Iusti LipsI Manuductionis ad stoicam philosophiam libri tres : L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

51쪽

4o I. LIPSI MANU DUCTIONI sItaque Media omnia sustulit,nec in iis momenta ulla, quae Zenoccnsuisset. Sed plura de eius dogmate Diogenes, in fine Zen Epist LYY- niae vitae. Seneca virum nominat alibi hoc Chij cognomine, alidi ilia. bi Stoici: & ex ipso liquet eumdem esse. Etsi alij etiam Aristones,& duo quidem Peripatetici. ATHENODO Rus Solensis, quartus in Tabula discipulotimi

De Tianq. Zenonis est. Diogenes inter inclytos & praecipuos nominat:

, aliquoties de Seneca noster c etsi absque cognomine θ sed puto tibi; istum. Alioqui & alij hoc nomine fuere. Juos quidem Strabo

Lib.o iii suggerit, & Stoicae item sectis. Tarsim Ciliciae, inquit, edidit duos Athenodoros. quorum alter Cordyla cognomento, Vinni cum M. Catone, atque apud eum obiit: alter Sandonis filius, quem cananitam a pago quopiam appetiant. qui magnos hoxores a Caesare Augusto, cuius doctor ω familiaris fuerat, consecutiu in patriam rediit, eamque tum satam ordinauit gre rexit. Dc M. Catone quod ait, Uticensem a

cipies. nam & diffusus hoc paullo in vita huius Plutarchus denarrat. Cato, inquit, incensustudio dodirinae , cum audisset Athenodorum Cordysionem cognomιne, in Stoιcis excedentem, Pergami agere, aetate i. grandem,atque eum reg- σprincipum plurium amicitiam

aut contubernia refugisse: bitratus nihil se nunciis aut litteris profi cturum , sumpto in duos mensis iure legationis liberae, ipsius in . sumiuit, fretus ainrtutibuου suis, quibus praedi ea cederet. aeuod factum. OV expugnatum Nirum ac de sententia ost aliquot sermones,deiectum secum in cactra duxit, ouans ac triumphans, m t re praeclari viges silendidius iustamque quam Pompeius aut Lucultas de regibus aut re gni quae tunc maxime capiebant aut Nastabant. Nota Pergami egi D rob-- se & ergo ' μκονιους es. illum , de quo Diogenes: Athenodorum iuZenone. Stoicum Pergamenae bibliothecae praefuisse, inibi libros Zenonis intempotissὸ, sublatis quae inuidiam aut insemiam vulgo habebunt. Sed de-- prehensum, ipsum is periculo μ' : dc an ea quoque caussa, cur facilior Catoni fuerit abduccnti Z Tres igitur Athenodori Stoici,& omnes Cilices: ultimus autem Plutarcho in Apophthegma- tis nominatus, & Dioni in rebus Augusti. SpH AERus Cleanthis discipulus, etsi Zenonem quo'ie audivit. Bon horus ei patria, & de vita ac scriptis eius paucaseorsim Laertius: quem est videre. Cicero Vna nota commen- ,.. Tu . dat: Desinitiones superi erant Sphaera, hominis inprimis bene de-

52쪽

finientis , ut putant Stoici. Plutarchus Cleomenis Spartani illius iuAgide Mpraeceptorem faci, & ad gloriam hunc inflammasse. De ZENONE Sidonio supra dixi: neque enim firmiter scio quis in schola Chrysippo successerit. De Z E N o D O T o, ex Laertio Diogenis discipulum Inmone. suisse. Est APOLLONIus 3c AsCLEPIODOΤvs r ilic Straboni, hic Senecae aliquoties dictus. Sed postremi hi parum nobiles: duo sunt extra ordinem di

cendi. Prior ARCHIDEMus, siue ARCHED. ut ' pluri- ' π mum scriptus. Hunc Diogenes satis crebro nominat, &qui - LMinu --Mm inter primores Stoicos, quibus ius censendi. Tarso Cilicia: γε hy)ς ortum Strabo si ni ficat: si tamen de illo. Et imo nouit, tan- Lib. xiv. tum curae ardorisque erga satientiae mariae διῖrmae studia habuerunt, t vel Athenas vel Alexandriam superauerint, ον sicubi inclutae stre frequentes etiam sunt Scholae. Viri iliastres ex ea prodierunt, Antipater, ον Archidemus, stu Nestor , Stoici. Epictetus saepius Lib. H. Dominat, sed semper ut inter vertices, & qui vulgo sic censere- : .ii αtur. Etiam noster Seneca: ' Exclamanti alios opponam cum quibus litiges. sidonium oe Archidemum. Cicero de eodem :h Duo vel 11. principes st talecticorum, Antipater , orchidemus. De illo, an H .ΑΣ. alio Plutarchus 3 cuius verba, ubi ostendit multos voluntatium exsilium elegisse: G δε ἀθροωγ Αεις τω παμ ω De Exsil. ω βιδυλωn-Στο--- τελι- : Atheniensis, Archidemus, in Parthorum regionem se transferens, in ipsa BabylonesΤΟICAM svCCEssIONEM reliquit. Notabile. etiam Parthos

