장음표시 사용
591쪽
Ioannes Baptista Nicolas Monachus S. Benedie. in Gallia, so-quentia dubia dirimenda S C. I. proposuit, nempe: l. α An Decretum sub die 9 Augusti 852 doriranslatione In dulgontiarim i intolligendum sit de omnibus sesus per an-
CAristo Ecclesiae eone sa sit in fidelium utilitatem, atque earum usum Christiano νομοι maxime salutarem esse affirmet Saneta Tridentina Synodus Sem. 26 deer. de indulg. , eongruum omnino videtur omne studium impendere ut indulgentias, quae oecasione dierum sesιorum vel eoneessae iam sunt vel coneedentur,
fideles amitiua luerari possint, eoque magis quod ingens populi Christiani con-
evrsiis ad ea sesta elebranda conveniat. lam vero eum, hac nostra praesertim aetate, maxime o Mesesiastieas Conventiones ab Apostolica Sede uva exteris nationibus uitas, est'rum egitimae translationes oeeurrant; et generatim eum per huiusmodi translationes ex iustis causis, debitis tame eum saeuitatibus, saetas lieet etiam pro sola externi ultus elebratione, quin et una simul OD fletum eum issa transferatuo, Melium devotio exeitetur ad laudandum Dominum in Sanctis eius, huic fidηlium i tati fovendae atque antinarum saluti quam maxima interest ut etiam ludulgentiae his sestia adnexae transferantur. Quamvis autem alias tum a S. Rituum Congregatione tum b. hae Saera congregatione
Indulgentiis sacrisque Reliquiis praeposita quaesitum ierit, utrum In translatione festorum otiam tra latae intelligantur adnexae indulgentiae, et vel negativa intercesserit responsio, vel in singulis casibus reeurrendum esse ad hane Sae Congregationem saneitum esset, nee
unquam generali deeret publie mulgato usquedum huic translationi Indulgentiarum provisum fuerit; attamen Ε- minentissimi Patres in Generalibus eomitiis huius Merae conmegationis, attentia erualibus temp uvis huiusmodi et Meuliaribus locorum et peetesiarum et fidelium ircumstantiis atque etiam dio a Februarii eurrentis anni in eo in eastione enerali translationis Indulgentiarum masione translationis festo supplicandum Sonetissimo unanimi reeensuerunt. Sanetissimus itaque Dominus Noster Pius P. X. audita de his omnibus relatione per me infimaeriptum Meretariae eiusdem Sae. Congregationis substitutum in Audientia die s Angusti 1862 laeta, benigne mandavit ut om- a nauissentiae quae Atietisque in-.b -- festis maena fuertia se ny ωrtim omedentur, e quae pro inclem Macatiquit a ceteriis et moueis rMoriis pariti e Masae fummae et in γεω-m eonee nrur, ει etiam a libueri de eo enam vinaru
592쪽
num rate translatis cum eorum solemnitate nationem dubii tandi adducunt haec verba iusdem Decreti suibusdam fe- η sim non desunt enim qui inde autumant hic solum agi dei, estis ad Dominicam remissis Ob ecclesiasticas Conventiones ait S. Sed cuin extoris nationibus initas, ut seri idem Deeretum ηIl. Utrum indulgentiam alicui esto adiunctam lucretur
quisquis die ipsa iuxta kalendarium Breviarii romani via pω tius iuxin kalendin tum uniuscuiusque dioecesis, ordinis etc scitem qui sodalitati cuiuscumque nomen dederunt, an Indul- gentias acquirant die qua Fostum celebratur in Ordine Regu- lari, ad quem attinet Sodalitas, licet sit diversa a die kaleno dari romani, vel dioecesani ungspo'sio S. C. Indulgentiis sacrisque Reliquiis praeposita, anditis Consultorum votis re perpensa die si Aug. 1862 respondit: Ades meretum praedictum intelligendum esse de omnibus f stis rite translatis prout in eodem Becreto. Distulit autem S. Congregatio resolutionem secundi dubii iniungendo ut altor ex Consultoribus scriberet, cuin Consultoris votum hic adiicimus.
