장음표시 사용
101쪽
Q. MARII COR RADIesse columeliosus.conaris enim mihi Dialecticam a ferre,tibi uendicarescilicet his rebus mihi te probas ualde in Peripateticis esse uersatum. At ego istius philosophiae ignarus,primo nullas attigi coiecturas; deinde mes partes olae fuerunt negare esse legem;po remo ualem imum,atque euidentissimu est,quod inficiatione illa dicimus. Sensu enim oculorum, ac re ipsa uidetur,num quaesiit in iure Pontificio lex,qua a nobis Ddatur. Habes ergo,quam quaeris ἀπ QI . Quod autem in Poetis qusdam sint, quae moribus aduersentur,ideoque censeas constituendam esse legem; mihi satis est,si nondum sit coriit tuta: utrum
uero constitui debeat, ego non quaeram. Hoc uiaeris tu, uiderint omnes bonae artes, uiderint innumerabiles uiri doctisimi, oesanctissimi, qui religionem stabiliuerunt,quique Poetas omnes diligent imp l distarunt.Deinde disputas more Socratico in utroque partem. Macteos Zenonem, ct Archesilam, tertius Academis instaurator. Sed te nullam scio tenere.Scribe his de rebus ino more saepius. Delector enim, sentis,ct loquor de his apud multos,uti debeo. Ioanni Bactista Varino. XXXV ILA CEPI ad xij. Cal.Quinct.ὰ patre tuo literas Scurrani datas,quibus me,ut ad te scribere, rogabat; quod diceret esse quotidie publicos tabella rim,quibus dare possem. Eo uero ad ea loca euntem inuenis
102쪽
EPIS τ. LIEBR ΙΙ. Foinuenio adhuc neminem. Quid tamen aut ille Scurrani apud militem gloriosum , aut uos do mi tam longa pueritia in matris adhuc ct muliercularum sinuc Mirabar quod Fabius Crasus dixerat, arbitrari se uos cum patre militiam sequutos esse. denique ueteri lege quindecim annoru,quos mater uobis ante si tennium imperauerat, solutos ab illa credebam. At ponea mihi narrauit rem omne Marianus is, qui frequens erat nobisicum domi nostra, quocum saepe tu levamus. insid quaeris ijs,que quo tidie admonebam, ct amore in uos meo incredibili, quam in partem hoc acceperim potestis intelligere.
Tuta hic cernere te meos cachinnos. Etenim ego contra,atque mater,
Ex literis patris tui accepi es le apud uos Matthou Soletanum: quod mihi magna uoluptati fuit. hunc ego bonum Graecae linguae prsceptorem cognoui; quo tame diu uti si uelitis,fac intelligat,iribis nullum effe a Britannis inimicis metum. verum tamen illi meo nomine salutem. Stephanus uester, struus dicam
an libertuse apud me fuit. aiebat fugisse se a domo uestra,nec amplius uelle seruitutem ferre. uero caue pro seruo babendum putes eum, cuius etiam ma numisio plena fraudis fuerat, ct iniuriae. Tuam matrem meo nomine salutabis; faciesque,ut credat mia uobis beneuolentiam, idem,atque operam nullo tempore esse defuturi. Vale.Brundusii.iiij.Cal. Quincit. G a Uincentis
103쪽
β ββ M pridie Mariano Ticcio ad te
literas. nc uenienti ad te Fabio Crasso non
potui nihil dare.Sed me hercule, quod scriberem,nihil habebam seripsi tamen hoc quicquid est,siquid in mentem ueniret. Vtinam esset quotidie, cui dare possem, ct essem ego otiosus. Iortasse enim re triores acciperem abs te literas . Scis enim, quam me tecum stomachus ea de re fuerim. posthac uero tanti me a te fieri putabo, quantum mittendis lit ris diligentia atque opera posueris. Fratrem tuum meo nemine salutabis. Dc respondeat ad ea , quae superioribus diebus ad ilium s ipsi: tu etiam ad lite - ras , quas dederam ad te pridie, si me aMas; ct d scede ab inertia tua. Disicite a praeceptore uestro deliteris Graecis quidem; sed stirpibus eum, quam potentis,plurima. De Ofyri,mburno, ct Opuntia ua de probaui.De literis,quas ad Iacobium mis, cupio scire quid actumst. Patrem tuumsaluta: matrem confirma; fac intelligat ad amorem erga uos meunihil addi posse. Statim lectis his literis excurres ad Franciscum Antonium paxmum tuum; eique meis uerbis Stephanum libertum tuum non esse nuc Brundusii manciabis. Libertum tamen uestro more illum dixi, cui nescio, an maiore fortasse iniuria libertas reddita sit,quam erepta. ad patruum tuum scribi perendie. Vale. Brundusii. VI. Id. Quinct.
