장음표시 사용
391쪽
tum Oxtensive, id est, quod olandem effectum possit producere in pluribus et in pluribus in infinitum, ita ut limitatio fructus proveniat ex dispositione et devotions illius, pro quo
sacrificatur: et socundum hanc sentcntiam Sacrificium Μissae oblatum pro pluribus aeque prodest singulis, caetoris paribus, ac si pro uno tantum offerretur; quia cum valor sit infinitus, si cuilibat Sacrificium prosit secundum quantitatem suae dovotionis, ut docet S. I hom. quaest. 79. art o.
ot 7. nihil tollitur de fructu dabito illius devotioni, pro quo offertur, ex hoc quod offoratur pro aliis; infinitum enim
est insxhauribilo. Admittit tamon haec sontontia, injustum esse accipem pro una Missa plura stipendia; quia stipendium non datur tanquarn pretium fructus Sacrificii, sed pro sustentations Ministri, quia non id so majori indigat alimento ex eo, quod hoc Sacrificium pluribus integre prosit: adeoque nesplus nisi Ox liberalitato datum recipere potest.
IV. Posterior sententia, quae inter recentiores est communior, dicit, limitation om quantitatis fructus provenire ex voluntato Christi, qui sic instituit hoc Sacrificinm, ut ce tum et limitatum tantum fructum produeeret, ut sie -- citaretur fidelium pietas, ad frequentius procurandam Sacrificii celebrationcm t et in hac sententia Sacrificium oblatum pro pluribus non aeque prodest singulis, ac si pro uno tantum offerr0tur; quia finitum, quo pluribus distribuitur, eo magis decrescit et minus singulis datur. V. Probatur haec sentantia I ' quia Christus hoc Sacrificium instituit. ut he lusntarotur: ergo non voluit, ut haberet offoctum infinitum: 2' licet ros oblata si principalis om-rens sint infiniti valoris, ipsa tamen Sacordotis oblatio est finita: 3' quia praxis Ecclosiae habet, quod Sacrificium offeratur pro aliquo in particulari: si autom pro multis sactum tantum valeret singulis, ac si pro uno tantum fieret, deberct Sacrum fiori v. g pro omnibus defunctis, non pro
uno tantum. 4' Confirmari potest haec sententia ex con-
domnatione hujus propositionis per Aluxandrum VII. Non ost contra Justitiam pro pluribus Sacrificiis stipsudium accipero et Sacrificium unum offorre. UI. Nec sequiιur Ox hac sontentia, fructum minui ex numero audientium Missam, vol assislantium Sacerdoti cels-branti; quia cum sint offeren los cum Sacerdote, singuli
392쪽
emtoris paribus lanisim accipiunt, quantum si unus solus eum illo osterpsi; qgia ubi multiplicantur ossctrentes. Quis-nus otiam multiplichntur oblationes; quia unusquisque psr- indo in L as Ri essat solua, sicquo nullus altori obqtat in fructu qGronti rospondeate : unde fructus illis corr pon-Mns pro majori num'ro o sci; extensive, et tamen inton-aive nou minuitur: et hing .generalitor dici solst, quod portio frustiis gynersis sit quaesi exton sivis infinita, ita ut indophrticip=otibus, utiquo reliqua ratione ouerentibus, aeque prosiι MMulia, sius pluros sint, ηivo pauciosos : aliud ostde portione fructus speciali; ubi enim Sacerdos sp cialitor Ort pro . ribus, non id so specialitor multiplicantur oblatione', sed satenus unim spocialis oblutio est pro pluribus per Sacordotem facta. VII. Ohsorvat Cardinalis Bona in tructatu Ascotico dea fissae, optimum aliquibus videri, quod Sugerdos, qui pro pluribus ossarro intendit, eos specialiter si nomi--ιim exprimat, non generalitor et in confuso ; quia singulis minu/ prodes'e; ; suum enim Producit estoetum secun
hraris lano usi usi ratione honeficii, eleemosynae aut alitor: Myodo .ipe illius praejudicio fructum Sacrificii caetoris ap-ptiuam pro qμibus simul ossifrt ox charitato, pistato aut alio titulo gratuito, auom ipsius intentionem Christi, summi Sa-
393쪽
Quaestis est, an pro exconiniunicanis. IV. Probabilius et communius negative. v. Quid in hac' visionum varietate agendum. UI. Sacri tum Missae hon mertur pro damnalis. VII. Nec propris pro Sanctim. VIII. Sed osertur pro animabus in purgatorio. GENERAL1τkR loquendo offorri potest pro vivis et do-sunctis, ut colligitur ex Sacordotum ordinationsi, in qua ab Episcopo dicitur : Accipo potestatem offorre Sacrificium Dέο, Μissasque celebrare, tam pro Vivis, quam pro d
Quinam intelliguntur nomino rivoruis, pro quibus -- erificium Μissse potest offerri I. 10 Certo ossorri potost pro omhibus Christ. Fuolibus, sive Ecclesiae membris, justis, vel peccatoribus, ef etiam quotidie pro eis offertur socundit, haec verba Canonis Μisgae: offerimus tibi. . . . pro omnihuη orthodoxis atque 'Catholicae of Apostoliem Fidoi Cultoribus. V Justra solix tamen potest prodesse in ratiotih satisfactionis pro poena ex
