Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

161쪽

p. 70. ΠΕΡΙ ΟΥ ΚΙΡΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 105του μάρτυσι πιστευειν φυγε την βάσανον. καίτοι ει φανησεται ταυτα ποιῆσαι μη θελησας, τί πο- λείπεται τοῖς κείνου μάρτυσιν η δοκεῖν νυνὶ τα ψευ- δη μαρτυρεῖν, τουτου τηλικουτον ελεγχον πεφευγό

λαβε μοι πρῶτον ταυτην την μαρτυρίαν καὶ νάγνωθι.ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Υμεῖς μεν τοίνυν και δία και δημοσία βάσανον 12ακριβεστατον ελεγχον νομίζετε και πόταν δουλοι και ελευθεροι παραγένωνται και si ευρεθῆναί τι τῶν ζητουμένων, ου χρησθε ταῖς των ἐλευθέρων μαρτυρίαις, ἀλλα του δουλους βασανίζοντες, υτ ζηροτεῖτε ευρεῖν την λήθειαν τῶν γεγενημένων εἰκότως, Ἀνδρες συνιστε γὰρ τι τῶν μεν μαρτυρηροσάντων δη τινες εδοξαν ου ταληθῆ μαρτυρῆσαι, τῶνδε βασανισθέντων ουδένες πώποτε ἐξηλέγχθησαν ςου ἀληθῆ εκ τῶν βασάνων εἰπόντες. υτος δ' ὁ 13 πάντων ναισχυντότατος ἀνθρώπων λόγοις πεπλα- σμμοις καὶ μαρτυσιν ου ταληθῆ μαρτυρουσιν αξιώσει πιστευειν μῆς, φευγων ουτως κριβεις ἐλέγχ0υς; αλλ' υνημεῖς, ἀλλα πρότερον περ τῶν μαρτυρη θήσεσθαι μελλόντων ἀξιώσαντες ει βασο/οχυς ἐλθεῖν,

τουτους δε φεύγοντας . . . ., υτως οἰησόμεθα δεῖν υμῆς τ0ῖς μετεροι μάρτυσι πιστευειν Λαβε υναυτοῖς ταυτασι τα μαρτυρίας και ανάγνωθι.ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. Tίνας εικὸς εἰδέναι τα παλαιά δηλον ὁτι τους 14 χρωμενους τω πάππω , μεμαρτυρηκασι τοίνυν ακOηνουτοι τίνας εἰδέναι τα περ την κδοσιν της μητρὸς

162쪽

106 ΙΣΑIO OR. 8.ανάγκη τοῖς ἐγγυησαμένους και τοῖς ἐκείνοις παρόντας τε ηγγυῶντο μεμαρτυρηκασι τοίνυν o τε Ναυσιμένους προσήκοντες και ι του μο πατρός. τίνες δε οἱ τρεφομένην ενδον και θυγατέρα sσαν εἰδότες γνησίαν Λίρωνος ο νυν αμφισβητουντες εργω φανερῶς μαρτυροῶσιν τι αὐτ εστιν ληθῆ, φεύγοντες την βάσανον. στε et δήπου τοῖς μετέροις αν απιστήσαιτε εἰκότως, αλλὰ πολυ ἀλλον

τοις τουτων μάρτυσιν.

ab μεις τοίνυν και ἄλλα τεκμηρια προς τούτοις εχομεν ειπειν , να γνώσεσθε τι εὐθυγατρὸς μεῖς Κίρωνος ἐσμεν. οἱ γὰρ εικος παίδων υιέων ἐξ εαυτοs θυγατρός et δεπώποτε θυσίαν ἄνευ μῶν et δε- μίαν ποίησεν, ἀλλ εἴ τε μικρὰ ει τε μεγάλα H 0ι,

πανταχ0s παρῆμεν μεις και συνεθύομεν. και Ου μόνον εις τὰ τοιαsτα παρεκαλούμεθα, αλλα και εις ιο-

16 νυσια ει αγρὸν γε αει μῆς, κὰ μετ κείνου τε ἐθεωρ0sμεν καθήμενοι παρ' sτόν, και τὰς ορτὰς ἡγομεν παρ' κεῖνον πάσας τω ι τε θυων τω Κτησίω περι ην μάλιστ κεῖνος θυσίαν σπούδαζε καιουτε δούλους προσηγεν ουτ ελευθέρους ὀθνείους, αλ αυτος δι αυτου πάν ἐποίει, ταύτης μεις ἐκοι

