장음표시 사용
21쪽
Li r Primus. rum infinito adscribit, ex quo omnia fiant,4 in quod omnia r
soluantur. Addit autem Plutarchus, ideoque etiam nasci inlisitos mundos, ct interitu suo ad id redigi , ex quo erant orti tradit ideo infinitum dicens,ne aliquando ortus rerum deficiant, atq; subsistant. Peccat autem in eo, uod non exprimit, quid sit hoc infinitum, Aer ne,an Aqua, an Terra,aut alia quaedam corpora. Addit his Diogenes, Partes quidem eius immutari, totum autem esse immutabile docuit. Quia vero Aristotcles dixerat,nOn- .P si nullos potiisse loco principij quippiam medium inter ignem, i aerem, illo desius,hoc vero rarius. Et alibi etiam alteruli, quoidam existimasse omnia constare e quodam priore quattuor Elementis quod Pererius credidit esse illud idem medium igne densius,&rarius aere de quo nuper meminimus a forsan non recte,quia ibi tangitur Plato, ut constit, Platonisque assertiones damnatur. Simplicius fecit auctorem huius opmionis Ana-3 ' ximandrum, cum eo videtur fuisse Philoponus, quibus u cle o. hibentibus,apertum salso dictum a Plutarcho,eoq; nomine ΠJ- de v-iuria damnatum Anaximandrum, quod non diXerit 'at nam i ii iesset hoc infinitum Nisi forsan dicere velimus, ideo repraeben DE A. sum,quod proprio nomine ipsum non notauerit, neque vere ob oculos posuerit,sed quodammodo tantummodo descripserit,dumedium vocabat,&altero extremo grauius, altero vero leuius esse docebat. At sint haec ut velis, illud certe e dictis inierendum videtur, Anaximandrum voluisse unum esse rerum princivium, illudque infinitum, a quibus non admodum dissona videntur illa Aristotelis verba midam aretem X Πηρ t ' in f.
contrarietates ceregant quemadmodum Anaximander dicit. Irit
ntam mouente causam non adiecit,&quia particulas non prius
existente separatas, sed semper in unum illudi Chaos vocave- namque illam massam congregatas asseruit,nihil Anaxli o libab Anaxagorae sei tentia distat ut etiam dIlIgen- in m. t. e est 6sitores Aristoteli's ostendunt. Ex quibus inserendu a , b,
Ana Yhnandrum inter eos connumerandum , qui crediderunt
iis iis , .sed quoniam semper in unum Chaos VO
22쪽
eum nictim tantum principium posuisse. Favent huic opinioniveiba Aristotelis nuper a nobis citates, ex uno nexictentes coΠ trarietates Fg egant quemadmodum Anaximander Illis enim fit mentio unius, contrarietatum in eo existentium, quasi infi-ilitas posueris, Videbis, quod non iniuria, ut alij dixerunt Ana ximandrum posuisse, num principium, in illud unum oculos vertentes, ita&nos possumus assirmare, eum credidisse principiacsse infinita,contrarietates scilicet illas intelligentes,quasi XeO in quo prius existebant ad rerum productionem segregari affr-
Qu9d autem mouentem causam non adiecerit, praeterquam, τι si qu0 o Plutarcili loco citato nouimus, ex Aristotclis testimo-3o nio liquet,cuius sunt illa. . Quare cuti dicimus, non huius principium sed hoc aliorum ore videtur , continere omnia , se omnia gubernare,ut a sermant, quicumque non ciunt praeter infinitum
alias causas; ut intellectum, aut amicitiam, es hoc esse diuinum, immortale em es orireque non potes , ut is firmant Anaximander, or plurimi phipologorum Laudatur autem ab Aristotele qui constituit hoc ni edium quia facilius cum sit medium poterit suscipere contraria,&c X trema sed vituperatur rursu S. 2 degen. t. a. quia impossibile est texistat sine contrarietate corpus sensibile; Ncque tamen sibi contradicit,quia reuera medium facilius recipcret, sed quod poneret ipsum actu existere, improbabilia dicebat. Sed mitto Anaximandrum, eiusque opinione, si alia ad institutum nostrum pertinentia docuit alijs considerandas relin- .dem. c. quo,cum ob alias,tum ob illam causam praecipue quod, ut Boianamicus notabat,nihil certi de illius sententia lariptum habeatamus, aut apud Laertium Diogeneni, aut apud cruditos Aristo telis expositores.
