장음표시 사용
51쪽
occubuit sub Maximiano & Diocletiano A. A.
disiectus, & demersus in mare a Delphino integer ad littus delatus, ut notat disertissimus& accuratissimus Florentinius in Martyrol. Miseea. ad diem T. Ianuarν, sepultusque fuit Hel nopoli Bithyniae circa annum III. Vt S.S. Hie. ronymus , & Athanasius testantur ; & haec Versio Lucianea Constantinopoli, ac per orientem accepta usoue ad Antiochiam ruit, dictavique septima, non computando scillaei sex Verissiones ab Origene in Hexapta relatas 3 imo dici debui siet octaua , nam ea , quam ori genes emendauit LXX, quamque contulit eum The dotianaea, & alijs, erat vere septima', diuersiisque a simplice LXX. quae continebatur Heoxaptis. Hesychius dein Alexandrinus illam origenianam correctam , S a se Vulgatam edidit, non ille Milinus, de quo Suidas, qui Paganusii erat . in v. Suh Anastasio Imperuore , nec S. Hilarionis Discipulus, &Socius in Peregrinatione ad infameseca A C.362.
Cardinale Baronio reserente, qui Confessor in Rom. Martyr. . Octobris. Hesychiam ista nona in AEgupto viguit , & Alexandriae . sicut Eusebiana decima, quam Pamphilus, & Eusebius promulgarunt, in Palaviina fuit recepta, Verumorigeniana passim, S ubique sere, imo t1n Eusebian . quam Hesychiana desumptae sunt: ab Origeniana . Didymus certe, Caecus ille Alexandrinus in ovi& Origenis viis libros. laudit , a se illustratos, e Posseuino ; & A pol lih- Laodi enus, non Hieropolitanus anno η ιγῖ. Presbyter, siue filius eius Episcopus s
52쪽
3 3 qui repleuit orbem libris sub Constantino M. de
filijs AA tandemq; professus fuit haerefim,e Sixto Senensi istam Origenianam ad annum Q 363. &363. firmarunt & propagarunt,licet Apollinare Symmachi sequutu fuisse interpretatione S. Hieronymus utriusque auditor,sed non errorum sectator, asserat in Disserima ad Pammachium , O Ocean. Ρ.Ioannes Phelipeus Socii Iecmn Commea
tarjs ad Osam,e Codice Rupefocaldiano isi Eu. sebiano plurima notauit. Ate Codice illo pretioso Eminentissimi cardinalis Francisci Barberin & vetustissimo in Prophetas minores collato cum. Editione Romana LXX. p. I 3 a. in Bibliorum suorum Polyglottorum Tomo 6. p. Iaa. Brianus V uallonus cum breui πύν ἰξυω ν specimiue , quod efflagitauerat tantopere Vt edere tur P. Dionysius de Riues,& quod a R. P. M rino Viro doctissimo, ac Religiosissimo, Presbyteroque Oratoris ipse Brianus acceperat, Varia
Lectiones promulgauit, & sie eiuscem Dion si, voto,atque precibus factum fuit satis:sed Morinus de his fuse in Praefatione ad Bibl. LXX. lib. I. Exercitat. eap. . O seqq. ubi de Hexaptis , Rupes aldianis, & Fragmento Thuanaeoe LXX. Origenes genere aegyptius filius Leonidar Martyris sub Decio A.& Alexandriae natus anno C. N. 18s. itaque innutritus domicilium ha buit , insitus Athenis aliquandiu incubuit Plii losophicis studiν, Condiscipulus Porphyrij, Eu-
napio auctore, qui numerat eum inter κωπή
στους p. Ist. multa pro Christi fide passus dicitur; thurisque granum inijcere coactus ad aram Id lorum,secessit Hierosolymas appellatus Adaman H tius
53쪽
tius , perinde ac indomitus, ob laborem ass- duum , ac indefessiim ; & Chalcente rus pro prer aeneam late sum firmitatem, Catechistes constitutus 1 Demetrio Episcopo Alexandriae, tum Grammaticus Caesareae Cappadociae , quia confluebant concurrentes ad eum puellae, ut exciperent scrimo , quae iple dictabat , aut ut inso marentur Mysterim fidei, quo isustros vitaret rumores, evirauit , vel subsecando partes eas, uuibus vir erat , vel adhibita eis Cicuta, uu alio Pharinaco vim libidinis exstinxit. Solebat autem docere usque ad horam nonam , di ad sena millia librorum composuit, ut S. Epiphanius prodit, e -ώκri . ideo cognominat . IaCompositor, e S. Hieronymo. ιιώ- a. Eps. 7-- M cellam. Romam postea contendit, non vi Mammarum A. Alexandri A. matrem assech retur , ut censet Cardinalis Batomus ann. 23.
