Iusti LipsI Manuductionis ad stoicam philosophiam libri tres : L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

발행: 1604년

분량: 227페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

3o I. LIPsI MANV DUCTIONI sserunt eloquentiae Stoici meteres: sed cum HONESTA sv ASERUNT,

tum in COLLIGENDO PROBANDO UE PLURIMUM V MLVERUNT : REBus tamen magis,quam cid quodsive non quae' runt) oratione MAGNIFICI. O bona, 5 non retractancia iudiacia: Honesta suaseriint, probando valuerunt, rebus magnifici fuerunt: & haec eloquentia est, qua gloriantur. Quam Breuitas etiam decet: adeoque non abnuit Zeno aut excusat, ut cuidam obiicienti 'Treuia esse eius dicta. Omnino, responderit. nam

sidabas philosophorum i possit, breues es optem. Mens copiosa

& exuberans sit crino temperet & adstringat. Sed de Verbis sa- tis: Rem etiam accusas. Quid autem ἰ uniuerse duo,Tenuit tem, & Superbiam. De Tenuitate, hau tis capio. subtilitate in si vis & accurationem in Diuidendo, & addam etiam D finiendo: vindicamus & iactamus, super omnes qui philos phiam attigerunt. An modum non seruasse ioc vis ξ possimi esse quaedam, aut videri nobis talia: parum ficini er tamen iudicanda,e paucis istis sparsisque reliquiis scriptorum. Omitte hoc igitur, negandum ea facilitate, qua affirmatur. De. Superbiae maius est, & colorem aliquem e paucis eorum scitis sabet: sed colorem. Magni animi eos fuisse, & ad alta ac magna duxisse, profitemur: & quis damnet,nisi qui Virtutem ipsam, &generosum illud Honestum,damnetZEo,non ahMVocant : hoc se lime, splendidum, illustre constituunt r hoc omni verborum .sententiarumque honore adaugent. At Dolorem non Malum di cunt. O viles animae s quid ergo eum Epicuro Voluptatem in cum donum, iEum Malum δicemus λ calaari ab homine haec

humana, 6 edibus subila sine superbia non vultis 3 Mihi ea icontingat,& stare in Virtutis illa arce securum,super Dolorem, Laetitiam,Spcm,Metum,& turbines istos animorum. At Diui-.tem dc Regem dicunt Sapientem. Quem ergo potiust Crassunn, b,ώ aut Pacorum , aut Neronem Z Haec ' alibi cxplicanda sunt, sa- doli,. pientissime dicta: nec nisi ab ignaris aut stultis ridenda. Simile, quod di sectus, Iniuriam, insonem a Vero Sapiente nota, Vero arcent: semihorulae spatio approbanda tibi, imo admiranda. Sed quid est3 damnare malumus,quam discere: & Neteres aulas,

ut ille ait,displicet a pulmone rsuelli In scholis non hec dicuntur, aut discuntur: ergo sine inquisitione reiicimus, &. illos quoque, siqui

62쪽

siqui docere conantur. Addebas de bonium a graue obiectionem,& hanc ex arbore ista esse fructum. Non agnoscimus: etsi obiici iam olim, hoc scimus. A quibus autem3 ab improbis aut seruilibus animis: quibus displicet,quidquid probum,erectum, es honestum est. Tales nostro; esse & conspici in sententiis, in conssilitis; nihil gratiae,nihil metui dare;omnia ad Iusti normam

dirigere; vltro fatemur: & hanc Libertatem, non Contumaciam, censemus. Utinam hodie in Regum Principumque consiliis sintsutinam in tribunalibust no poeniteat ciusmodi Tube rotrum aut Catonum. Sed Seneca audiatur, hoc ipsum diluens: Errare mihi videntur, qui existimant philosophiae huic Stoicae side-

liter deditos , CONTUMACES esse, stre refractarios, ac CONTEM PTOR Es MAGISTRATUUM Regum, eorumνe per quos publica administrantur. E contrario mi nulli aduersus istos gratiores sunt:

nec immerito. Nullas enim pluου praestant , quam quibus fui tranquilissio Icet. Nota 5 hoc de Otio : quod plerique sane philosophorum amplectuntur: apti rei publicae, scd non omnimeque ad-ucrsis ventis vela seluunt. Iterumque Seneca, de hac criminatione : Scio male audire apud IMPERITOS sectam Stoicorum, tam- tr. De quam nimis DURAM , in minime Principibus Regibusque daturam lonum conmum. Sed NULLA SECTA BENIGNIOR LENIOR QNE es, nulta amantior hominism,incommunibus bonis attentior:

