Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

발행: 1874년

분량: 230페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

p. 61. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΦΙΛΟΚΤΗΜΟΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 85και προς ταύτας καὶ προς τους αλλους θεοῖς ευσεβεῖν ἡ δε τουτων μήτηρ, ουτως ὁμολογουμεν ουσα δούλη καὶ απαντα τον χρόνον αἰσχρῶς βιούσα, ν 50 οἴτε παρελθειν εἴσω του ἱερου δει ὁ ἰδεῖν τωνενδον ουδέν, ἴσης της θυσίας ταύταις ταῖς θεαῖς ἐτόλμησε συμπέμψαι την πομπὴν καὶ ισελθεῖν εἰς το ἱερον και ἰδεῖν, οὐκ εξὸν αυτῆ. ως δε ἀληθῆ λεγω, ε των ψηφισμάτων γνώσεσθε α ψηφίσατο

βουλὴ περ αυτῆς. Λαβε το ψήφισμα.

θυμεῖσθαι τοίνυν χρή, Ἀνδρες, πότερον δεῖ 51το εκ ταύτης των Φιλοκτήμονος εἰναι κληρονόμ0ν και επὶ τα μνηματα ἰέναι χεόμενον κα σαγιοῶντα, το εκ της αδελφης τοsτον, δν ιὀν αυτος ποιηθσατο καὶ πότερον δε την ἀδελφὴν Φιλοκτήμον0ς, χαιρέα συνωκησε, μὰ χηρεύει, επὶ τούτοις γενέσθαι η ἐκδομαι οτω βούλονται αν καταγηράσκειν, γνησίαν ουσαν φ υμῶν ἐπιδικασθεισαν συνοι- κειν τω αν ἡμῖν δοκῆ. η γαρ ψῆφος εστ περ του 52των νυνί τουτὶ γαρ αυτοῖς η διαμαρτυρία δύναται, is ο κίνδυνος τοῖσδε μελὴ περι τούτων, ουτοι δεκαν νῶν διαμάρτωσι του αγῶνος, δόξη δε ο κλῆρος επίδικος εἰναι, ἀντιγραψάμενοι δὶς περι ων αυτ αγωνίζωνται. καίτοι ει με διέθετο Φιλοκτήμων μὴ εξὸν αὐτῶ τολ αυτ εχρῆν διαμαρτυρεῖν, ως ου κύριος η υιὸν τόνδε ποιήσασθαι ει δ' ξεστι μενδιαθέσθαι, ἀμφισβητε δε ς ου δόντος οὐδε διαθεμέν0υ, μὴ διαμαρτυρία κωλύειν αλ ευ δικία ισιέναι. νύν δε πῶς αν περιφανέστερον ἐξελεγχθείη 53τα ψευδῆ μεμαρτυρηκὼς η ει τις αυτὸν ροιτο --,,δρόκλεις, πῶς οἶσθα Φιλοκτήμον οτι οἴτε διέθετο

142쪽

s ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 6.,,ουτε ιὸν χαιρέστρατον ἐποιησατον - οἷς μεν γάρ τις παρεγένετο, δίκαιον, ω ανδρες, μαρτυρεῖν, οις δε η παρεγένετο αλλ' ηκουσέ τινος, κοην μαρτυ-54 ρεῖν συ δ' ου παραγενόμενος διαρρηδην μεμαρτυρορηκας ς ου διέθετο Φιλοκτημων, αλλ' ἄπαις ἐτελευτησε. καίτοι πῶς οιον τε εἰδέναι, Ἀνδρες; ομοιον γὰρ ἄσπερ αν εἰ φαίη εἰδέναι, καὶ, παραγενόμενος, σα υμεῖς πάντες πράττετε. ου γαρ δητουτό γε ἐρει, καίπερ αναίσχυντος ων, ως ἄπασι παρεγένετο και πάντ' Myεν σα Φιλοκτημων ν τω55 βι διεπράξατο. πάντων γὰρ αυτον κεῖνος χθιστον ἐνόμιζε δι τε την αλλην πονηρίαν, και διότι τῶν συγγενῶν μόνος μετὰ της Ἀλκης κείνης τουτω καιτοι αλλοις συνεπιβουλευσας τοῖς του et κτημονος χρημασι τοιαυτα διεπράξατο, οἱ περ μῖν απέδειξα.