Papa Zrpb rim, sed antiquissimae omnium Ecclesiae, ac Magistrae cognoscendae studio, uti probat Fluetius ex Eusebio; utque super Editio ne , quam multiplicem meditabatur Bibliorum, consuleret Pontificem, qui eam approbaret, Vtipostea S. Hieronymus S. Damalam Papam: Vrbe propere lustrata repeti; t Alexandriam, inde Mammaeam commorantem Antiochiae , eamque imbuit Christiana Religione, ut Eul bius aueaer est lib. 6. ms. Eeties. S. Epiphanius ιU. a. Hares. 64.f. 228. Zonari Tomo. a. p. aa8. Suid. in Origene Salieronym.de Scriptor. Ecfies Sophron. p. ix3. Alexander quidem A. filius Mammatae, Christum habebat in Lararis,
Teste Lampridio. Ab ea vero Augusta Ori genis
54쪽
Caelestis sapientia suit adamata Circumferuntur praeterea Epistolae Origenis ad Philippu A. qui primus Christianus fuit Romanorum Principum, e Vincentio Lirinensi in Commonitorio 39. Habuit insuper fauentestibiorigenes Ambrosium Virum illustrem , it aula Imperatoris degentem, & opibus circumfluentem, ab Haerese Sabellij. atque Marcionis conuersum, ab eoque chartas, & sumptus suppeditante adiutus, in Phaenicia Tyri conteis xuit Hexapta, cum exularet Alexanciria, Presis hyterio deiectus ab Episcopo supradicto Demetrio , qui eum. lterius Ordinari vetuerat, ut apud Cabassutium & Ribotium legitur, & Sixtum Senensem fol. 278. Bibliothecae Sanctae. Deis nique Caesareae latuit apud Iulianam Virginem , oriundam e genere Symmachi, a quo libros in Biblia iure haereditario acceperat, Maximin Ecclesiiam persequente , & ibi Hexapta perfecit Alexandriae dudum animo praeformata s& emendauit Scripturam , Septimamque Ver silonem vere absoluit, comparatam nempe illam
LXX. cum alijs, & correctam, de qua etiam Anis gelus 1 Roccha in Bibliotheca Theologica. Obiit tandem Origenes Tyri annos natus 69. Christi anno as 4. Adi Theuetum in Vir Illustr. S.Hieronymum in Epimad Titum ad cap. a. de varijs translationibus Bibliorum, deque ingenio immortali Adamantij agit, deque supercilio Iudaeorum p. 3 6.
. t Praeter Hexapta, seu Versiones ι Bibliorum , e totalijs Origenis lucubrationibus paucaeo supersunt Tomis duobus comprehensae ,
55쪽
6 reliquae perierunt, aut delitescunt. Inter alias superstites fiunt libri qui Seminaria& Fontes fuerunt permultarum Haereseon , Vtis. Hieronymus, qui eos vertit in Latinum , ostendit; nam dum Origenes praeserui do, cou citatoque ingenio, Platonis, aliorumque Gentilium Philosophorum opiniones, quas auid ν biberat, nimis pertinaciter affectatur, ac re intinet, alijs errandi caussam praebuit, & ipso in plero1que incidit errores , propter quos damnatus suit, ut in Notis ad opuscula S. Nili Abbasis obseruaui s ct in Prato spirituali demonstratur cap. a . probatque Savaro in Diff.9. lib. 2. Sidonis p. I M. Adeoque Philosophia est Theologiae ut plurimum nouerca. Hadrianus P.R ad Carolum M. c. omnem distis non ut lique ambigere visi sunt, au Philolaphia intulerit plus incommodi , quam commodi Reliingtonii Christianae: nam si Ecclesiae: primordia intueamur, complures haereses a Ph losophis in eam comperiemus inuectas. Vicissim autem in eius etiam progressa a Sanctis Patribus, &probabilibus Doctoribus, Philosophiae minasterio sacra Dogmata stabilita fuisse liquido patet. Haeretici falsam , & simulatam Philosophiam , Ut pote corruptam ab Ethnicis , assectabant, eique plusquam par esset auctoritatis tribue bant ; verum SS. Patres philosophia utebantur tamquam pedissequa , & ancilla Theologiae 1 Deo reuelatae, perque Iesum Christum eius filium tam dilucide, tamque conspicue,patefa- , Perinde ac auro Aegyptio Israelitae Exod.
