장음표시 사용
51쪽
noscere debet non solum de doctrina, sed etiam de ceteris dotibus electi ab episcopo. Si judicis appellationis sententia conformis sit el-tioni episcopali, tunc ab appellatione ulteriori cessandum est: secus vero si acciderit, licet praeelecto episcopali,
secundo, et tertio appellare. Demum cui duae conformes assistunt sententiae, ille victor habeatur. Si vero beneficium curatum, dignitas, et canonicatus a sede apostolica conserendum sit, tunc ConcurSus, non expectata ulla rintificis venia, ab episcopo indicatur. At si beneficium curatum sit, et resematum sit tantummodo ratione mensium, episcopus eligat magis idoneum, et illum datariae significet, cui acta Concursus, nisi requirantur, non tenetur transferre. Vicissim transferat illa, et suspendat a serendo judicio, si reservat ax alio quovis capite sit. Licebit tamen episcopo denuntiare illum, quem credit magis idoneum sere beneficio, sicut et si alicui occulta aliqua causa obsit, ne beneficium obtineat, ibidem.
Consessarii temere interrogantes poenitentes suos de socio criminis, alioquin denegantes absolutionem, suspensionis ab ossicio censuram sententiae ferendae incurrunt, Peccant grviter, et sunt denuntiandi, si agnosci
possit illos hanc sibi praxim tanquam licitam statuisse. Sicut etiam denuntiandi sunt. qui id licere docent. Ita Benod. XIV. in constitutione Id inadicandum etc. ibi etiam additur poenitentes illos, quos ad prodendum
nomina complicum confessarius adegerit, non teneri ad denuntiandum eosdem confessarios, id agentes ex
quadam imprudentia, ac simplicitate, quique eidem praxi addicti ex circumstantiis agnosci non possint. Confessarii poenitentes suos ad turpia sollicitantes denuntiandi sunt ab eodem poenitente, quae denuntiatio fieri debet, etiamsi confessarius sit simplex sacerdos, et jurisdictione careat; Etiamsi pariter sollicitationi ipse poenitens non
Etiamsi post ipsam sollicitationem tempus longum jam
emuxerit; . Etiamsi sollicitatio fiat a consessario non pro se, Sed pro alio.
52쪽
EX OPERIBUS BENEDICTI xIV. 47 Consessam caveant ne poenitentes, quos noverint ab
alio sollicitatos, absolvant, nisi prius, sive donuntiationem secerint, vel saltem promiserint se denuntiaturos quamprimum poterunt. Ita in bulla Sacramensum poenitentiae. h. t. 1. n. 20. Confessarius caret omni auctoritate et jurisdictione absolvendi socium criminis turpis in ordino ad illud crimon cum Illo commissum; et si nihilominus ausus fuerit absolutionem hanc impertiri, ipso iacto incurrit excommunicationem summo Pontifici reservatam;
quae absolutio socii criminis neve in ipso jubilaeo, vel privilegio bullae Cruet ire impendi valet, ibidem.
In mortis vero articulo si adsit quicumque alius sacerdos, qui praesenti necessitati provideat, et conseas rius socius criminis nihIlominus poenitenti alias disposito impenderit absolutionem, absolutio quidem ipsa valet,
at consessarsus lethaliter peccat, et excommunicationem reservatam incurrit. Quare non potest id agere consessarIus nisi cum Decessitas umsat mortis, nec
adsit alius sacerdos saltem simplex, qui impertiri ε--dem absolutionem possit; vel saltem nisi lege non posset ab hoc munere vacare sine gravi aliqua Infamia, vel scandala. Tenetur proinde omnia media adhibere citra scandalum, Vel infamiam suam, ad hoc ut ipse se subtrahat, et alium, si fieri possit, substituat. Ita P tifex in declaratione prioris bullae Sacramentum poenia lentiae, nova sua bulla Apostoliri muneris. Bull. tom. I.
