장음표시 사용
71쪽
emendasse hoc constat ; cur vetera & sepulta eruantui Z Qui quis es, in te descende: non est aut fuit semper illa puritas,quam in alio is exactum. Atquin ad Aulam etiam venit. Et quis'hi losophis ea interdixit Z utinam Diu res venianti utinam assidue venianti dc magis: utinam consiliri regant ac moderenturi Feli cem populum Romanum, si Nero audiuisset, ut coeperat: &quid primis eius annis laudabilius fuit Z scito autem , a Seneca coctore de directore emifuisse. At enim opes in ea congrea uit. Miri hominest in aliis opes, in aliis Inopiam accusant: &Iliid. cap. in hac Ambitionem, in illis Avaritiam agnoscunt. Discant. Nomo Sapientem paupertate damnavit. Habebit Phil Mus amplas opes, stdnulgi detractas, nec ale sanguine cruentas: quarum tam honesiussit exitus, quam introiim. En conditiones, legesque , quibus Sapientia opes permittit: Honeste quaerantur, aut venia*; hon ste expendantur, abeantque. Noster an non fecit 3 a Principe accepit; & plura alij,uneritis eius non pares. Quis autem, aeuis, influentis dona Fortunae abnuat3 Ilud. eap. ait Seneca alter. & noster : Non se Sapiens indignum vitas fortuitis munmbus putat. Non abiget ilia a se ,sed abeuntia securus prosequetur. Diuitias quidem νbi tutius Fortuna deponet, quam ibi, desine querela reddentis receptura est ἰ Receptura Z etiam cum non peteti Vide nostrum, & stupe, ad Neronem Venientem, & a
Apud Tae. ceptas omnes opes magno animo refundentem: tabe. innuit
eas per procuratores tuos admi rara, in tuam jortunam recipi. Nee
me in paupertatem ipse detrudam : sed traditis, quorum fulgore stringor, quod temporis hortorum a- Niliarum curae seponitur, in an mum reuocabo. Ecce Sapientem,qui Opes in domum,non in animum admisit; qui habet, non habetur; habet, sed tamquam leuexauolaturas; nec vigi alii, necti graues. Haec quaesitio, aut possessio: exitus earum quis filii Θ Liquet mihi Scnecam, non nisi in alienum fere fructum habuisse. Bonauit aut bonis, aut iis quos secere potuit bonos. Donauit cum summo consedis , dignissimos eligens:
ut qui sciret,iam exrenserum, quam acceptorum rationem esse reddendam. Et fama publica nonne de liberalitate eius fuit Z e qua poetae hauserunt, scripseruntque: . Nemo petit, modicis quae mittebantur amicis
72쪽
magna ostendit missa. Et alius:
Pisiones , SENECASQUE, Memmiraque, Mariar.
inter exempla decantatae liberalitatis. Et vero quomodo ipse uteretur, in illa perpetua frugalitate 5c modestia vita: Z Vix v risimilia, sed vera sunt, quae cie se ipse scribit: atque audi. Inde Epist. mibi cab Attali schola) quaedum permansere. Inde ostreis boletisque ' 'IN OMNEM VITAM renunciatum est: inde IN OMNEM VI ΤAM unguesto abstinemus: inde VI No caret somachus: inde m OMNEM v I TAM balneum fugimus. Et statim: Laudare solebat Attalus culcitam , qua resisteret corpori: tali utor ETIAM SENEX, in
qua vestigium apparere nonpossit. Describit & alibi hanc frugalitatem vitae,an verius austeritatem dicam λ culcita in teria iacet, ego r=M. in culcita. Ex duabus penulis, alterastragulum est, altera opertorium. -
Iterum alibi :ynfrigidam descendi. panis deinde SICCUS , ω sine Epist xxx-menia prandium, post quod non sunt bivandae manuin Atque ipse hqc
tantum Z Tacitus aperte: SIMPLICI VICTU, in agresK-ουρο- M. ANGLmis, ac, si sitis ad oneret, PROFLUENTE AQVΑ mitam tolerasse.