23쪽
Principia, causegenerationis materiales ex Anaxagora
Ost Anaximandrum probarim infinitatem principiorum Anaxagoras, Leucippus. Democritus, nec non horum discipulus Epicurus Leucippus quidem ut Democriti praeceptor coetaneus forsan Anaxagora fuit, sed quoniam illius opiniones a Democrito ex toto,&ab Epicuro maxima e parte re cepis fuerunt, quorum primus, teste Diogene, iunior Anaxagora quadraginta annis fuit,alterum vero post Aristotelem natum fuisse constat; nos qui uno, eodem tempore Democriti, Leu in Dem cippique opiniones,&quoad earum explicationem pertinere 'videbitur Epicuri quoque sententias considerandas duXimus, prius de AnaXagorae placitis, quam de opinionibus Leucippi, aut Democriti,& Epicuri,mentionem fecisse volumus. Anaxagoras dicebat Aristoteles sidetvrsic infinita opina I. Thystri visimilespartes habeant,sessint contraria; V quia etiam' ii si partes ista similares essent infinitae putaui te eis in unum congregatis constare unum quoddam continuum, quod fbrsan quia ex infinitis partibus componebatur, necessario infinit tam asseruit, patet eum,duas quodammodo diuersas conclusiones probasse,&inum sed immensum nec non infinita principia recepisse Minc Aristoteles si meus me non decipit animus, Et i. PI quicumque alebat etiam numer multa dicunt esse, quaesunt, yi. oet Anaxagoras in xconmTlmi e etenim illorum infinitor . nisi milarium,unum similare infinitum resultabat,&hoc ei at rerum principium,& similaria illa similiter: ut Ucor in ionein rcceno sens Diogenes. Initia rerum dicebit sil itudines habere par tium putauit, ut enim e minuti ilia' 'S , quae vocantur ramentis,
aurum constat, ita eX paruis similium partium corporibus hoc totum csse compositum. QuQTum non dissimilia haec apud Plutatarchum . Anaxagora similares partes principia rerum statuit.
24쪽
Sed pluribus rursus haec explicanda Patet ex dictis, ex in
nitis particulis,&con rariss similaribus in unum coniunctis constatum illud num infinitum continuum assertum rerum principium. Videndum itaque in primis, quomodo is partes cssciat similares,nccnon, quomodo infinitae,&contrar ae Dein de,utrum illae potius,an ex eis confiatum continuum loco principi j habendum .d citio Vero, quoniam diximus hoc continuunt cxcongerie particularum constare, utrum hae in tempore conuenerint, an ab aeterno dixerun semper fuerint coniunctae Et demum, utrum ubi conuenerunt, per se conuenerint, an med a te aliqua causti effectrice &congregante. Et si haec interccssit, quaenam ipsa fuerit - . . . . rQuae similaria vulgo dicantur, ut hinc dicendi init ullum Na, apertum unicuique est. Carnes etenim,ossaque Malia quaecumque habent partes, quae etiam sciunctae a toto eamdem ratione, nc dum idem nomen seruant, vulgo ctiam hoc nomme appellat: quo separantur a Capite, Manu, Brachio: quorum partes, Vt Synciput, Digitus, cubitus,ncque nomen totius,neque iuxta illud nomen eamdem seruant substantia rationem, siue dum le- iunctae sunt a toto, siue dum in eo quoque existentes. Erant igitur iuxta Ana Xagora opinionem particulae similares, e quibus haec sic bant,carsica scilicet aliae,aliaeque Osicae. aliae teri car,&i ncae, aliorumque generum Omnium, ex carneis fiebant carnes cXosscis vero ossa&c. Dico autem e carneis fieri carnes,
y τ non quod sola carnea: cssent principia carnium, Qua carnibus '' him omnium generum partes crant in ossibusque similiter, in aliis omnibus cuiusuis generis cbtiso sed quia carneae ibi, ut in ciste osse magis apparcbat. Pluribus haec Lucretius, quoruni nonnulla in medium a stercinus, ut quae tanto viro tribuimus si de dignissimo teste confirmemus. Inquit igitur. fidelioὸ p auxillis, atq; InutIS Ossibus, j es depau illis,atque minutis
Visceribus viscus Igmi a Vc qicrcari, Sanguinis inter se metatis coeuntibΗsguttis:
Ix Atmq;putat micis o per posse Aurum, O Miserris terram concrcscreparuis. Sic
25쪽
Liber Primus . . Sic ignem interse paruis coeuntibus nasci
Ignibus,exiguis humorem humoribus sie, Caetera consimili fingit ratione
Et paulo inseritis, ite putaremus ex solis minimis osseis ossa fieri, de alia similiter ex solis di Xerim eis similibus generari, ait.
