장음표시 사용
91쪽
m sterio dicens, ministerium esse munus comi
sum a Deo, ut sine armis d eatur homo, non
autem este potestatem dandi , aut adimendi re- a, aut sciscendi leges aci rei p.ad minimatione.
Sed Chrysostomus eo loco, non negat posse summum Pontificem, si causa id postillet,regna dare aut adimerer sed solum disputat de difficultate , quam episcopi in ovibus suis cura dis patiuntur,
ac dicit, Pastores ovium irrationalium , quibus corporales tantum morbi curadi sunt, facile posse oves suas licet inuitas curare, cum in promptu illis sit eas vincire, includere, secare, urere:& iudices etiam s culi, qui solum externas populi actiones regunt, facile polle uinculis, carceribus, gladio populum cogere ad externam tranquillitatem & pace: F piscopum autem, cui . proposituest vitiis, nisi uelit neq: ullis animorum mederi, dissicillimam impositam esse prouinciam, cu nemo curari possit a uitiis, nisi elit: neq; ullis tormetis adigi possint homines ad uti tutes. Non fuisse aut Chriso.in ea sententia, ut non possit Episcopus pro imperio cogere, testatur ipse idem Chrysost in hora. o. ad populum Antiochenum, ubi prohibens, ne quis mulieres prie sicas advocet ad funera deploranda,lic loquitur. Ne coga, inquit, eas uera propria mala deflere. & insta. Si uero quod absit, contempti fuerimus , minas ad rem
deducere cogemur, uos quidem ecclesiasticis c stigantes legibus , illas uero , sicut eis conueniet. & ho m. 8 s. in Matth. ut etiam supra Cit
92쪽
uimus, diaconos monet, ut indigne ad Eucharistiam accedentes, pro potestate cohibeant, etiamsi Duces,Consules, imperatores fuerint. Cum igitur Chrysin lib. h. te facet dotio scribit, Episcoporum solis persuasionibus, non autem tu, & potestate cum ovibus suas agere posse, loquitur ut diximus, de interna animorum conuersione,&ct ratione, non de externa improbitate cohibenda.
Quarto addit Hilarium, qui in lib. ad Constantium,& in altero contra Auxentium scribit, non debere homines ad fidem ueram cogi corporalibus poenis,& grauiter Arianos accusat, quod exsiliis, de carceribus catholicos ad h:eresim Ariana pertrahere niterentur. Sed facilis est solutio.Uerissim uiri est enim neminem ad fidem esse cogendum : neque Ecclesia docet Eth licos , Iudaeos ad fidem nostram, quae sola uera est fides , armis, aut terroribus cogi posse. Hae reticos autem iure suo Ecclesia cogit, non ut fidem suscipiant, sed ut in fide maneant, quam aliquando susceperunt. Neque ignorabat Hilarius,ab ipsa Nicaena synodo a Constantino Magno impetratum suisse, ut Arius exsilio multaretur. Porro Aci ani merito ab Hilario arguuntur, quod ad suain perfidiam catholicos ui pertraherent, cum nullum ius Ariani in catholicos, sed contra catholici in Ari . nos haberent ; neque enim catholici ab Arianis , sed Ariani a catholicis ante desciverant. Quinto ad scripturas reuertitur, & illud ex Euangelio citat, reges Gentium dominantur eis, sed non 'ita
93쪽
22. At quis nostrum umquam docuit debere Episcopos populis dominari Z Patres , pastores, prasules, non dominos esse dicimus .Quamqua. eo loco non tam dominatum, quam superbiam ct tyrannidem dominantium Christus reprehendiste uidetur cum statim subiecerit,sicut Filius hominis non uenit ministrata, sed ministrare; ubi cum reprehendisset modum ethnicae gubernationis , formam sui regiminis proposuit, qui cum uere esset magister,& dominus, ut ipse
ait Ioan . I s .ea tamen humilitate praeerat, ut se uire,ac ministrare potius uideretur. Sexto addit