Quae ista suntὶ quam admiranda in illis opibus,in Aula & purpura 3 Placeamus nobis: vix hodie in ista pietate, & eius pra mus qui religiosam vitam profitentur, sic vivunt. Vix 'imo non vivunt. Quis in omnem vitam vino abstinet 3 quis pane sicco contentus est 3 quis aquai & tali culcita Z Et ut sint, paucos esse opinamur, aut scimus. Abite ergo, quod ad opes attinet, ca- Iumniae r habuit, non habuit; aliis, non sibi; bene admisit, b ne emisit. At Dio de luxu aliquid, & de Mensis citreis c si commeminio quadringentis. Ego non credo, hominem qui illam ipsam in orbibus istis insaniam sic libere scriptis taxauit,eamdem impudenter usurpasse. Aliquid ampliusῖ ncc scripsisse Dionem ita credo. Exstant quidem in Epitoma eius, a Ioanne Xiphilino: sed non ex Dionis adfirmatione, ut equidem opinor, &sensu ; sed alicuius Suillij , aut consimilis, qui aeud Dionem obiecit. Bonus Xiphilinus ut asserta habuit, ab illo inserta: &ut aliter, quis bona mente admittet Z Si hoc, etiam de adulterio Agrippinae; etiam de flagitio in Neronem, & quae pudet vel propalare. Eminuero ubi Tacitus, ille accuratus, ille fidus, ta lem aliquam vel suspicionem iacit Z Ipse Dio quomodo non propria laude & testimonio refellat Z nam scribit alibi, totidem H 3 . his ver-
73쪽
EX svpERΑNs. O Deus, 3 Fidest ille talis , & tanta sapicntia, vitiis sic omnibus, aut maximis, sit pollutus φ Denae illam, aut haec ad imis: non sunt in eodem contubernio neque iugo.Itaque nos quidem spernimus istas omnes falsimonias,de quae sine alia adstructione, seu magnitudine mendacii, fidem quaerunt. Vitam etiam omittimus, de qua vix propositu erat dicere: & alibi opportunius ac decentius siet. Ad Scripta redeo, quae nos tangunt: vitam fuisse bonam velim, haec scio este, de bono quodam humani generis edita, ac propagata. Mirum dictu, sed obseruatudignum. infinita periissse,aeui iniuria,veterum illorum & sacrorum monumentorum: sed tamen in omni fere scientia ea facta reliqua, quar instruere satis, & explere iustum desiderium nostrum possent. Diuina Prouidentia est, de in Seneca agnoscimus: quem rigids Virtutis magistrum,unum pro omnibus, Deus dedit,dc una cum sacris nostris Donoribus voluit praelucere. Quidni cum illis Ζ paene unum ex illis, si ipsis hoc credimus : dc Tertullianus sepe nostrum, Augustinus e soliis semiliarem , Hieronymus paene Sanctorum numeris ivit insertum. Frontonis, nobilis olim oratoris & Plutarchi. Vt volunt, nepotis, elogio claudimus : Senecam sic uniuersos exterminare errores, ut AvREA ideatur SAECVLA REFORMARE , Qeos ab humano genere exsulantes, eius opera reuocatos, hominibus contra Isscietate misceri. O per illum sati de prauum hoc aeui ac sordidum depurgetur,humile erigatur,& Dco denique per virtutem iungatur, sed ipso illo Deo adiuuante dc dirigente.
