장음표시 사용
381쪽
AD LIB. XI. ANN. C. CORN TACITI SI Imillia in eo lustro censa fuerint nemo prodidit. Plura ceri fuere, quam priore lustro, Civitate Romana a Claudio et Nerone intemperantitis, quam ConSultitiS, Vulgatu . A. U. C. t OU4. Decius censuram restituere Voluit, magnoque apparatu censorem fecit Valerianum. Tr0bellius Pollio in Valori uno, a P. I et II. At Cura haec inutilis, cum omnes orbis Romani incolas Intoninus Caraculla cives Romanos fecisset nec ulla jam esset censoria castigatio, quae publica delicta emendare posset. Cum haec dissertatio Fustis Capitolinis ut plurimum uitatur, eorum computandi rationem sum Secutus. Ab his lustris diversum est Augusti edictum, ut describeretur universu orbis.' LuC. ΙΙ. .
CAP. 6. Facilitate didieriorum. Puteolanus et recentiores adiuterorum Emendandum adulteriorum optim vidit Ill Hiietius. Sic quoque habet editio princeps innuitque Dio LX. p. 686. De his ver Messalinae adulteriis horrenda memorant Juvenalis, VI. III et Seq ejusque Scholiastes. lin. X. 63. Aurel. Victor in Clutid. Senectam principis opperirentur. SS. et ichen Senecta Principis opperiretur. At clam in editione principe sit operirentur, rect emendavit Puteolanus, Senectam Principis Opperirentur. Summa adeptus. Errat Cl. Eruestus, qui ita legi in editionibus omnibus ante Rhenanum scribit. In MSS. et editionibus veteribus summam adeptus. At Cum duriora Sint summam adeptus, Sperneret adulteram, cum Beroaldo et recentioribus edidi summa. CAP. 27. Sub sse Forte an nupsisse, inquit ipsius id est, solemni luteo flammeo, qui mos novi nuptis, faciem Vela Sse. Sub sse intelligit ronovius, quasi essalina subierit Cerba, quae auspex praeivit. l. Chimetio sub Isse idem est, a Capitolium aScendisse. Sed subisse videtur esse vox nuptialis ; quod postea et
Lipsi placuit. CAP. 27. Dum histrio cubitidum Principis persultaserit. Locus omnino corruptus in SS. Alii dum instruo cubiculum Principis eiultavero sic et editio princeps Alii dum industriu
382쪽
cubi inhim Principis occulit adulteros, ut et Puteolanus. In S. Boii l. iam cliptum osset, dum industruo Librarius margini adjecit, dun intus tuus cubiculo Principis. Felicior sane Frunciscus I ledicis, qui cum in S. Flor legeret dum histris eau tacero, naelius divinavit, dum histrio cubiculum Principis perstimiat erit. Quod Pichena ceterique recentiores recepere. Propersulto terit tentabat Cl. Chimetius insultat. Si mutandum, mallem insultaterit. At aeque probabilis edice emendatio. Sed eicidium. In S. Flor. Sed et scidium. Unde ichena sed discidium. Melius ceteri sed excidium. Pi mentis. Ita SS. Male uteolanus juventa. Supra mplerisque S S. dignitate forrina. Bene ipsius et recentiores dignitates0rmoe.