Injungitur ordinariis, ut in approbatione Consess riorum constitutionem Gregorii xv. et praesentem Betiod1cti XIV. ab omnibus sacerdotibus approbandis attente legi, et Observari curent. Ita in bulla Moramentum misentire. Buli. rum. I. n. 120. Consessarii absolutio data ignorantibus necessaria necessitate medii est invalida. Encylc. Eisi miniime,
Si vero ignoret poenitens necessaria necessitate praecepti, et rite doleat de hac ignorantia, ac emendationem promittat, posse absolvi judicat, ib. n. 12. Consessarius si audierit poenitentem, et non absol- Verit, requiraturque de attestatione confessionis inscriptis, debet illam concedere, non tamen unquam an are debet se alium absolvisse, nec tunc Pstriter cum illum absolverit; nam alias, si de aliquo hoc Ri-
53쪽
testatus fuisset, et de aliquo non, revelationis confessionis periculum subiret, Inst. Eccl. 45. n. 10. Patres capuccini, si adsint in loco ubi nullus conventus seu hospitium sui ordinis existit, nullusque frater sui ordinis consessarius ibidem existit, possunt consessiones suas habere apud presbyterum secularem confessarium approbatum ab ordinario loci, seu apud
regularem approbatum a sua superiore regulari ad confessiones' habendas, non obstante statuto suae religionis in contrarium. Bulla Quod communi, Bull. tom.
Consessarii regulares non tenentur adesse resolutioni casuum conscientiae, quae habetur coram episcopo pro tota dioecesi; tenentur tamen in suis monasteriis habere et interesse lectioni eorumdem casuum. Quae lectio habenda est in singulis monasteriis ex apostolico praescripto; cui si non interfuerint, potest episcopusillos cogere, ut intersint congregationi casuum conscientiae, quae habetur coram illo ex praescripto SaCr. C-Onum. Ita ex encyclica sacri congregationis data die
29. maii ann. 1752. et est in Append. t. 4. Buli. Bened. XIV. pag. 35. ubi pariter adest decretum alterum Congregationis editum anno 1682. in quo id statuitur in fmorem regularium, etiam in iis monasteriis in quibus non degunt 12. viri religiosi.
Νemo unquam quodcumque privilegium obtinens, audire potest confessiones secularium absque approbatione ordinarii, idque valet etiam pro confessionibus Venialium, et mortalium, quae alias clavibus subjecta
sunt. Id etiam comprehendit eos qui privilegium bullae Cruciatin istinuerunt, uti ex bulla Benedicti XIII. Inst.
Ρer confessionem factam cuilibet sacerdoti seculari vel regulari ab episcopo approbato, satisfieri capiti
Omnis utriusque sexus, ex constitutionibus Clementis VIII. anno 1592. et Innocentii X. ann. 1645. incipiens Eaeponi nobis, constat. De syn. diosc. lib. 7. Cap. 44. n. 4. l. 3. p. 10 I. Etiam non commissa gravi culpa praeceptum annuae con*ssionis obligat, ut qui se peccatorem saltem semel quotannis recognoscat, ut ex S. Gom. in 4. Sent. clist. 17. q. 3. A. C. quaest. 3. Institui. Eccl. 18. n. 4.