Epictetin item coctus, merus parcius , largiter iudicio sην ad
DE Seneca habes: clarum aliud sidus se ostendit,Epictetus:
aevo, non merito , posterior: δί Scriptorum pondere, si, vita praeponendus. Ille vir totus λυζO, la Iuba Fortuna fuit. Origine vilis, de inter seruos; corporc
74쪽
, . AD STOICAM PHILOSOPH. LIB. I. cs
coryore claudus ac debilis ; mente nobilissimus, Minter omnis aeui lumina refulsit. Ipse de se Epigrammation hoc scripsit :
Ipse inquam, siue de ipso alius: sed confessionem ingenuam vides, & generosum in fine additum, de amicitia diuina. Natum Hierapta, Phrmiae opido, tradunt: Romam traductum semuisse seruitutemis si id nomen in hanc virtutem cadit) Epaphr aeto Neronu, qui fulta custodiά corporis isti Principi claudum autem , e desiliatione in eam partem corporis idapsa. Haec fere Subdas: Agellius etiam, qui virum admiratus est, pia RomάUb.xV. edicto illa barbarico Domitiam, quo Philosophos omnes ab urbe rele- 'ξ μ 'gauit: f, in Epiri Nicopoli diem illimum obisse. Aiunt ad δε arci Antonini Imperatoris tempora durasse: quod ita Suidas prodidit, & Antoninum Philosophum accipimus. nam Pius ille, Titi praenomen gessit. Hoc ideo obseruo, quia consideratione aliqua eget: & a Neronis morte, ad initia Marci Antonini, sunt anni admodum nonagintaquattuori Quomodo ergo sub Nerone, nisi puer plane, vixerit Z Et Epaphrodito tamen seruisse sed fortasse post Neronemo ipse etiam indicat, & iocose eius meminit. i. Dissertationum, quas Arrianus digessit, cap. x i x. De conditione aut aeuo eius, hactenus scio : vita emendatissima fuit, & plane ad scitum, quod in ore habebat, Arsv οια vo: contine, m abstine. Item nostis fucorum, qui Philosophos habitu & verbis praesertant, vita degenerarent: quos ille appelli
tare solitus , si ιλοσόφους ανα τῶ προι - , τ λήγειν ζ Fbilosophos Ahhil , , sine sectas, dictorum tenus. Unica anus in ministerio ei fuit, uni- p xxx
caluccrna fictilis choc domesticum omne instrumentum o ad
alia nasithis ira brationes: qiiς lucerna a morte eius mide drach -- svana iit 'in' memoriam heroisci bilius & honorem. Scripta, ut tetigi, pauca exstant: Enchiridion sane egregium, & Stoicae moralis philosophis velut anima: item istertationem SobIter in via, domo, schola habuit, ab Arriano colleChor& digesiae. Neque omnes etiam exstant: in Agcilio tu Stobaeo repe-Ties, quae hic requiras. Sea, Deus bone, acrem & altum in ii
75쪽
spiritumi accensum animum, dc Honesti amore ardentem lNihil in Graecis, aut fallor,tale exstat: a duabus illis notis dico, Acrimonia & Ardore. Tironem aliquem & rudem verae Philosophiae vix assiciat aut tangat: proficientem aut prouectum incredibile est quam excitet, & cum pungat Vbique, tamen etiam dilectet. Genus stili concisum, finium est, & quod indolem subitari j sermonis habet: sed docta interueniunt saepe, semper salutaria, & non est qui bonam Mentem magis aut trahat, aut sermet. Ego senecionem illum numquam lego, nisi cum interno animi motu: & quod Homero proprium, pluris facio cum relego, semper ut nouum, & cum repetiui repete dum. Idem fac. pratiam monitori habebis ; maiorem illi Doctori. Nunc vale, cras redi.
