장음표시 사용
401쪽
n. Amrmative: quia tali easu Sacerdok imponit inuduas obligationes, pro quibus potest necipere distincta stipendis, unum in pretium laboris Oxtrinseci, quo tenetur esse paratus ad celebrandum tali hora, tali loco, &c. aliud in sustentationem, quam morito exigit ab illo, qui petit
Ροωsino aliquis haMns 100 Sacra ad unum noronum diaeero alteri licite: adjuva me in legendo, postea ad pabo te: nihil ei supplendo in supposito, quod alter tantum ha-bsat Sacra ad octo asses po R. Amrmative; quia datur obsequium aequale pro aequali
obsequio. An unam Missam celobram omittens, ad quam ex sti-
ρο ndio tensiur, peccet mortalitor R. Assirmant Collet, Esnno, cum aliis ; quia privatio fructus unius otiam Sucriticii damnum spirituale satis gravo inducit: negat Biliuari; quia hoe damnum non censetur gravo in gonero damnorum spiritualium, cum levi queat is, dimi stipendio: hinc ut minus dubium est, an non sit
Quid judieandum do casu quo quis pecunias accipit pro
Missis, eo quarum obligationes transiori in alios pro meraeibus v. g. Libris p j R. Billuari, id osso licitum, supposita cortitudino morali, quod Missae suo temporo celebrandae sint; item supin sito, quod non rota piatur plus, quam aueoptum stipendium ; deindo etiam in suppoSito, quod merces sint emptoriaeque gratae et utilos ac ipsae pecuniae; inde enim nemini infortur dnmnum aut injuria. An licol Sacordoti plura congerero stipendia Missarum, quas praevidet non nisi post diuturnum tempus celebrari
Posso pVII. R. Negative; si quidem peccat mortaliter, qui diutius, quam par est, differt Missas, et obnoxius ost restitutioni ; quia sicut peccat mortalitor diutius sine causa disso-rons solutionom debiti temporalis, ex qua dilation o sequitur grave damnum croditori cum obligations roparandi istud damnum ; ita similiter si a fortiori do debito spirituali, et idoo Sacra Congregatio sub Urbano VIII. vetuit singulis Sac*rdotibus, ne manuales oloemosynas pro novis Missis agoipu-
402쪽
T..t, nisi jam oneribus auto sus pus antistoeerint, 'ut intra modieum tempus nausiacoro possint. ut i stipem tribuenso sentiat in stationam. intra modω- tempus quidam extondunt ud monaeae, quidam ad duos, quidsi ad plures : qui pro duobus sunt, fundant se in Concilio Trid. s s. 24. de Reformastome eap. 12. ubi spatium duorum mensium absantiae in Can nidis Cathsdralibus roputatur quid modicum ; Bx ois instantiis inmoti dijudieari poterit, an non citius Shom p-- solvi dobsant; et hinc si mane suseipiatur Μissa eelabranda pro lito hodio d'finianda, pro tamina parionis, pro re baante, &c. qui vel psr unam diem disseri, gravit ocat,ot ad rostitutio m isnetur, M si Sacrum oressisset; si autom Missae petantur pro communibus necemitatibus, aut pro defunctis, non potest quis sub gravi, inquit Henno, Missas differro ultra duos Monses. Provide monot Sanctus Carolus Borrotmeus Detructionectae Coninasarios, ne ipsi, dum Latois pro poenitentia Missas injunaorunt, eas sibi, aut Euolosias suae, aut Μonasteriodicondas addicant. VIII. Nolandum, Urbanum VIII. Merevisas, nosti pendiis manualibus aliquid dotrahatur in commodum Ecclosia subministrantis Sacerdoti sacra indumenta. nisi cum Kea Gaia alios non ha at reditus, quos in usum earum dein Oxpensarum Mogam licite possit : ita respondit Congregatio sub Urbano VIII. specialiter ad hasa sonstituta, at
vitaro liust apud Collat, sol. 703.
