장음표시 사용
231쪽
sit, ut δολι nisi um/m Deum nossenins et sanctum baptisma non nisi ecclesio computaremus Cyprianus Epist. ad Jubulanum ait, multos jam annos et longam transiisse cetatem eae re sub Agrippino, oi P memoriti viro, convenientes in
unum episcopi plurimi hoc statuerint. Et Epistola ad Quintum non a decessore, sed Antecessoribus sui statutum
amrmat. Insuper ortullianus lib. de Baptismo. U. 5. Unus omnino baptismus est nobis an eae Do)nini Eoangelio, quam eae APpostoli literis quoniam unus Dominus, et unum baptisma, et una ecclesia in coelis. Sed circa loereticos sane quid custodiendun sit digne quis retractet. Ad nos enim editum est lueeretici au em nullum habent consortium nostro discipli)ὶce, quos extraneos utique testatur ipsa aderauio communicationis. Non debeo in illis cognoscere quod mihi est princeptu-, qui non idom Deus est nobis et illis; ne unus Christus, id est idem. Ideoque eo baptisnin unu8, qui n0nidem quem cum 1 te non habeant, sine dubio non habent; nec capit numerari quod non habetur. Ita nec possunt acci pere, quia non habent Paritor in lib. de Praescript Nemo indo strui potest, unde destruitur nemo ab eo illuminatui . quo contenebratur. Si ad Concilii Nicaeni sempora d0Scendamus, apparebit, Synodi istius Patres, contra quod plurimi contendunt, litem hunc linime diremisso. Dicit quidem Hieronymus in Dialogo contra Luciferianos. Quod coena 'λὶodus omnes inreticos suscepit, eaeceptis Pauli Samosaten discipulis. Magis tamen caute agit AuguStita. qui licet fuit suam de baptismo sententiam, pylenario totiu8 orbis concilio, remotis dubitationibus Irmata, ι ac plenarii concilii sincerum et eliquatum esse placitum, totiusque orbis catholici consens u. porro jam in ipsa totius mundi unitato
discussum, consideratum, perfectum, atque si matum tamen, quod annotulit OVanielaSes, nusquam egus nomen, nequ6
locum concilii Augustinus expressit. Credetne aliquis i- caeno putre StutuiSSe ut a quacunque haeresi ad ecclesiam venientes, excepti Pauli Samosatoni asseclis, sine iterato baptismo adillitteretitur Nimirum Marcionitas, Valentinianos, Ebionitas, Carpocratianos, Manichaeos, et reliquam ternam potiore loco habitos, prae Samosaten Sequa-Ε Λ
232쪽
cibus. Paco Balsamoni inducor ut credam, non perindo esse Si παυλιανισταὶ ut παυλικιανοὶ, ut παυλιανίσαντες dicanti ir; sed ultimam hanc vocom praedicto putre elegisse, ut omne haereticos, Pauli in morom ab orthodoxa fide quoquo modo errantes, comprehenderent. περὶ των παυλιανισάντων εἶτα προσφυγόντων τι καθολικτὶ ἐκκλησία ορος εκτεθειται, ἀναβαπτιζεσθαι υτους ξάπαντος Quibus orbis
diserto diuitur, qui sint por oculosis repetitum baptisma admittondi: sed ut alii sino baptismo admitterentur, altum est silentium. Onaras do Concilio nostro Carthaginisensi
