Scipionis Aquiliani ... De placitis philosophorum, qui ante Aristotelis tempora floruerunt, ad principia rerum naturalium, & causas motum assignandas pertinentibus. Studio, et opera Georgij M's Medici ..

발행: 1620년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Liber Primus. 2 s

omniatomorum,in eius sentetia, ex omni partium genere omnia constant. Sed alia certe ad Anaxagoram tantum pertinet, illamque eius conclusionem euertunt, qua dixit, carnem ideo carne dici, caetera ideo varijs nominibus fuisse iotata, quod

carneas partes habeant prima in fronte locatas sunt autem. diuod tamen a vera longe ratione repulsa : i. de Conueniebat ni fruges quoque; pe,minacis V Eobore cum saxifranguntur mitteresignum Sanguinis . aut alium,nostro quae corpore aluntur, Cum lapidi lapidem terimus, manare cruorem,

Con simili ratione herbas quoque sepe decebat, Et laticis dulceisguttas, mroque sapore Mittere aniger. quales sunt ubere lactis. Scilicet se glebis terrarum sepefiatis Herbarum genera, fruges frondei que videri Dispertita atque in terris latitare minui Po Premit lienis cinerem, mumque videri, CumpraefracZa forent, ignemque latere minutos morum risieri quoniam manifesta docet res Scire t cet non esse in rebus res ita istas: Verumsemina multimodis o c.

Ertio autem loco erat consilerandum, quoniam eneratio multipliciter dicitur, in qua agnificatione Anaxagoras sumeret hanc voce in , duri exposuimus, degeneratione eiusque causis principijs docuit Cuius rei contemplationcmeram illa contu inius,quae attinet ad ea, qnae idem Philosophus

Tui id pi ucis ijs Lausis alterationis, idque mIemnone ent, postea tamen sunt. Videntur aute esse indus strentia, quia alia absque generatione generatur,' ab cu ge-

42쪽

r De lacitis Philosophorum,

1. δὲ rib. eratione. Quae recte Vt caetera e Xplicans Bonamicus,generii- cap.r lo aiebat dupliciter dicitur; comuniter nimirum. proprie. Communis itaque generatio pertinet ad ea,quae cum antea noessent, postea sunt, siue nulla affectione praecedente, ut in luminis productione contingit: siue pera flectionem materiae,&per-- tu ibatione facta circum id quod dicitur permutari: Adda coocxemplum, licamque, ut si manui adueniat calor Propria vero pertinet ad ca,quae requirunt materia, quae cum sit poteria, per accessum sorma sit actu; nec non formam, quae in ciliciente X-tabat Linicam ego,ut si exsanguine, aut sciui ne,fiat animal, aut planta. Vulgatam ct iam rei crio diuisione generationis in sim , N, 'μ ςina si cundum quid, quae Orsan verbis, at non re ipsi se- .i 'paratura nuper proposita, quonia simplicem generatione in illam appellant, quae circa substantiam fit caeteras vero Omnc S, siue circa quantitatent, siue circa qualitat cm,dixerimque tia siue circa praedicamentum ipsius ubi fiant, generationcs cculi dum quid, hasque hoc nomine in uniuersum sumpto P quod si proprie sumeretur, mutationes illas, quae circa qualitatem fut1.d8 D tantummodo notaret alteratione nuncupare consucuerunt

Quae omnia pluribus ab Aristotele, si tacite, siue ex prcse in dicita,explicata quem ossis. Anaxagoras igitur, ut propius id rem accedamus, inter eos luit qui pluralitatem principiorum probarunt, de quibus Ari 'x'i Π ni ucri uinio iturius: His quide aiebat neccsie fuit illinguere generationem ab alteratione bellta ire ut ibidem habemus, vel ba Aristotelis usurpabimus, ipse solus propriam vocem ignorauu nucst fg an ibi expositores sensum horum verborum, propra. vocem Corauit. Nobilisque probat expositionem Alexandri a Simplicio relatam, ' nos cum illis sumus au Xta quam dicendum, Anaxagoram non solum non separa he X presse generat lonem ab alie ratione, sed penitus ignorasse

haec post inuicem sciungi, ut quem latercia propriae si nifica

tiones harum vocum, nescirciquc, generationem, notare muta tionem penes substantiam, altera tioncm, vero mutationem Dei inc Squalitatem. t

