장음표시 사용
271쪽
traderent unieani filiam ignoto viro, qui voluntariis militum c piis nomen dederat. Habitis itaque novis hises actis iterum auditi Romae fuerunt Theologua Canonista, et Dosensor matrimonii, ex offici et re- proposita sui Causa S. Congregationi.
attentis noviter deductis, priorem opinionem immutavit, existimans satis in praesentia constare, errorem versari in simplici personae qualitate. Non enim Titi et Caias constabat Seium esse nobilem si Miari filium , im contrarium ipsi ex litoris acce-PBrant, quamVis in persuasione essent, Solum esse et divitem et honestum aiebat insuper, satis ex actis apparere, Caram im ductam ess ad illud coniugium ineundum x divitiarum apparatu, nec no ex quodam aliaetu erga eumdem iuvenem Ergo error sui tantum qualitatis. QuID ExisTiuAsR CANor iisTA. - Nihil ulterius adnotare putavit Canonis a. quandoquidem, ex noviter deduetis, confirmabantur
e , quae iam in priori voto deduxerat. Palmam insuper retulit matrimonii Dolansor, in habuit siniduo vota pro validitate matrimonii consormia, et ex novis actis, ea, quae iam animadverterat, confirmabantur. Quare iterum propositum est
An constet de nullitate matrimonii in casu. ηBEsoLUTIO. - Sacra congregati iterum causa disenssa die 'si ocembris 1862 censuit ei Mare Negasius.
I. Errorem allegantem, debere illum concludonte probare. II. In contrahendo matrimonio, errore personae interveniente, nihil inter contrahente geri. III. Hunc errorem personae tum haberi, cum ipsum individuum cum quo contrahitur, aliud plane sit ab illo, quod mentea contrahente concipitur. IV. Non esse tamen errorem personae si individuum, quoad nos arullas qualitates dumtaxat, diversum sit ab eo quod mento concipitur.
272쪽
266 MATRIMONILI. Dari tamen posse qualitates mente praeconceptas, et durecte intentas quae personam plane diversam MN erum, ab ea cum qua actu contrahitur.
I. Errorem circa eiusmodi qualitates meis dici refundi in
errorem personae lin. VII. Errorem autem circa caeteras qualitates non infirmare coniugium, nisi qualitas sub conditione sine qua non ponatur, ita ut matrimonio consentiatur, unice sub expressa qualitatis optatae conditione. VIII. In praesenti autem casu non intervenisse personae edi rorem; non enim a Caia alia persona mente concipiebatur, quam illa praesens Seii persona, cum qua negotium gostum est. IX. Qualitates a Caia praeconceptas in suo sponso reperiendas, non secumtulisse personam aliam a Seio diversam; Caia enim
dumtaxat non reperiit illas qualitates, quas in illa Seii persona cum qua contrahere intendit, reperiri cogitabat. X. Neque eiusmodi praeconceptas qualitates, divitiarum nempe et honestatis, in Sei persona reperiendas, sub eonditione fuisse deductas quare de matrimonii nullitate nullatenus constabat 2).
mentum condens, haec edixit institu haeredem uiam meam Agnetem, cum Obligatione celebrare faciendi singulis subati s erificium in altari Deiparae Virgini dicato. . . . et huiusmodi sacrificium, si poterit, celebrabit Presbyter x pueri praecepωr. . . itidem pro anima mea desidero, ut celebretur singulis Matis sacrificium oram riparae Virginis imagine, quod si poιerit e lebrabit Presbyter . praeceptor mei nepotis.
si Aeourate videtur has qualitates s et tibi sistetur seeundogenita Si autem determinare P. lusun traei. 6 dist. hane quacum contrahis tantum putas n. 68 hisee vectis e error qualitatis re esse primogenitam, et tua intentio non dundat in personam, si qualitas sit indi s sertur in illam quatenus est primogenita, vidualis determinatio ipsius personam, o non fuit error in personam .s ut si velles contrahere eum primogenita, M Vide Append. l. in seq. sam.