hoc unum adnotat; quod ejus sententiae X parte Sit derΟ-gatum; Siquidem υτ επὶ ἱρετικοῖς κράτησαν πασιν, υτε επὶ τοις σχισματικοῖς Et in hujus assortionis probationum affert, non Concilium Nicaenum, sed Constantinopolitanum primum. Certe qui post Concilium Nicaenum variis in locis scripserunt Patres, quique venerandi istius conSOSSUS decreta, nec ignorasse censendi Sunt, nec contemsiSSe; placitum hoc minimo eliquati /, discussum, conrideratum, perfectum atquisi matum credidere. Optatus Milouitanus, Parmeniano Donatistae orthodoxo quasi omnium haereticorum Sacramenta ratificante ridenti, respondens diserto ait apud ipsos non 8se sacramenta, aquam illi e88 mendacem et lib. v. of V. docet oneratim apud seroticos nulla esse sacramenta. Undo Alba spinaeius hoc scholion
apponit. Ego eae hoc et aliis multis locis conjicio, quod Optatus non zistimat hoereticos posse baptizare. In hac ipsa sententia fuit Magnus Basilius, qui Can. 1. do Haereticis in
genere dicit, τούτους δε γηλον τι νευ βαπτίσματος Ἀκκλη- σἰα ου παραδεχεται, et Cun. O. Eneralitus Saccophoros, et Apotacti tu recensens, Summatim uit ημεῖς μέν τοι ἐνὶ λογω
βάπτισμα. Succonturiatur istis Cyrillus II torosolymitanus,
qui in rciosatione uit, εις κυριος, καὶ μία πιστις, καὶ ε βάπτισμα, μόνον γαρ οἱ αἱρετικοὶ ναβαπτίζονται, πειδὴ το πρό τερον ου ην βάπτισμα AthnnuS Ornt. 3, contra Arianos,
Orat. I. l. 2, 43. d. loliedictili. de corum baptismo
dicit, πῶς υ παντελῶς κενον καὶ λυσιτελες τ παρ πιυro
233쪽
mino Patris ot Filii t Spiritus Sancti bapti raro, reponit
ἄσπερ δε ἄλλο στὶ κτίσμα raρ τον υἱον, υτως λλο ν εἴη ς αληθεὶς το aρ' υτῶν νομιζόμενον δίδοσθaι, a το νοματου narρὸς, καὶ του υἱου, δια το γεγραμμενον, ὀνομάζειν προσ- ποιωντaι. Ait porro, πολλαὶ γουν καὶ ἄλλαι αἱρέσεις λεγουσι τα νόματα μόνον, μη φρονουσαι δε ορθῶς, ὼς εἴρηται, μηδὲ την πίσιν γιαίνουσαν χουσαι, ἰλυσιτελες εχουσι και τοπαρ αυτῶν διδόμενον δωρ λειπόμενον ευσεβεία, στε και τον ραντιζόμενον ra αυτῶν μυοπαίνεσθαι μαλλον ἐν σεβεια,
λυτρουσθαι. Et inter eos qui integram baptismatis sorinu-lan Servant, recenset Manichaeos, Phrygas, a Pauliani-Stas. Ado nondum invaluit concilii Arolatonsis I. 0- cretum, cui Augustinus se addixit. Si quis ab ho resi ii eri , in errogent eum Symbolum, et si perviderint eum in Patro et Filio, et Sp. Sancto esse baptizatum manu si tantum imponatur, c Concilium quidem Constantinopolitanum canono . Concilii Pol hic canon non creditur esse hac ex parto Arianis gratiam fecit nec non Macedonianis. Sabbatianis, Novatianis, Quartadecimanis et Apollinaristis ut chrismato solum adhibito in celesiam
admitterentur: sed ox adverso ab iis decretum, tuod Eunomianos, Montanistas, abollianos, καὶ τα αλλας πάσας
αἱρέσεις, πάντας τους υτ αυτῶν θελοντας προστίθεσθαι rioρθοδοξια, ὼς Ἐλληνας δεχόμεθα. καὶ την πρώτην μέραν ποιου- μεν υτους ριστιανους, την δε δευτεραν κατηχουμένους, εῖτε τὶ τρίτη ἐξορκίζομεν μὲν αυτους, μετα του εμφυσa τρίζον εις
καὶ ποιουμεν χρονίζειν εις την εκκλησίαν, καὶ κροὰσθαι τῶν
γραφῶν, καὶ τότε αυτους βαπτίζομεν. Utrum ex paritatis ratione, qui Iaon gravius errarunt Arianis, Macedonianis, reliquisque enumeratis haereticis, canonis hujus virtute per chrisma in ecclesiam sint admittendi, non obstantibus vorbis illis onoratim perstringentibus τὰς ἄλλας πάσας αιρωεις millime dixerim certe Balsamon in locum, credidit τι πάντες οἱ βαπτιζόμενοι ς μίαν κατάδυσιν, πάλιν βαπτίζονται Qualiquum non ita multo post Gregorius M.
