장음표시 사용
521쪽
Gr. in Supplem. libri singui. Fredo. Sandii de effucat.
L. III. Auia in funus defuncti, vel morbum ejus erogasse te boni viri arbitratu , probaveris , prases provincia solvi tibijubebit, h. l. s. Actio funeraria datur ei, qui funeris causa sumptus fecit, adversus eum, ad quem ea res pertinet puta, heredem vel bonorum possessorem in ut sumptus recuperet, h. l. L si quis. ia. g. a. t. se si quis.1 . g. m. D. eod. Qui privilegio utitur exigendi ante
alios creditores. l. quasitum. ι . D. de reb. auct.jud. positae Tametsi enim funerans personalem tantum actionem
habet, non hypothecam, tamen singulari jure hypothecariis praefertur, L impensa. D. h. t. Et licet ex Glossographis Irnerius, ex recentioribus Connanus ψ. comm. ι . in . Donetl. ad L licet. e. taui pol. inpign. ctas. m. tq.eXistimaverint,Marcianum in ea l. s. de cre
dito duntaxat personali loqui, pro quo nullum suppositum est pignus vel hypotheca, recte tamen eorum interpretatio communi calculo repudiata est: quippe quae non solum verbis Marciani repugnat, verum etiam im- Pingit in d. eis quis. I M. g. I. eod. ubi Ulpianus docet, funerantem praeferri domino in rebus invectis & illatis , quae eidem pro mercedibus locationis obligatae sunt. Ergo praefertur locatori eidemque creditori hypothecario. Sed quaeritur, An etiam hoc privilegio gaudeat Pharmacopola, qui impendia in morbum defuncti s cit 8 vel Medicus qui aegrum curavit ' Non gaudere, ex legibus juris nostri evincitur : Praetor enim in edicto suo tantum de sumptu funeris loquitur, ad caeteros
522쪽
sumptus edictum pertinere negans, d. l. Ia. g. 2. Od. I o. g. haec actio. 6. Ad haec, funerariae actioni inest hoc privilegium, vel ei qua sumptum funeris petimus, veluti familiae erciscundae, vel ex stipulatione, si non abjiciendi privilegii animo sumptum stipulati sumus, d. l.
17. de reb. auct.jud. At pharmacopola actione venditi agit: medicojus extra ordinem dicitur de honorarior qui vero credidit pecuniam curationis causa, vel sumptum prorogavit, actione Si certum petetur experietur, vel mandati, vel negotiorum gestorum : quarum actionum nulli omnino idem privilegium competit , d. l. δ . d. l. Ι . g. I a. t. quod in uxorem. I 3. D. de negoc ges. Opp. h. n. t. s. O l. M. C. depetit. hered. ubi impensia in morbum conjungitur impensa funeris. Res p. Conjungitur quidem, verum nulla ibi erat creditorum contentio, nullus conflictus. Opp. Religionis & humanitatis non minus interest, curari aegros, atque esserri mortuos. Resp. Praeterquam quod jus singulare ad consequentias non facile extendimus, L quod vero. I . ct Ljus singulare. 16. D. de legib. l. s quando. I s . Cis ino flestam. inter sumptum funeru & eurationis sive aegroti hoc interest, quod aegrotus accersere sibi possit medicos, funus vero nemo sibi facere possit. Tamen quoniam sententia, quae in sumptu curationis huic privilegio quo- que facit locum, aequitate blanditur, ideo in plerisque
judiciis recepta est. Papon. 18. Arrestor. tit. 6. art. - . Gome Z. ad L. Taur.3 o. Argen tr. Britan. art. I . g I.
