Orationes, cum aliquot deperditarum fragmentis

91쪽

ἐγγυῆσαι τω μετέρω θείω μεμαρτύρηκε, μνημονεύειν χρὴ φ οσων μιν μεμαρτύρηται, καὶ τ ουδενὶ

ἄλλω ἐγγυηθεῖσα ουδε συνοικήσασα φαίνεται σκεθψωμεθα δε καὶ ε ών αν τις υπονοήσειεν εγγυην γε νέσθαι τοιαυτης γυναικός, ει ἄρα καὶ τω μετερωθείω τοιουτόν τι συμβέβηκεν. δη γάρ τινες νεοι γανθρωποι ἐπιθυμήσαντες τοιουτων γυναικῶν, και ἀκρατῶς εχοντες αυτῶν, ἐπείσθησαν π ανοια εις αυτοὐς τοιουτον τι εξαμαρτεῖν πόθεν ου ν αν τις σαφεστερον γνοίη περὶ τούτων η κ τε τῶν μαρτυροριῶν τῶν τούτοις μεμαρτυρημένων ε τύ προτερα δίκη καὶ κ τῶν εἰκότων τῶν περι αυτ το πρῆγμα σκεψάμενος ἐνθυμεισθε δε την αναίδειαν et λέγου l8σιν. ο μεν γὰρ ἐγγυαν μέλλων εις τον τριτάλαντον Oiκον, ως φησι, την αδελφήν, διαπραττόμενος τηλι- καίτα ενα μάρτυρα παρεῖναι αυτῶ Πυρετίδην προσεποιησατο, καὶ τούτου εκμαρτυρίαν ἐπ' κείνη τη δίκη παρέσχοντο ούτοι ην Πυρετίδης ουπιαναδέδεκται αὐτοῖς, ουδε μολογεῖ μαρτυρησαι ούδε εἰδέναι τούτωναληθες ον ουδέν. μέγα δε τεκμηριον ως περιφανῶς 19 ψευδῆ την μαρτυρίαν , τοι παρέσχοντο ταύτην i στεγαρ παντες γοταν μεν ἐπι προδήλους πράξεις ωμεν, ας δε μετα μαρτύρων γενέσθαι, τοῖς οἰκειοτάτους και ις αν τυγχάνωμεν χρωμενοι μάλιστα, τούτους παραλαμβανειν εἰώθαμεν επι τὰς πράξεις τὰς τοιαύτας, τῶν δε αδήλων και εξαίφνης γιγνομένων τους προστυχόντας καστοι μάρτυρας ποιούμεθα. καὶ επὶ 20μεν ταῖς μαρτυρίαις αυταῖς τοι παραγενομένοις αυροτοις, ποῖοι τινες αν σς, τούτοις μάρτυσι χρῆσθαιαναγκαιον ἐστιν μῖν παρὰ δε τῶν ἀσθενούντων

92쪽

36 ΙΣΑΙΟΥ ΟΗ. 3. ται, τους πιεικεστάτους των πολιτῶν καὶ τους μιν

γνωριμωτάτου εκαστος 1μῶν παρακαλεῖ μάλιστα, 21 α ου μεθ' ενος οὐδε μετὰ δυοῖν, αλλ ως αν μετὰ πλείστων δυνώμεθα τὰς εκμαρτυρίας πάντες ποιούμεθα, να τω τε ἐκμαρτυρήσαντι μη ξείη στερ0ν ἐξάρνω γενέσθαι την μαρτυρίαν, μεις τε πολλοῖς και καλοῖς κἀγαθοῖς ταῶτα μαρτυροόσι πιστεύοιτε μῆλλον 22 Σενοκλῆς τοίνυν Βησαζε με ιὼν εἰς το εργαστήριοντο μετερον εἰς τὰ εργα ου ηγήσατο δεῖν τοι ἀποτου αυτομάτου κει εντυχοῶσι μάρτυσι χρῆσθαι περὶ

