Responsio ad praecipua capita apologiae. Quae falso catholica inscribitur, pro successione Henrici Nauarreni, in Francorum regnum. Auctore Francisco Romulo

발행: 1591년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

62 potestatem in subditos huius regni,&c.Nos igitur ut huius pseudocatholici incredibile ua temeritatem,qui regem Christianissimum, S uniuersum eius regnum schismaticu in , & haereticum, facere nititur, tribus certistiirus testibus conuincamus, primo Christum ipsum, deinde acta ueterum Pontificum, deni q. regnum Francorum , &ipsius Gallici senatus testimonium proferemus.

Christus cum ait ad Petrum , pasce oves meas . Ioan. 2 i. n Gn opinor, Francos exc pit. Quare sFranci oues Chrasti sunt, a Petro pascendi sunt, Quod si Franci Petru diuino iure pastore habent, id iuris habet Petrus in Francos , quod pastor in

Oues,ut eos uidelicet,& ad bona pascua cogere,& a noxiis arcere non solum uoce, sed etiam baculo pro imperio possit. Porro pastCrem Petrum . in successore suo uiuere, eumque Romanum ella Potificem semper Ecclesia catholica credidit, ac ut alia innumerabilia testimonia praetermitta, S solum pauca , quodam Francoru doctorum pri ' insemediae, ultimae aetatis pro cs reris Omnibus sententias adseram . Sanctus ire narus martyr, re

Episcopus Lugdunensis, qui prima state Ecclesi

floruit, in tertio lib.contra hςreses, tertio cap. primum Rom.Ecclesie episcopum d postolum Petrum scribit suille, Petro aute Linu, Anactetum, Clemente,& alios ordine successisse: atque ob eandem caussam ad Rom . Ecclesiam omnem relliquam Ecclesiam, ut ad matrem dc magistram

62쪽

Ecclesiam propter potentiorem principalitatem necelle est omnem conuenire ecclesiam, hoc est, . eos qui sunt undique fideles. Sanctus Prosper Α-quitanicus, uir doctissi mus, & qui media aetate Ecclesiae uixit, in χ. lib. de uocatione Gentium cap. 6 Roma,inquit,propter sacerdotii principatum amplior facta est arce religionis, quam solio potestatis Et in lib.de Ingratis , Sedes Roma Petri. qua rasoralis honoris Facta caput mundo , qu1cquid non possidet ἀν-

Religione tenet.

S.Bernardus Francus,siquis aIius optimus,& curissimus qui ad ultimam Ecclesiae aetatem pertinere uidetur,in a. lib.de Consideratione, his uerbis alloquitur Eugenum, Age indagemus adhuc diligentius qui sis, quam geras uidelicet pro tempore personam in Ecclesia Dei. Quis es sacerdos magnus,summus Pontifex, tu Princeps Episcoporum, tu haeres Apostolorum, tu primata Abel,gubernatu Noe,patriarchatu Abraham,o dine Melchisedech, dignitate Aaron, auctoritate: Moses, iudicatu Samuel, potestate Petrus, unctione Christus.Tu es, cui claueS traditae,cui oum creditae sunt. Sunt quidem dc alii caesi ianitores, gregum que pastores , sed tu tanto gloriosius. quanto,& differentius utrumque prae caeteris no meti haereditasti . Habent illi lib3 assignatos greges , singuli singulos, tibi uniuersi crediti,uni v nus. Nec modo ovium,sed & Pastorum tu unus.

