장음표시 사용
31쪽
fuerit, ubi Grammatices ratio postulat, poterit. Tom. IV. pag. 609. in sententia quid reprehendam, non habeo. iii error uret cum mullis, etiam Latine docti Ssimis, communis est. Nunc, post ErneSti hac de re disputationem in Praefat. ad Ciceronem, nemini dubium PSSe potest, quin scribendum sit in sententia quod reprehendam et c. ' DiX de prima caussa Mureli sormulis ivpographicis repetendi. Allera haec est. Complures uret libelli sic evanuerani, vix iam ut comparerent duorum mnium cum p0S Iongam investigationem copiam nactus esSem, nihil antiquiu habui, quam ut cos seni-piternae oblivioni, in quam, Verendum erat, ne caderent, hac nova ditione riperem. Initium eorum colligendorum factum erat Ingolstadii, auctore Marco Vesiero, praestantis doctrinae viro, qui Murctuin Romae docentem audiverat, teste Marco
Λntonio Bonciario, qui et ipse Muret disciplina usus est Epist. IX. 12. Mureli autem puscula partim edita, partim
inedita, per hanc occasionem ad Ingo stadienses pervenerunt. Andreas Schottus, Vir non ille quidem exquisitissima doctrina praeditus, sed iterarum iuvandarum studio nemini secundus, cum poS Mureli mortem Romam venisset, Mure-
lina necdota, in his quatuor libros Variarum Lectionum, de quibus mox dicemus, sibi vindicavit. Cuius rei uolitiam debemus Mureli discipulo , Iosepho Castalion Observ. Decade VI cap. 2. Reversus in patriam Scholius, haec nec dola
M. Velsero, cuius tum summa in literis erat auctoritas, edenda commendavit qui exquisitiorem eorum partem , Variarum
Lectionum libro IV et 0bservationes Iuris ipse in lucem emisit Augustae Vindelicorum a. 1600. . reliquam partem II lagoisladiensibus edendam concessit. Quibus il licuit omnium plenissimam rationum, pistolarum et Hymnorum ditionem prodere ex ossicina avidis artorii a. 1592. quamvis homo obscurus Ioannes Croessellus , qui huic ditioni prae- salus est nec Seholt nec elseri, per quos ditio sic locu-
- Tu vero cave adse iiii alis. Vid. uni pl. Gramin Lat. q. 510. Sq. et inprimis Matthiae Excurs de usu ut exact. Iunii norun , d
adn. R Or pro tosc. Ainor. g. 44. Et neter ad 1. de OIT. . . T. iiiii t vana in fri est ii Aoutationen osse, et quae Ori aut aruli non habeo vilo dicam, non ube quid dicam statuatur disserentia, per Spicue, ut solent, docuerunt FR. .
32쪽
pletata videtur, ullam secerit mentionem. , Hinc Ingolstadienses curam Suam adipuscula edenda converterunt: decennioque post a. 1602. . duo volumina apud Adamum artorii unprodierunt, quorum prius, editum 2 . Aprilis, complectitur Commentarios in Aristotelis X Libros Ethicorum, et in Oeconomica, opiconum libri septimi, et in eundem Aleaeandri Aphrodisiensis commentarii interpretationem, Commentarium in Lib. I. et II. Platonis de Repub Notas in Cyropaediamet Ἀναβασιν enophontis posterius, editum Kal. Dctobribus, NI Commentarium in I. et L. Librum Rhetoricorum Aristotelis, et eiusdem interpretationem e Graeco, Librum singularem in primam quaestionem Tusculanam Ciceronis, Notas in III Libros de infletis, et in V de Finibus in Orationem pro Deiotaro, Commentarium in Catilinarias. Biennio post a. 1604. accessit tertium volumen, continens Commentarios in Vlibros Annalium Taciti, et Notas in Sallustium. Singulis voluminibus bibliopolae nomine, praemissa est dedicatio, di- Sertam habens professionem, illa puscula Scholio et Velsero
accepta reserenda esse. Dedicatione prima: Haec ipsa elegantissima opuscula, quae hic tyyis oecus damus, Peric-rant, nisi illa Andreas Schol tus, Societatis Iesu, uret admirator, eae sparsis schediasmatis, quorum multa ipsius Muret manu rarata erant, collegisset, thesaurique loco con-gervasset. - Quae bono publico literario hic damus, si non emendatissime, ut voluimus, causSa est, quod var8a folia III Sibyllae fuerint, male habita, lacera, XESa, uno Erbo
iamiam interitura, nisi, de quo diaei, Scholius, et nobilis amplissimusque dominus, Marcus Vel serus, Duumvir Augustanus, illa ab interitu indicassent. Dedicatione secundat Posthum a Mureti suppeditavit nobis Libliotheca Marci Velseri, reipublicae Augustanae Duumviri. Denique dedicatione tertia : Andreas Scholtus , AntDemianus, Societatis eSu sacerdos, qui Pleraque opera Mureti, necdum in lucem edita,
POS excesSum suctoris, eae ipsius adversariis eruit, et, utconServarentur, Fecit. Eas autem dedicationes Scriptas esse SuSpicor a lacobo rei sero lum Prosessor in Academia n-gulsi adiensi, qui Nure linis pusculi. inepte indiecit Notas et
perae pretiit erit conferre thrum hunc aliarem litterar. 4ntei erra. 7s T. n. cXta pag. 4. 34 sq. A. 1798. n. LX l. Pug. 635.
