Observationum selectarum ad rem litterariam spectantium tomus ..

201쪽

nes Baptista se oppoluit Pharisaeis : Lutherus Papae, tanquam AntiChristo. Potest tolerari ut simile,si modo memineris, omne simile claudic re. Nequc dissilendum si fateri volumus, quod res est, nos forte non multum cause habere, cur Pontifieiis sita somnia obiiciamus, cum nostri a talibns non sint immunes. Siqilis enim occasionem quaerat, qua discipuli Lutheri sunt commoti,ut Lutherum cum Elia compararent,deprehendet, id magis factuni esse ex odio parum laudabili erga discipulosMelanc horis,quam ex amoreEU- ' angelicae doctrinae a Luthero inculcatae. Patinbit assertio, si quis consideret scripta Cyriaci Spangonbergit, qui Se ipse primul videtur cite.qui Lutherum inuidioso hoc, an dicam superstitiosis titulo insignivit. Edidit enim is Mansfeldae anno IS66.1eq. nouem conciones inhonorem Lutheri, in quibus ostendere intendit: Lutherum fuisse verum Equitem sacrae militiae, verum virum Deumagnum Prophetam & verum Hiam,verum AP stolum, verum Paulum, verum Iohannem Euan-gclistam, maximum & praestantissimum Theologum a temporibus Apostolorum,verumAngelum Domini, & illum ipsum Angelum, cuius mentio sit Apocal. XIV.Vno verbo verum Idolum Theologastrorum seculi decimi sexti.

OBSERVATIO XXIV.

SIGNATVRIS RERUM INTERNIS.

ARGUMENTVΜ. . .

94 Ro Elin claruit sub initium superioris δε-

cuti. I. II. Fuit Vir veritatis amantissia

202쪽

mς. III. M.fta detegit praeiudicia in re medicis o Theologica. IV. Erat pius atque deuotin. . V. Scribis tractatum de Signaturis rerum. n. in eo volens nolensque suam confiteri debor ignorantiam. VII. Pauca enim sunt corpora ,quae Eescripsit, re in iis tamen multa, quorum gnatumram omisit. g. VIII. De re autem supponit; Deinum unicuique plantae ac corγori dedisse Ignaturam membris humani corporis analogam. IV. Inpurisque tamen haec ἀναλογία est valde άνομαλοι X. Nec sibi satis constant Semiologi, Pnde petenda fit signatura in plantis. I. XI. Neque

signatura animalium est certior. g. XU. Ea aurem in inanimatis es maximam partem άποκκυψος XIII. Probatur, artem Semioticam non fuisse imaginis diuina particulam. XIV. Nec protoplastos inflatu innocentiae habuisse rerum naturalium notitiam. V. Diluitur obiectio L. de ovos zΘεσια animalium Adamitica. 3. XVI. Osenditur,nomina animalium Hebraica nihil de essentia eorum in se comprehendere. XVII. Nec

Adamum absoluere potuisse ὀνομαΘεσίαν et no dicis signaturam animalium respicere noluisset. XVIII. eamque nec solo risis, nec aliis sensibus ut explorare potuisse. XIX. Diauisur obi ctio a de signatura arboris Scientiae boni re maia ab Eua perspecta. 3. XX. Obieritio I de Adamo, quod Euam nunquam antea visam e Agnatura seognouerit.

203쪽

188 OBs. XXIV. DE OS ALDI CROLLII

lium superioris Seculi, illustrissimi Principis Anhaltino - Berenburgici Christiani Senioris fuisse tum e dedicatione Basilicae eius Cnymicae, tum ex Privilegio Caesareo eidem praefixo

constat.

g. ΙΙ. Vt autem Vir fuit veritatis studio-ssiimus, ita omnem omnino mouit lapidem, ut eam Consequeretur ipse,& consecutam aliis, qua fas est,fidelitate rursus impertire . Quippe non solum per Galliam,Ιtaliam,Germaniam,Hungariam, Poloniam & Bohemiam

peregrinatus est, distendi studio; sed & meditationi diligenti & experimentis Chymicisse totum tradidit,deditque operam,ut mysteria Naturae panderet sibique& aliis perspecta

' redderet.

g. III. Atque hinc factum,ut non selum in re medica & Chymica complures Galenicorum,Scholasticorum & Spa- gyricorum deprehenderet; sed in Theologia non omnia probaret promiscue, videretque interdum in ipsa ἀναλογία fidei receptae

quaedam ἀνομαλα. ' .

g. IV. Caeterum Vir pius erat atque devotus ; Idque tum ex scriptis eius uniuersim tum imprimis e praefat. Basilic. Chymic. li-