ut cui propositumst, usui esse aut auxilio, nec sibi tantum ,sed uniuersissingulisque consulere. O haec admittet & una illud disce,lenes & mites esse, communium bonorum cupidos, uec,Vt Epicureos, unius sui curam agentes. Quomodo non sint, quibus

hoc inter prima dogmata, ciues se mundi esse Totum hunc orbem, patrium ' ltaque S illud imbibunt, Non sibi, sed toti genitos se credere mundo. Quae satis refellant hoc ae sontumacia , aut aliorum 6ontemptu:

atque una, quod de Acerbitate in extremo diccbas. Sed calumniose dicebas Ciceronem hoc scribere, quod non scripsit. Neque enim ille, acerbos exire e Zenonis fictilά, definiuit: sed posse exire cverba vide: in& quis id neget ' non magis, quam e Dialecticorum schola, Sophistas e Iurisconsultorum, rabulas; Medicorum , carnifices. Neque illi haec docent: sed deliquia sunt praue capientium, Vtcntiumque. Hic simile. Zenonis schola, G 1 quae

63쪽

32 I. LIPs I MANV DUCTIONI squar tota Virtutis est,seueros, non molles facit; asperi aut acer

bi siqui prodeunt, vitio illorum & humani ingenii fit, facile ad confinia declinantis. Clausula tua erat, de Modestia. Dij boni, quis magis amat Z quin si tota Sapientia nobis detur, cum adiuncta Superbii: spernamus hoc contubernium, & nolu

mus iungi.

Iidem laudati: quid in partibus Philosophiae praestiterint: deque iis

mel aduersariorum elogia.

E D scutum defensionis satis ego praetuli, & finistra sum

usus: lubet etiam dextra, & veris eos laudibus exomare. Philosophiam si examinamus; nemo abnuet, treS in ca parita esse, Logicam, Physicam , Ethicum: de qui in singulis, aut omnibus emineant, esse laudandos. Sed in omnibus, rarum. & vere De Prose- hoc ac scite Plutarchus : aeuos amphilosephantium Avi Bus simia. ' les iideri, qui leuitate quadam des ambitione ingeni elati alta petunt, Fb casicrutantur tantum. Alios CANI Bus , qui laniaregrevellicare auidisti, Logicae adhaerestunt i pedi, stre in ea rixantur, ον mentem ad ulteriora non mittunt. Profecto mi adolescens sapiens illeycriptor talis est,et si Stoicis parum ςquus rem attigit:& in hodie-philosophis an non *pe obtineat, te iudicem addico. At Stoici nostri omncs partes complexi animo & scriptis sunt: Logicam sic accurate,Chrysippo praesertim praeeunte,Vt in modo peccasse modestis iudiciis possintvideri. Repete mem 'Disse α ria qua ante in Chrysippo dixi.Iam in Physita profecto regnat: Ac maxime in sublimi illa & principe cius parte, quae Deum &diuina tangit. Quis de illo, de istis, id est Fato, Prouidentia, Geniis subtilius, uberius, verius scripsit 3 Ne inuidia sit dicere, non omnis philosophorum manus, si in unum conferatur. At que haec omnia tamen ad Enica vere nostram partem,& germanae Philosophiae finem, diriguntur: ncc alio lectorem suum ducunt,nisi ad Honestum & ad Uirtutem. Quanti in ista suntlquam alti & erectisquam omnia humana calcant aut spernunt,& hominem supra hominem , tolluntl Lege paucos eos librOS; qui exstant, vel Senecae vel Epicteti: Virtutem ipsam scripsisse dictas