της ξαγωγῆς, αλλ κεν εχων ενθένδε ιόφαντον τον Σφήττιον μεν εαυτοs δ ελεγε την δίκην περ τούτου, καὶ ωρόθεον τον Ἐλευσίνιον και τον ἀδελφον αὐτos Φιλοχάρη καὶ ἄλλους πολλοῖς μάρτυρας παρα κεκληκὼς ἐνθένδε σταδίους εγγὴς τριακοσίους ἐκεῖσε 23 περὶ δε της ἐγγύης της τήθης των παίδων των αυ- τού ν τω ἄστει εκμαρτυρίαν ως φησι ποι0ύμενος

των μεν οἰκείων et δέν των αυτο παρακεκληκὼς φαίνεται, Λιονύσιον δε 'χιε και Αριστόλοχον λθαλίδην μετὰ δυοῖν τούτοιν ν τω ἄστει αυτολτηνεκμαρτυρίαν ποιήσασθαί φασιν Osτοι τοιαύτα μεν τὰ τούτων ' οἱς οὐδ α περ Ῥτουos πιστεύσειεν

24 ἄλλως οὐδείς. ἴσως γὰρ ν νὴ Λία πάρεργον καιφαsλον, περ οὐ την εκμαρτυρίαν παρὰ os Πυρετίδου φασὶ ποιήσασθαι οὐτοι, στε οὐδε θαυμαστον λιγωρηθῆναι ν το πρῆγμα καὶ πῶς; στεπερ αὐτos τούτου Ἀγων ν ο τῶν ψευδομαρτυριῶν,

ον Σενοκλῆς φευγεν, λεξ ταίρας η εξ εγγυητῆς

την αυτο, γυναῖκα εἰναι. ἐτα επι ταύτην αν την

μαρτυρίαν, ει ην ἀληθής, οὐκ αν απαντας τους οἰ- 25 κείους τοὐς αυτολπαρακαλεῖν κεῖνος ξίωσεν ναιμὰ Λία, ως εγωγε μην, ει γε ν ἀληθες το πρῆγμα

93쪽

p. I. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥPPOΥ ΚΛΗΡΟΥ. 37ου τοίνυν φαίνεται, αλ ο μεν Σενοκλης προς τοὐς ἐπιτυχόντας δύο ἐκμαρτυρησαμενος την μαρτυρίαν ταύτην, Νικόδημος δε υτοσὶ ἐν μόνον μάρτυρα παρακαλέσας με εαυτο τ τον τριτάλαντον οἰκονκεκτημένω ἐγγυησαί φησι την δελφην καὶ οὐτος 26μεν ον Πυρετίδην μόνον, ου ομολογούντα, προσθεποιησατο μετὰ υτου παραγενέσθαι υπ δε του ἐγγυησασθαι μέλλοντος την τοιαύτην Λυσιμένης καὶ οἱ δελφοὶ αυτοs, αιρων και Πυλάδης, φασι παρακληθέντες τ εγγύη παραγενέσθαι, και ταλα θεῖοι ὁντες τω ἐγγυωμένω. μέτερον sν ἔργον σκέψασθαι 27 νύν ει δοκε πιστὸν ἐναι το πρῆγμα εγὼ μεν γὰρ νομίζω, - των εικότων σκοπούμενος, πολ λαν μῆλ- λον τον Πυρρον πάντας α τους οικείους βούλεσθαι λεληθέναι, ει τι παρεσκευάζετο ομολογεῖν η πράττειν ανάξιον των et τοs, η παρακαλέσαι μάρτυρας τους θείους τους αυτο επὶ μάρτημα τηλικοsτον. πιι δε και περι κείνου θαυμάζω, ει μηδεμίαν 8προικα μην ο διδοῖ μηθ ο λαμβάνων διωμολογη-

