장음표시 사용
121쪽
Italiae Rege XXXII. Nobili ima Vrbs Ticinensis fuit pene igne consumpta IV. Idus Martiasser. VI. hor. III. Miseraruam hanc historiam,
narrat Frodoardiis presbiter in stio Chronico ab anno si'. ad annum 966. apud Duche Lnium tona. 2. pag. S96. Huriari, inquit, doardus, ductas Regis Serengaris, quem Longobardi depulerant Italiam depopulantur. Papiam quoque Urbem populosi mam, atque epulentomam lxe Decendunt , ubi opes periere innumerabaes. Ecclesia 43. fuere a s Urbis ipsius Episcopus, cum Episcopo Vercellensi, qui secum
erat igne fumoque necatur s atque ex illa pene innumerabιli mal itudine ducenti tantum lio. perfu/sse memorantur , qui ex reliquiis Vrbis
iηωUa , quas inter cineres legerant argenti modios octo Bungaris dederunt vitalis murosque
Civitatis vacua, redimentes. Haec eadem verba Frodoardi transcripsit Hugo Flaviniacensis in Chronico Virduncia si apud Labbeum in Nova Bibliotheca M. S. tom. I. pag. I 2I. &hanc quoque Papiae cladem describit Luith pratidus Diaconus ita Historia de Imperio Europae lib. 3. cap. I. & carminibus eam deflet, quae transcripserunt Spelta in Ticinensium Episcoporum Historia,& Ferdinandiis Ughellus in Italia Sacra tom. I. pari. a. dicto annor
122쪽
H i s T o R I A 8 Sed non sitisse prorsiis eversam patrocinio Sancti Syri, testatur idem Luith prandus cap.
a. ex quo conspicitur Berengariiun non fuisse ducem exercitus, quum iam mortuus esset,
ut ex Sigonio in Vita Rodulphi Regis lib. 6. Regni Italiae r sed Salardum , qui defixit perorum tentoria, murosque Civitatis vallo circumdedit, ut exitus aditum Civibus intercluderetitamen non est Civitate potitus, quia reliquia, ut ait Lusthprandiis, qua ex incendio spererant non inpiriliter Hungaris renibant. are antiqua huius Historici nisus authoritate, errasse credo Sigonium stipra laudato loco , dum scripsit. Hunnos tandem refractis
portis ingressos, Civibusque promiscua sede per elusis , Urbem direptione , atque incendio de sor. mage . Et quidem anno 923. eodem Sigonio teste, suit iterum obsessa a Rodulpho , qui quoque non potuit eam subigere ac , ut meminit laudatus Ughellus, suit suffectus in Episcopum Papiae Leo Ordinarius Canonicus
Cathedralis, & anno 929. Innocentius . M nasterio etiam S. Augustini in Caelo aureo anno 926. ab Hugone Imperatore suerunt confirmata omnia privilegia relata a Pen. notio in Historia Canonicorum Regularium lib. I. cap. 6 o. cui adhaeret P. Ber retia in
123쪽
88 GYMNAs II TICINENS Is Lychno g. 3. n. 32. Haec autem omnia verisiis militer evenire non potuissent, si tota sitisset diruta , atque succensa , ac soli ducentum Cives seperfuissent. Quinimmo Urbs haec ianno 96 I. Othonem Magnum recepit, qui Regiam a Berengario dirutam restauravit, lteste Sigonio de Regno Italiae sub illo anno.QUO tempore crisiim numisma rotundum quod mihi nuper cum aliis comunicavit Syrus
de Rhaude grammatophylacii Papiensis Urbis Sistos, Patriae , ejusque gloriae amantissi,
Et anno 97s. recepit Othonem II. qui postea adsuit disputationi Otrici, & Gerberti, cujus meminit Hugo Abbas Flaviniacensis, in relato Chronico Virdunensi apud Labbeum a. P -, inquit, Remensis Adribero Romam cam Gerberto triebario Ticini Otricum , cum
124쪽
HIs TORI Q g, Augusto reperit. Et paullo infra. Et quia annil superiore Otricus Gerberti se reprehensorem ini quadam figura eam multiplici diversarum rerum distributiose mos'averat , iussu Augusti omnes Palatii sapientes istra Palatium eo
i lem sunt , Archiepial Icepus quoque ,
abbate Dervensi, o Scholasticorum nu- mersi non parvus, o coepta disputa-
125쪽
La rastus Papiensis Magisser emniam sua alaris doctissimus Parisienses Scholas a Petro Pisaxo institutas, restaurat circa auis num a XXX. Papiae Anselmum de Badagio, deinde Aleis xandram II. Pontia sicem Max. discipulum ha . buit.