403쪽
N. 15. DE CELEBRANDI OBLIGATIONE TUM EX SACERDOTIO TUΜ EX BENEFICIO.
S. Thom. quoest. 82. art. I 0.Ι. Sacer tenetur aliquoties celebrare. II. Quando, et quoties non constat. III. Ecclesiae variatio. IV. ALωm variatio. U. Reduclio Vsόarum socienda serordinarium. VI. obligatio celebrandi quotidie. VII. Pastor feneris celebrare VIII. Pro Parochianis, IX. Diebus Dominicis et Festis, X. Etiam iis festis quibus licet serviliter laborare. XI. diebus nonost obligatio. AN omnos Sacerdotes aliquotioq celebrare tonsentur iI. R. Assirmative, seposito legitimo impedimento, idque vi ossicii sacordotalis, quae obligatio dὐ se videtur gravis,
quandoquidem circa rem gravem venetur. Prohutur 1' ex vorbis Christi Lucae cap. 22. LIo aeuo. in meam commemorationem e atqui vorba haec continent v rum offerendi Sacrificii praeceptum, sociandum id Trid. sera. 22. cap. i. Apostolis, eorum quo in Sacerdotio Successoribus ut offerrent, praecepit per liaec verba: hoc facit &c. ' orgo haec obligatio ost juris divini. ,2' Εst otiam juris naturalis, ut probat S. Th. loco eit. in Com. Quia unusquisquo tenotur uti gratia sibi data, cum suerit opportunum, secundum illud 2. ad Cor. cap. 6. v. 1. Maortamur, ne in vacuum gratiam Dei recipiatis ς opportunitas autem Sacrificium offerendi non solum attenditur per comparationem ad fideles Christi, quibus oportat Sacramenta ministrari, sed principaliter per com p rationem ad Deum, cui consecrations hujus Sacramenti Sacrificium offertur. II. Quando et quoties Sacerdos vi muneris Sacerdotalia teneatur celebraro, nisi cum excuset legitimum impedimentum, non ita doterminari potest: interim S. Thom. citato loco in Corp. dicit: U Stillem videtur, quod colubrare ta-neatur in prae 'ipuis Festis, et maxime in illis diebus iti
404쪽
Notandum, quod, ctim Cristanus in citatum Divi momis
sextum scripsimoi, Saeordotem, qui raro celebrat aut nunquam, usnialiter lanium delinquere, doctrinam hane in ipsius commentario expungi jusserit Pius v. immodiatus Tridentini Decreti Executor; et cap. DOLENTES, de celebratione Missarum, improbat Innoc. III. negligentiam illorum, qui vix quater in anno celebrabant. Conc. Trid. sess. 23. de Reformatione, c. 14. ita habet loquens de Sac0rdotibus : Curet Episcopus, ut ii saltsm diebus Dominicis et Festis solemnioribus, si autem Curam animarum habuerint, tam frequenter, ut suo muneri latisfaciant, Μissas celebrent. Scio, inquit Hermo, ut praxis declarat, non toties obi guri ad celebrationem, sed etiam scio, Concilii circa Masollicitudinem innuere aliquam obligationem. Ex quibus omnibus saltem videtur hoc posse erui, gravis mccati euspectum esse racerdotom illum, qui semel in annotanthm celebrat, et peccati mortalis certo reus videtur, qui
nunquam per annum Μissae Sacrificium Offert.
An Beneficiatus, qui Μissas celebrat in alia Ecclosis ab ore, quam fundator designavit, satisfaciat suas obligationi p 1 I. R. Ιφ' Dicit Colist, plures norare, esse obligationem restituendi: nisi quis majus stipendium recinerit, ut lon-ohs iret; quia tunc tenetur de excossu) ; nam talis non privat landatorsim fructu Sacrisscii Missae, inquit Νhesen. R. 20' Interim Hugo, mnno et Mosen loci mutationem a peccato mortali non sexcusant; quia gravitor opponiturmdatoris voluntati, quae locum logis habet; nisi rum fiat, aut nisi accedat rationabilis causa, et hoc casu potest etiam Vacare peccato veniali, quod praesertim locum habet, quando Episcopus dat facultatem in alia Ecclosia celebrandi. IV. Quod spectat ad solam altaris mutationem distingetusolet; vel enim hoc altaro designatum est st fundatoro vel iis, qui stipendium dederunt ob causam gravem, sive in se,aius in opinione fundatoris, et tunc Altaris i variatio gravo erit peccatum, nisi id raro fiat: vel illud Altars absqua speciali fine praefixum est, et tunc lacilitis, ait Hugo, p torii illo excusari fi poccato gravi varians Altare intra eandam Ecclesiam.
Notandum, quod, si Altars in quo colebrari debent Μissas, ait privilegiarum, Μiψsas calebrari non possint sub stari,
405쪽
inquit Henno, in alio Altari non privilegiais; quia videtur hori, inquit, gravis injuria illis, pro quibus petitur Saeviru
v. An reductio Missaxum fieri potest ad minorem nu-rum, dum proventus ordinarii sundationis ita sunt imminuti. ut null/tenua sussiciant ad ratam justi stipendii 3 R. Assirmative : non tamen ista reductio fieri potest pruvata authoritate, sod auctoritato ordinariorum, qui idcirco
Executores testamentorum vocantur. Vide Trid. sesa. 22. eap. 6. et 8. et sess. 26. cap. 4. de Reformatione.