76쪽
Sine Thilosophia homines Pueros, Rudesque esse: per eam Uiros, Studo os, Eruditos. V D. Ecce me. animi alacer & fidens ad te venio , disciplinae causia. Valde me heri excitasti: & cum Homero,
sum animum mihi commomm in pectore cara. L I P s. Gaudeo, quia ad honesta, imo salutaria. Et iam serio hoc agis, & posita praetexta, in Viros vis transscribi Z A v D. Modestius de me sentio, & inter Adolescentes scio censeri. L I P s. Quid si inter Pueros Z Ita res est. & quamdiu animus praeceptis his Sapientiae nondum imbutus, quid nisi simil2mi pueris Αφου, ait Seneca, quibuου omne ludicrum mpre- Epist.cxv. tio est Z Vide quam nuces, talos, trochos affectent atque aestiment: ita nos honores, opes, famam, quid nisi lusus ZSicut qui in theatro fuerunt perfusorie oblectati, ubi finem ludicrum habet, & adsurgunt,cum morsu abeunt,adeo solido nullo gaudio aut fructu: sic in his vitae studiis aut voluptatibus est, cum su- gerunt, imo cum fugiunt, angunt. Ideaein pueris, cum a lusu cessant. Amplius. ut illi ad laruas aut personas trepidant, & fa miliares etiam, si in iis conspiciantur, fugiunt: sic nos naturae aut rationi non aliena, umbi a & opinione malorum territi, Vitamus aut sugiinus, sine caussa trepidi aut inepti. Denique Lucretij verbis: I ut pueri
77쪽
66. I. LIPsI MANU DUCTIONI s- - ut pueri trepidant, atque omnia caecis Jn tenebris metuunt: sic nos in luce tinnemus
Interdum, nihilo quae sunt metuenda magis, qHammae pueri in tenebris pavitant, fugiuntque fui inra. sen.epist. Et Videsne igitur pueros esic Z & quod istis Minustulis, hoc nobis' - Α quoque Maiusicidis pueris euenireὶ ita enim recte appellemus istos,Dς Con- quibus etiam post iuuentam canosque Puerilitas est. Mu quidquam isti piem.'Op. profecerunt, quibuU animι mala sunt, auritique in maius errores qui a Pueris magnitudine tantum formaque coryarum, die erunt φ ceterum, non mInus Nagi incertique, voluptatem sine dilectu appetentes, trepidi, β, ψη ςp non ingenio , se formidine quieti. Profecto sunt Pueri: qui con- 'i ii. tra indolem iuniorum , sola occasione praecedentis aetatis intumescunt: ratione aut sapientia parum aut nihil ab iis discreti. Bene olim. Varro: Sed neque vetulus canterius, quam noueltas melior , nec cansetudini comes Virtus. Ergo tu adnitere, incredibile gaudium sen- βς'ςp β sti rus cum puerilem animum deposueris, ω te IN VIROs philosopbia
trangscripserit. Adhuc enim ut illa Senecae subi ivngamo non ΡvERITIA. in nobis, sed quo rauius est, PUERILITAS remanet: in auctoritatem habemus sinum, Nitia puerorum. A V D. Boni, & in
bi quidem grati, sed non pro vulgo hi sermones. L I Ρ s. Stoicorum sunt, id est vere philosophantium: si huc tedas,quid reflectis oculos , & ad vulgum spectas λ Diogenem illum Cyni
M'Π cum,in hac sententia, audi: qui interrogatus, minam Graeciae Z- ros id fiet bonos Z miros hercle, ait, ninquam: Lacedaemone tamen Pueros vidi. Et vis alium Stoicum sermonem 3 neque inutiliter ingera. nam,ut recte Epictetus, s d - η σωομαί- iam σμψα :initium ioctrina, nominum consideratiio. Iidem,dico, Stoici
hos Pueros & rudps, Stultos habebant,nullius bonae rei aut spei rat qui iam inciperent & adhibescerent, quique Sapientiae se darent, hos Studiosios, dc Studere dicebant; qui autem peruenissenr, Doctos Sc Eruaetos. Pasim illa sermo siquis obseruat in eo
Γpist xxxv rum scriptis. ut Senica Luciliro suo: cum te tam obnixe rogo itSTUDEAS . meum negotium ago. Quibus studeas Θ Sapientiae,quae Vna utile & animo profuturum studium est. Iterum idem: Tlam
pus nullum es parum idoneum sTWDio setituri. Et alibi: Tibilis Dbu DIVM esse Virtutis : siue ut aliti saevD1v M con gendae mentis. At qui iam progresti, & in meta huius studij, ia
78쪽
AD sΤΟICAM PHILOSOPH. LIB. II. 67, Eruditi, dc Graeco verbo ream, --ι , seu Ita Posidonius apud Senecam: Vnum diem hominum ERvDIΤORVM
si patere, quam imperiti longissimam aetatem. Cave de alio, quam Sapiente capias: sicut illud Epicteti, apud Arrianum: Mα in αδ εντας Γλαειροκ-: Saos ERvDIΤos liberos esse. Quid Propertius, cum struasit, ualis em haec DOCTI sit positura iei: nonne Stoica hac lingua usus λ mihi videtur: neque in Deum hoc alio sensu, quam Sapientiae, conuentat. Facit belle ad ista, quod Vnum Sonum est , Scientia: num assum Imperitia, So-
eraticis assertum. D I s s E R T. II. Philosephiae aliquos definitiones Stoicae . una etiam Platonis: atque eae breuiter explicata.
