Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 8: Complectens epitomen ex operibus Benedicti XIV. ordine alphabetico confectam nec non et varias summorum pontificum praesertim vero ejusdem pontificis ...

21쪽

usque ad novem menses a data concessionis gratia numerandos. Ubi vero justis de causis prorogatio aliqua Postulatur, permittit ut, docto prius ossicii subdatarii de apostolicis literis expeditis, fiat prorogatio prima et

secunda vice, ulteriores omnes tollit; et, si legitimum impedimentum perseverare concludentes apud datarium probatum sit, facultas sit datario tot ulteriores prorogationes concedendi ab exequendum literas apostolicas, quot necessariae sunt ad impedimenti remotionem. Sublato vero sic impedimento, si nihilominus perseveretur in differenda executione literarum, apostolica tunc gratia nulla et irrita censetur. Si beneficium obtinens religionem ingrediatur, beneficium tamen non vacat nisi per professionem, tempore vero illo intermedio inter ingressum et professionem quoad beneficia curata debet episcopus idipsum agere, quod praestaret, cum parochus impedimento aliquo detineretur. Quoad beneficia vero choralia relictis

roni religioso ipsius beneficii fructibus, de distributionibus ita statuet, ut jura praescribunt. Si sorto

beneficiatus religionem ingressurus, beneficium suum dimitteret, quae renutiatio admitti ab episcopo posset, ex constit. 58. S. Ρii. V. sive eam renuntiationem faceret ad tramites capitis 16. sess. 25. concit. Τridentin. de Regul. nihilominus in suspenso remanere debent ea beneficia, nec posset illa alteri conserre episcopus, nisi post factam a renuntiante solemnem professionem. Ita in literis ad card. Quirinum. Bullar.

Vetitum est etiam beneficiariis sub poena eXCommunicationis ipso facto incurrendae, et nullitatis actus, vendere ac distrahere redditus suorum beneficiorum ad vitam, vel in longum tempus, recepta ab emptore per unam vel per plures solutiones pecuniarum quantitate, quam ipsi beneficiati per spatium ejusdem temporis, vel totius vitae, probabiliter consequi potuissent. Bulla misersalis Moles . Bullar. tom. I. n. 29. Titulos beneficiorum cum Occulta inhabilitate, vel alio occulto vitio, vel etiam in concursu male obtentorum convalidare fas est m ori poenitentiario. Bulla P sor Bonus, Bullar. tom. I. n. 95. et 20. Sed in convalidatione titulorum, et condonatione fructuum abstinendum est illi cum episcopis, qui de ecclesiis Cathedralibus provisi, munus consecrationis intra praefinitum tempus non susceperint, ibid. n. 2 l.

22쪽

Ex OPERIBUS BENEDICTI XIV.

Neque etiam condonet fructus beneficialium, et episcopalium ecclesiarum quovis modo male perceptos in easibus non occultis. In occultis vero cum Italis, Hi panis, Lusitanis, et insulis adjacentibus compositionem sacere potest: cum Hiis reliquis non potest. Haec tamen omnia debent esse sine praejudicio illorum quibus distributiones accescere debent, ibid. n. 24.

Si quis jam isti eat beneficium, et injuste vexetur

ab alio, potest pecunia injustam vexationem redimere, ut ex canonistis omnibus firmatur. Inst. Ecα 93. n. 4.

Si vero quis haheat jus ad beneficium, et ab alio illitis moveatur, non potest dare litiganti pecuniam, ut acquiescat, neque etiam titulo solve s expensas insite hucusque iactas; nam tune pararet sibi viam ad beneficium per pecuniam, ibid. n. 7. Beneficium obtinenti jure certo et manifesto, ut nullus sit quaestioni locus, permititur redimere injustam Vexationem, ut ex cap. Dilectus 27. de simonia; idque fieri potest nulla interposita episcopi auctoritate; las est tamen epi,copo praecipere in synodo ne id fiat absque suo assensu ob periculum simoniae. De syn. dioec. lib. 7.

cap. 69. n. 8. I. I2. c. s. et s. nov. odit.