33쪽
Varias Lectiones in Georgiuna Codinum Curopalatam de QR-ciis Palatii Constantinopolitani, item Faculam Georgio Co-dino Curopalatae accensam quarum Notarum auctorem ret-
Postrangolstadienses a. 1727. ad Mureti per colligenda
animum dies t Bibliopola Veronensis, Io Alberius I umor XIV manuS, neScio quo adiutore usus, quem et Vita Muret et Dissertatio de eius operibus et ditionibus satis ostendunt saluum ineptumque hominem fuisse. Habuit tamen a Viro doctissimo Ioanne Baptista Recanato eXemplum Aldinum rationum, in quo Muretus non solum rationeS, Sed etiam additam Urationibus versionem libri . thicorum manu sua castigarat duas correctiones in ditionem nostram recepimus. Idem promisit, se similes uret emendationes in Carmina daturum. Sed res non apparet. Omnino tota ista ditio Veronensis, quinque omis in sorma octava constans, et sordide EX USa St, et negligenter curata, et, cum titulus Mureti pera omnia promittat, vix dimidiam perum partem exhibuit. Ex 0pusculis tribus Ingolstadiensibus, quorum Summa rarita est, ei non nisi unum volumen ad manum fuit. Cumque desperasset, sibi duorum reliquorum copiam futuram, ditionem inchoatam xv destituit, omniumque exspectationem decepit. Multo diligentius partes perum, id est, rationes, pi Stolas, Carmina, curarunt eruditissimi viri, Iacobus homasius et Ioannes Chec-eotius, ille Lipsiae a. 1672. hic Patavii a. 1741. cuius etiam Editio commendationem habet ab ineditis quibusdam in lucem vocatis. Utriusque Praelationes, bonae frugis plenas , ' huic Editioni praemiSimus. Nunc de singulis partibus, quas ditio nostra comprehendit, proprie dicendum St. Primo loco positae sunt Orationes, ad ditiones Aldinas, et optimam illam Ingolstadiensem studiose a nobis exactae quibuS, OStra demum aetate, luculenta lacta est acceSSio. Namque heccotius earum numerum
auxit una integra, dita illa quidem, Sed paucis cognita et alterius ineditae si agmento . Utramque reperies om. I. pag. 363. huius ditionis Brevi post Petrus Lazerius om. II. Misce
Nimis tamen verbosa est me cotti, longe elegantior et magis Latina Thomasii praefatio. Ceterum mihi multum quaerenti non contigit, ut heccotii librum ipsum adipiscerer Thomasti editione usus sum illa, quae a. 1698. emissa est FR.
34쪽
xvi laneorum et Iss. Libris Bibl. Collegii Romani Societatis Iesu, alia duo Fragmenta rationum ex M. protulit. Quibus, quoniam ageria nil liber Serius ad nos pervenit, locum dedimus in Auctario perum Mureti, Ioni. IV pag. 598. ' Epistolas locupletavinius undecim ad Lambinum scriptis, de quibus quod scire necessc est, diximus ad Tom. I. pag. 377. )novendecim a Lageri l. c. editis, et sex per aliorum libros sparsis, quas in Auctarium perum ona. IV pag. 582. coniceimus. '' Earum indicium nobis secit vir eximius, et de hac Mureti ditione praeclare meritus, Iacobus Morcilius, quem ex literis ad nos datis et lium anitatis studiis perpolitum, et vix eredibili historiae literariae scientia praeditum cognovimus ut
Bibliothecae D. Marci talein tam omnibus numeri absolutum praesectum iure gratulemur. Removimus autem ex Muretinis epistolai Pauli Sacrali, quas addiderat Thomasius, correctas xvir illas quidem, ut suspicari licet, a Mureto, Sed rerum inanes, nec magnopere dignaS, quae legantur,' aut requirantur.
