장음표시 사용
261쪽
mus inter oblatores iudicatus est, et plus quam aeteri obtulit, licet hie gtra idem temporis intervallum stipulatus sit una cum Camera Instrumentum, et dispendia subierit, vel quidquid aliud peregerit quod ad Instrumenti stipulationem,
vel ad bonum rei locatae regimen necessarium visum fuerit: cum nos velimus ut intra idem trium mensium intervallum sextae partis oblationi, et contractus reflcissioni, nomine est tumis in integrum, semper locus sit atque idcirco ille enilocatio, ut supra dictum est, deliberata primo fuerat, si haec rescindatur, nec a Camera, nec ab ultimo oblatore expensarum, quas intra idem tempus forte perseeit, compensationem nullo modo exigere queat, sed solummodo, quando et ipse eamdem sextam uerre velit, vel maiorem Meuniam, quam ultimus oblator, huic et possit et dineat anteferri. v
mensibus, deliberata locatione, contractus rescissioni locus amplius non sit, sed firmus stet, atque irrevocabilis toto ipso tempore constituto iuxta sormam et conditiones in deliberatione expressas. Dumtaxat ius remaneat Camerae contractum impugraandi in eas laesionis, id mi iam, quatenua de iure, et proutae stire, et iuxta Apostolicas constitutiones, absque ulla temporis pra
finitione, nisi huic vel a Nobis vel a Successoribus nostris speciatim aeno Datim derogatum fuerit. .
APPENDIX ax. IIVIII. Demum huius tirea eam rates Oeationes praescriptionis oce sione capta, gravaminibus prospicere olentes, quae a Conduetoribuseeelesiasticae ditioni subditis populis quotidie fiunt, praecipimus ut in Instrumentis stipulandis cum ipsis
Conductoribus, absque facultate nostra, aut speciali chirographo Nobis subscripto, vel nostris Succe foribus pro tempore, eapitulum adiicere audeat nemo, quo vectigale aliquod trihutum, aut Privativa, quae loeotione contineatur, quovis modo extendatur et amplietur ultra casus
et terminos in ipsius tributi vectigalis vel Privativae institutione praescriptos, atque aliter quam antecedentium Conductorum tempore suit communiter gestum observatumque, declarantes invalidum ac nullum quodcumque Instrumenti Capitulum, sive quodcumque edictum sive Bannus qui fieri deinceps contingat. . Quae praeseriptiones volumus ut posthac adamussim observentur in omnibus cameralium locationum deliberationibus, nullitatis poena ipso facto et ipso iure incurrenda, absque ulla Iudiei declaratione, et iuxta earumdem praeseriptionum sormam publicati , et dictorum renovωtio, et supradictarum locationum
stipulatio fieri debeat; quin imo
iuxta earumdem formam debeant intelligi atque haberi publicata edicta , perfectae deliberationes , et publica Instrumenta stipulata, quia sic et non aliter praecipimus ae mandamus, et uti lex volumus ut hae
262쪽
praeseriptiones inviolabiliter observentur, quod haec mens nostra est ac firma voluntas. Volentes ac de- eernentes ut haec praesens nostra caedula ex motu proprio recipienda ac describenda in plena Camera, inque eius libris iuxta Bullam Pii V. Praedeeessoris nostri de registrandis aleat, ac plenum suum effectum, exsecutionem et vigorem simplici nostra subseriptione obtineat, nec quidquam possit contra eam opponi subreptionis obreptionis, aut cuiusvis alius vitii, aut nostrae voluntatis
et intentionis defeetumri et ut ita et non aliter debeat semper in praemissis iudieam, definiri, decidi, ac interpretari arassio Card. Camerario et a Praesule Thesaurari Generali, a plena Camera, e a quocumque Iudice et Tribunali, licet Collegiato et quod constet mi Cardinalibus, removentes ab ipsis et ab unoquoque eorum facultatem auctoritatemque aliter iudieandi , definiendi et interpretandi, declarantes iam nunc nullum irritum et invalidum quidquid seret aut his contrarium fieri
attentaretur, licet nee Mersitus, nec citatus, nec auditus esseupraesul nostrae Camerae Commissarius, sive alius quorum interesset, aut sua praesumeret interesse Constitutionibus Pauli III. et Pauli IV., et Pi IV. Praedecessorum nostrorum de rebus missis e camerae non alienandis omni et cuicumque iuriet potestati nostrae Camerae, licet in Legum eorpore elauso Regulae nostrae Caneellariae de iure quaesito nem tollendo, et quihuscuntque aliis Constitutionibus et ordinationibus nostris Apostolicis, nostr0rumque Praedecessorum , usibus, stylis, consuetudinibus, sententiis, decretis, et rebus iudieatis in similibus easibus, omnique alii rei quae obstet aut quae obstare possit, omnibus et singulis his, quorum hic sormula expressa habetur, et ad verbum inserta ad supradictum solummodo effectum , ample atque expresse derogamus. Data in nostro Palatio
Apostolle Quirinali hae die XXIlINovembris an Dom. MDCCXLII BENEDimus PAPA XIV.