CAP. O. Quod ei Titio Vettios. Nihil in Taciti libris huc
oratione corruptius. SS. Vatic. 863 et 864. S. Flor et editio Princeps, Quod eici Vecticis Lucio dissimulatisset. S. Bodi et Puteolanus, Quod ei cis Vectium Plancium dissimulatisset. SS. Vatic. 958. Hari et des cis Vectium Plaucium. M S. Agr. Quod Cicios, Vectio Plaucios Cert emendandum Vectios, Plautios. Sic infra Tacitus, Annal. XII. O. multos
posthac et Vedios et cetera equitum Romanorum praevalida nominureserre nihil attinu rit.' Cicios autem, aut Cincios, ut divinabat Heliasius, nemini notos, sanus quisque amandabit. Haesitandum
dumtaxat Tilios inter aut uilios, Titium nempe Procul im aut Suilium Caesoninum, Messalinae libidinibus sumosos de quibus
infra Cap. XXXV et XXXVI. Titios, quod ad codicum scripturam magis CCederet, antetuli. De Vectiis ver et Plautiis vid infra Cap. XXXI et XXXV l. Postea edidi nec nunc Silio dulteria objecturum. Haec enim Silium spectunt, non ver Messalinam, ut vulgus interpretum existimavit eos decepit PuteolanuS, qui edidit nec nunc adulteria objecturum. Deesse Vocem unam monet Cilitio princeps vitiosa licet, in qua nec non simul adulteria objecturus Corrupta sane VOX Simul, cui Silio substituendum clamat ipsa narrationis series. Domum autem, Servitia, et ceteros imperatoriae fortuna pariatus Silium a Messalina accepisse dicetur iusta
383쪽
AD LIB. XI. ANN. C. CORN TACITI. 373
cap. XXXV. Denuun ut Sana foret reliqua orationis pars Vulgata adlui haec fuere emendanda, Frueretur immo iis, et redderetria orem, quae Puteolanus invexit. In editione principe et plerisque M,S libris rueretur immo et his redderet. Melius S. Reg. et is redderet. Nam cum librarii saepe et atque ut Confundant, manifestuni est, ut orationis conclusio digna sit Tacito, emendandum, rueretur immo. At is redderet uiorem. Haec jam longuora Sunt, quam ut, quae alii Ob8cur falSdve commentati sint, huc
Fortunae inrasus. Ita editio princeps MSS. Hari Bodl. Jes. Gueis et Puteolanus, appar&lUS. CAP. l. Potissimum amicorum. Vel Tacitus omiSit quemque, ut citatior ore narratio, vel emendandum potissimos, ut multi ante nos observavere. Proculdubio legendum potissimos. Nam dinos nominatim concilio interfuisse refert Tacitus, et paulo p ,st
subjungit, celeὶ circumstrepunt Rep. et XIII. 247. Certatim ceteri. Ita S. Reg. et editio princeps. alὲ Puteolanus et recentiores tum certulim . Abest etiam certatim a II S. Bodl. Sive ceperat. SS. Reg. es et editiones veteres coeperat. Recentiores ceperat. Nec male. CAP. Q. Lucullianos in hortos. SS. et editio princeps Fucillianos Puteolanus Lucilianos Melius ceteri Lucullianos. Consilium erimerent. Ita ΜSS. Flor. Reg. Bodl Bud Guelf. Agr. editio princeps, Ernestus et alii. luteolanus adimerent. Eripiuntur. In S. Reg. Xpuuntur. In editione principe reperiuntur, unde Puteolanus XCogitavit eripiuntur Forte melius cipiuntur, quod et Ernest placet.
CAP. 33. Et P. Largo Cacind. Edidi et, uta in S. Reg. legatur P. Lurgo. Non crediderim emendandum C. Largo, ut hic Largus idem sit a C. Largus, qui consul fuit cum Claudio A. U. C. 795. At cum L. Vitellius hoc ipso A. U. C. 8m consul fuerit suffectus A. Vitellio, sic quoque P. Largum suffectum fuisse
384쪽
L. Vipsanio opinor unde metti ne Clutidius ad poenitentiam a
Sumitque. Ita S. Reg. in SS. Bodi insumitque. S. Flor is sumit. CAP. 34. Quin mulla cum invidiθ. SS. Bodl Jes et Puteolanus u pro quin At in margine S. Bodi quin, quod et in Ceteris optimae notae scriptis et editis libris. Sic mox Puteolanus edidit ei; auditurum, cum alii habeant igitur. CAP. 5. Quidquid habitum. l. hiffletius habitum non Culpabat; sed avitum conjiciebat, quod probavit ipsius. Nihil
Ad minas erumpentem. Ita SS. editio princeps et Ernestus. Frustra Puteolanus prorti entem. Cohortium clamor dehinc continuus. Sic libri omnes editi. In MSS. Hari. odi. Jes et Guelf. Continuus dehinc cohortium clamor. Ad aures accommodate. Messalinae ulti=n. Bene Pichena ex S. Flor. Male in ceteris Silio ac Messialinae datum. CAP. 7. Prorumpit arcissus Pichen e S. Flor. In aliis prorupit. Quὰm morti decus Rhenanus morte Melius ceteri e MSS.