Si patrinorum beneficii scissa suffragia fuerint in pistos, ille est praeficiendus, qui a pluribus eligitur, uti

definitum est in c. Quoniam, de Jure patronatus. Si tamen ille, quem presentat pars major, non reperiatur idoneus, poterit alter praesentari a paucioribus, ut ex Lambertino traditur De syn. dioec. I. 7. C. 70. n. 6. valere tamen judicata est constitutio synodalis episcopi Pampilonensis, quae Vetuit admitti praesentatum a minori parte, ob rationes in tractatu De syn. dioec. I. 7. c.

7o. n. 6. Ponderatas. L. 12. c. 7. n. 6. nov. edit.

Beneficium simplex si quis obtineat, nec sussiciat ad honestam sui sustentationem, potest ab episcopo habilitari ad suscipiendum aliud. Si vero nec istud socundum sussiciat, ut tertium obtineat, debet a sede apostolica dispensationem obtinere, sive hoc tertium sit liberae collationis, sive de jure patronatus etiam laici; nam eonc. Trid. permisit, ut habens iamineium insus iens possit unum aliud simplex obtinere, et nihil dicit

de tertio. Atque ita in praxi tenere sacram Congregationem constat. Instist. Eccles. 91. n. q. Haec tamen non valent in capellaniis de jure patronatus laicorum, neque in legatis piis, ut ex alio decreto saCrae congregationis, ibid. n. 8.

23쪽

Ex alio decreto sacrae congregationis, de quo ibidem, eruitur non esse inquietandos illos qui bona fide tria vel quatuor beneficia insufficientia ex episcopi auctoritate obtinuissent, ibid. Cum beneficium resignatum fuerit in manus episcopi, vel collatoris, non possunt isti providere de eisdem beneficiis, consanguineis, affinibus, vel familiaribus suis, ut ex bulla 68. S. Ρii V. ibid. num. s. Quin neque amnes, consanguinei, et familiares resignantis admitti debent, etiam cum beneficium conserendum est in concursu; primo, quia bulla S. Pii, quae legit

admittentium eo anguineis, mendose excussa est, Cum

legendum fuerit dimittentium consanguineis, ut monet rign. in cap. Mn sine, de Arbitris, Secundo, quia sacris Congreg. disposuit, ut in eo casu neque familiares episcopi, neque consanguinei resignantis, admitterentur, ibid. n. 11. De synod. dioec. 1. 13. cap. 24. n. 2. nov. edit. Bene tamen omnes isti admitti ad beneficium possunt, quando illud cecidit in manus episcopi, per obitum prioris beneficiati; neque enim tantum mali timeri Potest, cum beneficium conserendum est ex obitu beneficiati, quantum subesse Potest, cum dandum est ex resignatione prioris beneficiati. Ita De synod. dioecia ibid. n. 6. ex decr. S. Congr. Consuetudo Ecclesiarum reservandi heredibus beneficiati jam desuncti fructus primi anni obtenti benefici1 valet; nihil enim derogat juri illius, qui in beneficium

recens invectus est, cum et ipse post mortem jure isto potiatur. Quare in lavorem hujus consuetudinis saepiva a facta congregatione decisum est. De syn. dioeces. lib. 7. cap. 70. n. 3. I. 12. c. 7. n. q. nOV. euit. Beneficiorum parochialium et Vicariarum, tam secularium quam regularium, capaces esse canonicos regulares praemonstratenses, etiam non intercedente apostolica dispensatione, definit Mntifex in bulla oneroso

etc. Bull. t. 8. num. 33.

De filiis illegitimis clericorum circa beneficia parentum in eadem ecclesia, qui possint, et non possint eis. Vide Irregularitas. Filius legitimus consequi prohibetur beneficium repatre praehabitum, esset enim species hereditariae successionis. Νihil tamen vetat quominus pater possit obtinere beneficium a filio praehabitum: quod verum est etiam de patre respectu beneficii a filio illegitimo

24쪽

Ex OPERIBUS BENEDICTI XIV.

istenti, ut ex responsione sacr. Congri Do Syn. dioec. I. 13. cap. 24. n. 15 . nov. edit.

