장음표시 사용
151쪽
typos quadain ut Rhetores vocant passio Christi nobis repra sentatur, non tantum iis verbi si phrasibus, quaerem gestam velut ob oculosi O- nunt, sed J Qusmodi signis lactio
nibus externis, quae, dum VulnerUm .i sanguinis Mus memoriam nobis Ireno Vant, chementiusque affectus, i concitant, firmum meditationi ac fidei nostrae fulcrum praebere solent.
Qia' non in)uria refertur illud do ctoris gravissimi Theodoreti, ubi
Christum ait nos voluisse mi ἐς in
χάργlO-γρβημbi Ἀναλαγῆ. QUO quo autem hic se vertant, arctissime Undique constringuntum sive enim ab antiquitatis simplicitate , sive a nOvitatis subtilitate auxilium petant,figuram Verborum agnoscere coguntur Verba Christi clarat perspicuacsse clamitant, ideoque figuram non admittere. Quasi vero unum idem que sit figuratum esset obscurum cum c contrario, certe secundum
152쪽
a34 A. MARI a SCHVRM.ta seu popularem intelligendi sormam, verillimum sit dictum
mis ii usi communi recepta atque Comprobata sit. Jam vero exquisi-tillimis exemplis cos docuisti, communem se vulgarem loquendi rationem esse, ut quodpro aliqua re datur, aut vice u futurum si nomine rei ipsius, cuj/uloco traditur, appelletur. Negant praeterea testamentis figuratam locutioncm convenire. At tropum negare non postulat in verbis proxime sequentibus ejusdem Institutionis,
me refers illa Servatoris JOh. 9 27. γγνου, ὼορος του quibus sine controversia ultimam si iam voluntatem de- Claravit. Huic veritati Iesu ita Sala uero Tom. 9. traci Is praeclarum praebet testimonium Subes , inquit, in his orbis duplo metonymia Prima qua continens ponitur pro contento, id
spoculum sive calix pro vino, eo quo
153쪽
contentum in poculo id est sanguis sibspecie in f,dus vel testamentum di
citur novum , cum si ejus 'mbolum propterspecies. Qua fronte, obsecro, aliis leges, quas ipsi non acceperunt, imponunt Cur tiam una figura, quam ipse comprobavit antiquita S, repudiata, insolentes plures atque incommodas plici sinXcrunt Caetera ut omittam, cur verbum ibi crerit aut et, aut si proprie ex illorum hypothesi loqui velint per trans ub-santiabitur interrireta tum sic duxerunt Θ Annon cae Notationibus ad Scrip t. vel etiam ex iudice Phras corti antistitis Emanuelis Sa ad Vor. II. s. didicis poterant esse pro gnificare ibidem, cal. q. v. et . aliis que locis adhiberi Nec mirum, Cum lingua Iancta atq; olim etiam Syriaca qua Servatorem locutum fuisse con stat ca Voce quae respondet verbo
154쪽
t o vel etiam Gen. II. tibi de circumcisione dicitur ' LM meum. Loco hoc e ffoedus me in Cu)us phraseos ellip sua tum 72 mcrpretes, tum N Test. Scriptores plerum lucinam in altero institutionis membro c. Hic calix no-mum samentum n anquine meo omittitur per voculam εο supplere consueverunt. Unde consequitur Christum dixiste, Hoc corpinnaeum,
γ' i commode vertitur hoc est, sive
quod idem senat signi t corpus
meum. Quin etiam aliarum partium nonnulli primari ordinis viri sentcntiam, quaeρα oppugnat, Ut qui orem Scriptura minime repugnantem, aut obscure commendant quos inter nequaquam praetereundus est Cardinalis de Aliaco, quio Sent quaest. s. art. 2. Ingenue fatetur, quod modus ille, quiponit substantiam panis manere estpossibilis, nec reptana rationi, nec auctoritati Bibliae, imo es facitior ad intelligendum, orationabilior quam aliquis aliorum Sub
155쪽
in EPI TOL T. 37 odoratus est vir minimae obesae naris illam de Transsubstantiatione opinionem maximis incommodis laborare, nec siblia ut inquit auctoritate fulciri. Quamobrem merito
instas urges quocunque modo illis libeat λ ολογὶ hunc corporis Christi in Eucharastia existendi modum explicando , eos effugere non posse quin aut mici in nostrorum vestigia incidant, aut ipsa principia luminis naturae vertant. Quid-iai cum ut infers unicam exigui crustuli substantiam converti in substantia innumeras totidem Christi cor porum quot sunt atomi in rusulo, atque adeo in qualibet particula, vel puncti instar obtinente Chrisum indi- Cisibilem o totum contineri affirment. Labyrinthus hic contradictionum cst, nec ullum fere GA tu Σα-ρ σμ άτων primae Philosophiae relinquitur , quod non ex ima sed con vellant necessario. Naturale videli cet Christi corpus veluti in atomoliaerere, sine situ ac dispositione par - 1 tium,
156쪽
r38 A. MARIAE CSCHVR M. tium, sine loco, sine motu, nec ulla
sui parte αἰλα- esse. Unum idemque corpus, eodem momento ut ipsi philosbphantur moveri localiter, δίnon moveri actus vitales elicere non elicere, mori denique simul S Vivere. Idem extra causas suas tot jam saeculis extitisse, c adhuc de novo fieri Idem ex subst antia Beatae Virginis per univocam generation Cortum esse , atque ex substantia panis, vi verborum uti vocant creantium a Sacerdote creari. In prima hujus Sacramenti institutione panem in crucifixum corpus Domini, 41 num in essusum ejus sanguinem, antequam aut illud crucifixum aut hic effusus esset, substantialiter muta tum, atque ore Apostolorum perceptum fuisse. Quippe cum Sacramen
tumst ut inquit Augustinus . ρυChris illiu sicilice quod is bile pa
pabile, mortale, in cruces si pensium; de Circatis profecto poculis gustasse dixeris cum qui hac ius ut recte appellas, orbi Christiano primus
157쪽
E EpISTOLAE. 39mus illusit. Magis etiam mirandum tot pro stantissima hominum ingenia, uni Pontifici Rom. ac Concilio Lateranensi sese omni re ac ratione spoliandi servi instar pecoris, potestatem feciste tum vero maXime,quuipse Scotus, vir acutissimus ante illius decretum Trans substantiatio
nem non fuisse dogma fidei ne scilicet universam antiquitatem haereseos condemnet ultro concedat.