νωνοῶμεν και τα ερα συνεχειρουργούμεν και συνεροπετίθεμεν και ἀλλα συνεποιούμεν, και ηυχετο μινυγίειαν διδόναι ,αι κτησιν ἀγαθήν, Mσπερ εικὸς 17 ὁντα πάππον καίτοι ει μη θυγατριδ0s ημῶς ἐνόμιζεν εἰναι και μόνους ἐκγόνους ἐώρα λοιποῖς καταλελειμμένους αυτω, ου αν ποτε ἐποίει τούτων Οὐ-

163쪽

p. 1. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΙΡΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 107λησεν, ἴσασι δε περιφανέστατα και τῶν ἐκείνω χρωμένων τινές, ους παρέξομαι μάρτυρας. Καί μοι λαβετ α μαρτυρίας καὶ νάγνωθι.ΜΑΡTΥΡΙΑΙ. Ου τοίνυν ε τουτων δῆλόν ἐστι μόνον τι ν 18ημῶν η μήτηρ θυγάτηρ γνησία ψωνος, ἀλλα καὶεξ ων ὁ πατηρ μῶν πραξε καὶ ε ων αἱ γυναῖκες

αἱ τῶν δημοτῶν περὶ et της ἐγίγνωσκον. τε γαρ πατηρ αυτην λάμβανε, γάμους ιστίασε και ἐκάλεσε τρεις αυτο φίλους μετὰ τῶν αυτο προσηκόντων,τ0ις τε φράτορσι γαμηλίαν εἰσηνεγκε κατὰ τους κε νων νόμους α τε γυναῖκες αἱ τῶν δημοτῶν μετὰ sταὐτα προύκριναν αυτην μετὰ της Λιοκλεους γυναιροκὸς τοs Πιτθεως ἄρχειν εις τα Θεσμοφόρια καὶ ποιεῖν τα νομιζόμενα με εκείνης ο τε πατηρ μῶν,επειδη ἐγενόμεθα, εις τους φράτορας μῆς εἰσήγαγεν, μόσας κατὰ τους νόμους τους κειμενους Ῥηνε αστῆς καὶ εγγυητῆς γυναικὸς εἰσάγειν τῶν δεφρατόρων et δεις ἀντεῖπεν οὐδ' ἐμφισβήτησε μη υκ ἀληθῆ ταs εἰναι, πολλῶν ὁντων και κριβῶς τὰ

αύτη τις ν η μητηρ μῶν ων έτω φασι, μήταν τον πατέρα μῶν γάμους εστιαν και γαμηλίαν εἰσενεγκειν, αλλὰ αποκρύψασθαι ταῶτα πάντα, μήτε

τας τῶν ἄλλων δημοτῶν γυναικας αιρεῖσθαι α αυροτην συHεροποιεῖ ν τῆ ιοκλέους γυναικι και κυρίαν π uεῖν ιερῶν, αλ ετέρα αν et περι τούτων ἐπιτρέπειν, μήτε τους φράτορας εἰσδέχεσθαι μῆς, ἀλλὰ κατηγορεῖν καὶ ἐξελέγχειν ει μη πάντοθεν ήν μο- λογ0υμ ενον την μητέρα μῶν εἰναι θυγατέρα νησίαν ψωνος. is δε τῆ περιφανεία οὐ πράγματος

164쪽

κάλει τούτων του μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. 21 μι τοίνυν, ω ανδρες, καὶ ἐξ ων ο ιοκλης πραξεν τε μῶν ο πάππος ἐτελεύτησε, γνῶναι ράδιονοτι μολογούμεθα εἶναι θυγατριδοι κίρωνος. κονγαρ εγὼ κομιούμενος α, τὰ ως θάψων ε της οικίας

της μαυτοs, τῶν μαυτοs οἰκείων τινὰ χων, νεψιον οὐ πατρός καὶ ιοκλέα μεν ου κατέλαβον ενδον, εἰσελθὼν δε εἴσω κομίζειν οἱος ην, χων τους 22 οἴσοντας δεομένης δε της του πάππου γυναικος ἐκτης οἰκίας αὐτον κείνης θάπτειν, καὶ λεγούσης τι βούλοιτ' αν αὐτη το σῶμα το κείνου συμμεταχειρί ζεσθαι μεθ' ημῶν καὶ κοσμησαι, καὶ ταυτα ἱκετευ-

ουσης καὶ κλαιούσης, ἐπείσθην, Ἀνδρες, καὶ τούτω προσελθών μαρτύρων ἐναντίον ἐπον - ἐντελθεν ποιησομαι την ταφην χεδεημένη γαρ εἴη ταυτα