exemplum Christi, qui Ioan. 6 . fugit in montem,ne rex eligeretur,& Ioan . t 8. regnum suum non elle de hoc mundo assirmauit. Et Luc. I 1. ludex fieri noluit inter fratres litigantes. & Matth. I tributum pro se, dc Petro soluit. dc loan. I s. Apostolis imperauit, ut exemplum suum imitarentur. Quod illi secerunt A postolo dicente, Nemo militans Deo, implicat se negotiis saecularibus a. Tim. r. Sed quorsum haec omnia Z Noluit
Christus temporale regnum in hoc mundo, quia rex artemus a patre constitutus erat super montem sanctum eius,& acceperat gentes haereditatem suam , & posset sionem suam terminos terrae.Psal. r.sic etiam Apostolis,& successoribus eorum non regnum aliquod terrenum, sed Eccle
fiasticam praeneturam cu amplissima potestate commisitssit quavis ea potestas, ut supra ostendi
94쪽
mus,ad animos, & res diuinas & aeternas proprie pertineat, unde etiam nomine Clauium re gni caelorum appellata est,tamen ad res etia ter-Lenasin corpora se extendit, quando id postulat fidei causta,religionis incolumitas, aut salus animorum. Quocirca non implicat se negotiis s cularibus, qui saecularia negotia non propter prae- sens sarculum, sed propter aeternam Alicitatem attingit. Alioqui Apostolus ipse negotiis sarcula- ribus se implicallet, dum I.COr.7.& I.Tim. F. de coniugali debito reddendo, de nuptiis adolescetium, uiduariam, eu de liberoru procreatione.& educatione praecepta daret. Septimo iusseri illud ex Apostolo, omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit Rom. i s .m quem locu , ait,Chrysostomum scribere, nullum omnino ab hac lege excipi,sive Apostolum, siue Euagelista, sacerdotu, monachum, aut quem uis alium. Sed Apostoli testimonium cauli e nostiae maxime fauet.Generalis & uerissi ma est illa sententia, debere omnes omnino superiori potestati obte perare.Sed quia potestas est duplex, spiritualis;& temPoralis,ecclesiastica & ptaitica, quaru altera epi-icoporu, altera regu est: episcopi regibus in temporalibus rebus,& reges Episcopis in spiritualibus subiecti este debebui, ut copiose disputant Gelasius primus in epist.ad Anastasiu,& Nicolaus i. In episc- ad Michaele. Quonia uero Rom.Episcopus no modo summus est princeps eccleHasticus,cui oes Christiano diuino iure subiici
95쪽
temporalis; eque ullum in remporalibus superiorem ' oscit ut neque reliqui absoluti, ac su-, premi 'rincipes n tuis regnas & ditionibus,inde fit,ut pse nullam supiale potestatem in teseris habeat ipsi ut potestati subli mi ori iuxta praecep tim A postoli, reges omnes S Principes Christiani lubie et este debeant. Hinc est illud
sancti Beria ardi ad Conradiam imperatorem epist. 1 8 legi omnis ai. m. potestatibus sublioribus subdit r. Qua sentencia cupio Vos custodire in exhib da reuerentia Petri Vicario , sicut ipsam uobis uultis ab siniuerso seruari imperio .
VENIT postremo ad exempla Pontificum, qui dum se regibus subiectos palam profitebantur simul docebant, non se polleregibus imperare. Primo loco Bonifacium primum addicit in medium,qui ab Imperatore Honorio petiit, ut iuberet Rom. Pontifice non eligi deinceps per ambitu, aut quavis illicita ratione . can. Eccles Le. dist.s . sed quid hoc facit ad rem l mperabat eo tempore ii occidente Honorius, neque Potifexeas temporales uires per se habebat, ut sedi tionibus popularibus, quae circa eiusdem Pontificis electionem s ubinde nascebantur,occurrere p. s-set . Itaque ab Imperatore petiit, ne pateretur electiones turbari , sed factiosos, atque ambitiosos homines imperiali potentia coerceret.