huic sectar insertos: & magnum viri ardorem, qui tute, docuit, fecit. Dubitaui an idem esset: imo non videtur, cum illo Strabonis certe. qui Tarsensis, non Atheniensis fuit. An ciuersi Amchidemus , dc inchedemus8 Alter quem volui suggestum,est S o T I O N. Debui Scnccae caussa, cui doctor ille fuit. Nam ita in epistola quadam, ubi praeteritos annos recolit: fodo apud Sotionem philosophum puer Epist.2ι- fedi. Iterumque : Non pudebit fateri, quem mihi amorem Pythagorae Sotion inιecerit. An ergo Pythagoreus fuit vix credam : sed ιν iii. non alienum ab ea abstinentia, fortasse & aliis magnanimi viri scitis, aut institutis. Sitne hic, quem Diogenes S AthenaeusF citant,

53쪽

citant,libris De successione Philosephorum: quem Stobaeus. De bur non adfirmem. vereor ut ille antiquior sit: magis inclinem esse, quem Plutarchus circa suum , id est Senecat aeuum, fuisse ostendit. In libro, De pictate fraterna: O υἱ- -οὶ - ὀυ νεωτέ

RECENTIORVM philosophorum Apollinius Peripateticus reprehendit m refutauit qui dixerat, Gloriam esse incommunicabilem. quippe iuniorem fratrem Sotionem illa Morem quam seipsi reddidit. Tan italiquod faetiim circa fratre, nobis ignotum. Satis de Stoicis nobilioribus: nunc caussam nominis huius breuiter etiam dicam. Zeno in Porticu docuit,quq Pisianaotia olim dicta,postea picturis varie a Polygnoto decorata, nomen illud ποο siue Variae accepit. Inde igitur nomen. & Σπο ςοῶ, littera mutante & augente, appellati. Bono omine pinxit ille: & ' ωολύγνωσαν hanc Oorticum, dc Porticenses, ut Latine sic reddam, orbi terr rum factos scimus.

cynicos originem Stoicis dedisse, o Dogmata fere conuenire. Illi ex professo laudati.

4 N T E A Zenonii appellabantur etiam: & cur non conici nam reuera sunt paene iidem. Itaquc & ortum Stoicae, sunt qui Antistheni adscribant, cynicae eidem conditori. Dio-InAntussi. genes aperte: δε- δε ἡ αλθωδεώ ς Στω- υπαρεα: Videtur ωαirilis illius Stoicae sectae princeps auctorque fuisse. Quidni videatur. dogmata consentiunt, in vita & cultu aliquia mutant Itaque 'cita recte: Et qui nec cynicos, nec Stoica dogmata curat M nicis tunica distantia: sue quia velle & habitu differebant; sive quia verecundia tantum , & tegebant Stoici, quae illi in aperto audebant. Sane, ut

his duabus sectis. et de gre Lymcisimum dixerunt breuem admi tutem viam. Qui Hixerunt Z ipsi Stoici. Atque adco Zeno de Q. niuir

Din. in

54쪽

Sapientem cynicum aebere esse. atque canicisimum, compendiariam ''' 'ra virtutem viam. AVD. Ita mihi Stoicos tuos laudasὸ & Cynicos etiam facis3 Apage sordes illas, & impudentiam. mihi Cicero inclamar: cynicorum natio tota eiicienda est. Est enim inimica 1.De ose. erecundiae,sine qua nihil rectum esse potest, nihil honesium L I P s.

