장음표시 사용
71쪽
instar languidi, ae timidi canis propter ignauia
ae segnitiem gregem Domini a luporu morsibus desendere non audeat: cur quaeso non poterit
summus Pastor, & qui Christi ipsius vices in te ris gerit:lupum illum ab ovili arcere, atque ul-- bus i mperare, ne illum ultra sequantur; & ariete. stiriosum recludere ac prohibere, ne gregem deinceps ducat Ac denique imbecillo cani valetiorem asium substituere , qui gregem, ut Oportet, eustodiat ac desendat Ergo nac potestate Ioiada
pontifex Athanam regi nam , tyran idem In p pulo exercentem a regno amouit, Ioas regem
constituit. ut legimus lib. 4. reg. cap. II. & lib. 2. paralipom. eap. 2 Hac potestate Gregorius papa ii. Leone imperatorem iconoctastarum haeresistudendam, atque eam in Italiam inducere molientem non solum excommunicauit; sed etiam
vectigalibus 1 tali ae prohibuit ; ut Cedrenui, &Zonaras in eiusde Leonis vita scriptum reliquerunt.Hac potestate Pontifex Zacharias Hilderiei regnum, quod eius socordia catholica religio in Gallis non modicum detrimentum pateretur, in Pipinum & filios eius transtulit, ut infra multis testimoniis demonstrabimus . Hac potestate Leo iii. Ponti sex regem Nordam Humbrorum regno suo inique pulsum, atque ad se tamquam ad omnium Christianorum caput dc principem oonfugientem, per lagatos suos in regnum restituit, ut Almo inus scribit lib. . de rebus gestis Francorum c.p.96. & Rhegino li b. a.Chro. nici,
72쪽
tuci, anno to . Hae deniqne idem Leo Romanum imperium a Gr cis ad Francos tranitulit. quod iam longo usu didicisset, Graecos aut non polle, aut nolle laboranti ecclesiae opem ferre. Actum maxime id metuendam videretur,cum 1m- Peratore Constantino fraude tuorum excaecatolemina, quod antea numquam accὲderat, Rom.
. R E s T A T nunc solum, ut obiecta paucis dialuamus. Ac primu pag. I 3 2. Vsque ad pag. I 37. notam argumeta pro se adurersarius profert, qua verba qua tam aut facta pontificum repraehedit. Sed tot sunt in ea repriquot uerba. Primit rei qui cap. Significasti, de Elech. scribit, c5cilia nullas ecclesiae Rom. leges prcescribere, cu ab eo pattius firmitatem ac robur accipiat. Hac Paschalis sententiam, uelut haeretica iniquit aduersariusa cocilia generalia Costatiente, de Basileense damnauerunt, praesendibus Ioan. 23.&Eugenio η.P5tificib. Hic tria mendacia sunt. Primu dam nasse cocilium Constanti ei e sententiam illam de potestate Papae s upra cocilium praesente ioanne 2 . costat enim loanem prete lictum ex cocilio reces sisse ante salii ola e tertiam: sententiam autem illam damnatam sest . cum i ta coci lio neque Pontifex i pie, neque ullus eius legatus adesser. Ataterum mendacium est , a concilio Basiliensi sententiam eandem , vr haereticam Eugen. q.