Ob quam etiam caussam postea Romani ipsi
96쪽
Pontifices Carolo Magno ius eligendi pontificem .eundem contulerunt. Sed non ideo Imperator Pontifici praeerat, aut eum iudicare poterat ,
quia electioni eius praeerat. Aliud enim est persona designare quae Pontificatu accipiat, aliud in Pontificem iam creatum potestate habere. Secundo loco profert acha quaeda Odoacri regis Heru-lorii, qui Romae imperauit Symmacho Poti file, sed uerba eius audiamus. Fuerunt ab ipso Odoacro, optimae leges latae, & per ecclesiasticos receptae in Ecclesia, donec a Theodorico V visigothosulus est. can. Bene quide , dist. 96. Nescio quid hic de aduersario iudicem , somniaueritne,cum haec scriberet, an de industria coli a se testimonia allegauerit,ut se no esse sani capitis ind1caret Siquide totus ille cano , Bene quide. Ab eo citatus consuanitur in abroganda lege politici magistratus. Haec enim sunt uerba canonis illius citati ex Concilio Romano sub Papa Symmacho depropia.Ista scriptura nullu Rom.ciuitatis potuit obligare Pontifice : quia no licuit laicis statuedi in Ecclesia, praeter Rom. Pontifice, habere aliquam potestatem: quos Q bsequendi manet necessitas, non auctoritas imperandi. & insta. Sancta synodus dixit . Licet secudum prosequutionόm uenerabilium fratrum nostiorum Laurentii, Petri, Eulalii , Cresconii, Maximi , uel Stephani , nec apud nos incertum habetur , hanc scripturam
nullius esse momenti : uerumtamen etiamsi
aliqua pollet ratione subsistere: modis omnis bus
97쪽
bus in synodali conuentu prouida beatitudinis
uestrae lententia enervari conueniebat, ne in exe-plum remaneret praesumendi subuslibet laicis, quamuis religiosis,uel potentibus in quacunque M ciuitate, quolibet mosso aliquid decernere de ec clesiasticis facultatibus, quarum solis sacerdoti- bus disponendi indis culle a Deo cura commis- se docetur. Haec Romς Synodus illa Symmacho praesidente dictare non dubitauit contra legem 1 Basilio patricio, & Odoacri Regis uicario in Ipsa Vrbe tum regnantis,latam . Quomodo igitur non dormiebat,aut non delirabat,qui synodi hue R. ius decretum protulit,ut probaret, optimas leges 3 a. Odoacri ab Ecclesia suille receptas 3 Nam quod Theodori cum Odoacri succellorem Vulsigothupro Ostrogotho nominat, & alia quaedam minatiora errata facile patior sileri.Tertio loco profert exemptu Pelagii Papae primi in haec uerba.Pelagius primus fidem professus est,& tuli urandii devin. dit in manus Rufini, quem Childebertus Rex
adsesi Francorum ablegauerat. can. Satagendum. 2 F.q. raria i .Hic aduersarius ita canonem illum interpreta
uuam ri uidetur, ut Pelagius Papa obedieria Regi Chil en- deberto iuraueriti. id enim ei probandum tuerat, res. Romanos Pontifices regibus subiectionem, &obedientiam olim deferre solitos. Sed loquii me abest id a sententia Canonis illius. Rex Childebertus Pelagii Papae sententiam de fide Catholita ca cognoscere cupiebat. Quare perlegatum ab eo petiit, ut uel fidem sua ad se perscriberet, uel cer
98쪽
te tomum sancti Leonis se approbare signinc rei. Vtruque Papa prςstitit. nam & tomum sancti Leonis in omnibus se approbare significauiti; & ifidem etiam propriis uerbis exposuit, ne ut ipse
ait ulla malae suspicionis occasio in animis nominum resideret. Haec est tora sententia canonis
illius , in quo nulla iuramenti ad manus Rufini pretestiti, nulla subiectionis, uel obedientiet ad Regem mentio est.Ita scilicet bona fide solet iurecos ultus noster canones allegare. Quarto profert exemplum Leonis iiii. quem scribit iureiurando confirmasse, se leges Lotharii seruaturum ; dc ut ruendam diaconum Ecclesiς Reatine Episcopueri promitteret,ab eodem Lothario postulasIe& coram Ludovico Lotharii filio caussam la sς ,
