장음표시 사용
31쪽
atriis ratio deligenda. Unde etiam in quinto des nibus officia cum fine coniungit , neque hac si
ne eius comitutione posse tradi confirmat, inquit enim: Alii rursus iisdem a principiis omne os, cium referunt,aut ad uoluptatem,aut ad non dolendum, aut ad prima illa secundum naturam obtinendm, non multo sti: Suocunque enim modo pummum bonum sic exponitur,ut id uacet honestate, nec ossicia, nec uirtutes in ea ratione, nec amicitia condita Te possunt, quibus ex uerbis
uidetur significare em. Tullius, nec a summo bono ossicia posse disiungi, nec, ut consequitur, si bos, qui agunt de ossiciis, segregandos a ligris definibus, dialogum de Amicitia cum officiis, Uiunctum esse oportere,quod manifessus declarat etiam inpraemio primi libri ostficiorum,dum ait: Nam qui summum bonum sic inclituit, ut nihil habeat cum uirtute coniun tum, hic sibi
ipse consentiat senon interdum natura bonit te uincatur , neque amicitiam colere possit, nec iustitiam, nec liberalitatem sortis uero, dolorem summum madum iudicans: aut temperata,volis pratem Ammum bonum tuens, esse certe nu
lo modo poteF. Scripturus ergo de osciis duplia
32쪽
ram rarium assert 'actionem , eam sicilicet, qua pertinet ad inueniendusiummum bonum primum enim nostrum os iument reperire , nobis proponere , ad quem finem bonorum, qua de re egit uberrime in libris de finibus, at et
inde inquirere , quasiunctiones, , dfici m
i aptis ad eum, tanquamscopum, it iugem dum. e finem a tem reste constituendum,
id nobis diligenter perscrutandum est, omiua Necscia finium persectasint, hoc est utrum omnes snes ab hoc; aeque illo philosepho nobis propositi ad deluendum, perfecti sintn ac si iam cognouerimus alius eorum imperfectos, alios e perfectos; alios sequendos, alios reiciendos , tum d
mum inusigandum es ex hi nibus,qui perfecti tantur, quis eorum nideatur esse perfectifi
Q, in quo denique , tanquam intutissimo portu,conquiescamus, quod uarie , copio seque exequius est ijsdem libris de finibus,ubi impers,ctos multos reicit, ut Epicuri, Herilli, Pr nis, qui summum bonum in uoluptate, inholamentia collocabant: nec non Hieronimi , mneadis uorum adter,in vacuitate doloris: Mer
instruendi s rebus iis, qua primae essent secundu
33쪽
natura o F is paratu omnium incolumitate,
conseruationeq; ,in ualetudinesensuumq; tegritate uiribus Julchritudine,in caeterisi; et degeneris summum bonum tueba eos uero fines ,
qui perfecti iudicabantur, comparat inmerser, ac po emo colligit finem a Teripateticis positum omnium,qui perfecti haberentur, esse longe praefantissimum, , undique a lutum, eumque
esse nisurae humanae conuenienter uiuere,quod nihil aliud es cum h ominerata uideamus ex am- .mo,corporeque comare: quam primas partes nimo, secundas corpori,tertias fortunae tribu resemperi animi uirtutem corporis uirtuti amreponere fortunaq; commoda ultima putare. Nacui praeposita est ui conseruatio, necesse es,huic partes quoque sui charas esse, chariores , quo perfectiores sint, , magis influo genere laudabiles. ea enim uita expetitur, quae sit animi, corporisq; expleta uirtutibus , idq; es humanae naturae conuenienter uiuere .hoc autem no intelligit moresti iv,dum nutrimur, p, augemur ,uita duceres agere, , operari secundum uim hominia natura tributam , quodex E Fotile adsumpsisse M. T ullius uideripotes, quiprimo
34쪽
ethicorum capite quarto ex communi omnium opinione dixit, idem esse ne uere,, rem p ne gerere,, bene agere, Gr beatum esse; in eodem libro capite septimo, ubi ait, felicitarem hominis esse,uitam audam, quae inactionem apta sit, eius propriam , quod rationi praeditu est. Hoc enim es naturae hummae conuenienter uiuere,exproprioscilicet officio omnia agere, cir