56 Πάντων δε μάλιστα ἀγανακτησαί ἐστιν ἄξιον,οταν Os ι καταχρῶντα τω υκτημονος ὀνόματι, τωτουδι παππω. ει γάρ,- ουτοι λέγουσι, τω μεν

Φιλοκτημονι μη ἐξην διαθέσθαι, του δ' Ευκτημονος ἐστιν ο κληρος, πότερον δικαιότερον τῶν κτημονος κληρονομειν τὰς ἐκείνου θυγατέρας, ὁμολογ0υμένως

ουσας γνησίας, 4 καὶ μῶς τους ε τουτων γεγονόρούντας η τους ουδεν προσηκοντας; οῖου μόνον υ ημῶν ἐλέγχονται, αλλὰ και εξ φαυτοι οι ἐπίτροποι διαπεπραγμένοι εισί τουτο γὰρ μῶν δέομαι και κεροτευω σφόδρα μεμνῆσθαι,, ἄνδρες, περ λίγω πρόροτερον απέδειξα μιν, O νδροκλῆς ουτοσὶ φησι μενεῖναι ἐπίτροπος αυτῶν οντων γνησίων κτημορονος εἴληχε δ αυτὸς ἐαυτῶ οὐ κτημονος κληρουκα της θυγατρὸς υτου ς ουσης ἐπικληρου καὶ 58 ταυτα μεμαρτυρηται μιν καίτοι πῶς et δεινόν,

ἄνδρες, προς θεῶν υλυμπίων, εἰ μεν οι παῖδές εἰσι

143쪽

p. 62. MEPI ΟΥ ΦΙΛΟΚΤΗΜΟNΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 87γνησιοι, τον ἐπίτροπον εαυτῶ λαγχώνειν οὐ κτη-μ0ν0ς κληρου καὶ της θυγατρος αυτολως ἴσης πι- δίκου, εἰ δε η εἰσι γνησιοι, νυν διαμεμαρτυρηκέναιως εἰσι γνησιοι ταλα γαρ αυτ εαυτοις ναντία εστίν. στ υ μονον υ ημῶν λεγχεται τα ψευδῆ

διαμεμαρτυρηκώς, αλλα και ἐξ ν αυτος πράττει καὶ τούτειμεν ουδεὶς διαμαρτυρει μη ἐπίδικον εἰναι 59τον κλῆρον, ἀλλ' υθυδικία εἰσιέναι οὐτο δ απαντας ποστερε της ἀμφισβητησεως. και διαρρηδην μαρτυρησας γνησίους του παιδας εἶναι, οἴεται ἐξαρκέσειν et μῖν παρεκβάσεις , εὰν ὁ τούτο μεν μηδ εγχειρήσWεπιδεικνύναι η και κατὰ μικρόν τι ἐπιμνησθῆ,

εἰσιν οἶδε μεν πλούσιοι αυτος δε πενης , δια δε ταλαδόξειν του παῖδας εἶναι γνησίους της ὁ τούτων θουσίας, ω ἄνδρες, εις την πόλιν πλείω αναλίσκεται ει αυτοῖς τούτους. καὶ Φανόστρατος μεν τετριηράρχηκεν ἐπτάκις η δη, τὰς δε λειτουργίας ἀπάσας

λελειτούργηκε καὶ τα πλείστας νίκας νενίκηκεν ουτοσι δε αιρέστρατος τηλικοῶτος ων τετριηράρχηκε,