. i t' Dubitabis, quia Plutarchus affirmat, Empedoclem, Epicu

43쪽

Liber Trimus. 2

rumque,& uniuersos, qui natandum eminutis construunt particulis, ortum, atque interitum negasse: ex quibus in f erendum, etiam Anaxagoram ha infitias isse, ut qui cum illis multitudinem partium probauerit. Sed aliud est tollere generationem,&aliud eam negare. Negarunt generatione Zeno, Melissus&c. ly rim At destruebant generatione Empedocles, Epicurus' c. qui eae congrcgatione partium omnia fieri asseuerabant, partes illas impatibiles Hos autem non negasse generationem, inde constat, quod aiebant, eam se congregationem partium. At dum harc docebant, destruebant eam, propterea quod congregatio non est generatio , sed mutatio substantiae mediante perpessione subiecti. Q u rum similia sunt,quae alibi diximus,ut apparentem contradictionem indictis Aristotelis solueremus. Di Xerat . deten. namque assertores plurium principiorum separasse generatio oecor, t inem ab alteratione;& paulo infra subdit,cos talia de principijs docuitse,e quibus infercndum , generationem non discrepare

ab alteratione. Haec namque ita simul manent. Cum positione plui iuri principiorum distercntia ponitur,cu alijs autem assertionibus, conuenientia sed si conuenitit,destruitur generatio; non inficiabantur ergo: sed concedebant generatione, simultamen,&codem tepore alia dicebantur, ex quibus inferendum,

eam, quoniam non differret ab alteratione, ab eisdem de medio sublatam: sibi igitur alij non constabant, ut qui ea diceret, ex quibus oppositas conclusiones inferre posimus, sed Anaxagoras ignorauit a nitus proprias significationes horum nominum. Quibus ita se: ibentibus, patet eum, ubi quae recesuimus de Generatione docuit, nomine generationis non solum simplices peetae substantiam, sed iecundum quid, lenes qua

litates factas mutationes X plicas , ut qui non distinguebat;&inter substantias, accidentia nihil discriminis se nouerat, sed ii superius notauimus non minus quam ossium, jamnium, caloris credidit, atque albedinis partesesh, ex quibus

congregati si non minus qua ex illis carnes, os a alba e-

44쪽

23 De Placitis Philo borum,

Quam oriae conclusones ad augmentum, decremem tuis, nec mu adiationem pertiuentes inue Ii-gaAtur cap. VI ILE augmento decrement, vel teste Aristoteles

non solum An ixagoras, sed alij quoque ol naeS, uno excepto Democrito, ea tantummodo docte runt,quae Vulgares homines non latent, nimirum qu ecumque crescunt aduentu similis crescere: Qu' modo autem hoc contingat, minime aperire tenta rut ΕΓ-go,ila eX carneis fit caro, ex osseis particulis iuxta huius viri opinionemo fiunt sta, apertum,quod caro aduentu aliarum carnearum,&os aduentu ossearum particularum augetur Verum quia ut olim diXimus cocursus carnearum particularum erat in causa vigigneretur caro,omnes enim, qui elementa generant, qui ea, quae eae elementis ut ait philosophus segregatione utuntur, congregation patet rem intimius perscrutari volentibus, generationem ab augmento sola accidentali differentia seiungi. Quid enim aliud est haec accessio carnearuparticularum ad carnem, quam congregatio recens aduenien

tium cum prae congregatis Discrepat igitur, quia si disgregatae

conueniant, generatio est si autem prae congregati Saliae superueniant,augmentum . At si haec de genera ionis Maugmenti, patet etiam' suae dicenda de corruptionis decrementi disse rent ijs. Et si idem Philosophus tria augmento communiter attributa attestatum res iquit nimirum, quamcumque parte aus mentabilis, adueniente aliquo extrinsecus, maiorem fieri , pcr- manente eodem augmentabili Non lignant haec cum praedictis, quia hoc ipsum qilo extrinsecus a duc niente augmentabile augetur,est illud simile, cuius meminimum Crescere autena, quae crescunt, secundum omnes partes,&permanente eodem augmentabili,quoniam sensu iudice apertum,crederem, no vi

ab antiquis asserta, sed ut vulgo quoque recepta, comprobata, ibi loci ab co sumpta, suppostaq; futile Etsi,ut Plutarchus

