장음표시 사용
141쪽
esam deducta D,σαν ἔξαρ G inquit Strabo,P- , aeso, Γ λ o G Unde etia fortasse Patricia nomen ei inditum. Nam ita ipsam cognominaii Plinius capite primo libri terti naturalis historiae, memoriae prodidit, in quibusdam nummis Augusti a tergo inscriptum est. COL PATRICIA, eiusque ciues in a pidibus antiquis Patricienses appellantur ordinis vero equestris nisse praeter Tacitum ipse de se scribit praefatione secunda. Ille enim est ordo quo contentum esse Melam filium iubet 4 fuit. Adderem ducta uxore Helia, ex qua tres liberos susceperit, sub Augusto Romam venisse, familiaremque ibi Portio Latroni, Cassio Se uero, Claudio Turrino, Montano, ceterisque illius fod cundissimi elegantium ingeniorum saeculi luminibus vitiisse , talia id genus quae ex his libris, consista tione fili ad Heluiam elici possunt nisi mihi proposi tum esset, hos potius emendare, quam transcribere. Quanti autem fuerit acuminis Quam acris iudicij,
satis superque hoc scriptum indicat, in quo plus centum
auctorum tam rariorum quam Latinorum qui Augusti saeculum illustrarunt, acute in declamando inuenta dicta congesserat, congesta inter se contulerat, & de singulis seuerissime iudicando, diuina illa ingenia velut in tabula depicta ad posteritatem transmiserat. Sed nesci quo fato non solum eorum scripta genio illo qui libriSVitam&diuturnitatem parit, defecta fuerunt: dς tot enim egregiis viris vix vilius est iij monumenta ad nos Vsque perdurarunt verum etiam noster auctor, pCrquem Mus jantorum ingeniorum memoriae estori prouidisse Videbantur, eodem poene fato functu est. Nam ex decem Controuersiarum libris quos Vulgarat,
142쪽
quinque vix supersunt ij que adeo mutilii corrupti,
Vt fragmentorum potius congeriei, quam alicuius in tegri corporis speciem referant Graeca enim omniaquet notabilem operis partem,ssiciebant, penitus interciderunt. Latina vero manca, confusa, perturbata, ,bbque tam male habita sunt, ut si ipse auctor rediret, sua esse eiuraret. Nec unde tanta iactura facile resarciri pos sit video nisi Deus aliquis, velut ex machina, alicui feliciori sidere nato integrius exemplar obtulerit Nobis enim tam felicibus esse hucusque non contigit, v vllum nancisceremur. Nec temere inueneri posse credimus, praeter illud Vaticanum, ex quo primum hi libri reparatae salutis quadringentesimo nonagesimo,
deinde quingentesimo tertio post millesimum anno Venetijsediti sunt unde etiam ceterae editiones quaecumque in Germania, Gallia, ualibi quibusdam ab imgenio mutatis interpolatis multis etiam in deterius pro manarunt. Nisi fortasse verum est, quod aiunt in Hispania quoddam delitescere ex quo P. Chiaconius magnae eruditionis Hispanus aliquot locis horum librorum Graeca suffecit, quae nobis a doctiss. Vialartio Roma adlatari liberaliter communicata suis locis insesuimus. Nec tamen fraudanda st sua laude Romana editio recens, in qua multa praecipue Controuersiarum primo emendata&correcta, aliquot locis etiam Suaso. riarum ex illoVaticano codice Graeca restituta sunt,quq qui primis emissionibus horum librorum, fuerunt, rara tunc eius lingua cognitione, omiserant. Quam tamen nemini dubium est tersiore multot ornatiorem
futuram fuisse, si numen illud inuidum magnis egre-g ijs conatibus intercedore solitum, doctiss. elegan-
143쪽
tilis Murcto tantum vitae concessisset, quantum eximit diuini eius ingeni dotes meruerant, saltem quantum perfectioni ac consuta sinationi recensionis horii libro rum susceptae satis suis t. Quid autem nos hac editione praestuetimus, ex aliarium collatione quisque perspiciet. Tantum lectorem admonitum velimus , quicquid intextu horum librorum mutatum est, ex duabus illis an