CAP. 8. Ictu tribuni transflgitur Mallet Lipsius transigitur. Leet issimum fastigii ejus. Haec et colora usque ad libri inem totidem apicibus exhibet S. Reg. quem sum eCutUS. CC multum abludit editio princeps. Alii aliter Fastidii pro fastigii emendavit Ernestus. Et tu idem fastidii habent SS. Vatic. 863 et 864 et Flor Fastigii autem S S. Vatic. 958. Huri Bodl. et des. Supra Pallantem S. Flor ot recte. In MSS. Hurl Bodl. et des secundum Pallantem. Demum pro tristitiis multis, quidam
emendant flagitiis inultis, sicque legitur in SS. Vatic. 863 et J864. Allifugitiis inustis, ita quoque MSS. Vatic I958. et Bodl.
385쪽
AL LIB. XI. ANN. C. CORN TACITI. 375 Tamen in II S. Vatic. 958. supra sagitiis scriptum tristitiis. Lieditione principe tristi iis militis, iiod et Ernestus probavit. Si quis tamen malletylan istas multis, non multum repugnarem Multa sane extitere Agrippinae et Neronis flagitia inde orta, sed quae nonsuerunt inulta ideoque minime probabile sagitiis inultis. Plus tamen senssis in tristitiis multis, ut in otis explicat iura.
386쪽
CAP. 1. oelibis ites intoleranti. SS. Vatic. 1863. Flor. Reg. et editio princeps, Coelibis Cito intonanti. SS. Vatic. 1864 et 1958. Hari. odi. Jes et Phiteolaiaus Coelibi itne intonanti. ΜS. Agr. insolenti. Recte emetidavit Piclieita intoleranti. Sic enim saepe Tacitus. Jac Gronovius Perperam retinet intonanti. Opes, contendere, ac digna Editio princeps opem. SS. dignum. Sic forte Tacitus Scripserat. Opem enim pro opule=ὶ-tiam dixere veteres, ut patet e poeta, qui apud Ciceronem Tusculan. II. 19. laudat Priami domum, Ope barbarica Tectis inlatis, inquentis, Auro ebore instructam regifice. Puteolanus emendavit opes. In editione principe digna. CAP. 2. Usura in Ni itannicum. Ita Puteolanus et Recentiores. In editione principe isura Eritannicum. SS. Hari Bodi et des. murum quod non displicet: Sic enim variatur ratio.
387쪽
AD LIB. XII. ANNE C. CORN TACITI.
Stirpem nobilem. O lius posteros. Cito redundure Pinubatur Maii eius. Certe si vox illa abesset, citatior illustriorque foret oratio. laud tamen vitiosa est. Frustra ergh ni ulti litin locum Vexavere, quos inter Ilo insius, qui ita emendabat, stirpe nobilem
Agrippinani, et familiri Iuliae Claudisqrte posteros O diu gere. Nec fa mina. tum S. Iteg. postulatque narratio Libri editi ne. Ea perlae facunditatis. Editio princeps everta foecunditati. Ea perta quoque in SS. Hari. odi et des. Unde forte liclegendum ea pertii foecunditate. CAP. . uet ad eum. Quod abest a SS. Hari. odi. Jos. Gueis et editionibus Puteolani et Beroaldi. Licet non uide arrideat, nolui tamen Omittere, quod defendatur auctoritate muliorum IIS S. codicum et editionis principis aliarumque prae Stanti8Simarum. Alia clarum. Bene SS. Flor. Vatic. ipsius et recentiores. Haud ita eleganter in SS. Huri Bodl Jes Guelf et editionibus
si indita Mallet Muretus indicta. Minime tamen spemnendum indita.