earum a rerum, quae pura muradum naturam,
quam plurima ,mquam maxima adipisci, time intempretatur in quarto de finibus. Tos hae priorem officiorum diuisionem , qua di in t si bos osciorum a libris de finibus , adiungit , po rurem , qua se rei libros officiorum a libris tusculanarum quesionum. Mis addit esse alteram os ii diuisionem, ut unum medium dicatur, rerumperfectum des iv id esserim ctum oscium, quod rectum sit; medium aute, quo cur factum sit, ratio probabilis re botes . Hanc inter hoc utrunque o ficium di ferennam explicat etiam apertius in quarto desinia tundemonstrans idia rectum, quod caloreth ma dicebatur, contingeresia sapienti, em uiro persecto, medium autem inchoatum quoddam
35쪽
officium esse,nonperfectum: idque ea re in multos etiam insipietraposse. Hinc ait in tertio libro quesionum tusculanarum justitiam , ides in consantiamfanitate uacantem, pose tamen tueri mediocritatem officiorum, ear uitae communem cultum , atque usitatum. Sed utri que
icii d erantiam ill remus exemplos Socrates ille apud Platonem false accusatus,et iniusse' etiam damnatus,amicorum consiliis ruisset,atque e carcere cu de corrupto aufugisset,egisset
profecto ex medio ossicio, elusi; rei probabilem rationem a rere potuisset, falsam culpam dictum crimen, turpissimi iudicii ementiam, , natura humanaepropensionem ad se ipsam tuendam, , conseruandam. egit autem ex perfecto osse claudum maduit uitam iniuste amittere , quam uideri leges patriae, ut quibus totum uiuendi cursum peregerat,neglexisse. Hanc eandem di ferentiam, inter escium medium, inchoatum; inter ossicium perfectum, atq; ab olutum declarat ipse in tertio de finibus his uerbis, prius etiam citatis: Luoniam enim videmus esse quiddam,quod rectefactum appellamus,id autem es
perfectum ossicium,erit aure, etiam inchoatum, ut
36쪽
p, se autem hoc ipsum reddere, in oscio poniamr. stuod auteni M. Tullius in libris de ossia. .ciis agat de medio officio,non autem deperfecto, ex his,quae isse attulit in tertio libro, luce meridiana clarius comprobauit. Haec igitur,inquiri
ossicia, de quibus his libris erimus, qua Scunda quaedam honesta esse dicunt, no aptem.
tum modopropria sedcum omni hominum g nere communia Itaque his omnes , inquibus es uirtutis indoles , commouentura. Commune autehoc o cium appellat medium Ictum uel,
quod in medio positum communiter omnibus pateat; uel certe, quod esset medium, , nobilitate , es natura, , tractiatione inter sectum d finibus, de quo egit in libris de finibus ,es inter icium perfectum , de quo agit in tusculanis suod autem idem sit medium, quod commum. icium, docet Tullius, dum ait medium
oscium commune uocari, cuius reisupra attulit rationem: quia hac media oscia adimitutio hem uita communis nideamur spectare. summobrem non i*norandum est, cum communeficium nominat,idem intelligere,atque messium
37쪽
Seii ariter medium nominat, idem Melligi
re ac commune, ut utrunque dictinctum es; ,
ab officio , quod pertinet ad deligendum sem
norum, arecto officio, atque perfecto, quod ad filum pertinet sapientem. Hac itaque os forumsecunda diuisione,ut ad id, de digressis est, nostra reuertatur dissutatio, Af. Tullius disiungit libros officiorum, in quibus, ut diximus,agit de meato officis,a libris tu lanarum quasionum , in quibus agit de perfecto. atque doctrina, natura ordine prudentissime praponit libros o sciorum libris tu culanarum cum prius agendum fuerit de inchoato offita, communi, quam de perfecto. primum enim ex rorum tractandamum natura, &docendi ratione ierat necessarium, titatuto iam bonorumne media ossicia inuenire , quae ducerem nos , atque