κεχ0ρηγηκε δε τραγωδοῖς, γεγυμνασιάρχηκε δε λαμπάδι καὶ τὰς εἰσφορὰς εἰσενηνόχασιν αμφότεροι πάροσα εν τοις τριακοσίοις. καὶ τέως με δύ' ὁντες, νειδε και ο νεωτερος ουτοσὶ χορηγει μεν τραγωδοῖς, εις δε τους τριακοσιους ἐγγέγραπται και εἰσφέρει τὰς

εἰσφοράς. στ οὐ φθονεῖσθαί εἰσιν ἄξιοι, αλλὰ 61πολυ ἀλλον η υία και τον πόλλω οὐτοι, ει λήψονται α μη προ κει αὐτοῖς. το γὰρ Φιλοκτημο- ν0ς κληρου αν με επιδικάσηται ὁδε υμῖν αυτὸν ταμιευσει, τὰ προσταττόμενα λειτουργῶν ἄσπερ και νεικαι τι ἀλλον εὰν δ' οὐτοι λάβωσι, διαφορησαντες ετέροις επιβουλεύσουσι.

144쪽

88 ΙΣΑΙΟΥ R. 6 62 Λέομαι sν μῶν, Ἀνδρες, να μη ἐξαπατη- νῆτε, τῆ διαμαρτυρία τον νουν προσέχειν περ ης την ψῆφον οἴσετε και προς ταύτην αυτὸν κελευετε την απολογίαν ποιεῖσθαι, σπερ και μεῖς κατηγορήσαμεν. γέγραπται ου εδωκεν ου δὲ διέθετο Φιλοκτήμων τολο ἐπιδέδεικται ψευδος ον καὶ γαρ ο χοὐ και ο διαθεμενος Γ και μαρτυρούσιν ι63 παραγενόμενοι τι τι τελευτῆσαι παιδα Φιλοκτη- μονα πῶς οὐν παις φος τις τον αυτos ἀδελφι-δos υἱον ποιησάμενος κατέλιπεν, ω μοιως ο νόμος

την κληρονομίαν ἀποδίδωσι και τοῖς ἐξ αυτολγενομένοις καὶ διαρρηδην ν τω νόμω γέγραπται , εὰν ποιησαμένω παῖδες ἐπιγένωνται, το μέρος ἐκάτερον

εχειν της ουσίας και κληρονομεῖν μοίως αμφοτερους. 64 ως set εἰσι γνήσιοι οἱ παῖδες οἶδε, τούτ αυτ ἐπιδεικνύτω, σπερ αν μῶν καστος ου γαρ αν Ἀχὶ

μητρος νομα, γνήσιοί εἰσιν, αλλ' εὰν επιδεικνύηώς ληθῆ λέγει, τους συγγενεις παρεχόμενος τοῖς εἰδότας συνοικούσαν - κτήμονι και τους δημότας και τους φράτορας, εἴ τι ἀκηκόασι πώποτε η ισασιν υπερ αυτῆς υκτήμονα λειτουργήσαντα, ετ δε πού 6 τέθαπται, ν ποίοις μνημασι τις εἶδε τὰ νομιζόμενα ποιούντα υκτημονα ποῖ δ ετ ἐόντες ι παιδες ἐναγίζουσι καὶ χέονται, και τις εἰ δε ταλα τῶν πολιτῶν η τῶν οἰκετῶν et κτημονος. ταίτα γάρ ἐστιν ελεγχος ἄπαντα, και ου λοιδορία καὶ εὰν περ αυ- τού τούτου κελεύητε ἐπιδεικνύναι σπερ καὶ διεμαρτύρησεν, μεις τε την ψῆφον σίαν και κατὰ τους νόμους θήσεσθε, τοῖσδέ τε τὰ δίκαια γνήσεται.

