장음표시 사용
261쪽
μείου orationein augebant multi alii codicos antiqui Itaoni in codex illo, quem nomiliavi, πλην παρα τουτο σκοτίας Ουσρο ετ προ εω τω μνημείω π Adhuc plenius, sod partim vitioso, iit Opinor, codice 26 et 85. et I96. πλ πaρaτOUTO σκοτίας υσης τι πλην το προς ἔ-του μνημείου τοῦ Et alius code antiqui SS. 86. πλην paρ τουτω σκοτίας υσης τι aliquid hic doletum est του προς--του μνημείου ληλυθει. Ita et codd. I 5. et 25. au l. πλην παρα τουτο σκοτίας Ουστὶ ἔτι πλην το πρόσθε του μνημείου προεληλυθει, nisi quod
in codico posteriori προ in verbo ultimo alia manu additum est odices quo itio Coissiman es το μνημεῖον orationi adjieiunt Soli omipti 158 et 2O5. cum editis conveniunt, nisi in eo quod rapa τούτω pro παρα τουτ habent In
Pedalio Groecorum ni me invenio, πλην παρα τούτω σκοτίας ε Γι υσης εἰς O μνημεῖον προεληλυθει Sylloge Veneta εἰς τομνημεῖον non habet.
Ibid. - βαθυς ὁρθρος V βαθυς υν ορ. Codd. 26 et 625. Ibi d. l. O. προυποφαινομενην υγην εωθινην Hie αυγην Pr αυτην, quod omnes editi habent ex codicibus Bodleianis et Coistinianis sumptum restitui. Neque aliter Gentianus Hervetus in codice Ioannis illi logisso videtur, qui vertit matutinum plendorem, qui prius subapparet. Similiter autem αυγη Pro αυτῆ, quod exhibet d. ripar. S. Mothodii Contiri Virgim vi in edit Combefisiana pag. III. emenda' tum est. Interea importune addidit μερα poSt εωθινην codeae 6 Nunc inveni vocem αυγην in Pedallio extantem.
262쪽
quoquo 625. Rares scriptura mutata est. Sed τουτο pro τοVel του ex quatuor sumpsi codicibus Bodleianis atque duobus illis Coistin qui quid0m codice Gallici, sicut S. I 58. θεν pro τε ante δῆλον habunt in sequentibus Vertitque Her- vetus, Et ideo. Nunc invonio in Pedali Graecorum haec
posita, διὰ το παρωχηκεναι Νη τελείως συν τη μετ υτ νυκ τὶ παν το σάββατον, καὶ τερα αρχεσθαι μέραν, τε ηλθον τα ρώματα, καὶ τα μυρα φέρουσαι. θεν δγηλον &e.
P. 228. l. I. η μὲν γαρ ὁρμη Particulum a ex omnibus scriptis addidi. M ox κατηρχθη post BeVeregium posui pro προηρχθη quod extat in Cono/liis alibi ius. Invon ogo κατηρθη sic in Cod. 58. sed reliqui scripti praestabant volκατηρξατο et κατήρξαντο. Incepit vertit Horvotus. Nunc reperio et amet κατηρχθη in Pedalio extantia. Ibid. l. 6. μεχρις νατολm ηλίου του ante λίου exhibet Cod. 58. Ibid. καὶ λεγε και τότε ταυταις Duplicem quidem misso prosectionsem mulierum ad sepulchrum Christi, priorem ante, et alteram post resurrectionem HUS, X S. I9ucae narratione constat xxiii. 25, 26. xiv. I. Et alterum hoc iter coeptum videtur suisso a proficiscentibus illis ex urbe σκοτίας
ετ ουσης, nec initum ante Soli OXOrtum Oan. XX. I. Marc.
XVi. 2. Mariam quidem Magdalenam bis adiisse opulchrum jam apertum rosert S. Joannes Dionysiusque cum hic tum Eupra statuisse videtur driplex fuisse dio rosurrectionis tormulierum ab urbe ad sepulchrum, sed vix et ne vix quidem earundem. Neque enim diserto amrmat S. Lucas xxiv. IO. Mariam Magdalonam simul cum mulieribus a se anto commemorati adsuisse. UtcunqII res fuit seu prosectio duplo morit, ut viri clarissimi opinantur, SiVe non mea intoro sontentia ost, nihil omnino narrasse ulterum evan-golistam cui altor contradixerit; sed incortior0m ori ordinem rerum gestarum post resurrectionem Domini revitat ipsarum narrationum Use tamen aliae alia confirmant.
