장음표시 사용
161쪽
plitudinis tuae minus Card. Illustriss atque doctissime, undecimum videlicet Annalem tuum nulli priorum eruditionis reconditae varietate vel accurata diligentia inseriorem, ut quantum aetas de corporis tui viribus deterat, tantum ingenio ipsa addere vis deatur, Quod, inquam , huc usque nihil litterarum a
me acceperis, non pigritia vel ossiciime obliuioni, sed ii temporum conditioni morboque dissicili ac diuturno quae desiderium meum retardarunt adscribi velim. Nam cum illum foecundissimi tui ingeni foetum euoluens incidisse in validissimam, narchiae Siciliensis expugnationem, subit statim animum ante viginti
annos in manus meas deuenisse grande iastrumentorum ad varia S. R. Ecclesiae iura spectantium volunula, cuius prior pars tota de utraque Sicilia agebat. Id a tem cum inter schedia, binc glectum iacebat, reperiss m, deprehendissemque multa in eo contineri quonam mentionem non fecis es, continuo de ipso ad te mit' tendo cogitaui, nec deerat, ut mihi vidcbatur , Oporrtunitas. Tunc enim illustrissimis Dominus Alincurius a Rege Christianiis ad pice rei ordationis Pontifici in laminii lenae te octauunt orator delegatus profectio-
162쪽
io NI C. FABRInis accingebat, cum quo nobilis ille adolescens . a quo priorem eam partem praefati voluminis accepisti,
profecturus, claritate tui nominis virtutisque admiratio, ne accensus, me rogarat ut si quid perferendum ad te haberem, id suae fidei committerem. Verum non Olum eorum iter inopina ac praeceps duorum summorum Pontificum mors distulit, sed etiam molesta se bris ne iis discedentibus ad te scriberem impediit. Misi igitur quod solum tunc potui praedicti voluminis cam
riona quae disputationi tuae usui esse potest, quam ipsi Domino . tibi reddendum tradidi Quamuis autem verear ne ista quaestio plus tibi molestia atque inuidia altitura sit qua sacrae sedi utilitatis, in eo tamen velut in
caeteris te iussis veritatisque accuratissimi indagatoris atque assertoris stlato tinctum esse non solum conscientia iuvabit, sed etiam apud optimos ac sinceros rei hi aestimatores omnibus saeculis lati. dum suam inueniet. Hue hoc magna fortuna, incillulule, quod mi si tectum nihil occulium spepatitur. Ad nos usque peruenit quanta excelsi animi atque inuicti nim nitudine quorumdam de ea quaestione calumnias coxam frequentissimo purpuratorum Senatu sustinueris atque velut selia farfari dissipaueris, in qua qui dicunt se magis offendi asperitate quam sibi lingui verborum, quam rei argum ento , vereor sit Verum fateri vellent, ne mordacitatem veritatis ameriorem multo simplicitate orationis, qua velitas uti solet, ipsi sentiant. Eadem illa fortuna tua ad nos detulit, qua animi moderatione in duorum Pontificum summorum electionibus te esseris, in quibus quantum alij Vt ad eam dignitatem proueherentur laborabant , tantum ipse ne assumerere
163쪽
timuisti;& cum tibi suffragiis delata esset, recusasti Macte elio his virtutibus heroicis, cherosissime Cardinatalis, Dcusque indefessus sponis suae protector quod veombitiosorum suffragia a te auerteres commentu es,ad centesimum usque vitae annum te peruenturum rato
