장음표시 사용
301쪽
EXCURSUS M. 279uiulcarentur illeretrices, Menandri cenam redolentia. Sed reniconficit dialogus inter meretricios ultimus XV. p. 323 ubi totam Scenam e ραπι ομενη Menandri repetitam esse puto. Effringit Dinomachus miles, furore in rivalem percitus, Ore Crocales, ubi rusticus quidam comessabatur et saltabat ad tibiam. Verberat, Sternit, conculcat omnes, quos illi sors obtulit. Tandem finitur
Sed serebatur praeterea, praesinntissimisque unumerabaturalia Menandri subula, in qua pariter miles quidam importimus et 60Zelotypus Polemon illi nomen, vindictam repetit a meretricula acerbissimam ). Nomen illi ab eventu rei inditum sui Περικειροι δε πὶ.Ρolemon iste deperit puellam, quam in bello ceperat. Sed suspicione, litis sibi praelatum esse a puella, tactus esservescit subit et tristissima misellam afficit contumelia. Comam ignominiose illi detondet ' ). Ιox poenitet eum immanitatis suae. Exsecratur ipse facinus, quod magno redimeret. Hoc argumentum sabulae perspicitur e Philostrati epistola XXVI p. 24. Olear. υτε ὁ Ο μενάνδρου I 0λένον καλον μειρακιον περιεκειρεν, ἀλλ' αἰχμαλωτου
τριχροων. In Anthologia Graeca plura leguntur epigrammata, quibus aperte declaratur, argumenta cum huius fabulae, tum priorum omnibus, qui vel leviter tincti essent literis elegantioribus, semper in promtu et numerato suisse Pertinet huc epigramma Agathiae Scholastici, ubi idem facinus, quod priscus Menandri Polemo ad miserat in puellam, imper ab alter quodam Polemone perpetratum
Sub examet haec revocavit multa aliter efingens, dinoto iii primis Propertio suo Huscuhius in Analectis Criticis p. 172 seqq. Sed multa, re recte perpensa, Obiici posse nullus dubito. EX ADD.J' Hinc vis ridiculi magis apparet in orbis Timonis apud Luciali. c. 4. T. I. p. 107. ubi ridet imbecillitatem Iovis Timon, qui ne a furibus quidem tutum et incoluinem se praestare possit, τους πλοκα Σους περικειροράμενος π αυτων Promisit ibi magnus Heiuste, husius se alibi copiosius de hoc ignominiae genere acturum. Sed opus inchoatum perficere non potuit.' ' Duriusculum est de ancilla ama,ta usurpatum. Apud Homerum nun tuam nisi de legitima uxore dictum occurrit. Nam iiii ad alteram significationsem confirmandam assertur locus dγss B, 32. vel hoc ipso
302쪽
280 SPEC1ΜE NOVAE AEDITIONIS TEREM 1 l. 61 in ultinio disticho ad tres diversas Menandri fabulas respici post essHingium in Dissert merod. p. 159. seq. Observavit etiain Tou- pius in epistola Critica p. 28 ed. Lips. Sed latuit Viros doctissiiuos ulteritin epigraitima Frontonis ex ἀνεκδοτοις T. III. p. 56. II. ed. Iacobsit. Alloquitur Oeta puerum comoedum κκίωντα et delicias facientem, et hortatur eum, quem fabulδrum Brgumenta probe cognita habere conSentaneum erat, quatuor sabulariun Ominibus scite ad eam rem deflexis,
Praeter quatuor has sabulus, phires exstitisse illas, in quibus militem iactatorem et immodicum facinorum suorum buccinato rem induxerat Menander, mullum plane mihi est dubium. Sic, ut Unnm ilhuc Liuilem, in ea, quae νευδεὶ0ακλ i inscripta suit, haud 62 dubie personatus iste Pseudoliercules cum cho illa excavatu, quum ridet Plutarchus περὶ κολ. . φιλ. g. 182. p. 70. riget ad στρατ υτιθκην αλαζονείαν pertinuit, cui praeluserat iam Aristophanes in Baccho suo, erculis habitu ad inferos descendente in Liaτρ. 260. Seqq. Sed quam Clericus in ragmentis p. 166. nobis es finxit peculiarem
sabulum, στρατιωτων, eam e cerebro letici natam dicas, non
