장음표시 사용
171쪽
Tota quaestio in eo versabatur, an Regulares dispersi per In- ustam suppressionem subessent Parochiali iurisdictioni quoad su-nera. Rationes deductas tum quae in exquisitis votis reperiuntur, tum quae eae officio adiectae sunt, breviter in hac disceptatione
attingemus. ARGUMENTA PRO EXEMPTio'E. Observabatur itaque , lavore Regularium, actum illegitimum suppressionis, producere effectus iuridicos, quos produceret suppressi legitima, nullatenus OSSe. Est enim actus ipso iure irritus, proindeque privilegio Regularium Ruferre non potest. Praesertim cum inter Regulares, licet ob illatam violentiam essent dispersi, servabatur tamen moralis regi minis unio, et obedientia debita praestabatur Superioribus; ideoque poterant simul Begulares convenire in propriam ecclesiam ad actus omittendos regularis professionis, et maxime ad mei suprema praestanda suis Confratribus. Cum itaque non praestet impedimentum quod de iure non sortitur effectum, privilegia Regularium sarta tectaque manere debuerant. Porro inter horum privilegia, illud recensetur quod legitur in cap. 5 de sepultur in Ghisce verbis Religiosi, nisi a propriis nasteriis adeo forsitan remoti sint, quod ad ea cum moriuntur commode portari non possunt, nequeunt cum velle et noli non habeant sibi eligere sepulturam, sed sunt apud sua monasteria tumulandi. Quare Regularis decedens sepeliri debet apud suum Monasterium, neque eligere sibi potest sepulturam, excepto unico casu in quo nimis remotus a Monasterio reperiatur; qui casus in praesenti quaestione nullatenus Verificabatur. Sane praeterquumquod prope erat Regularium de quibus agimus ecclesia non deerant alia Monasteria non admodum dissita eiusdem ordinis, quae suppressionem passa non fuerunt. Etenim M. Canonum Expositores, verba illa, quae in allegato capite habentur, adeo forsitan sint remoti, intelligunt de ea distantia ob quam impendi deberet plus quam dies pro cadaveris delatione. Peligarinnan. Reg. - 2 racι. 8 cap. I n. s. ordon om 3 res bln. 161. Petra ad Const. 9 Honor. III. n. 8 tom. 2. Im animadve tebatur eosdem quoque Auctores et Sanche docere simul, posse Regularem a suo Monasterio valde remotum tumulari in ec-
172쪽
clesiis, quae spectant ad alias diversi nominis familias, quae sub eodem ordine comprehenduntu, Quare concludebatur, cum ad ecclesias supra indicatas commode potuisset Provincialis cadaver deserri, non debuerat illiid in parochiali ecclesia sepeliri Sed praeter haec, observabatur, ex doctrina Doctorum, Regulares extra Claustrum decedentes, etiam inmnsulto parocho qui extrema Sacramenta eisdem ministraverit, posse adsportari ad propriam eorumdem ecclesiam. Et in hac re nominatim Pignatel. Consι. 99 n. t om 4 reser sequentem S. C. C, egoi
tionem diei 2 Iulii 1620 ad . dubium quod in latinum idioma
vertimus si Cum interdum accidat, ut Regulares, speciatim veroi Canonici Lateranenses, extra Monasterium in domo suorum pa- rentum moriantur, et cum Parochi eorumdem administraverint a Sacyamenta, quaeritur an ex Superiorum mandat noctu deseri is possint ad eorum ecclesiam inconsulto Parocho ita ut non dentui a parqchialia emolumenta. ii l Sacra C. respondit Regulares Graelaustrum decedentes pos3 ad porum ecclesiam deferri, eιiam par chis inconsultis.
Neque obstat, subiiciobatur, quod tantum Parochus ius h beat administrandi Sapramenta Regulari exιra claustrum decedenti iuxta illud quod qcet Petra loc. it. n. 13 doctrinam firmans
quadam Reholytione . C. C. in Collen. thritis 1609. Aliud est
enim Sacrmenta conspyre, aliud est ius unerum et sepulchri, quod ex sussa segat capite specuit ac Regulares.
iurisflictionii initi observabatur, suppressionem aliam esse iuris aliam facti. Heic agi de suppressione, seu accuratius de oppressione facti orta ex violentia iniusta, qua Regulares e claustro exturbati sunt, sublatis mediis necessariis ad observantiam regularem prinsequendam. Porro haec suppressio quamvis ex omni parie illegitima, et ideo iuridice nulla, tamen, propter tristes essectus inde enatos, Regulares in eo statu reperiuntur quo in actum deducerensiqueunt nonnulla ex suis privilegiis, uuiusmodi illud est eoi
173쪽
piendi suprema officia a regulari familia Im Observabatur, propter huiusmodi suppressiones et Regularium dispersiones, ad res in pristinum ordinandas, requiri interventum S. Sedis; ut contigit post ultimam suppressionem et dispersionem a gallico gubernio
Insuper ad rem de qua agimus muliariter confirmandam, asserebantur duae resolutiones S. c. . respicientesmoniales dispersas ob onasterii suppressionem.