54쪽
Hrochus quamvis plerumque credere debeat parο- chiano suo asserenti se consessionem peregisse, Si tamen prudenter credere non possit asserenti, abstinere debet ab administranda eidem communione etiam paschali, ut ex Ronculta. Institui. Ecclesiast. 45. num. 15. Si poenitens tempore paschae absolutionem obtinuit,' sed ex consilio confessarii admonetur ut aliquo tempore abstineat a communione, potest parere absque peccato. son tamen potest consessarius ad ηrbitrium prorogare eam communionem, ut ex c. Omnis utriusque sexus, de Ρoenit. et Remiss. ib. n. 16.Ρossunt episcopi limitatam facultatem audiendi consessiones dare regularibus, etiamsi post examen idoneos illos repererint, Inst. Eccl. 85. n. 9.Quoad consessionem sactam laico in necessitate dum non adest copia sacerdotis, de qua sermo fuit olim apud veteres theologos, et etiam apud sancti Thomam,' recte docet Ροntifex neminem ex veteribus illis
agnovisse laicum esse verum ministrum hujus sacramenti: Sed eam confessionem testimonium esse
animi demissi, et humilitatis, ex quo magis flectitur Deus ad elargiendam uberiorem gratiam, qua quis ad contritionem et justificationem excitetur. Nihilo tamen secius hanc nunquam fieri praestat, cum multis incommodis sit obnoxia. De synod. dioeces. I. 7. c. 16. per totum. ubi recte ex decreto Clementis VIII. illicita esse, et invalida consessiosacta sacerdoti absenti per internuntium notatur. In locis ubi rarissimi sunt sacerdotes qui audiant consessiones, sufficit ad eos approbandos scientia minusquam mediocris, ut ex card. de Lugo, Inst. Eccles. 86.
Confirmationem sacramentum esse novae legis Constat tum ex definitione Τrident. Sess. 7. Can. 1. Cum
ex Actuum 8. illis verbis: Imponebant manus super illos, et aaecipiebant Spiritum sanctum. Instit. Eccl. 6.
Sacramentum hoc conficitur impositione manuum
episcopi, et prece. Quandonam illud instituerit Christus, qui unicus est auctor sacramentorum, incertum, num tunc cum imposuit manus capiti puerorum. Matth.ls. num. instituerit tantum, non ministraverit; num in
ultima Coena cum dixit apostolis: Accipite Spiritum
55쪽
ganetum; num tandem ipsa pente stes die; ignoratur, ibid. n. 5. Quanquam gratia prodigiorum, quam Olim insundebat, modo cessarit id non amplius exigente Ecclesia, gratiae tamen sanctificantis donum modo pariter datur, sancto Au stino teste, de Bapti l. 8. cap. Is. Quae tamen gratia sacramentum recipientibus amoto peccati obice eonfertur, ut sit potius gratiae praecedentis augmentum. Hoducit etiam robur et firmitatem quamdam spiritualium virium, quibus diabolo resistamus, ibid. n. 7.Τandem characterem imprimit indelebilem, quo datur potestas quaedam spiritualis in ordine ad aliqua gerenda, quae a perfectioribus agenda sunt. Ex quo fit; ut reiterari non possit, ibidem num. 7. Necessitatem quam vocant absolutam hujus sacramenti recipiendi nemo utique esse affirmaverit; sed vel in re, Vel in Voto plane necessarium est Decessitate praecepti, et quidem divini, tempore Persecutionis. Neque PRrochi, neque parentes, nec qui sunt loco p rentum, sunt eximendi a lethali culpa si non instent, ut subjecti sibi parochiani, et quos habent subjeotos confirmationem ab episcopo parato recipiant, ibid. n. s. et
10. Quoad aetatem chrismandorum, ex regula ordinaria conserendum est hoc sacramentum pueris post seP- tennium ; sed in aliquo extraordinario casu justa urgente causa, non Vetatur quin possit etiam ante eam aetatem ministrari. Justam causam adesse constat, si
facilis ad pueros illos imposterum non sit futurus episcopi accessus etc. ita in bulla pro Cophiis, Anno verte te, et De synod. dioeces. lib. 7. cap. 10. n. 88. Confirmationis minister ordinarius est episcopus, extraordinarius vero de Ρontificis mandato sacerdoaquilibet esse potest, quod hodie certum est, licet olim doctores quidam dubitaverint. De syn. dioec. l. 7. C. 7. p. 6 I. per intum. Utitur tamen simplex sacerdos chrismate ab episcopo benedicto, quanquam prob bilis est eorum opinio ipii tenent chrisma illud ex commissione summi Ρontificis benedici a simplici presbytero posse, nec desunt, rara quidem, eXempla, Ib. C. 8. per totum. Ceterum tenendum est irritam fore confirmationem a simplici presbytero latino ex sola episcopi delegatione collatam; nam romanus Ροntifex ex consuetudine in tota Ecclesia latina jamdiu recepta
56쪽
tacite sibi hanc facultatem reservasse censendus est. Haec etiam reservatio, ut te jurisdictionem restringens, valet utique ad hoc ut episcopus jurisdictione ad MIegandum careat, ibid. n. 7. Per totum. Confirmationis sacramentum cum oleo, et chrismate etiam veteri, si novum haberi non possit, sed tamena oatholico antistite benedictis, conferri a Ρ. guardiano sancti Sepulchri ordinis minorum de observantia, si defuerit episcopus latini ritus, in sua dioecesi residens, conceditur a Pontifice suo Brevi incipiente Cum iaci . infraueriptam. Id tamen personale esse privilegium datum Mardiano petenti constat. Exstat bulla in Bull.