hensione me dacia, poenorehendit uerba Paschalis,
73쪽
p esente damnatam; cum Eugenius ad Basleen. ie concilnim nunquam accesserit, selsis 3. - cum ea sentctia proprie, ut haeretica. danabatur non modo Pontifex,sed-Legatus etiam eius abesset Tertium est mendacium , seniuntiam illam. I aschalis de potestate Papae supra concilia dam. natam ut hasticam a concilio Constatuiensi. Id enim concilium non absolute rem definiuit, sed solum in casu stbismatis. Verisimum est autem Iontifices tempore schimatis, cum dubium est,quis nam sit uerus,ac legitimus Pontifex,concilio generali subesse, quocirca Basiliense concilium postea rem absolute,& ut ueritatem catolicam definire uoluit, ut Patet ex 3 3 . sest concilii eiusdem. Sed ne aduersarius ob huius concilii . . decretum nimium sibi placeat aliud omitti non, debet, decretum faetiim fuisse a concilio ut mo- destissime dicat acephalo Z proinde nulla omnino apud catholicos auctoritate mereri. Est enim Iulius regula notissima dc antiquissima, nulla- cociliai me- sine Romani Potificis auctoritate rata elle posse: H. a. alioqui enim si solus numerus Episcoporu con-o; ten- cilium legitimum facere quid causi, ellet, cur tales. Ariminense concilium Episcoporu m sexcento-Socr. rum, catholici omnes repudiarent, quia Roma-L2. c. nus Pontifex Damasus id concilium improb ab. uitrconcilium autem Constantinopolita mi epi- Sozo. scopotum centum quinquaginta catholici om-L 3. c. nes uenerantur, quia id concilium idem Da- s. mastis approbauit Uide multa de haec re, quae
74쪽
breuitatis caussa praetermittimus, in epistola Ni csta ad Michaelem Imperatorem i& in epistola Gelasii pri est, iliae inscribitur, de uinculo anathe Nicδ' malis. Adde p reterea, decretum it Iud Basileensis laus 3 concilii, non solum in Florentino, & Lateranesi in ap- conciliis postea improbatum, sed etiam ab ipso perice Basileensi Lati sanae continuato tempore Nicola, ad conquiris Pontificis abrogatum, quando & Ame- ob mdeus cocilia Basileeti is xlictoritate Pontifex crea Basiletus', Pontificatu non rite adepto', rite se abdica- es. ut Adde postremo nihil omnlino hanc di puta tionem de comparatione 'potestatis Pappe , dc conci horum ad limandam caussam aduersarii 'pertinere.Siquulem illi ipsi qui Romanum hon D. sertas m uniuersali concilio subiicieb int, iidem so. e. eum fidelibus omnibus etiam regi ba & impe- ιrusabratoribtis,ctim summa potestate, ut uerum Chri Alliasti Vlearitim, summamque totius E clesi e Pasto co, rarem .sa e fle uolebant. Deinde reprehendit apo- Lacob. logi e auctor, ac mendacii, arguere ultitur cano-' Almane, rilius . t s. q. 6.ubi legimus rege Francorti ulti 3n ι tramum ex familia Mero uinetorum a Zacharia Po Gatib. tince ex authoratu. Ex ueritate inquii est Pontifi- de poto cem consilium nobilitati Francae dedisse, non te ιν autem mandatum , ut optime scribit Gulielm. Elesia . Och am in libr. de potestate Ecclesiae . At hoc ipsum elie mendacium mani sestum,& a Z
charia mandatum plane datum , testantur Om- nes historici ueteres , quibus - magis credendum est , quam uni Ochamo ; qui recentior
75쪽
7o est, & odio pontificis inulta confinxit . Annales Francorum uetustisti mi sic habent,Data auctoritate sua, Zacharias iussit Pipinum regem constitui .Et insta. Secudum Romani pontificis sanctionem , Pipinus rex appellatus est.Eginardus in vita Caroli Magni,Pipinus sinquit per auctoritate
Rom. Pont.ex Prςsecto palatii rex constitutus est. Aimonius lib. . de gestis Fatinorum cap. 6 I. Pontifex, inquit, data auctori rate sua iussit Pipinum regem institui. Rhegino lib. ii. Chronici, Zacharias inquit per auctoritatem apostolicam iussit
Pipinum regem creari, & sanetie unctionis oleo inungi. Lambertus Schamaburgensis in hist ris Germanica, Pipinus, inquit, decreto Zach riae papae per unctionem sancti Bonifacit rex adipellatus est. begebertus i Chronico, Anno, inquit. 7 so. Pipinus princeps auctoritate apostolica , &Fracorum electione a sancto Bonifacio in regem
ungitur, & cosecratur. Anno 7 12. iterum inungitur in regem a Stephano papa. Herm nus Contractus in Chronico,Anno onqui0 712. Pipinus auctoritate Stephani Papae, deposite ac deleto rege Hilderico rex Fracorum factus regnauit annis I 3.Marianus Scotus lib. Chronici, Zacharia inquit papa ex auctoritate sancti Petri Apostoli madat populo Francorum , ut Pipinus, qui potestate regia utebatur, etiam nominis dignitate flueretur . Ita Hildericus rex , qui viti mus Merouingorum Francis imperabat , depositus M in monasterium millus est. Corradus abbas
76쪽
vispergensis in Chronico, Annoc inquit 7so.