Ibid. . . a ποφαινόμεθα Narduinus post abbo notat, al. ὰπολογουμεθα ' Ita Cod noster 158. o Podalii argo. Iuturum, quia illud ακρήβολογουμένοις cum Sequentibus κατα
263쪽
ποίαν ραν c. conStruendiiIn OSSe videtur, intorprotanto Phavorino in Leaeico ἀκριβολον ται, κριβῶς ξετάζει, idcirco hoc verbuIn ποφαινόμεθα id illa quae deinceps posita sunt, τους με λίαν επιταχυναντας κ. τ λ. Poetur debebit. P. 228. l. a. επιταχυναντας Sed ἐπιταχυνοντας Cod. 625. alii quo praeStant. Ibid. προ νυκτος εγγυς δη μεσουσης νάντας POStquam rosurrexisse Oininu in Stendit Dionysitis, non vespera
dici optimi quae incipit ab hora nostra exta post Ineridiem), sed nocte dulta, νυκτὶ βαθεία, nec OS lucem X- ortam dio sequentis, Sed diu ante pergit Statuor vir sanctus, O sestinantiu agere, qui ante mediam noctona solverint hoc Hunium. Nam etsi ponunt in Commentariis Sui πρ του μεσονυκτίου cum Zonara tum Balsamo illud tamen νυξ βαθ α in . . prohibet nos credero, intelligondam osso hoc loco horam, quum nonam VeSpertinam dicere consuevimUS, Si V ro μεσονυκτιο initium. Confirmant interpretationem nostram Blasteros in Syntagmate Alphabetio a Boveregio primitin edito Lit. π . cap. Vii. p. 218. Synodici, et Balsamo ad an lXXXix Synodi Sertop. Attamon quos initio epistolae culpat Dionysius, novimus ὰφ' ἐσπέρας post vesperam jejunium Solvendum eSse OnStituisso. Adversus eosdem homine Eusebius Dionysii nostri ponos qualis, in Fragmento in codd. Mosquensibus reperto et SUpra pag. 24O memorat haec Scribit - ει α μη τουτοην, h. e. ni sero Vocabulo ψε significaretur εχρην μὰς τῆ μέρα του σαββάτου, μετα ηλίου δυσμὰς ευθέως ἐσπέρας
γενομενης, ὰπονηστίζεσθαι αλλ οὐχ υτως ἡ συνηθεια εν ταῖς εκκλησιαι του Θεου κεκράτηκεν, αλλ' η νυκτος επιλαβουσης, aυτω μεσονυκτίω, ' περὶ ἰλεκτόρων βοάς.
Ibid. l. 14. παρ' λίγον Vulgo ως παρ λίγον, favente quidem Zonara, in Commentario, sed fide nixus M torvinomnium Praeter num 58. ως exulare uSSi. Ibid. l. 15. λέγοντος ανδρος σοφου Qui i Ste fuerit, nescio. Habent λέγοντος του λόγου ανδρος σοφου Codd. 26 et 625. Mox επὶ το πλεῖστον pro πὶ πλεῖστον Cod. 96. Annotatum est istud ad Pedatrum Grincorum T γνωμικον τουτο το
264쪽
λέγον. TO μικρον εν βίω ου παραμικρον αυτολέξει αναφέρει κώ ὁ μεγα Βασιλειος εν τη ρχὶ του περὶ βαπτίσματος δευτέρου λόγου, λέγων οτι ειπε τουτο τις των παρ μῖν σοφῶν τις
δε ὁ σοφος ουτος, μῖν ἄδηλον. P. 228. l. 6. φυστερίθοντας Correxi ex Pedalio prius odituna φυστερίζοντας. Ibid. l. 7. και μέχρι τετάρτης φυλακης ἐγκαρτεροῖντας H. e. 11Sque ad horum nostram tertiam matutinam. Posuit μέχρι ορθρου pro μεχρι τετάρτης φυλακης Harmotopulus in Epitomo sua Canonrem, Lib. v. p. 7. Iuris noeso-Rom. Lounolavit. Cum omnes e diti hic habeant διεγκαρτερουντας, omne autem codicos oripti cum Onara, Balsamone, Ari- Stenoque εγκαρτερουντας exhibeant, videtur edita loctio sex Verbo Superiore ortu esse διαρκοῖντας. Ceterum sic u-
nando hominus isti superassent illos otiam Christianos Romae degentes, qui ineunte pistola commemorati sunt, si modo per galli cantum intolligeretur initium gallicinii, seu tortiae vigiliae noctis, iis quidem ab hora OStra duodecima nocturna incipion cum tortia matutina desinit;
verba Sunt περιμένουσι τον λέκτορα magi Ver crederem
ut supra dixi, Romanos illos secunda gallicinia eXpectasSe,sivo quartam vigiliam Christum enim mane resurrexisse Latini serebunt. P. 29. l. 5. διενοχλῶμεν Ita Cod. 185. duoquo Coistiniani, sed editi διοχλῶμεν. Zonaras autem Ut Aristenti paulo anto Balsamonent qui floruit, Doχλωμεν invenisse in uis codicibus videntur.