An Sacerdos v. g. obligatus rations Beneficii celebraro quotidie, possit aliquando a celebratione vacare, debeat a Missas per alium supplere pvΙ. R. Usi sundator ordinavit, ut Sacerdos per sΘ Vel per alium celebrot Missam quotidie, tunc praeter tres p-tromos majoris hebdomadae dies tenetur Sucexdos per se, vel per alium, si ipse non possit, celebrare. Idom est si obligatio sit annoxa alicui Capellae aut Ecclesias, in qua fundator voluit quotidis celebrari Μissam. Pol Boneficiatus simpliciter adstringitur ad quotidianam Misaam, et tali casu interdum powhi eκ infirmitate, usi ala rationabili causa Missam omittoro: non potest tamen diebualicitas vacationis Missam pro aliis praeterquam pro sundat ribus celobrare. Hactenus resolutio Sacrae Congrogationi.
do dio 18. Septombris, anni 1683. Sed quaestio est, cujus resolutionem distulit Sacra Congregatio, un pro illis diebus, quibus licith vacat, debeat Μissa
per alios supplere; et responsio communis esit, quod fundu- horis intentio Pa suisse merito praesumatur, ut quotidianaeolobratio sorsi, nisi obstet Sacramenti reverentia, Spe r- dotis infirmitas,, vel alia rationabilis causa: adeoque sicut famulis non solet ob brevem aegritudinem minui Usipendium, sic nec Sacerdos ad per ullum supplendum cogitur ex menta fundaturis, nisi diutius abstineret a cia brations Μissas: tunc enim alium subAt vere d0beret. Quandonam Pastores, aut alii curam Pastoralem gerenis eolabrare tonentur Θ
lobrara in Parochia quoties subditi illum audire obligantur sminimo juxta multos hent quandoque saltem per hob p
406쪽
madam illud premtaro pro sola populi devotione, quemadmodum etiam pro sola populi devotione Sacramenta administrare tenentur.' Utrum Pastores, aut alii curam Ρarochialem habentes aliquando Μissam pro Parochianis spocialiter applicum t neantur vi ossicii Ρastoralis, secluso titulo stipendii, fundationis, &c. VIII. R. Assirmative : idquo veluti ex Divino Princepis seondens a Trid. Synodo diserte exprimitur sess. 23. Cap. 1. de Reformatione his vorbis: Cum Praecepto Divino
viandatum sit omnibus, quibus animarum cura commissa est,
Veκ SuaS agnoscere, pro his Sucrificium offerro. ' &c. Quas verba non possint intelligi de applicatione generali, quia applicatio generalis etiam respicit alios, quam Parochian , plus autem dobet Pastor ovibus propriis, quam alienis. Quondonam et quoties tenetur Parochus Μissam pro Parochianis applicaro ΘIX. R. Ultra casum publicae necessitatis tonetur dis sDominicis ot Festis de praecepto, qnamvis etiam a populo
non habeat congruam sustentationem; ita declaravit Sacra Congregatio, cujus Decretum, Innoc. XII. anno 1699. confirmavit, sive Parochus sit amovibilis sive non, sive saecularis, sive regularis, etiam si isto die pro ullis offerre tonsatur; ut fieri potost, si Ρastor simul sit Canonicus ot Missam conventualem celebret, quae applicari debet benefactoribus; tunc onim Μissa Parochialis erit celebranda per alium sumptibus Pastoris, aut saltsm in diem serialem transferenda ; ita statuit Benedictus XIV. in suo odicto de dis I9. Augusti, anni 1744. X. Decernit pariter in citato decreto, quod ad hoc teneantur, lichi antiqua seu immemorabili consuetudino in quibusdam Diωcesibus sive par hiis contrarium obtineret, iam declarans, quod populo applicare teneantur iis Fostis, 'nibus fidolos do ni Missam audire, et ex Apostolico indulto opora servilia exercere possunt: concedit tamen Epis-aopis faculi in diapensandi cum Ρastoribus egentibus, ut diebus Festis, quando ejusmodi se offert occasio, ab o serente aliquo stipendium accipere, et pro ipso Sacrificium,pplicare liborh ot licite possint et valeant, dummodo ad Noe sariam popiri commoditatqm in Ecclesia Par hi