liquis editionibus,, epitomate huius operis , quod hactenus L. Senecae Declamationum nomine adscriptum est, diligenter adis sic exemplaria, & maxime ad antiquissimum Memendatissimum P. Pithoei, ex quo ille pridem Quinctiliani malpurnij declamationes Vulgaui correcto,bona fide expressiam esse Coniecturas hullas admisimus, ne pro germanis supposititia
dubia pro veris obtrudere videremur. Quae occurrerunt
quid enim hac in re prohibet sibi indulgere quod nostveritatis detrimento fiat Z in annotationes reiecimus,
ut vel his frui, si modo quaedam sint tam fausto Apolli ne natae, ut quis inde fructus elici possit, vel sine receptae lectionis dispendio reijcivi ablegari, prout animo libitum erit queant. Porro controuersiarum libros inscripsimus, tum quia videtur ita eos denominast auctor Praefatione, tum etiam suadente ratione. Nam cum duo sint declamationum genera diuersis operibus ab hoc auctore tractata ut alteri Suasoriarum , ita etiam huic Controuersiarum nomen indidisse par est Varia' tum tamen in hac inscriptione prioribus saeculis fuisti cel tum est Io Salisberiensis sui Polycrat. lib. vos det Rhetorum libros vocat quomodo etiam optimus
ille Pitho et codex epitomen inscribit, Senecae decem Rhe-φρrAm, de quq sequuntur in eode, x Calpurnio excet Ita
144쪽
decem Rhetorum in si quasi quaepi cedant sint malo
Iliaeeteri declamationii At declamationes non sunt sed tantii ex declamationibus selecta. Praeterea declamationis nomen Suasorias coplectitur Ela controuersiae tan- tu sunt Alter ille titulus decem Rhetoru,ad Graecorum potius formam, qui decem praecipuos Rhetores celebrat, quam ad veritatem operis fictus est Veteres editiones modo Controuersiarum libros, modo Controuersiarum sententias, diuisiones, colores Ocant. Sunt etiam antiqua quaedam excerpta, in quibus Caularum nomine citentur : quomodo initio sui controuersias dictas constat. Praeponunt etiam antiquae editio. ne Suasbrias Controuersiarum libris in hoc tamen potius naturae ordinem secutae, prius enim iiiij puer exercebatur quam temporis quo editae sunt Patre
enim ex controuersia quarta libri secundi Suasoriacvltimo loco ab auctore compositas atque emissas fuisse, quas ideo postponere, receptumque ordinem in recetioribus editionibus sequi maluimus. Cetera ii ad horum librorum intelligentiam in uniuersum spectant, suis locis prosequemur NIC.
145쪽
Nier caetera quae in primo Annali tubmire placuerunt, praecipue docta illa de noua disputatio de vino Myrrhato pulcherrima visa est. Nescio enim qua ra. tione ab antiquis patribus tam Graecis G quam Latinis aut intacta relicta est, aut sic tractata ut non attigisse videantur de qua quid aliquando mihi in mentem venerit paucis accipe. Persua-icram mihi bi,o, ompnjM Q, de quo Marci. s. penitus diuersum a Myrrhato vino Columellae, Plinij, Dios-ςOridis&caeterorum, a Myrrhata Potione muta inasiue Nectare qua aut morbis curandis aut Voluptatig 'V, Vel libidini parabantur Myrrhati enim vini dς qu0 gimus longe alius sus est Dioscorides notat Myrrhae vini inesse Ideo qui grauia subiturierans Osmenta, quo fortius ea tolerarent, leuiusqWς sensibus grauedine sopitis assicerentur, Mytabam py sumebant. Duo huius Mytiliae Usus insignia testimonia
suppeditabit Asinus Apuleij si modo ea part ibigOsua
146쪽
&male habitus leui opera curetur. locos indicare sumaciet qua emendandi sunt.Jndidem, inquit ille lib. 8. sese multimodis conculiat ictibus M rrhae contra presumptione munitus de lib. o. Sed obfirmatus M rrha presumptione,
nulli merberibus ac ne ipsi quidemsuccmbuit igni. Et fortas se illud medicamentum est qui ibpora effectu latinis
dictus est, cuius memihil Seneca de Ben. l. F. C. 3. p. s. Hi modo vetera ebranarum lectionem sequamur