τες-οι δὲ υδεμίαν Qtianquam de jejuniis, quae superpositiones appellantur, nonnulla obiter dicta sunt in Annotationibus in CONCIL LUGD. Ol. II pag. 46. 57. Ubi pag. 48.
recto ait Valesius, non Sso vult ovo simili ilS, quum sunt
intor so similia loca Ironae a Dionysii, adeo ut Dionysi iis, cum Coc scriboret, Iroia:Di locum m nolite habuisse videatur uli luid uition subjungore convenit, ain de Oinitio sup0rpositionis hic prinium viso quani de re ipsa. Υπέρθεσις a Latii in oculosin dicta superpositio, cum ' hoc loco, tuni
265쪽
vor oculiis, diu osso videtur cibo superpositio, sivo Huniit in ultria Solitum tompus colubratu in et riunandi cxtitisso modus severissi inus illini di seni noctemque Sequentem, ininio O iluandoque per plures die ne noctes, σιτοι διετέλουν. Ita Victorinus in Fragmonto inferius collocato DoFabrica Mundi quare usquo ad horam nonam jejunemus, addend. aut usquo ad vesperam, aut superpoSitio usque in alterum diem sat Vid. 0 soqq. Et in Passione S. Iacobi, Mariani c. dicitur milianus vir sanctu continuatis in
carcere semina sulyeγPositione jejuniis sum eisionis patefecisse arcana. . . p. 226. Act Martyr Sincer et Seleci. Iluinario odit. Etymologica autem ratione nobi praebent Salmasio in limanis Exerciti cap. i. p. 229. Gulielmu Hooperus episcopus atho-Wollensis, haec Dionysii verba ab aliis perperam intellecta inmissori Anglico scripta Do Quadrages ita ita optime XpΟSuit pari. I. . . . II. Tradit Dionysius nonnullos suisse Christianos inti cibo
M abstinuerint omni, sive sex die ante Pascha uperP08u- erint: h. o. x versione quidem Hooperi, Anglice pa88-ed orei et pro expositione ejusdem Viri, prorogaverint. Ιnterea non jejunium stiperponitur, περτίθεται, quod j linii dilatio osset sivo suspensio, sed dies cibo dicitur superponi, ait Salmasius, quod est j unium. alios autem extitisse,
qui quatuor dies, alios hi tres, alios rursuS II duas tantum, superposuerint. Ex superponentibus vero hi novissimo dicti minimum omnium videntur peregi SSe, ' nulli nim a Dionysio commemorantur, quibu Vi Stim si10rit a dio Saturni incipere, atque ita diem unum tun- tum Superponere Mentionem quidem quorundam Dio- nysius tacit, qui ne unum quidem diem Superponerent; ' isto vero paucos pro caeteris extitisse manis Stum est;
atque insuper notandum est, fiori poss0, ut illi qui diem solidum haud superponerent, jejunarent tamen, ut loqui Solet alictor, usque ad vesperam. id infra l. 7. Epist. ' Dionysii. Eosdoni porro hoc modo j unasse Verisimile
est, non tino tantun die, sed sortasso omnibus se diebus, similiter prorsus ac maxima nos hodie celebramus j v - nia ' i superposition tantum.