I pistolas I om. . pag. 653. excipiunt Iuvenilia ad ditionem Parisinam a. 1552 f eXpressa, si item Poemata varia ex ditionibus Aldinis, pag. 33. quibus quatuor ineditas Elegias, in his illam prope divinam ad Io Bapt. Amaltheum,
adiecit Checcotius Tom. I. pag. 783. t iambicum carmen Lagei ius otii. IV pag. 618. Nos quoque duo Fragmenta legiarum Tom. I. pag. 88. X S. protulimuS, tum immemores, ea iam X lare in Commentar in Aristotelis thica Tom.
Ill pag. 296 454. homasius habuit Carminum ditionem Aldinam a. 157b. 8. plures legias, quam in ceteris Sunt,
LaZeriani libri usura magno opere desiderabilis mihi qui dem concessa in suit; neque in Bibliotheca Regia Dresd neque in ulla ipsiensium exstat. FR. Additae sunt etiam quattuor Lambini ad Muretun scriptae, quibus nunc accedit quinta, Dag. R. 402. exti R. IIas epistolas pariter ac duo Fragmenta ration uinci de
quiluis modo dixit Rulin konius, X Auctari operum in II. d. Ostrue Ol. transtulinius FR. R. ex ossicina viduae Mauricii a Porta FR.
l: Ad Parisinani acta est illa Iureailium ditio, quae prodiit a. 1590 8. Burdi Pomeraniae, ex ossicina principis ita id novisse
dierit neque digna iudicavprit quae reciperentur in libb. II carni in uni postea in Italia d. FR.
35쪽
exhibentem. In quibus cum homo ristioris natura versus quosdam molliculos et parum pudicos reperi SSet, ea carmilia
Editione sua nimis severe exclusit, et mihi, qui nihil, quod
a Mureli manu prosectum esset, praetermittere StatuiSSem, De-XVIII
cessitatem imposuit illius ditionis diu et frustra quaerendae. Ex qua landem inventa Cl. Morellius Elegias, quibus om. IV. pag. 612. locus datus est, pro humanitate sua descripsit. )Ceterum, si Muret numeri non tam leniter cadunt, quam Flaminii, aut uolsae, id Latini sermonis munditie, qua plerosque
recentiores Poetas vicit, facile compensatur. In Catulliano quidem genere Sic Xcellit, ut Ioanne Cotta excepto, parem habeat neminem. Si quando in metri ratione lapsus reperitur, culpam sustineant pravae Veterum Poetarum ditiones, a quibus in fraudem inductus est. os errore cum in exemplo Suo notasset Laur. antenius, legitimum Sonum digitis et aure
callens, facile ab eius humanitate impetravi, ut illas Notas huic Praesationi subiici pateretur. φ)Sequitur, ut de Phidiaco opere Variarum Lectionum dicamus. Earum libri Il primum prodierunt Venetiis 1559. 4. deinde libri XV Anioemiae apud Plantinum 1586 8. IN Reliqui I quomodo, post Muret mortem, ad Scholium, inde
ad Velserum, eorum ditorem, pervenerint, cum Supra dictum
sit, nihil attinet repetere. Illos IV libros cum superioribus XV deinceps Ianus Gruterus intulit in Lampadem Criticam Tom. d. pag. 1154. Hic si Criticum agere voluissem, saepe mihi' quaecunque uret carmina in Auctario operum ureti
Tom. V. pag. 612 - 618 legebantur, in II meae d. Ol. recepta sunt i R. Ego eis locis adscripsi, ad quos pertinerent. Praeterea autem noVae eius generis accedunt adnotationes obbii, collegae amicissimi et ruditissimi, de quo mihi eadem praedicare merito licet, quae de antenio suo praedicavit Rulii Lentus FR.