Pipinus per auctoritate Z achariae papae more Fracorum electus ad regnum per manus sancti Bonifacii elevatus est in regni solium. & infra. Stephanus Papa Pipinum 1acra unctione in regit dignitatis honore confirmauit. Otho Fringensis li. s. hist.c. 12. Auctoritate cinquit Zachariae Papae Pipinus ad regnum eligitur . Alb. Krantalus lib. I. Metropolis cap. i . Merito inquit tum mus 'pontis & Gallorum rex mutuis se attollunt fauOribus,quando ab initio haec ledes domui Caroli hoc praestitit,ut regiam haberet dignitatem . Tertio rc prehendit Nicolai rertii pontificis
uerba, quae habentur cap. Fundamentum, Eli αin 6. Declarauit cinquito sanctae sedis elle iurisdictionem urbis, caeteris omnibus exclusis , non ex donatione Constantini,sed ex his uerbis, in omnem terram exivit sonus eorum,& aliis. quae interpretatur i udicio tuo. Quis credat iureconsulis tum catholicum, qualem se iste iactat, adeo uel imperitum, uel improbum suisse, ut canones quos profitetur, aut non legerit, aut manifesto mendacio deprauare uoluerit Z Nam illa uerba.
in omnem terxam exivit sonus eorum, non adducuntur a Nicolao , ad probandum iurisdictionem urbis ad Pontificem pertine eo sed ad hoe tantum , ut intelligamus Apostolorum praedicationem generalem sui sse, seci in eo munere Euangelii praedicandi praecipuas partes sancto Petro Apostolorum princi Pi demandatas. Qua mi inui
77쪽
tam disputationem ad uerbum Nicolaus deseripsit ex epist. So. sancti Leonis ad Episcopos per
Viennensem prouinciam constitutos. Quare aiauersarius cum locum illum, in omnem terram exivit sonus eorum, perperam a Nicolao exponi contenda t,non tam Nicolaum, quamisanctu Leonem Poti fice m doctissimum, S optimum Peprehendit. Quod autem ad Constantini donationem pertinet, mentitur aduersarius aperti s sirue. Haec enim sunt uerba Nicolai in illo ipso capite, in quo negat aduersarius Pontificem niti donatione Constantini. Quarto die sui baptismatis Constantinus una cum omnibus Satrapis, & uniuerso Senatu. o primatibus etiam , & cuncto populo in pei sonan Siluestri,sibi Romanam concedendo urbem, relinqueris,ab eo ia successbribus eius per pragmaticRm constitutum disponendam esse, lecernens in ipsa urbe utriusque potestatis monarchiam Romanis Pontificibus declarauu, &c.