273쪽
Ηuic archionissae dispositioni Agnes lineres sedulo sati8s eit; erum, Agnete demortua eius filii et haeredes ad Apostolica Sede postularunt, ut declarat etur: I. an missarum legatum sit Vere obligatorium. Et quatenus affirmative, II an eiusmodi obligatio cessaverit morte Agnetis. Rogatus Ordinarius pro informatione et voto, suam aperuit mentem pro Obligatione, et legati perpetuitate. Perpendebat enim quoad primum dubium, Testatricem eodem contextu haeredem V are, et onus legati eidem vocat haeredi imponere. Hsιiινο haeredem Asiam meam Ignetem cum Obligaιione nec eiusmodi sententiam elidi per alteram quae sequitur desidero ut celebretur. Hac enim altera ratione loquendi, non aliud sibi voluit Testavrix, quam ut id, quod ceu legena statuerat, etiam precibus impetraret. Locuta nempe est veluti Mater cum filia, ut, alacriori modo, ex filiali amore, legatum essectum suum Ortiretur. Quoad alterum dubium perpendebat eiusmodi legatum cohaerere cum qualitu te haeredis, non enim filiae illud iniunxit uti filiae , sed ut haeredi filiae, proindeque eiusmodi legatum haereditatem sequi, non personam Agnetis dumtaxat id etiam confirmabat ex indefinita sententia bis inculcata singulis abaviis.
vore haeredum eae spei quoad primum dubium observabatur verba Testatricis praeseserro potius velleitatem , desiderium quum veram obligationis legem Posteriora enim verba desidero ut celebreιur, declarare videntur priora obligationis verba, adeo ut obligaιionis vox, nonnisi improprie accipi deberet; quod si Proprie accipienda esse censeretur, eadem obligationis lex eo recta et submota dici deberet per posteriorem sententiam. Nihil enim prohibet quominus Testator priorem scripturam , posteriore coaTigat. L. in n. de adim vel transfer leg Ideo novissimam voluntatem, novissimam conditionem et scripturam, praesertim in legatis, spectandam esse explorati iuris est L. A. 2 f. est tit. L. 874s de condit et demonst. L. 124 3 I de Legat. e fideicom. Quare in casu, si haeres legat non satisfecisset, defuisset quidem officio pietatis, minime vero testamenti legi refragata esset.
274쪽
circa alterii dubium favore haeredum, verba testamenti non praeseserre perpetuitatem onus enim missarum non haereditati, sed Agnoti nominatim adscriptum videbatur. Namque onus haeredi iniunctum sub nomine proprio ac appellativo operatur, ut legatum personam oneratam non egrediatur Caes. De Lucam legat viso. 34.