CAP. 4. Serere crimina. Bene Puteolanus et recentiores. Ita
quoque emendatum in S. Vatic. 958. L MSS. et editione principe frre. Fratrumque. Sic SS. Flor. Vatic Reg. et editio princeps Ceteraeque optimae Puteolanus ut et multi ES. fratris. S. Agr. fraternum. Frater de fratre ac sorore dici jam lexicographis
aliisque multis ante nos ObSerVutum.
CAP. 5. Deductae in domum patrui restris filiae Lipsius e M S. Farnes. Sic et Flor. In S. Vatic. 1864 deducte. Ceteri
MSS. et editiones veteres deducta . . . . flia. IS consensu imparem. S. Reg. et Puteolanus OnSensu.
Copulam et deletam immorit vult Lipsius. Summumque rempublicam. S. Flor Lipsius et recentiores. Alii reipublicae. Latine utrumqUC. Censoriae mentis Male quidam tentant CaSareoe mentis.
388쪽
CAP. . Nec diu anquirendum Pichena ex S. Flor et recentiores. In SS. Vatic Hari Bodl Jes et editionibus veteribus, inquirendum. Quo rorem Imperator acciperet. In S. Flor lacuna est inter Imperator et acciperet Forte ud olim scriptum quoviorem Imperator fratris iliam acciperet. OX enim Cap. seq. Claudius, sentitum ingressus, decretum p03tulat, quo justa inter patruos fratrumque ilias nuptiae . . . statuerentur. Conjectabat Lipsius, quomodo Xorem. CAP. . . Alledius Lipsius ac recentiores. In veteribus
oditionibus alladius. Alledius forte est gulosus ille, de quo
Tibi liabo frumentum, Alledius inquit, Libγe disjunge boves, dum tubera mittas.'Ut Messalina Libri plerique editi, ut Messalina. Bene in MSS. Reg. Hari Bodl et Berouidus Messalinre; sicque emendandum viderat 1ll. Huetius. CAP. S. Ad spem dominationis uterentur. Pichena ex S. Flor. Haud ita bene in aliis S S. et veteribus editionibus te
CAP. . Promissis inducit. Sic SS. Vatic. 1864. Reg. Corb. et editio princeps in S. Vatic. 863 inducunt, Sed Supra emendatum inducit, quod et uret placebat. elius enim ad Agrippinam, quam ad Agrippinam ejusque autores reseras. S. Vatic. 958. et Puteolantis inducunt. Oraretur Claudius. SS. Flor. Vatic. 1863 et 1958. et Bodl. in margine. Non recte in quibusdani SS. et editione principe
389쪽
AD LIB. XII. ANN. C. CORN TACIT L 379
CAP. O. Accedere adversus. SS. Vatic Flor. Reg. c. editio princeps Ryckius et recentiores Puteolanus, S. Bodl. o in naargine S. Vatic. 958. accer Sere. Aellis Difausti f. n J IS. Vatic. 958. Gellisque infaustus Sed que Supra scriptum et recens additum. In S. Agr. Gellitii faustus, quod odio et Lipsi placet, nimio, ut opinor, antiquitatis studio. CAP. II. Quanto ignara. Ita SS. Vatic Reg. et editio princeps. In SS. Farnes et Corb. ignota. S. Hari et Puteolanus crvoratiora. S. Jes ignorantia. S. Guel f is orantiora.
Ac tamen ferenda. Editio princeps attamen Melius disjungerentur, at tamen.