Menandro factam, propterea quod, quae ibi e Plutarcho περὶ τουε. ἀνεπιφλ επ. . 547. . . allata sunt stagmenta, facili opera ad alias reserri possunt fabulas, ubi militibus vel primarum vel e Cundarum partium personam imposuit. Nimirum postulant haec Omnia intentiorem curam et solertiam hominis, haec fragmenta, quibus colligendis et edendis imparem fuisse Clericum personatus hi-leleutherus et Burmannus plus satis demonstrarunt, iterum Sub Xa men reVocantis, novorum fragmentoriun amplissimo spici legi locu
Pletantis, et argumenta sabularum, quae quidem plane intacta praetermisit Clericus, apte et ingeniose, quantum scilicet ex imitationibus et testimoniis veterum divinare possumus, disponentis. Quam provinciam Si quis in Menandro, a quo per manu in manum tradita nostrorum etiam temporum tota pendet comoedia, rite admi nistraverit, nae is magnam ab omnibus, qui non plane hebeti sunt
ingenio et plumbei in his elegantiis aestimandis, inierit gratiam. Nobis pauca haec carptim et speciminis loco perstrinxisse sufficiat.
huius vocabuli usu spurius esse deprehenditur, Blias etiam, easque gra
vissimas ob causas obel iam dudum confixus. Vid. Wolfi Protegg. ud Homeri Iliad. p. XXXII.' Sc. ἀκμην, crines, qui puerum in foro aetatis ornant. Tondebantur pueri, annos pubertatis ingressi. Item catamiti, quando noJanupta domum mariti ingrederetur. In eo situs est aculeus epigrammatis. Ceterum miror in nova editione Lipsiensi priorum fabularum nomina literis maiuSCulis non expressa esse, quod Toupi in Curis noviss. P. 29 . Lips. nuctore suaserat iam Brunckius in notis p. 205.
303쪽
EXCURSUS II. 281 Iam in medium nobis producendi et in hoc frequens glorioso rum militum contubernium advocandi etiam essent lautini milites. Solemne tunc fuisse Comicis Latinis, qui palliatas subulas in scenam 63
producerent, ut gloriosi militis personam ad nauseam usque repeterent, vel e Prologo Plautino in Captivis 5 seqq. satis apparet:
Hic neque periurus leno est, me meretri mala, Neque miles gloriosus Ne vereamini,
Quia bellum Aetolis esse dixi cum Aliis, Foris illic extra scenam sent proelia. Nec pepercit huic operae Plautus, qui praeter illam Comoediam, in qua Pyrgopolinici primas dedit, tres scripsit alias, quae quidem
ad tempora nostra pervenerunt, et militem habent δευτεραγωνι-Gτην Stratophanem puta, Stolidi Ssimum mortalium, qui meretricem filium ex se peperisse existimat in miculento, Anthemonidem in Poenivi actu secundo, et alium in Epidico militem, cui nomen prae terea nullium inditum, quibus addere licet, ne calo desit tot tantisque bellatoribus, Harpacem caculam in Pseudolo, qui hostes vivos raperet ex cie et vasa henea ex aedibus. Multum prosecto suavitatis et honestissimae oblectationis habitura esset disputatio, in qua, quid inter Plautinos iocos, ad Omnem Currilitatem prO-iectos et his taedii saepe, tiam delectationis asserentes, et Terentii urbanitatem intersit, gloriosi militis exemplo ab utroque poeta exornati, diligentius anquirere queamus et ponderare ). Sed haec separatim aliquando in excurSi aliquo pertractare in animo est, et 64 in praesentia otium nobis fecisse putandus est idoneus harum rerum iudex, oche fortius ). Institueram in animo, corollarii loco, attexere nonnulla de eodem argument in recentioris aevi comoediis apud Hispanos, Italos, Francogallos, Britannos et German0 mirum in modum variato et ' Temperare mihi non possum, quin adscribam elegantissimi Bergieri ad Alciphr. III, 36 p. 350. super hac re iudicium sellautus in milit