234쪽
trinam morsionem ex Hispania proscripsit, dicens lib. I. Epist. 1. Ne dum quod faciebant, faciunt nostrum se morem vicisso glorientur. Quae ejus Sententia, a quarta Toletana Synodo confirmata erat. Ubi decretum, Simplam teneamus baptismi mersionem AgnoSco graVem et diuturnam do haereticorum baptismo controVerSium, egregiis D. Augustini scriptis elicito tundo aliquando discuSSRm, et, Ut Hu Verbo Utur, eliquatam cujus invictis rationibus cessit, qua patet Christianus orbis; et unam fidoni saltum do baptismo habuit, quod et unicum agnovit
semper donec hoc nostro Seculo Anubaptistarum suroros: non ecclesiarum modo, Sed etiam graviSSimo rerumpublicarum damno recruduerunt. Promtum est dicero, Canone 8. Concilii lemni decretum ς περὶ των νομαζόντων μὲν υ-
τους καθaρούς Ποτε, προσερχομένων δε τὴ καθολικὶ καὶ πο- στολικη ἐκκλησία στε χειροθετουμένους αυτους, μένειν υτως
δε τω κληρω. Nimirum ut Novatiani non tantum pro Christianis, sed otiam, si ad clerum admissi, pro clericishuboantur. Novatianis quidem eo promtior Venia, quin, ut ait Balsamon, περὶ την πίστιν μη σφαλλόμενοι, αλλ' ς ὰσυμπαθεῖς κατακρινόμενοι. Sed Si perpenduntur quae canonibus sequentibus, Scit nono et decimo habentur, scit. qiuod graviorum criminium rei, aut etiam lapsi, i ad sacros
ordines promoveri contingat, τούτους ὁ κανων υ προσίεται, et γνωσθεντες καθαιρουνται, SUSpicabitii ho tres canones,
non do admissione in ecclesiam quidquam statuere Sed de gradu occlesiastico Suscepto, ut retinendo, uti amittundo praescribere nimirum ut OrdineS, Sive per Surreptionum, sive alia collati hominibus olim ovatianarum partium, καθαροῖς ποτε, rati habeantur criminum vero graviorum, aut ApoStuSiae comperti concessi prorSus irriti aestimoritur. Sed nihil statuo. Unum observare
liceat. D. Augustinum qui in baptismi negotio Cypriani
tam gravo praejudicium, unicum sere praesidium petivisse, quod die rot nihil ab oculosin eo usque definitum, et pro- indo Cypriani errorum qui decussorum placitis of ocretis mordicus insistebat, Oxtra noxam sitisse praesertin cuin
235쪽
nominum condena naro qui ilibi genti uiningens, ubi cationes isti non obtinuerunt, ecclesii Sure moribus uteretur. FEL LUs. Post lecta gregia ista, addas o utiliter, filiae Ponr- sonius do si is in eadem sua sententia perstantibu PO-suit in Annal. Cyprian ad nn. 257. Oct ii et iii De haereticorum utitona baptisino alia praetorea, clim ad initium CONCIL CARTHAG. V. et hujus ipsius Synodi, tum alibi, n-
Cotorum l. Marshallus, Cypriani Anglicus interpres, qui do optimo hoc sub Cypriano Concilio eruditam Dissertationem Cypriano suo adjecit, intor alia haec duo scita probare pluribus argumentis aggressus si Primum ab eo monitum est, quod et t. Maranus in Pra fatione ad S. Curiani p. ostendit . iii et iv. inter orianos utcunque do veritat baptismi haereticorum disputantes consensum misso, baptismum ilhim nullum habere salutis offoctum, dono confirmatus fuerit auctoritate occlesiae atque episcopi super revertentes ad ecclesiam. oindo, Cypri num et domum Omnes judicavisse, disciplinae magis quam fidei rem controversam ess p atque ita ecclesiae licitum esse ex dispensandi jure suo baptismos istiusmodi vel irritos o firmatos habere quanquam multum inter o dis- cropaverint veteres illi do eo quod ab occlosia ori opor- torol. Ad postorius hoc quod attinet, an istaec quaestio ad disciplinam magis quam ad fidem pertinere lina enSeretur, alii viri doctissimi dubitarunt etsi non ita a se invicum violari fidem alterutra pars putaverit, ut haereticos esse advorsarios judicarot id inter alios Joanno Pla- ostio V. D. in Observati Historico- He8. l. IO2-II . Disortim ait Augustinus lib. v. de Baptismo cap. 25. vicisse pacem Christi in cordibus eoruin Stephani et Cypriani),