145쪽

ΠΕΡΙ ΟΥ ΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ. π0λις και Θράσυλλος και Μνήσων δελφοὶ γεγόνασι τούτων χεν νήσων παις τελευτησεν , ο δε

Θράσυλλος παῖδα καταλιπων πολλοδωρον μόν0 δ πολις καταλειφθεις πολλὰ τον πολλόδωρον ὁίκησεν ὁθεν Αρχέδαμος, πάππος του λέγοντος το λόγον,τη του π0λλοδωρ0υ μητρὶ συνοικῶν μετα τον Θρασυλ-λ0υ του ανδρος αυτῆς θάνατον, και τον πολλόδωρονως ρφανον ελεῶν, πολλὰ τ0νχυπ0λιν ἀπήτησε χρήματα περ ων Ἀπολλόδωρον δίκησε τουτων μεμνημενος Απολλόδωρος εἰσήγαγεν εἰς τους φράτορας θετον ιον εαυτω Θράσυλλον τουτον υ ιδ οντα της τε μομητρίας αυτο αδελφης και Ἀρχεδάμου του ὁ Θρασυλλου δημεν εἰς τους γεννήτας καὶ φρατ0ρας εγγεγραμμεν0υ, ουπω ὁ ει το ληξιαρχικον γραμματεῖον, τελευτησεν Ἀπολλ0dωρος και μετα την αυτου τελευτην εγγέγραπται μεν ο Θράσυλλος εἰς το ληξιαρχικ0ν γραμματειον,

εγγεγράφθαι τ0ν Θράσυλλον εις τ0υς φράτορας και γεννήτας κατα γνώμην του Mππολλοδωρ0υ, ἀλλα πεπλασμένην εἶναι την π0ίησιν - η μεν πόθεσις αυτη, ὁ στασις στοχασμός ' δι καλῶς πάνυ και τεχνικῶς τον λόγ0ν ικ0νομῶν την χθραν διεξέρχεται την πολ λοδώρ0 πρ0ς υπ0λιν, περ μεγα σημεῖ0ν γίγνεται θυμη θελειν αυτὴν πο τη Eυπόλιδ0 θυγατρος κληρονομηθῆναι.

s ιμην μεν, Ἀνδρες, προσηκειν ου τὰς τοιαυ- τας αμφισβητεῖσθαι ποιήσεις, εἴ τις αυτος ζῶν καὶ

ευ φρονῶν ἐποιήσατο καὶ ἐπι τὰ ιερ ἀγαγὼν εις

146쪽

s ΙΣΑΙΟΥ ΟΩ. T. τους συγγενεῖς απέδειξε και εἰς τὰ κοινα γραμματεῖα ἐνέγραψεν, πανθ' - πρ0σηκεν αὐτὸς ποιησας, αλλ' εἴ τις τελευτησειν μελλων διέθετο, εἴ τι πάθοι, την ουσίαν ἐτέρω, και αὐτ εν γράμμασι κατέθετο παρά τι γι σημηνάμενος. κεινον μεν γαρ τον τρόπον ποιησάμενος φανερὰς κατέστησε τὰς αυτο βουλη- σεις, ολον το πρῆγμα ἐπικυρώσας, δόντων αὐτῶ των

νόμων ὁ δ' εν διαθήκαις σημηνάμενος ἀδηλους ἐπομησε, διὸ πολλοὶ πεπλάσθαι φάσκοντες αὐτὰς ἀμφισβητεῖν αξιούσι προς τους ποιηθέντας εοικε δ' οὐδενπρούργου τοίτο εἰναι και γαρ υτως αυτῶν φανερῶς πεπραγμένων μως περ της θυγατρὸς της , πόλιδος κουσι περὶ των πολλοδώρου χρημάτων προς εμε αμφισβητήσοντες. εγὼ δ' εἰ μεν ἐώρων et μῆς ἀλλον αποδεχομενους τὰς διαμαρτυρίας η τὰς ευθυδικίας, κἀν μάρτυρας προὐβαλόμην η ἐπίδικον