45쪽

Liber Primus. 29 dicebat, Empedocles metitionem secit de quadam accretionis causa, quia voluit plantas augeri a caloris terrae inclusi distributione ob idque asseruit, eas esse partes terrae, ut scelus in utero sunt partes matricis Animalia vero nutriri subsidente eo,quod ipsis est natura accomodatum,& crescere ob caloris praetentia, decrescere vero, tabescere utriusque desectu Vel dicendum, calorcinisse illud simile, de quo nuper cum Aristotele Ne se l. cundo, melius,quod cum caetcta nihil de his diXissent,Aristo . ,, teles nihili etiam facienda duxit haec pauca. temere pronum ciata verba Empedoclis: Et demum si idem Aristoteles affirmauit,Anaxagoram existimassen bene, carnes ex alimento carni accedere Haec,dicemus,non disserunt ab illis, quibus dictum est accretionem fieri aduentu similis. His ita positis, superest,ut de latione. eius causis dissera

mus. AnaXagoras ut credimus cum caeteri omnes,qui de natu

loquuti suiu, teste Aristotele concederent motu, psimque probauit. Sed quoniam probatium motum,ab notas tu, sed semper fuissse,semperqtae suturum alis veroo factum,' nem I turum credulerunt,alijque alias de eo habuerunt sente ias,prout nimirum mundi nitatem,vel infinitatem,gene-uionem, corruptionem, vel aeternitatem probarunt ape tum AnaX1 oram, cum mundum incaepisse existimasset,in

Tu um, necesi trio affirmasse, alioqui sibi cons00 000

set initium tamen eum habuissse, ubi mens incaepit infinitas Llasnarticulas similares in ordinem redigere. At si uis nouissse cuperet, quas ille amnauerit causa motus et in nue fatear,nihil certi habeo,quod affirmare , in ore oculos verterim,quae iuXta illius opinionem, cre-

sum sui mauiores,alta

orius uoque animaduertimus, quod grauitas, leuitas, si

m: hi cipia motus, couisant saltem plurimum admo-

46쪽

II. Iect

3 o De Placitis Thrio hortim,

tum;assii mandum, partes iuxta haec principia moueri,& consequenter ex partibus composita ab eorumdem prsdominio suos tortita motus: quae erunt conformia illis, qua peripatetici de elementorum,&de in istorum motibus docuerunt. Et demum si animaduertero, Aristotelem postquam quaesiuit cur nox ad audiendum aptior sit quam lics, ast i re ex Anaxagora huius modi causam, quod aer interdiu stridet a Sole concalefactus, obstrepit; noctu autem quiescit,cum omnis calor absit: dicenclum, bolem suo calore aerem mouere. At si acrem , cur non

reliqua praeterquamquod enim nul hi suppetit, quam huius diuersitatis causam afferre possimus, si uniuersalem hanc conclu-ionem probauerimus, similia eorum dicemus, quae Aristote-

Verum si haec,proririli nostra in bonam partem traherei luerimus Dicemus, similaria illa principia suapte natura fuisse

immobilia, metemque ea primum mouisse. Sed quia erant etiam agis, vel minus grauia, ob idque magis, vel minus disposita ad hunciquam ad illum motum iuxta naturalem hanc variam dispositionem varijs modis fui si civota, ut etia modo,queeX eis costant agente tam in cis mete, huic eidem naturali eorum propensioni i dixerim rapplaudente iuxta potentiam praedominantium principiorum varijs mouentur motibus . Et lac de motibus eorum naturalibus dicenda. 'd si Sol dicebatur causa motus in aere, vel etiam principium omnis motus; asse rendum, haeae pronunciata de illo,vel quod sit causa motuu accidentalium, talis etenim est motus aeris de quo Aristoteles ex Anaxagora: Vc secundo,d melius, quod fit causa omnium motuum etiam naturalium,sed non primas atquia inseruiat menti Viplaecipuum eius instrumetum. Cum cnim docui stat ut olim

diximus omnia in principio timcnte mota, qua prius quiesce bant, non videatur affirmandum, motum illum fui hacci lentalc, et praeter natura Cumq; affirmas cti testemq, habet Aristotelema Omnia pia ter mentem esse milia; apertum, cum mi sta moueantur a mente Solem quoque ab ea moueri: eroo ubi dicitur principium motus,quoniam cri principij non est principium,

47쪽

Liber Primus. I

cipium, ideo dicitur,quod inseruiat menti. Sed hactenus cum Anaxagora fuisse sufficiat Sententia Temocriti Leucit pia numerum qualitatem principiorum materialium pertineruae

