장음표시 사용
851쪽
D. defat. hom. Imo & hostiles nationes in d. l. t. intelligere possis, quasi exitio devotas. vid. A. Matth. a. de Auct. c. r. n. t. Atque hi specialem habuerunt immunitatem. Generalem habuit Princeps, itemque fiscus Principis, d. l. p. g. cus. depublican. Similia his exempla habet & nostrum seculum. Generalis immunitas debetur ordinibus cujusque Provinciae, quatenus collecti & in unum corpus conjuncti Principis locum obtinent: singuli vero in eum ordinem cooptati nulla gaudent immunitate. Gubernatores clusique Provinciae
immunes sunt a vectigalibus rerum usualium Generi Ordonn. Van. Holland. g. r . Verpanding van Groening. g. I s. Gen. Ordon. van g. as. Item legati, & ii, quibus ab illustrib. Ordd. loca & lautia publich praebentur. Item Officinae monetariae. Item orphanotrophia & aliae Venerabiles domus, quibus Batavi adjiciunt Collegia Theologica Leydae instituta. Ordonn. van Holl. d. f. II. Professores hujus Academiae pro rebus, usus sui gratia comparatis, non pendunt vectigal. Studiosi quoque vinum & cerevisiam bibunt immunem, sed intra modum ordinum edicto definitum. Ubivis fere terrarum libraria Studiosorum suppellex a portorio est immunis. Quaeritur. An Clerici &: Ecclesiastici Vectigalium &tributorum praestationi sint exempti ' Non sunt. Rom.
XIII. v. r. junct. v. 7. nam & Dei filius, CH RisTUs Dominus, qnatenus legi subjectus,solvit censum. Matth. XVII. v. confert. s. l. to. l. i I. c. desacrosanct. eccLNec patitur lex charitatis, ut, si ipii possideant heredia, oneribus Civilibus se subducant L. . de episc.-cur.
I. I . . g. a . D. de muner. se honor. Qua f onte ergo Bo
852쪽
decretum, quo amplissimam omnium onerum immunitatem concessit Clericis, e. quanquam. pen. de cen . in o. e. l clericis: laicos. de immunit. eccles in by Cujus Papae fastus de arrogantia movit quondam Senatum Parisiensem, ne ulla.voluminis Bonifaciant, quod Sextum dicitur, capita , ad instruendas , dirimendasque lites allegarentur, teste Mornac: in L .f. D. dousit. O jur. Equidem Thomas Aquinas hancClericorum exemptionem adstruere satagit ex Genes 7 .aa. ubi Josephus agros Sacerdotum AEgyptiorum praestationi quintae fructuum partis exemit. Resp. Non magis ibi Sacerdotes exemit Iosephus, quam Praesides, aliosque Regis Osiciales. Alii odiciunt metra capa .v. a . ubi ArtaXerxes tributorum & vectigalium immunitatem Sacerdotibus, Levitis, aliisque Domus Dei ministris concessit. Resp. Eodem jure, quo Hezrae concessit argenti talenta centum, tritici coros centum, & vini bathos centum, v. aa. Potest nempe Princeps atque etiam decet sacrorum mystis, officium serio curantibus, de tributis & vectigalibus aliquid remittere. Druidas olim in Gallia a tributis fuisse immunes, testatur Caesar lib: ε. de bello Gaiatico. Non mirum, quia nihil habuerunt, inquit P. Martyr, ex Plinio lib. I 6. c. M. Honorius 8cJustinianus a muneribus personalibus & sordidis, ab extraordinariis indictionibus exemerunt Ecclesias de viros ecclesiasticos,
d. l. s. nov. 13 I. c. s. non autem ab ordinariis exactionibus. Imo ad sternendas vias publicas, & pontes reficiendos adstringuntur, ead nov. l. ν. C. desacros eccles Atqui vias publicas sternere, vel pontes instaurare, sordidum est, L maximarum II. C. de excus mun. lib. o.