Neque obstare, subiungebatur, quod illiusmodi obligatio imiuncta fuerit Agneti appellatione haeredis insignitas id onim
tantum innuit,aestatricem locutam fuisse de haerede quam directe mentis et corporis oculis spectabat ceu dicitur in ciuiιatis
C .lisnue 28 Iugusti 1723 3. Praeter et in ea itana legaιipii 23 Februarii 1850 . Maurda l). Id confirmabatur ex speetali
circumstantia, qua Testatrix designaverat peculiarem personam, quae missas celebrare deberet, nempe praeceptorem pueri eiu
dem Agnetis nepotis. Sed praeter huiusmodi observationes, quibus tantum ad prae sentia personarum adiuncta estatrix respexisse videbatur, alia fiebat observatio, qua dicebatur, caetera perpetuitatis legati indicia, in themate deesse. Deerat siquidem quaevis substitutio priori haeredi, quoad missarum satisfactionem deerat certi landi designati pro legati implemento deerat praefiniti alicuius ecclesiae, vel altaris ubi sacrificia litanda essent, x quibus indiciis argui solet perpetuitas Piton. De iuremtr. 63ὶιrov. 84 n. b. Et in huiusmodi legatorum interpretatione, perpendebatur, S C. Concilii saepe stetisse pro temporanea duratione Sane in Romana legati 18 Nouembris 171 quaedam Testatrix legavit Archiconfraternitati S. Hieronymi duos locos montium, cum obligatione ut celebrarentur in dicta ecclesia viginti missae
lectae, et una mortuorum cum cantu. , Explet una vice hoc
onere R. Fabrica S. Petri autumabat perpetuum fuisse legatum, et proposito S. C. C. dubio caninus missarum praescriptum in
1 Ea est praxis quas viget in Studio fieri solet in aliis tribunalibus, et nomi-
S. Congregationis Concilii, ne non apud natim in S. Romana Rota Hoe pacis se Secretarias aliarum Congregationum, ut vatur veluti specialis doctrinae legalis ad confirmationem alicuius doctrinae ca traditio, quae maxime consert in pee pitis, allegentur etiam paragraphi aliarum liaribus casibus ad sententiarum quae eausariun qua ad rem laciant, prout emittuntur eousormitatem.
275쪽
legato de quo agitur sit temporaneum, et pro unic Vice, Seu potius perpetuum in casu responsum prodiit ad primam dubii partem aspirmative, e ad secundam negative. Pariter in Camerinen Legatorum 12 Iunii 17 21 estator, instituta uxore haerede, haec eidem iniunxit qui teneretur, et obli- garetur quolibet anno celebrare officium in sestivitate . Potri, in dicta ecclesia et capella, cum eo missarum numero, quemo habere poterit dicto dis . Petri . , Cumque dubitaretur, an personae uxoris unice inhaereret legatum, dubium propositum fuit . An legatum Petri Gentilis si perpetuum a reSponsumque est negative. Rursum in una Onιisfalisei 16 Decem. 1724 Tostator voluit, ut infrascripti ius haeredes. . . teneantur et debeant annuatim celebrari facere unum anniversarium et missas annuales in dictat, ecclesia. γ, Ac insuper voluit, ut si quando praelati haeredes in satissaetione legati deficerent, fructus haereditatis devolverentur ad Confraternitatem Misericordiae per quinquennium, quo elapso ad haeredes rursus redirent. Dubitavit haeres remotus si An onusi anniversarii et missarum annualium sit perpetuum, vel potius a temporaneum ad vitum haeredum testamentariorum s votisque onsonum habuit responsum: negatis ad primam partem, et usti masive ad secundam.
Denique in Neapoliιana Legati pii haec Testator edixerat: a Volo et cupio uti Michael insimul cum aliis duobus haeredibus
proprietariis, quolibet anno celebrare faciat pro anima mea meon rumque parentum 200 missas lectas annuas, nec ego desistam Deum orare pro ipsis aliisque filiis meis..., Defunctis hisce haeredibus , eorumdem filii et haeredes a S. C. C. postularunt ii An legatum expiraverit morte priorum haeredum, seu potius sit perpetuo adimplendum per eorum successores in casu. 3 Et diet 8 Maii 1850 responsum habuerunt, affirmative ad primam partem, negasive ad secundam l).
circa primum dubium animadvertebatur, haeredum votis obstareis Faeile observare potes in hisee in culiares personas haeredis, minime vero dieatis dumtaxat dispositionibus indiei ipsam haereditatem. Ex qua observatione adfuisse satis gravia, quae iudicare coge plane descendit legata imposita eum per-hant Testatores prae oeulis habuisse pe sonis expirare debuisse.