64쪽

dicas, & semina salutarium monitorum ubique sparsisse. Ubique. nam eu in eo vera istorum gloriatio est: Non est quod exigas sen. Epist. Repetita aut Excerpta. CONTINUUM est apud Nosae Ros, quid 'RA '' quid apud alios excerpitur. Non habemus sa OCVLI FERIA, nec emptorem decipimus, nihil inuenturum cum intrauerit oraeter liga quae

in fronte suspensi sunt. AEuocumque miseris oculum, id tibi occurret . quod eminere posset , nisi inter paria legeretur. O quam vera haec,de ipso inprimis qui dicit, asseranturi Vbique altς, acres, ferientes quaedam sententiae sunt,& utilissima monita aut medicamenta animorum. Iam vero ad Limi etiam doctrinam, quae Reges Principesque tangit,istos maxime tuisse & prciuisse,scriptortunillorum Indices mihi dicunt. Vide, sodes, apud Laertium vel Zenonis libros, vel Cleanthis, & Chrysippi: statim occurrent tituli , De Republicά, De Legibus, De 6onsiti, & talia quae ad regimen aut tutelam faciunt generis humani. Quid dissimulandum est3 diuina Prouidentia, priusquam lucem Sapientiae plenam, missa ipsa Sapientia sid est, Filio) nobis spargeret: hos tales pKmisisse videtur,ut scintillas eius allucerent,& errorum Vitiorumque Cimmerias quasdam tenebras arcerent. Unum est, in quo caute legendos audiendosque fateor: altitudo sensu uin aut decretorum, interdum nimia, & quae imbecillitatem hanc nostri generis videtur superare. Seneca & obiicit sibi, & reiicit: licet audiamus. Nimis alta promittitis, inquiunt, nimis dura praeci- Epist- 'τpitis. Nos homunciones sumus, omnia negare nobis non possumus. Respondct deinde: Uiti nota, quia iam us, defendimus: m ma lumi excusare ilia, quam excutere. Nolli in causes, nonposse prae tenditur. Uide ne in multis hoc verum sit, & nimia videantur, , quia nos in deliciis aut vitiis nim ij sumus. Sed esto, sint prςalta: quid vocari ad ea nocet,non peruenturui Ut is qui exemplar sibi proponit, emendatissimu cupit,ctsi infra illud consistet: tale hic est, audiamus optima, aueamus optima, etsi imbecillitate hac insita retrahemur. Sed de isto alibi :nuc, quod dixi, adsim ' Lib. Gomo magnanima de altiloquam hanc totam Philosophiam emincnter esse. Noster alibi egregie : Tantum interesse inter Stoicos, De Const. ceteros sapientiam professos, quantum inter v I Ros ET F AE sep p ' MIM 4s. Sane robur ubique habent, virtutem & virum praeserunt,ac formant. Ideoq; idem Seneca pulcherrimo elogio dixit, x G 3 FORTIS-

65쪽

magnam fes acrem naturam incidui , aliquid lubricum , anceps: sin autem cumgruui oe miti ingenio temperetur, magnos impetus dat ad verum bonum in Hrtutem. Oraculi hoc ego vice habeo. in alta& supcrba natura Stoam non fore usui in alia & modestiore, saluti. At Ciceroni expres am Vocem quam paene omiseram iv. Tusc. Ille saepe corum insectator, alibi e pectore loquitur: Licet inst- temur istos Stoicosin metuo ne soLI PHILos OPHI sint. R dati mi Auditor Z ecce gloriosa nobis testimonia ab aduersariis,

qui illinc stant, dc hinc dicunt.

Exempla magnorum mirorum , qui in hac Heresi , etiam se,

sianorum.

T vero quot magnos viros habeam dicere, qui sensu aut T prosessione Stoici fuerunt Z Sensu quidem cnomen enim& secta nondum inuenta ille princeps ingeniorum Homerus: ita palam,ut ego mirer Senecam distentire vel ambigere, in hac. ε=;st. mihi re iudicij non rectum. Verba cius sunt: Homer philoso- phum fuisse persuadent; cum bisipsis, quibus cosigunt, negent. Nam modo Stoicum sitam seciunt, Virtutem solam prabantem, in ab Hone, sto nec immortalitatis quidem pretio recedentem. Addit deinde, ab , aliis in Epicuri,aliis Academiae castra deduci. Scd deduci, 6 Seneca : ille huc. & ad nos ibat. Potestne aliquid magis Stoicum, quam quae de Fato sic palam & saepe scribit δ quae secta hoc ita habuit, pr ter istam Z Iam de Assectibus reprimendis aut tollendis, vis in sapiente Vlys se exemplum Z Ecce ad uxorem venit,ab annis viginti novisam,& semper suspiratam : quid facit in lacrimas soluitur, sinu in& collum invadit Z Imo ille ga dium & indomitum ipsum amorem domat: aspicit tacitus,