glorioso effingendo vel maxime φορτικος moderatiores et gratiores sunt Terentiani militis in Eunucho gloriationes. Caetera etiam Terentii ἀνθρωπικώτερα καὶ ηθικωτερα atque a vernilitate et scurrilitate procul. Terentius Monandro simillimus, lautus ex veteri comoedia plus traxisse videtur. V imirum properat lautus ad exemplum Siculorum comi Corum, ubi prius etiam quam Athenis artem scenicam excultam suisse, docta est
coniectura Vol si in rotegg. adio m. p. LXX. De lauto Siculorum perpetuo imitatore adde de Pauw Necherches sal te Grec T. I. p. 169. ' Accepimus ex Ephemerid Gotting. 1793. p. 179. in postrem Volumine Commentariorum Academiae Inscriptionum Parisiensis T. XLVI. legi doctam dissertationem Ochesortii, qui rumoco etiam operam navavit haud contemnendam, qua de arte Menandri in partibus fabulae apte describendis egerit, et militem gloriosum Plauti, quem totum e Menandro expressum esse putat sed nulla uspiam apparent vestigia fabulae λαζονος nomine inscriptae in reliquiis Menandri , ad istam norma in exegei fit. Sed cum funestissimi, quo Gallia adhuc iactata est, belli haec quoque suerit calamitas, ut librorum etiam illic excusorum commercio penitus intercluderemur, nec huius libri inspiciendi copia mihi hactenus facta est.
304쪽
282 PECCHE OVAE EDiTIOMR TERENTII. pro seculi cuiusque gentisque captu multifariam exornat perpolitoque Sed vereor, ne iam dudum extra leas, quod aiunt, Vagati et libellum, non excursum scripsisse Videantur Paucula igitur ex ingenti acervo, quem accumulare in proclivi Oret. delibare sat erit. Nunquam Thrasones interciderunt, nec in Vita, nec in cena. Apud Lusitanos et Hispanos inde ab incunabulis recentioris comoe-65 diae in exodiis illis. in quibus per lancem Saturam res Rcrcle Pro- sanis commixtae erant Autos Sacramentales et Comedias de Santos appellant), Thrasonum eiusmodi magnus ubique proventus fuit, segesque progerminavit laetissima. Regiones illae a Saracenis per
aliquot secula obsessae amplissimam Ioetis, haec monstra quaerentibus, Suppeditavere materiem, et suapte natura feruntur homines illius orae nil ampullas et verba sesquipedalia. idem cuni inexpiabili in Mauritanos sive Arabes inflammati essent odio, nil prius nec antiquius habuerunt, quam ut τὸ σοβαρὸi καὶ π 0γκον illorum ubique insectarentur in vita et scena Certamina singulariun gloriosis eiusmodi militibus citi ipso proscent, theatrorum commissi commemorat Cervantes in praefatione, comoediis eius praemissa iv. Italusque V storia poeseo. Hispanicae p. 3l9. Seq. VerS. theotisci) lectu dignissima sunt, quae ianc quoque in rem disputavit elegans omnis iteraturae Hispanicae spectator et aestimator Bourgo ing Nouueau Voyage in Espagne, ari 1789 T. II. p. 338. s. Hi ne Plauti Miles gloriosus in nullum serae recentiorum populorum idionia Saepius versus esse dicitur, quam in Hispanicum Quod si quis Scire cupiat, quam rationem poetae gentium illarum in lautinis salibus scenae suae accommodandis inierint, contulisse non pigebit fabulae Lusitanicae versionem theotiscam in collectione Bertit
chii uagarin der Spanischen in Port Literatur T. III p. 290. seqq.), ubi Hannibal, eques Rhodius, yrgopolinicis refert acinora. Ex Hispania, mi fallor in Italiam transmigravit inodomon dei ille