263쪽
S.-Paema linam με . Fervente inter Turcas et Oscovitas
bello, eius recο-schismaticus viginti annos natus voluntariis Turcarum copiis nomen dedit, et quodam honore militari auctus, missus est praesidii causa in urbem A. In huiusmodi urbe excipi debuit, uti militaris hospes, in domo Titii graeci-catholici, qui Caiam unicam filiam, nondum 1 annos natam, habebat. Seius amore Caiae captus, duobus elapsis mensibus a quo puellam viderat, de nuptiis cum ea conciliandis apud parentes agere coepit. Interim ipse magna de se praedicabat, et divitem et nobilem Boiari filium se esse ostentare videbatur Boiari enim nomen e idiomate, quoddam divitum nobiliumque genus es, gnat insuper se esse honestis moribus insignitum Caiae parentibus venditabat. Cogitantes itaque puellae parentes, se eiusdem filiae bono admodum esse consulturos, si huic iuveni eam nuptui traderent, Titius pater literis missis ad nobilem virum B., qui a secreti erat magni Principis provinciae et civitatis ex qua Seius ortum ha-huit, ab eo quaesivit, utrum revera dives nobilisque laret Seius, bonisque moribus commendaretur. Responsum accepit Titius hisce verbis a iuxta insormationes ex bono haustas sonte, iuvenis Seius indolis est honorabilis modus eiusdem agendi sui sem
per irreprehensibilis, et omnes qui eum norunt me certiorem x secerunt eumdem esse bonis moribus praeditum sino vitiis et desectibus orbatus est parentibus, quorum sortunae statusa, admodum mediocris fuit; attamen eiusdem superstes amita bona possidet eumdem benevolentia prosequitur, eritque Seius unus ex eiusdem amitae haeredibus Certior actus sum aliunde, eamdem amitam donaturam esse Seio quamdam possessionem;
si animadverti, Seium favore gaudere Officialium, qui potentes sunt in Principis familia, sub quorum protectione, facile obti-
264쪽
nere poterit civile vel militare officium. Post haec plura fausta Secretarius ille alti et nuptiis minatus est. Veruin his adhuc non contentus Titius Nepotem suum misit, ipso ei comite, in eamdem ei patriam, ut diligenter inquireret de vita, moribus, et ei conditione, responsumque perliteras sitius obtinuit priori consorine, imo quadam exagger tione auctum, qua plura bona possidens Seius traducebatur, nulla acta mentione, an esset Boiari filius. Habitis itaque eiusmodi de ei notitiis, matrimonio puellae
conSenserunt arentes, obtentaque super cultus disparitate dispensatione , matrimonium rite celebratum est. Elapsis aliquot mensibus ab hoc contracto coniugio, cum Titius, iuxta pacta conventa, peteret a Seio dimidiam expensarum partem , quae in congruam ipsorum coniugum substentationem impendebantur, Seius, paupertatem Suam caumtuS,