σαντο ξειν ἐπὶ τη γυναικί. τοίτο μεν γὰρ ι τινα ἐδίδου, εικῖς η και την δοθεῖσαν π των παραγενέσθαι φασκόντων μαρτυρεῖσθαι τοπι δ' ει δι' ἐπιθυμίαν την ἐγγύην ο θεῖος μῶν ποιεῖτο της τοιαύτης γυναικός, δηλον ὁτι αν αργύριον πολλῶ μἀλ- λον ἐγγυῶν διωμολογησατο ἔχειν αυτὸν ἐπὶ τ γυναικί, να μη ἐπ ἐκείνω γένοιτο αδίως παλλάττεσθαι, πότε βούλοιτο, της γυναικός κα μάρτυράς 20 γε πολλῶ πλείους τον ἐγγυῶντα παρακαλεῖν η τον ἐγγυώμενον την τοιαύτην ουδεὶς γὰρ μῶν αγνοεῖ ὁτι λίγα διαμένειν εἰωθε τῶν τοιούτων Ο μεν οὐ νυν ἐγγυῆσαι φάσκων μετὰ ενὸς μάρτυρος και ἄνευομολογίας l προικος εἰς τον τριτάλαντον οἰκον ἐγγυ-

94쪽

38 IΣAIO OR. 3.ῆσαί φησι την θελφήν οι δε εχ τω ἀδελφιδωαπροικον την τοιαυτην ἐγγυωμένω μεμαρτυρήκασι παραγενέσθαι. 30 Καὶ οι αὐτώ θειοι et τοι ν τη δεκάτ της θυγατρὸς ποφανθείσης εἰναι υπὸ του ἀδελφιδos κληθέντες μεμαρτυρηκασι παραγενέσθαι. εφ' ω δη καιδεινῶς αγανακτῶ, τι εμεν ανη λαγχάνων περ της γυναικος της αυτολτου κληρου του πατρήου Φίληνονομα εινα ἐγράψατο τύ γυναικί, οι δε του Πυρρου θειοι ν τ δεκάτη φάσκοντες παραγενέσθαι το της τήθης νομα λειταρέτην τον πατερα ἐμαρτύρησαν 31 θέσθαι αυτη θαυμάζω ουν ε ο νηρ συνοικῶν

πλείω η κτὼ τη δη μη δει τουνομα της αυτos γυναικός. ἰτα ουδε παρὰ τῶν et τού μαρτύρων πρότερον ἐδυνήθη πυθέσθαι, οὐδ' η μητηρ της γυναικὸς το της θυγατρὸς ὁνομα της αυτης ν χρόνω τοσούτω32 φρασεν αὐτῶ, οὐδ' ο θεῖος αυτός, Νικόδημος, αλλ' αντὶ τοὐτης τήθης νόματος, ει τις δει οὐθ' υπτο πατρὸς κείμενον ταύτη, Φίλην ο νηρ νομα ἐπεγράψατο εἰναι αυτη, και ταύτα λαγχάνων αυτητο κληρου το πατρώου. τίνος νεκα η να καιτο της τήθης νόματος το λυπὸ os πατρὸς τεθέντος κληρον ανηρ καταστήσειεν εἰναι την αυτ 3s33 γυναῖκα αρά γε ούχι δῆλον, Ἀνδρες, ὁτι α πάλαιούτοι μαρτυροῶσι γενέσθαι, πολλῶ πλέον της λήξεως τού κλήρου σύγκειται αὐτοις; ο γαρ αν ποτε οἱ μεν εις την δεκάτην ως φασί κληθέντες της os Πυρρου θυγατρός, ἀδελφιδῆς δε τούτου, ξ κείνης

της μέρας, τις ην ποτε, κριβῶς ει το δικαστήριον κον μεμνημένοι τι λειταρέτην Ο πατὴρ ν34 τη δεκάτη νόμηνεν, οι δ' οἰκειότατοι τῶν απάντων, πατὴρ και θειος και η μήτηρ υκ αν δει το