SED his mendaciis praetermissis, ad argumenta seria ueniamus. Primum igitur pag. 337. testimonium contra nos ad fertur ex Innocentio tertio, qui cap. Nouit. de Iudi c. scribit, inquit aduersarius, contra supremam maiestatem Regis Francorum, nolle quidquam aggredi cap. Per venerabilem, Qui fit. sint legit. f tetur, neminem superiorem a Rege Francorum
'gnosci in temporalibus & regni sui administrausae. 5ed susum test in primis, quod ii 'argumento
78쪽
le se quidquam aggredi contra se premam Mai statem Regis Francorum. Neque enim usquam id in tota illa epistola inuenitur: sed hoc solum nolle se Regis iurisdictionem perturbare, uel imminuere: & Regem in suo regno supremum es se dominum temporalem . Quae duo ex iis, quae cap. 2o. diximus,lacile possunt intelligi. Recte enim Ponti sex docet regem Francorum superi rem in temporalibus non agnoscere,quia uidelicet nullus est Princeps temporalis siue is Rex, sue Imperator sit, cui Rex Francorum subiici tutasuperiorem autem spiritualem id est Pontifice Maximum regibus omnibus ,αipsi etiam regi Francorum ita praeelle, ur directe quidem spirituales caussas tuaicet, consequenter autem temporalia administret, quatenus uel cursum spiritualium rerum impediunt, uel ad eum promouendum necellaria sunt, non modo Pontifex in iis locis non negat,sed e contrari. tum tesse, tum alii,& uerbis, & rebus gestis frequentisti me docuerunt. Ac ut non longius eamus , nonne in illo ipso cap. Nouit, ludicem se Papa esle aifirmat inter Francum,& Anglum regesὶ Aoniae legato suo imperar,ut nisi Rex Francorum , vel solutam pacem cum Anglorum Rege resermet, uel tregum; i ncat competentes,in eum iuncta formam sibi da. Iam procedere non omittat Nonne epistola rasuam ad P latos Franci:e in his verba concludit, ideoqu)e uniuersis, uobis per. npostoli in
79쪽
sedem mandamus, & in uirtute obedi entiae pra*cipimus , quatenus postquam idem Abbas si per hoc mactatum fuerit Apostolicum exequutus,sententiam eius,immo nostiam uerius, recipiatis humiliter, & faciatis ab aliis obseruari , pro certo 1 cituri, Quod si secus egentis, inobedientiam uestram grauiter puniemus. Non igiatur uerum est, quod in argumento assumpsit ad- mersarius,Papam innocentium scripsisse , nolle se contra maiestatem Regis Francorum quidquam tentare. Id enim non solum in epistola illa non inuenitur,led toti potius epistolae illi repugnat. Ac multo minus est uerum, quod supra non semel aduersarius assirmauit, nullam esse Rom.Pontifici in Episcopos, aut Principes Gallos iurisdictionem,uue cognitionem. lam enim ex epistola, quam pro se aduersarius protulit, omnino contrarium audiuimus ,
SEcvNDo obiicit apologi extrauagantem clementis V.qine incipit, Meruit, de prauit. ClemenS,inquit, pacaturus B ege in Philippum Pulch um,quem prouocauerat Bonifatii viii. insolentia, irritam secit atq; reuocauit declaratione illius in regnum Francorum,prqbauitq; ea constitutione hoc Regnu sedi suae subiectum no esse.Haec ille. At nonne hoc est manifeste mentiri,& imposturis, non Argumentis ageret V bi. n, est in tota illa extrallagante irritationis,aut reuoca
tionis mentio: Vbi est probatio, quod Regnum
80쪽
Francorum ea constitiitione apostolicie sedi subiectu non sitὶ Sed uerba ipsa Clementis audiamus. Nos, inquit, regi & regno per defin itione,&
declaratione bo. me. Bonifacii Papae viii. praede-cesioris nostri qua incipit, Unam sanctam. Nullum uolumus , uel intendimus preiudicrum generari Nec quod per illam rex, regnum,& regnicolae pretes ibati amplius ecclesiae sint f ibiecti Romanae, qtia antea exsistebant. sed intelligantur in eodem esse statu, quo erant ante definitione pice satam , tam quantum ad Ecclesia, quam etiam ad regem, regnum iu regni colas superius nomina tosa ic certe Clemens Pontifex verissi me cilicet, ex Bonifacii declaratione nullum regi Francorupraesiudicium generari, neque ob eam declarationem amplius eum Apostolicae sedi iam esse iubiectum , quam ante illam declarationem esset, siquidem Bonifacius neque de rege Fi acorum , aut ullo alio certo principe in ea constitutione
loquituriNeque noui aliquid statuit, sed Euangelica uerba, fidemque catholicam de unitate Ecclesiae praedicat Ela declarat. Proinde no amplius ille fecti suae Christianos principes, aut populos subiicit, iugin antea diuino iure subiecti ellent. Sed quia nonnulli ob ea, quae inter Boni faci a Pontificem, & Philippum regem dissidia in
tercesserant , Bonifacii constitutionem sinistra interpretatione praeiudicialem regno Francorum uideri uolebant: Clemens Pontifex pr