Illegitimi autem filii quoad hoo illi etiam censentur, qui postmodum legitimati sunt, non vero illi qui post

subseqnens matrimonium legitimati habentur, ut partim ex decretis sacr. congregationis, partim ex Fagnano,

re vero filio obtinere beneficium sas sit, quod pater quidem habuit, sed ab eo transivit in tertium, et ab isto in eumdem filium 3 Respondetur filio legitimo id quidem non prohiberi, ex eap. Ad extirpandas, de Fil. Presb. ' Illegitimis vero non licet, ut ex bulla Clementis VII. et responsis S. congr. ibid. n. 18. Nepos vero legitimus ex patre illegitimo natus ob tinori avi beneficium non vetasur, ipso licet avo Vivente, ut ex res innsis sanctae congregationis, et rotali deeisione. Si patronus beneficii rectorem interficiat, ipse, et omnes ad patronarum jna habentes, illud amittunt, ex e , In quibusdam, ae Poenis, ibid. n. 21. Beneficii permutatio, quae fit coram ordinariis, interdum potest esse prohibita constitutione S. Hi v. incipiente, metum, in qua admittuntur quidem permuta-

istae, sed quae sint canonicis sanctionibus consonae: ex quo si, ut, cum vetitae sint provisiones beneficii regi in dictae in favorem assinium et familiaxium episcopi, sicut etiam resignantis, ita etiam conseantur vetitaepe citationes beneficiorum, cum aliquis permutet beneficium suum pingue, et sit jam effoetae aetatis, cum altero, quod est fenue, et Atinetur siue a suis, sive ab episcopi consanguineis ; vix enim credi potest ab ista permutatione fraudem abesse, adeoque non est juxta canonicas sanctiones. De syn. dioec, I. 43. C. 24. n. 10. nov. edit. Beneficia obtinentes a S. R. E. cardinalibus ordinariis collatoribus in mensibus S. sedi reservatis valorem 24. ducatorum camerae excedentia, tenentur intra praefixum in rem cancellariae tempus noVam eorumdem Provisionem a sede aposti obtinere, ordinariis taxis solutis, non obstante in contrarium quocumque exemptionis

privilegis. Μοtus prop. Benedicti XIV. Bullar. tom. I.

n. 12.

25쪽

BULLA CRUCIAT E.

Famitas concessa in bulla Omeiasae de absolutionea censuris obtinenda, valet tantummodo ero soro i terno, ut ex constitutione Urbani VUL eruitur; quare constitutiones hispanicae aliter statuentes rejiciendae sunt. De Syn. Diom. I. 7. cap. 65. n. 7. lib. I2. c. 1. n.

7. nov. edit.

CADAVER.

In sectione cadaverum anatomiae addiscendae causa, si quis adhibeat cadavera non condemnatorum, nullis obtenta ab episcopo facultate, peccat quidem graviter, sed non incurrit e*communicationem Bonis VIII. de qua in cap. I. de Sepulchris, cum illa seratur tantum in eoaqui exhumantes cadavera, ea lacerant, et alio sepelienda transferunt. Ita ex sensu DD. Instit. Eccles. 74.

num. 10.

Si instituta processione, et praecedente cruce ass ciandum sit cadaver ad sepultu am, et transitus fiat per aegrum, Vel possessionem privatam, non ideo via i ta publica incitur; leges enim civiles, ex quibus id posset convinci, nihil aliud volunt, nisi quod monumentum positum ire loco privato essiciat locum illum sacrum: quin et leges illae a jure canonico abolitae sunt, ut ex DD. demonstratur. Instit. Eccles. m. n. s. Si cadaver tumulandum sit in ecclesia regularium, non potest parochus exigere, ut apportetur prius alparochialem, et ibi exponatur, dein in sepulturam in

ecclesia regularium inferatur, ut ex Lucana sunerum Censuit sacr. congr. concilii. Inst. Eces. 105. n. 25. Ex decretis sacri congreg. concilii firmatum est non esse levandum cadaver e domo absque praesentia aCfacultate. parochi loci, ubi domus sita est, ibid. Cum distinguitur ecclesia tumulans a parochiali, processio funebris. debet incedere sub cruce. ecclesivi tumulantis, nec potest praecisa consuetudine parochus propriam crucem levare, nisi in casu quo interveniat capitulum cathedralis, tunc cathedralis crux sola praecedit. Ita ex decretis sacr. congregationis, ibid. n. 26. Societates lanus comitantes si procedant cum sacco tenent locum ante feretrum, et ante clerum tam secu-