σας οὐδεν ἀντεῖπεν, ἀλλα καὶ ωνησθαί τι τῶν εἰς

την ταφην, τῶν δε αρραβῶνα δεδωκεναι οὐτος φάσκων ταυτα ξίου παρ εμολλαβεῖν, καὶ λωμολογη- σατο τῶν μεν γορασμένων τιμην ἀπολαβεῖν, νδ αρραβῶνα φασκε δεδωκεναι, συστησαι τους λαβόντας ευδὴς ουν τούτο παρεφθεγγετο , ως οὐδ' οτιο εἴη Κίρων καταλελοιπώς, οί δένα λόγον μ0s24 πω ποιουμενου περὶ τῶν κείνου χρημάτων. καίτοι ει μη ην θυγατριδοὐ Κίρωνος, υκ αν ταλα διωμολογεῖτο, αλλ κείνους αν του λόγους ελεγε ,σῶ δε,,τίς ει σοὶ δε τί προσηκε θάπτειν; ου γιγνώσκω σε - μη εἴσει εις την οἰκίαν. αὐτ ειπεῖν προσ-

165쪽

p. l. ΠΕΡΙ ΟΥ ΚΙΡΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 109ηκεν α περ νει τερους πέπεικε λέγειν νυν δετοιοὐτον μεν οὐδεν ἐπεν εις ω δε ταργύριον ἐκέλευεν εἰσενεγκειν Ιαι ταύτα ς ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων του μάρτυρας ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Ου τοίνυν κεινος μόνος, αλ ουδε ο νυν ἀμ- 25φισβητῶν το κλήρου τοιομον ἐπεν ουδέν, αλλ' υπὸ τούτου παρασκευαμεις αμφισβητει κἀκείνουτο μεν παρ' εμο κομισθεν αργύριον ου ἐθελήσαντος ἀπολαβεῖν, παρὰ τούτου ὁ πειληφέναι τ υστεραία φάσκοντος ου ἐκωλυόμην συνθάπτειν αλλὰ πάντα συνεποίουν οὐχ οπως οὐδε αναλίσκοντος οὐδευιοκλέους, αλλ' εὐων κεινος κατέλιπε γιγνομένων των εις αυτὸν ἀναλωμάτων. καίτοι και τούτω προσ- 26ηκεν ει μη πάππος ην μοι Kίρων, θεῖν και ἐκβάλλειν καὶ κωλύειν συνθάπτειν. ουδεν γὰρ ὁμοιονην μοι προς τουτον εγὼ μεν γὰρ εἴων αὐτον ἀδελφιδ0s ὁντα τού πάππου ταῶτα πάντα συμποιεῖν,

τούτω δ' ἔμ' οὐ προσηκεν ἐαν , εἴπερ ἀληθῆ ταῶτα ην ἄπερ Γν λέγειν τολμῶσιν. αλ οἴτω I 06 27 πράγματος ἀληθεία κατεπέπληκτο, στ οὐδ' ἐπιτο, μνηματος μολποιουμένου λόγους, και κατηγο- ρ0sντος Αιοκλέους τι τα χρηματα ποστερῶν os τόν μοι πέπεικεν αμφισβητειν, ου ετόλμησε γρῶξαιτο παραπαν ουδεν υ ειπεῖν α. νύν τολμῶ λέγειν

Καὶ ταμ ὁτι ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων τους μάρτυρας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

Ποθεν χρὴ πιστεύεσθαι τα εἰρημένα ου ἐκ των 28 μαρτυριῶν οἰόμαί γε πόθεν δε του μάρτυρας ουκ

166쪽

110 ITAIOT' OR. . εκ τῶν βασάνων εικός γε πόθεν, ἀπιστεῖν τοίς τούτων λόγοις; υκ κ του φεύγειν τους ελεγχους; ανάγκη μεγάλη πῶς ουν αν τις σαφεστερον ἐπιδείξειε γνησίαν ουσαν θυγατερ Λίρωνος την μητερα 20 την ἐμην η τουτον τον τρόπον ἐπιδεικνύς των μεν παλαιῶν κ0ην μαρτυρούντων παρεχόμενος των δεετι ζώντων τους εἰδότας καστα τουτων , o συνήδεσαν παρ ἐκείνω τρεφομενην, θυγατέρα νομιζ0μένην, δις ἐκδοθεῖσαν, δὶς ἐγγυηθεῖσαν, ετ δε περὶ πάντων τουτους βάσανον ξ οἰκετῶν πεφευγότας, tiταῶτα πάντα ἴδεσαν, γωγε ματους θε0υς τους λυμ- πί- ου αν εχοιμι πίστεις μείζους τουτων εἰπεῖν