tom. I. n. lo. Idem etiam Concessum est a Sacr. Congr. et confirmatum a Benedicto XIV. in sua constitutione, Anno veri Me, Bull. t. 3. n. m. praesecto missionum AEgypti, donec Hiquis catholicus episcopus in AEgypto h
Confirmatio a graecis sacerdotibus collata in locis Graecorum, in quibus mos iste non est expresse improbatus a sede apostolica, Valere censenda est ex COnsensu tacito romani rintificis. De synod. dioec. lib. 7. c. s. et constiti pro Cophiis catholicis, Bull. tom. 3. n. m. quae constitutio incipit Anno ουσι-ιε. in qua tamen monentur chrisma illud benedicendum esse ab episCOPO. Animi dispositiones ad digne recipiendum hoc sacramentum sunt status gratiae, quae in adultis lethali crimine insectis comparatur plerumque per Sacramen tum poenitentiae. Inst. Eccl. 6. n. 11. Corporis dispositiones non tamen necessario praemit- tendae, sunt plerumque confirmandi et confirmantis jejunium, quod consulit Ροntificale Romanum, ib. n. 12. Patrinus unicus assistere debet confirmando, mas maribus, femina feminis, qui etiam patrini debent esse confirmati, ibidem num. 13. Mares seorsum a seminis accedere par esset, ut honestius res perageretur, ut ex concilio Μediolanensi, ibid. n. I3. Ρorro, patrinus manum suam dexteram dextero humero chrismandi imponat, n. 16. Tempore pestis, eo morbo affectis non tenetur episcopus hoc sacramentum ministrare, cum sacramentum hoc non sit absolutae necessitatis. De syn. diaec. l. Ia. C. 10. n. 6. nov. edit. Dioti by COOste
57쪽
In confirmatione tempore pestis non potest fieri inunctio hontis mediante penicillio, nec sane valeret sic collata, cum ex consensu fere Omnium theologorum ad valorem requiratur aliqua manus impositio, quae certe non fieret cum alio medio, quam si pollice, vel manu, confimandi Dons oleo liniretur. De syn. dioec.
l. 13. c. Is. n. 15. nov. edit.
Duae confiaternitates eiusdem instituti in uno e. demque loco esse nou possunt ex bulla I05. clementis VIII. Cum tamen amplior est civitas, vel Dopulus frequens, binae tolerantur, Inst. Eces. 105. n. M. Si confraternitas sit erecta in ecclesiis regularium exemptorum, sub est tamen jurisdictioni, et visitationi episcopi, cui jus est etiam visitare eorum capellas ibidem positas, in iis tamen qMe constat uratum Hibernαtionem respiciunt. Et si constatribus incumbit onus monui nendi altare, et illius cultum; sicut et ornamenta staris, onera missarum, et divinorum inciorum ibidem celebrationem etc. ita ex resuritioue sacrae congi:. ibid.α M. Constaternitates laicorum nequeunt aggregati unem petero ab archico aternitatibus romanis, nisi praevia approbatione ordinarii loci, seu episcopi cum interventu duorum de capitulo. Ita ex constiti II5, Clem. VII1. additis decretis sacr. congr. ibid. n. M. Aa regatarum
vero administratores rationem episcopo reuaere tenentur, ut ex eodem sacr. non r. concilii decreto, ibid. Haec omnia Valent etiam pro confraternitatibus aggregatis capitulo sancti Joannrs Lateranensis, sicut etiam
pro illis qui fundatae jam sese eidem basilicae annui
tributi solutione submittunt, ut saepe decisum est, ibid.