Tot aerumnis praeteriti saecliti, quamis
vis vastata fuerit Urbs Ticinensis, suum tamen splendorem Universitati nunquam defuisse , palam esse arbitor . Nam circa annum M XXX. floruit Papiae Lan-francus ex ipse Urbe oriundus, ut docet Henricus de Knygion lib. a. de Eventibus Angliae, Matre Coza , & Patre Humbaldo, qui erat ex insigni familia Beccaria , ut volunt Stephantis Marinus in Imaginibus Beccariae Gentis pag. 2q. edit. Ticinens. MDIIC. & Marcus Antonius Scipio Placentinus in libello italico Vera Ragione di Stato pag. I 37. . Hic in Theologia , Sacris literis, ac philosophia su
126쪽
H I s To R I A suo tempore omnium doctissimus, & subtialissimus, ut probant eiusdem opera , de quibus etiam mentio est apud Petrum Ricordati in Historia Monastica, postquam Papiae scie tias docuerat, ivit Parisios, eoque literas sub Karolo Magno a Petro Pisano Papiensi magistro delatas, alter Papiensis magister revocavit, illustravitque. Quamobrem Malmesburiensis in lib. I. de Gestis Anglorum Pontificum, de eo inquit. Is gente Longobardus , non adeo abiecta, o obscura progenie oriundus erat, sed perinsignis , liberales artes , quae jamdudum sorduerant a Latio in Gallias vocans , acumine suo expoli Dit. Papiae celebrem discipulum habuit Anselmum de Badagio Mediolanensem, qui postea ad Pontificatum evectus sub nomine Alexandri II. quum Lansrancus, jam consecratus Archiepiscopus Cantuarie sis Romam prosectus esset propter litem cum
Thoma Eboracensi Archiepiscopo, et e throno assurexit , & ipsum , ut legitur in Vitis XXIII. Abbatum S. Albani, excepit his Verbis . Assurgo tibi tanquam Magistro,-deosculor tanquampadagogum, se non tanquam Archi-pra lem. Suppar Lanseanci suit Guido Langobardus, ut scribit Bulariis de U niversit. Parisiens tom. I. pag. ε s. qui obstitit, ne in
127쪽
sa GYMNAs II TICINENfrs. terdicerentii r Sacerdotibus conjugia r de quare idem Bulaeus pag. 424. haec habet nor so mittenda. M vero interdiceremur Sacerdorum conjugia, obstitit Guido Medioianensis Prae. δει nobiliam favore subnixus contra Papam , o Cives, qui i ames illas nuptiar detestabantur. Eoque res processi I, ut coniugati Sacerdotes non amplius publicὸ sacrum facere Mediolani auderent , sed in loco quodam , qui Pataria di .cebatur, facere cogerentur. Vnde a pueris Pa. rarisi dicti sane, o hine fluxit haeresis Patari. aeorum. Nam Guido in sua senientia obstixatus apud Fontanetum is agro Novariensi ex con-θη , cor mente orum Coepiscoporum cieritisaexores habere permisit ,sicque omniam bonoram odium infe concitavit.
Hoc vero saeculo, & pluribus superioribus Jus Civile in Academiis non floruisse certissi- amun est , cum prorsus esset deperditum . occupata enim Italia a Vandalis, mox ab Herulis , & Thuringliis , deinde a Gotthis oppressa, delituit ius civile, donec regnantibus Innocentio II. Pontis. Max. & Lothario II. Caesare, in bello, quod acriter gerebant contra Rogerium Normannum , qui se utriusque Siciliae Regem appellaverat , Amalphi, scii Melphi Urbe Apuliae inventae sunt juris
128쪽
His ΤοRIA. 93Pandectae silpra omnem memoriam diu ibi servatae; Quae volumina ab Innocentio , &Lothario Pisanis , quia classe eos adversus Rogerium juviisent, tradita sunt ό e usqu is donationis per Lolliarium collatae habuisse Pisanos instrumentum, plures a firmare, scribit Jacobus Gottostedus in Historia Iuris
cap. IX. quod etiam tradit Pangi rolus de Claris egum Interpretibus lib. I. cap. III.