His Intverpiae 1580. . repetitis uret permissu Chr. Plantinus addidit septem novos FR. A. 1604. Sed idem omisit Mureti ac Velseri praefationes. A Grutero autem inquit F. A. Ollius, qui ipse itum Varias
Itiectiones et Observationum iuris ubi uni singularen edere coepis-sPt Halis Sax. a. 701. hoc consilium postea biecit, ita ut per triginta septem annos duodecim modo libri ut, o diti haberentur, donec Vir eruditissimus Dan. Huldi . apsius derelicti peris cura Suscepta editionem novam , superioribus accitratiorem, ab illo inchoo' tum, ab8olvit, recognspit, animadversionibus atque ivdicibus instruxit, Halis Sax. a. 1828. o liber editus est adeo immunde et sordide, qua chartum, qua litterarum formas et atramentum, ut quantum alli-
36쪽
res ipsa copiosam materiem dedisset Sed talis disputatio non congruebat huius dilionis consilio. Scholis in Ciceronis Catilinarias et Philippicas, Terentium . Catullum, Tibullum Propertium, Horatium, ex Ddinis, quoad eius fieri potuit, dilioni luis expressimus φ. Τcrentium antequam Murcius totum Venetiis ederet, Parisiis a. 155 1. prodidit Scholia quaedam in Andriam et Eunuchum, ab ipso Tom. II pag. 662. commemorata quem libellum inventu rarissimum nunquam vidimus. At vidit Morellius V. C. quem XX fugitivorum, ut vocantur, opusculorum nihil sugit. Libellus acit ipsius scriptoris nitor, tantum istarum rerum meditas absterreat. Quod vero idem Olfius ait praefat. pag. Vill. post Cruter nulli in Variarum Leci editionem seorsum factam esse id redarguens arditius in litteris ad me scriptis laudat editionem Palis iis emissam, cuius haec est inscriptio M. Ant. Mi reti Variarum Lectionum Librio V. addita Graecarum citationum latina interpretatione Parisiis apud Michaelem inellium. 1622. S. Vid. Catulog. libror impress. ibi. Reg. Paris Helles Leti res. Om. l. pag. l. num 300. Praeterea quae pud Faesium praestat. l. l. pag. Vlli. Inemoratur editio Lugd. apud haeredes Guillelmi Rouilini, eam nardi lius suspicatur nam pro Prio se dicere posse negat eundem esse, quae in Olten. Lex Anti barb. Om. II. pug 337. d. erol. 1780 laudatur Lugd. 1594. 12. R. vi Scholiorum in Terentium illa censetur Optima editio, quae prodiit a. 1575. . Venetiis p. Ald. cf. Ehert Lex Bibliogr. l. Pag. 907. n. 2500. quam nonduiti dicere possum num adhibuerit Ruhnkenius Scholia vero in Ciceronis Catilinarius idem iuxta cum Ingol stadiensibus et Graevi ex ditione Voneta a. 1557. . opetiit, cuius haec est inscriptio M. Antonii Muret ad Leonardum Mocenicvm , Patri i tm Venetum, rationum Ciceronis in Catilinam Explicatio Venetiis Ioan Gryphius acti debat, D LIII. Sed Plenior est et militia locis a Murpto ipso aucta et emendata, vid. La Zer. Diati . de Vita et Script Mur pag. R. 35. quae Parisiis a. 1581. . prodiit M. Antonii Muret ad Leonardum Mocenicum, Patricium Venetum, rationum Ciceronis in Catilina explicatio. 'arisiis Apud Robertum Coulom hel, i ad D. Ioannem Lateranensem, in idina Bibliotheca M. D. LXXXI. in quo libro quaecunque a
Nureto addita sunt ni it mendata, suo qua Equ loco reponeritur. iamque eruditissimus idem iii humanissimi is vir Rardilius, cui nihil iucundius est quam Optimas urtes s quanto nan imo studio et liberulitate potest, iuvare, quum harum editionum accuratam collationem instituisset, huius ii; illi laboris ructum ultro concedens insignino cessione editionem meam locupletavit. Sed idem itum sciret Muretiim ex pra claris libris emendasse Catilinarias necdum talluit eurum editorem varias lectiones ex utraquo illius editione in is iam sui in et nil mendanda Ciceronis vel ha illii huisse. Duili PRlectiones, quae hi rellianis discreparent, itani diligentissime et v ligiosissime notatas nil, transmisit: ita ut Oniiii 'ritariis d-d nilus et ccurato lypis describendas curabo, ita noti dubito, quin ciuicunque bona litteras antant, viri optimi in me liene viderit inninieritis ni idibus in Prum et phratidam arbitrentur. Sed Praestat Silure quam parum dicere. FR.
37쪽
Muret inscriptus est eidem Ioanni os locando, ad quem extat carmen in Iuvenilibus Tom. . pag. 708. ubi Operarum errore legitur Costocaudo. y Brevis illa dedicatio haec est:
S. i. i. Quae eum tibi annum abhinc alterum Terentii fabulas privatim e Vlicarem, codicis mei marginibus adscripseram, G, quantum memoria resectere Potui, rogatus in publicum emitto.