εἰναι τον κληρον ως ποιησαμένου με υἱὸν πολλοδώρου κατὰ του νόμους επειδη δ' o διαφεύγει τὰ δίκαια μη οὐ και τομον γιγνώσκεσθαι τον τρόπον, και παρ μῖν αυτοῖς κω διαλεξόμενος περὶ τῶν πεπραγμένων, να μηδεμίαν μῖν αἰτίαν περ τολμη βούλεσθαι δούναι δίκην τοιαύτην ἐπιφέρωσιν ἀποδείξω δε ς ου μόνον επὶ το* ἐγγυτάτω γένους τον κληρον πολλόδωρος οὐ καταλέλοιπε πολλὰ και δειναυπὸ τούτων ἀδικηθείς, ἀλλὰ και ως με ἐποιησατο δικαίως, οντα δελφιδοόν, καὶ μεγάλα ευεργετημέρονος υ ημῶν. δέομαι δε υμῶν, ἄνδρες, πάντωνομοίως -0ών τέ μοι παρασχειν, κἀν ἐπὶ τον κληρον αναιδῶς αυτοῖς ἰόντας ξελέγχω, 0ηθεῖν μ0ι τὰ δίκαια ποιησομαι δ' ς αν κἀγὼ δύνωμαι διαβραχυτάτων του λόγους, ε ἀρχης ς εχει τὰ γενό-uενα διδάσκων μῆς.

147쪽

p. 4 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 91Eυπ0λις γαρ ι ἄνδρες, καὶ ΘράσυHος καὶ Μνή- 5σων ἀδελφοὶ σαν μομήτριοι καὶ μοπάτριοι του-

τοις οὐσίαν- πατηρ κατέλιπε πολλην, στε καὶ λειτουργειν καστον αξιούσθαι παρ μῖν ταύτην κε

νοι τρεῖς οντες ἐνείμαντο προ αλληλους τούτων δύο ετελεύτησαν περὶ τον αυτὸν χρόνον, ο μεν νήσωνενθάδε γαμος καὶ ἄπαις, ο δε Θρασυλλος των ν κελία καταλεγεις τριηράρχων, καταλιπων ιὀνυπολλόδωρον τον με νυν ποιησάμενον. υπολις os μόνος αυτῶν λειφθεὶς ου μικρα απολαῶσαιτων χοημάτων ξίωσεν, ἀλλα τον μεν Μνήσονος κλῆρον, ου καὶ πολλοδώρω προσῆκε το μικλήριον,

πάντα ει αυτον περιεποίησε, φάσκων αυτῶ δοῶναιτο ἀδελφόν, αὐτὸν δ' κείνον ἴτω διωκησεν ἐπιτροπεύων στε τριῶν αὐτῶ ταλάντων δίκην φλεῖν.

πάντων ἀποστερούμενον τῶν χρημάτων, τρεφε τεαυτον παῖδα νθ ως εαυτοs, καὶ την μητέρα κομισάμενος, ανδρί τε γενομένω συνηγωνίσατο και εἰσέπραξε το μικλήριον ν Μνησων κατέλιπεν σα τε ε της επιτροπης ἀπεστέρησε, δίκας δύο λών. καὶ την ουσίαν ἐποίησε κομίσασθαι την αυτο πῆσαν.

καὶ δια αὐτή πολις με καὶ πολλόδωρος ἐχθρῶς

εχοντες τον πάντα χρόνον διετέλεσαν προ αλλήλους, δε παππος ουμὸς καὶ πολλόδωρος φιλικῶς, σπερ προσῆκε τοι δ' ἔργοις αν τις τεκμήραιτο μάλισταοτι πολλόδωρος πέπονθεν ο ἀντευποιεινήξίου τους ἐπιγτον ευεργετήσαντας συμφορα γαρ το πάππου χρησαμένου καὶ ληφθέντος εις τους πολεμίους καὶ χρηματα εἰσενεγκειν εις λύτρα καὶ ὁμηρεύσαι περ αυτ0s θέλησεν. εω ου εὐπορήσειεν κεῖνος τἀργύρο

148쪽

διωκε τα κείνου, μεταδιδους ω ειχεν εἰς Κόρι

θόν τε στρατευεσθαι μέλλων, εἴ τι πάθοι, διέθετιτην ουσίαν καὶ δωκε τη κείνου μεν θυγατρί, μὴ δε μητρί, αυτου δε αδελφῆ, διδους αυτὴν Λακρα- τωὶ τω νυν ιεροφάντ γεγενημενω τοιουτος ή ἐκεινος περὶ μῆς τους ε αρχῆς αυτον σώσανται