523쪽
Cmonumentorum inscriptiones neque sepulchrorum jura. neque dominium loci puri ad libertos transferunt. Praescriptio autem longi temporis ,si justam ea am initio habuit, oscies. h. l. An monumentorum, lapidumque
pulchralium inscriptiones probandi vim habent, atque Nobilitatis, titulive alterius faciunt fidem P Dubitandi causa est, quod, sicut Pictoribus atque Poetis 'uicquid audendi semper fuit aqua potestas: ita lapidibus , saxis , columnis, vitris fere inscribatur,'insculpaturve, quicquid sculptoris, statuarii, operisque magistri insidet animo.Sed distinguunt Interpretes nostri,apublicis, ac illustribus personis in loco publico ad arternam rei memoriam inscriptum quid fuerit, an a privatis & humilioribus . ut illa Inscriptio plenE probet:
LI. C. ut nemo privat. titulos praed. l. a. si ult. l. ult. g. r. D. de operib. publ. I. Io. Ceod Lactant. r. divin. insit. c. I i. haec indicium tantum & praesumptionem aliquam faciat. h. n. l. 6. Bald. Mornac. h. se in L tit. ut nemo
priυ. Guid. Pap. decis 13a. n. M. Caeterum ei quodjus sepulchri longo tempore acquiri Alexander rescripsit h. n. l. obstare videtur L M. D. de mori. infer. Longa possesso non tribuit jus sepulchri. Resp. Longi temporiS Praescriptio non tribuitjus mortui inferendi in locum religiosum , I. : tribuit vero in locum alienum purum, h. l. 6. Accurs. in ae L .L. X II.
ortuorum reliquiad intra civisatem condi, jam priadem
524쪽
dem vetitum es, h. l. ct l. 3. g. divin. s. D. de sepulcb. viol. ubi Hadrianus o. aureorum poenam, fisco inserendam , in eos statuit, qui mortuos in civitate sepeliunt : lege XII. tabularum, In urbe nesepelito, Porrecta ad civitates omnes. Sed huic legi mores hodierni miserunt repudium. Brinon. a. leg. abrogatar. a 2.
Ius sepulchri tam familiaris quam hereditarii ad extraneos etiam heredes: familiaris autem ad familiam, etiamsnusim ex ea heres sit, non etiam ad alium quenquam, qui non es heres, pertinerepotes, h. l. Familiare sepulchrum
dicitur, quod quis sibi familiaeque suae constituit: hereditarium , quod quis sibi heredibusque suis, t. s. D. h t. Cognati cin specie sic dicti 2 & affines appellatione familiae non continentur, l. 3. h. t. ubi Glossa, eamque secutus Mornacius excipiunt generum & nurum, Per Luli. C. de Herbor. Signiscat.
525쪽
LEX L 'A Uureiurando ex consensu utriusquepartis, .elab adversario inserente delato O praestito, tremisso decisa, nec perjurispratextu retrain potes usi ste cialiter hoc lege excipiatur.h. l. Iusjurandum est ejus quod agitur, velasse ritur, confirmatio, quae sit Deo teste, & sub execratione nostri,si fallamus. Maximum est expediendarum litium remedium, LI. D.dejurejur. Unde Paulo Apostolo a Hebr. n. v. Io. - ἀ λογας πιυς εἰs βamωαν οOmnis controversia sinis ad confirmationem jusjurandum adhibitum. χρκ dicitur quasi .κ', i. e. septum, ab ειργειν ἰ quoniam o ομνυων καθ άργνυπώπως οις ομολογῶ, Ut Eustathius tradit) jurans septo quasi conclusus tenetur his quibus confitetur. Germanorum Eidi Gorop. lib. . Hermarhena , deducit ab Eciis vel Emi ab uno, ut sit Eidi quasi emblI unitum, videlicet cum eo , qui solus Vere unus est , & quo cum convenire ac consentire se aserunt , quijurant. Caeterum jurisjurandi, quod litis decidendae causa defertur,tres recensentur species, Voluntarium, Necessarium M Judiciales quae alibi nobis
526쪽
loquitur: Causa jurejurando, seu Voluntario, seu Necessario decisa, pessurii praetextu non retractatur, ead. d. l. Finge: Titius a Sempronio repetit pecuniam eX mutuo: Sempronius pecuniam sibi numeratam negate
Titio deferente, iuravit, se nihil debere: Itaque absolutus est Sempronius: sed eum pejerasse probatum est postea. An, detecto pessurio, causa retractabitur ZNeg. h. l. Inest delationi conditio, ut discedaturalites omnino juratum fuerit. l. s. D. dejurej. PerJusjurandum transactum intelligitur: stari enim religioni debet.& susscit perjurii poena, l. quod si deferente. ai. ct Lseq.D. dedoc mal. Quibus verbis docemur, pessurio probato, non agi civiliter, ut causa decisa retractetur, sed ut perjurium vindicetur. Vindicatur autem criminali. ter, extra ordinem, ut dicemus ad Lseq. h. n. t. Exci- Pitur species L ult. C. h. t. cum legatarius. deferente herede, pejeravit, legatum sibi relictum esse: quo casu, retractato jurejurando, perinde reperitur legatum, atque si juratum non esset. Ex quaJustiniani constitutione Tribonianus ad rescriptum Antonini in h. n. l. I. attexuit hanc clausulam, Nisissecialiter hoc lege excipiarur: quae a Codice Gregoriano abest. Hotom. 6. obfao. Cuj. ιδ. obf. 31. in . Duar. com. ad tit. D. dejurejur. c. a 7. Raguell. ind. l. uis. Diss. Donetl. h. se a .com. L .inpr. ubi legis verbum in n. h. L I. accipit de eonventione: ut si pateret, pegeratum esse, causa retractetur. Quem intellectum alibi confutavi in Emblematis Triboniani. Praeter speciem d. L ult. etiam excipitur casus Ly.