Resp, Opera personalis quae muniendis viis, aut ponti-- bus
853쪽
De Vectigalibus 2 commissis. 3 3 s
hus reficiendis adhibetur, sordida est: non etiam pecuniatia erogatio ad refectionem murorum , pontium, viarum. Vid. P. Martyrem locor. comm. c. a. rubr. de Helesiasticor. immunit. Ursin a. exercit. Theol. quas. 7o. Ames. Bellarm. enerv. tom. a. lib. s. c. o. Bart. ad i. s. Ferrer. --7. Guidon. Pap. Tholos. s. de Rep. e. r. per tor. Nicol. EVerh, ωιέ. legalib. Ac. a. ver
simili. L. VII. Nomine portorii si. vectigalis in itinere praestari so
liti) pars rerum promercalium eXigebatur, h. l. I. Oe Eunuch ME Accursius inci . e V. 5'. Sich. h. Mornac. in I. I. vectigal rerum venalium OEZa- etiam fuisse dicunt. Fuit quidem ea rerum venalium, sed portorii nomine eXigebatur: in illa autem L ι . portorium separatur a vettigali rerum venalium. Hodiesecundum Ordd. edicta 8c regionum consuetudinem Vectigal portus exigitur. Imo in omnibus vectigalibus consuetudo fere spectari solet, idque Principalibus constitutionibus cavetur, ait Paulus in l. 4. ν. uli. D. depubliean. Vectigal octavarium ab usu recessisse, experientia comprobat, Sixtin. a. de Regalib. c. o. n. 76.
Haec lex est mendosar pro, Arabarchia legendum, Alabarchiae; quod e st nomen ossicii publicanoris. Et Pro, prohibitione, emendandum, Prabitione. Vetat haec constitutio per AEgyptum & Augustanicam pecora transduci sine solita pluuione, i. e. une λlutionesoliti vectigalis N n n n n a Ala-
854쪽
Alabarchiae. laba est scriptura, aut atramentum, quo scribimus, ut Phavorinus ait. Uti vectigalium ratio, datine dicitur Scriptura, & vectigalibus praepositus. vocatur Magiser Scriptura, sive Alabarches. vid. Cu- jac. t. obf3 . Aliter Alciatus, qui lib. Hatermissor.
arabarchiae voce retenta, Arabarchen interpretatur,
praefectum exigendo vectigali, de pecoribus, quae ex
Arabia in AEgyptum deveherentur. Adriano autem Turnebo a . Adversarior. a s. promiscuis dicuntur Arabarches & Alabarches r quem dicit fuisse Alexandriae magistratum, Iudaeis Alexandrinis praefectum, ex Iosepho lib. 3o. de bel judai. c. s. L. X. Non licet Civitatibus ulla sibi vendicare vel imponere Vectigalia, sine permissu Principis, h. l. i.Laais. seq. Accursus ind. L io. ad verbum , qua erint, optime addit: Puta, a Principe. Mornac. h. Perperam ergo
Gothosredus hinc elicit generale hoc Axioma: a ualibet civitas vectigalia sibi necessarias ad utilitates imponerepotes. Caeterum ex vectigalibus, quae ad angustiarum suarum solatia quaesivit Civitas, duae partes aerario Principis inferuntur, tertia applicatur civitati, ι uis. h. .
Hodie nihil detrahitur de civitatum reditu: habent enim Principes aliunde vectigalia, pondusque ingens capitalium illationum, quas sibi parant ex vino, frumento, oleo, lana, aliisque rebus venalibus. Mornac. in d. l. ult. L. XI. Commissa addicuntur Mancipibuι, i. e. Publicanis,
etiamsi nulla comanissorum in vectigalium eonductione facta
855쪽
facta fit mentio, b.L Opp. Merces, ob omissam earum professionem, cadunt in fiscum, L ult. g. r. ct 3. D. de publiean. Ergo publicani lucro non videntur cedere posse : arca enim Publicani non est fiscus. Resp. Publicani per conductionem vectigalium in locum fisci quodammodo succedunt. Cum igitur commissa in fiscum cadant, ob fraudatum vectigal, consequens est, ea pertinere ad publicanos, ad quos ex conductione vectigalia pertinent: ipsi enim fraudantur potius quam fistus, qui pro incerro vectigalium proventu certa coninductionis mercede contentus est. Atque haec sententia moribus quoque & Edictis recepta est. Plerisque enim edictis particularibus commissa a mulctis & poenis pecuniariis non separantur. Verbo : commissa ad redemiaptorem vectigalium pertinent, nisi aliter edicto vel lege Iocationis cautum sit. Guid. Pap. decis ors. Obiter: Publicanus in h. l. r i. dicitur maneeps, quod olim sublata manu significaret, se auctorem conductionis esse. Festus verb. manceps: Manceps dictin, qui quid a populo emit, conducitve, quia manu sublata significat, se aucto-ctorem emptionis esse. Hodie vero manus vel digitus non est signum conductionis, sed voX, mn, i. meumzunde myndera vocantur, qui alios licitatione vicerunta