Id quod Maxagoras ibi sumit, ut omnibus omneis Resputet immictas rebus latitare sed illud Apparere unum, quo iussint pluria icta Et magis in prompta rima' in fronte locata. Ex quibus, sicut patet vera esse, qua de rerum generatione ex omnibus particularum generibus diximus ita etiam unum
est inferendum, quod nobis valde suspectum est, falsoque Ana-Xagorae attributum putamus Inquit enim Lucretius, avo Die
pluria missa ex quibus infero,cum voluisse particulas carneas in carne non fuisse infinitas, isςas in os e similiter, sed plures, quam alterius cuiusuis generis ergo etiam aliorum generum dixerim' erant finit e,&ita singula entium genera constabant ex finitis particulis, singula tamen ex pluribus sui generis, quam aliorum xttamen Arict oteles in Anaxagoram insurgens illud .phst . inter caetera obi j citargumentum Finitum non potest constare si ex partibus infinitis sed composita sunt finita,ut plantaen Animalia, ergo partes,ex quibus sunt, nequeuntes e infinitar. Et rursua ait. Si partes eius stierint infinitar, siue numero, siue specie, totum ipsam erit ignotum. Ex quibus colligo, Aristotelem supponere, Anaxagoram voluis e singula, omnia ista ex infiniatis vel numero, vel specie particulis constare Singulorum ergo,
omnium generum earum infinitar particula concurrebant ad cuiusque misti generationem, quod tale, vel tale dicebatur,putaos,vel Caro, quia tales,Vel tales particule, puta ossice, vel carnes, prima fronte locatae, magis, faciliusque mouentes sensus, specie dixerim suam mistis communicabant: Vtrum autem genera
partium estant infinita,an finita,adhuc non fuit explicatum. Sed , quia idem Aristoteles destrues infinitatem principiorum Ana xa oreorum ita arguit Si disserentiae corporum sunt finita, ut sunt, vana est positio immensitatis in principi js, ideo enim dana
tur infla ita, ut differentiae corporum assignentur; hisque ut vi detur
26쪽
det tirynon singillorum generum in sinitatem .sed ipsorum gene
rum immesitatem damnat, ut loco nuper e physiciscitato reprobas e cons at, ideo crederem, Anaxagoram existimasi genera particularum csse infinita. Qus tergo ad immestatem harum similarium particularum pertinet,apertum e dictis est,quodvi ex nomitus consideratione nusquisque dignoscere posset, eas non mole, aut extensiue, scd numero esse infinitas,&generibus. Qupta iam vero ex infinitis aectu existentibus, reique constituti uis partibus, 'uantitati uis, id quod resultat necessario est mole infinitum,ut Aristoteles dicebat, apertum quoque illud unum ex eis conflatum principium, mole,& cxtensione necesssario fore infinitum. Sed quae hucusque diXimus magis aperta sunt illud obscurius,quod ad earundem partium contrarietatem attinet, te qua modo agendum. Quomodo enim possent esse contrariae, si erant in genere substantiar,cum ab Aristotele demonstratum sit, substantia nihil este contrarium,dissicile est explicare, prs sertim, quia idem philosophus ibi dicebat onanc antiquos posuisse contrari et alcm in principijs Parinen id is quidem, Democri- timentionem secit, reliquos vero praetermisit, quod illius loci expositores, ipsum imitante S, fecerunt. Bifariam tamen ad haec respondere posumus: Et primum Anaxagoram non posui se particulas substantia tantum, sed
etiam accidenati m. Hi iaces On a m icu , ncque ninus in massa is t aiebat exicter ob antias, quam colorcs, s orcs C caetcra dgenus. hincque forsan Lucretius. Exi uis humorem humoribus esse.