95쪽

p. l. ΠΕΡΙ ΟΥ ΠΥΡΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ 39ονομα της θυγατρός, ως φασι, της αυτοs. πολύ γε μάλιστ ἄν, ει ν ἀληθες το πραγμα υλλα περὶ μεντούτων καὶ ἴστερον ἐγχωρησει εἰπεῖν. Περὶ δε της τούτου μαρτυρίας ου χαλεπὰ καὶ bi αυτῶν των νόμων ἐστὶ γνῶναι τι φαίνεται περιφανῶς τα ψευδη μεμαρτυρηκως ἡτος. που γαρ,

ἐάν τις τι ατίμητον δω, νεκα του νομου, εὰν απο-

γυναῖκα, υκ ξεστι πράξασθαι τω δοντι - εν προικι τιμησας εδωκεν ή που στις γε φησιν ἄνευομολογίας προικος την αδελφην ἐγγυησαι, περιφανῶς αναίσχυντος ων λέγχεται. τί γαρ μελλεν φελος 36εῖναι αὐτω της ἐγγύης, ει επὶ τω ἐγγυησαμένω ἐκπέμψαι πότε βουλοιτο την γυναικα ν η δ αν ἐπ ἐκείνω, ω ἄνδρες, δηλον τι ει μηδεμίαν προικα διωμολογησατο ξειν π αυτύ. εἰ ἐπι τούτοις αν Νικόδημος ηγγύησε τω μετέρω θείω την αδελφην; και ταῶτα εἰδὼς τον παντα χρόνον ἄτοκον osσαν αὐτην, και της μολογηθείσης προικος κ των νόμων γιγνομένης ει αυτόν, ει τι παθεν η γυν πριν γενέσθαι παῖδας αυτη ἀρ s δοκεῖ τω μῶν λιγώ 37ρως ουτως χειν χρηματων Νικόδημος, στε παραλιπεῖν,ν τι τῶν τοιούτων; εγὼ μεν γαρ υ νομίζω εἰτα παρὰ τούτου ο μετερος θεῖος ἐξίωσεν αν εγγυήσασθαι την δελφην, ὁ αὐτὸς ξενίας φεύγων

υπο νος τῶν φρατορων ων φησιν αυτοί εἰναι, παρὰ

τέτταρας ψηφους μετέσχε της πόλεως Καὶ ως ἀληθῆ

λέγω, αναγίγνωσκε την μαρτυρίαν. ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Ουτος τοίνυν τῶ μετερω θείω απροικον την 38αδελφην την εαυτο μεμαρτύρηκεν Ἀγγυησαι,' και

96쪽

40 ΙΣΑΙΟΥ ΟR. 3. ταὐτ της προικος ει αυτὸν γιγνομένης, ει τι ἔπαθεν γυν πρὶν γενέσθαι παῖδας αυτὴ Λαβε δη και ἀνάγνωθι τους νόμους τουσδὶ αὐτοῖς.

ΝΟΜΟΙ.

39 Aoκεῖ ν μιν ουτως ὀλιγώρως ἐχειν χρημάτων Νικόδημος, στε, ει ην ἀληθες το πρῆγμα ου ανσφόδρα διακριβώσασθαι περι ων εαυτῶ συμφερόν των να μα Λία, ως ἔγωγ' ἐμαι, ἐπεὶ και ι επὶ παλλακία διδόντες τὰς εαυτῶν πάντες πρότερον διομολογοsντα περι ων δοθησομένων ταῖς παλλακαῖς

Νικόδημος δε ἐγγυαν μελλων, ως φησι, την ἀδελφηντην et τοὐμόνον το κατὰ τους νόμους ἐγγυησαι διεπραξατο ὁ ἐπ' ὀλίγω ἀργυρίω, ου πιθυμῶν λέγει προ υμῆς, σφόδρα βούλεται πονηρὸς ἐναι;