Etenim quaedam onialis inno 1818 in domo propriae familiae decessit, quae habebat gentilitium sepulchrum in parochiali Ecclesia S. Gregorii alter Parochus S. Martini intra cuius paroeciae
fines extabat onasterium, in quo Onialis suam onuserat professionem, contendebat sibi ius unerum spectare, eo vel magis quod Onialis sepulturam non elegerat. Sacra autem Congr. C.
favore Parochi S. Gregorii sententiam emisit Itoui in alι a P muren. 86 Iunii 1824. Alter easus allegabatur respiciens parochialm iurisdicti omin Monasterio onialium suppresso quod adhuc in pristinum sestitutum non fuerat. Convivebant in hoe Monasteriora vitalos et earum aderat Consessarius, localis Parochus Sabat με re ad illud accessit pro benedictione impertienda, repulsusque a mni libus suit. Huiusmodi actum reprobavit tum Ambiepiscopus, tum S. c. ΕΕ. et m. quas di 28 Martii 1817 literas ad eumdem ANehiepiscopum misit eum in finem erat opportunis ordinationibus, disponeret quibus Arehipresbyter Parochus possit libero exodis cere omnes propriae iurisdictionis actus in Monasterium S. Ca- tharinae non adhuc in pristinum restitutum , et prospiceret insuper, ne in futurummo chla vel oliquid minus decens orires tu super iurium exerciιio, pras in Ard presbIter eompeten
. tium .s ly uibro Monialium 1817. Quare Regulares licet illegitime expulsi sint monasterio, quoad nonnullus offectus, aequiparansur illis qui legitime dimittuntur, quique recuperant, ut Auctores loquuntur pelle e nosse in
174쪽
ordine ad funera, vel aequiparantur illis qui Indultum me ι rixationis obtinuerunt. Sane habitum regularem non induunt, pecunia pro diei necessitatibus utuntur, et libertate quadam ruuntur, qua sub regulari disciplina intra septa degentes, uti non poterant. 0uare sicut illi subiiciuntur Episcopali iurisdictioni ex legitimo sacto , ita isti licet ex illegitima suppressione, ob enunciatos inevitabitos essectus, eidem iurisdictioni subesse dicebantur, proindeque etiam parochiali iurisdictioni. Haec tamen ita intelligenda sunt, ut diei non possint Begularium privilegia extincta, sed suspensa, adeo ut cessante violentia suppressionis, et in pristinum rebus restitutis, veluti iure postliminii, ipso facto ea in suo robore
An et ad quos specto ius lanera peragendi quoad decedentes
3 Regulares rerum statu sic manente in casu. νBESOLuTIO Dusu. - S. Congregatio E. et RR. die 26 Februm rii 1864, re discussa respondere censuit: Urmative nempe e-ιigiosos dispersos quoad funera subesse Parocho laci prout caeteri puroohiani.
I. Parochum extrema Sacramenta administrare debere Regulari extra claustrum decedenti, qui tamen ius habeat ad funera huic peragenda. II. Hoc ius tamen Parochum habere si Begularis nimis a suo Mnasterio remotus decedat, adeo ut commode eius cadaver ad Monasterium deferri non possit, nisi aliter determinavit. ill Regulares autem dispersos, etiam ex illegitima suppre Sione, subesse quoad funera parochiali iurisdictioni sicuti caeteri Parochiani. IV. Quare colliges privilegium sepulchri ad singulos Bogulares spectare non uti singulos, sed quatenus sunt membra eiusdem consociatae familiae intra Nonasterii septa viventis, sub regulari
175쪽
siae parochialis Λ. quod Titius laicus possidebat, in Regulares 0rdinis . in ultima paroeciae A. vacatione, quae contigit mense Martii 1864, Vicarius capitularis Sedes enim Episcopalis destituta erat pastore concursum ad normam Tridentina legis indixit Existimans autem collationem dictae paroeciae vacantis hac vice S. SedieSSe reservatam ex Cancellariae regulis, ius eligendi inter apprο- batos regularibus Patronis denegavit, contendens, electionem PR-rochi ex dicta reservationis causa sibi spectare, salvo Begularibus iure praesentandi S. Sessi, quem ipse ex approbatis eligeret.