solvendo se imparem consessus est. Tunc eiusdem ignobilitas, pauperies, vitae immorigeratae genus in lucem prodierunt quinimo et cognomen ab ipso usurpatum; non enim Seius, sed Seianus appellari videbatur l). Morum autem turpitudo vel ex eo eluxit, quod gallica lue insectus, uxorem suam iam coinquinaverat. Quinto itaque a contractis nuptiis elapso mense, legitimum divortium Caia obtinuit post quadriennium Vero, porrecto uinplici libello, ab Episcopo Titius postulavit, ut nullum matrimonium declararetur utpote eae errore personae et qualitatis personae substantialis contractum. Urgebat puellae Pater pro eiusmodi declaratione nullitatis emittenda piscopum, ut filia nubere posset italico viro, sicut iam eius vel Seianus in sua provincia ad alias nuptias convolaVerat. Universum huiusce rei negotium piscopus S. Congreg. de Prop. Fide retulit, haec inter caetera enarrans u Accersivi Titium eiusque filiam, ab iisque petii separatim, utrum parati essenti iuramento firmare quod in scriptis exposuerant. Ipsi sine ullas haesitatione iurarunt; nempe Pater iuravit se numquam eos deventurum fuisse, ut filiam suam traderet ortunarum capi
i De a tamen ognominis usur Dominis disserentia quaesitus, uxori r patione non satis ex aetis onstat Cer spondit in eumdem cedere sensum nee
265쪽
tori, erranti et desperato viro Caia autem iuravit se. inductam suisse suumque dedisse consensum matrimonio illi, etsi conditior expressa non fuerit, quia ei dictis credidit, quatenus ipse esset Botarus, seu nobilis et dives et huiusmodi qualitates
causam virtualem semper suisse praestiti consensus. η
Et reapse prosequitur piscopus quando Titius dispons sationem a me petiit super cultus disparitate , ego aperte eam dem deneglivi Institit autem ipse per epistolam, scribens, me tantum filiae suae dispensationem denegare, meque impedires velle eiusdem felicitatem, cum Boiarum reperiisset, omnibus ditatum fortunis, divitiis, bonis, curribus, equis te. η Haec minentiae Vestrae dic , ut cognoscatur . eiusmodio Voluntatem tum Patris tum Filiae, causam praecipuam impel- Ientem suisse et . et iuxta S. Alphonsum de Ligorio in suas Orali arι. 2 de impedim dirim. I. 1 de imped erroris circa finem, tunc error redundat in substantiam, quia directe et principa- , liter intenditur qualitas, et minus principaliter persona. Ilisce porro enarratis Praesul ille a iudici abstinuit. Remisso examine huius causae ad S. Inquisitionis tribunal, mandatum sui eidem piscopo, ut acta processus conficerentur iuxta Constitutionem Benedicti X lV. quae incipit Dei mise ratione, et iuxta instructionem Instructio ver inter caetera continebat, ut preces renovarentur et fierent nomine Caiae, et Testes fido digni proponerentur, qui formali habito examine, quae scirent sub iuramenti fide deponerent. Testes qui examini subiecti sierunt non alii sunt, nisi Pater, Mater et Puella, qui Omnes deposuerunt quae usque adhuc exposita sunt, in eo praecipue insistentes, ut si notum esset Seium, filium non esse Boiari, neque honestum, certissime matrimonium initum non suisset. Hisce actis itaque Romam transmissis, causa S. Congregationi Concilii ablegata suit, ut oec nomice ex mandat SSmi proponeretur cum voto Theologi et anonistae, et cum animadversionibus Desensoris vinculi,
trimonialis ex officio l). Hisce consectis, causa proposita fuit subinfrascripto dubio.