Ad uberiorem dubii intelligentiam addueebat Consultor I a-etieum exemplum, nimirum iuxta halendarium romanum dies
593쪽
festus SSmi ominis Iesu agitur Dominica II. post Epiphaniam, in ordino S. Franeisci fit diora lanuarii ponamus autem in aliqua diosces fieri ex gr. Dominica II. post Epiphaniam, quaeritur, si aliqua indulgentia huic festo tributa sit quando indulgentia a Christifidelibus acquiretur Aequiretum Dominicam. Ianuarii inxin kalendarium o mum, an Dominica III. iuxta dioeo anum p pratres autom a S. Francisco, et Sodalitates quae ad eos attineant, quandonam indulgentiam ipsam consequontur Consequentum Dominica II., an forsan Dominiealli.
post Epiphaniam, vel potius dis i Ianuarii*Hoc exempω determina in quaestione, censebat Consultor, supposita legitima conc stons, vel festi translatione, tum indulgentium aequiri iuxta dictnm Decretum, cum Tterior est oe-
breui locum habet. Quare in adducto exeniplo, indulgentia lucrifieret in dioecesi quido Dominica III. post Epiphaniam, in Ordine vero S. Francisci die et Ianuarii. Circa sodalitates autem quae ad aliquem ordinem Regularem pertineant, observabat, eas, si ita pertineant ad Ordinem Regularem ut partiripos sint privilegiorum, o indulgentiarum O dinis, ea ipsa die indulgentiam esse lucraturas, qua ipsemet ordo lucratur. Quia vero sodales ipsi non ita religioso ordini addicti sunt, ut ab eius Praeside omnino pondeant, sed utpote dioecesani subiecti sunt episcopali iurisdictioni, alterutro die indulgentiam lucrari poterunt; scilicet vel dis est in kalendari di cosano assignato, vel in Regularis Ordinis halendario constituto. REsonorio S. Congregatio re in examen revomta dieris Augusti 1864 rospondere censuiu ad dubium secundo loco propositum Indulge uiam aequiri a Chrisι fidelibus dia ae et ritem ιirula in sua disseeat a Regularibus Orssinibus die rite e-sιituta in in kalendario; ab M ivibus vi mdaditati nomen dederinι, quae ad Regularem ordinom attineat, indulgentiam a viri die rue eo ιituta in kaiandi ris dioe s uel in kalendario Omdinia, si istiusmodi privilegis gaudearit, non ams in utraque die.
I. Translata legitime solemni celebratione cuiusvis diei esticenseri translatas indulgentias, quae intuitu eorumdem sestorum
594쪽
II Ad hunc tamen effectum scilicet indulgentias transserendi, non censeri eelebrationem translatam per simplicem omium eum Missa translationem. Ill Quare indulgentiae sequuntur tantum extriseeum Solemnitatis cultum, quo fidelis populus congaudere solet.
IV Exigente fidelium utilitate translata ex venia ordinarii in commodiorem diem externa alicuius diei est celebratione cum suis novendialibus, aliisque si quas fiori debeant publicis precibus, hac die etiam indulgentiarum luerum translatum emseri l) V. Eos qui sub vario rospectu membra sunt diversariam communitatum distincto kalendario ruentium, indulgentias lucrari pom in una ex pluribus re uti est celebrationibus
In hoc Docreto dubium propositum est inter caetera, euius resolutio cum perutilis sit ut cognoscatur si in praxim deducatur, Suggestum nobis est, ut memoriae hanc resolutionem divo remus, quamvis in Gardollini collectione reperiatur inserta: quod libenter sarimus. Sic itaque prπonebatur
3 Ut res exemplo fiat elatior eon laterandam. Ex venia ordinarit, assim cessa est ex-gr. indulgentia plenaria Soda ri poterit dies dominie infra etavam, litati, de qua sermonem iacimus pag. 321, ut Sodales elebrest, extrinsem tantum die S. Aloisii Gonragam verum puta pompa, sestivitatem S. Aloisii, et hae die hac die si sit serialis non posse Sodales indulgentiam sodales lucrabuntur. Haee hoe istum ellebrare, et satisfiaere eom eruuntur ex verbis relati meret sis mode iniunctis operibus ad indulgentiam gusti 852.