26쪽

3 Ex OPERIBUE BENEDIcTI YIv. 2Ilarem quam regularem; si sine sacco, eant post seretrum, uti ex statutis cleri romani. Ibid. n. 30. m. Laici regulares non debent comparere cum capellania conductis in processione funebri, ut multis firmatur. Ibid. n. M. At, si invitatus sit conventus regularis, qui certe constat ex laicis, conversis, et sacerdotibus, exeludendi non sunt. Ibid. Regulares cogi non possunt ut associent pompam funebrem, cum cadaver in eorum ecclesia sepeliendum est; sed possunt ad januas ecclesiae suae expectare. Ita ex decis. sacrae congreg. Ibid. num. M. Si quis habitator urbis decedat ruri non electa sepultura, Cadmer ejus sepulturae mandandum est non in ecclesia rurali, sed in sua paroreia, vel in ecclesia ubi sita est sepultura majorum ipsius, ut decisum cap. Is

qui, de Sepulturis in 6. dummodo id possie fieri sino

gravi incommodo. Grave autem incommodum declarat Pontifex intercedere si obitus accidat in loco ultra tria miliaria distante a paroecia. Id vero ex paritate rationis

statuendum est de illo qui ruri habitans in civitate decedat, ibid.

. um rure transferendum est cadaver in civitatem, erendum est in catalecto praecedente cruce a clero delata, et associantibus geminis sacerdotibus, altero ecclesiae tumulantis, altero se tenente ex parte parochi illius Ioci, ubi mors accidit, ibid. n. 46. In extractione, vel intratione cadaveris in portas urbis, inbella minime solvenda est, ut ex DD. ib. n. 46. Pro transitu processionis funebris ex una paroreia in

aliam nulla petenda est licentia a parocho illius loci, per quem transitus fieri debet, ut ex bulla Leonis X. 22. et decretis S. congregationis firmatur, ibid. n. 4s. Pro sepultura, et exequiis cadaveris exigi nihil

potest, ut ex sacris canonibus firmum est. Inst. Eccl.105.

n. 58. Verum si consuetudo obtinuit, ut aliquid detur, quanquam circa hoc nulla sit actio judiciaria, attamen recurri potest ad ossicium ordinarii, ut est in textu, cap.

Ad audientiam 24. de Simonia, ibid. n. 58.

CAECUS.

Caecus non obtinet dispensationem neque ad primam tonsuram, ad effectum obtinendi beneficium ecclesiasticum, ut ex decreto S. congregationis in una rimpilonensi die 28. martii 1735. Inst. Eccl. 34. n. 5.

27쪽

M tamen ordinato j.in sacerdoti aecidat ut oculorum lumen amittat; non tamen' ita ut nihil videat, datur illi a sanct. congreg. facultas celebrandi diebus qui-dom sestis, et myrteibus, missam B. Virginis votivam, ferialibus defunctorum, dummodo non Omma memoriter reeitet; mandando insuper episcopis, ut celebrationem

omnino Veient statim ac caecum penitus evasisse con se

pererint, ibidem.

Cambiinndi loca et, literas, spiando reverat literaemittuntur, vel transmictitur in asso lato pecunia eo modo quo apud theologos steseribitur, admittitur a Mntifice in tractatu De synod. dioec. I. 7. c. 48. n. 7. I. 16.