lxTune musa matrimonialis Oee o eausam proponunt, Defensores in rhomine proponi solet mram S. C. C. quando sibi et Proeuratores non constituentes. Partes litigantea in strepitu iudieii Attenta vere musarum gravitate euius-
266쪽
Plane consentiebant, tum Theologus, tum Canonista circa doctrinam quae respicit erroris impedimentum; discrepabant i me circa doctrinae expositae applicationem. Doctrina enim circa huiusmodi impedimentum erroris invecta, ea est, qua distinguitur error personae, et error qualitatis. Error personae nullum reddit matrimonium. Qui enim in persos errant, non consentiunt in eam determinatam perSonam, cum qua actu contrahunt, sed in aliam prorsus diversam, quam men in concipiunt. Proindeque matrimonium Subsistere non potest. Haec confirmabantur auctoritate S. Thomae l. q. 6 arι. 8 Sanctio lib. 7 de Matrim disp. 8. Error autem qualitatis, per se non infirmat matrimonium; attamen per accidens, illud reddit nullum in duplici caSu. Nempe quando qualitas uti conditio adiicitur, et exprimitur
eui alligatur solummodo matrimonii consensus, ut si in contractu diceretur, contraho tecum dummodo dives sis. - Hoc in eam, deficient conditions deficit consensus, ideoque nihil inter comtrahentes geritur Alter casus est, quando qualitati erme in personae errorem relanditur, licet discrepent Doetores in definitione determinanda, qua dignosci accurate possit, quando error qualitatis in personae errorem relandatur.
modi sunt ausae matrimoniales, hoc nis ausae Bisee elucubratis causa S.C. paeto Oeeonomice pertractantur exqui Proponitur, quae libratis votis et anima ritur nimirum duplex votum, a Theologo versionibus, aliisque propria sapientia nempe, et a Canonista, quod votum uter consideratis, iudieium proseri; quod si estque super ausae actis elaborant. Hisce proΜatrimonii nullitate, dictus Desensor votis eonlaetis, traduntur simul eum actis vineuli matrimonialis , tamquam si de Defensori ex officio ausarum matrimo causa propria ageretur, iterum novam au-nialium, qui suas faeere debet animad dientiam petit, novamque defensionem versiones, id est omnia ea exponere quae concinnat, iuxta praescriptum Benediet, militant favore matrimonii, adeo ut, nae Constitutionis Dei miseraιione cuius quantum fleri possit, contendere semper observantiam Sacra Congregatio iugiter debeat matrimonium esse validum vel exigit in causis matrimonialibus. non eonstare de matrimonii nullitate; vel, Quod si, in hae iterata musae proposis dispensatio quaeratur super matrimo tione, aliquid novi eirea factum emergat, ni tantum rato contendere etiam debet alia vota uti supra dictum est, a Theolo- non esse dispensationi locum, sive quia go, et Canonista exquiruntur. Adeo caute dubium est, an matrimonium sit dumtaxat Sancta Sedes in ausis matrimonialibus ratum ive quia desunt iustae dispensatio prooedit i
267쪽
Extra eiusmodi casus, error qualitatis, matrimonium nullum non reddit ita more suo subtili terra Thomas Ioc est narror qualitatis per se matrimonium non infirmat is enim error M trimonium non reddit involuntarium. Omnis error est causa involuntarii, sed non omnis efficit involuntarium simpliciter, sed is tantum qui est circa qualitatem per se et natura Stia r a quisitam ad ipsius contraetus essentiam; at dum qualitas se habet per accidens, solum involuntarium secundum quid habetur. Et rati est, quia nihil volitum, quin praecognitum; quando error est in apprehensione rei non necessariae ad essentiam contra eius, sed in accidenti quodam, emcit ut contractus sit quoad essentiam voluntarius, ac proinde talis simpliciter, involunta- rius autem secundum quid, et quantum ad accidens illud, in quo