276쪽
270 LEGATI PII. ipsa Testatricis aperta verba istι-οHrgatione Posteriora vero
verba desiderium exprimenti demonstrare , marchionissain adeo de eo legato fuisse sollicitam, ut variis modis, semel et
iterum inculcare voluerit. QUAE OBSTARENT QUOAD Ecunnu Duaisu Non esse dictam obligationem de qua agimus temporaneam sed perpetuam, videbatur posse deduci ex verbis quibus Testatrix cumulavit in Agnete honorem haeredis simul cum onero legati cinstituo haeredem li- Iiam meam cum obliqvilone; - adeo ut qualitati haeredis videbatur
iniuncta obligatio. Porro haeredis appellatio inquit Ulpianus
a non solum ad proximum haeredem, sed etiam ad ulteriores di sertur, nam et haeredis haeres, et deinceps, haei edis appel- , latione continetur Ac rursum maeredis appellatione omnes significari successores credendunt est, etsi verbis non sint expressi. Leg. 654 170 de Oreb signis cui consonant Auctores.
Quod si dubitatio adhuc superesset, an onus legati gravaret potius personam, quam haereditatem, animadvertebatur, in themate agi de causa pia, cuius favore in dubio legulum praesumi debere perpetuum tradunt iraqueli in L boves . hoc sermone de verb signius limit 3 n. 6. Henoch. Praesum. 132 n. 8 in legatis enim piis latissimam sumendam esse interpretationem favore perpetuitatis, ratione pietatis ac divini cultus , quoties vehemenιes contrariae voluntatis coniecturae desint, docent Card de Luca de legat dise. 19 n. 7 et Bota decis 3 n. 6 cor nolino Maxime vero id obtinere dicendum est, cum agitur de pio legato quod consistit in missis celebrandis, certis determinatis diebus,
absque temporis limitatione, tum quia actus per scriptus rei terabilis est, tum quia annuum, vel menstruum vel hebdomadarium onus, absque temporis limitatione censetur perpetuumam eae L Caius is de ann legat. Lara De annivers. Isb. 1 e 3 n. s. Leont. De ostic CapelL quaest. 54αι 1 n. s. Pariualig. mineris . . L. q. 105, 2. Eiusmodi exposita doctrina confirmabatur sequentibus S. V. resolutionibus in Urbanien Legasi die 14 Iunii 170 Iib. Decret d pag. 237, Testator voluit u quod infrascripti haeredes tenean tu celebrare sacero missam unam qualibet hebdomada. Insuper voluit a quod teneantur dicti haeredes quolibet anno in perpeιuum celebrare sacere in dicta ecclesia sestum S. An-
277쪽
tonii cum duodecim missis ad minus; quod si non secerint, , Rector Plebis sacere teneatur, et postea gravare dictos haea redes et successores. Circa primum legatum quod veluti exceptum videbatur, quaesitum est: ara onus missae pro qualibet, hebdomada iniunctum in primo ex praedictis legatis sit pera petuum, vel potius expiraverit per bitum haeredum institu-xtorum in casu: i, Responsum prodiit favore perpetuitatis: as irmative quoad primam partem, negative quoad secundam.
Item in Cersim Lemuorum 30 Iulii 1785. Testator praeceperat, aut inhascriptus haeres proprietarius, mortua haerede usus fructuaria, solveret singulis annis cuiata I Rectori pro tem a pore altaris B. Virginis. . . item ut ratione legati in suffragiuma animae suae infrascriptus haeres universalis, mortua haeredea ususmetuaria 400 missas de Requie celebrare faceret quolibet anno in suffragium animae Testatoris eiusdem. Exorta inde est quaestio a an constet de perpetuitate, seu temporaneitatea legatorum de quibus agitur. . . et soluta est responso a Um ιire ad primam partem, negative ad secundam.
Ulterius in pretinacis ut 1787, Testator haeredem instituerat Sacerdotem . eidem iniungensis ut celebret Vel celebrare saeiat singulis annis missas quadraginta. Vetita deinde quavissendi gravati alienaιione, iusserat, ut si haeres praecitatam dispositionem recusaret, eidem substituta esset primo loco ecclesia S. Francisci a cum iisdem neribus et conditionibus; secundoloe alios substituit Proposito vero dubio a An onus annuae M lebrationis missarum primo haeredi iniunctum transeat ad eius suceefisores. γ rescriptum fuit Asprmaure.