Datum post haec . . . Euphratis optime S. Morb. oditio princeps et recentiores ale ΜSS. Hari Bodi des et Puteolanus, datam. Post hor C. Cassio, qui Syriae praeerat, deducere juvenem ripam ad Euphratis Dbet Pro post haec in editione principe posthisc. CAP. Q. Cassius ceteros praeeminebat. l. Cellarius in notis ad Plinium, VII. I p. 24. putat Cassium hi in eumdem esse, de quo Pomponius Digest. lib. I. it. 2. de origine juris.' Leg. 2. Sabino successit C. Cassius Longinus, natus ex silia Tuberonis, quae fuit neptis Servii Sulpicii, et ideo proavum suum Servium Sulpicium appellat. Hic consul fuit cum Quartino temporibus Tiberii. Sed plurimum in civitate auctoritatis habuit, e usque
done eum C. Caesar civitate Xpelleret. Expulsus ab eo in Sardiniam, revocatus a Vespasiano diem suum obiit.' Hic teste Plinio VII. p. 24. Cassianae scholae princeps et parens fuit.VAt, si revocatus est a Vespasiano, diversus est a Cassio, quem Syriae praesidem hic memorat Tacitus. Ad hunc ver,pertinet hoc, aut Priore anno usus Antiochenorum nummus ex aere mediocri,
390쪽
d quod Iarduinus Selacta opera, P. 22 et 624. Im P. CLA CAE. A, GER. Cupito latuit laureato EX aversi parte in corona EIII KAΣΣIO ANTIO XELὶΝ T. q. id est, sub Cassio Syriae priΡside utinamus Antiochenorum uiuio perse Antiochenae XCVI. Quae cum ab Octobri A. U. C. Oct incipiat, annus 6 in A. U. C. Sol et Oe incidit, a C. 4 et 49. SS. Hari Bodl. Jes et oditiones veteres prceminebat. SS. Reg. Vatic et editio princeps ceteris pror erat. A Gronovi et recentioribus editum pretminebat ex usu S. Elor. I mili Cossi ratus. Forte Tacitus omiserat ratus Cerihabest ni SS. Flor Ileg et ditione principe. Primus edidit Pute
Reique Arabum Abgorus. In SS. et ditionibus veteribus Acbarus, vel burus, aut Abbarus alipellatur. Emendandum Alaurus, ut docent uuini Abgurorum regum, quo videa apud eruditum Enyerum, sistoria Osrhoen et Edess. nummis illustrata. In iis passim occurrit ABI APO S A SIM Er Abgorus er Hic vel o Abgurus, de quo tum Tacitus est Maianu bar Abgar,
1ilius Abgari hi homo, id est Abgar nigri, de sua in Christuna
notissimi, et ab Eus bio in Historia Ecclesiastica, 1. 3. Celebrati simi. Multa quoque de eo reperias apud Mosen Chorenensem, II istoria Armeniucti, II. 25 et seq. Sed neque ejusdem antiquutatis, neque ejusdem auctoritatis A virtute uterna degener Abgurus, lius fuit onmium hominum sceleratissimus, teste
PrOCOPio, P. II S. νοσιωτατος γεγονὼς παντα ανθρυοπων. CCConfundendus Cum frutre a Successore suo, paternae religionis
aemulo, de quo Cedrenus, p. 77. Abgarus autem dicitur rex Arabiim, id est, dessenorum. Cum enim Arabes Scenitae Mesopotamiae Australis partem tenuissent, tractus ille terrarunt Saepe appellatur Arabia Sic enim Plinius, v. Arabia, supra dicta, habet oppida Edessam, qui quondam Antiochia dicebatur, Callirhoen a fonte nominatam Curras clade Crassi nobiles.' Vide Dayerum libro cit. p. 35 et seq. arduinus ver minime audiendus, qui tu notis ad Plin. Mai. 16. pro Abgarus enaendunduin Gabbarus conjeCtat.