II. 20' Pro Catochumenis ot Infidelibus potest offerri Μissae Sacrificium, non tantum indirecth, v. g. pro Ecclesias Catholicas propagations offerendo, scd stiam probabilius directe, id est, pro bono ipsoruin Infidelium, vel spirituali, vol etiam temporali. Probatur: quia in veteri Lego Sarificia fiebant pro Ghntibus, ut libro I. Esdrae cap. 6. pro Dario in ejus filiis, et 2.Μachab. cap. 3. pro Heliodoro : ergo id Miam dicet in nova Lege; nulla enim desuper extat expressa Eeclesias prohibitio : hinc dicit Tortullianus libro ad Scapulam: Sacrificamus pro salute Imperatoris. III. 3o Quantum ad Oxcom iescatos conveniunt Auctores, quod excommunicati hoh okeluilantur privatis fidolium suffriniis, adeoque quod Sacorem ut privata persona
394쪽
possit orare pro eis, etiam in Μissa exprimendo illos Memento e conveniunt pariter, quod Sacerdos possit indirecte pro illis, item pro Haereticis baptigatis, offores Μissas Sacrificium, offerendo, V. g. pro iis, qui incumbunt illorum
conversioni, ut fructuoia munus suam exequantur, Vel pro
haeresium extirpatione, Ecclesiae exaltatione, &c. Sod hic dissicultas ost, an liceat directe pro iisdem offerre Sacrificium Alissae ; assirmat Billuari ex Sylvio dicens, quod Sacerdos, otiam tanquam Ecclesiae Μinister, directe possit pro excommunicatis orare, et ipsis directe fructum Sacrificii applicare,
modo eorum. nomina in Ecclesiae orationibus non Qxprimantur, et intentio Sacerdotis non sit pro eis orare aut
sacrificare, ut membris Ecclesiae quod solummodo per Ecelosiam dicit esse prohibitum) sed ut poenitentia ducti, ad
ejus gremium revertantur : plerique tamen alii verosimilius negant, Sacerdotem in persona Ecclesiae agentem posse directe pro eiS orare aut sacrificare: ratio illorum os quod excommunicati priventur communibus Ecclesim suLDagiis, inter quae sunt oratio, et praecipue Μissas Sacrificium v. Quidquid sit dε utraque hac opinione tutissimum estinistitionem suam ita moderari, ut intendant directe offerre, pro augmento, unitate et pace illius Ecclesiae, quae intor
Haereticos, excommunicatos Vel Schismaticos conversatur :eundom enim intentio haec habot effectum, quem habet alia in sentontia Billuari; cum in illis locis Ecclosia non possit augeri, uniri ac pacificari, nisi jam dicti conver
Pro quibus defunctis potost hoc Sacrificium offerri p. VI. R. 10 Pro damnatis sive aeternis suppliciis in inferno addictis nec debet, nec potost offerri Μis a Sacrificium, quia nullo modo ipsis potest prodesse; quia in inferno nulla est redemptio. Obj. Sacerdos in Missa pro deiunctis orat ut in moliborentur damnati his verbis: Libera animas omnium s lium de notorum de poenis inferni et ergo, &c. R. Neg. autec. quia Ecclesia per inferni poenas via intelligit poenas Purgatorii, quod sano sensu Vocari potest infernus, Et tunc non mirum, si ab iis Ecclesia fideles suos omni quo potest modo liberaro conetur: vel intriligit poenas Daemonibus praeparatas, et tunc respicit ad illud instans, quo animas constitutae sunt in exitu vitae, et orat Ecclesia
395쪽
animae illae sint do numero ro proborum, neve absorbeat
eas tartarus, sed io sinum veri Abrahae recipientur, porindo ut in sequentia pro defunctis in persona morientium ibi dum orat Sacordos: Sed ut bonus fac benrgno, ne perenni
UIL 20, Non offertur Sanetis .Μissae Sacrificium; cum sit cultus Latriae, qui uni Deo debetur: nec ossertur pro Sanctis, ut ost propitiatorium aut satisfactorium; quia cum Dei visitano fruantur, nil culpae vel poenae luendum superest, nequo etiam ut impetratorium gloriae essentiali ; quia nihil, Deo sic ordinante, gloriae essentiali su poraddi potest: quia autem Sancti possunt acquirere novam glorium acci-dontalem, eti de sacto ipsis accroscit, Ox eo, quod Merificium oneratur Doo in gratiarum actionem pro eorum victoria et corona, et ad implorandum eorum auxilium, per quod significatur illos multum aestimari; hinc aliqui volunt, quod pro Sanctis Saurificium Missas possit offerri ut impetratorium istius gloriae accidentalis : alii vero dicunt, quodlioc Proprie non sit impetrare Sanctis, sed potiun nobis impetrare gratiam ut Sanctos debito honore prosequamur, et nos juvetit suis procibuq; sicut non oramus pro Deo, ut aliquid ei impetremus, dum quotidie dicimus: Sanctificetur nomen tuum ; sed polimus gratiam, qua tum nos, tum alii
eum honoromus, si Sauctum habeamus.