Quis autem non indignetur religio nem Christianam ob ejusmodi α - ludibrium debere vel ipsis Ethnicis, Iudaeis, Turcis , ut nominatim Averrois exemplo declarasti Nec mirum cum ipse Suare disput. T. Metaphys Sect . . . . ubi unum illud absurdum de accidentis a suo subjecto separatione ad saniori Judicii normam revocat, apertestineatur, non posse ratione naturali si ficien-ier probari contra Philosephos non re- pregnare ut accidens conservetur separatum a subjecio. Et rationem addit,
158쪽
sub antia ex sola ratione sufficienter demonstretur separatio ab omni ub-jecto nonnullis etiam Catholicis idea tu impo sibilis. Atqui fidem non contra, sed supra rationem esse universa Pontificiorum Schola, praecipue Thomas Aquimas contra Gente constanter defendit: uxta illud S. Augustini axioma Fide credimus, ratione defendimus. Atque adeo perinde illis ac nobis in confesso est, Deum non posse ea, quae involvunt contradictionem quia cum altera Mus pars&falsum necessario ut Metaphysici loquuntur non ens inferat, illud divinae veritatis o ec luna, hoc omnipotentiae effectum esse repugnat. Quocirca ctiam quod sub finem indicas non pauci nec infimi subsellii doctores Pontificii , quotiescunque vel paululum mentis oculos ad veritatis conspectum ausi sunt attollere, gravistimis dubiis hoc dogma Xagitarunt. De Scoto notistimum est quem vir Summus D. Plessariis contra Perronium ex sua non alioruin
159쪽
EPISTOLAE IAI mente locutum suisse luce clarius
ostendit quando inquit multa videntur hic imposibilia implicari, scilicet sequendo principia Philosophorum. quae deinceps ipse minime bivit.Nec
minus ancipitis animi fluctuatione circumagitur Durandus Sent. dist. II. q. I. dum non astequitur, modo talia accidentia possint nutrire , corrumpi, O quomodo ex iispossit aliquid
generari, cum haec omnia fiant ex praesupposita materia. Et ibid. art. I .sautem se modin juxta quem panis vinum manent in Eucharisia esset ve
rus defacti, multae dubitationes ita occurrunt circa hoc acramentum tenen
do quod ubstantia panis non remaneas essent solutae. Dubitatur autem C Qv d igitur concludendum Sed quia hic modi utinon debet teneri de facto, cum Ecclesia determinaverit oppo Lium, qua non praesumitur errare in talibus, ideo, C. Hic scilicet omnium errorum fons unicum desperatae
causis asylum est , Romano Pontifici caecam utique praestandam esse
160쪽
I 2 A. MARI A a SCHVI M. obedientiam. Qtiod Xprcsie testatur Bellarminus lib. . de Pontifice cap. s. hisce verbis: Si Papa erraret praecipiendo vitia, vel prohibendo virtutes, teneretur Ecclesia credere vitia esse bona est virtutes esse malas nis ellet contra conscientiam peccare Rusdem commatis sunt quae reperiuntur in Glosai. lib. decretal Gregor. IX. tit. . ubi Doctores statuunt Papam de
nredo posse aliquid facere, senten
tiam quae nusia es, facere aliquam haec quippe quia in his quae vult, es pro ratione voluntas nec es quod ei dicetur;
cur irascis 'ipse enim potes vrajus dispensere item de Uiliapotestsceret Uitiam. mirabilem superstitionis vim plus quam tyrannicum cathedrae Romana: imperium Longe sane diverso Spiritu actiis Apostolus Ecclesia praepositis praxipit Ilet. J 2,IΠοιμάνα ε υμῖν πίρινιον τοῦ εὐ μβως καGκυριά ον ε τ, Et magnus ille Doctor Gentium singulis fideli