Contradicontibus regularibus Patronis qui, et ius eligendi, et ius praesentandi sibi adscribebant, dubium S. Sed dirimendum sui propositum quod in calce reserimus.
pitularis, qui suas adduxerat rationes, iuspatronatus de quo agimus, licet initio esset sorsan laterie tamen per transitum eiu
striam, non essat esse membrum eon .gularis, hab tu, semper dicitur esse sociatae samiliae intra monasterii septa, , sub monasterii Deiplina. o Quare ex sui regulari disciplina viventis. Ex hae quacumque causa haec monasterii di- ratione monasterium sibi vindirat ius seiplina dissolvatur et impossibilis red- funerum circa talem decedentem quod datur, ita ut eogantur Regulares extra si non onsideretur ut membrum illius onasterii septa dispersim vivere, privi-eons latae regularis familiae, non pos legium de quo gimus cesset necesse est. set hoc ius sibi vindieare, prout ex gr. Proinde, uti observas, per aeeidens tan-Πndieare hoe non posset super Regula tum, ex illegitima patrata violentia luridi-ribus qui indultum saecularigationis ob eos effectus consequi; suspensum nempe tinuerint. Quare Petra alios citans au in eas manet exercitium huius privi-etores Const. Honoris III. n. a legit, quod spectat quidem ad singulos 3ectum unic tom. 2 doeet e non posse a Regulares, non tamen uti singulos, sed Par his praetendi ius sepulturae pro uti membra consociatae familiae per res adaveribus Begularium decedentium gularem disciplinam , qua dissociata v extra laustra et qui eontumulantur in ordo exigit, ut subintret ius iocalis Pa-
176쪽
170 tuaisPATRONATUS ECCLESIASTICI.
dem iurispatronatus in corpus morale ecclesiasticum, qua tale, Suam immutavisse naturam, ac devenisse uspatronatus eccIesiasticum, iuxta textum cap. unis de iur patron in . Reiffensi.
lib. 3 tit. 28 n. s. Porro circa paroecias iurispatronatus ecclesiastici, haec tatuit Concilium Trid sera. 24 c. 18. Si vero ecclesia parochia lis iuris parochialis ecclesiastici sit, ac instituti ad Episco- Pum, et non ad alium pertineat, is, quem patronus digniorem inter probatos ab examinatoribus iudicabit, Episcopo praesen- tare teneatur, ut ab eo instituatur. Cum ver instituti ab alio, quam ab Episcopo erit facienda, tunc Episcopus solus ex dignis eligat digniorem, quem Patronus ei praesentet ad quem insti tuti spectat. smin cum institutio, hoc in casu, ad Apostolicam Sedem spectaret, cumque Vicarius capitularis, sede Vacante, iurisdictionem episcopalem obtineat, consequi videbatur ad dictum Vicarium ius ligendi pertinere, quod sede plena ad Episcopum pertinuisset. Illud enim Decretum ceu notat Benedictus X lV. de syn dioeces. l. 4 cap. 8 si adeo religiose custodiendum censuit S. C. Concilii, ut etiam quando institutio pertinet ad Papam, ο quod ecclesia parochialis vacaverit in mensibus Sed Apostoli-
cae reservatis, facultatem designandi digniorem ex approba- tis, non Patrono ecclesiastico, sed Episcopo competere dixerit apud Garaiam, et arbosam, ubi insuper ab eadem Sacra Congr. decisum reseri, quod si ecclesiam parochialem iurispa- tronatus ecclesiastici vacare contingat in mensibus Papae re-r vatis, ad solum ordinarium pertinem indicere concureum, nunciare magis idoneum, atque haec omnia ad summi Pontificis Datarium reserre, nulla prorsus habita ratione Patroni ecclesia-
stici. Idemque Pontifex cit. De n. 10 subiungit ius eligendi di- gniorem in singulis memoratis casibus competens Episcopo VR- cante sede episcopali transit ad Capitulum ecclesiae cathedralis ad quod iurisdictio Episcopi devolvitur sed a Capitulo transfertur in Vicarium, quem ex Concilii Tridentini Decreto sess. 24 cap. 16 de reform intra octo dies ab habita notitia vacationis ecclesiact
Imo agrianus refert lib. 8 deor sit. Ne sed vacan. cap. Ian. 18 3eq. norm m quamdam a S. C. C. stati tarn Risse in paro clarum collatione servandam, sed opiscopali vaeauto, hisce verbis
177쪽