U.3. v. 21. cap. I I. v. a. & cap. 13. v. II. quod
56쪽
s 7 mutuo sumpserunt , abeuntes. S. Augustinus quidem adeo exercitatus in ea fuit,vi Theologo rum omnium Aristotelem apud iEneam Sylvisci de Ges. Conciliabuli Basileen. Ludovicus Card. Arelatensis pronuntiauerit: At Iulianus in selix,&ingratus nam S. ille Doctor magna illi poena fuit, ut regerit eumdem Poenum Aristotelem ausus sit appellare. Sanctus Vero I homas Aquinas nullum strine articulum, quin Aristotelis auctoritate fulciatur,conlacit in sua Summa Theologica . Qui factum quaeret aliquis ut cum vnica sint Biblia Hebraice conscripta, nec alterea Lingua conceptus supersit liber , nequo aliae dictiones huius idiomatis ulli bi exstent , quam quae continentur in Sacra Scriptura, quae ira nominatur simpliciter per Antonomasiam, siue κατ' ob excellentiam ac dignitate a suti Biblia pluraliter , de eius Codices Hilleliani ab Hillele Patriarcha Iudaeorum s qui e Stirpe Gamalielis, cuius ad pedes stetit sanctus Paulus, Ortus erat, quique sub Constantino A. vixit , emendati, ea erant in opinione , ut ad
ipsos manu scripti reliqui Codices , velut ad
lapidem Lydium examinare ur, sicut unic illa gemma, vel margaritum ρον κον, & pretiOsus unio commendatus tantopere ex sua raritate, attamen tot tantaeque sint Bibliorum in Graeca Lingua interpretationes, ut etiam in Latinae Illud ego crediderim accidisse, non tam quia puncta nondum adiecta fuerant elemen
iis Hebraicis , Massoretae namque Rabbinici anno Christi 476. seu q78. Tiberiade conuenientes excogitauerunt puncta , Pontaco testein
57쪽
ra Euseb. Chrome. Due o , & Genebrardo , tam propter Lingua: Hebraicae genium, atque
ingenium , vocumque ac phrasium homonymiam, & amphibologiam, siue similem, aut dubiam significationem, qu1m quia Margaritum est sermo diuinus , qui Biblijs comprehenditur, quod ab omni parte sorari pote st, ut scribit Hincmarus Archiepiscopus Remensis opuscul. 3sa.&ante illum Facundus Epist pus Hermianensis lib.3.p. 34. Sermo cinquit d uisus es I ilis margarita undique penetrabilis,
Apud Hieremiam c. as. v. 29. Loquoin Deus ,
qua ignis . er quasi malleus emterens petram IvndE quemadmodum silex eum colliditur a malleo, seu contunditur, aut ab igniario com titur , plures scintillas gignit, quae ab illo dissiliunt , ita a Dei Verbo plures dimanant expositiones: certissimo & librato , ac medio aperiri debet intellectu Sacra Scriptura, S Gr
gorio M. auctore,cum Scripturas omnes loquumtionis more transcendat. Quamobre Rex David 68.υ. Ia.canit, Dabit Dominus υerbum Euan gelizantibus, virtute multa, siue ad annuntianda Euagelium, subministrabit exercitum magnum. Talmudistae autem Legi attribuunt LXX. facies I. innumerabiles: Sanctus Thomas quatuor sensus adsignat Scripturae Diuinae in , Summa Theologica pari. I. quas. I. artis P a
Litteralem , siue Historicum. in quo S. Hieronymus enituit ἔ Metaphoricum, siue Allegoricum, in quo s. Ambrosius praecelluit Mo-raium,autaeropologicum, in quo S. Gregoriua palmam aulit ; Anagogicum, cui S. Augustis
58쪽
potissimum celebratur, vi Hieronymus Illyri. cus, Gallus Ambrosius, ct Gregorius Romanus a magnitudine rerum gestarum Magnus cognominatus, in alijs sensibus , quibus addendus Quintus, quem Conuenientiae , vel Applicationis appellat siue Accommodatiuum , &quem S. Bernardus Gallus etiam tam feliciter usurpauit, ut Melliflui meruerit Epithetin ;quem, uti Paradivus adnotat, quercus, & Ω-gi docuerunt, e quibus sudarunt roscida mella, quae illae Sacris e Biblius delibauit. Comparari possunt merito quinque isti sensus quin qu corporis sensibus, per quos animus ad penitiorem intelligentiam percipiendam earum, quae scriptae sunt, rerum , ct ad corticem enucleandum, medullamque introspiciendam acutius, ac pernoscendam facile peruenit. Sunt isti sensus quoque inter se diuersi pro captu peruoluentium Diuina Volumina ἱ S secundum notitias, S illuminationes Caelestes , & propriam Virti tutem, S. Masthai. cap. 23. υ. I9. Deus profecto in Vasto immensoque suo intellectu , qui nullis locorum vel Temporum finibus coercetur , dum semel loquitur, non duo tantummodo audiun tur, imo plurima, di quae voluit cuique filius reuelare,cap. IO. Lucae. v. aa. ideoque multifariam
naultisque modis Deus loquens Patribus in Pr phetis exauditur ab uniuersis , sicuti S, Augu-
sinus enarrat in PDI.6 I. ex S. Paulo cap. I. v. I. ad Hebraeos.