omine Christianae religionis bono, praestet ac esticiat. Atque haec quidem virtutum tuarum admiratio a me expressi. Porro his litteris adiunxi exempla donatio nis Othonis tertij discipuli Gerberti qui Siluester i. dictus est,ex eodem illo volumine instrumentorum cuius supra mentionem feci transcriptum tum etiam duorum capitum priorum libri quarti Esdrce ex manu-scri pio Bibliorum codice non admodum vetusto ab editis alde dissidentium, utrumque, ni fallor valde sublesta fidei Othonis tamen donationem ea ratione misi quod sciam ipsam in quorumdam manus deuenisse qui eam typis mandaturi sint, qua vulgarem Constantini donationem,cuius aicificem in hac Othonis donatione sibi persuadent,nominari exagitent. Duo autem illa capita, quod eam varietatem libri licet apocryphi antiquissimi tamen, cuiusque magni viri Clemens Alexandrinus B Ambrosius auctoritatem non defugerunt, doctissimis illis viris qui elegantissim utriusque lingua Bibliorum editionibus praefuerunt non ingratam ore exi sti uerim S in eo tilem quod ex isto fragmento quaedam in editis emendanda percepturi sint. Quos Vt per transennam hoc dicam,non sitis percipio unde pςr suas, tertium Esdrae librum, item&orationem Mon ssis Graece non inueniri crediderint, cum tertius il liber Esdrae exstet editus in tribus Bibliis Graecis in germania editis ante annum Domini b Q. inedi
164쪽
IO NI C. FABRItione Aldina anini Sti xui nisi quod in Aldina, primua liber Esdro dicitur, primumque in ea locum Occupat, quemadmodum etiam tempore Athanasi primum locum tenuisse patet ex eiusdem Sancti Patris synopsi bbrorti, citusque testam eii, si modo eius legitimus est liber ille foetus Oratio vero Manassis Graece habeatur edita in Gi locorum horologijs, a Graecis in quotidianis precibus singulis diebus recitetur. Adderem quod Remigitanter Os qui in Psalmos Prophetas abhinc non gentis annis scripserunt Bed e praeposuerunt, quasi
illa sit Renigius Rhemensis episcopus, cum sit Antisto-dorensis episcopus, Bedae multo iunior maymone Rhabanoque Ha monis discipulo posterior Molestus
tibi est desino si de venerando S. Theologiae Doctore P. B. qui uiditisti mos tuos annales in no stratem linguam vertendos agressus est , ac de quo ante aliquot menses ad me scripsisti, rationem red cudero Isciat ea mihi penitus incognitus, ut primum tuas litteras accepit abhinc mense Via primum eorumdem Annalium ibi una inmundum redactum Meditioni paratum ad me misit. Vidi, legi a cum tuis Annalibus contuli; rectus mihi labor ille visus est, sententiam tui animi optime ubique assequitur&sequitur, ubique vestigiis tuis
insistit, nullibi ordinent turbat, qua dam contrahit, pauca omittit sed constantes m per tua scirientia QM ipse ex te in prima per Ona dicis,Vt cum lectores alicuius rei an Daduertendae admones, Vel inter dissidentes senichilas tuam interponis, in tertia persisna exprimu , addito semper honorifico tu aeque dignitati conuenienti
elogio Dictione utitur plana, facili, non affectata sed recta quae laeologum deceat, ita ut cum fidi sireti
165쪽
gios interpretis officio functum esse perspicias. Vale.