f. si minor. ct f. sed eis quis. D. de jurejur.
527쪽
m rebus creditis sit jurejurando. QT
Iuris jurandi contempta religio satis Deum ultorem haahet. Periculum autem corporis, vel tauajestatis crimen δε- eundum consituta divorum parentum meorum etsi per Principis venerationem quodam calore Dexis pejeratum,
inferri non placet. h. L Perjurii crimen non est publicum, sed privatum & extraordinarium : vindicatur, non publico judicio , sed privato seu extraordinario.
Diss Farinac. deerim. quaest. 6o. n. Io. Decianus e. crim. s. n. Iy. Vindicari autem perjurium, ostendunt l. II. g. ult. L a P. g. ult. D. dejurejur. Laa. D. dedol. mal. l. t. C. de transact. Gy. c. de resib. l. pen. C. is dignis. quibus
legibus partim generaliter docetur, esse aliquam perj urii poenam, partim specialiter, pessurium alias infamia notari, alias dignitate spoliari, aliis fustibus caedi, superad dito elogio, ποπιτως μη ομνυε : Petulanter ne ju raro. OPP. h. n. l. a. qua Alexander rescripsisse vide.
tur, nullis perjuros urgeri poenis: iurisjurandi contemptam religionem satis Deum ultorem habere, nec Placere, periculum corporis, vel majestatis crimen inferri, etsi per Principis. venerationem quodam calore fuerit pejeratum. Resp. Non hoc vult Imperator, non posse extra ordinem accusari periuros, sed de perjurio non esse proditam accusationem publicam , adeoque
frustra timeri poenam legis J ullae Majestatis: ad inconsulta Sc calore facta perjuriajus quidem civile connivm re, Deum tamen ea non relinquere impunita. Aliter Cujacius a. obf I p. & Donetl. d. e. ι . qui distinguunt: Si per Deum quis pejeret, Deum ultorem esse: sin per Principem, incidere pejerantem in legem Juliam maje- , Sss a statis.
528쪽
statis. Quae conciliat,' impingit in d. l. I. ubi per Deum
Peserans,infamia notatur . impingit in d.I.is. ubi pejerans per Principem, extra ordinempunitur: impingit in L 3 3. D. d. Per Principem pejerans,per Deum pejerasse intelligitur, quia respectu divini numinis ita jurat. Tiberius cum Rubrio crimini daretur, quod periurio nomen Augusti violasset, perinde id aestimandum censuit, ac si Io
vem fefellisset: deorum injurias diis curae esse,apud Tac. r. annalium. Qui locus argumento est, Tiberii tempore nondum fuisse receptum, ut pessuri eStra ordinem puniarentur. A. Matth. tr. de crimis. tit. deperjur. L. III. In bona fidei contractibus, nec non etiam tu esteris eam
sis unopia probationum per judicem jurejurando causa cogni-rάres decidi oportet, h. l. quae loquitur de jurejurando iudiciali, quod judex defert in dubiis cautis & inopia Probationum: de quo ad tit. D. dejurejur. dictum est. L. VI. Genetis, status & ingenuitatis quaestio iurejurando potest decidi, h. L Recte cui deserturjusjurandum, ut
juret, se matre libera natum esse, adeoque se ingenuum esse: vel ut quis juret, natum quem matre ancilla,proinde servum esse. h. l. ubi super ea quaestione arbiter sumptus Proponitur ' quod videtur esse contra L non disinguemur. Ia. g. 7. D. de recepi. arb. Arbiter non potest cognoscere de causa liberali. Gothostedus per arbitrum
in h. n. l.6. intelligit judicem datum. Cui assentiri non Possum: in causis enim liberalibus sive status ipsum prae torem vel praesidem judicare oportuit, cessante judicis
529쪽
dandi licentia, ut alibi disputavimus. Magis igitur est .