' EAtque oculi flabant, Ni cornu , mel qua errum Numquam

66쪽

AD STOICAM PHILOSOPH. L I B. I. FINumquam eum versum legi, quin Stoici illius veri, immoti, S: ταλυς imago mihi subueniret. Iam rei qua Vlysseis tota,quid nisi Virtutis, Constantiae, Fidei schola estZ Ubi externa ulla approbata, aut quaesita Z quis non labor pro Honesto sortiter sus- septus, & toleratus λ Alia in eo multa ad hanc sectam salibi dabimus:) sed eruenda sunt, & sub cute illa, ut sic dicam, vcrborum latent auri haec metalla. Iam Socratem quis non fontem& caput Sapientum profiteturὶ atqui ille totus est noster. Audi

vel haec eius, apud Platonem : Ω φιλε Παν H αμοι μοι τηδειοὶ In plue

autem, quae Vmque habeo, cum idis internis consentire in conseirare: DIVITEM.mmi existimem soLUM SAPIENΤEM. Ex nde,&non pro caussa loquamur: nonne in istis pauculis breuiarium vel summatium Stoicae doctrinarὶ mihi sici videtur. Puna inuocat et quid nisi Universum, iδ est Mundum, & quem Stoici cinPhy sicis explicandum) pro visibili Deo habent λ Inuocat & Deos praesides suae terne : particulares Genios, his illisque locis

Stoicorum scito adsignatos. Deinde dogmata,ynternasola bomies, de sola optanda: Exin t hactenus, ut litas constutiant, id est serviant & ancilsentur. In extremo Paradoxum illud nobile ho- . rum, Solum diuitem Sapientem. Ito aliquis, & neget in hac porticu Socratem includi. Omitto alia plura, in suis locis, atque ipsa Paradoxorum classe recensenda. Ergo duo illi summi, sunt nostri: accenseo Sophoclem Demosthenem, non vanis aut leuibus ctiam argumentis, quae in progressu sermonis se pandent. . Addo Strabonem Geographum, insignis iudicij 5 prudentiae virum : addo, ipso profitente & nomen ultrὁ dante. Philonem e Iudaeis poteram quid aliud libri titu is clamat, -- - . Aν ἀνα jzΘερον. Omnemsapientem liberum esse Z nam & hoc inter scita inopinata nothorum circumferri,non ignoras. Et plura in eo serio & iudicio notaui, in quibus Stolaissat: cisii Platonis sarceum communis fama tulit. Sed iec Plato ipse a nostris alienus, imo plurimum noster, siquis factionis expers' arbitraturi. Ad Romanos vcnio ibi procerum illa manus Tuberones, Oto- πω, Varrones occurrunt: ibi Thraseas Taetus, Heluid us Priscis,

67쪽

16 I. LIPSI MANV DVCX IONI s Rubellius Flautus, c. Plinius, noster Tacitus: & uno verbo dicam , prima fere ingeniorum & dignitatumripse M.Antoninus Imperator, quo nihil melius aut laudabilius, in hoc albo no- merr signat. Et quam paucos etiam nomino, praeut res & mul- . titudo fuit Z nimia. adeo Vt Sextus Empiricus clare asserat, suo,

id est illoipse M. Antonini aeuo plures fuisse qui StoicamsectamΡ-ctarentur, quam qui aliam quamcuque. Neque interiore ego caussam arbitrer,quam hanc copiam, cur nostri Christiani iam in-- ualescentes, minus aequi in istos fulsi ideantur aut inclinati: quareὶ quia & multitudine urgebant: quare etiam 3 quia auctoritate & vita premebant, qu apud alias sectas soluta aut & improba conspiciebantur. Quamquam ita alieni nostri, non ut sectam maxime sed sectatores, eorumque pervicaciam spem rcnt,tardos aut refractarios lucem admittere diuinitus iam oblatam. Alioquin ipsa illa aetas habuit inter culmina religionis, qui a sensibus multis Stoicis non abluerunt. Arnobium possim dicere, dc magis Tertullianum, ingenio etiam Stoicum & seuerum. Quid magnum illum Pantaenum, Alexandriae sacrorum doctorem,& antistitem Θ Hicronymus de illo aperi : Tantaenus