UΙΙΙ. 30 Ρie si uti litor pro solis animabus in purgatorio existentibuq oissertur Sacrificium Missas : probatur Ox lib. 2. Maehab. cap. l2. ubi legitur, Judam Machabaeum jussisssorari ot sacrificari pro Judaeis, qui in Bello cocidoraut: putet
etiam Ox concilio Tudentino seqs. 22. cap. 2. et Cano 3. item probatur ex praxi ct traditione Ecclosiae . quae gem perct ubiquo sorvavit ritum orandi pro mortuis : ergo cum id a nullo Concilio statutum togatur, morito ab apostolica truditions oriri judicatur,
Porro animabus existentibus in purgatorio prodost Sacrifieium Missae in sellibi litor in romission om poenarum ex eulpru rQStanuum, saltem . quoad partem, ut dicium sat Num. b.
396쪽
N. I3. DE DIFFERENTIA SACRIFICII ΜIMAE AB ALIIS, ET A SACRAΜΚΝΤΟ EUCHARISTI .
I. In quibus dissert hoc Sacriscium ab antiquis, II. Item a Merscio Crucis, III. Et d Sacrificio uisimae Cinna.
IV. Bem d Sacramento Eucharistia. Iu quibus differt Sacrificium Μissae a Sacrificiis antiquis, si vo Logis Μ'saicae at Naturae 3 I. R. 10' Ex parta res oblatae: 2'' ex parte principas offorentis, qui in hoc Sacrificio ost Christus: 3φ' maioris in hoc Sacrificio, quae assumitur, non est ros principalitin oblata, sed id, quod Ox illa por uotionem sacrificativam
asticitur : in aliis autem materia, quae assumis tur ad Sa-
orificium, erat id, quod prineipalitor ossorobatur : 4φ' Di tirunt pones Ritum offerendi: sic ad Consserationom in Missa requiruntur verba detorminata, et in Ρersona Christi prolata: 6φ' longe major est dignitns hujus Sacrificii st
cacia; non onim tantom valet ad emctus tam poratos, sed otiam spiritualos, id quo in opore Oporato, non sic Sa- erificia antiqua : 6'' Sacrificia vetora significabant futuram,hoo voro praetoritam significat Christi monom : T Misq. Sacrificium omnos difforentias si species votorum Sacrifi-eiorum porsectissimo modo continet: εχ quibus puint, hoc
Saorificium ab antiquis difforro ossentialitor. In quo dissori Sacrificium V m k Saerificio Cruci λII. R. Praeeipua in s0quqntibus : IR' Christus in crumin seipsum obtulit immodiate: in Missas Sacrificio so ossore Ministerio Sacerdotum. ν' Christus in cruco oblatus fuit in propria speci' mortali., passibi is ot cruente ; in Sacrificio Missis sub spe-erebus Panis et Vini, immortalis, impassibilis et incruento
orirtur.3' Saeriseium crueis non orat significativum noc rem sontativum altorius Sacrificii; Sacrifieium vero Missae est signum comm Omorativum Sacrificii crucis. 4o, Sacrificium crucis orat do condigno moritorium et satisfactorium; verum Sacrificium Missae non talo est; tum Christus sit extra statum viae,
397쪽
cto. In cruce solutum est sufficientissimum Redemptionis nostras pretium; in Μissae Sacrificio illud nobis applicatur. α' Sacrificium Crucis tantum semel oblatum suit: Sa- erificium Μissae usque ad consummationem saeculi jugiter in Ecclesia est offerendum. 7φ' Differunt penes varias eircumstantias, puta loci, cώ-
Cum autem eadem utrobiquo sit Hostia, idemque principalis Offurens Christus, non videtur inter utrumque interce-dsero differsntia es entialis, sed accidentalis in modo et rations offerondi, de quo ita Trid. seas 22. cap. 2. Una Eademque ost Hostia, idem nuAc offerens Sacerdotum Μ inisserio, qui seipsum tunc in Cruce obtulit, sola offerisendi ratione diversa. An et quomodo Sacrificium Μissas differt a Sacrificio ultimas Caenae 3 R. Non differt ossontialitor a Sacrificio Coenas ultimae obrationem jam datam, Et ulterius quia est idem offerendi modus: differt ergo tantum accidentaliter, imo in ultima Caena Christus so ut mortalem obtulit; in Μisga vero soquidem offert in statu mortis, sed ut jam non moriturum. 2o' In ultima Cinna Christus ss obtulit immodiate; in