mendaciis it Tacinoribus 4n epicis talorum carminibus heros iu migeratissimus Ree Mauritaniae, in dii mrodi prosapia prognatus, 66 corporis futura ad viginti pedum altitudinent elatus, tumultu, caede, minis complet omnia. Primus, quod sciam, lacinora eius bullatusque nugas versibus pulcherrimi cecuti Boyardus in ortandi moribus v. Ortando In amor ito Libr. I. Cant. I. t. 23 67 68. Cant. ΙΙΙ. t. 28 36. Cant. III. 6 12 et libr. II. Cant. XIV et XV. ubi incredibilia, quae in Italiae superiore perpetraverit, renarrantur facinora) Boyardi vestigia in lac quoque gloriosi militis personuexornanda pressit Ariosius, qui in divino illo Orlaudi furiosi poemate ingentes mina. horrendasque strages Rodomonilis haud ο- strem loco commemoravit ivide portentum hominis vivis coloribus adumbratum Cant. XIV. St. 116 118. et atrocissimam rabiem immunis belluae ' per integras χ31minis sectiones Cant X L XVII l. st 25.) Ab hoc igitur Thrasone . tanquam a capite sumiliae, numerosissimi eiusmodi iactatorum ei. si Plautina soce uti sus est, nugivendulorum pro pullulavit suboles, per muta Italorum theatr3,
305쪽
pompas Bacchanales Carneuulsistatbataeiteiι et saltationes personR-tas Redo ute)ι sparsa. Atque hinc ortum etiam cepit persona militis, quam patrum adhuc memoria in oppidis Italiae circulator aliquis aut ηgyrta, corona populi circumfusus, per aliquot horas pro babili oratione sustinere solitus suisses dicitur ). pompi sacris seu recramentatibus, ut appellant, ispano-67rum in fabulam Don Oi ixotti, ab Avellanada interpolatam TOm. V. cap. XVI. XVII. p. 220. seq. vers. theot.), transiit ramurbas ille corporis mole et miliarum trepitu terrorein ignavis, indignationem strenuis asserens, cuius nomen fabulae comicae, Gottschedii adhuc aetate in nostratium theatris plausu ingenti exceptae, praefixit Hol
bergius, qui cum in hac fabula, tum in altera m tetrichineuschen
schrockn multa more suo transtulit e lauto, nonnulla etiam ex Terentio Longe aliam viam in Falsias fio, nebulone impudentissimo, eodemque estivissimo exornando ingressus est, magnum apud Bri-tnnno nomen, Mahe eurius. Ab ignaviae crimine Falsiassium satis ingeniose vindicare conatur vir in re scenica probe versatus apud
Britannos si bello peculiari de ea re composito An Eno ore thedramati Character of Sira Fuistus . Lond. 1777.), sed idem iactan tiam eius et ἀλαζονείαν pulcherrime declaravit. In ea in primis fabula, in qua Falsias fit amores inducuntur in scenam the merita Ues of inlisor nonnulla reperias, Plautinis valde similia, et
Bromeli etiam nostrae scenae nccommodata Gideon on Trimberg
Francogallos magnus iam Superiore Seculo numerus fuit eorum, qui Terentianum Plautinumque militem cetiae vernaculae aptηrent, de quibus, cui Otium est, consulat eauchampium et bibliothecas dra
viaticas theatri Francogallici. Sed ut intelligas, quid recentiorum elegantia elimaverit detriveritque in rudioribus militum prisci aevi in geniis, diligenter tibi comparanda est cum iis esto uchii, Comici a Molierio secundi, notissima sabula, gloriosi nomine inscripta Le 68 glorieuae, euores de esto uches T. H. p. 255 seqq. et quae Gol donius in eodem argumento elaboravit in duabus fabulis militaribus: l'amante militare Le commedie de S. D. Goldoni, in Veneκ ITTl. T. VI. et a uerru eius d. collect T. XII.). In posteriore, ut
m3gis oblectarentur spectatores milite virtutum suarum praedicatore, finxit illum claudicantem et baculo gressus vacillante firnintitem.
Sed vide ipsius poetae de utraque fabula iudicium in commentariis de vita sit T. II. p. 155. et p. 301 seq. vers. theotisc. Lessingius' la ianu est libellus, cachinius excutiendis aptissimus, saevidica dicta et nugas magnificas horum circulatorum, Capitanos vocant Itali, comprehendens: Nuhm reden des panischen Capitain Nodemonii, iuvari. Ital. Frana und euischer prache Venet. 1675. Vox hinc derivata in omnibus recentioribus linguis mendacia magnifica Ignificat. Hel
lam hominis imaginem et festivam illius explicationem debemus octhis, elegantissimo harum Venerum arbitro in libro, cui titulum fecit clavi romische Carne val Tab. VIII. P. 42.