oonceptam a Splus Vicarius eliget quem ceteris ipflgia idoneum iudicaverit, hae enim facultas nullo modo exami'aiqnhys com- η et ι cum soli Episcopo a Concili sit attributa, cuiu topo erit
a Vicariu sede vacante ipso etiam solus Ficarius absque exami natoribtis scribet literqs ad SSmum D. N ad quem collatio parin chialis spectabit, quibus praecipue testabitur, propositum suisse edictum, et exgmen per concursum factum, totque examinatos fuisse, ' ex eo aminatis to idoneos a tribus saltem examinatos ribus iudicatos, o vero ex istis idoneis talem ceteris magis idoneum iudicasse elegisseque pultare concludebatur Vicario capitulari ius esse, hoc in casu
dignipretii pter adprobatos eligendi. DE FNSI BEsuLARisu. - Regulares Patroni in ua defensione non Onyra'is pnt iis quae per Vicarium capiti 'dduc bant 1r, sed novo veluti utero innixi, salsum asse contφudebant
collationem paroeciae vacantis ad S. Sedem perti re Proinde- quo sibi electionem et praesentationem institutiquem vero canonicam Vicari capitulari adscribendam esse bucis id arit.
Sane si parpeciae collatio ad S. Sedem pertinuisset, id deduceretur vel x regula secunda cancellariae Apoν Olisah, vel x
resut nona atqui ex neutra id erui observab itur. In re uia enim secunda haec habetitur. II δε- ωempavit ...diqnitates et beneflcia omnia ad collatronem, praesema si em, ι cιionem et quamcumque aliam dimositionem Paιriarchorum Primatum, Archiepisessorum te Episciborum non tamin ad collationem eum ali ve aliis aut etiam alterius praes tationem vel electio rem pertinenιia quae nos illorum obitum . . . dimissionem, suismis
Sion m . . . qu modocumque a verit, et vacasui' in futurum.
Hac porro regula, subiungebηtur, licet R. uni iso sibi collationem Beneficiorum vacantium sibi reservet quae post obitulat Episcopi vel alterius P lati seu Collatoris vasaverint tamen ea beneficia excipi, quorum collati nun adipiscopula' solum e
tinet, sed ad alios quoque, sive ad aliorum praesentationem, Vel electionem etc. In casu porro agebatur de paroecia vacante, quae providenda Suo paroch erat, per electionem et praesentationem dignioris imter adprobatos, a Regularibus laciendam, ita ut nullas alias partes habeat piscopus quam praesentatum instituendi.
178쪽
Neque insuper obiici poterat, eiusmodi reservationem sese extendere etiam ad beneflcia patronatus ecclesiastici, ac si exciperentur, in dicta secunda regula, tantum beneficia patronatus laicalis Etenim, praeterquamquod eiusmodi distinctio ne quidem innuitur, nullus forsan interpres reperitur, qui ita illam regulam
Neque minus evidenter ostendebatur, regulam nonam sub sua reservatione non continere parosciam vacantem de qua agimus Observabatur enim regulam nonam duplici veluti parte constare, in quarum prima sibi R. Pontifex reservat si omnia beneflcia e clesiastica cum cura e sine cura, saecularia et quorumvis ordianum regularia, qualitercumque quia cata et ubicumque eristentia
in singulis Ianuarii, Februarii, Aprilis Maii, Iulii, Augusti, octinbris et Novembris mensibus . . . ad collationem provisionem pra Sentationem . . . quorumcumque Collatorum . . . et quorumvis Ordinum regularium . . . quomodolibet pertinentia. In altera vero
parte indulge R. Pontifex piscopis, qui vere ac personaliter resident in propria Dioecesi facultatem disponendi alternative,
scilicet: de omnibus e quibuscumque beneficiis ecclesiasticis cum cura et sine cura, saecularibus et regularibus ad liberam ipsorum dumta a rum autem aliorum cum eis dispositionem seu praesemtationem, vel electionem . . . quae in antea nempe in posterum in mensibus Februarii, Aprilis, Iunii, Augusti, Octobris et D cembris aetra curiam ipsam vacare contigerit. AEiusmodi disponendi facultas Episcopis tribuitur in residentiae meritum; non vero concessa legitur Vicariis capitularibus, maxime cum regula eadem subiungat Bli vero qui gratiam alternativae praeiactae acceptare voluerint, acceptationem huiusmodi per patentes litera; manu propria subscriptas, suoque sigillo munitas, e in sua quisque civiatate e dioeeeti datas, deelarare et literas ipsas huc ad Batarium Sanctitatis vae transmittere teneantur; quibus is eo receptis, et recognitis tunc demum, et non antea uti ineipiant oratia supradicta. Porro Observabatur primam partem regulae non comprehemdere vacantem paroeciam de qua agimus, utpote quae vacavit mense arιii secundam partem, aliis omissis, locum non habere licet mensis Martii altero alternativae calculo reservatus videatur S. Sedij eo quod Vicarius capitularis hac alternativa facultato non gaudet:
179쪽
quare prono alve descendebat, instantiam Vicarii capitularis falso supposito laborare. Unico proindeque ad eumdem Vicarium spectabat ius cano, nice instituendi digniorem electum et praesentatum a Regularibus, quod ius ommuniter sede Episcopali vacante, Vicario capitulari tribuitur iuxta textum eap. Etsi de Inst. ini; ibi legitur, nai Capitulum sede vacante beneflcia, quae ad collationem se scopi periisent, conferre non possis; praesentatosesamen a Patrinis
Quibus hinc inde perpensis propositum est dirimendum
An et quomodo, durante vacatione edisssipiscopalis, ius eli gendi digniorem inter adprobatos in concursu ad paroeciam A. pertineat ad Vicarium capitularem, salvo Regularibus Patronis iure praesentandi; seu potius tam ius eligendi, quam praesentandi pertineat exclusive ad eosdem Regulares Patronos in casu. REMLuTI Dusii. - ne discussa in comitiis habitis dies Maditi 1864. S. Congregatio ΕΕ. et RR. respondere censuit favore Begularium rescribens Negiatve in omnibus ad primam partem, malis ad secundam.
I. Vicarium capitularem posse parochum electum inter adprobatos Per Oncursum, et praesentatum ab ecclesiastico Patrono canonice instituere, si eiusmodi institutio, sed plena, ad Episcopum communi iure spectabat. II. Imo ad icarium capitularem spectare digniorem eligere et S. Sed eumdem designare inter adprobatos per concursum, Si eiusmodi paroeciae eo tempore vacent quo pontificia reservatio, ex regulis Cancellariae, vigeat l). III. Colliges regulam secundam Cancellariae sub sua reserva tione non comprehendere beneficia quae confert piscopus ad
aliorum praesentationem. IV. in praesenti autem casu paroeciam vacantem Ggisse eventum regulae nonae, eo quod mense Martii vacaverit.
180쪽
DECLARATIONES SEU NOVA INDULTA SUPER IUBILAED.
Cum in variis orbis locis adhu explata non sit Iubilaei e lebrati clementer concessi a SSmo D. N. literis apostolicis diei Decembris 1864, quin imo, cum non desint locorum ordinarii qui temporis prorogationem postularunt ac obtinuerunt, utile esse putavimus in ulteriorem notitiam deducere S. Poenitenti riae Responsa, quae expeditiorem reddunt viam in Iubilaei e lebratione. Exposita itaque iam fuerant resolVenda nonnulla dubia, quae de mors in latinum idioma vertimus, et sunt sequentia Ι. 4 Episcopi illi qui expedire suae Dioecesi putant ut Dio sisesani S. Iubilae fruantur litoris apostolicis diei Decem , bris 1864 concesso in proxima quadragesima, Possunt ne com- mutare tres dies ieiunii iniuncti in alia pia opera vel in locis, in quibus ex S. Sedis benignitate dispensature sist supερ absti nentia a carnibus, possunt no iniungiere hanc abi*ti notitiam pors tres dios, haud obstante dicta dispensatione, et firmo mansente praecepto ieiunii ecclesiasticipII. 4 Episcopi illi in quorum dioecesibus obvenit ut Iubilaeis tempus incidat paschali tempore, possuntne suis fidelibus d η clarare, per Communionem paschalem satisfieri Communionis ex Iubilaeo iniunctae ηIII. u Cum perutile sit ad Fideles disponendos pro acquisi- tion Indulgentiarum lubilaei Sacras Missiones peragere, et cum econtra in Dioecesi non habeantur tot operarii, qui unico Mense integram Dioecesim percurrere valeant, possuntne idem Epi- scopi designare varios menses pro locorum varietate suae Dio η cesis intra annum 18657, IV. In literis apostolicis diei 26 Marti 1860. Summus Pons lisex Sibi suisque Successoribus resereavit a censuris absolvero