Cicero, id est vulgus: hic quidem. frustra autem de Sapicntia loquimur, si ad illum iudicem imus. Prima fronte qui Cynica adspicit, tecum dicet: qui restat & inspicit, munditias,

pudorem,decus, virtutem inueniet& laudabit. Itaque breuiter exploremus: & quidem ab ipso nomine, quod in ludibrium aut probrum trahunt. Aiunt a canis impudentia sic dictos; quia naturi in publico obsequuntur,ingerendo,egerendo,atq; etiam inserendo, animalis illius exemplo. Quod Empiricus abnuat, qui ubi Canem laudauit a sagacitate aut prudentia, quod om Lib. I.Pγρο moda appeteret incommoda Nitaret .mala a seret, in mitigare sed Ytti P ω iustum, memorem, gratum esse, animosum, oe madis insessum: ad

dit,od ictum videri,ut Philosophi ruidum Cynicio se huius animalis cognomine commendarint. Bene. quid enim tam proprium Cynicis,quam bonos tueri & fauere, malos inuadere & allatrareὶ Laertius & aliam caussam suggerit: Docebat,inquit,Antis Gnes in L nosargeg mnasio, baudprocul a portis: vndem Inicam sectam dubiam sunt qui opinentur. Ipse quidem appelgabatur Mob ίων:simplex σ ingenuus Canis. In nomine,hoc est: dogm ata autem si videas recto animi oculo, quid culpes, imo quid non suspicias & ad inirere φ Virtutem Fuficere ad HBeatam Nitam. Eam in rem . busseriisque esse, non verbis. Sapientem sibi satis eser eluae enim omnia. Nihil ei nouum videri: Reeem esie: non ad legem ,sed virtutem uere. Sola bona ulchra, mala, surpia. Dcoique Finem homini, secundum mirtutem Ῥiuere. Non haec alta,& puri aethereique animi & iudicij dicas Sed nemo melius veriusque legitimum Cynicum falsos insuper habemus in descripserit, quam magnus ille Epictetus , in Dissertatione huic rei propria, quam iniri κτή, Drsimis nita, ind igetauit. In compendio, & ordine aliquo '

55쪽

Diiseri. III

44 I. LIPSI MANU DUCTIONI schaeronensem cludem ad Fhilippum regem perductus suis, mi stem tori Statimsessus est. in Sum hercia , inquit, sed tuae a bitionissae uitiae, in luxus. Itaque monet in inclamat ubere,quae bona, quae mala sint demonstrat, appetenda, fugienda . e V elata manu, melut tragica fenά constensa, homines miseriaru suarum, vitiorum admone ab iisque ad meliora quantum in ipso est compessit. Idem est Pu BLIC vs DoCΤΟRg PAEDAGOGUsgeneris humo instruissimul ac cas Li rara .gat. Idem MEDICUS elut AESCULAPIus quidam: qui statim

vj si demonstrareposit, gyidos si curatione sita viantur sano fore, μηm

valetudinem in argumentum proferre. Conuenite omnes, inquit, qui e pedibus, e capite,qui febri laboratis,conuenite cati, amentes; ac videte me ab omni malo expertem in saluum. Denique dominus REX est, sceptro diademate a Deo ornatus: qm taleoacere possicetur,sibi a dentes. Ut sciatis, ὀ mortales, vos febritatem in tranquisiitatem, ubi non est, quaerere: ecce ego exemplum a veo vobis sium mi m. Non rem habeo, agros, domum . non orem,liberos, familiam; imo nec' gulum,aut tunicam,aut alud Nasium. Videtis tamen quam sinus μῆfacite mei periculum. Nihil habeo,nihil egeo,ne cupio quidem dinon hominem , non locum, non oblectatiunculam , sicut pueri Vindemiae dies aut ferias. Ecquia mihi deest i nonne sine metu sum Z nonne liberλ i l. mando Piseram me in Vouendo stratum viditὶ quando in vitan Δ 3 Auando deum vel hominem aliquem incusauit stuomodo autem alacer erectus incedo Z quomodo eos tracto in conuenio, quos mox timetisὶ nonne ψ mancipia' A s me conjecto, se REGEM ET D MI N VM suum Nidere non putatZ Haec ago, hac curo: sicut eum oportet,

ut populos moderetur, oe ampla negotia curet. Atque haec ubere omnia, sine trepidatione auit renectu: quippe qui μle puriorem mentem conor circumferre. Non habeo satellites, gladios, pompamsiue terriculamenta ista externa: eorum loca BONA CON-sCIENTIA dat fiduciam mihi m potestatem. Non ipsi reprehende dus, in alios incurro verecunda πbique ornatus, Honesti amore,isiud sine lege aut poena colo. ceteri parietibuae, ianuis, Nesis teguntur: ego sub dio, in propatulo ago, omnium oculis oe inquisitioni expositus, Deo me probo. Atque haec cum facio, euenit ut male audiam,inso putem : quid mirum a pueris aut fatuis, qui tangi ulcera sua nolunt Ego Nero a sectam aut curam non muto, aut mitto: dum Napulo,