AT ego igitur ad hoc Studium hanc ioctrinam, iam pr
ibo: trepide satis . nonne cnim per viam clausam, Se diu teri desitamὶ & scriptorcs plerique omnes,qui muniuerunt,malo fato obierunt: paucae reliquiae alibi,& in Seneca nostro scintillae sunt, quae praelucent. Colligemus, iungemus:& Deum veneror,ut ad excitandum bonum aliquem animoru ignem. Age, . ab ipsis carceribus: ac primum quid CPsilosephia, & quotuplex tum Sapientia, videamus. Philosophiam fuere, ait Seneca, qui ali- Epist. ter atque aliter definirent. εχῆ, Studium iliam Virtutis esse iuxerunt: φ 'Eῆ, Stuiuium corrigendae mentis: a quibusdam dicta est Appetitio re- 'ctae rationis. Sed dc alibi aliter: Auid Pluisophia, inquit, nisi vitae
Lex est Sunt omnes a Stoicis. qui verbis, non re, Variarunt. EPlutarcho sere intelleges, qui an iisde Stoicis definiri facit φιλο - De Placie. α σιν τε σηc-dc addit intellegentiae caussa: μσηδειοι ' δε δοι , υιαν atri οἰνωτά- et ἀρεrta: ibilosophiam esse , Studium artis conuenientis. Lonueniens autem,unam stu supremam Virtutem. At ortis esse studium. Ita Cicero: Philosephur est ars itae. Quae autem ea Conueniens Z ipsa Virtus, ut addit Plutarchus: S: sic Sapientiam passim Stoici appellant. Quo sensu in Diogene, Fosidonius InZenone. dicitur duas posivisse Virtutes sontemplativam C, Amtuam. Eo1 tres, Rationale Naturalem, oe Moralem. Et Cicero,ea lingua: Pran Pς φη Ι r. ceps
79쪽
68 I. LIPsI MANU DUCTIONI sceps omnium Virtutum est Sapientia, quam Graeci vocant. Et tri .De quod ad Vocem, iterum Stoicissans Cicero: Sapientia esin 'M' conueniens a M. quod referre etiam ad finem Zenonium possis: Dini. YV. de quo ' statim. Ergo, Studium Virtutis, idem est quod Artis conuenientis: addo etiam, quod rectae Tationis. Nam Recta ratio, non aliud quam Natura, ad quam virtus dirigitur,& quae Finis' Insia, est huic: vitae. ' Postea magis intelleges. Denique , Studium com, se '' rigendae mentis,estne aliud a Uirtutis Θ Atque ea ipsa,LD: vitae. Sed
eis Zo alia definitio, si non Stoicorum, digna ipsis: Philosophiam
De Placit. csic λ G νάλ: meditationem mortis. Platonicam Plutarchus
y '' ' μ' tribuit:& est sane in ipso, sed Pythagora tamen inuentore. Hie
Aduersus ronymus: Primus Tythagoras dixit, Philosophiam meditationem esse mortis: cottidie de carcere corporis nitentem educere animae libertatem. Tribuit & Socrati quidem Clemens Alexandrinus: &in- v. Strom. terpretatur, auelli λ sensibus, in pura mente rebus se a lucare. sed adait, & Dthagoram hoc voluisse quinquennii silentio, Ut scilicet a rebus sensilibus auersi, nuta mente ae eum contemplarentur. Ipse Pla-In phaedo. to interpretatur, corporisfugam significari, & animum in se col&i. τί ἡ . 6rum. Quia reuera, Vt alibi ait , si optas quae in ciuitate geruntatur auigesta sunt, ignorat i, imo vix viam ad forum aut curiam tenet:
tum in ciuitate agit, aut potius peregrinatur . mens autem in cogita tis , haec omnia parui, aut nullius aestimans , quacumque fertur cum Findaro θ terrae infra, caeli supera peruadens ac dimetiens , stre omnem Ῥbιque naturam curiose inuestigans. Quae ita breuiter a Pla-D. philo- tone etiam expressit Apuleius : Philosophum oportet nihilsic agere, Vri' μ' quam ut semperstudeat Animam corporis consertio separare: ω ideo existimaudum, Philosophiam esse mortis affectationem, consuetudinem qi e moriendi. O salutaris haec definitio, & monitiol etiam illo sensu, ut vhima & polluina meditemur ; & vitiamus morituri, Pisone, iterumque victuri. Praeit dc huc Socrates apud Platonem: κw
cunque Philosophiae sudiam recte'veresunt amplexi, etsi nesciunt
80쪽
AD STOICAM PHILOSOPH. LIB. II. cyboe alij, aliud nihil cogitant m sudent, quam abire in mori. Denique Seneca eo aspicit: Uiuere tota vita discendum est, in quod e vix magis fortasse miraberis, TOTA VITA DISCENDUM EST MORI. Idem alibi: Egregia res est , mortem condisiere. MEDITARE' EpistαχViMORTEM: qui hoc dicit , meditari ubertatem iubet. DIssERΤ. II
Diuisio Philosephiae communissima , in logmaticam, Academicam, Scepticam. Auidsi uti in Academia diu a. DI visio eius subiungenda est,atque ea multiplex. Primaria & maxime generalis est: Philosophiam triplicem esse, iogmaticam, Academicam , Scepticam. Dogmatica est, quae tecreta & sententias id Graeciso ponit, & adnuit aliquid
abnuitque. Academica, quae incerta omnia faciΠ aut quaedam tantum Probabilia; integra semper iudicandi potestat Aquicit, , quae ipsa illa Probabilia tollit, nihil definiens, nec hoc ipsum Nihil definire. Dicam distincte de istis: quia Seneca N: Stoici
nostri saepe tangunt : & rcs cst 'quae lucis eget. Dicam autem a capite. Quintuplex Academia a Sexto Empirico, SI ante eum a γTullio facta: Vetus, Media, Noua, Thiloma, Antiochea. Vetus est, cui Socratem & Platonem auctores faciunt: a quibus illa sic h&L '. - χε ψιe, instructio in miramque partem. disterendi manavit. Cicero ad Aristotelem refert. ω is,inquit, PRINCEPS amplexus cθUuetudinem, de omnibus rebus, in contrarias partes diserendi. Quod negamus,& liquet Socratem instituisse, hunc sortasse auxisse. Nam cum prisci omnes, Barbari, Pythagorei, Graecanici, ad id tempus, Physica,Mathematica atqj alia Philosophie tractassent latum: & dogmata ratione magis, quam ratiocinatione usi, prompsissent: primus Socrates Logicam excoluit Jc adhibuit,& dissertationem induxit,quasi explorationem veritatis. Itaque de sic fatetur, vi αμω-ηλογοm Nuth akj, quam Rationise InCritone. credere. Et hanc non sermone longo ,sed interrogationibuου se re prire. Alcibiad. Ideoque fungi se ossicio πι velut obstetricis, , tentando rogandoque Theaet. aliorumsententias, ut foetum, in iacem educere. Denique, P Ibit se Menone.
quam se ambigere, . alios reddere ambigentes. Denique, profiteri