Hinc Pisis prim sim explicari coepit jus civile ab Irnerio precibus Mathildae Comitissae Tusciae , quod ex Abbate Uspergensi refert
Gottosredus , licet aliis placeat, Irnerium a jussu Lotharii jus civile explicasse primuin si Bononiae: qua de re plura Nicolaus Ciseerus in Oratione de Veteribus Ietis, & Pangiro-lus eodem cap. III. ac cap. XIII. Non tamen
sine legibus , licet Barbari imperarent, fuit Italia , sed locus fuit legibus Salicis , Burgondiorum, Visigotthicis,& Langobardicis,
quas exhibet Corpus Legum Antiquarum collectum a Friderico Lindembrogio ; &quamvis apud Romanos servatae fuerint Romanae leges , hae tamen non erant illae a
Justiniano in ordinem redactae, sed Epitomaquadam Codicis Theodosiani, adiectis nonnullis e Gregoriano, Hermogeniano, Paulli
129쪽
ς GYMNAs II TICINENS Issententiis, Vulpiani regulis, & Gaii Constitutionibus, utebantur. Nec de aliis legibus Romanorum puto intelligendum esse Gotto. Dedum in Prolegomenis Cod. Theodosiani tom. I. pag. CXCI. dum, ibi pluribus Cassiodori testimoniis leges romanas viguisse, testatur sub Theoderico. Jus tamen Canonicum sub Karolo Magno valde floruisse , apparet ex Capitularibus ejus, ubi plura Sacrorum Canonum loca commemorantur ; &praesertim in Capitulari II. anni DCCC II.
relato a BaluZio tom. r. col. 37S. ubi nu. 2.
haec adsunt. De Episeopis reliquis Sacerdo ιιbus, si secundum canonicam institutionem vi. mant, ct si Cauoηes bene intelligant, or adimpleant. Qimd etiam anno 77 . ut legitur apud eumdem Baluzium col. I93. nu. XU. justinax fiterat decernendo, ut si, qui Episcopi Can num contemptores existerent, ab ossicio proprio submoverentur : Et idem in aliis Capitularibus denuo praeceptum, ut in lib. 7. e rumdem apparet nu. XVII. Nec minor Sa-Crorum Canonum cura sub Karolo Calvo rnam continuo eorum reverentia, & observantia statuta legitur; quousque sub XII. saeculo canonici juris gloria increbuit, compilato corpore Canonum Pontificiorum, & Ecclesiasti
130쪽
corum , studio Gratiani Bononiensis Monachi : quod Eugenius III. Pontifex Maximus in Scholis publicis, & generalibus tradi jussit; Tunc Theologiae proselibres inter se disti gui coeperunt nomine Canoni starum,&The logorum , quod in Academia Ticinensi, ut in
aliis evenisse credendum eth. Hoc etiam tempore,promotionum ritus ad
legalem lauream initium habuit. Nam, licet aliqui putent, morem creandi Doctores priis inlim extitisse sub Augusto, a quo legem latam ferunt, ut si quis vellet jus profiteri facultatem a Cesare impetraret,ut post Cor sium, M. Stephanum, ac Iacobum Midendorispium scribit Theodorus Hopingius de jure
Insignium cap. 2. n. I98. tamen verior opinio est, nostrum promovendi morem institutum
fuisse Lotharii temporibus, quum coepit ira.di ius civile r in qua sententia aliis relatis est laudatus Hopingius. Etenim Veteres satis habebant, ut quis Patroni munere iungi ponset, apud Praesidem Provinciae se cohortalem non esse, seu Apparitori Praesidis non obnoxium doceret; tum Antecessor a quo suerat in iure instructus, illum juris peritiam callere iurabat s quod comprobat Guidus Pan-zirol. Thesaur. Var. Lection.lib. I .cap. XXIII.