αλὶ ικανὰς ειναι νομίζω τὰς εἰρημενας 30 Φερε δη, και ως προσηκει μοι ἀλλον η τούτωl τῶν ψωνος χρημάτων, νυν δη τολο επιδείξω και νομίζω με απλῶς και μιν δη εἰναι φανερῖνοτι υ ἐγγυτέρω της αγχιστείας εἰσὶν οι μετ' κείνου φύντες η ι εξ κείνου γεγονότες πῶς γάρ οἱ μεν γὰρ νομάζονται συγγενεις, οἱ ὁ Ἀκγονοι του τελευτησαντος) ου μην-λλ Ἀπειδη καὶ ουτως ἐχόντων τολμῶ Πν αμφισβητεῖν, Ἀαι ἐξ αυτῶν τῶν νό31 μων ἀκριβέστερον διδάξ0μεν εἰ γὰρ ζη μεν η εμμητηρ, θυγάτηρ δε Κίρωνος, μηδεν δε κεινος διαθέμενος ἐτελεύτησεν, ην δε αδελφὸς ουτος αυτῶ μη

ἀδελφιδους, συνοικησαι μεν α τύ γυναικὶ κύριος ην, τῶν δε χρημάτων ου αν, αλλ ι γενόμενοι παιδες εκ τούτου καὶ ξ κείνης, πότε επὶ δίετες βησαν Ουτω γὰρ ι νόμοι κελεύουσιν. ει τοίνυν καὶ

ζώσης κύριος αὐτὸς η γένετο τῶν της γυναικός, αλὶ οι παῖδες, δηλον ὁτι καὶ τετελευτηκυίας, ἐπεὶ

παιδας μῆς καταλέλοιπεν, ου τουτοις αλλ μ προσηκε κληρονομειν τῶν χρημάτων.

167쪽

p. 72. ΠΕΡ ΤΟΥ ΚΙΡΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 111ου τοίνυν ε τουτου μόνον, ἀλλὰ καὶ κ του 2περ της κακώσεως νόμου δηλόν ἐστιν. ει γὰρ ζημεν ο πάππος, ενδεης δε ν των πιτηδείων, ου ανουτος πόδικος ν της κακώσεως αλύ μεις κελεύει γαρ τρέφειν του γονέας γονεῖς δ' εἰσι μητηρ καιπατηρ καὶ πάππος καὶ τηθη και τούτων μητηρ καὶ πατηρ, εὰν τι ζῶσιν κεινοι γαρ ἀρχη του γένους εἰσί, και τὰ κείνων παραδίδοται τοις κγόνοις διόπερ ανάγκη τρέφειν αυτούς ἐστι, κἀν μηδεν καταλίπωσι. πῶς os δίκαιον ἐστιν, εὰν μεν μηδεν καροταλίπωσιν , μῆς ποδίκους εινα της κακώσεως, νμq τρέφωμεν ει δε τι καταλελοίπασι, τόν εἰναι

Προς εν δε τον πρῶτον τῶν συγγενῶν προσάξω, 33 καὶ του γένους καθ καστον μῆς ἐρωτησω ρῆστα

γὰρ et τω μάθοιτ αν. ψωνος πότερ0 θυγάτηρ αδελφος ἐγγυτέρω του γένους στί; δηλον γὰρ τι θυγάτηρ μεν γὰρ ἐξ κείνου γέγονεν ο δε μετεκείνου θυγατρὸς δε παιδες η αδελφός; παιδες δη-πουθεν γένος γὰρ ἀλλ υχι συγγένεια os ἐστίν. ει η προέχομεν αδελφού τοσ0sτον, η που osδέ γ' ὁντος αδελφιδο πάμπολυ πρότεροί ἐσμεν. Λέδοικα 34δε η λίαν μολογούμενα λέγων ἐνοχλεῖν μιν δόξω

πάντες γὰρ μεῖς τῶν πατρωων, τῶν παππωων, τῶν ἔτι περαιτέρω κληρονομεῖτε ε γένους παρειληφότες την αγχιστείαν ανεπίδικον, καὶ ουκ i ει τινι προτου πώποτε τοιούτος ἀγων συμβέβηκεν. αναγν0υς os τ0ν της κακώσεως νόμον, ων νεκα ταύτα γίγνε ται, και ταs . δη πειράσομαι διδάσκειν.