63쪽

omnium pastor. Haec sanctus Bernardus Cui venerabile Husonem de sancto Victore aeque Fracum , &eruclitissimum, & ipsi Bernardo amicis- simum adiungere placet. Sic igitur ille lib. I . de ossi c. ecclesiasticis cap. 43 Papa' dicitur, quia pater patrum Hic uniuersalis dicitur, quia uniuerset praeest Ecclesiae. Hic quoq; apostolicus vocatur, quia principis Apostulorum vice fungitur l. Hic etiam summus Ponti sex nuncupatur, quia caput est omnium episcoporum. Ab his quattuor Francis doctoribus non distentiunt credo, qui in Francolum regno catholici dici cupiunt, neque dubium esse potest . , quin reges Franc rum Christianissimi, verborum Christi in te pretatione libentius ab Irenaeo, Prospero, Ber nardo,& Hugone, quam ab impostore apologetico discere volent. Sed iam ad acta veteru acceda mus & videamus, num antiquis teporibus Romanus Episcopus aliquid iuris i Fracos habuerit. Sanctus Cyprianus in epist. I 3. lib. 3. ad Papam Stephania scribit in haec uerba. Dirigantur in prouincia,& ad plebem Arelato cosistentem a te ii terae, quibus abstento Marciano alius in locum eius substituatur.Vbi Rom. Ponti fiee Cyprianus ano admoneret, ut Marcianu episcopum Arelate- isem multorii criminum reum ab e piscopatu de- Poneret, nisi haec eo tempore fui siet in ecclesia consuetudo , ut iudicia Episcoporum , etiam Gallorum ad Rom.Pontificem pertinerent. Sarissius Le. in epist. 89. ad Episcopos Galliae, Nobiscum a

64쪽

biscum, iniquit, uestra fraternitas recognoscat, apostolicam sedem a uestrae etiam prouinciae sacerdotibus innumeris relationibus esse consultam , & pro diuersarum appellatione caussarum aut retracta, aut confirmata fatile iudicia. Hec ille. Si nihil iuris apostolica sedes habet in

Gallos, cur ad eam ex Gallia prouocatur)cur ab ea nonnumquam Gallorum iudiciaret a statur

sanctus Gregorius libr. - . epi. 32. ad uniuersos Galliaru m epticopos scri bit, se uices suas per Galliam Vissilio Arelatensi episcopo commissse; ac simul imperat, ut caussae grauiores ad sedis apostolicae iudiciu referantur, quatenus in quiba nobis valeat congrua sine dubio sententia iermnari Non igitur dubitari potest , quin eo tepore Galli Rom. Ponti sicem iudicem suum ac

pastorem supremum agnoscerent. Zacharias papa, de quo paulo post plenius disseremus, cum Childericum regem amoueri, & Pipinum in eius locum regem fieri iussit, certe ius aliquod in Gallias habuit.Pari ratione Nicolaus primuscu Lotharui Francorum regem,& concubinam

eius Valdrad m,ac simul archiepiscopos Treuerensem,& Coloniensem palam excommunica- ,

uit, ut Rhegino lib. 1.Chionici,Otho Fritin gesis libr. 6. histaeap. s.& Sigebertus in Chronico scribunt, plane seius maximum in Gallos habere ostendit. De Gregorio iiii. Pontifice ita scribit Paulus Aenii lius Itb. . de rebus gestis Francoram. Lugduni cocilium episcoporum . quos Lu

65쪽

cs Ndovici Imperatoris filii contraxerant; habitum,

imperiumque putri abrogatum. Quod Qecretum mox a Gregorio Pontifice maximo rescissum est. Eodem pertinet quod scribit Marianus Scotus

libro Chronici: Rex inquito Ludovicus reginam Aquis obuiam ei uenientem, iubente Papa Gregorio, accepit. Vides hic , lector, id iuris eo tempore in Galliis Pontificem habui sie, ut &cociliorum decreta reicinderet, & imperium, atque uxorem Ludovico a filiis adempta, suo iussu continuo restitueret. Hadrianus it. Pontifex maximus cum accepisset imperium Ludovici iunioris a Carolo Caleso rege armis tentari, continuo litteras ad Carolum dedit,in quibus iubebat cui uel bis utar Rimoini lib. . cauχ . ut Imperium Ludovici nullus commoueret, nullus ad se conaretur insectere. Quod siquis prau timeret non solum per suqe auctoritutis ministerium infirmaretur , uerumetiam uinculis anathematis

obligatus, nomine Clitastianitatis priuatus,cum

diabolo omnino locaret ut . Quid quod ipse e tiam aduersarius pag. I 6 1 i66. Philippum Augustum a Coelestino iii. philippum Pulchrum 1

Bonifacio viii.& Ludovicum x n. a inlio ii. tres Francorum reges,a tribus Rom. Pontificibus excommunicatos suuSe comemorat. Quod igiturari; et ad acta pontificum, dubitari non notest , quin ii se ner in Gallias, ut in omnes alias orbis Christiani pri uincias ius habu r:t. Sed accedat postremo Francorum iptori ua tum regUm,

titiam

66쪽

mea . . .