Sive enim studiosis huius auctoris aliquid mea opera fieri Potest, denegandum id eis non puto sine minus, at Crisfacilis chartarum aliquot futura iactura est. Hoc autem, quicquid est tibi dicatum Dolo, ut intelligas amicorum etiam
absentium memoriam a me studiosissime coli. Vale. Lutetiae s. Sept. Ool.
Ipsa autem Schosia, quae Muretus maturiore aetate casti XXΙgavit, it in pluuiorem erentii ditionem traduxit, non tantipulabamus hic repetere, aut, in quo a posterioribus differrent, indicare. Seholia in Senecam non ex dition Romana, Mureto mortuo, per Franciscum encium curata, quam in ipsa Italia rariorem esse, testis Si Checcolius in Praefat. pag. Cli sed ex Parisin a. 1607. sumsimus Romanae si saeuitas nobis suisset, non neglexiSSemus eiusdem Benei Praefationem addere quae quin Scite docteque scripta sit, dubitare non sinit reliqua hominis elegantia.
At quis est qui pro certo assii mare possit, utrum istic an hic potius in ei nomine ex prini Endo ub operis ecculum fueriti sit. . CL Eberti ex L,ibliograph. Vol. I. pag. 57. n. 20850.
Rarissimani esse stiriain etiam arditius, vir in priniis litteratus, qui se neque in bibliti theca ulla neque catalogo ullum eius vestigium uia luam reperisse, in litteris ad te datis professus, benevole signi licavit uni lihi uni exstare in ibi Gotting. illud vero iure mireris cunt Burditio, quod, quum Fabricius in ibi Lat. TOm. I l. d. Ern. Pug. 12. dixisset se istunt en 'cae editionem iii anu casPphi caligeri notatani aestur in Hibliotheca Acadentia Lei densis; hunc errore in non corrExit Ruhnkρnius, qui ipse illi nibliothecae esset praesocius et in uilia ad Oni. Ill pag. 3. illii in ipsum Fabriciani libri locum laudaverit. FR. . Dii, vero Rullia enius quam Vere suspicetur, in m ipsi iudicare cit Prunt qui mea editione utentur in qua non illa ni Odo Ren-cii praefatio exhibebitur, sed alia etiam Iuli Roscii et praeterea in
38쪽
Notae in aeuum duplicis generis sunt, aliae criticae, aliae tironibus dictalae Criticas Acidalius descripsisse videtur ex eo Xemplo, quod nunc est in Bibliotheca Collegii Romani, vel ex alio iude propagato de quo Lagerius de Vita et Scrip t.
Mureli pag. 561. Lectiones adolescentibus comparatas Ingul- stadienses ediderunt quae tametsi non multum eruditionis ex- NAH quisitae continent, tamen a VenuState quadam, uret propria, commendationem habent. omnium minime uret ingenio dignae sunt Annotationes in Instiniani Institutiones, ex eiu Ore Xe pine, UIS, men
dis contaminatas, nescio quis Lugduni 1602. vulgavit bos in iis repete uilis emendatiorem diti0nem Ultraiectinam secuti
Iuvenilis etiam Muret Commentarius in P. Ronsardi mores, Gallice, es mour de P. de Ronsard, commentees par Marc Antoine de tiret, . Paris 1553. . etsi laudatus a P. Burin anno Secundo Praefat. ad Lolich. pag. 21. Sine magno lectorum damno mitti potuiSSct, nisi suturi essent, qui dicerent, non omnia uret opera, quae titulus promittit, hac Editione contineri nHaec Sunt, quae Sub Muret nomine in lucem emissa reperiuntur. Ioannes Lamius in Vita Richard Romuli teli ardii Florentiae a. 1748. Epistulam et Elegiam, Sine auctori nomine in S. reperiam, protulit, tribuitque Murcio Uiramque hic ponamus, ut penes lectores sit iudicium:
Scholiis reserentur omnia, in quibus rarissima illa, de qua diximus, editio ab ullia Leniana discrepat. Namque V Cl. Albertus ion, Gottingensis, ad que in de Ilo libro scripseram, hoc concessit in eis Pr Cibus, ut X ei quae vellκm, accurate descripta tecum clam municaret. Quae Viri Octissimi quia maior in me amicitia fuit, Pumihi magis acipiadum puto, ut hoc ipso ei loco tinni muXimusngum gratius. in. Nec vero dubitati potest, quin, quod non misit Ruhnk.,