Γίρων γαρ ἐκέκτητο ουσίαν , ω ἄνδρες αγρον b

168쪽

μεν Φλυησι, καὶ ταλάντου ραδίως αξιον, οἰκίας δ' εν ἄστει δυο, την μεν μίαν μισθοφοροῶσαν, παρὰ το ἐν Λίμναις Λιονύσιον, δισχιλίας εὐρίσκουσαν, τηνδ' τέραν ἐν η υτὸς κει, τριῶν καὶ δεκα μνῶν ἔτι δε ἀνδράποδα μισθοφορούντα καὶ δυο θεραπαίνας και παιδίσκην, καὶ ἔπιπλα δι ν κε την οἰκίαν , σχεδὸν συν τοῖς ανδραπόδοις α ια τρισκαίδεκα μνῶν σύμπαντα δε ὁσα φανερὰ ην, πλέον η ἐνενηκοντα μνῶν χωρὶς ὁ τούτων δανείσματα υκ λίγα,

36- ών ἐκεῖν0ς τόκους ἐλάμβανε τούτοις ιοκλῆς μετὰ της αδελφη πάλω ἐπεβούλευεν, πειδη τάχιστα οἱ παῖδες οἱ κίρωνος ἐτελεύτησαν ἐκείνην μεν γὰρ υκ ἐξεδίδ0υ δυναμένην ἔτι τεκεῖν παῖδας ἐξετέρ0υ ανδρός, να μη χωρισθείσης περὶ τῶν αυτουβουλεύσαιτο καθάπερ προσηκεν, ἔπειθε δε μένειν φάσκουσαν ξ αυτ0s κυεῖν οἴεσθαι, 'ροσποιουμμην δε διαφθείρειν ἄκουσαν is ἐλπίζων αε γενήσεσθαι παιδας αυτ μηδέτερον μῶν εἰσποιησαιτο υἱόν καιτον πατέρα διέβαλλεν αεί, φάσκων αυτὸν ἐπιβου-37 λεύειν τοις κείνου τά τε οὐ χρέα πάντα σα ἀφεμλετ αυτῶ και τόκους ἔπειθε, τά τε φανερὰ δ αυτο ποιεισθαι, παράγων ανδρα πρεσβύτερον θεραπείαις και κολακείαις, ως παντα τὰ κείνου

περιέλαβεν εἰδὼς δε δτι πάντων ἐγὼ τούτων κατὰ το προ κον εἶναι κυριος ζητήσω, πότε ὁ πάππος

ἐτελεύτησεν, εἰσιέναι μέν με καὶ θεραπεύειν κεῖνον και συνδιατρίβειν υκ ἐκώλυε, δεδιὼς μ τραχυν'θεὶς ει οργην κατασταίην προς αυτόν, παρεσκεύαζε

δέ μοι το αμφισβητήσοντα της οὐσίας, μέρος πολλο

στον τούτω μεταδιδοῖ ει κατορθώσειεν αυτῶ εταλα παντα περιποιῶν, καὶ ου δε προς τοsτον μορολογῶν τον πάππον χρηματα καταλιπεῖν, ἀλλ ειναι

169쪽

p. 73. EPI TOT IPΩΝΟΣ ΚΛΗΡΟΥ. 3φάσκων ουδέν. καὶ ἐπειδη τάχιστα ἐτελεύτησεν, ν 38τάφια προπαρασκευασάμενος το με αργύρων μεεκέλευεν ἐνεγκεῖν, ως των μαρτυρων κούσατε μαρτυρησάντων, ἀπειληφέναι δε παρα οὐδε προσεποιεῖτο, παρ' εμο δε υκετι θελεν απολαβεῖν, υπο- παρωθῶν, πως κεῖνος δοκοίη δαπτειν αλλὰ μηεγώ τον πάππον αμφισβητοίντος δε τουτου καὶ της οικίας ταύτης καὶ των αλλων ων κεῖνος κατέλιπε, καὶ et δὲ φάσκοντος καταλελοιπεναι, βιάσασθαι μεν