266쪽
P. 29. l. O. ποκάμνουσι Hoc e se codicibus scriptis
Ibid. l. 12. ast τρυφησαντε ri Notandum eSt, omnes codices meos scriptos tum Gallicos quam Anglico dλλα cist . hic praestare praeter unum odi. 58. Gentianumque Horvotum codicis Tisiani intorpretem, et etiam Latino
Ibid. l. 4. δυο καὶ μόνας μερας Habent μέρας editi, quod jussu Omnium codicum manuscriptorum ejiciendum
Ibid. l. 7. υκ οἶμαι την ἴσην θλησιν αυτους πεποιησθαι Cum in codd. antiquiss. 26 et 86. a me lectum esset ους ου οἶμαι in αυτους ante πεποιησθαι, et aσκησιν Γ αθλησιν, τουτους per incuriam olim ego, miSS αυτους Verbis
praeposui. In odio quoque 625 prius Scriptum erat aliquid ante υκ οἶμαι, dum illud αυτους infra recenti manu additum ost. Itidem habet idem cod. σκησιν Sed Scripturum, quae receptu est, θλησιν invenisse in codicibus suis Zonaras et Balsamo videntur. Praestantque eandem Pedalium ac Syllogo Supru memorata. P. 3O. l. a. ταυτα μὰν ουν Particulum υν Θ novem scriptis recepi.
Ibid. l. 3. γραφα. Post haec collocandum breviarium curavi verborum Dionysii, quod secit auctor cum Aristoni commentario editu ; nam huic epitomatori soli obemus hujus partis Dionysianae epistolae notitiam, is ex titulo in codice Baroco. 86. posito haud integram epistolam SSO, ut initio dixi, octo colligi possit. Praemisit autem auctor post prioris partis epistolae breviarium haec verba : Toυαυτοῖ Dionysii περὶ των κοινωνητων με δντων φόβω δε
θανάτου κοινωνούντων, εἶτα επιβιούντων. ΟΥ προσδοκία
θανάτου c. Ejusdem Do iis, qui cum oecommunicati fuerint, et pro metu mortis ad communionem admissi postea con-τalescunt. EOS qui prae expectatione mortis c. Deitido Aequitur lemma, περὶ aκαθαρσίας Propter Variatam poSten, ut solitum est, in cauΗ convalescontium occlesiasticam disciplinam vi lotur missa par istaeo PiStolae . Ibid. d. IO. πλείονος χεόμενος Ἀπιστροφῆς Hujusmodi
267쪽
quo stiones do poenitontibus opiscopi tulicio veloro canone Permittunt. αντίλεγοι pro ντιλέγει in se luentibuΗ
interpretum vocabulo similia habent annotatore ad He-Sych. V. ὰφεδρω. Ibid. l. 9. η γ τραπε ὶ τ αγία προσελθεῖν Balsamo.-
ως εοικε δε το παλαὰν εἰσηρχοντο γυναῖκες ει το θυσιαστηριον, καὶ an τρος αγίας τραπεζης μετελάμβανον. δια τοῖτο γαρ καὶ
του θυσιαστηρίου μεμνηται ὁ κανών. Conser Valesium ad Dionysium Alex apud Euseb Hist. Eccl. Vii. . qui etitum misso posto laicis tam viris quam mulieribus, ut ad altare accederent, ostendit. P. 23 I. l. 2. σπεύδουσαJ Vocem omisit ovoregius in Synodico, sed Oxhibon illam tres vetustissimi scripti, 26 et 86. et 25. Cum Dionysii canon primo nos deserebant istiniani M ti. Nosciro vocem Pedasium quoque et Syllogon inveni. Ibid. l. 6. εις δε α αγια καὶ τ αγι των γίων Voce καὶ τα αγια X codd. omnibus praeter 86. et 625. restitui. Nimirum quaeSitum est, an mulieres ἐμμηνω domum Dei ingredi debeant, quod negat Dionysius Onarus enim cum Balsamon Dionysii altero interprete non solum Sacrorum mySteriorum, quae quidem Vocibus τα για των γίων Signari indicat ot Asudo-Dionysius Aroop. Epist. Viii. . . mentions socii, sed ot templi Dei. Zonara uit Ευχεσθαι μὲν γαρ καὶ του Κυρίου μέμνησθαί φησιν Dionysius). Οὐδ' ἐν