Missa Vero per manus Sacerdotum. 30 Sacrificium ultimas Coenae meritorium erat et satia factorium, non item Missae. γε Sacrificium ultimas Coenae mortem Christi ut futuram, Missas vero sacrificium ut praeteritam representat. 5ψ' Sacrificium Coenae non fuit imago altorius Sacrifieii incruenti: Missae autem Sacrificium est vera imago et repraesentatio Sacrificii Coenas.
60 Ροωst adhuc dici, quod differant in aliis circumstantiis, vel physicis, ut sunt tempus, locus, yc. Vel moralibus, penes Ritum, apparaturia, &c. IV. In quo diffori hoc Sacrificium a Sacramento Euch ristias ΘR. Praecipue in sequentibus : I' Sacramentum consistit in re permanente, Sacrificium in actione victimae sacrificativa et transeunte.
20 Ad ossontiam Sacrificii requiritur Coosecratio utriusque speciei; essentia Sacramenti salva est in una etiam
398쪽
TRACTATus3' Sacrificium per so in primario ordinatur ad cultum Dei; Sacramentum ad nostram sanctificationem est insu-
4o Alii sunt offretus Sacramunti, alii Sacrificii, ut constat ox dictis de utriusque effectibus. 50' Sacramentum ex operQ operato prodest suscipienti soli , Sacrificium celebranti et aliis.
I. origo stipendiorum. II. Celebrans siem accipit at pendinm. ΙΙΙ. Taxatum ab Ordinario vel consuetudine. IV. Plus exigens peccot contra bstitiam. V. Non potes celebratio alteri osmmitri retenta sibi preteatipendii. VI. Duo cogus ea spiuntur. VII. Dilatio celebra ι is ultra duos menses est mortalis. VIII. An ea elipendiis aliquid licitὰ detrahatur pro indumentis.
Ι. ΝΟΥΑΝDUΜ, quod in primitiva Ecclesia fideles singuli, quotquot ad Missarum solemnia conveniabant, proaua facultato Panem et Vinum offerrent, quorum eXigua pars consecrabatur, et reliqua Μassa Sacerdotibus si Cisricis cedebat; postea invectus est mos, ut loco Punum ad Altare pocunia offerretur, cui succossit usus stipem Sacer- . doti Margiendi, ut Sacrificii fructum in As usi alios derivareti An licitum est suppndium vel honorarium nocipore pro
Missa pII. R. Assirmativo; non quidsm tanquam pretium irrim
Missas; hoc otiim limoniacum sorsi, Esed titulo sustentationis occasione celebrationis Missae : constat ox doctrina
Christi, blatth. l0. v. 10. Dignus eas operarius cibo βvo, quam confirmat Apost. l. ad. Cor s. v. 13. Qui Astari -deserviunt, cum Altari prerticipant. 20 Probatur : quia Sacerdos habet jus exigendi neces'. saria ad Sacrificium ab iis, qui illud p0tunt: inter, necessaria autem ud illud ministerium computatur sustentatis Sacsriisetis, non miniis quam vinum, oera, Minister, As Confimatrem : stipendii usam tota psr Orbem sesquentat Me esia : sino ssi licitus, nisi culpars vellemus Ecclesiam,
399쪽
3 R RURIPIGIO MISSAE. MI Utinam illa Sacerdos ast simoniacus, qui ita est constitu- tua, ut non celebraret, si non haberet stipendium. R. Dasimam obsere. 7. de Simonia, talem non statim de simonia esse condemnandum ; non enim functiones illassauit pro temporali; sed temporale solum est causa, cur hic et nunc se determinet ad iunctionem, quam praestabit et ordinabit ad honorem Dol: latius hoc explicatur in Tractatudo Religione, Νum. 206. III. Quantum esso dobet stipendium 3
R. Quantum taxatum est ab ordinario via consuetudine, quod pro locorum et temporum circumstantiis potest esse diversum : pro Archidioecesi Mechl. inquit Pauwsis, Illustrissimus Alphonsus m Bergers taxavit stipendium ad