tum Hrncipum testimonium latque consessio. Nade Episcopis nihil est opus hic addete, cum nulli sim Episcopi ca holici, qui sum no Pontifici u

ram obedientiam non iurent. Quare ipse etiam aduersat ius pag..i8 7.scribit, ecclesiasticos in Gallia Pontifici ae monarchiat este subiectos. Quod tamen quam belle cohaerear cum eo quod habetur pag. 9 nullam vile Pontifica Rom, an I p. scopos i Galliarum iurisdictionem aut cognitionem, ipse. uiderit. Cum primores totius Regna francisci a. Zacharia Pontis e petierunt, ut eius auctoritate liceret sibi regnum a Cluiderico in Pipinum . transferre, ut scribunt Paulus Aemilius bo. ii. &histQrici quamplurimi, certe aperte confitebant quod adtierrarius negat, Pontificem Rom. in omnes Christianos,& in iplos etiam Francos habere. Alioqui enim cur non a suis Epii copis id petebant uel cur ii ne Papa non faciebant, quod uolebant I mirio cur ex peistarunt, ut Pontifex id iuberet, ut Rhegino libro 1.& alii scribunt ὶ Caiae-lus Magnus.idem Rex Francorum, & Impera tor obedientiam suam erga Apostolicam dedena multis , & uariis argumentis sepe testatus est. Sed nunc unicum sussiciet testimonium. Extat priuilegium eiusdem Caroli , quod Breniensieeclesiae dedit, apud Albertum Krantetium lib. I. Metropolis cap. . in huc uerba. Summi Pontifici S uniuersalis Papae Hadriani ptaecepto, ne non Moguntine sis spiscopi Lullonis, omniuminque qui e suere Pontificum consilio , eande; E i Elemen-

67쪽

Bremensem ecclesiam eum omnibus suis a pendiciis V ville hado probabilis vitae cora Deo S sanctis eius comisimus.Carolus Caluus Francorum rex,Hadriani ii.litteris a bello in Ludovici iunioris proiiincias inserendo cessaretullus moleste tulit ut scribit Aimoinus cap. 17. lib. 6. quod regnum propagare prohiberetur : non tamen Pontificis mandatum contemnendum existimauit, sed contra potius legatum cu li teris, & muneribus ad eum placandum misit.

Sed quid opus est regnum Christianissimoru

restim ia quaerere , cum in nouorum Pontificu creatione Sixti v. factum esse constat, reges Francorum, ut omnes alii reges christiana,tota inspectante urbe, per legatos suos obedientiam

nouo pontifici AiserantiSed quia passim adue

sarius Partamentum regium iactive solet. ac potissamum eam defensionem, quam Senatus P risiensis pro libertate ecclesiae Gallicae Ludovico xi. obtulit . 'ex illa ipsa defensione testimonium hoc loco adscrib re placuit. In ipsa igitur prie atione sic legi inus . Visum est curiae huiusmodi querimoniarum causias simul cum id meis quibusdam rem diis hic colligere , ita ut rex in obedientia, qu .am item Catholicus , dc : Christi n s imus Rex sancte Fedi A postolice de

b et perpetuo m neat.& in ira C. i'. Ante Omnia

protestatur cu i a se nolle sanctitati, dignitati, holiori, re aucto utati Potificis, ac sanctae Nedis Α-postolicς quidquam detrahere:qtu la potiuS Om

68쪽

, nem honorem,reuerentiam,& obedientiam, qua

unusquisque pius, dc fidelia summo ecclesiue P stori debet exhibere parata est ; & si quid emendatione dignum exciderit,ecclesi edererminatio-- m quae errare non potest , labiicere se non reci sit. can. A recta. 24. q. l .Haec plane senatus regii

uerba satis aperi aduertarium mendacii , & lin- posturae coarguunt Quid enim sκpius tota apologia cor tendu, quam ex paclamentis Gallicis de- monstrare, nihil iuris esse pontifici in Galliae regnum λ At nonne ipsum est Partamentum, quod uerbis di sertis affirmat, regem Francorum,& omnes alios homines uete fideles , u pios Romano Pontifici obedientiam debere 3 Nonne idem idisum patiamentum eidem Pontifici omnem leuerentiam,& obedientiam exhibere se apertissime protestatur Prior'igitur illa sententia, quam prolandam suscepimus, satis iam est a nobis Christi uerbis, patrum interpretatione , rebus gestis Pontificum, de Francorum conseisione, accesti.

montis comprobata.