Cambium vero' inliquum, quo mutuatartas se obligat ad negotiandum is cambiis' tantumdori pecuniae, quantum muttio Meepie a ca ista, in favorem ipsius Cambigue, vel eidem eambigue dat latustatem ut nomine suo a Uiat, sive a seipso, sive ab alio, tantumdein peeuniae Mantum sibi mutuo tam est: accipiat, inquam, eam per cambii contractum, atque inferim mutuata g se obligat ad solvondum quantum necesse ore pro' fationo hujus secundi cambiit hoc, inquam, cambirim, quamvis non reprobetur a nonnullis, revera sortisse in foro sori sustineri posset, adhuc tamen in conscientia roprobandum est, ibid. n. s. I 0. Interdum vero minuatarius in se suscipit onus negotiandi per cambium tantundem pecuniae, quantum a cambista mutui nomine recepit: tunc Veso quidquid lucra tur; vel lucrari potest iis isto cambio nomine mutuantis facto, totum illi solvit; quae solutio etiam facienda est, etsi istut negotium ea ii revera factum non sit, quia cambisue infererat ut fieret. Id etiam perindoae prius a Pontifice reprobatur, ibidem.

Haec omnia cambia, quamvis per se saltem quoalnonnulla licita laicis, interdicta esse clericis canones magno consensu demonstrant, et evincunt, ibid. cap. 49. n. II. lib. Ι0. cap. 6. n. l. nov. edit.

28쪽

canonici regulares, quanquam sunt capaces beneficii curati ex textu cap. Quod Dei timorem, de Statu Μonachorum, non sunt tamen beneficii simplicis, ut ex pluribus decr. S. C. cono. approbatis a Greg. XIII. ει-

matur. Inst. Eccl. 97. n. 2. Sicut nec beneficiorum residentialium non parochialium, ut ex sensu multorum canonistarum. Ibid. n. 5.

Nec possunt parochias laicas recipere cum sola licentia abbatis generalis, sed requiritur iacultas summi Pontificis. Ibidem num. 5. Canonici regulares ex sola iacultate superioris sive

abbatis generalis, non possunt curam animarum in ecclesiis secularium assumere et exercere; sicuti neque

ad canonicatus, praebendas, dignitates, neque ad alia officia aut beneficia residentialia in ecclesiis secularibus obtinenda assumi, et propter hoc ex religiosis claustris exire. Sunt etiam incapaces beneficii ecclesiastici secularis sive simplicis sive residentialis, sicut etiam pensionum ecclesiasticarum. Ita in bulla Quod insinistisi IM. Bullar. tom. I. Quare exigunt ad haec obtinenda facultatem sedis apost. Si vero de sedis aposti facultate beneficium aliquod simplex obtinuerunt, non ideo tamen sacultatem habent e claustro religionis suae exeundi. Id vero quod hic statutum est, intelligitur pariter

de canonicis sanctissimi Salvatoris. , Si quis vero ex illis extra concursum a patrono beneficii ecclesiastici, quod habeat curam animarum, -- nexam, nominatus fuerit, haec nominatio fieri debet Cum e ressa praeservatione beneplaciti a stolita Ultra quod a nominato debeat acceptari nominatio cum clausula de obtinendo beneplacito superioris generalis sui ordinis. Quid vero respectu illorum servandum ait, in voce Concursus adnotavi, ibid.

In eadem bulla declarat Benedictus canonicos illos, quibus sic provisum de beneficio residentiali absolutos esse ab obligatione deserendi vestem sui ordinis. Μ

net tamen non ideo exemptos esse ab onere servandi vota in iis, quae conjungi possunt cum novo suo statu. Cum Vero cura pastoralis, et canonicatus sit incompossibilis cum actuali obedientia praestanda superiori regulari, ideo declarat num. 27. non posse cogi ab iisdem superioribus ut ad religionis claustra redeant; Posse

29쪽

tamen episcopum, cui submittuntur, legitima , ex causa privare illos per sententiam illo beneficio, seu declarare perpetuo suspensos ex inhabilitate. Τunc autem declaret teneri eos ad claustra redire, sicut et num. 28. ad redeundum obligat eosdem beneficiarios, si ben scio renuntient. Ceterum, num. 28. etiamsi habeant coadjutorem, vel impetraverint jubilationem, cum tunc teneantur residere in loco parochiae aut canonicatus, idso ad claustra redire in eo casu nequaquam

tenentur.

Canonici cathedralis non emittentes professionem fidei ex praeseripto S. conc. Did. non meismefructu, - , fructus tamen praebendae, nun Vero distributimum, uti saepe respondit S. C. Institi Eccles. 60. n. 11. Nec ad eam poenam i currendam requiritur sententia declaratoria, ut ex synodo Farsensi firmatur. Inst. Eccl.