407쪽
Missam celebrent, et insea hebdomadam toties Μimam pro populo applicent, quoties diebus Festis occurrentibus. IX. Derogat in eadem Constitutione responsis Sacras Congregationis, quibus Ρarochus pinguibus dotatus reditibus quotidis pro populo celebrare et applicare jubebatur, sed si prasistis diebus applicetur, sibi satisfaetum fore do-elareti
S. Thom. γαδι. 83. art. 2. et 3. I. Qui disi horώ sit licitum ceDDare. II. Loctis Misaaeelebra sonia. ΙΙΙ. Ecclesia polluitur homicidio v luntaxis, IV. Nolabili sanguinis es Aione, quae οι morialiter inseriosa, U. Voluntaria seminis flumani usione, VI. Sepultura nomina m excommunica LVII. Violatio eaemeterii. UΙΙΙ. Oratoria domestica non avnI capacia violationis. IX. Ecclesia non debet reconciliari, nisi causa violationis sit publica. I. 0UANTUΜ ad horam cel brationis dicunt Rubricae Missalis Romani: Missa privata, saltem post Μatutinum et Laudes, quacumque hora ab aurora usque ad meridiem dici pot0st.' ' Por aurorum intelligitur lucis crepusculum quod quandoque longiori, quandoque breviori temporis intervallo ortum Solis praecodit: unde aurora non debot stricthseu mathsematich sumi. Interim lex ista non obstat, qu minns in Brigio licith celobretur longo tompore anis diei erepuscntum : et sic temporo hyemali licst ab hora quinta matutina, prout aestivo ab hora quarta celebrare ;. quia sic obtinet gonoratis loci consuetudo cum pleno scitu Episcoporum : ot rationabiliter hoc introductum est, ut operarii tunc emporis Missam audirent, antequam ad os eras suus tendant.
Anticipari potest Missu: I' dum id exigit caiisa publica, ut si populus perogrinationem longum est instituturus primo
2o' Ad communicandum infirmum, qui alias sind viatico moreretur, licet statim post medium noctem celebrare.
408쪽
TRACUATUs ridies sicut inrora non debet mathematich sumi, sed moraliter; hinc non statim quis peccaret, ut communiter
dicunt Austores, si paulo post meridiem celebret: optimum ost tam in anticipationse quam dilatione probatas loci inspicero consuetudines, intra quas si quis haeserit, ab omni eulpa immunis orit. In Μochlintonsi Dioecosi Illustrissimus Andreas Cruesen, inquit PauWris, anno 1658, diρ 29 Novembris, occasione .hnpit abusus inter Missarum celebrationes confabulandi vel alius insolentias exercendi, ac scandala committendi, publico Edicto strisis inhibuit omnibus Sacerdotibus, ne Μisma suas inchoont post horam I 2 meridianam, et omnibus Rec- toribus Ecclusiarum, ne talem abusum sub quovis quaesito praetextu aut coloro permittanti Notandum, quod Parochus, qui solus praeest duabus Parochiis, non possit die Coenas Domini duas in utraque
Ecclesia Hostias consecrare, quarum Blteram tunc Sumcti,
alteram, die sequenti in ambabus Ecclesiis, sed populus utriusque loci in unum conventro debeti Quo loco Missa est uelobranda ΘΙΙ. R. Ds juro communi celebrari debat in Ecclesia ab Episcopo consecrata, vel ab eodem aut Sacerdote de Hus licentia benedicta, vel in oratorio ad hunc usum ab iis, qui potestatem habent, deputato; patet ex Trid. sess. 22. Dscreto de observandis et evitandis in celebra ione Missa. Haec autom est inter Consecrationsem et benedictionam difforentia, quod Consecratio longh Operosior versetur circa
parietes, qui Chrismato linuntur; Benedictio autem fiat aqua benedicta et paucis precibus, respiciatque Ecclesias
Quibus casibus violatur Ecclesia pIII. R. 14. Homicidio voluntario non tantlim injulto, sed etiam do se iusto : v. g. si judex legitimsi condemnatum
susponderet c . PROPOSUISTI, lib. 3. Decret. tit. 40. homicidium casuvio aut ab umente perpetratum, Ecclesiam non violat. nec probabilius occisso tacta in sui desensionem,
aervato moderamine inculpatae tut 'lae.