10 ως δ' ἀληθῆ λέγω, καὶ δίκας εἷλεν πολιν δυο, τὴ

μεν πιτροπῆς την δε μικληρίου, του πάππου συν γωνισμένου καὶ λέγοντος , τα τε χρήματα κομίσανδι μῶς καὶ ταυτας τὰς χάριτας μῖν ἀνταπέδωκε, τουτων πρῶτον βουλομαι παρασχέσθαι τους μάρτυρας Ἀαί μοι κάλει δευρο αυτους.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ. 11 A μεν ουν παρ' μῶν ευεργεσίαι τοιαυται κατηλικαυται το μέγεθος εἰσιν αἱ δε προς κεῖνο ε

θραι περὶ τοσουτων χρημάτων σαν, ας ουχ οἷόν τελειν ως διελυσαντο καὶ φίλοι γένοντο μεγάλγα τεκμήρια αυτῶν στιν πολις γαρ αυτ δυοῖ θυγατέρων et σῶν και εκ τῶν αυτῶν γεγονὼς καχρήμαν ορῶν κεκτημένον, ουδετέραν et τω τουτων 12 δωκε καίτοι δοκουσιν ἐπιγαμίαι καὶ, συγγενεις ανδρα αλλα καὶ τους τυχόντας απαλλάττειν μεγάλης

διαφορῆς, ταν α περι πλείστου ποιούνται, ταυταλλήλοις ἐγχειρίζωσιν. εἴ ουν υπολις γεγένηται αἴτιος μη δουναι βουληθείς, εἶ ,πολλοδωρος λαβεῖν μ' ἐθελήσας, τὰς ἔχθρας, τι διέμειναν, τοεργον δεδήλωκε.33 Kαὶ περὶ μεν τῆς κείνων διαφορῆς κανους εἰναι νομίζω καὶ τους εἰρημένους λόγους οἶδα γαρ τι

καὶ μῶν σοι πρεσβυτεροι μνημονευουσιν τι ἐγώ

149쪽

p. 65 ΠΕΡΙ ΟΥ ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 93νοντο αντίδικοι το τε γὰρ μέγεθος των δικῶν, και διότι πολυ αυτὸν Αρχέδαμος εἰλεν, περιφάνειαν τιναεποίησεν ως δε με ἐποιησατο υιὸν ζῶν αυτὸς και

κυριον των αυτου κατέστησε και εις τους γεννητας

καὶ ις τους φράτορας ενέγραψε, τουτοις δη μοιτον νουν προσέχετε, εανδρες. πολλοδώρω γὰρ ν qυιος, ν κεῖνος καὶ σκει καὶ δι επιμελείας ειχεν, ωσπερ και προσηκον ν λ μεν ουν κεῖνος ἔζη, διάδοχον της ουσίας ηλπιζεν αυτον καταστησειν της ἐαυτου επειδ δε ἐτελευτησε νοσησας του ξελθόντος ενιαυτου μηνὸς Μαιμακτηριῶνος, επι τοι παρορουσιν αθυμησας καὶ την λικίαν την ἐαυτου καταμεμψάμενος ου ἐπελάθετο ων καὶ ξ αρχης υπεπονθώς ν αλ ἐλθων ως την ἐμην μητέρα ἐαυ-