306쪽
284 Uire SIT DOCERE FABULA Idenique, mirus in arte Scenica artifex, quod in Hecyra Terentii semper admirati sunt arbitri idonei, ut, quod Donatus ibi in argumento animadvertit, res novae sunt, nec tamen abhorreant a consuetudine, idem pulchre effecit in milite suo Telhemio adumbrando, qua de re dignum est, quod probe perpendatur, effingit ratis-laviensis iudicium in vita fratris, T. I. p. 237. Seqq.
Tralatitium est et virorum doctoruin, qui commentarios in auctore Veteres Composuerunt, animadversionibus
saepissime inculcatum, Verbum uocere cum derivatis et relatis suis uiscere, condiScere , discipuli et peculiare sibi domicilium fixisse in re scenica. Docent Poetae fabulam, quam in cenam ΡοPulo Spectaridam Proserunt, CtO-
res discunt eatidem fabulam, ideoque appellantur disci 3puli ') acceperunt Romani has cognatorum Verborum
'' Cic. in Bruto c. 18. Livius primus, fabulam docuit, anno ipso, quo natus est Ennius V i. e. . V. 13. quod iisdem fere verbis enuntiavit Gellius XVII. I. primus omnium L. Livius poeta fabulam docere Romae coepit.' Et quem fugit versus Horatii in arto 288. Vel qui praetextas, vel qui docueae togatas.' Monent ad Ciceronem Corra dus, ad Horatium Lambinus et Guquius docere more Graeco esse διδα-Gκειν δραματουργεῖν. Hinc apparet, quomodo accipienda sint verba illa Suetonii de clar grammat. c. I. ubi Livius ille primus fabularum doctor et Ennius traque lingua domi forisque docuisse perhibentur. Statium hoc de fabulis, quas Graece Latineque docuerint Livius et Ennius, explicantem reprehendere non debuisset Casaubonus P. 355. d. Burm. Puto, utrumque Oetam in magna Graecia et Siciliarii. e. foris docuisse in Graecis theatris Graecas fabulas et hinc intelligi, quaenam fuerint palliatarum fabularum Romae initia. Porro autem observandum est in hac phrasi docent poetae fabulam, Semper Subaudiendum esse actores, gregem comicum, histriones. Hi enim discere dicuntur. Sic actor, qui prologi personam sustinet in Terentii Hecyra 48. date silentium, mihi ut discere novas sc fabulas expediat, ' ubi Donatus proprie discere, docet enim poeta, discit scenicus cf. Prolog. Heaut 10. Hinc actores
appellantur disciptili apud eundem poetam in Andr. III, 1. 19 ubi erus Davum, qui totam fabulam ad fallaciam instruxisse putatur, interrogat: num immemores discipuli polia dabit . ut mannus ad eiron. c. 117. p. 5 2. Verba Petronii, ubi lepidissimus mimus ad frustrandos haeredipetas instruitur elatum ab Eumolpo filium pariter condiscimus Ergo con-
307쪽
significationes a Graecis, a quibus totum sabularum secun ilum leges artis Graecae compositarum choragium et σκευο- ποίων migrasse in Latium non est quod multis demonstre mus. Ecquis autem ignorat hodie, ab ipsis sere artis scenicae primordiis ei incunabulis poetas apud Graecos dictos esse διδασκειν δρMtατα, qui fabulas populo Spectandas a
rent eosdemque dictos esse διδασκαλοχ)ς, adiecto saepe genere carminis, in quo cerneretur illorum Opera ut adeo τραγο)δοδιδασκαλοι, 63 tωδοδιδασκαλοι, κυκλιο did&σ-λοι
sint poetae, qui tragoedias, comoedias Vel cyclia . dithyrambica carmina docerent ). Nec quemquam Praeterire Poterit, quam late pateat Ocabulum, ex hac re ductum διδασκαλιας quod primum de ipso poetarum dramaticorum studio in componendis docendisque fabulis adhibito dictum transiit deinde ad grammaticos, libros suos, quibus in Poetarum scenicorum fabulas inquirebant et quo tempore et loco actae illae essent, eruebant, διδασκαλίας inscri-
discere, συμμανθάνpιν dicuntur actores eiusdem ludi seu regis, qui par te unius fabulae simul meditantur. Nam et hoc verbum sceni Cum Vid. Plaut. Pers. IV, 2. . idemque dicuntur condocti in loco luculento lauti Poen. III, 2 4 ubi servus Milphio exhortatur Collybiscum villicum fac modo ut condocta tibi sint dicta ad hanc fallaciam. Respondet alter rQuin edepol condoctior siιm, quam tragoedi et comici, ubi vide, quae ex Palmerio excerpsit Taubm. Et cum Inter poetas, qui Graecas literas discerent, scenici apud Romanos essent antiquissimi, hi primum docti appellati sunt, quod deinde solemne omnium poetarum factum est elogium. v. Brockhus ad Tibull. IV, 6 2.' Iuvat audire vetores exico graphos Hesych. g. v. . Ι. C. 978.