Sed haec apud Aristotelem apcrtissima,cuius sunt illa. O ia in
omnibus dicubat,quum omnia ex omnibus fieri cernebat , ob 1 uenon es e ncere totum album, aut nigrum, aut dulce aut carnem,
aut os deiuspiarimum numquodque habent, hoc videri esse naturam rei His a ita se habentibus licerem. Principia ideo erant contraria,quia contrariae etiam sunt res, quare eis sunt, vidulce, amarum, album,& nigrum,& Et si instares , sed substan tia nihil est contrarium c dicerem haec in via Aristotelis os ecerta, sed nihil inde contra Anaxagoram inferri,qui cum apud illum
27쪽
Liber Primus i illum omnes partes essent principia, ω ut Plutarchus diccbat j j
starent ex parte materiae rerum,patet apud eumdem, Vel omne c. s. habitas pro substantijs, vel quod potius crederem in eum nonco nouisse,&non animaduertisse discrimina, quibus subitantiae , accidentia inuicem seiuncta sunt idque de tanto Viro affirmare auserim illis Aristotelis verbis innixuS. Moniam 86 lio ' .p.p. 16nes es accidentia afubstanti, separarent. Vt autem secundo modo soluerem,acciperem primum Aristotelem, Vbi sermatim 1 Iph, frines antiquos posuisse contrarietatem in principijs, nonariae con I. trarietatis ut ibidem communiter dicunt eius expositiores -tellexisse indifferenter quacunque speciem Oppositionis.becundo vero acciperem ex Diogene Laertio,Anaxagoram eXistimat iis fisa se quasdam harum suarum particularum esse grauiores,alias e gora ro leuiores, Malias demum mediam quandam grauitatem habetes,dixisseque ex grauioribus terram,ex leuioribus Ver ignem,
&demum ex med am grauitatem habentibus in c.' ς ς
oenita: Hisque ita positis,afirmarem, oppositionem harum pam uni petendi in ab earundem grauitate, leuitate. Cum eten ideo contraria statuerent omnes, ut modum dixeru en attonis exponerent, cur non, ut alis de quibus expresse Aristoteles in denssitatem,& raritatem, vel calorem, frigidi
es suoruni principiorum graul 4I 2 em leuitatem eum referre sortassis, qvi non habuit obii hi et materialibus hisce principijs adderet causam O- est C edo equidem haec sed ut in larvii dis licet entem utenm in amnandis rerum cau--h ositionis oblitus fuisset,eam neglexit. Id haec, si
s Iedocle, meminit de lite, Lamicitia, quatuorque sta- . ues materialia, non crcdidit rei una mutationes
Ch contrarijs, cur AnaXagoras,
η' ' in elat atque continuum Hoc a Graeci
dictum est isti innotuit, quod
28쪽
Bonamicusta inen queni&nos imitabimur,&inasci in voc
ce,congeli em&massam partium nuncupabimus. 'rum autem partes illae, an ex eis consata conoeries O m
re Aristoteles, pro partibus ita ratiocinatur Anaxaetoris v v t Oinnia a principio in unum confula fuisse, nollet goo e
num ex eis consi tumeXtiterit, mistula nam ue supponit Diae
c stentia misceo ilia. At si partes dies mi ine )e aiunt i, uirorum,quodpi ii ipso nihil sit priues,potei ui fit abii
se 'rincipia,at non parti uin conoeries Attamen si v de eiu opinione di xciunt, Pluta ichus, laertius Dio ei es considera uerlla VS, secus dicenduin videbitur. Anaxa obra: tuo u
sum nullam mentionem .idieiuditi de te, alii
ru:n, aut de generation ut ita loquar huius inast, i 6 isse s incipio fuisse climulum. Qitia si prius fuissent part notitissent via qua in conuenire absque inici uentu inentis onore ganti qua intainen ille e Ypresse postea accessisse docui se
pra allegatis verbis patet, nec non Hiis, quae ab , ,hi
Alastotelein sica ite ita, Mentem non ab aeterno,sed ii temnia
Incaepisse Olcinare niuei suin, in unu in latentis ii co es illainticula distinguere. Hisque demum acccdit, quod lini philo-
29쪽
Liber Trimus: IJ Philosophus re censuit Anaxagoram inter eos, qui posuerunt