n. 90. In solo vero Lateran. fundatae ecclesiae, ves oratoria
ex bulla 19. Sixti V. non subsunt jurisdictioni ordinariae episcopi; sed ut firmat rota, utitur jure deIesato
concesso illi a Trid. sess. 6. c.. 4. sess. 24. c. a. de Ref. vi cujus potest per se, et per alium eas Visitare, ut etiam probat decretum sacrae congreg. ib. n. 90. Confraternitates laicorum in ecclesiis parochialibus, erectae dependent a parocho in lanctionibus ecclesiasticis non parochialibus, ut ex decreto sacr. C. rituum die 12. januar. I704, ibidem n. 93. Quare eaedem Con-
58쪽
Baternitates erectae tu capellis, vel oratoriis adne is parocha alibus ecclesiis, et ab eis Myendentibus, eamdema parocho d endentiam habent, ex eodem decreto, ibidem. Erectae tame' in ecelestis publiςis, sin privatis, ab ec-elestis parochiasibus sejunctis, ab ea dependentia eximuntur, ut ex eodem decreto, ibidem.
Quare benedictiones, ex distributishes candelarum, eum non sint de juribus mere porochialibus, sicut etiam benedictiones mulierum post partum, sontis baptismalis quae tamen ambo fieri debeant a parocho), ignis, seminis, OVorum, et similium, functiones omneν hebdo. madae sanitae, celebrotio missae εοlemnis seria V. Picoelia Domini quae tamen spectat ad paxochos pulsatio ea anarum sabbato sancto quae tamen spectat ad ecclesiam digniorem. oelebratio missis solemnis infestivitatibus solemnioribus musdem ecclesiae, Vel orararii, expositio quinraon borarum, et benedictio, quae fit super populo, eηpesitio sacrorum reliq'iarum,
vel imaginum,seri possunt in oratoriis ConstatemItatum, etiam Parocto res clivo contradicente, ut in eodem
discreto, Ibidem. Insuper an iisdem privatis constaternitatum oratoriis
emtari γ sunt absque licentia parochi horae vanonicae, ex eodem, ibid.
In oratoriis eorum privatis licita est celebratio missae Privatae assentiente prdinario tantum. Earum capellani non possunt populo denuntiare festivitates et vigilias contradicente parocho, e eodem,
requeunt parochi invitis confratribus in eorum Oratoriis a parochiasi seearatis douere doctrinam ctristianam, ex eodem, ibid.