204쪽

SIGNATURIS RERUM INTERNIS. I 89quet, ubi pag. I 3 scribit; Vera medicina, de , qua implorata prius diuini auxilii assistentia hic

agere decrevimus, es merum Dei alti mi donum, non ab Ethnicis sed a supremo νniuersati Rentore, solo pidelicet Deo, dierum amri se imo re errare nescio, Luminum patre petenda ο discenda. Ideo non ex Creaturis, sed ex Deo discenda est sapien-rra, qui omnium arcanorum conditor Λων scit , quas proprietates cuique creato indidit. Nunquam nA a mortali Praeceptore aut litera mortua tam recite re commod discitur, quam ab eo , qui omnium rerum est perfectus arti x - Medicus nasci debet e lumine gratiae re naturae ab interno re in-ν bili homine, interno angelo,luce natura, qua in-sar veri Doctoris hominem infruit, prout Spiri- tuae S. Apostolos linguis igneis infruxit κc.

g. V. Quod autem plerisque usu venire solet Spagyricis, ut se Vulcani beneficio in si

nu naturae reperisse autument, non quodp-ri in faba; id nostro Oswaldo etiam accidisse, scripra eius omnia & imprimis tractatus ille , de signaturis rerum internis, qui Basilicae Chymicae in fine connexus est, abunde loquitur. g. VI. Sicut tamen in eo id agit quam maxime, ut demonstret, omnes herbas, res re arbores aliaque e terra prouenientia esse quasi libros re Agna Magica ab immensa potentia Dei nobis

communicata, per quorum cognitionem ad veram Medicina laviam ad Agnatum peruenire qui-

205쪽

remtu Ita in omnibus sere pagellis suam nolens volensque confiteri debuit ignorat tiam Spagyricam, tantum abest, uti hancce suam Semioticam indubitatam reddere, & sulcris Scientificis inaedificare potuerit. g. VII. Vt enim oratione non attingam perpauca admodum ex infinita multitudine esse Corporum genera, quorum Signaturam Oswaldus noster Citato libro de1cribere annisus est, adeoque ex iis non magis polle cc fici Systema Semlaticum, qu D ex particularibus quibusdam potest elici principium universale; Quot quaeso in eo derelicta sunt, quorum ipse Signaturam reperire nondum potuit 3 Zingiber ventriculo conducere P. m. 22. scribit, sed signaturam eius ne miremis quidem digitis attingit, unde non ine pie coniicimus,eam ipsi adhuc Semiotico-didascalo fuisse Αποκρυψον l UUI. Et sane si conclusiones Semioticae cum sitis praemissis eandem habent certitudinem, non possunt non esse incertissimae.

Quid enim quaeso potest fingi incertius, quam istud principium, ex quo iuxta Crolli

um p. I. Praefat. haec scientia tota in suo cognosci dependet ; Scilicet Deum micatque

planta ac corpori dedisse signaturam membris humani corporis analogam o Quasi vero Deus O

mnia creasset propter hominem, vel quasi

. st .

206쪽

homo tanquamMicrocOSmUS omnium Plantarum lapidum, Metallorum, Arborum, Mineralium,aliorumque Corporum, quae in hoc Macrocosmo visuntur, complecteretur imaginem inra τυπον. Imo Vero eundem hanc non complecti, demonstratu est facillimum.

Etenim ii quaedam signatura est in herbis

aliisque corporibus membris Corporis humani ἀνάλογm, aut Deus creauit haec ad illorum similitudinem & effigiem, aut illa ad horum similitudinem & cstigiem, aut illa ad

horum: Sed neutrum est. Non enim reliqua corpora ad hominis vel membrorum humani corporis similitudinem creare potuit, quia homo post omnia creatus est; Nec hominem ad ανακογίαν illorum fingere. Primum, quia secundum signaturam solius Dei creatus dicitur, deinde quia rationi non videtur consentaneum, perfectum secundum

signaturam imperfecti creatum esse; Ac id, quia confictae huius signaturae similitudo tum est dissimilis, ut dissimilius vix quicquam dari possit. 9. IX. Quaeso enim te, Lector benevole, an quicquam potest inueniri, quod guttis sanguineis sit dissimilius, quam flores Lilii Convallii φ Ego sane sirnaturam horum norum mitrae cubiculariae similiorem esse existimem, quam guttae sanguineae, & tamen Crollius i.

207쪽

gnaturam , quia flos quasi gutta penderi queo in o exta morbo magnus eiuου usus es. Et quis

in pennis pavoninis mammillarum muliebrium signaturam reperisset unquam p Tamen

Ctollius i. c. pag. ΣΙ. ait Specula pennarrum P ponis habent mammifurum re uberum formam, ideo hausta sanant ubera male Uectsexcenta alia exempla huiinter signum Macrocosmi crocosmi eiusmodi ἀναλογta est,qinos in Spelunca Baumanniana int Antypos reperitur. Quippe quae parata est, ut nisi H egeta noster eandem indicasset semper.ac dixisset Wg.' soli elae ,