56쪽

AD εTOICAM PHILO SOPH. LIB. I. 43e psos Qv I VERBERANT DILIGO , tanquam pater omnium,

tanquam ter. Neque mimo flum ita firmus constans sum, sed corpus subficit: isio se doceo, tenuem galem mictum Nires

augere, adeo non iadere sanitatem. aeuid calorem, figus, incommodaὶ nihil. Ecce circumsero corpus meum , ut imgenes, nitidus, pinguis, bene habitus: creaete oculis sensibusque vera dui. Haec & plura ivtunam audire fast) germanus ille Cynicus: de fucis,nullus hicsermo. Neque nego in summo istos esse, ideoque vicinos lapsui, aut faciles trans lire. Seneca noster signate scripsit: Hominis na- De Bien. mram Stoicos VINCERE , Lynicos Ex CEDERE. Ita est inuid ''quid supra Stoicos, modum paene supra est: sed nec inutile, in una parte sic es se,ut ad modum deinde ducant. Diogenes agnoscebat, & fatebatur , Imitari se chori magistros: qui tonum leuiter ' in

EXCEDERENT ,serat reliquos reuocarent ad concentum. Pulcher R 's rime. sint magnae istae animae, quae omnia externa calcent, despuant: & aliquid in rigore sortassis excedant,vi mollitiem n stram vincant. Ecce in Seneca exemplum temetri*: qui aut familiaris illi, aut doctor fuit, &plerisque item melioris animi aut stud ij Romae notus, & carus. De quo ille quam honorificet

wemetrius Cynicus, vir meo iudicio magnus, etiam 'MAXIMIS

COMPARETVR. Et meo hercules,ex iis quae de ipso sparsim lego. Nam Sc Tacitus laudabiliter meminit: & noster iterum effusa, sed ex animi sensu, laudatione . quis enim mendico aduletur Z noster inquam : wemetrium, quem mihi Nidetur rerum Ibid cap. tura nostris tul e temporibus,ut senaei et nec ilium a nobis corrum-P,m nos corripi posse. νιrum EXACTAE, licet ipse neget, s APIENTIAE, firmaeque in his quaeproposuit constantiae. Eloquentiae vero, quae ressertissimu deceat, non comcinnatae, nec in verba selicitae, sediventi animo, prout impetus tulis, res suo prosequentis. Sed &alibi profitetur, temetrium VIRORUM OΡΤIMUM. quem,im is xis qui ,mecum circumseroum comitatu habeo) in relictis conchyliati cum ido S E MIN v D O loquor, illam admiror. Aviani admirerῖ rata si nihil ei deesse. Sapis Seneca,plus una hora tibi ille conseret,quam

alij multis annis. Nihil, inquit, deest. Imo omnia desunt, si rem

spectas; si animu, nihil. Iterum noster: Ego certe abier audis,quae aevi dicit temetrius noster , cum idum Nidi NuDvM , quanto mininquam s TRAM ENTI S incubant Z Tunc enim non praeceptor veri,sed , - . F 3 ΤεsTis

57쪽

4s ' I. LIPSI MAN v DUCTIONI sTEsTIs es. Da aures aliquid e nostro isculo accommodanti. anucinos istos quos dicimus Verae virtutis, patient , inopis,& quod antiquis defuito pietatis exempla quis sine animi aliquo motu & impulsu videt Z quis non vel vitos conferre ad eaadem illa putatὶ ego censeo: & tales omnino Cynicos fuisse: ex cipio Pietatem, ut dixi,& Verecundiam: quarum illam aeuum illorum abnuit, Hanc institutum. Carpere enim & corrigere voalabant: atque ore & animo ad eam rem opus. Sectam vides: al

tam simul de abiectam, nihil populare, nihil splendidum, imo

nihil externum spectantem Sc sectantem: ideoque paucis serio; nequc diu probatam. Certe Sidonij iam aeuo deliquerant, scribitque in enumeratione Sectarum: EXCLvs I prope iam Cynici,sed LIMINE restant: id est, adeo pauci, & sic pulsi, ut in limine haereant ad egressum. Omitto: proprie enim Stoicos non tangunt. D I s s E R T. X I I I I.

contra Stoicos, quae iis obiici selita. AV D. At ego Stescor tuos tango, si linguam nilii laxas.