Illis enim sic habem et e sicus est quisoporem, cum cne
num putaret, miscuit. Et, Nec sopore sumpto dormiturum. Nempe quo Quinctilianus declamator CCXLur declamatione mentem auferri ait,quo corpus grauari, quo membrasolui. Easini Galatinus ex lib.Sanhedrina referrircis conuictis Ddamnatisam os vinum thure condiatum dedisse Non dubito quin hebraicum vocabulum vel Myrrham signisi ei, vel scriptor unde haec transtulit
thus pro Myrrha acceperit quemadmodum ait Plinius quosdam voluisse utrumque ex eadem arbore colligi Plane non est obscurum quam parum constet inter recentiores Hebraeos de germana herbarum , lapidum, arborum , caeterarsimque id genus erum apud antiquos appellatione. Ex eo more non autem -Θνὶ ι, ut Volunt graeci, vinum Myrrhatum Christo Domino praebuerunt. Eam fuisset Hieronymi sententiam, quo nemo disciplinis externis instructior, nemo rerum Iu- daicarum callentior theologica tractauit, planum ficiunt quae in xlathaeum. r. cap.notauit. Ad eum enim
morem alludens, v. hodie , scribit vir doctissimus, Judaei in omnes increduli dominicae resurrectionis aceto lle putant 'sum . dant ei inum Myrrhatum. t eum
consopiant, .mis eorum non ideat Christus autem
147쪽
qui non solum infami sud etiam crudelissimo supplicio
nostra scelera luere voluit, solitum praestari vilissimi; cruciariis humanitatis ossicium recusauit, ne pro nobis v llum cruciatum delagisse videretur. Aaronius L nnat an Christi nu. rop.
5 Edposteriorib litteris quae noster Faber addideris, hic dea scribamusos multa enim Fci plena haec ait. Addi etiaposset quod habetur cap. vlt. Prouerb. Date siceram moerentibus Hebraice legi, Date quod inebriet, morientibus Hebraicum enim vocabulum, ichar, velit
expolierunt Graeci, in ignificat uit S. Basilit
magnus , παν- ί ι μέθων ἐμπιrest Rabbi Moses AEgyptius, morientes, interpretatur eos, damnatos. Id etiam quod habetur Psalmo LIX. Potasti nos vino compunctionis i Hieronymus vertit, Potasti
nos vino consepiente; MChaldaicus Paraphrastes, calice maledictionis; nemi, quia cruciarijs maledictis adege dabatur eiusmodique phrasi summam crucem
designari, adnotant interpretes Hebraici interis te sveroRabbi Scio moli vinum illud esse cor obuoluens,&cerebrum feriens sternutareque faciens quod quid aliud est dicere, quam unum istud sensus deturbare adimere a qua sententia nec Septuaginta longe reces-isexunt qui ι - es transtulerunt. Nam Ale'γandrino idiomate , quo modo sacrorum libror imidioma grammatici nuncupant , et ' u ait una sopo pQ remo Veternum significat lassi Paulus ad Rom. XI. Haiae locum XX ix. cap. explicans , spiritum O poris π εὐμύος υ oti m in voculis exprimit, cuius etiamumctus in eiusdem Prophetae cap. subijcit,
148쪽
punctione toto coelo alienos quod agnouit Syriacus qui nititum stupiditatis, transtulit. Ex eo more etiam phra sillae deduet e censeri possunt, quibus Dominus per Prophetas impiis exitium denuncians e potui daturum eis vinum, siue calicem poris, vertiginis, torporis, stuporis, ac ebrietatis intermisiatur. Hoipse aάpostremum id addens : Haec tamen apud me mini. metanti sunt ponderis, ut non in tuam sententiam 5 cedam, cuius auctoritatem mihi pro summa legeri ratione praescripsi. Hai tenui de his risur,qui Christiana modestia, magna animi demis ρη , is vi Joriam cedit, qua iam prope potiturus videri posse. Sed nihilinferat praeiud ejeteritati adeo liberalis ab amiso Deia spontanea iuris est fio Integrum uerum MotberAmque est lectori quam eteriorem putat ententiam equi. Inter nos autem ita fiat O tranfactum , ut vincente veritate , cuius pro- seres atque cultores sumus, vi loriam a secutus terque
ex Iothai S. Luc. 17. cap. I. positio.