Denique in Nepesina legati pii diei 16 Decemb. 179 Testator voluit u ut estivitas Smi Rosarii celebretur per infrascriptosa eius haeredes fideicommissarios et filios quolibet anno, in
prima Dominica Octobris , ea maiore solemnitate qua in terunt, et celebraretur missa, qualibet prima dominica cuius eumque mensis, cum cera eorum sumptibus emenda, dando a illi sacerdoti qui missam celebraverit competentem eleemosy- nam. Proposita deinde fuit quaestio α An legatum de quo agitur expiraverit morte priorum haeredum, seu potius sit perpetuo adimplendum per eorum successores in casu. Et responsum
278쪽
272 LEGATI PII. Bisce expositis sequentia proponebantur solvenda
I. an legatum missarum sit necessario obligatorium, seu potius mero facultativum in casu. η Et quatenus affirmative ad primam partem, et negative ad secundam. BII. α An praedictum legatum expiraverit cum porsona haere, i, dis Agnetis in seu potius perpetuo transierit ad eiusdem sudis cessores in casu. γBRsoLOTI Busioasu. -- Sacra Congregatio Concilii re dis sindi 27 Augusti 1864 ensuit legatum esse obligatorium et e petuum, respondendo: Ad I. Istismatis ad prirnam partem, negative ad secundum. Ad II. Nequιiue ad primum partem, a Urmative ad secundam.
I. In interpretatione talium legatorum, non minus attendi debere ad testatoris verba, quam ad mentem testatoris eiusdem, adiunctis considerati8. II. Maxime vero attendi debere, an testator gravare voluerit peculiares personas quas haeredes instituit, vel potius haered, taιem ad quam assequendam personas nominavit. III. In priori casu legatum temporaneum enseri, et cum personis oneratis expirare; in altero vero casu censeri perpetuum, et ipsam sequi haereditatem. lV. His consideratis, si anceps adhuc sit mens et testatoris locutio, ita tamen ut graviora indicia militent pro nere e sonali, legatum censeri temporaneum si voluti paria militent indicia pro utraque dubii parte legatum censeri perpetuum linprout in praesenti casu contigisse videtur.
l Si eiusmodi normae prae oeulis quo iudiei mens, indiciis hine inde spe habeantur, disparet ea oppositio, quae elatis, determinari rationabiliter non prima fronte, ex allegatis superius reso test, potius ad unam, quam ad alteram tutionibus, legenti videri forsan posset dubii partem in quo easu, duo extrinseea Neque debet nimis exaggerari ea locutio, insuper in eonflictu veniunt, nempe hae- qua dicitur in dubio standum esse favore redis libertas, et favor piae ausae, spe- pii legati. Non enim in quoeumque dubio elata Auetorum dicta sententia, favor piae haec dicti verisseatur, sed in eo dubio, in ea a vinei haeredis libertatem.