ut dicamus, arbitrum in ae l. 6. principaliter de hereditate cognovisse, incidenter Vero de quaestione status. Confer I.ια dejud. Accurs
Actori delato vel relat urejurando, si juraverit, vel ex remissumsit sacramentum, adsimilitudinemjudicati in factum actio competit, h. l. Dicitur ad similitudinem a. ctionis judicati dari actio ex jurejurando , quia similis est & firmitate judicii, & commodo sententiae. Sicut enim post rem judicatam nihil aliud quaeritur, quam an judicatum sit, L post rem. D. de rejud. Ita jurejurando praestito, tantum quaeritur, an juratum sit. Sicut actione judicati consequimur non tantum rem, sed etiam accessiones ejus: Ita actione ex jurejurando, . II. g. r. l. ult. D. de jurejur. EXcipitur augmentum earum litium , quae per inficiationem crescunt in duplum , quod non consequitur is qui juravit, Leum. so. D. eod. Don. h. Duar. ad h. n. t. c. s. Remittitur jusjurandum, cum ei qui id suscepit, gratia fit praestandi: quae remissio non tantum praesenti, sed di absenti Seignoranti, per epistolam, vel per nuntium fieri potest, L Labeo. i. D. d. Qui non urget jurisjurandi praestationem , nec tamen id expresse remittit, dicens , se id relinquere adversarii fidei & conscientiae, is hac oratione juramentum remisse judicatur. Sich. in L r. C. h. r. n. δ. Diss. Fab. ing. ai. Ins. de act. L. IX.
Pars parti deserens jusjurandum ἰ prior ipse de ca-
530쪽
lumnia jurare debet, si id exigatur, h. Ll. 3 . g. quijω- jurandum. I si non fuerit. 37. d. t. D. de jur J udex non jurat de calumnia: sussicit, eum veteri instituto in leges jurasse. Et jurat de calumnia pars quae defert, non
etiam quae refert jusjurandum, d. l. s . g. datur. EX nov. tamen My. c.3. si quis ab initio litisjuraverit, se non calumniae causa probationes ab adversario eXacturum, deferens iusjurandum, non cogitur ante de calumnia jurare Don. 2 . cem. a I. n. s. Reus, delato ei jurejurando,
solvere, vel jurare , vel referre jusjur. necesse habet, h. n. l. Referri potest jusjurandum voluntarium, quod in judicio delatum est. Quod extra judicium ex conventione delatum est, referri nequit: nec illud quod a judice defertur. Neque illud quod relatum est, iterum referri potest , l. I . d. l. 3 . g. datur. Og.seq. D. dejurejur. Don. h. n. r. Denique quod in maleficiis delatum est, referri nequit, L Marcesim. ιι. g. vis. se LM.
D. de act. rem amotar. Unde quaeritur, an quemadmodum relatum hoc casu recusari potest, ita & possit delatum Z Non potest. Menoch. a. de arbitr.juae cas. ιδρ.
L. XLQuijusjurandum detulit, potest illud , si necdum
praestitum sit, revocare: sed ante sententiam definiti vam. At revocatum semel, non licet iterum deferre. h. l Revocandi licentiae obstare videtur regula, quod semetprobavi, amplius improbare non possum: tauo semel placuit , ampum disiicere non debet, L Pomponius. 9. D. de negor. gest. c. quo semel. de R. I. in 6. Resp. Haec regula