Stoicae sectae philosophus, ob praecipuam eruditionis gloriam missus sis Indam in se ristum apud Brachmanasidius gentis philosephos praedicaret. Optime ab optimis illis factum: philosophus ad philosophos misius, Stoicus ad Brachmanas, nec opinionibus qui- .dem nimis dissidentes. Et fructum vero ingetem secir, laudemque rettulit: dc mox Alexandriam rediens in ea obiit,cum Scholae illic nobili plures annos praefuisset. In qua succedere sibi v luit clementem Alexandrinum: illum, cuius totiugam doctrinam Ecclesita etiamnunc admiratur & fruitur, in libris qui exstant. Qui ipse quam Φpe Stoicus est,& dogmata corum sacris nostris aptat Z audies in locis . si pergis me audire. Merito aptat. nam Hieronymi illius, sanctioris an doctioris viri, sententia est, de

tabella&scripto recitanda: sΤOICI NOSTRO DOGMATI In Eseiae IN PLERIS VE CONCORDANT. Concordant Z ita : dc quod

sequitur, occulte ad nostrum dogma & ad pietatem ducunt. Suae suco dicam, mihi euenisse: & audio magnum illum 6a-- - rolum Borromaeum, stirpe, sacra purpura, Virtuic maxime cla-μ o di. rum , saepe fassum Epicteti se libris motum & monitum ad

68쪽

AD sTOIC AM: P H I LOS SPH. LIB. I. ' 3 contemptum rerum humanarum morem diuinarum vehisse. Itaqtie, ut concludam , apage dicere aut credcre de Forti. Satalomonis , & quod ab ea abducimus: nos vero inducimus, & sana ac sebria mens non aliter his Vtetur.

s D I s siERΤ. X V I: I L. Seorsim seneca laudatus, Scripta eius maxime, in purgata etiam obiter a calumniis Uita.

SED hpus, cum praemiserim magdos,qui in ea secta suerint,

an non vel duos maximos omisi , Senecam & Epictetum ΑvD. Obseruaui, & tacitus requirebam. LI P s. Dabo. distuli enim,non omisi:& velut Triarios quosdam claudere volui hoc agmen. o rara Sapientia: luminal 5 cara mihi nominat quos audacter dixerim, superassein hac d rasi praesertim parte pertractanda, i

seuot sint, quotquot erunt, sty quotquot inante fuerunt. Non sunt inanes laudatiunculae, aut voces vis rem tibi approbem , & utrius ue dotes breuiter & velut digito signem Z Fiat, audi: de Seneca primum. quem multi bonique amant; od runt aut contemnunt aliqui, sed hac ipsa nota, non boni. Sit libertas huius iudidij. & experimentb didici, qui Virtutem ipsam solide non amant aut aestimant, vix istum. Et hercules, quod nos amamus , & quod producimus: est ob istam. quam soriptis suis ille ornauit & asseruit, si quisquam ab omni aeuo. Pl ra sane ingenij monumenta sunt, aut merunt: Poetica, Oratoria, disica: sed rubisseminent, quae utinam solida atque integra ad nos venissenti Sed libri Exhanaiamum perierunt, item grania de opus Moralium, alia pluscula : suflicturit tamen gloriae quae exstant, & inter omnia eius argumenti palmam, coronam, regnum poscunt. An es vero, aut affectu sic iudicem, vide. Tria sent, quae liue uis ducunr, Verba, Res, Tractatvi: omnia in eo

tu laudanda raraba, selecta, propria, significantia: imo quae plus aliquid semper dicunt , quam dicunt. Qui proprius quidam eius Geniusvidetur,ut in parcimonia verborum mira MD-t atque effracta sit; in breuitate, claritas & splandor. Sunt al- H lusio-