IAM ver summum ecclesiasticae sierarchiae principem qu e erat altera sententi in reges Christianos certis de cauisis iurisdictione exuere posisse,pro instituti opusculi breuitate, demostrare aggrediar. Pn mum igitur licet potestas ecclesias ca, quae in summo Pontifice potissimum residet, dc potestas politica,quam praeter taeteros princi-yes Impe. Romanus habet, no modo duae sint M

69쪽

distineta finibus u offici1 s. sed et aes reparatae

interdum inueniantur nam ahquado infesta nul los habuit politicos principes, S nuc etiam mul- ti sunt Principes, ac reges extra ecclesia' tamen

quando principes sunt Christiani, & i A ecclesie

catholico me bris ac filiis numerantur, duae it saepotestates ita coitinguntur, ac couehiunt anter se, Vr una rempub. Vnum egmini, linam familiam, immo i unu corpus efl ciant, Vnu mehim , ut Apostolos ait Rom y i. sumus cor pus in Christo: singuli autem atrer alterius membra. In hoc alite corpore mystico ecclesiae Ppotestas ecclesiasti eave luti animus quidem est; politica alitent veluti Corpus , ut sanctus Greg. Nisi ang. docet in oratione ad populu timore perculsum, dc imperas rem irascentem. Neque in cotrouersiam id reuocari potest cum constet ecclest uti eam potestate spiritualem ac caelestem este politicam vero

humanam ac terrena:& rursus Illius finis aeterna

beatim M sirihuius autem pax,& tra quillitas temp oratis: i ita a nim os & corda potissi m v m regat; ista in corporibus vim suam habeat: illa legibus diui nis' de earlestibus orac lis; ista tute ciuili ac genti m nitatur: illa denique alictorem in1- mediatum Deum habeat, ista peritis gentium& consensum populorum ad principes deriuetur . Igitur quemadmodum distincta sunt

animi & carnis munera, & 1eparata etiam inueniuntur in angelis qui corpore vacant , &helluis . quae rationis sunt expertes: & tamen

70쪽

Tr, in homine, quia unam hypostasini essiciunt, ita. nueniunt & coniuguntur, ut animus prauit, ca, ru subiiciatur, & pol sit animus iure tuo cδrnem. ieiuniis, uigiliis, aliis iste laboribus coercere , ne i inpediat munera spiritus, vel etiam si opus sit,ad. finem ipsius spiritus consequendmia pollit spiritus carni imperareint se ac si1a expuu t omnia,

etiam cum detrimet' o uitae, ut sanctos m/rtyrqs facere uidem usi: pari ratione in Ecclesi4 Christi, si uere nunc coepus sit, tantum este oportet co0- iunctionem, ecclesiastica ac politicae potestatis, tantumque inter eos ordinem, Sc unius ad altera. subiectionem, ut hiasis quae ac aeteri m. salute luadiplicendam pertivent ecclesitastica potestas, politicam dirigat , eique impex ιi sippus sit,

cohibeat, e . coerceat, ne adeptionem proprii fi- nis impediat,etiacum detrimento propriMPotestatis, ut eo modo iuxta. B. Greg. leniendam lib. a. epist. 6 I. terret cre regnum callesti regno fama

letur. Qiue cum ita sint, nullam profecto iniuriam facit utinimo Principi politico , Princeps summus ςccletiaiticus, si eum admoneat, illique

imperet, ut politica sua potestate recte utatur, i gibus,& penis inpios,ac bl ilphemos coerceat, fidem cathol; cam . protegat , aduersus infideles ecclesia in Oppngua later acina-suscipiat. Quis si is aut ex one lupus.euadat,& haeretiacos ac sectarios sequens, fidem catholicam de struat: aut uelut artes furiosus, contemplo'

SEARCH

MENU NAVIGATION