Dissentiebant antom vota, ut dixi, in doctrinae applicatione. Theologus enim existimabat erratum suisse in persona, seu laqualitate quas in substantiam sive personam refunditur Caia enim in plena persuasione erat nubendi ei filio cuiusdam Boiari, nupsit autem Seiano, homini pauperi et gregario Praesertim cum firmiter persuasum esset Caias eumdem esse, emacula lingua, Seium, et Seianum. Hinc Caia firmissime putavit se nubere uni, dum alteri nupsit. Proindeque Theologus nullum censebat esse matrimonium. E contra Canonista observabat, nominis reale discrimen asseri in actis, sed non probari, et in ea nominis diversitate, neque Titium Patrem argumenti vim posuisse, neque Caiam admodum institisso. Familia onii Titii sollicita non ait an ex una , vel altera gente Se as Ortus osset, sed potius de qualitatibus e sonae in sponti g, an esset filius divitis, et honestus adω,
lescens, in quibus qualitatibus deeepta fuit. Obsereabat insum m e reponere vim argumenti Titii a miliam, quod nempe, matrimonium corte initum non suisset, si seivissent Solum nequo fitium fuisse Boiari, nec honestatem
praesetulisse. Quo desupor animadvertebat, dis hac persuasione non apprime constare Etenim in testimonio supra enarrato Secretarii'. aperte dicitur, Seium orbatum esse parentibus quorum fortunae status
268쪽
iis Briari. Neque per se sibi aliquid divitiarum quaerere eius potuerat, cum adhuc imberbis viginti annorum adolescens esset, et inseriores in voluntaria militia i adus obtineret. Quod, si Titii Nepos admodum exaggeraverit testimonium Viri B., im alia adiunxerit, quibus Seius describebatur uti dives et bona possidens, huic Nepoti utpote tenerae aetatis, et ipsi Seio, eo tempore, consociato, minus erat credendum Caeterum ipsemet Nepos non rescripserat Seium esse Miari filium, sed circa eiusmodi qualitatem, quae praecipua esse debuerat, omnino siluit. In themate ergo potius erroris impedimentum excludi, quam prohari videbatur. Quare Canonista non esse attendendas Caiae
preces opinabatur. ANlMADVERsio'E DEFENfollis Araivosi Ex FFicio. - Defensor vinculi matrimonialis, priusquam ad causae meritum accederet, innuit, acta processus consecta non esse secundum raoscriptum
Benedeclinae Constitutionis Dei miseraιione. In aetis enim coniuciendis, desuit interventus Desensoris eximeto. Insuper, Titi lamilia tantum examini suit subiecta, cum non deessent alii testes, qui examini subiici debuissent, nempe Secretarius B et Titii nepos. Proindeque in themate deficiebat euiuslibet probationis substantia. In causis enim gravissimis, quales Sacri Canones definiunt ansas matrimoniales, testes debent esse omni exceptione maiores, Imgum capit licet est quales non esse dicebat, Caiae parenteSDeficiente itaque idonea probationis impedimenti substantia, iam ex hoc capite, mulieris petitio repellenda dicebatur.
Verum, ad causae meritum deveniens, contendebat, nullum iri- tercessisse errorem consensum vitiantem, sive ratione peramaE,
sive ratione qualiιatum. Observabat enim deesse errorem personae, quia Caia notitiam prius habuit ex visu, auditu, colloquiaS, illius individuae personae, cum qua contraxit Proindeque contendebat, deesse personae errorem, qui tunc habetur cum cori trahens supponit inire coniugium eum altero contrahente sp cialiter volito, et contrahit cum alio diverso, quem nec Voluit nec elegit, ceu perpendit Conscius de Separat. M. L l . t.