856쪽
838 Lis. IV. TIT. LXIIT i T. LXII. Rectedia nova insilui non posse.
L. I. II. III. IV. I ussu Principis vectigalia nova i. e. quae a prisca
consuetudine abhorrentin instituere, vel augere vel ra, non licet, d. l. r. Oseqq. h. t. l. vectigalia Io. d. t. de Publican. c. un. uasint regal. Ad jus Majestatis hoc pertinet, de est de reservatis Principis, dd. u. Diiuueolla Miselscii I ober die aste I gismi ιii Narsertime fondem . oheu vlidi Eseruat, rn Comit. Ratubonen . ann.3s o. g. taciters scindi mir. O g. M. Qui autem nova vectigalia, inconsulto Principe, instituit, ex SCto tenetur L. Iulia de ambitu, I. un. g. pen. D. ad L. Iul. de amb. Qui vero exercuit, i. exegit, lege Iulia de vi publica, cult. D. ad L. Iul, de O pubse Camera Imperialis mandata poenalia absque clausula decernit in eos, qui propria auctoritate vel nova vemgalia invexerunt. Vel vetera auxerunt. Quod multis praejudiciis & exemplis confirmant & illustrant Rosent hal de Hud. c. s. concl.
ι s. n. ia. Regnerus Sixtinus 2. de Regalib. c. b. n. 2I. . Gil mannus. SymPhoremat. Γupplicat. rom a. pari. 3. tis.
857쪽
L. II. VΕtat haec lex aurum praebere Barbaris:quin conistra si quod apud eos inventum fuerit, id subtili
ingenio iis auferendum esse Impp. jubent, h. l. Quam I. in hoc argumentum trahit Zasius, ut probet fidem hosti datam non esse servandam. Quod ridicu tum est & nugatorium. Aliud est, aurum a barbaris subtili ingenio subducere, aliud, fidem illis datam fallere: hoc nefas & impium; illud concessum est & licitum, M ad quam Mornacius adspergit, dolere in hunc diem
Gallos, quod anno I 92. oblatam a Christophoro Columbo navigationem spreverit olim Carolus Octa-Vus, ReX, qua eis Imperium Indicum, ingentesque auri barbarici moles quaererentur. Callidiores fuerunt Hispani, qui inermes Indos, barbaros quidem, nulla tamen re sibi obnoxios, nisi quod haberent aurum, sub gerunt, religione ac pietate nefarie simulata. : Hi Argonautae in Colchidem illam novum orbem) ante centum & ΩXaginta annos profecti, non animas coelesti doctrina imbuendas, sed aurum sectati sunt. L. III. . - Senatores, Nobiles, &potentiores homines mercaturam eXercere prohibentur, quoniam tenuioribus difficile cum iis est commercium, h. l. Quam constituti nem ad publicorum quoque conductiones extendendam
858쪽
dam, identitatis suadet ratio. Si enim qui nobilitate &Potentia antecellunt, vectigalia, e X. gr. conducere. Possent, & populo graves essent & fisco , deterritis aliis licitatoribos, minimo vectigalia conducturi. Cujus rei illustre exemplum, ne domi quaeramus, quod invidiosum est, ex antiquitate repetere possiimus. Ptolomaeuis AEgypti Rex, ut narrat Iosephus ra. antiq.jud. . Pro
scripserat vectigalia Syriae & Phoeniciae: licitabantur Nobiles suae quisque patriae vectigalia: nec nisi octo talenta inde colligebantur. Josephus Iudaeus Hircani Pater hoc videns, obtulit Regi duplum pretium, relictis
etiam eidem confiscationum compendiis , quae anto publicanis accedebant. Admissus a Rege ad conductionem , non solum intulit fisco regio sedecim talenta, sed eo amplius eas ex conductione opes collegit, quibus postea ad stabiliendam potentiam usus est. Quod si tam gravis est Regno nobilis publicanus, quanto gravior futurus est liberae civitati, in qua minor ex leg bus metus, quam ex offensione Regis Caeterum, leges amercatura Nobiles, aliosque in dignitate constitutos arcent, somnis quaesius patribus indecorus visus est, inquit Livius lib. XXI. locorum consuetudines non usquequaque. Sunt regna, & urbes, ubi sic studetur Mercurio, ut hoc studium ne viris quidem in Republ. Prim ribus indignum existimetur. Vid. Bodin. s. de Rep. c. r. lib' si. e. a. Mynsing. o. obf. so. Tholos lib. . de My. c. r. Keckerm. eus philoseph. dis'. XXXI. rh. t. Odis'. XXXIV. rh. II. L. IV.