Maiestatis egi fle. can. de capitulis. dist. Io. can. Reatina, list. 6 .can. Abs si incompetenter. 2.q. .sed haec omnia facillimam habent solutione. Nam in eo canone, de capitulis, non iurat pontifex Leo,ut aduersarius mentitur, se leges seruaturum,quas Lotharius praesente Eugenio ii. Pontifice tulerat,quaeque relatae sunt in pri mum librum seu lorum. Siquidem nec leges illis seudales ad Pontifices pertinebant, nec earum ulla mentio fit in canone, te capitulis, nec iustirandia in Papae in eo canone legitur; sed stilum Pontifex Leo daturum se operam pollicetur, ut leges
rum i inperatorum , tum etiam Pontificum ob
99쪽
Reatinam, mirum videri non debet, s Pontifex Episcoporum ordinare nolebat sine C saris volktate, cum eo tempore Vigeret priuilegium, quod Hadrianus Papa Carolo Magno cocellerat,ut nullus Episcopus fieret, que Caesar no comendasset. ut videre licet. can. Hadrian. dissi si s .quod denique ad purgatione Leonis pertinet cora Ludovico Lotharii filio, satis constat ipsum Pontificem sponte sua se iudicio discretiuo, ut loquuntur, nocoactivo Imperatoris subiecisse.Quod etiam antea Leo tertius, & Sixtus etiam tertius secerant, qui steti innocentia sua caussam examinari uolebant, ac deinde solo iuramento non ullius superioris iudicis sententia purgabantur. Quinto profert exemplum Honorii iii. cap. 3. de Iuram. cal. ubi Pontifex legem imperialem de iura ineto cis ricorum seruadam este dicit. At quid mirum est, si Pontifex legem illam, quae ad cleri honore maxime pertinebat, obseruari uoluerit Lex enim ea erat, ne in i icio publico clerici, aut monachi iuramentum pretellare cogerentur. Sta cur illud ad uersarius in eo capi non aduertit summum Pontificem iudicem se legum ostendisse, cum eas proauctoritate sua declarauerit dc extenderit Sexto profert exempla ueteris legis, quibus se obturare
uelle dicit ora omnium ac uersarioru m.Scrutatur
inquit diligentissime in scriptura sacra, qua a choritatem reges, principes Israelis in sacerdotates ,& alios ecclefiasticos diuinae legis admini stros habuerint, cui auctoritati nihil dece ist hoe, nostro
100쪽
nostro tempore gratiae. Omnino deprehensuri sunt,maxima illorum in hos suille potestate. Sed ego scrutando reperi non pauca, quae ipsius os facillime obturabunt.biqui de in ii. Num c. 27.iubetur Princeps & omnis populus ingredi, atq;egredi ad verbu Eleazari sacerdotis, In lib. Leuit . cap.
.descributur quatuor genera sacrificioru ,ex quorum ordine & dignitate recte colligunt interpretes, ordinem & dignitatem personarum, pro qui bus illa offerebantur. Primum erat sacriticium vituli,quo nullum erat maius, idq; pro solo Pontific ut pro persona omnium dignissima; altersi s crificium ite uituli, tota synagoga,tertiu liirci, ut lius scilicet,dc abiectius, pro rege; quartu deniq;caprq, id est infimum & uilissa muni pro priuato quolibet immolabatul.Ex quoPhilo doctissimus Hebraeorum in lib.de uictam is , Theodoretus φI. in Leuiticum,& Procopius Gazeus in comenta4.cap. Levitici, Pontificem rege praestantiorem.& maiorem etiam apud Hebraeos suisse confirmanto in lib. los uec I . I p. I9.1 s. perpetuo cuni nominandi sunt Sacerdos , & Princeps, Eleazarus,& Iosue, primo loco Sacerdos, secundo Princeps appellatur. Quid quod sat supra breuiter annotauimus in ioiada Pontifex Athaliam regina tu ob tyrannidem , tum ob corruptam religione de solio deturbari,& Ioas rege in eius locum substitui iussit 3loiadam enim non consulendo,aut hortando, sed pia de imperando negotium confecisse testaniar uerba illa diuinae Seripturae. Et fece-.3 inni