και τον πάππον μεταφέρειν ν ταῖς τοιαύταις καιρίαις υκ μην δεῖν των φίλων μοι ταλα συγγιγνωσκόντων, συνεποίουν δε και συνέθαπτον, ἐξ υ πάππος κατέλιπε των αναλωμάτων γιγνομένων και 39ταότα μεν ουτως αναγκασθεὶς πραξα τομον τον τρόπον ὁπως δε μηδέν μου ταυτη πλεονεκτοῖεν, παρυμῖν φάσκοντες ουδέν με εις την ταφην ανηλωκέναι,τ0ν ἐξηγητὴν ἐρόμενος κείνου κελεύσαντος ανηλωσα παρ' ἐμαυτο καὶ τα νατα ἐπηνεγκα, ως ἐόν τε κάλλιστα παρασκευάσας, να αυτῶν ἐκκόψαιμι ταύτην την ιεροσυλίαν, καὶ να μη δοκ0ῖεν Osτοι μενἀνηλωκέναι πάντα, θω δε υδέν, αλλ ομοίως καγώ. Kαι τα μεν γεγενημένα, και δι ἁ τα πράγματα 0ταΓ ἔχομεν , σχεδόν τι ταμ εστίν, Ἀνδρες εἰ ὁ εἰδείητε την ιοκλέους αναισχυντίαν, καὶ περὶ

τα ἄλλα io ἐστιν, ου αν πιστησαι ἴσως τῶν εἰρημένων οὐδενί. υτος με γαρ εχε την υσίαν,

ἀφ' ης νῶν ἐστι λαμπρός, αλλοτρίαν, αδελφῶν τριῶν

ὁμομητρίων ἐπικληρων καταλειφθεισῶν αυτὸν τω πατρὶ αυτῶν εἰσποιησας, ουδεμίαν κείνου περι τούτων ποιησαμένου διαθήκην ταῖν δ ἀδελφαῖν ταῖν Idυοῖν πειδη τα χρηματα εἰσεπράττετο,πὸ τῶν κεμναις συνοικούντων, τον μεν την πρεσβυτέραν χοντα

ISAEUS. S

170쪽

114 ΣAIO OR. . κατοικοδομήσας και ἐπιβουλεύσας τίμωσε, και γραφὴν ὁβρεως γραφεὶς sδέπω τουτων δίκην δεδωκε, της ὁ μετ' ἐκείνην γενομένης το ανδρα αποκτεῖναι κελεύσας οἰκέτην κεῖνον μεν ξέπεμψε, την δ' αἰ- 42 τίαν εις την ἀδελφην τρεψε, καταπλήξας δε ταῖς αυτού βδελυρίαις προσαφήρηται τον υἱον αυτου τη οὐσίαν ἐπιτροπεύσας, καὶ κατέχει τον αγρόν, φελλέα δε ἐκείνω δέδωκε καὶ ταῶτα τι ἀληθῆ λέγω, δεδίασι μεν αυτόν, ἴσως δ' αν μοι κα μαρτυρῆσαι ἐθελησειαν ε δε μη, τους εἰδότας παρέξ0μαι μάρτυρας Καί μοι κάλει δεὐρο αυτοῖς πρῶτον.

43 ἴτω τοίνυν ασελγὴς ων καὶ βίαιος καὶ την τῶαδελφῶν ουσίαν απεστερηκως ου ἀγαπῶ τα ἐκείνω εχων, αλλ' ὁτι δίκην οὐδεμίαν et τῶν δέδωκεν, κεικαὶ τα os πάππου χρηματα μῶς αποστερησων, και

τούτω δύο μνῆς ως ἀκούομεν μόνας δεδωκὼς ου

μόνον περὶ χρημάτων μῶς ἀλλα και περὶ της πατρίδος ει κινδύνους καθίστησιν. εὰν γὰρ ἐξαπατηθῆτε υμεῖς πεισθέντες ως η μητηρ μῶν Os ην ποθλῖτις, ουδ μεις ἐσμεν μετ' et κλείδην γὰρ ἄρχοντα γεγόναμεν. ἀρα περὶ μικρῶν τινῶν μιν τον ἀγῶνα - κατεσκεύακε και ζῶντος μεν os πάππου καὶ os πατρος ουδεμίαν αἰτίαν εἴχομεν, ἀλλ ἀναμφισβήτη- τοι τον ἄπαντα χρόνον διετελέσαμεν επειδὴ δ' κείνοι τετελευτήκασι, καν νει νικήσωμεν, νειδος αὐ-

μεν, διότι ἡμφισβητήθημεν, διὰ το υρέστην τομοντον κακῶς ἀπολούμενον, ς μοιχὸς ληφθεὶς και πα- θων ο τι προσήκει τοῖς τὰ τοιαῶτα ποι ντας οὐδως παλλάττεται os πράγματος, ω οι συνειδότες