Laudas,& huc vocas: quam multi reuocantὸ Hodie plerique omnes: & ludus ac iocus tu atque ego simus, qui hic su mus. Sed & inter priscos, quam multi grauest & grauia quaedam illis obiiciunt, aut imponunt. Vis pergam dicere Θ LIPSι Me lubente. nam recte olim Comicus:

olim res est, fatuus auditorsedens. Ostendc capere te: & aliquid interfare, ut Nacti j olim dicto)duo simus. A v D. Ergo facio, & dico obiici iis ista. Zenoni primum,primo auctori, aemulationem & inuidiam,quς originem dederit dissensioni & Sectar. In Academicis erat, id est Platonicis, Polemonis auditor: lis incidit cum Arcesila condiscipulo, ingenioso viro: ab ipso & priscis discessit, & nouam haeresim, ut Varronis verbis dicam, nouopa Eosustendi. Fecit simile ille ati

ter, a calore contentionum, Ut sit, & Nouam Academium cxcitauit. Tuus quid Z nouam Porticum, inauditum antea nomen. Et rem si

58쪽

AD STOICAM PHILOSOPH. LIB. I. 47

rem si scrutaris , vix in ea pugna, sed in verbis sormulisque fuit.

Cicero: Teno quoque eorum princeps , non tam rerum inuentor fuit m. De

quam merborum nouorum. Iteruis : Mduena quidam,'ignobilis nverborum opifex. Itaque quae alij adhuc Bona Fortunae aut Corporis , hic Producta maluit dicere: quae illi olati eiusdem generis,h ic Reiectinea: & talia complura. Totum etiam dicendi genus obscurum aut tenue: nihil pro copia, dignitate, aut luce antiquorum.Idem Cicero c&quis melior hic iudex λθ Stoicorum non tri. Deqnoras quam sit subtile,w 'inosum potius, disserenae genus. Alibi: 'AE siti. Veliant desunis , atque ossa nudant. Iterumque : Pu Mnt, quasi is is aculeis , interrogatiunculis angustis : quibus etiam qui asentiuntur,

nihil commouentur animo, m v m abeunt,qui Mnerant. Sed dc alij, ab hac caussa,irrident τὰ - ἡ πο-λ QMγο υ Eos e ria Pom Ariuit A ticu sermunculos. Et Comicus quispiam: tben. II I.

EAudite Porcicensis, mercatores nugarum, verborum arbitri ω censeres.

Sed verba omitto. quae compta a philosopho non requiri scio; nec florem illum orationis: tamen doccre apta,& animis illabi: ergo rem videam us. Eaipse aut tenuis, aut alta nimis 3c superba. Tenuis, in diuisiunculis,distinctiunculis: quibus crebris valde re non necessariis utuntur. Superba in dogmatis, quae fastum

ubique & ventum habent. Dolorem non malum : Sanitatem non bonum: Sapientemiiuite Regem, leo parem esse. Inde contumacia sui amor, aliorum contemptus: nec priuatorum tan-

messed magistratuum, Principumque. Olim obiectum, cum nota haec secta, & viguit: ut Rubellio Plauto apud Tacitum, quod assumpsi et Stoicorum ARROGANTIAM fectamque: quae ov.AvaἐΤvRBIDOS des n otiorum appetentes facit. Accedit augendae huic superbiae, quoa & super hominem, & nimia quaedam iactant: Sine affetabuae esse: Iniuriam non accipere: Scire o Ia, non opinari: & plura, quae Paradoxorum titulo prascribunt. Denique & austeritas quaedam, Vel potius acerbitas, e dogmatis eo rum innasci antinis solet: Ciceroni quoque notatum. qui alibi ait Asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis sichouexire. Itaque 3rr. Dc

Vt concludam, mima Omnia In uac parte Videntur, & praeter

ceteros

59쪽

48 I. LIPSI MANU DUCTIONI sceteros sapere dum studuerunt, a vera, id est modesta, Sapientia excidisse. Placet autem illud Euripidis: ου μ ωδ' ἀυμ-

Γνωμα μὲν δαι τοῖς σοφοῖς λιαν σοφον r non vel hoc noxa macat,

Si mens inest sapientibus sapiens nimis. prest ipti Placet & hoc Tertulliani, Noniram institutionem de Forticu Salvia monis esse: ut tua hac Christianis quidem non sit opus. Quae visa, dixi: siquid liberius aut fortasse vanius ; hoc refelle, illud ignosce. DIssERT. XV. Pro Stoicis: atque ordine ilia reiecta.

