ordin
: IN EORUM LOCA, IN QUIbUS silli temulenti J FUGRANT, MISIMUS . Epist. ad Fabium Antiochenum Apud Eusebiuml ib. v i. Hist. Eccl esiasticae cap. xxi T. Ecquis autem tunc fuit, qui dictum id contra ius fasque a Cornelio fui
se diceret Nemo quidem certe. Immo vero cum tanta fuerit Cornelii apud omnes existimatio , atque his
lebritas, dubium non est, quin iure ipsum egisse omnes orthodoxi ceum .
239쪽
tinere . Quare si hic amor exigit, ut in casu necessitatis unus Episcopus adimpleat alterius ossicia, quae hic alter neglexerit in sua Dioecesi , quomodo non erit necessarium(IJ , et utile , ut sit unus, supra alios omnes, cui sit impositum onus reparandi neglecta ab aliis ossicia , et retinendi inter omnes unitatem p
Is tamen remanet subjectus aliorum communitati;
et alii perinde possunt reparare , quod ille ipse ne
Episcopi item possunt exhortari Papam , ut suum ossicium observet I): totum id quidem , ut
rint. Quid de Iulio dicam, qui Ath nunc Anonymus secum conflige Iiatam, aliosque sedibus suis resti- studet: tuit , etsi pulsi ex iis ab Synodis .... pugnantia secum orientalium luissenti vide Socratem hontibus adversia componere . lib. X. Hist. Eccl. cap. xv. et eap. sal Hoc quale sit , vidimus Epitvr t. Quid de Liberio, cui Thya- stol. vi T. n. x X. pag. I . sqq. qtnensis synodus paruit, Eustathium Se- Runt. XII . Pag. X 3. sqq. et n. XI v. haslenum suae Sedi, unde a Melitu pag. I S. nensi Concilio deiectus fueradi, resti- sal Rurium ad ingenium redit. tuente Confer S. Basil. Epimccxxii I. Nam qui paulo ante necessarium essenum. 3. p . Dd. Tom. III. Quid de dixerat , ut sit unus super omnes Damam , a quo orientales petiete , alior, mi sit onus impositum rest ut sua auctoritate de throno deiiceis randi neglecta ab aliis incia; sub ret Timotheum Apollinaris secta. to nunc mutata voluntate , Episco.torem , etsi is in oriente obtine- pum quemque alteri cuique, ne Papabat Episcopatum Quid de Caelestiis quidem excepto, praeficit. Itaque m liano, de Leone, de Simplicio, de . lia inducit Praesectorum, eum tame issio , de Agapeto, de Theodoro, de unum omnium necessarium esse, non Martino I. etc. do quibus a me supra plures statuerit. Iam vero cum Ammest accurate disputatum t nymo ipso auctore, ea praefecturam siJ At si omnium Episcoporum eo solum consistat, ut qui ea Polleat, amna est auctoritas , qui laudem nonnisi hortando reparet nco ecta,
240쪽
Apostoli Hierosolymis , qui cum audissent , quod
Samaria acceperat verbum Dei, miserunt Petrum ,
et Johannem , ut duos subjectos (i Ecclesiae , in SM
inque osmio negligentes contineat; eos in Bethlehem et v laesidque Episcopo cuique eompetat; mittens eos Matth. cap. II. v. g. quid erit reliqui, nisi, ut cuique Epis- Nempe, tua quoque sententia, Abs copo ea sit praefectura attribuenda' loni subjectus erat Ioabus . CurrHaec vero nisi pugnantia sunt, ecqu d quia in II. Regum lib. cap. Rivo erit denique quod contrarium, seu v. 32. Joabo ille dixit: aevoretaλὴν pugnans esse videatur' verum quan. ca v cc mdi-MITTAM doquidem multis demonstratum est, te Reeem . Sexcenta sunt gen quam late honos, dignitas, auctoria ris eiusdem, ex quibus platae perspiatas , potestas Romani Pontificis pa- eitur, T. mittere non esse plerum-teat , id equidem nune omittendum que subjectionis indicium . Mut censeo, ne actum agam. Porro dicuntur etiam ii , qui etsi fiJ Quonam ex Actorum Apost, subiecti non sint, tamen rogati mim Iieorum loco eoneludes , Anonyme, se ultro serunt. Hinc Absalon Ioa- subiectos fuisse Petrum, et Johannem tam alloquens ibid. is Misi, inquit, Ecelesiae eorum, qui erant Hierosoly- is ad te obsecrans, ut venires ad me, mis' At To xπε ιAm, inquis, oι ,, et mitterem te ad Regem die. Atis ab Ie oroNub Ois aevorroLot et A que hoc sane miror , abreptum te vaetbor , R. taexu ra miserunt Apo- eo suisse , ut non universae modo, sui , qui eraret Hierosob-1, Pe- quod concedam numquam ; sed etiama iam , et Iohannem , quod habet singulari Ecclesiae, qualis erat tunc Lucas ibidem cap. v III. v. X . -- Hierosolymis consistens, Petrum fui ti, hoe indicat. Praeclaret Te igi- se subiectum affirmam, invitis cath tur, iudice , Spiritus Sanctus Fu- licis omnibus. Neque enim omnis .etur est Filio , contra atque m , Ecclesia tunc coacta ea in urbe erat. des catholica doceat . Quamobrem Nam permulti quidem, ob persequu- inquire. Quia Christus apud Johan. tionem in christianos ab Iudaeis coniis Evang cap. xv I. v. . dicit: Te, , ae motam , dispersi fuerant, ac pera MITTAM eum, Paracletum nempe, transibant urbes , atque provincias ad vos . Quid ' Magosne, qui Chri- euangeliemter verbum, ut est eamatum adoratum in Palaestinam vene- eodem Act. Apost. v. sqq. mem xant , roditos Herodi fuime dices p riae traditum.