Faber. S. CVmmibi permulta grata sunt, Cardinalis amplis
sim atque illustrissime, quae mea commendatione adductus in plures amicos contulisti, tum imprimis quod nostrum Puteanum, singulari ut ipse praodicat humanitate,beneuolentia, Hacilitate excepisti. Etsi cnim id maxime bonitati tuae naturae debeat, quae stu- dijs litteratu, exercitiisque Christianae pietatis adauci ab&cori oborata accessione summae dignitatis, ac potestatis iuuandi quam plurimos, ad supremum liberalitatis atque munificentiae gradum uecta est quia tamen
mihi honorificum atque gloriosum aliquid apud te
posse existimo, propensae is voluntati meam commedationem cumulum addidisse, facile mihi persuadeo. Hoc igitai rad vetera nomina, quibus Omnia tuae amplitudini debeo ac cupio nouum accedet, cui bluendo numquam esse posse volens lubensque profiteor. Cum enim magnitudo tuorum beneficiorum dignita- ijsque tua praestantia referendae gratiae viam praecludat, hoc solum superes , ut quod aes tuum persoluere ne quzam, libenti gratoque animo debeam. Grati huius inane animi fidem facient quae ad te mitto. Nempe fragrmenta ex capitularibus regum nostrorum , in quit, 'non pauca qua ad statum Ecclesia Gallicanae 'gnosce dum faciunt deprehendes , libri ab Humberto ,
166쪽
tra Michaelem Alchiepiscopum Constantinopolitanum, Accidanum Bulgarorum episcopum de r. bus inter latinos os controuersis, quorum Sige berius de ali meminere, conscripti Hos tamen vereor ne frustra, transcripti enim sunt ex codice litteris recentibus italicis conscripto, abi talia huc delato. Unde par est eos integriores in vestro antiquitatis thesauro vaticano melioresque exstare. Ad hoc saltem non frustra quod nullam tuis desideriis inseruiendi occasionem a me praetermitti probabunt. In quo sane quod me Vehementer in admirationem rapit, si modo molestus non sim bona tua venia adiungam multas Bibliothecas antiquis codicibus refertas cum priuatas tum etiam publicas excussi, tot celeberrimorum ainc conciliorum qu ab anno salutis milesimo,quatuor sequentibus culis in Italia, Gallia,&Germania ad Constantiense
concilium usque coacta sunt, nullius acta praeterea quς apud historicos habentur reperire contigit,cum tamen antiquorum conciliorum in Graecia celebratorum Graeceque scriptorum atque etiam secundi Nicaeni cociiij acta ab Anastasio Bibliothecario atque aliis Latine versa, inueniantur; quod an temporum istorum ignauiae inbui debeat ignoro, qui contenti iisqin a maioribus acceperant, sua neglexerunt. Sed sacris tuis occupatio.
nibus longior sum, sacra enim absque adulatione dici possunt quae non nisi circa res sacras diuinasque versantur, finem igitur huic epistolae facto,si te
167쪽
Card Torromatas. S. PErillustris, eruditissime Domine. Eras mihi antea notus scriptis tuis sermone multorum. sed notior factus es ab eo tempore quo Olgiatus in Italiam ex Gallia rediit. Hic enim assidua praedicatione tuae pietatis singularis cum cruditione coniunctae, non modo tuum nomen apud me illustrius reddidit, sed meam quoque erga te beneuolentiam prouocauit, quam ut iustificatione aliqua declarare tibi non dubitarem, fecerunt litterae aeque pi Lerud: ti viri Frontonis Ducaei ς dem qu Olgiatus de egregijs animi tui dotibus multo planiusi certius confirmantis Amo iraque te, mi Faber, cupioque dari occasionem amoris re ipsa testat, di mei. Tu me vicissim fac ames atque omnia a me tibi semper parata esse si re existimes. Vale, Mediola
Illustris ac Reuerendisi. Domino μώ. Tor meo S. R. E. Ordinali
V pximium illustrissimum nomen tuum,Cardin iis Amplissime atque religiosissime, litteris quas ad me dedisti subscriptum oculis affulsit , statim ansemum cogitati perculit, undenam te virum generis di guttatisque picndore clarissimum, ingeni ania quo
168쪽
dotibus ornatissimum quod familiam ducit, pietate ac religione gentiliiijs Borro meae familiae laudibus se
per ciber notum aeneuolentiam tuam in me scriptione testandi,&ad culium tuum inuitandi voluntas incessisset Conscius enim quam sit mihi curta supellex, ut id faceres relatio doctissimorum virorum. R. P. Frotonis,&tui Olgiati non satis idonea visa est quae te mouere debuerit qui si quid honorifice de me narrarunt, potius ingenita bonis mentibus benignitate, qua maxime ducuntur qui studijs humanioribus imbuti sunt, quam certo iudicio fecerunt. Et certe frustra erit qui extra te humanitatis tuae ac masuetudinis rationem, aut in te aliam quam Christianam caritatem non modo humanitatis fontem uberrimuri sed etiam totius aedifici Christiani columen 6 , - πασα δεσμον , t eam indigita Naziaetenus,inuestigare voluerit Eximiam istam virtutem cum nobilissima vestresfamilia propriam achereditariam continua possessione fecerint praeclarissimus auus tuus Gibertus Beatissimus patruus, nil mirum si tantorum Heroum heres , nec ignarus rebus pretium persoluere verum eam praecipuam in eorum bonis duxeris, atque ex asse reueris.