quoque Statuit canon, qui vicesimus nonus in Nova ersione 4 Arabicorum Canonum Concili Nicoeni numeratur, apud Concilia odit Labbo tom. i. p. 325. Et quanquam Matthaeus Blastaros in Syntasmate suo Alphabetico Lit. α CRP. 6. Verba τ αγια dum Dionysium exponit haud repe-
268쪽
tero videtur, nonnulli tamen ex anonum codicibus, quibus Usu Sum longe VetuStiores Blastar sunt, saeculi decimi quarti canonista. Ipse quoque hoc idem resert mulieres sic habentes non solum ab altari, verum otiam a templo et
templi porticu prohiberi solitas Lenius vero cum iis agit Timothous episcopus Alex in Responsis suis Canonicis, quia sanctis tantium mySteriis RSdem reet. ReSponS. Vii. P. 166. Synodici. Immo omnium rerum Sacrarum liberum
participationum iis concessam videas in Constituit Apostol. lib. i. app. 27 et 28 png. 358 ed. Clerici, ubi constitutionum auctor istiusmodi prohibitiones θιμα 'Ιουδαῖκα appellare nil veretur. Neque aliter do iis sensisso Cardinalis Baronius videtur in loco, quom ad murg. Conciliorum Suorum designavit Harduinus, ymal ad nn 266. Um. i. Doniquo arbitrio ipsarum seminarum haec permittit S. Gregorius, in Responsis ad Augustinis Anglorum apostΟ-lum apud Bodam Hist. Eool. lib. i. np. 27. P. 23 I. l. 8. οἱ γεγαμηκότε es Hoc pro γεγηρακότες recepi, ad quam vocem ita Harduinus Balsamon ita logi, at onuras, quom sequitur Fronto Ducaeus, γεγαμηκότες, qui
matrimonio juncti sitnt ' Confirmant Zonarae lectionem smpte n e Bodleianis codicibus, o quae saepe dicitur Aristoni, illaquo Arsoni Monachi, Canonum Synopsis Addo Harmenopuli Canonum Epitomem apud Lounclavii Jus Grinoo- Rom. p. I. Immo ipse Balsumo, qui alteram scripturam γεγηρακότες invenit, hoc ait καὶ ὁ μὲν κανων περὶ γεγηρακό
ὁμοζυγους Sed de Solis sacerdotibus hic agi, non de aliis itidem conjugibus, perperam, opinor, statuit, si modo id volit Blastares in Syntasmat Alphabetio Lit. . cap. 8.' δε inquit, του ἱερομάρτυρος Διονυσίου Aλεξανδρείας,
αρκουντας φίστησι σφίσιν αυτοῖς τους ἱερωμένους διαιτητας, ηνίκα τοι φρικτοῖς προσάναι μέλλουσι μυστηρίοις, ἀπεχεσθαι μὲν ων ἰδίων γυναικῶν, αλλ' εκ κοινγῆς συμφωνίας, κατα τηντο μεγάλου Παύλου φωνην, τι ὁ ἰνηρ του ἰδίου σώματος ουκεξουσιάζει, καὶ τα ξm. p. 8a Synodici. Recte interpretatus est S. Hieronymus in pol pro Libris adversus ori-nian P. GO8. d. roben ubi hujus Dionysiani canonis
269쪽
Oxemplo allato stoiulit. Diaritale metum cortius Donii ui accitHro non pernitituro doli cui tuain per breve tempus. Sed severius uni uni loro gisso linato ex opi Stola ejus ad Pam inach um, tib stilena, tuiti vero x libro irim a L rei u Jovinianum, pag. O. ubi perpetuam abstitientiani eidem injunctam osso statuit. Consor cum Dionysio iniOtho Episc. lex Respons. v. Nunc irniant nutationein Dioam Pedalium ac Sylloge Groecorum.
P. 23 I. l. o. προσηκοὶ ἀλληλων ἐκ συμφωνου πρὸς καιρον, D σχολάσωσι Ita pro edito αλληλων προσηκον ε συμφωνίας ιν προς καιρον σχολάσ6-ι, ex octo MSStis tes Ierueto
Titiani codicis intorpreto, savonio quoquo apostoli teXtu rescripsi. Sed et illud , συμφωνου etiam in codice l58 qui discrepat a reliquis, scriptum extat, sicut apud ZOIaarai et Balsamonem. Extat et in Pedalio. Ibid. l. l . rva σχολάσωσι a προσευχὴ Hodie quidem praefixum est in apostoli textu τῆ νηστεία και quod abeSt, probantibus simillio et Griesbachio, a plurimis codicibus.