Non mirum igitur si ex Hebraeo interpretantes Graeci tam diuersas expresserint intellia
59쪽
6 cigentias, tamque varias composuerint e2positiones. Quis autem apud Graecos multiplices
ignorat fuisse Dialectos, & plurima idiomata ξλolicum , Ionicum , Doricum , Atticum , Commune I quae rursus diuidebantur in Boeotiacum, Rheginum , Cretense, Tarentinum , Cyprium, Chalcidicum, Macedonicum, Argiuum, Τhessalum , Laconicum , Pamphylicum , &alia ι nam Species Dorici erat S culum, seu Syracusanum ; species Ionici,Massiliense,&c. Attamen LXX. Symmachus, Aquila, &Theodo tion, alijque Bibliorum Explanatores Graeci Dialecto, siue Communi usi sunt idiomater Or,
genes etiam , & Lucianus, ac Hesychius . At xandrina quoque Dialectus communis fuit,utq; arbitror, Macedonica ; neque sat scio,an indo, cum Alexandro M.an cu Ptolemaeis,Regibus accepta linguam Graecam Alexandrini, S AEgyptii
linguae veteri aegyptiae permiscuerint, ex eaque conflauerint una cum illa Cophticam, seu Cois plicam linguam. Graeci quidem longinquis peregrinationibus, & nauigationibus populorum etiam transmigrantium , novasque sedes sibi constituentium, quin & institutis, ae susceptis bellicis expeditionibus , coloniisque deductis linguam propriam mirifice propagauerunt; &victis gentibus, fundatisque Regnis, non in s Asiae solum meditullio, sed& in illius, & Europae, ac Africae oris maritimis, & Portuosis condentes varia oppida & emporia quasi praetexentes, eam imposuerunt. Cicero igitur iureulam copiosiorem caeteris confitetur, quamuis
60쪽
Tusculan. 22ὸo . excreuit enim aliarum accessi ne linguarum , cum in extraneas transiret regione, , & locupletata fuit . bl ni Ad Latinas Bibliorum interpretationes ut veniam , earum fuit in Ecclesiae cunabalis infinita varietas. Scribit enim ς Augustinus' lib. a. de DoLIPinacbνυl. v. II Seriptaras ex He braeo in G, aram verterunt' ιingstam P numeνa ip unt , Latinio autem interpretes nullo modol ilvi enim cuique primis fidei temporibus iis mi ι nus venit Codex Graecus , d aIiquantulum fata cultatis sibimet utriusque linquae habere videbatur , ausus est interpretari di Nec te nitri poterant primigeni j Christiani hi dum tantus ubique pavor, dum plurima mortis imasto', inter prensuras, & angustias carcerum M inter tormentata, saeuissima, & immanes carnificinas, fugas, de
exilia , terroresque persequutionum acerbissi marum consulere in commune , sed Graecas
LXX. veteris Testamenti, quam Christus ipso Dominus in Synagoga legerat , Luc. cap.
v. I 8. & cap. 6 I. Isaiae v. I. quaque non solum
Apostoli , sed & Iosephus,&. Philo sunt usi, ex
Cardinale Baronio ad ann. Christa 3. p. 344. Patres , &Christiani omnes reddebant Latineo, non eam tantum, quae ab Ori gene collata δε e purgata , . dein 1iLuciano, & Hesychio fuit, vulgataque, seu communis habebitat .i e So Hiero. nymo C sed & aliam,quae in Tetraptis, siue primis Hexaptis supererat, absque ulla emendatio.
I : Interi omnes autem Latinas e Graeca LXMutraque versas , Italam passim, ac veterem dic I ctam,