πας ο ἐνεργων τι περὶ την δραματοποιιαν καὶ των κνκλίων χορων πα
ρασκευην. Disertius Harpocration s. v. διδάσκαλος ἰδίως διδασκαλους 1έγουσι Attici sc supplet Elymol. . . V. ποιητα των διθυραμβων, η των κωμωδιων, ' των τραγίρδιῶν. Fuit igitur hoc Atticis, apud quos, si a Siculis discedas, solos os floruit opsis dramatica, O proprium, ut Poetas, qui in hoc genere elaborarent, doctores adpellarent. Atqui Herodotus iam de Arione dithyrambici carminis auctore et de Phrynicho antiquissimo post Thespin poeta tragico verbo διδάσκειν usus est Ι, 23. VI, 2 l. Et sic de eodoni Phrynicho in inscriptione , quam memoravit Plut. in Themistocl. c. b. T. I. p. 233. Hulten.' Docte et copioso hoc primum aperuit Casaub ad Athen. VI, 7. p. 413 - 16. Nimirum διδασκαiία primum est ipsa institutio, qua quid
ad chorum et scenam pertineat monstratur. Sic Luci an de Sali. c. 11. T. ΙΙ. p. 27 . commemorat canticum Laconicum , cuius verbis instituti continetur, quomodo sit saltandum, διδασκαλίαν ἔχει Dei. id fabula volcarmen dithyrambicum, quod poeta in scenam inducit, idem nomen invenit. Sic carmine melico cum vicisset Simonides Cingenarius senex, dicitur in epigrammate apud Plut an Seni sit ger resp. T. II. p. 785. A.
308쪽
4 ei quamvis haec neminem hodie fugiant, ' qui Vel
Lexicon aliquod melioris notae consulere possit, pauci tamen reperiuntur, qui fontes et origines significationis in pluribus Vocabulis per utramque litiguam tana late fugae, dili gentius eXplorare et e moribus populi, apud quem Prima artis scenicae incunabula fuisse vulgo statuunt, XPlicare Conarentur. Quin recentissimis temporibus, in quibus Francogalli inprimis verbosos de arte scenica Graecorum Composuerunt commentarios, vix ullum invenire potui, qui rem tantillam aucis verbis declarare haud gravaretur ).Paucis igitur quid nobis hac de re visum Sit disseramus. Quod si cuiquam hoc argumentum nimis temi et ieiunum
videatur, is cogitet, quaestionem hanc arctissime coniunctam et copulatam esse cum universa illa de re scenica Grae- Corum eiusque Originibus disputatione, quam tantis tenebris offusam et obscuratam esse passim conqueruntur viri in
his literis facile principes, ut quicquid opellae in illis dispel
lendis contuleris, non frustra tamen ungues OSisse et Vetusta exemplaria Volutasse videaris ).
consequutus esse gloriam ἀμφὶ διδασκαλίη. Et sic διδασκαλίαι appollantur Antigone et Electra, tabula Sophoclis, a Dioscorido in Analoci T.