595쪽
An toleranda sit consuetudo vigens in quibusdam paro Wciis, praesertim ruralibus , celebrandi per Parochum Missama, lectam Ferias in Coena Domini, quin peragi valeant eadem Fe- ria et sequenti, caeterae eclesiasticae iunctiones praescriptae, ob Clericorum desectum vel potius abolenda. REso urio Mesa eadem Congregatio re diligenter discussa, a diis Consultoris voto, censuit respondendum: As inviise, et ad mentem mens ea u keorum ordinarii quoad par cias in qui a Miseri possunt rea, quamore saltem Clerici, sacras functimnes Feriis . et L, ae Sahat maioris hebdomadae perassi studeanι, servata forma parvi Ruuatis s. m. Benedicti XIII anno 172 ivam ediιi quoad alia pamecia quae taericis desιiruun-
celebrare marint, priusquam in cathedrati e matriee, Gonoemitialia incipiaι E ad B Merctarium cum Smo. νCum Oaetoris Rosolutio haec adprobata ot confirmata sui a
Pio VII f. r. die 1 Iunii 182l, qui insuper praecepit ut typis
Ad ultoriorom si solarationem, adiungimus Consultoris
Animadvertebat Consultor, rei liturgicae scriptores, in hoc comvonIre videlicat Feriam hane . non adnumerari diebus aliturgi. ris, qui Missa omnino carent, quales sunt Feriae I et Sabati sane ι dies, ex Can. Misis dist. 3 de Consere. imo ob sublimia
i saera igrogatio noluit in Paro que munus ob loci distantiam, vel ob ehorum ruralium arbitrium rem relinquo aliam musam eomponi possit. Dum verore, siquidem, ut ipsemet Gardellinius in eonsuluit S. Congregatio pauperioribus, dicta sua collectione animadvertit, o et ruralibus paroeciis, excitare etiam ω eurrere quandoque casus possunt rationa luit piscoporum solicitudinem ut iu- haliter eam denegandi. Talis proseet erit boant sacras iunctiones peragi Feria V. si rurales Paroehi in cathedralem eon et VI. nee non Sabato maioris hebdoma- venire deberent, ad eomplendum nume dae in aliis amisialibus Melesiis, inrum Presbyterorum Diamnorum, et sub quibus saltem tres vel quatuor Geriei diaconorian quo ne mari sunt in O haberi possunt, errata larma parvi Ri-Ieorum Merorum musaeuo quin utrum tualis s. m. Benediet xl I. iussu editi.
596쪽
quae recoluntur mysteria, haec Feria sacrificium iure postulat. Ideo iuxta veterem morem tres celebrabantur Missae prima ad reconciliandos poenitentes altera ad sacra conficienda olea tem ιia demum ad recolendam S. Eucharistiae institutionis mem riam Praesens vero disciplina unam tantum imam solemnem
admittit in ecclesiis cathedralibus, collegiatis, parochialibus, eo Ventualibus privatas omnino vetat. Quod si hae inseri festum incidat de praecepto servandum, non omnibus Saeerdotibus e lebrandi fit poιestas, sed aliquot inmae lectas in qualibet e clesia permittuntur, ut queant fideles obligationi satismere; nec reliqui de Cloro desint, qui inter Missarum solemnia ad Apost
lorum imitationem sacram sumant Eucharistiam. Si ratio qua ratur urnam hac die privatae Missae prohibentur, eadem non aqualitate diei petenda est, quae revora sacrificium admittit, sed reverentia debita sublimissimo sacramonti institutionis mysterio. Decet namque ut saeerdotes a sacrificando abstineant, saeramque dapem, laicorum more, Episcopi, Praesidis, Paroebi celebrantis manibus accipiant. Memoria namque recolitur D. N. I. C. qui Verum suum corpus et sanguinem sub spociebus panis et vini accumbentibus Apostolis tradidit et Quare sicut divinus Salvator sibi primum, ac dei e postbiis sacrosant mysteria tradidit, ita consentaneum fuit, ut Sacerdos, Ferias maioris hebdoma due suscepta divina Eucharistia, ipsam postea univerω Clemi distribueret, qui ecclesiae adscribitur ubi sacrum peragitur.
M ait Bonodictus xl mo sit 3 n. b.
Porro subiungebat Consultor non modo decere, ut Sacerd in hac Feria, o reliqui de Ciero e manibus Celebrantis sacram Hostiam Sumant, Θd etiam congruere, ut fideles caeteri id ipsum pracstent, imo ius habere ut Sacramentum sib ministretur a P rocho, cuius regimini subiiciuntur. Nam iuxta veterem ecclesiae morem ad hoc non solum pietate, verum etiam praecepto Miletes omnes ducebantur, ut comprobatur ex Canon In Gena.