279쪽
273 SOLUTIONIS A CENSURIS E DISPENSATIONIS.
---- - ---. Supplici oblato libello Sacerdos . apud Sacram Concilii Congregationem, absolutionem a censuris, dispensationem ab irregularitate, et reliabilitationem postulavit. eo quod militibus, qui ad perditos homines vulgo Briganι c piendos vel profligandos proficiscebantur, sponte se adiunxerat, anus duo ex illis a militibus intersecti fuerant. Requisitus de mors piscopus, haec S. Congregationi ena rarit. Oratorem sectae carbonariorum nomen dedisse incus tum postea fuisse a civili gubernio de quodam homicidio eum aliis patrato, a qua incusatione ut liberaretur sine regulari processu, eidem gubernio sese obtulit persecuturum armis facinorosos, et seditiosos homines, vulgo Briganti. Reapse, simul eum aliis militibus, adversos praelatos homines, ballista ignea armatus, processit, et in conflictu deventum est. Duo seditios rum intersecti fuerunt, duoque mutilati ceciderunt. Orator tamen ertiorem secerat Episcopum, se nullatenus eorum quemquam in eo conflictu percussisse, ex direcιione quam igneae ballistas dederat. modie prosequebatur Episcopus licet cortum sit Ormatorem nullam habuisse partem in eo homicidio de quo inc a sabatur, neque percussisse in dicto connitu seditiosos illos homines, eidem nihilominus expedire consului, ut a S. Sedes a teret censurarum absolutionem, in quas incurrerit, quoniam' pro eo quod spectat ad carbonariorum sectam, ex praeterito η Vitae tenore poenam luit suspensione, exercitiis spiritualibus a me eidem iniunctis, aliisque mortificationis peribus, eum-xque in religioso Conventu diu detinui. Idcirco existimo posse, ratorem habilem fieri ad Sacrum celebrandum, cum a b
nam frugem rediisse videatur. οΕA QUAE Ex pricio ossERVARENTOR Animadvertebatur eae os Dei oratorem sese adscribentem carbonariae sectae in excommunicationem incidisse latae sententiae, et . Pontifici rese Vatam. Quamquam enim lateat, an post solemnem carbonariorum
280쪽
pronuntiatam, eiusmodi sectas nomen dederit, vel in eadem pedi Severaverit; attamen excommunicationi obnoxius habendus esse
videbatur propter Constitutiones Clementis X l, et Benedicti xl lj
quibus proscriptae et anathematis gladio percussae fuerunt Societates dei liberi murouori, seu ra- mamris. Nam his Constitutionibus damnatam quoque sectam carbonariorum satis innuit
scriptionis, Se graves poenas in cat vinariorum Moietatem decediuere, praesertim cum carbonarii Maim Oxumiri ι se,uisus
illis Clementis ML e Benedi ι XIV. -ssituιionum non prehendi, nec sententiis, e poenis in tuis latis rubitori. Addebatur insuper Oratorem ex triplisi a te Frregularem devenisse. Si nim orator in excommunieation- incili , eo quod inter carbonarios sui coopintus, irregularis p secto eum sit propter violationem consurae rebus Trivis operam dando, cap. penuli., et uti. B Gexio. -- , siquidem eredibile non est, orditum hominem a sacrificio eis ira os , intim ac inter sectarios fuit recensitus, abstinuisse; ν--rtim ne eo nesin patrati criminis suspicionem adducerent.. Deinde ubi praedicari coeptum est, ratorem esse in numero carbonariorum, ipsique praeterea tribui commissum hominidium, in irregularitatem incidit, si non ex infamia iuris, at o et ex infamia acti prooedontem. Ad hanc sui irregularitatem ineu rendam satis habetur vulgata opinio de tali patrato crimine, propter quod bona dolinquentis existimatio apud probos et honestos viros laeditur liuet infamia, nec ab ipso iuro expresse, nec per sententiam iudicis irrogetur, argum I eq. d. De digniist. Ferraria MMiom. sis. Infamia n. 8. Reiffen M. Decretia. u. 27 9 3 n. 3. Illos auema, Pul secine carbonari rum adscribi non erubuerunt, et homicidii si apud iudicem insimulantur, infames osse dubitari noquit Denique, observabatur, cum Orator, propria sua Nectione, intor milites fuerit adnumeratus, o armis instructus ad bellum adversus facinorosos homines fuerit profectua, in eosque ballistam igneam iteratis vicibus exploserit, irregularis evasit ex desectu lenitatis, quamvis moraliter certus ipse sit neminem occidisse, nut mutilasse. Nam etsi per solam militia saeculari adscripti