69쪽

lusiones,imagines,translationes, crebrae & paene continuae: quq dclinant simul & docciit ; S: in rem animum, atque extra rem mittunt. Est cura, non affectatio; dccor, non compsus, tractata oratio, non torta. Est & compositio quaedam ,&viriles numeri: sed ut structuram agnoscas, mollitiem abnuas; & pugnae atque arenae omnia; nou deicetationi aut scaenae parata. Iam in ipsa breuitate, & stricto dicendi genere, apparet beata quaedam copia. landit verba, etsi non effundit, fluit, non rapitur; amni similis, torrenti dissimilis ; cum impetu, sed sine perturbatione se serens. Denique; ut selices arbores,quarum praecipua dos est mictuin serre, flores ta solia tamen habent: sic ille, quem θ chiis caussa legimus & colimus, Oblectationem adfert pariter, D Uencrem cum Minerua iungit. l Audebo & hoc cdere vel sermonis atque cloqui1 caussa aliquis eum legat: sed abis S: Res magis trahat. Res, quam illustrem dc stibiunem, utilem&salutarem,ubique promit.Omnia eius scripta,etiam ubi ex pr susto non videtur a ere, quid nisi generosum illud Hoaestum atrant Z quid nisi alii in piraut Z Caput omnis Boni , fruatem que Deum; quam fesso, quam sortiter, incescat atque diffetici eius Prouidentiam, δί nostri eurami potetitia; sapientiam.iusti tiam, & quidquid tale vel Sacra dicat i Illi & Fato nos parerε, 6cquietos volentesque sequi, quoties moneti in ordinem redig ab Ordine hoc reru, quem ille ab aeterno descupsit l Iam ω-fectus, id est originus malorum, quis acutius aperitaterius calfiagat, adductius coiircet Z Mctum , Spem yLaetitiam, Dolorem; quam temperat,minuit, tollit Z Ipsa Vitia aspcre ubique invaditic exagitat, Ambitioncm, Avaritiam, Libidinem, Luxum, cetateras animorum pestes..Imὁ hiec tanta sat acrimonia , vinacia dum non tenere dicas, d odio atque ta ίstd. djrbci 'i,honestisλauserti. Denique in unius. Virtu is ad iniictione Scommenda tione deditus, Extern a omnia spernit atque abiicit, & totum il

70쪽

AD sTOICAM PHILOSOPH. LIB. I. Sylare. mo, non scripta egere, sed verba audire senec imaginem eius in libris, sed ipsum hominem oculis sensibiisque usurpare videamur. Felix calor; rarus calori re quem , audacter dicam, vix in alio reperias, e Graecis Romaniswse. Qu anti autem ad fructum,& ad motum animorum, hoc estὶ Abite a me tepidi, aut isti cum Pindaro) Mui . quibus vix assici, certe ' ιο- , impelli noni possim ; tentari, non suaderi Sicut cnim facem s frustra ad accendendum admoueas, nisi accensam: sic sermo nem ad excitandum,nisi vegetum dc calciatcm. In Dolino est. &non fallor: arsit illi animus cum scripsit, ab animo stilus, a iti-lonos: excipio tantum, siquis, Ut lepores, apertis Oculss,animo .

dormitantc. legit. Quod de patre Smii olim ipse scripsit , iustissime de ipso nos usurpemus: Auantum Ῥbsque vigoris Epist.. boni, quωtum animis quod NON IN OMNIBvs P H.i L O s OPHis Αφ' ' μmuenias. Non licrcules, o Seneca. Auorumdam fripta clarum ibid. totum habent nomen cetera, exsanguia sunt, i I titumit, kiffutant, CAVILLANTUR : nou sciunt amnium, quia non habent. Illi tales e quid noster λ Cum hunc legeris, dices :' Uiuit , viget, Liber est, N. svpRA HOMINEM EsT , dimittit me plen m ingentis sta iα- ω Haec igitur Scripta eius sunP, & his cauilis probanda, aux. .mi- randa . At, inquiunt, Vita dissensita Vetus con icium: hoc per sdri gre; . capita malignissima, stre optimo cuique immisi mu , Flatoni obiectam η P s,obleotam Epicuro,obiectum Zenoni. iὸ tamen respondemus Θcommuniter primo. Omnes ita aecebant, non quemadmodum ipsimuerent, sed quemadmodum inuensim esses. Non Senecam,CXem- .plar proponimus; sed Scripta eius disrinam Et quid tamen peccauit Z duo,istis arbitris. Nai de Adulterio obiiciunt, tum de Aula opibusque. Videamus, tu illum culpae, si non calumniae quis hanc reprimat λθ liberemus.Iulian4 Germanici filiam, hi matrimonio Vinicij agentem , polluisse dicitur: atquc ea illi caussa, vel praetextum, ex si ij suit. Dicitur Z a quo λ Messallina qua illa Z qua nihil impudentius aut impudicius Roma tulit; aqua accusari,laudari est laudari . in sit spicionem culpat venire. Et haec audimus 3 Utinam pars illa historiae cxstarct, qua Tacitus acta eius temporis narrauiti de rq constaret,q Uana. n u n c maligni iactant, nos respuimus; virique liqud firmis argiamcntis. Et esto, pcccaucrit: sed semel. hominem fuisse non iussitemur:

SEARCH

MENU NAVIGATION