I. p. 500. XVIII. Tandem accipitur pro eo scripto, quo temporum o Corumque notationes in singulis fabulis observantur. Primus didascalias eiusmodi scripsit Aristoteles, quem agmine facto mox sequuti sunt lexand Grammatici. Saepissime hoc sensu vox occurrit in scholiis Aristophanis. Loca diligenter laudavit II uiserius in utilissimo libello, dignoque, qui novis Curis perpoliatur, de Polymath. c. I 2. p. 130. Habuerunt mature Romani etiam librum , quo haec tractarentur. Nam, sui passim amollio, onio, Charisio laudatur Accii didascalicus, haec omnia complexus est, quod docte iam observavit Joh Mercerus in notis ad Nonium s. v. redhosti p. 113. edit. Sedan. Alia dabit Odericus in pistola dedidascalia marmore Rom. 1777.' Sic qui rumoe opus, quod theatrum Graecorum inscribitur, nuper luculentis Commentariis collocupletarunt et sex voluminibus auctum prelo iterum subiecerunt, oche fortius, hierius aliique, hunc locum Vol. I. et X. Xplicandum, Siccis, quod aiunt, pedibus transierunt. Nec quicquam lucis attulit, qui post illos haec iterum sub examen revocavit, Barthelemitis Voyage . j. n. h. LXIX. LXX. Poenitet sane operae, his voluminibus diligenter evolvendis impensae.' Uno exemplo sententiam meam declarabo omnes, qui de re Ce nica Graecorum scripserunt, tetralogiis certasse Tragicos affirmant. Sed quotusquisque rationem se istarum tetralogiarum probe cognitam et perspectam habere, impune gloriabitur Legat aliquis Dacieri alioruntque ad Aristotelis poeticen somnia, et se multo incertiorem, quam latea, inde rediisse fatebitur. Saniorem haud dubio rationem Perigonii ad Aelianum docte et acute nuper ornavit, cui elegantissimam debemus Poetices Ari-
309쪽
Onviis sabularum ium tragicarum, tum comicarum origo derivatula est e choris, seu altationibus Sacris, quae valde antiqua et liese iam aetate, quantum Coniectura assequi Ossumus, in terra Attica Liberalibus, Minervalibus, aliisque diebus festis et anniversariis in honorem deum celebratae fuerunt. Iam cum praecipuus deorum cultus horis hisce contineretur, et rei publicae interesset, ut chori splendidissime liberalissimeque instruerentur mature res ad aemulationem opulentiorum civium deducta est, ut tributim eligerentur divites, qui sumtibus suis choros in- Siruerent, Xornatosque et de victoria invicem concertaturos committerent. Haec est χορηγία illa in oratoribus et historicis Atticis toties commemorata, quam egregie illu
stravit o Fus ad Demosthenis Leptineam in Prolegg. LXXXIX XCI. Porro autem bipartito divisi fuerunt isti chori. Fuerunt vel scenici vel dithyrambici, qui Cy
clici etiam audiebant. Utrumque genus saltatione Cernebatur et cantu. Qui cyclicis choris cantus subministrarent,
fuerunt poetae dithyrambici, idemque διθυρα ιβοδιδασκαλοι, quorum indoles Optime perspicitur e fabulis Aristo Phanis, ubi acerrime exagitantur in Pac. 35. in Nub. 223. et inprimis in Av. 919. hiis Nech. Nec ullum mihi dii hium est, quin antiquitus iidem poetae, qui cantum docerent cyclium, artem Saltandi etiam Xercuerint, et praemonStrarint τορευταῖς. At procedente tempore haec postrema provincia cessit aliis artificibus qui proprie Ooοστατ&ι Vel ἐπιστGτία appellati sunt Et cum iidem χοροδι-
stotelica illustrationem, Uiniligitis Note On Aristoi s reatis onI Oct ry tot. 216 p. 47b- 10. Sed mili tameI Sunt, quae quomodo Cum Sententia ista concilies, vix apud animum tuum Xputes, Verbi causa, quod Plut T. II. p. 785. B. ex latosthene et Philochoro narrat, Otum Celeberrimum aetatis suae tragoedum octo tragoedias continuo quatriduo egi Sse. Caeterum ingenue fateor, animum mihi ad haec, quae supra proposui, diligentius excutienda addidisse Volsium, Virum Summum, in Proleg . admoniorum p. III. haec Obseri antem Post ea, quae e Lexi cographis a nonnullis viris doctis breviter, et a Casaubono ad Athenaeum didascaliarum causa notata sunt, nemo, quod sciam, in hanc rem accurate inquisivit, exspectatque ea adhuc lucem suam cum multis aliis, quae ad ludos scenicos Graecorum pertinent. V aucis, sed praeclare et accoinmodate ad sententiam nostram rem attigit I iningius in
libro laudat not. 163 p. 416. Sed rem totam iam ea, qua pollet, Ollertia aporuit Olfius l. l. Quae ille nude posuit, ego aniplificanda et auctoritatibus conficilianda Sse putavi.