Iouem iuro lapidem, me nihil minus,quam organon Musicum vel lapidem sepulchralem ibi concipere potuisse : Et plane persuassim mihi habeo, non maiora in Moraulensi ilamelunca delitestere mysteria, in qua noster Crollius praeiudiciis Semioticis & Signaturis rerum ad nauseam usque repletus se mira& varia ludentis naturae opificia reperisse iactitat. In Praefat. p. s. scilicet . Quo semel est imbuta recens seruabit Odorem testa diu. hX. Et quid,sii signatura rerum tam certa est, ut noster Oswaldus putat, qui fit, ut Se-

208쪽

SIGNATURIS RERUM INTERNIS. I93

3iOtiCi in ea eruenda tam parum constent si-i,eamque iam in solius nominis , iam in reipsiuS άναλογta, quaerendam esse autumentpaui fit, ut eam interdum intrinsecus solum- Dodo a gustu, interdum extrinsecus a Visu, Alfactu, odoratu, auditu Sc. desiimant ρ Qui fit, ut eam pro suo arbitrio in quibusdam ad . solam radicem, in aliis ad Qtum caulem, fructum, florem, folia &c. restringant ρ Scilicet ut habeant incertitudiniS κρησφυγετα-δc Uno fortalitio disiecto ad aliud se protinus recipere queant. Sic canCer vivus ligatis chelis cancro impositus eundem extinguit iuxta Crollium l. c. pag. ψῖ. neque ratione alia CX- tinguit, quam propter signaturam Nominis Quod Logicis imprimis obseruandum erit imposterum, ut desinant tandem ineptire & in suis compendiis vocem Cancri respectu animalis & Morbi pro aequivoca cas acta Venditare. Item Trochomanes vel Capillus Veneris capillos densos, crispos & pulchriores reddit iuxta Crollium l. c. p. II. quia mu-le hanc signaturam resert. Ac ne signaturam in solo caule residere eYistimes. ecce Carduum benedictum, qui lateris puncturis tollendis est apti us iuxta Crollium c c.p.IC quia soliorum signatura hoc indicat. Et quid a floribus & a radice signaturam posse peti subdubitas 3 Recordare lilium convallium, de

209쪽

s di

quo g. s. & Zin ber de quo s. 7. diximus,aC cito tolletur omnis dubitatio. Ad Ductus autem quod interdum Semiologi nostri se possint recipere,docet Oollius i. c. p. o. 'ubi ait, Fictu Mamae modo tumere spectatumias admissi risum teneatis amici.) adeoque valere ad easdem.

s. XI. Sed signatura sortassis in animali-hus est certior. Imo vero adhuc;incertior atque lallacior. Etenim ut non dicam, eam iuxta vulgarem sententiam, cum imagine di-Vina non minus, quam φυτοψ ιαν in nobis esse deperditam; quam pauca sunt & quam in- icerta, quae de ea habet noster Crollius. Ecaee enim Alcis posterioris pedis dextram v lgulam,quam Epilepsia ingruente sinistrae auri immittere soleat aduersus hunc morbum ob signaturam adhiberi posse autumat; Sed pervelim audire, qua ratione hoc animal in Epilapsae paroxysmo, ubi vitales operationes Plerumque omnes cessant, sibi tam prudeter prospicere & manum vel potius peden Medicum accommodare possit. Taceo quin impossibile videtur, ut ungula posterioripedis dextrae sinistrae auri immitti possit: &tandem etiamsi haec omnia ita se haberent; tamen oswaldus noster nunquam persuade- ibit nobis,se hoc amuletum signaturae potius, quam experientiae vel propriae,vel alienae debere acceptum. XI

210쪽

s. XII. Quod idem de inanimatis assirmare fas sit. Nam licet de iis etiam non pauca habeat citato loco Crollius, dicatque v. g. p.

4 3. Mel sanare apum aculeos os : tamen se

que difficulter persuadebit prudentioribus, se istud e signatura mellis didicisse; ac historiae philosophicae peritos addUcet, Ut credant, Peripateticos obambulantes suam signaturam didicisse primum a CorniCe, quae frequenter sola secum sicca spatiatUr arena . Vid. eum designaturis p. s 6. Vel signaturam risiis, quae est in homine, a MAEO aue, desumptam esse, risum & Cachinnum humanum ad miraculum imitaAte Ecce egregiam contradictionem l cuius generis plures cum in eius Semiotica, rum in Basilica Chymicita CCurrunt, Ut p. 8 6 & alibi. ) Adde quod - ipse signaturam nullam afferre potuit, eX qua virtutem hanc internam mellis coniecerit, praeter effectum ipsum, qui tamen operationis fgnatura non est, quia eadem est posterior. Signatura autem operatione prior sit cognita necesse est,quia nos in operationis &virtutis cognitionem debet deducere.

9. XIII. Quare si nihil aliud de signatura , proferri potest, quam quod Oswaldus IIoster de ea protulit, nihil dico amplius, causitatam dicta est. Quid enim hoc ipso potest eo se incertius, ineptius S puerilius p Sed hanc