Si peccauerit in te frater tuus.
HVnc locum intelligi d quouis peccato siue morum, siue doctrinae, patet ex B. Paulo, cap .pOster. ad Timoth fit modestia cor ipsentem eos a meritati contradicunt. Non it,accusantem vel publicantem. Et apertius cap. 3.ad Tix Post nam ct alteram admonitio ' in εο α cami cmp quae inter te ipsum so-
149쪽
i uini sit i secundam quae adhibitis testibus deuita, id est, habe tanquam Ethnicum iublicanurn Discrimenque tantum fieri tarn a Christo quam a B. Paulo, peccatorum publicorum, priuatorum V priuata, id est , ea qua ipse solus nosti, priuatim redarguas; publica, publice reprehendas, si erunt B. August. serna. as. de verbis Domini ex Math. Beda in eum Math. locuna. Licet autem B. Ambrosius expressis verbi, id non dixerit, rationes tamen quas adfert praecepti, idem sentisse ostendunt laec enim scripsit in Lucam;
uoniam plerumque per imperitiam error obrepis , corrigendum praecipit ut aut pertinaci Titet r, aut prolapso corriratur Diliarentiamque tantum ponit inter peccatum in Deum,&in nos quod peccatum in Deum pertinax condonare non possumus, si non resipiscat admonitu In nos vero septuagesies septies peccant con
donandum est. Et haec Math verba aptaerisque ira intclliguntu in m ante id est te tantum conscio falluntur enim qui de priuatis iniuriis hoc accipiunt, quum Christus nihil aliud voluerit his verbis, quam occulta peccata a manifestis distinguere.
EIUSDEM FABRI DE B DIONIS . B Dionysium episcopum Parisiensem eumdem fuista qui in Areopago aB. Paulo Apostolo cum
uxore ad Christi fidem conuersus est nemo ant C.' roli Magni tempora Iudovici Imp. eius fili j, scriptis quae ad nos peruenerint asseruit. Imo veris Omnes con' tra senserunt Seuerus Sulpicius non ille Bituricensis A
150쪽
' - NI C. FABRIchiepiscopus qui Sulpiciis Seuerus vocatus est,Vixstque circa annum Domini 1SI. sed Primultacensis presbyter, B Martini discipulus, cuius etiam vitam elegantistimedescripsit, inca annum Christi oo floruit, testis est persecutione demum quinta martyria in Galliis visa fuisse erius trans Alpes Dei religione suscepta Ea autem persecutio circa annum salutis, i o agitata fuit, quo tempore Lugduniri Viennae, Velium, Fotinum, Iraeneum, Blandinam virginem, multosque alios sexus utriusque martyrium consummasse testis est Eusebius. Ad hoc tempus Dionysius Areopagitaperuenire non potuit, nec eius martyrium stare sub Domitiano vel Traiano, in quod tempus id reiiciunt qui diutissime vixisse volunt in Galliis, ii primum ibi quinta persecutione vis martyres fuere. Gregorius Turonensis episse pus diligentissimus historiae nostrae scriptor Mantiquissimus, ex historia martyrii S. Saturnini tradit Dionγsra Episcopum Parisiensem venisse in Gallias, Decio secundum&Grato Coss. Lutetiaeque episcopum factum grauissimis vexatum suppliciis , gladio vitam finisse. Decius autem secundum cum Grato consul fuit circa
Ertium est Apostolos, qui primi ecclesiasticam
disciplinam sanxerunt, non solum ex coelibum sed etiam ex coniugatorum ordine a Christo assumptos strisse petru aneatim eorum principem, uxorem habuio