310쪽
δασκαλοι et simpliciter ιδασκαλοι appellarentur, actum est, ut quoties διδασκαλων in choris cycliis mentio fiat, nos ambigui haereamus, utrum de poeta an de saltandi artifice sermo sit ). Eadem plane ratio fuit in choris scenicis, nisi quod illis poetae antiquiores, Thespis, Aeschrius, Sophocles in tragicis Susarion Phormis aliique in comicis paulatim addiderunt actores et interloquutores, et sic tragoedias, comoediasque inde effinxerunt. Et mansit choris propter
religionem Veterem et commissionem certaminum a chora gis administrandam tum quoque Summa auctoritaS, Cum
poetae propter λεξιν fabulae ut appellat Aristoteles i. e. eam partem, quae proprie dialogum fabulae contineret, et pronuntiaretur ab actoribus, ct αιεβεῖα das necitatin V. I ining 's Notest. 293 seqq. iam dudum choros in arctiorem gyrum redegissent et fabulae actioni subservire iussissent, ita ut chori nomine tota saepe intelligatur fabula scenica η θ. Quaerimus ergo, ecquid molliti sint poetae in choris et fabulis scenicis adornandis, ut dicerentur docere
Hic primum illud probe teneamus portet, Poetas
scenicos antiquissimos non tantum fuisse auctores, sed etiam
' Sic in Inscriptionibus agonisticis, quas publicavit ponius layage
de Grece et u Levant T. II. p. 399. seqq. ubi de victoria in choris cyclicis a singulis tribubus reportata sermo est, verbum διδαξεν de arti- flee saltandi accepit an Dale in Disserit ad Marm. Antiqv. VIII. 5. p. 672 seqq. Sed si analogiam sequamur earum inscriptionum, in quibus chori scenici commemorantur, ubi ἐδίδαξεν aperto dicitur de poeta, cantum se fabulam docente, ut in illa apud Iut in Themistocle c. b. ubios Φρυνιχος ἐδιδαξε hic quoque in choris cyclicis didascalum interpretabimur poetam dithyrambicum. Et confirniatur hoc loco memorabili apud Pausan. IV, 4. p. 465. ed Facit, ubi poeta Eumelus Messenios, qui χορον ἀνδρικον in Delum ducerent, ἐδίδαξε r tissice. At dubitare non possumus, illum διδάσκαλον χορου, quem ab impotentissimo homine Midia, corruptum sibi luo abductum esse clamat Demosthenes in Midiana p. 520, 6. Neish doctorem tantum artis saltandi fuisse, sive ut vulgo appellabatur, χοροστάτην. '' Non simpliciter tamen, sed ratione choragi habita, qui poetaesumtus ad omnem apparatum Cenicum, quo chori et fabulae instruerentur, lippeditaret, καταστα χορηγὸς τραγο doῖς, ut est apud Lysiam p. 699. Reisk. Sic respectu choragi χορον αἰτεῖν dicitur poeta, qui tribus Rii cuius chorago ram Osserret, cui respondet χορον δουναι in fragmento Cratini apud Atlion Aristoph. Ran. 9 . et διδάσκειν χορηγῶ. V. GSaub.