AVD ivi equidem, S ad utrumque promptus sum; libertati ignoscere, imo gratiam habere, & vanitatem inam ea certe dictis inest) refutare. Illud dixi,& factum est: hoc iam adnitar, & nescio an cum magno fructu. Vincam & frangam tot praesudicia Z Fatum ipsum aduersum φ Nam Stoici a mille amplius annis nulli, & non nisi in scriptis sunt: ac gloriar & vitae suae cursum videntur peregisse. Neque hercules reuoco: paucas reliquias melioris illius saeculi si tuemur, satis est: & hoc fine scito scutum & defensitone a me susceptam. Satis etiam trium phat Veritas, si apud paucos bonos iue accepta: nec indoles eius est, placere multis. Videamus, & a capite refellamus. Aiebas Zenonem ςmulatione motum a Polemone & prioribus ab-ο ., , isse:quo argumento Cicero dicit. Cicero nempe Academscus.& ex protino igitur Stoicorum hΟ1tis. Hoc hic, & mox, valeat: quia pleraeque criminationes tuae teste illo, non teste, nituntur. 2Emulatio impulit. qui magis quam Aristotelem,Carneadem, Epicurum, alios, qui in tot sectas statim a Socrate & Platone sunt scisti Z Atqui primus ille quidem, cum applausu etiam, .E hie. ad nostro, scripsit: Eamicum Flatonem, amicum Socratem ,sed magis in m Vmtatem esse: cur Zenoni non idem ius Est prosecto, neque aliud, quam illaipsa Veritas impulit ad dissentiendum. Non enim philosophos,opinor,Vt pecudes esse volumus:qui sequantur tantum anteceὰentium gregem. Multum egerunt, qui ante nos fuerunt

60쪽

AD sΤΟΙCAM PHILOSOPH. LIB. I. 49 fuerunt ait Senecastanon peregerunt. Peregerunt Z quam abest Εhdi. Multum adhuc restat operis, m tutumque restabit: nec missi nato post Idem Ερ. MILLE SAECVLA 'raecludetur occasio aliquid adhuc adumenta. Au I

dis eundem illum nostrum Z vera dicit: & superior ac nostra aetas fidem fecit, facietque. Ergo omitte hoc de AE mulatione: quod tamen sine culpa etiam amplectimur. habuerit & habeamus ipsi hanc honestam i quae aci cognitionem Ueri ducat. At, inquis,verba innovavit tantum. In novasse fateor: tantum, ne go. Quidni in nouari , in rebus quibusdam nouis Z Datur me- De Dogmnia sait Apuleius) nouituti verborum. erum obscuritatibus seruienti. Φ''' '' Q*d si rerum nouitatibus ἶ non venia tantum, sed laus esto. Producta & Reiectora quae in exemplum adsers, necessaria fuere : nec sine iis explicari satis aut constitui scientia Bonorum Malorumque potuit,id est philosophiae caput. Plura talia sunt, in ' loco dicenda. Atqui spinς de aculei in illorum scriptis. Deus Lib. i. bone 1 hodie hqc dici dc obiici ab iis qui Aristotelem, & nouellos Aristotcleos,legunt8 Ac de veteribus Stoicis, non tu non ego nimis scimus: de Seneca dc Epicteto, aperto ore dixerim, roseia

mihi illorum scripta videri, prae Lycei dumetis. Scd sint subtiles dc acuti: in psilosophis hoc culpae deleges, quod laudi debebas λ At Cicero etiam audiendus est, ou i pungere eos interro' latiunculis dicit: animos non commouere. Itane pungere Z agnosco: vere faciunt, dc velut stimulis, ac pugiunculis quibusdam sententiarum,penetrant animos ac peruaduci Sed non 'ouent. quid igitur est mouere,si hoc non estὶ Vis mi Cicero,ut ad conciones veniant, affectus miserabiliter moueant, clamores excitent dc plausus Mare hoc non tentant,nec fluctus in eo sissscitant: contenti singulis de priuatis lectoribus, iisque quietis & intentis. Hunc talem mihi dat nunquam a lectione duorum, quos dixi, surget, nisi commotior, dc Honesti quodam ardore succcn sug. Haec est eloquentia philosophis decora: in quos proprie conuenit,quod Menelao summus vatum adtribuit:

Pauca quidem, merum si iste.

Non enim est philosophia, ut noster Seneca verissime scripsi, populare artisicium,nec ostentationi ratum: in REBVs non in VER Bis es. Et Fabius, bono iudicio, de ipsis nostris e minus indul'Lib. α- G ferunt