Iv. 26: Notabili sanguinis humani effusione, quae mimortalitor injuriosa: vide cap. ECCLES1ls de Consecra sene, dist. I. at cap. Si CCCLnsi AJib. 3. 1γoeret. tit. 40. hinc uon
409쪽
violatur Eoesesia, si dumtaxat guttas aliquot sanguinis effunduntur, licet gravis foret percussio; neque violatur, li- icht sanguis copiosh enundatur, si percussio non sit mortalis
ut contingere potest in pueris, se mutuo ad nasum percutientibus : quia tales actiones non graviter repugnant man-austudini Christi, qui ibidem ut mansuetus ossertur et colitur. Nota, pro utroque hoc casu sussicere, quod vulnuA fuerit inflictum in Leclesia, quamvis sxtra Ecclegiam ex eo moriatur aut sanguinem sundat vulneratus; similiter sussicit, si s ria Existens occidat aut vulneret cum notabili sanguini AEusion existentem in Ecclesia, Non tamen contra, si existentem, etiamsi vulneratus ingressus in Ecclesiam ibi moriatur aut sanguinem sundat. v. 30 Violatur Ecclosia por voluntariam seminis humani affusionem: cap. ECCLESIIS, et cap. Si ECCLESIA.
PMindo est, sivQ sit effusio secundum naturam, Sive contra naturam, sive per copulam fornicarium, Sive conjugalem.
Resolvunt communiter Austores, Ecclesiam non violari per pollutionem, quae accidit in somno, quamvis sorte f-xit culpabilis in causu.VΙ. 49 Violatur Ecclosia, sepeliendo in ea Qxcommunicatum nominatim denuntiatum, aut notorium Clerici percussiorem, item sepeliendo ethnicum vul infidelom. ΝOta, ut Euclesia hoc modo violetur, non requiri pece tum, sed satis e ct infidelis aut excommunicati donuntiati
Sequitur: violari Ecclesiam, sepeliendo in sa insantem non Baptietatum: si autem mortuus in utpro matris et adhuc Oxistons in eo simul cum matre sepeliatur, non violatur Ecclesia; quia non sepelitur tanquam persona distincta, aed ut pars matris. Secus existimat Sylvius, si fuisset extractus ex utero matris, et iterum in eo repositus.
VII. Nota, quod quatuor praedictis modis etiam violetur eaemeterium benedictum, ita ut, priusquam reconciliatum ait non liceat in eo sepelire. Quinimo si caemetorium sit
conjunetum Ecclesiae, violata Ecclesia, etiam violatur caemeterium, non tamen e contra: vide cap. Si ECCLESIAM, de cons. Eccles. in 6. hinc caemeterium violatum ax viola tions Melesiae etiam ex siusdem reconciliationa censetur conelliatum.
410쪽
VIII. Oratoria domesti ea praedictae violationis non sunt capacia, etiamsi haec ad Μissae celebrationam per Episcopum designata sint; quia jura de Ecclesiis ac locis publicis
loquuntur, et poenales materiae restringi debstit. Utris praedictae causae violationis Ecclesiae do ant Esaapublicae, ut censeatur Ecclosia violata ΘΙX. R. Non debent esso publieae ad contrahondum Sacrilegii crimen; ut autem Molosis censeatur polluta, sto ut indimat reconciliation , Et sit prohibitum in ea eia brare, debent causae esse publicae; unde Parochus, qui Ecclesiae suae violationem novit, in ea, sicut prias, ovi braro potest, donec casus notitia in plebem sussicianter dimanaverit
N. 17. DE QUIBUSDAM NOTATU DIGNIS ADCELEBRATIONEM MISSAE SΡECTANTIBUS
I. Quibus Hos tangere vasa sacra. II. Purifca Oria tangi possunt post primam lationem. III. Quandonam Calix amittit suam Consecrationem J IV. Nunquam eas licitum celebrare sino veris a saeris principalibus, bene tamen aliquando sinὰ minoribus. U. De Misaain lingua vulgari. VI. Requiri ur sub gravi Ministrans Celebransi, nisi gravis sit necessitas, VII., Masculus. VIII. Per se loquendo eat peccartim e
genere suo mortale Missam inceptam interria ere. QUIBUs licitum est tangere vasa sacra pI. R. Extra casum nec sitatiκ tangere V a sacra, dum
actu continent Corpus aut Sanguinem Christi Domini, ex communi sententia nulli citra peccatum mortale licet, praeterquam Sacerdoti aut Diacono. Vaga sacra vacua tangere sicet solis Subdiaconis, aliis extra casum nacesesitatis aut particularis voniae illicitum os
aQ sscundum communem Seutentiam sub . veniali tantum.
adhibitis, quae tamen postquam a Subdiacono prima ablutione, quas in Ecclesiae piscinam projici debet, lota sunt, tangi et refici possunt a Laicis et quamdiu non sunt notabiliter fracta, nova post lotionem benedictione non egent.