In Persidem eundi, ibique negotiandi libertatem me
859쪽
ne R rumpermutatione v praesicriptis verbis. 8 r
catoribus adimunt Imperatorcs, ne alieni regni struun- eur arcana h.I. Parum Prudenter, nec satis ex usu politici statust Terrarum Principes ubivis fere gentium hodie conductitios alunt homines, per quos externorum consilia explorari solent.
'rum permutatione 2 mscriptis verbis.
L. I. Permutatio est contractus, quo res datur, ut alia
res accipatur. Cum speciem do, ut aliam speciem accipiam, h. LL . l. s. L 7. h. t. Permutatio est eadem cum contractia in nominato Do ut des, t. s. g. r. D. deprae ser. ve . ubi cum Paulus dixisset, permutationem fieri rebus, subjicit in fine, explicitum esse articulum, Do ut des. Improbamus igitur Glossographos &antiquos Doctores, qui dixere, Permutationem esse speciei cum specie: Do ut des, generis cum genere vel specie, quantitatis cum quantitate. Rejicimus etiam h recentioribus Fabrum, qui permutationem vocat, cum res jam utrinque data est: Do ut des, ctim alter tantum dedit, ε. co0. p. qui coarguitur Od. L . h. t. ubi ab altero dato fundo, Permutatio dicitur. Praeterea eorum contemnimus doctrinam, qui hoc inter Permutationem & articulum Do ut des interesse scribunt, quod illast bonae fidei ι ut sand est, i. a. h. t. hic stricti juris: quod in permutatione repetere possim rem meam Ooo oo datam.
860쪽
datam, fi alter cesset dare, d. L s. l. r. c . t. In contractu autem Do ut des non agatur ad redditionem, sed ut reus damnetur mihi, quanti mea intersit, illud de quo convenit, accipere. Quod perspicue resellitur perd, L s. g. . depraeser. verb. ubi arbitrio meo relinquitur, utrum praescriptis verbis agere velim, ut damneris mihi, quanti mea interest, illud de quo convenit, accipere, an condicere, quod dedi. Ei autem quod dixi, permutationem fieri tebus, obstare videtur l. ita constante. 24. D. de jur. du. ubi Modestinns docet, constante matrimonio dotem ex pecunia in rem, aut ex re in pecuniam permutari posse, si hoc mulieri sit utile. Permutatio etiam est, pecunia data pro re. Resp. Permutationis appellatione ibi significatur emptio.venditior quemadmo dum & apud Valerium lib. s. c. 6. ut sex millibus denserisim gula vasa permutarentur. & Plinium lib. I3. e. Iss. naturai. hisor. de mensa quadam citrea loquens, Int riit , inquit, nuper incendio, quam Cethegus decedens δMauritania mS. XII. permutaverat. Et lib. II. c. I.
in pr. singulis milibus nummum permutantibuου congios pene binos. Non satis proprium est permutationis nomen, quod aliis etiam contractibus convenit, ut locationi,
divisioni, doti, L s filia. ao. g. D fam. ercis. I. 77. g.
hereditatem. ιδ.D. a. Aut dicendum, Pecuniamin d. l. ut consante. . non dari ut pretium, sed ut speciem, seu rem quamvis aliam, veluti etiam in culi. D. de condict. eaus dat. Rursus, rerum permutationem Ueteres quoque appellarunt venditionem. Hinc
xxH. Esau Primogenituram pro pane & lentis edulio vendidisse dicitur: & Iacob partem agri a filiis Chamoris emisse centum agnis, Gnes XXXIII. v. ap. Illud