Verba tamen posita sunt in codice 625. canonum horum lina Rawli=uoni, eademque invenisso saltum apud apostolum ZO-nara et Balsamo videntur. Cetorum, cum de diuturnitate atque causis hujus abstinentiae quaesitum eSSet, et reSpondisset apostoli orbis usu S. Dionysius, quando e communi consensu id visun fuerit, ut vacent orationi adnotat Zonara αλλ' ο περὶ πάσης προσευχνὶς ἐνταυθα φησὶν ὁ ἀποστολος, περὶ δε γε τρο σπουδαιοτερας ην ἐν δάκρυσι καὶ κακοπαθειαι δει γίνεσθαι' ου a παντως ἴτω προσεύξον Pa παντοτε νηστείαν δε λεγει Pauliis την γινομένην ἐν καιροῖς ωρισμενοις, ὁτε μελλοι τις των αγιασμάτων μετεχειν.
Ibid. l. 6. ς Ita pro edito a codd. omnes Bodleiani, interpretatioquo erreti. Addo Zonaram haec asserentem in Commentario suo in S. Athanasii Epistolam ad Amim m. Ibid. l. 7. καὶ ἐν τούτοις υσυνε Γλητος Ac. Athanasiti in Canomo Epistola omnia hujusmodi praeter voluntatelai quae fiunt, culpa omnino vacua esse respondet. p. 36. Syn0 dici. Quod oro quaestora a Dionysio Basilidos, Zonarae
verbis ostenditur; ερωτηθῶς ει δει τους εν ρύσεισπ ερματος γενομενους ἀπροαιρετως των γιασμάτων μετεχειν, ψη τι e
270쪽
De participatione quoque των θAων μηστηρίων hic agi, tu-tuit o Blastares Syntum Alphabet Lit. . cap. 28 ubi adduxit Basilium M. in Asoeticis simili quaestioni similiter respondentem Vid. et Timothei Alex Episc. Respons. ii. p. 168 Synodici. Neque aliter Dionysium xponit Balsamonis Responsio ad Marcum Alexandriin Patriarcham, quae in tona. Ι. Iitris Grinoo-Romani p. 367. extat, tribus istis opistolis memorati Alexandrinorum praesulum Dionysii, Athanasii Timothoique ubi tamen Scribarum errore omissa sunt Dionysii et Athanasii testimonia, nam post
Verba, φησὶ γαρ η του γίου Διονυσίου πόκρισις, Statim posita sunt istaec, ι ἐν πόκειται USque ad Voce ἐπιτιθεμενος
αυτω quod nihil aliud est praeter Timothei responsum. Mox pro Λγνοων praestant ἀγνοεῖς Pedalium et Syllogo Grc
P. 232. l. 5. αυτω Praestant tres codicos o Pedasium σεαυτω neqtie aliud significat lectio recepta Proxime post additur καλος in duobus o tribus istis codicibus post voces ου ως διδάσκαλος, et in Cod. 625. Nawl alia manu Superscriptum est idem verbum καλος, sed ex vitiosa repetitione
Ibid. l. . , τι αν σοι φανῆ δίκαιον καὶ βέλτιον Abstini voce δίκαιον καὶ a Septem e novem MSStis, nec male me judice. Retinentur autem in Podalio, quod particulam pro h prout nunc edo, SubStituit. o ἀντιγράψης pro aντιγράψεις e Scripti recepi. Ceterum frustra hi quaeres, mi Lector, quae lina in his Voluminibus posita a me fuerint, ex codicibus xoniensibus correcta Dionysii Alexandrini fragmonia in Nicetae Catona in Iobum conservata, tum Vero alia anipliora Dionysii excorpta ab Eusebio in Pro parationem suam Evangelicam desumpta. Quae omiSi, TOP- toro quod cito Sectituram suisse novain otianium reli lii inrumliujus disortissimi scriptoris oditionem, eamque X initum.