Περὶ μεν os της τούτου πονηρίας και σιωπῶντος εμο οἱ πολλοι γιγνώσκουσιν υμῶν, στε et καπορῶ γε μαρτύρων, ταν τι λεγω περὶ αυτού βου- λομαι δε πρῶτον κ τῶν τοι-/δε ἐξελέγξαι τολον αναισχυντότατον τμαρτυρία οντα ταύτli. φέρε γάρ,

φην και ει δει ἐξ αὐτης θυγατέρα γνησίαν κατα- 'l λειπομένην, πῶς πέτρεψα τω μετέρω ἀδελφώ ἐπι- δικασασθαι os κληρου ἄνευ της γνησίας θυγατρός, ην ἴς τω μετέρω θείω καταλειφθῆναι η υκηδεις εν ni ἐπιδικασία os κληρου νόθην καθιστα - μένην την ἀδελφιδη την σαυτοs; οπότε γάρ τις ἐπεδικάζετο το κληρου, νόθην την θυγατέρα οὐ ο καταλιπόντος τον κληρον καθίστη ἔτι δε πρότερ0ν Πυρρος o ποιησάμενος του ἀδελφὸν τον ἐμὸν υἱοναυτῶ οἴτε γὰρ διαθέσθαι υτε δούνα ουδενὶ ουδενεξεστι τῶν αυτο ἄνευ τῶν θυγατέρων, άν τις καθ

97쪽

p. 42. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΡΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. 41ταλιπὼν γνησίας τελευτα γνώσεσθε δε αυτῶν ακου- σαντες των νόμων αναγιγνωσκομένων. ναγίγνωσκε τούσδε αυτοις. ΝΟΜΟΙ. Αοκεῖ αν μιν ο μεμαρτυρηκως ἐγγυῆσαι ἐπιτρέ- 43ψαι αν τι τούτων γίγνεσθαι, και υκ αν επὶ του

κλήρου λήξει, ν ὁ Ἐνδιος λαχων ἐπεδικάζετο

ἀμφισβητῆσαι αν περ της δελφιδῆς της ἐαυτου, καὶ ου αν διαμαρτυρῆσαι μη ἐπίδικον τω νδίωτον κείνης πατρῶον κλῆρον εἰναι; λλὰ μην ως γε ἐπεδικάσατο ο μέτερος αδελφος του κλήρου και υκ μφισβήτησεν ουδεὶς κείνω, αναγίγνωσκε την μαρ

Γενομένης τοίνυν της , ἐπιδικασίας ταύτης ου 44 ἐτόλμησεν ἀμφισβητῆσαι του κλήρου Νικόδημος et δεδιαμαρτυρῆσαι την αδελφιδῆν την ἐαυτου γνησίαν θυγατέρα Πύρρω καταλειφθῆναι. Περὶ μεν Os της επιδικασίας χοι αν τις ψεs 45δος προφασίσασθαι προ υμὰς, 4 α λαθεῖν σφῆς προσποιήσαιτ' αν οὐτος, 4 και ψεύδεσθαι αἰτιωταν μῆς. τούτο μεν os παρῶμεν - ἐπειδὴ δε τω Σενοκλεῖ ηγγύαο Ἐνδιος την αδελφιδῆν σου, ἐπέτρεψας αν Νικόδημε, την επι της ἐγγυητῆς τω Πυρρω γεγενημένην ς ε εταίρας κείνω οὐσαν ἐγγυῆσθαι;

και υκ αν εἰδήγγελλε προ τον αρχοντα κακουσθαι Gτην ἐπίκληρον πό του εἰσποιήτου ουτως βριζομένην καὶ κληρον των ἐαυτῆς πατρώων καθισταμένην, αλλως τε και μόνων τουτων ων δικῶν ακινδύνων τοῖς διώκουσιν ουσῶν καὶ ξὀν τω βουλομένω