Sanehe L 7 disp. 19, 28. Nihil officere validitati matrimonii, subiungebat, et pera Reidentitati, errorem in nomine, allegata auctoritate Sanche qui
269쪽
MATRl oml. 268lae. a. n. 38 ait: at non vitiari matrimonium ex sol nominis errore, si de corpore constet. , linGradum deinde faciens ad errorem qualitatum, perpendebat, eiusmodi errorem non vitiare matrimonium nisi in pactum qualitas deducta fuerit, vel nisi in personae errorem redundet. Quae duae limitationes non erificabantur an acto. Non erificabatur prima, quia ipsamet Caia id assa est Bespondit enim iudici interrogantio se non apposuisse in contractu conditionem illam, cum firmiter sibi persuasum esset, Seium esse filium divitis
Briari, sine qua persuasione, numquam consensum dedisset nStudebat vor excludere alteram limitationem, eo sere modo, quo Canonista in supra exposito voto disputaverat; et concludebat cum auctoritate Tropper de impedim . error n. 96. et Non, quaeritur Caia quid fecisses, sed quid seceris, seu an contraxeris absolute, non vero an contraxisses; alioquin quam plurima con-n iugi periculo dissolutionis obnoxia erunt, si sufficero aliquem non hiisse contracturum, si postea primum cognita, anteces denter novisset. v
An constet de unitate matrimonii in casu. ηRESPONSIO.-Saera Congregatio Concilii dis 2 uni 1860 ε discussa, a iudicio serendo in causae merito abstinuit, et distulit resolutionem adiecta altera iniunctione hisce verbis di- tuis 2 , et expleatur processus iuxta insιructiones dandas a B S
cretari una cum Defensore matrimonii. Caetaminae 3 --erela. Cum in praecedetitibus actis, examini
subiecti tantum essent Caia, eiusque Parentes, novae instructiones datae sunt, ut meam Episcopo sive idonea ecclesiastica per sona ab piscopo deleganda, et alter ecclesiastico viro matrimonii defensore, examini subiicerentur, si fieri possit, Secretarius B., nec non Nepos Titii. Hisce mandatis obsecutus Episcopus, ipsiusque Vicarius generalis, responsiones sibi traditas a Secretario B., nec non acta consecta super examine Nepotis in altera episcopali curia, cui subiectus ipsemet Nepos reperiebatur, aliorum insuper testium depositiones Romam transmiserunt.
εὶ Vide Append. XI. in seq. lase. 2 Vide pag. 36 in nota.
270쪽
Porro Secretarius . in suis literis Epricopo exponebat: γtitias, a se Titio antea traditas, hausisso ex Omcialibus publiei
ministerii. Virum enim Seium, se non novisse Iebat Easque deinde erroneas reperiisse, praesertim super Sei ipsius indole Seque paratum esse, haec iuramento firmare, sed sua persona attenta, id necessarium non esse existimabat.
Titii Nepos, in altera Curia examini subiectus coram Mele siastico iudice et defensore matrimonii, sub iuramenti fide, iuxta interrogationes eidem exhibitas, haec inter aetera deposuit se
ivisso simul cum Seio in ipsius Soli urbem, qui admodum in
ea notu erat Seque non recepisse mandatum a Caia circa imsormationes cupiendas Historiam vero actorum hisce texuit e
bis: Seius in domo Caia commoratus inquiebat, se virum satis opulentum esse in loco depositi apud pupillare tribunala habere quamdam pecuniae vim, quam sibi vindicare non terat, nisi maior sua soror fleret Nescio ad quam summam a pecunia haec pertingoret. Aiobat insuper Seius se ad ami- liam pertinere non nobilem, sed civilis conditionis, et honestis moribus praeditam. Addebat, ius habere ad suturam haeredi- tatem suae amitae, qui diceret in qua re consisteret haec sperata haereditas. Ego an urbem So deveniens, ipso Seio comite, notitias cepi a viro quodam divite, qui mihi dixit se quidem Seium non noscere, tamen me certiorem fecit, Omnes, huius nominis familias in eadem urbe commorantes, honestas esse, et civilis conditionis. asdem recepi notitias a Secreta- ri B., qui Seium noscebat, et generatim alios audivi, qui benes de Seio loquebantur. Post haec ad Titium rescripsi, considis mans ea, quae Seius de se patefaciebat. νο Certus sum, ut matrimonium hoc contraheretur, In Caias eiusque parentibus desiderium praevaluisse utilis positionis: imo existimo, si hoc coniugium effectum suum sortitum non esset, Caiam voluntati parentum suisse obtemperaturam, quinx se angustiis tradoret Existimo insuper, quod, si Caia antea in visset , quae cindo do Seio reperta sunt, illi non nupsisset, sed parentum voluntati plane restitisset, si Caiae impone
Praeter hos testes, alii quatuor interrogati fuerunt a Curia, qui testati sunt, se Titii familiam admonuisse, ne lacile nuptui