fit ut qui ipsam perbiberunt' qiM Nin; προ i,c o facile de aliis optima labi persuadeant su' digitur tantus virnae beneuolentia prosicqueris, quod istum . nimi tui Dfectum litteris significare dignatus es, totum hoc Patri luminum LND--, singulatique tuo in omnes amori,aceescelli animi pia demissioni adscribo. Huic autem bonori quandoquidem in referenda gratia paris nequeo, ut labem gratitudinis uitem alicunde crsura
169쪽
mihi facienda est. A quo autem potius quam ab eo, qui cum ipsi fere singulis momentis decoquamus, mala tamen nostra nomina semper expedire paratus est3 Deum igitur Vale in longos annos , vir Maxime, Ecclesiae tuoque bono Lutetiae Parisiorum,
Reuerendis atque eruditi f. Doctor G. Tossio Ecclesii Tungrensis Traposito.
F quo scripta tua in meas manus Venerunt, praecipue primus B. Ephrem tomus, qu Cnim abs te ante emisia grauis laboriosi huius operis veluti proludia
fuere, Egregiae illae praestantis ingeni animique tui do .res quae nos elucent, ita me devinxerunt tibi, ut ex eo tempore felicem illum diem mihi fore statuerim qui tibi aperiendi huiusce affectus occasionem osserret.
Hoc desiderium meum, mirum quantum sustinuerint atque etiam auxerint eiusdem patris reliqui duo tomi, Gregorius Thaumaturgus diiij enim exhuberantis ingeni foetibus cum exactam utriusque lingua peritiam omniumque bonarum artium cognitioncm Oste- deris, tum etiam in vertendis graecis auctoribus explicandisque antiquorum scriptis tantam dexteritatem' 'hibuisti, in asserendi fidei Christianae dogmatibus t macre iudicium, in folinandis moribus iuuanda luc in ni ex parte ecclesia studium adco fetuens, ut qui x Ob istas virtutes non amet, diligat, implectatus, gustum ullum pietatis sincerae habere se dissiciliano piobet.
170쪽
rr NI C. F L RBIO mitto libros de cossideratione B.Bernardi in quibus bcet fortasse minus olei quam in caeteris impenderis, non tamen minus Zeli domus Dei nutantssque disciplina inca reparandae os cnderis. Ibi enim libros huic rei aptiui
naos, quosque non malus auctor D. Bernardo fere ccqualis non UrojIi- Deuteronomion summorum
Pontificum appellat, dendos curasti quo primum ab auctore religiosissimo destinati sunt; bi tamen foisitan
minus terebantur. Tandem xpectatam diu occasionem praebuiste mihi visus est vir optimus Michael Sonius bibliopola, cum enim ab eo accepissem sibi te cum esse litteratum commercium,ab iura quo B. Lemnis opera a te expectare, subit cogitati non ingratam rem acturum, si tres eiusdem sanctissimi patris sermones ex Veteribus membranis ante aliquot menses transcriptos, si forte tuam diligentiam effugisset, ad te mitterem Statim igitur illi initia eorumdem sermonum quibus an inter tuos exstarent, dignosceres, dedi Er o quai doquide n ex tuis ad cudem S Onnixi, 3. Nov. ipsos; tres sermones inter tuos non extare significasti, ipse ad te eo lubentius mitto , quod iiiij elegantiam disertissimi patris, clausularum rotunditatem, pressiamque dicendi genus, mihi agnoscere videor. Qui Prospero ad scribitur eiusdem esse auctoris cum reliquis,argumento
sunt styli similitudo, quod auctor ipsus de se velut
Pontifice Ro. loquitur. Quamuis enim opera Prosperivsum fuisse B. Leonem dicant, nemo tamen mihi persuadeat disertissimum Pontificem alia verba emendicasse &pi sui ad populum pronuntiasse. . . . . .