In eoriam ecclesiis puraicis baberi possunt etiam nerante parocho conciones per isrum ' drage*imam, et advontum publicae, ex eodem, ibidem. Vicissim non potest ii, dictis ecclesiis, nisi aliter dispononis episcopo, celeibrari, seu cantari missa ante parochialem, o eodem, ibidem. Ad parochvm tamen spectat ossicium lanebre sacere super cadaveribus sepeliendis in supradictis ecclesiis,
quando tamen defunctus tumulandus est subjectus parocho, intra cujus finem est ecclesia illa. In processionibus constaternitatum extra ambitum suae ecclesiae quae iamen fieri non possunt absque
59쪽
licentia seu episcopi, seu parochorum illorum, per quorum territorium transeundum est) capellani illarum extra ecclesiam propriam stolam deserre non possunt, ex eodem, ibidem. Accedenti episcopo ad ecclesias earum publicas, quae non sunt regularium, neque proprium rectorem bene- siciatum habent, aspersorium a parocho exhibendum non est, ex eodem, ibidem. Ex solo jure paroctiali cessante aliquo titulo non potest parochus capellanos illarum cogere ad assistendum functionibus ecclesiae parochialis, ex eodem, ibi
Absque indulto apostolico non licet in dictis ecclesiis,
quae non sint parochiales, neque regularium, retineri sanctiss. eucharistiae sacramentum; neque si ea facultas adsit, absque ordinarii licentia potest ibidem dictum sacramentum publice eXponi, ex eodem, ibid. Parochus nequit se cingerere administrationi oblationum, vel eleemosynarum in dictis ecclesiis collectarum, neque retinere clavem capsulae pro illis recipiendis expositae, ex eodem, ibid. Dummodo non thipediant functiones et divina ossicia, possunt confraelemitates etiam erectae in ecclesia parochiali pro libito congregari absque licentia et praesentia parochi, sicut et possunt propria bona administare, et do illis disponere independenter ab illo, ex eodem, ibid. Νοn potest parochus tanquam delegatus ordinarii,
assistens earum congregationibus, suffragium decisivum ferre, ex eodem, ibid.Ρlura tamen ex his quae exigere a confratribus parochus nequit, possunt fieri de mandato episeopi, ut in peculiaribus rerum eventibus saepe decisum est a sacr. congregatione, ibid. n. m. Confratres non possunt quaestuare etiam per Pr priam ecclesiam, nisi de licentia ordinarii, ut ex decreto sacr. Congreg. Missas vero ex quaestibus ilIis collectas, celebrandas esse io eadem ecclesia, non vero in parochiali, censuit sacr. congr. concilii, ibid. n. 132. Inter confraternitates laicorum illa praecedit quae est in possessione praecedenti: et cum nihil ea de re constet, praecedere illa debet quae prius saccis usa est, ut ex constiti M. Gregorii XIII. constat, Inst. Eccl. 105. n. M.
Sed in processionibus in quibus desertur sanctis
60쪽
eueharistia, eon rem rus sanctiss. sacramenti, si sacco induatur, prinredit ceteras, ut decisum in rotaroniana, ibid. n. 85.
si parietea Melesta sint destructi, Et a fundamentis iterum edili4weentur, egetesta iam consecrata iterum
consseceanda est, ut est titui. ne con 'cr. Ecci, vel Alti firmant canonistae. Inst. Ecel. 6'. n. st. officium vero recitari debet de priori consecratione, non de secunda, ibid. n. , Altaris consecratio plane distincta est a consecratione ecclesiae, ut ex Pontis ii ROmmo adnotatur,
Puialeis finaetissis advergus constitutionem ranis amis denegandum est sanctisis. viaticum. Publiui autem densentis qui phr Judiris gententiam dhelaxati
sunt, quod debitam eidem constitutioni venerationem, obsequium, et obedientiam contumaciter denegaverint. Ut pariter illi qui huiusmodi contumaciae reos se judici confessi sunt; sicut etiam qui sacrum viati- eum suscepturi inobedientiam suam et contumaciam
adversus eam ennstitutionem profitentur. Denique, qui Mi*dd evidentes commisisse noscuntur manifeste oppositum Osdem venerationi, idnue vulgo ita cognitum est, ut publicum geandalum inde exortum non adhuceessaverit. Ηme autem notoria eertitudo non adest in casibus in quibus crimen nititur coniecturis, praesumtio-nmus, incertisque vocibus. Igitur hi qui habent adversam nanc famam postremo loco expressam, num sacro viatico reficiendi gini3 Haec habeantur prae oculis: primo quaerat parochus, seu ini stet sacramenti, num moriturus paschali tempore acceperit communionem a pisocho ubi degebat huic certe non est denegandum viaticum si publice petat, nisi sorte inter tempus
paschale, quo communionem recepit, et tempus quo viaticum poscit, aliquid commisisse noscatur quo publici peccatoris notam contraxerit. Si vero validae adversus aegrotum praesumPtiones et