te Canon qui Sostero Papae ad O in eadem die ab omnibus fidelibus e
foribitur, hiae verbis De αι reperitur Hespua iis, quibus pro gravibus erimi- In eoena Doliunt aquilinsdam pereepuo nibus intubitum est percipienda sit, Eue in-e 'aegligitin , quae quoniam . Metessias leus usus dentonstrat eum M
597쪽
0uoniam autem aequum est, ut in ecclesiis omnibus, quas subditam habent plebem, sacrum solemne fiat, neque omnes aeque Clericis, supellectilibus atque opibus buudant, ut prodignitate, tam in hac Foria V., quam inseri II., et Sabatosam cto Sacrae actiones celebrari valeant, Benedictus XIlI. huic incommodo consuluit per parvum Rituale pauperibus, et ruralibus p roeciis accomodatum. De qua re consuli potest P. Meratus ad G vantum pari. 4esit. 7 num. 31 de Riιibus aereandis in minoribus
Verum, prosequebatur Consultor, si pauperiores sint paroeciae, ouiusmodi solent esse rurales, in quibus vel unus dumtaxat, vel nullus est Clericus qui cotta indutus Colebranti ministret, bene esse ut in his omittantur unctiones congruere tamen plurimum videri, ut ad satisfaciendum subiectae plebas pietati, praesertim si qui velint ad quod ius habent saeram in re Communionem, et Paschali praecepto satisiacere, Parochus privatam celebret Missam. Quam sententiam tenuisse videtur Benedictus XIV. cum Bononiensem regeret ecclesiam praeseribens: α Si a Vero praeter Parochum in sua parochia Sacerdos aliquis cu- iuscumque conditionis, aut dignitatis Missam privatim Feria quinta, sexta ac Sabato maioris hebdomadae elistraro ausus fuerit, ipsum graviter puniemus , et a divinis etiam interdi-
Et revera rogatam Congregatio et an in eri V. Coenaei, Domini celebrari possit in ecclesia movi in privato valetudinis ii sacello, sed publiea in eoesesia una Missa privata propter infirmos, excepta solemni die 27 arti 1773 respondit arbitrio piscopi Praeterea non desunt ecclesiae in quibus pro populi commoditate Parochus privatim celebrat, subiectaeque sibi plebi Communionem ministrat, priusquam Missae conventuali initium detur. Ita in Patriarchali Lateranensi, et in quibusdam aliis Urbis collegiatis ecclesiis, quamvis in iisdem solemnia omnia fiant, et possit commode populus sacro interesse. Si ita est, potiori iure congruere Consultori videbatur, ut id fieret in rurali
iam poenitentes eadem die ad peret attenta veteri diseiplina poenitentiali est pienda orporis, et sanguinis dominici eonsideratione digna. sacramenta reconcilientur. Quae ratio
598쪽
pamecia, avore illorum qui eidem subiiciuntur, ut queant is sam audire a proprio Parocho celebratana, et in eadem Sacram S mere communionem, Paschali mecepto satisfacere, et mem riam recolere institutionis Sacramenti. Quod si maxime decet favore plebis multo etiam magis convenire videtur quoad ipsum Parochum nam cum alios tenetur reficere hoc tanto aer
mento, ipse ieiunus cogeretur abire alio dinolento Sacerdote et spirituali gaudio illius diei privaretur.
I. Rationem ob quam privata Missa Feria V. maioris hebd madas Sacerdotibus celebrari interdicitur, esse ipsam sacrificii institutionis memoriam, quae exigit, ut peculiari modo hac diere latur.
ll. amdem momoriam optime recoli, per publicas solemne quo motiones iuxta praescriptum Ecclesiae ritum celebratas, in quibus Sacerdos, Christum Dominum in sacra Coena repra sentans ipse sumit sacramentum corporis et sanguinis Eius et reliquis de clero veluti Apostolic distribuit. In Eadem solemnia celebranda esse etiam in ecclesiis mehialibus pauperioribus, si decenter peragi saltem valeant iuxta sormam parvi stitualis Benedicti XIII ad hunc finem conscripti. IV. Quod si ob Clericorum fructum in rurali paroecia neque praescripta se a servari possit, Parocho indulgeri ut Missam lectam ad populi commoditatem celebret, petita quotannis ab sed inario venis, ne hoc in ordinis detrimentum cedat. V. Decet enim, ut qui populum sibi adsignatum habot ob a ingustissimae institutionis memoriam hac die sacrificium celebret, ita ut fideles, sive de populo, sive si qui sint de Clero, sacram
unaxim ex eius manu in sacrificio suscipiant. VI. Quin imo Ob eamdem rationsui non est reprehendenda consuetudo, qua Parochus in eadem ecclesia, ubi sol niter sunctiones peraguntur, Missam ad populi commoditatem ante Solemnia celebrat.