του δε ἀδελφην, ν περι πλείστου πάντων ἐποιειτο, λαβεῖν ξίωσέ με ιδ και τησε και ἔτυχεν ουτ 1b ἐπείσθη ταυτα ποιησαι διὰ ταχέων, στ ευθέως με λαβων χετ εχων προς αυτὰ καὶ πάντα τα αυ- του διοικεῖν παρέδωκεν, ως αυτὸς μεν ουδεν αν ἔτι πρῆξαι τουτων δυνηθείς, μου δε ταυτα πάνταο υ τε ἐσομένου ποιεῖν. και ἐπειδη Θαργηλια ην, ηγαγέ με ἐπὶ τ0υς βωμου ει τους γεννητας τε καὶ φράτορας ἔστι δ' cra τοῖς νόμος λαυτός, άν τέ τινα 16 φυσει γεγ0νότα εἰσάγ τις άν τε ποι τον ἐπιτιθέναι πίστιν κατα των ιερῶν μην ἐξ ἀστης εισάγειν καὶ γεγον0τα ορθῶς καὶ τον πάρχοντα φυσει καιτον ποιητόν ποιησαντος δε του εἰσάγοντος ταυταμηδεν ηττον ιαψηφίζεσθαι καὶ τους αλλους, κανδοξη, τότ ει το 0ινὸν γραμματεῖον ἐγγράφειν, προτερον δε μη τοιαύτας κριβείας ἔχει τα δίκαια τα παρ αυτοῖς του νόμου δη ουτως ἔχοντος, και 177ων φρατορων τε καὶ γεννητῶν ἐκείνω ου ἀπι-

150쪽

s ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 7. στούντων ἐμέ τε υκ ἀγνοουντων, τι ην ξ αδελφηόαυτῶ γεγονώς, ἐγγράφουσί με εἰς το κοινον γραμ ματεῖον ψηφισάμενοι πάντες , ἐπιθέντος κείνου τη πίστιν καθ' ιερῶν. και υτ μεν π ζῶντος ἐποιη θην , καὶ ι το κοινὸν γραμματεῖον ἐνεγράφην Θράσυλλος πολλοδώρου, ποιησαμένου-ε κείνου os τον τον τρόπον, τῶν νόμων αυτ δεδωκότων. Z

δ' ἀληθῆ λέγω, λαβε μοι τὰς μαρτυρίας.

ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ.

I Oiμαι τοίνυν, Ἀνδρες, ἀλλον αν μῶς τ0hμεμαρτυρηκόσι πιστευειν, καὶ ο ινες τῶν μολόπροσηκόντων ργοις φανερῶς μεμαρτυρηκασιν ιεκεῖνος αὐτ ορθῶς καὶ κατὰ τους νόμους πραξε. κατελιπε γὰρ υπολις θυγατέρας δύο, ταύτην τε νυν αμφισβητεῖ και Προνάπει συνοικει, και ἄλλη ην σχεν Αἰσχίνης ὁ Λουσιευς, η τετελευτηκεν ιο

19 ἄνδρα δη καταλιπουσα Θρασύβουλον εστ δε νόμοsδς, ὰν δελφὸς μοπάτωρ ἄπαις τελευτησὶ καὶ μηδιαθεμενος, την τε ἀδελφην μοίως, καν ἐξ ετέραs ἀδελφιδους γεγονώς, ἰσομοίρους τῶν χρημάτω

καθίστησι καὶ τοsτο ου ἀγνοουμενόν εστιν υ δε παρ αὐτοις τούτοις εργω γὰρ υτοι φανερὸν τουν

πεποιηκασι του γὰρ Eυπόλιδος υἱέος ἄπαιδος πολ- λοδώρου τελευτησαντος τὰ μίσεα Θρασύβουλος εἴληφεν, Ῥυσία και πεντεταλάντου καταλειφθείσηι

20 αδίως πατρώων μεν ου και ἀδελφο χρημάτων το ἴσον αυτ0ῖς ὁ νόμος μετασχεῖν δίδωσιν ἀνεψιουδε, καὶ εἴ τις ἔξω ταύτης της συγγενείας ἐστίν ουκῖσον, ἀλλὰ προτέροις τοῖς ἄρρεσι τῶν θηλειῶν τηναγχιστείαν πεποίηκε λέγει γάρ ,κρατεῖν δε τους αρρενας καὶ τους εκ τῶν ἀρρένων, o αν κ τῶν α' -

SEARCH

MENU NAVIGATION