98쪽

42 IΣAIOT R. 3.q βοηθεῖν ταῖς ἐπικλήροις; ουτε γὰρ ἐπιτίμιον ταῖς προ τον αρχοντα εἰσαγγελίαις ἔπεστιν, ουδ αν μηδεμίαν τῶν ψηφων οι εἰσαγγείλαντες μεταλαβωσιν, υτε πρυτανεῖα υτ παράστασις et δεμία τίθετα των εἰσαγγελιῶν αλλὰ τοῖς μεν διώκουσιν ακινδύνως εἰσαγγέλλειν ξεστι, τω βουλομένω, τοις δ αλισκομένοις αἱ ἔσχαται τιμωρίαι επὶ ταῖς εἰσαγγελίαις πεισιν.q επειτα εἰ ην ξ εγγυητῆς η τούτου ἀδελφιδῆ τω μετέρω θείω γεγενημένη, ἐπέτρεψεν αν Νικόδημος ως ε εταίρας ουσαν et τὴν ἐγγυῆσθαι και γενομενωναυτῶν Ουκ αν εἰσήγγελλε προ τον αρχοντα υβρίζε'σθαι τὴν ἐπίκληρον πο ου ἴτως ἐγγυήσαντος αυρο τήν νὴ is , ει ν ἀληθῆ α νυνὶ τετόλμηκας μαρτυρῆσαι, παραχρῆμα εύθῖς τοτε ἐτιμωρήσω αὐτοναδικοόντα - καὶ ταῶτα λαθειν σεαυτον προσποιησει; 49 πειτ' οὐδ' κ τῆς πιδοθείσης αυτὴ προικὸς ἴσθου; ῶστε καὶ δι αυτ τούτο ἀγανακτήσαντι δήπου σοι

εἰσαγγειλαι τον Ἐνδιον προσῆκεν ει αυτος μεν τρι

τάλαντον οἰκον ἔχειν ξλ ως προσῆκον αυτῶ τῆδε γνησία οἴσλὶ τρισχιλίας δραχμὰς προικα ἐπιδοῖς ἐκδοόναι ξίωσεν ἄλλω εἰ ἐπι τούτοις οὐκ ἀγανακτήσας εισήγγειλεν αν τον ' διον οὐτος ναι μὰ 50 Λία, εἴ γ' ν ἀληθες το πρῆγμα οἶμαι δε οὐδ' αν τὴν ἀρχὴν εκεινον οὐδ ἄλλον γε τῶν εἰσποιήτων οὐδένα οἴτως εὐήθη οὐδ α, ὀλίγωρον τῶν νόμων τῶν κειμένων γίγνεσθαι, σθ υπαρχούσης γνησίας θυγατρὸς -τον κλῆρον καταλιπόντι ἐτέρω δοόναι ταύτην ἀνθ' εαυτοί. ἀκριβῶς γὰρ ξδει τι τοι γε ε τῆς γνησίας θυγατρὸς παισὶ γεγονόσιν πάντων

τῶν παππωων κληρονομία προσήκει. ἐτα εἰδὼς αντις ταsτα ἐτέρω παραδοίη τὰ αυτού, και ταύτα τηθbi λικαότα ντα οσων Ἀμφισβήτησαν Ουτ0ι, δοκεῖ δ

99쪽

γενέσθαι, στε μηδε το δεκατον μερος ἐπιδους ἐκ- δομαι τη γνησία θυγατρὶ τῶν πατρωων γενομενων ὁ τούτων δοκεῖ αν μῖν ο θεῖος ἐπιτρέψαι, ὁ ἐγγυησαι μεμαρτυρηκὼς αυτης την μητερα εγωμεν γαρου νομίζω, αλλὰ και ημφισβητησεν αν του κληρουκαὶ διεμαρτύρησε και εἰσηγγειλεν α προ τον ἄρχοντα, και ἄλλο ει τι ην σχυρότερον τουτων, ἄπαντα διεπράξατο ὁ μεν τοίνυν Ἐνδιος ως ἐξ εταίρας 52ουσαν ηγγύησεν, ην φησιν αδελφιδῆν Νικόδημος ἶ- να αυτῶ ούτο δε Ουτε τω Ἐνδίω του Πυρρου κληθρου αμφισβητῆσαι ξίωσεν, υτ εγγυησαντα την ἀδελφιδην ς ουσαν ξ εταίρας εἰσαγγεῖλαι προ τον