ut in tali disceptatione nullum inter eos malum schismatis oriretur At intersea Placuitii sententia ost, tophanum re ipsa excommunicasse dissentientes; quae quidem fit verisimilis ob verba Firmiliani supra adducta p. 87 Tempore tamen Xysti, successoris Stephani, quem bonum et paci cum sacerdotem Pontius Cypriani diaconus in Vita magistri sui appellat, et cujus martyrium ipso commemorat in
236쪽
opistola a. l. O. Cyprianus, lite istae consopitae misso videntur. Sed haec hactenus. Constat utique patrocinatum Sse praesulem Romanum veteri saltem occidentalium consuetudiIii, non modo traditionis, quam apostolicam esse credidit, conservandae causa. Sed etiam motu robaptigandi soli frustra iterandi baptismum, quem οἱ ὁμόφρονες tephani unum osse utebant Secundum Sacra literas,ritio resor Cyprianus in Epistola ad Quint n. p. 126. t ultimile constat. At illinam Stephanus in se, ut cum Augustino loquar, a tota ecclesia nondum decisa, similiter ac S.
Dionysius Alexandrinus, in Cypriani et Africance synodi
dogma Hieronymo referente, consentiens, eadem de re ager secum statuit in epistola ad Philemonem scripta, magnas trirequentissima eccleSin εις ριν καὶ φιλονεικίανεμβαλεῖν non suStinuiSSel. Porro ita post sensisso do to-lorantia oppositurum sibi partium hunc Philomon0m Romanum, ulterumque reSbyterum P0Ste Romae epiScopum,
Dionysium, quorum litteris rescripserat, Significare videtur Aloxandrinus Dionysius in epistola ad S. Xystum apud Eus0bium H. E. Vii. 5. P. 131. l. 7. epiStola quae ad Jubaianum Graeci pro opistola ad Jubaianum, illam ad Januarium sivo Concilium Carthag. V. SUPPOSUere, et tanquam canonem concilii hujus, eam totam inserebant suis codicibus. Ita dicunt,
nodum hane πασων των συνόδων προγενεστεραν, et elebratam επὶ Δεκίου βασίλεως. Porro ovatum presbyterum Romanum Novatianae seres origi item atque nomen dedisse. Ita errorem errori cumulant, iliter alios, Balsamon et Zonaras et solenne est Orientalibus ore univorsis, in robus Occidentalium perpetuo allucinari. FELLUs. Donomino quidem haeresiarchae Romani, nam NOVatum preS-bytorum Carthaginiensem Graeci alii cogitabant, utrum fuerit Novatus, an potius Novatianus, dictum supra est ad S. CORNELII Epistola pag. 33. Ceterum pistola illa ad Januarium ad CONCIL. U. CARTHAGINIENSE Pertinet, Uae, cum concilii tomino Scripta suerit, mo Supra allata
Ibid. . . advorsarios Chiisti Addidit particulam et
237쪽
anto adcersarios ex inlicibus sui si,1 lasso suinptani salti-Zius, sed ceteras dum es, Aressust inm, ι σωυDiuo Interpretationem, ii qui deni lingis sequendas esse duXi. Q- quo in codicibus scriptis, quibus iisus iam Cypriani atque Augiistini particula in et nutae reperio. P. 3I. l. Ira clivistiani. Zonari Scholium ad Graecam Concilii Interpretation Oin. υται μεν ουν αἱ γνῶμαι των