unum principium, ut cuius illa sint. Fortassis autem, o num principium facientes utor Anaxagoras sic utique dixerint. Sed quod attinet ad nuper inductum locum Aristotelis, patet, ipsum loquutum de unitate principiimouentis: quia Empedocles,4 Anaxagoras motricem causam recipientes, in ea assignanda non conuenerunt; quod Anaxagoras unam reciperet,inentemque vocaret Empedocles autem binas, item nimirum, atque amicitiam. Verum quatenus pertinet ad rem ipsam, dissicilius quidem videtur aliquid certi de huius viri opinione statuere, dicam tamen quid sentiam: Anaxagoras itaquς ut puto non se se explicans, ea de principijs dixit, ex quibus poterimus diuersas conclusiones inferre, partes ipsas, vel etiam ex partibus conflatam congeriem principiorum loco ponere Aristoteles ergo, sorsan, quia ille se se non explicauerat, arguit pro partibus Rationi etenim consonum erat, verbis ex suo opere excerptis, in mediumque allatis, asserere, ipsum voluisse unum esse rerum principium, massam scilicet illam partium: Quod autem nos possimus utramque conclusionem,ut Anaxagoricam tueri,hinc erit apertum. Confus dicebat ille a principio erant omnia, idest ab aeterno fuit congeries partium ergo dixerim ego congeries illa non fuit a mente mediante mistione vera etenim mistio supponit ut dictum est miscibilium praeexistentiam,quam hic non habemus,quoniam dicimus, principio; idest ab aeterno fuisse congestam. Deinde autem subdit Postea accessit mens ubi adverbium illudplea,ves deinde, notat principium temporis, ut vel meus me fallit animus per se patet. Et composuit,se diuisit,uniuersum in ordinem redigens. Id vero est, incepit producere varia istorii nigenera, compositiones nimirum carnaeas particulas simul,&ossaeas similiter,&c ad carnium,ossiumque, c.productionem properans &hac ratione mordinatam illam mas an in ordinem redigens,&sormans uniuersum. Et ex his, quia neque partes e massa, neque massa ex partibus praeexistentibus fiebat, sed aetera oumia ex eadem massa &ex particulis exquibus illa constabat, ortum ducebant, apertum ut videtur est,
30쪽
iuxta Anaxagorae opinionein non solas partes, neque solam parti uin congeriem Ado ipsam, Millas loco principiorum habenda. Veriora tamen, si quispiam proponat, libenti animo
Quid autem de alijs, quae nuper nobis explicanda proposui
mus, licendum sit, ex dictis apertum. Dicimus etenim,partes ab aeterno suis e congestas, Mentemque nihil cum eis, aut earum coniunctione habuisse, sed incaepisse in tempore eas ordinare, separans scilicet a massa, in unum coniungens, quae erant diuersorum generum modo tamen praeexplicato, erieis varias produceret rerum species, iniuersa in ordinem re, digeret.
. de mente idem Anaxagoras docuerat, ω quae de ea iuxta eius sententiam dicenda Nideantur , proponuntur Cap. ImEliquum modo est, ut demente, cuius non semel in prae cedentibus meminimus, quae ille docuerit,&quae illius sententijs suppositis, dicenda videantur, pro virili nostra aperiamus. Apertum inprimis, Anaxagoram materialibus illis principijs effectricem causam addidisse, quam Metem, seu, A, miti intellectum vocavit Hinc Plutarchus Essicientem quoque e. 3o. causim, quae disponeret uniuersum , prodidit Mentem. Et j. Aia Laertiu Diogene Primus aiebat hic materiae adiecit. Si ista'. monque id ipsum de eo utetur in illis,dum ait,alfirmauit mentem confulis primo rebus accessisse, omniaque compedisse si mul, atque ordinasse, clusique carmen, latinum factum, sic
habet. Nunc vli Anaxagoras mens es sortiissimus heros, mi mensem subito, nam Mens non defuit illi, Composuis epulat, fuerantque incondita quondam. Ratio autem, quae mouit, v mcntem adderet materiae, illa Um est quam Ari coicies recensens, ait. I P. u. ntra bene se partim habeant, partim ant, nec ignem ortalpa, Nec terram, nec aliud