599쪽
Oeeasione expositionis et res intionis dubii, Epis p Ragulari,
quae resolutio adversatur opinioni communius Meptae, quam secutus est etiam praeelarus , et sanctus
Episcopus Alphonsus de Ligorio,
opere pretium esse duximus aulisper declarare quo que protendatur iudicium S. 8edis super eiu dem S. Episcopi operibus latum, quod ultra veritatem a nonnullis urgeri solet. Non parvum quidem elogium per duplex iudieium S. Sedis tributum est operibus laudati'. Episco-Pi, quorum primum stra congregatione M. Bituum latum fuit diei mi i8o2 post theologicum P
rum examen, ae declaratum est- mihi e sura dionum fuisse reperrum et meis posse ad ueriora
quod probavit Pius VII. f. r. die
Alterum iudieium latum est a S. Poenitentiaria die 5 Iulii 831,
quod expedit heio meolere a Ludovieus Frane Augustus Card de Rohan-chabot Areh. Vesuntioneusin, doctrinae sapientiam et uniatatem fovere nititur apia omnes dioecesis suae, qui curam gerunt animarum; quorum nonnullis impragmatibus ac prohibentibus theo-
logiam moralem B. Alph. M. Ligori tamquam laxam nimis, perieulosam saluti, et sanae moralieontrariam S. Poenitentiariae or mlum requirit suppliciter, ae ipsi unius theologiae professoris sequentia dubia proponit solvenda: Ι. . Utrum sacrae theologiae professor opiniones, quas in sua theologia morali profitetur B Al- onsus a Ligorio, tuto sequi o. profiteri possit. II. . An sit inquietandus con- fessarius qui omnes B. Alphonsi a Ligori sequitur opiniones in praxi s. poenitentiae tribunalis, hac sola ratione, quod a Sede -- postolim nihil in operibus illius censura dignum repertum sue-
. confessarius de quo in dubio, non legit operam Doetoris nisi ad
cognoseendam accurate eius doctrinam, non perpendens momenta rationesve quibus variae nituntur opiniones sed existimat se tuto ag re eo ipso quod doctrinam , quae nihil eensura dignum continet, Pr denter iudieare queat sanam esse, tutam, nec ullatenus sanctitati evangelieae contrariam . . 8 Poenitentiaria perpensis expositis respondendum ensuit:
600쪽
reprehendendi remeantur, qui opiniones ab aliis probatis uelaribus radiiss
Ad II. negatius, habita rationamentis . Sinis ire approbationem seriptorum servorum Dei ad Ueetum canonisationis.
dicio, nonnulli videntur multo plusi tribuere quam serat iudicium ipsum. Putare enim viden tu S. 8edem dicasse veras umes audin a . gelici viri opiniones vel etiam ex S. Sedis iudicio videntur inserre, quemlibet prudenter agere si cuivis opinioni S. Alybonsi se accomodet, etiamsi cognoscat fixe ex propria scientia, sive ex eo etenti auctoritate opinionem quam sequitur esse evidenter falsam. Quantum autem eiusmodi illinones a iudicio 8. Sedis distent in sequentibus animadversionibus erui posse videtur. Utrumque s. sedis iudicium Ia- tum non fuit super doctrina considerata absolate propter se ip/am; sed super doctrina relatius considerata propis aliud. Aliud est enim tu . dieare super doctrina ad eius dignoscendam et declarandam veritatem aliud est iudicare de doetrina qualesus ea non obstet ad aliquem
peculiarem extrinsecum effectum.
Si priori modo iudicium a S. Sedelatum esset, non liceret catholico sententiis S. Alphonia recedere, omnesque diremptae uxistimari do herent innumerae quaestiones, quaο inter moraliatas et iuristos iugiter
agitiintur. Quin mo hi Melesiastiris quaestionibus, quae apud publieatribunalia agitantur, satis esset ad rem allegare'. Alphonia auctorit tem et quaelibet quaestio soluta dicenda foret quae quantum ritate sint aliena unusquisque intinligit.
Si altera viso ratione iuvietum latum sit, mensura quodammodo h ius iudicii desumenda est ex Indiae
Porro primum 8 8odis indicium super laudat Auctaris operibus I
tum est ad finem adnumerandi AD phousum public' inter Sanctos utpote virtutibua theoiugalibus et card natibus in gradu heroico meditum. Itaque is examen et ad trutinam opera revocata sunt ut inquireretur, an aliquid in iisdem operibus scriptum aservo Dei esset,quod aeu. nouigationis staret. Ad quem essectum non inquiritur de sententiarum veritate, quae inter eatholinos disputantur vel disputari possunt, sedi quisitio instituitur, an a quid Auctor scripserit, quod reetae fidei, et honis moribus opponatur; quocirencaeterae de oriptis servorum Dei inquisitiones versantur .uteonstat ex generalibus Urbani VIII Baeretis In his enim sequeas lax praesemiatur . Praeterea illud etiam dii . genti4sime indagandum est, an il-- le vel illa pro euius CanonisationB. instatur, aeripserit aliquos libros, . tractatus, opuscula, meditationes,