Emocriti mentionem faciens Aristoteles asserit' pH δ familiarem fuisse Leucippi. Eius sententias vel 'ρ

proponens considerandas, Vel quomodocumq;tra stans, non uno, atque altero ed innumeris dixerim locis,easdem Leucippo tribuit &praeci 1 gZmpue ubi dixit bi nosermone de omnibus determinarunt. Ne e ct cv t.

mirum,quem enim ipse familiarem, Diogenes LaertiuS discipu 1 DEis, tum Leucippi vocat. Nos itaque utriusque sententia Sin me crito. dium allaturi inter illos etenim sunt, qui immensitatem principiorum receperunt Democrito eas attribuemus,missumque faciemus Leucippum, alias Leucippum nominabimus praetermissio Democrito, illud in comperto esse cupientes easdena opiniones, quas uni tribuemus, alium quoque probasse, & quae Aristoteles de uno dixit, de alio quoque intelligenda. Sed venio ad rem.

Democritus ergo duo visus est probasse principii, vacuum nimiium,&plenum . singula autem proprijs, pluribus nominibus notans, illud quidem rarum,& non ens, ct inane. hoc autem ciensum, ens,&atomum vocavit, inaniplenum,&solidum. Hinc Aristoteles, Leucippus se D 'Voc-12p. . menta Videm plenum , o vacuum plenum ens, solidum facit Malio in loco. Et Democritus olidum es inane &rursus .Ph tertio. modenim proprie ens id vero Atomus cras omniplenum existens. Vacuum alitem nihil aliud erat,quam spatium quod o ca8. t. lam expers omnino corporis. Et quia Atomus erat corpus omnino expers vacui, iure, plena, si omniplena. i. poenitus plena dicebatur . Et haec sunt,quae eleganti carmine ita apud Lucretium explicata reperio. Principio quoniam duplex natura duarum i 'nat,

48쪽

3 1 Acitis Philosophorum,

Distimilis rerum, longe consare reperta ,

Esse utramquesibiper se,puramque necesse ct,

Assam quacumque vacat patium, quod inane vocamus, Corpus ea non est, quaporr)ocumque tene e Corpus,ea vacuum nequaquam constat inane, Sunt igitu olida, asine inani corpora prima

Quprum non distrinilia , vel illa M. T. Leucippus plenum se

inane, Democritusque huic in hocsimilis , uberior in caeteris vel a q*εβ haec Laerti j Diogenis; Leucippus uniuersi partem plenam, pamet Dub tem autem inanem,& elementa ait,mundosque cccis infinitos In D m csse. in illa dilabi,atque dissolui . Democritus autem princi- q pia omniti esse Atomos, atque inane. Vbi aperte nomine Atomorum id, luod prius densum, atque plenum Vocauerat, nota Zelag. s. re voluit. Vel demum illa Virgili ilico Epicuri sententias probantis. Namque canebat,uti magnumper inane coacta Semina, terrarumque,animaeque, marisque suis η , Et liquidi si mul ignis ut his Nordiaprimis Omnia, ipse tener mundi concreuerIt orbis. Verum, siue quia essent qui negarent vacuum, siue quamcῖ-que aliam ob causim, conati sunt ostendere, dari huiusmodiens in natura rerum Rationes quibus usi sunt, ut pluribus ex plicatas ab X positoribus quarti physicorum, nuper ad Getissimo Pererio pi clare enucleata , mittendas duximus Verba tamen Ariti otellis huiusmodi rationes proponetis in mediu af --τ 1 ereda: si nat aut Non enim videbitur tiq. notus c,' nonsit vacuum; plenum enim non os fuscipere. Si vero sigiae,sntque duo si odem,continge utique se quolibris Vt esse corporas autem contingat hoc, se minimum sicipiet maximum , multa nam que parua ipsum ma/rnum est, quare sem ita aequalia contingit in eodem esse, multa inaequalia. Vno ergo modo rimonis rant quod aliquid est aeuum,υt dictum E Alio vero, quia videntur δε- qua cogi, o constringi, vinum dic rit ΠAn utre recipere Eo lia, ta/que in ea, qui insunt acua subcunt quo de atur corpore. Amplius autem, o auctio videtur cri omnibus per acu;

49쪽

Liber Primus. 3 3

alimentum enim torpus e duo autem corpora i si e simul essere momum autem se illud de cinere faciat, qui a ta θ' ibita. .ues recipit, quantum vas vacuum. Et haec Democritus' Leucippus. Xuthus autem aliam rationem asteicbat, quam idem bilosophus in mediu afferens,ait.Sunt ante i quidam quiperra Ibot.79.