39쪽
AM ti nisi et valet Victorius noster et raragnus eis ne pulcherriviis literarum monunientis Patriam suam illustrare pergit O gratum mihi, o iucundum nuncium nam superioribus mensibus, quas nolebamus, hic de illo sparsa
erant. Aulla mihi cum homine familiaritas m quam etaim inter nos Didimus at singularis intercedit amicitia, quam
ille munusculo non vulgari confirmaucrat. Nam praeter epistolam amanter et officiose scriptanι, Aristotelis de R. P. libros sum na cura caStigatos dono Romaria usque ad momisit; et parabam ego quide/n, Sed graDAsiniis negociis impeditus parem gratiam referro non Potui. e vero illius discipulum, iuvenen nroribu Sua ASDIris, et tanto praeceptore dignum, ni amem; as Ego, quUm nrnε honia nesoderint, dignus videri debCam. Quod si ita suppetat, ut huius meae erga te ensvolentias testinisum aliquando stent, dabo Porum I terea quando te ita velle intellerib xxiv carnien nitito Paucis a It horis concinnatu 1ι, lucs ms et parum grato argumsuto, quo Inmaturum tuae Reginae obiatun iustissiniis quiden lacrisni desso. Quid vero Dcco car- 1ιine praeter novitatis gratiant laudari posSit, non video; sed ego imperitiae notam subirs, quan honestissimo tuo desiderio deesse, rami. hraciam Atan Dgationen Prospere tibi Denire opto tu fac, ut quam Pris tun SOSPES aDusque ad tuos
Florentiam revertare. Bene vale. Donιέ IIII. Idus Maii.
IN BITU I0ANNAE TRURIAE REGINAE ELEGIA.
Nonus adest mensis, fatalis et appetit hora;
Iam gravis EtruSca rumor in urbe Sonat.
Quid sit tu incerto st, at inguet regia coitiae, At soror Dinisti Caesaris aegra Eulit. Dicite, quis propius fias est accedere Disos, Filius, an nata est scita puella Mi hi Heu male quod sparsis incedit Flora capillis xxv Errat et huc illuc pallida turba nretu. Et Dur ille Ducuna longe suspirat, Et ora, Ora prius lacriniis humida, pallor habet. Ergo nurus Diagni Cosmae cadet ergo sub umbras Tot spes, tot curas, auferet una dies'
40쪽
Et nos ignavi Medici cessastis, et artem Non lapis, aut succis arguit herba potens Nec tu, Iuno parens, nec opem, Lucina, tulisti 'Phillyrides ubi tunc, aut ubi Phoebus erat Pallet, et heu totos invasit frigidus artus
Sudor, et in media lumina morte natant. Iam iacet Etruscas nuper Regina per urbes, Iam cinis est, et quem tantula caelet humus. Nondum forma tamen, nec adhuc nitor ille recessit; Spirat in augusta fronte serenus honos. Sic matutinae violae, si decidat imber, Molle aput riguo depoSuere SOD. I modo, et ingentes populos, et Orica regnar
straque Germanis inclita Caesaribus; xxv Et Medicum titulos, et opes, et Omina geratis, Et larum Occiduis Regibus adde genus,
Cum suprema manu legerunt sua Sorores, Noae manet una Omnes, et Stygis atra palus; Nec remeare licet consurgit aheneus alte Murus, et infernas stat Canis ante fores.
silit illa tamen, vinclisqus oesuta malignis Corporis, illustri legit in arce locum. Qualis in aeria consedit turre columba;
Igne rubet pectus, cetera labe carent. Inde graves luctus, Subviriaque aegra, mariti Ridet, et hic mecum serius, inquit, eris.
Adspicit et natas, et qui iam regius infans Surgit in imperium, claragus facta, patris.
Curre, puer, magnumquo animis imitar parentem, Haereat et toto pectore Cosmus avuS. Nec tibi Caesar avus, nec avunculus aecidat alter Caesar, et Austriacae nomina tanta domus.
Axvii Tu quoque iura dabis iam tum, cum pace Solutus Stet pater, et longum viserit ille seneae. Irim te ningnanimi usci mirentur in armis; Adgnoscat veteres Itala terra duces. Ibi et os sis tum laetior Arnus in undis, Et sti et Ausoniis aemulus Ister aquis. Diaeit, et a laeva micuere impensis QHUS, Et rutilam visa est spargere tella facem.