dissonerent ad perfecta. Debent igitur post hiros defossussu equi libri de medio oscio,qui uni
tres inseripti de officiis, quibus: quia , ut antea etiam docuimus , affinitatem quandam habent cum iis uaria amicorum oesicia inter eos pragmda,debet,ccederetia dialogus in riptus Lebus , uelis Amicitia. Ouod autem praecepta de hac
38쪽
ip are , ossicias inter amicor manda is
Tullio tradita ad Eeud medium commune officiigenus, non ad perfectum sapientis refer ara tur , uerba eius sub persona Lehi indicant in eodem dialogo de amicitia, cum ille inquite L quor enim , ut paulo ante a dixi, non de sapiam tureta, sedde communibus amicitiis. Huic adi ciendus es libellus de senectute, cum in eo tacite Iradantur ossicia ad hanc atatem moderate, leuiter tolerandam , congruumque habere lo- cureta non es dubium inter libros de medio os cio, de amicitia, cir inter libros tusculanarum questionum depersectosapientis officio: quoniam nos di ponit , ac praeparat ad contemnendam mortem , re ad altas agritudines leniendas , de quibus agitur in primis libris tuseculanarum. Vnde po emapars huius diat hi Asenectute maximam habet coniunctionem cum eorum prima parte de morte ipsa contemnenda,ad quam accessus quidam,&progressio est tolerantia ipsa senectutis.quod aute hse liber interponi debeat inter libros officiorum, libros tusculanarum,ipsemet cimero sib obsure tamen indicat, dum in eo diu libri secundi de diuinatione post enumeratior
39쪽
nem horte u academicarum quassionum
librorum definibus, tusculavarum quasionum, librorum de republica hum quoque nominet , eumque his interiectum dicam,hoc est ase intemtos itum,certe ante libros lusi marum i , cum nullum alium commodiorem locum habere uia deatur. Ex rei igitur natura, , ex argumenti
similitudine, , quasi a finitate quadam amu merandus esipos tres libros ossiciorum, , tam de amicitia dialogus hic desue te, cui adde iplacet, librum de Constatiorae, de tolera apripi uorumis sanguine corataractorum morte, dissimilis argumenti. es enim prx ratio qua- am ad mortem generatim coralemUeradam, ,
ad primum librum P hi cum tusculammmra, ut in eo Ab auditoris persua ostendit: inquit enim auditor ad c m. Tullium: satis tu quodem in conssatione es lamentatus, quam,cumle ,nihil malo, quam has res relinquerer his usro modo auditis multo magis. Suare uon sine
iudicio singulari adiunctos fuisse libris de Upliciis , dialogo de amicitia , dialogo desenectute ,
librum de consitatione putare debemus, cum t men mastis coniunctus libris tusculanarum uia
40쪽
deatur solent enim proramus , a apientes ui ,
ex una tractationis parte ad alteram accedem
tes quadam media interponere,qua dis,quasquntur,uta ternant,quod ab e Ira oleo quoque ipse actum fuisse animaduertimus , qui inter liubros tres AI eteororum libros dea malibus, - quartum librum meteororum interseruit , qui, etsi paulum ab incepta materia discedit trium su periorum librorum,continet tamera praeparatior nem, munitionem quandam ad posteriores , qui sequuntur,libros de animalibus. Et ultimum pariter caput ultimi libra Ethicorum continet praeparationem quandam munitionem ad octo libros Toliticorum,es ad duos libros Hon micorum .ponlpertractationem, qua erat de modio osscio,de amicitia,de senectute,de consolatior
ne,adturagendi , , continuandi sine dubio si is de perfectosapientis o cio quinque libri Tusci
lanarum qi assonum de contemnenda morte, de tolerando dolore, de agritudine lenienda, e rei quis animi perturbationibus,de uirtute ad beate uiuendum seipsac tutenta , quibuscob simihiud nem rei subiectae adiungi etiam commode possunt ea,quae Paradoxa nominantur , cum nihil