ηγανάκτησεν ουδέν, αλλα παντα ταύτα εἴασε γενέσθαι. οι δε νόμοι περι πάντων διορίζουσι τουτων. ἀναγνώσεται οὐ πρῶτον μῖν την περ της επιδικα 53σίας του κληρου μαρτυρίαν πάλιν, πειτα την περιτης εγγυησεως της γυναικός. υναγίγνωσκε αυτοῖς. ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ. 3νάγνωθι δη και τους νόμους. ΝΟΜΟΙ. Λανε δη καὶ την τουτου μαρτυρίαν. ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Πῶς ουν τις σαφέστερον ἐξελέγχοι ψευδομαρτυ 54ριῶν διώκων η κ τε τῶν πεπραγμένων αυτοῖς Os- τοις Ἀπιδεικνύων και in τῶν νόμων πάντων τῶν

ημετέρων; Περὶ μὲν ουν τούτου σχεδὀν ειρηται τα πολλα

100쪽

σκέψασθε δε καὶ περὶ το εχοντος την ἀδελφιδηντην τουτου γυναῖκα, εὰν ἄρα τι γένηται καὶ κ του- του τεκμηριον εστι ψευδῆ τα , ε μαρνυρημένα Νι-b κοδήμω. ως μεν οὐν ηγγυησατο και ἔλαβεν ως Osσανε εταίρας την γυναῖκα, ἐπιδέδεικται καὶ μεμαρτύρηται ως δ' ἀληθὴς η μαρτυρία ἐστὶν αυτη, Σενοκλῆς αυτος εργω υκ λίγον χρόνον δη ἀληθῆ

ταῶτα μεμαρτυρηκε δηλον γαρ τι ει μη ηγγυητο παρα του μδίου ἐξ εταίρας ουσαν την γυναικα, οντων αυτ παίδων ηδη τηλικουτων πιτης γυναικός, ζῶντι αν δίω μφισβητησεν περ της γνησίας 56 θυγατρὸς των πατρωων, ἄλλως τε και παρεσκευασμένος μη μολογεῖν την του Ἐνδίου ποίησιν τω Πυρρωγενέσθαι ως ὁτουνομολογων πως ἐπεσκηπτετο τοις

μεμαρτυρηκόσιν ἐπὶ τη διαθήκη του Πυρρου παραγενέσθαι καὶ ως ἀληθῆ λέγω, ἀναγνώσεται μιν την

μαρτυρίαν την μαρτυρηθεῖσαν. ναγίγνωσκε αυτοῖς. ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

57 λλὰ μην κἀκεῖνό γε δηλον, ως ουνομολογουσι

την του δίου ποίησιν πο ου Πυρρου γενέσθαι ου γὰρ ν περβάντες τον τελευταῖον του οἴκου γεγενημένον κληρονόμον περ της γυναικὸς του Πυρρου κληρου λαχεῖν την λῆξιν ξίωσαν ουτοι. ο μεν γὰρ Πυρρος πλεί- εἴκοσιν ἔτη τετελευτηκεν δη, δεχνδιος του Μεταγειτνιῶνος μηνος πέρυσιν, ν ἔλαχον του κληρου την ληξιν τρίτy μέρα et θέως 58 ουτοι ὁ δε νόμος πέντε τῶν κελεύει δικάσασθαι του κληρου, ἐπειδὰν τελευτησὶ κληρονόμος ουκοίνδυοῖν τὰ ετερα προσῆκε τύ γυναικί η ζῶντι τω μ' δίω αμφισβητησαι τῶν πατρωων η επειδη τετελευροτηκὼς ν ο εἰσποίητος, τῶν του δελφο την ἐπι-