IV. Sisyasrt rocte monet Sacerdotes, ut non exigant plus quam stipendium taliter taxatum; imo plus exigona non solam delinquit contra legem Ecclosiae, veram etiam justitiam commutativam laedit: nec Rinus facile admittant ob incommoda multa et magna, dicit Steyaeri; si tamen justae causas adsint, minus accipere licet: si autem Sacordoti aliunde suppetat, ut vivat, praesertim ex proventibus Ecclesiasticis, facilis sit ad celebrandum pro petentibus, etiamsino stipendio. iacet tamen plus accipere, dum gratis ox liboralitato datum est, prout etiam ratione laboris Extrinseci, ut late douetur Num. 207. de Religione. Caetissim si quis taxationem constitutam ignorans plua daret, debet a Sacerdote moneri, ne sorte ex errore plus justo offerat. mota de stipendio non ineat Sacerdos, ut statuit Trid. Maa. 22. Decreto de observandis et epitandis in celebrarivine Missa, et Synodus I. provincialis Mochliniensis, titulo de Decanis, cap. II. inhibet sub pinna suspenSionis, ne per so vel per alium, directe vel indireste supulentur pro Μis.... sed quod eis sponte oblatum tuerit, inquit, accipiant. Utram qui Meipit stipendium solito majus, possit celebrationem Μissae alteri committere, ipsi dando stipem ordinariam, alia parto sibi retenta 3 v. R. Νsgative : quia nullum habet titulum, quo retineat parium illam ; haec enim non gratis ei dam est, sed cum oneris celebrandia ergo chm onus in alium rejiciat, debet etiam boneficium in alium refundem: undo per Alerian-
400쪽
drum VII. damnata est haec propositio, Num. 9. Post M. eretum Urbani VIII. potest Sacerdos, cui Μissae est brandae traduntur, per alium satisfacere, o sto illi minori stipendio, alia parte stipendii sibi retentii. V Et hine talis sibi partem retinens videtur justitiam violam, et ad restitution0m obligari: quinimo, inquit Benedictus XIV. in Constitutione do dis 30. Junii, l74l. έ5. quas habὐtur lib.
3. de Sacrificio Missati cap. 22. si Laicus sit, praeter ali arbitrarias poenas excommuuicationis poenam ; Cloricus vero, sive quiscumque Sacerdos poenam suspensionis ipso tacto incurrit, quas poenas Pontifex sibi extra articulum mortis
VI. Duo cresus a resolutione passim excipiuntur: prim est, si stipendium proveniat ex Benoficio, partem rotinera potest; quia Beneficiatus est Dominus fructuum Benoficii, qui non tantum dantur pro celebrations Missarum, sodetiam pro aliis finibus. Secundus caSus est, quando dans stipendium ita fieri permittit, ut quando dat, ut soli accipienti bene sit, V. g. quia pauper, quia conSanguineus, &c. in tali senim casu dat aeeipionii potestatem partem Stipendii retinendi, casu quo per uoipsuin foria non sit celebraturus. TPrtium casum allegant aliqui, si ille, cui committuntur Missae celebrandae, plene, sponte et libere conssntiat in retontionem partis stipendit: sed quia rogulariter contingit, quod illa partis condonatio non sit omnino et plene spontanoa, ideo hanc praXim eX communiter accidentibus prohibu-orunt Summi Pontifices; si quidem Bonodictus XIV. lib. 3. de Sucrifcio Missae, cap. 22. Num. 5. testatur Sacram Congregationem decrevisse die 23. Augusti, anni I 664. ut Sacerdoti ad iaciendum Sacrum subrogato totum stipendinis conseratur, licol is rem totam Paene noverit, et tamen minori se stipendio contonium fateatur. An, si unus petat Μissam pro defuncto, ex altor pro eo versione peccatoris, non po88it satissaeers utriquo obris tioni 130r unicam Missam, applicando defuncto fructum satia- faetorium, et altori impetratorium pH. Negative : quia unusquis quo e setur petere applicari i infogri Nacrificii fructum. . t An Sacerdos, qui solum obligatur celebrare in certo timopro commoditate populi eum intantione libera, ut aiunt, po sit insuped aliud stipstidium aeci su p '