57. num. 15.

Professio fidor fi canonicis emittendat ex constit tione pii IV. non obligat canonicos aliarum collegiata-rui sod cathedralium tantummodo. Institui. Eccles. num. I. - pluribus deeretis sacrae congregationis. Iare fides prosossio personaliter praestanda est, non Vero per procuratorem, ex decreto S. congr. m. n. 8. quod adeo verum est, ui sh quis Romae existens obtinuerit saeuitatem, professionem hanc emittendi coram cardinali vicario, teneatur illam repetere coram ordinario simul ae in tomun residentiae pervenerit, ut in eadem facultate exprimi solet. Ibid. n. 3. Canonici Et beneficiati tenentur ex jure Ecclesiastico recitare oticium divinum cum eo discrimine, ut beneficiati ubique locorum possint huic muneri satisfacerct, canonici vero cathedralium vel collegiatarum praestare id in choro teneantur, Inst. Eccl. 107. h. 7. Canonici tenentur reeitare divinam psalmodiam in Oro, adjungentes; sese eidem choro: nec sussicit si tantum assistant, alioquin non faciunt fructus suos, nisi tamen adfuerit privilegium apostolicum non praesumtum, nec abrogatum. Ita in eneyclica ad episcopos Italiae,

Cum semper, Mil. rum. I. n. 108. Nec solum tenentuγ' assistere, sed etiam alta Voce recitars, et associare cantum horarum canonicarum,

30쪽

EX OPERIBUS BENEDICTI XIV.

nulla in contrarium obstante consuetudine, ut ex dispositione S. C. Trid. sess. 24. c. I2. de Res Orm. evincitur. Instit. Eccles. 107. n. 16. Idcirco tenentur canonici, et alii addicti choro, cantum Gregorianum addiscere, ut in solio exhibito S. congr. in causa Μ ana mansionariae die 13. novembris I735. a secretario ejusdem congregationis d-onstatur. Instit. Eccles. 107. n. 16. In Τridentino quidem injunctum est, ut omnes divina peπ δ' et non per substitutos compella tur obire ossicia, sed ut censuit S. C. non est sublata capitularibus facultas sese inviam suistituendi, dummodo suistituens et substitutus et sm servitin adscripti non sint. Cavendum est tamen ne nimis frequentes sint istae substitutiones.

Non possunt uti hac facultate illi canonici qui extra civitatem vel suburbia consistunt. Nec ea uti potest, nisi canonicus, Vel mansionarius, non vero coadjutores eorum, ut ex pluribus Meretis S. congr. ibid. n. 17.18. Si chorus ecclesiae essiciatur incommodus, puta hye- mali tempore, potest adaptari eidem muneri praestando aliqua capella ejusdem ecclesiae, ut eX decreto S. Congr. ib. n. 19.

In ordine ad recitationem horarum praesertur illa sententia, quae docet eos, qui horis admiscent jocos, risus, et Cachinnos, et cetera, et confabulationes in eboro, reos esse peccati gravis, et ad restitutionem teneri, ibid. n. 25. In decretali Dolemtes de Culebr. Μiss. poena in eos qui his similia agunt, suspensio indicitur; haec tamen suspensio eεt ferendae, non latae sententiae, ut explicavit Honorius III. in cap. 3. de Vita, et Honesti Clericor. inserto quintae compilationi decretalium editae a Cironio, ibid. n. 29. Mos non mulctandi canonicos, nisi cum supervenerint in choro post absolutum primum nocturnum Cum lectionibus, Vel post sex priores psalmos in matutinis de seria, etiamsi consuetudo adsit, reprobatur a S. C. eonc. in Interramnensi visitationis die 24. maii ann.

Quanquam in choro teneantur recitare semel in he domada ossietum defunotorum; extra chorum tamen non

tenentur, quod etiam de incio B. Μ. Virginis, psalmis pinnitentialibu , et gradualibus definivit S. Pius V. in

sua Const. 64. Inst. Eccles. 107. n. 9. Missa conventualis, quanquam non veniat nomine