rumis densum putant apertum,' quod si vacuum. Si enim noes rarum, O densum,neque coire es densariposysi est. Si vero

hoc non it,aut omnino motus non erit,aut totumfluctuabis,ut vixit Xuthus,aut in aequassismper mutari aeremo aquam oportebit.Dico autem ut, ex aqu. cyatho factus es aer, mule aequali aere tantam aqua era aut vacuum esse ex nece sitate coamaari enim ac dilatari non aliter contingit. His ergo putabant demonstrasse vacuum Quo ri mn

At dices quomodo, si tantis rationibus ostendebant vacuuessetique idem rerum principium credebant. res non heri ex non ente ipsum tamen vocabant non ensὰβ quomodo per apsum mouebantur Atolini,cum motus non sit per non ens Scire est, quod & vacuum erat in genere entis, cet per in sum vocatum non ens,mouerentur Atomi idque illa Aristot lis verba notant. mare nihilo magi i me' , VAE ru

Dio nis.Nihil ex eo nod non siit fieri,aut in id quod haudqua-ηuamst corrumpi infinitos e muris,generationi, o cor 27 ni obnoxios, tomosique ferri in toto, ac rotari credidit Pollatii itur ideo dicebant non ens, quod non esset pleia instar tomorum densum Duo ergo erant inirnuis apud eos rerum Drincipia,ens,seu tomus,&nonens,seu inane. Et haec, ut ex

Caees illis Lucreti apertissima credimus: ex quibus etiarationes habemus quibus possitio vacui nititur. Huc accedit,ut quaeque in a corpora raresum Dissoluat natura,neque a nihilum interimat res.' ' iis j ἐιὸ quia conctant nomine V q e Donec vis obeat, qu res diverberet' u Aut intus senetretper inania dissoluatque Nustius exuim latitur νήιμωVψας -

50쪽

deor.

I. de D.

r. I.

I. Thys

3 De Placitis Philosophorum

Q ue hirsus apertius ibi.

Nec tamen undique corporea stipata tenentur Omnia natura. Namque in in rebus inane,

o tibicognosse in multis erit ille rebus r. hapropter locus mintactus inane Vacancque, Desia de Go non esset nostis ratione moueri Te possent: namque o statum quo corporis ex asi ficere,atque ob Iarebi in omni tempore adesset Omnibus baud igitur quicquam procederesesset Principium quoniam cedenaei nutu daret res At nuncper Maria,s terras circ. Q ue etiamsi illei, alia veluti ex Epicuri schola deprompta caneret iure Democrito tribui posse, vel e pr. Pacceptis coitat, vel eam ob causam crederem, quod M. T. diXerit Nausiphanem Democriti discipulum Epicuri fuisse doctorem, Epicurum hortulos suos Democriti fontis, is irrigasse. Et quamquam alibi affrmauerit, quod& Bonamicu animaduertisthinaperto est, Epicuri non ulla cortina, itiae Leucippus in Uenerat, correΣlibe,licet plurima ab eo habuistat, i posteros docuit nos Haec in acceptorum,&non in correctoru numero ponimus,eam praecipue ob causam, uod praeter citata docti Aristotelis habeamus,ubi expresecat de coclusiones ut Democriticas pronuiciat. Sed hi 'non obit in tib tus, i inter eos numera n d i sui , qui po- uersit principia infinita. Hinc Alistoteles, Pinu et oras. V EDIO Le cippus, es Democritus in sinitissimurn marerias. Et alio an loco Eorum qui infinita receperuntprinci, at icebat alii V ut Democritu genere quidem nam figura cro,vel pecie di e-rentra c.quae cumine Fictis minim, consi es ore videntur. Consistunt tamcn quia densum illii sens, in infinitas Ato-mQS. l. infinitas corporeas nagnitudines indivisibiles, celetis, leu infinitis figuris praeditas, liuisum pra dicabat. Et duo eroo erant, Masinit rei usi incipia, duo quide,ens,& non ens: infinita i era, qti iacias ex in sinitis constabat indivisibilibus p u

tibus. Vilod aut havi de Atomis 'alia dicenda putassent, ois nonnulla ipsi vacuo tribuerent, quae sint inserius videbimus.

Virum

SEARCH

MENU NAVIGATION