104쪽
EPIST. LIBER II. SI Ioanni Baptinae Casiimiris. XXXIX. ACCEPTIS tuis literis, dicere uix postis, quanta ex ijs uoluptate , ct quibus modissim affectus.non solum enim magna molestia sus icionis
meae sum liberatus,quam ex tuo sermone contraxe ram: uerum etiam recreatus, quod intelligo meam
tibi peri ectam, mirificam esse tua in me uolua-tatem. Illud etiam per mihi, per inquam, iucundum fuit in epistola tua; quod significabas,sam maledicendi licentiam tibi,moribus, ct religioni contramiatiideri qua in re quis tibi,nisi qui modestiam,qui mores,qui pietatem,qui religionem omnem contemnit, non assentiatur' Equidem in ea sentetia semperfui, in qua Oct simos quosique praesertim esse conuenit, ut credam esse nihil tam exiguum in moribus ct uiat quod nonficientiae cuicunque, O opinioni liter rum anteponi oporteat. 23ἰwil expetibilius esse homini debet; nihil antiquius religione, moribus, ct uita cum honestate degenda: in qua tametsi labi, O quocunque modo peccare turpe sit; illud tamen
statuo esse turpi almum, ct maximὸ contra natura, quum quis ex uituperatione estorum sibi laudem esest comparandam putat. Itaque apud me, qui malὸ de te loquatur,uideo esse nemineU: quo die qu flus effuisse domi meae, qui tibi detraheret; nec ualeam Casiimiri,nec uiuam si quicquam ea de re audiueram,antequam ipse ad me venires;et aiunt mul
105쪽
ne, ct interea cum Ioanne Leonardo Parastandalo in inferiore coenaculo domus loquutum fuisse.Hercet nudius tertius uenire ad te cogitaram. Se quum esse Di apud me deposita Sacerdotum Vritanorum pecunia,quam attulerant Proquosioris,neque ignores tu, quam mal) habitem; exire domo non potui.'luc has ad te literas exaraui,nonnulla me hercule cu febricula; quod θ meus in te amor coegit facere, o profecto turpe erat ad tuas amantissimu latrem non restondere.Se quum uidebor paululum releuariis te
Ioanni Baptistae Casiimirio. X L. HERI mihi Lupus reddidit humum Iimas sit
ras tuas. Ego te amo,quod antea feci semperiet posebac ne dubitaris me esse facturum. Cave enim putes me tanti facere literas aut ullam omnino scientiam; quanti u et modiniam,vel una in ora homines beneuolentiam. que illos ferre posum, qui omnium hominum odia atque inimicitias susciperent, ut sit rutaru opinione, et oRentatiuncula punitis doctrinae tueretur.QUὸὸd se in alterutro mihi peccandu esset, malle nisi maiore aliqua iniuria prouocatus ignar'
literaru olum,quam inanis gloriolia cupidus,aut inteperans uideri. ut amobre te oro,hoc aio simus ut ad nos ipsos reuertar ut literas ac doctrinas oes ad cotitia iam potius hominum interst beneuolentia, natas ela credamus. Deniq; ignosices nunc etiam breuitati mearu literaru. etenim eram occupatus, expecta
106쪽
EPIST. DIBER II. abar apud Damnem Christinam ea ipsa hora ab. Escanio Varinis Ed coenam: qui me etia rogauerat,ad suos lios quam plurimis de rebus ut sicriberem. Vale.
Ioanni Baptista Casiimiris. XLI.
NE DU E otm,neque studii mei ratio patieba
tur,pluribus in eam rescribere,qui in tuis literis dicebas,cotroue am tibi diu esse visam. Nam,int tacia,qu)d quu reddita mihi es epistola tu minime uacuus eram a molestiis,ab interuentoribus,a literis usq; ad multa noctem scribendis, i ta ut ne respirandi quidem spatia daretur:illa tamen,qus 2 certorii hominu inuidia mihi instrutur,domo assignata in medio Arepitu,cncursatione militu,ct frequentia opificu,maxime sunt intoleranda: ct meu sum a studiis, O ὰ literaru cogitatione avellunt πικὸd si tibi nota
essent omnia, qua ex ea re misit eueniat incommoda, non dubito,si me ama quin ex quorundam tuom ciuili culpa grauius commouerere,ct admirabilis tibi mea patietia uideretur. Mirabar, quod heri etiam nihil a te literarii. mihi iamne recociliata iam inter nos beneuolentia inde en,ac si quotidiescriberes. moenim te, neque mihi aliud mea Rudia excellentius
praestiterunt,ac ne praestare qui de potuissent, quam quod ijs ad humanitas,et ad colendos holas sum institutus. Verum,et si como haec tibi esse perspecta,cognosces in illactrius ex iis, ius ad n sermone reseruo,et ipso ex metu rem.Plura nuc me scribere occupationes,et molentia norminut.Vale.U. Cal.Sext.
107쪽
Ioanni BaptiLiae Casiimirio. XLI I. EGO . uero ingenium, eruditionem, ut ais, tuam reprehendo: sed nouos istos auctores ti meo. Illos enim sequi si uolumus, quum sermὸ qua dram maiorem pedem uelint esse, quam is, qui est in mammoribus antiquis;necesiae erit, incertam pe-.dis menseram suse apud maiores. Dabis hoc igitur. mihi, ut statuere de eo pro illorum sententia nolim, repugnaute ijs antiquitate. Q Iodsi nihil inueniari amplius potest,tu quoque istam pedis uarietatem
mirere necem est.Illum tamen ego minIme uarium, sed unum ac certi num credo, quem in monu-
tis uetera dixi mihi si ius uis ,re dimensium fulsese. Doleo, quod toties querela iniqui a de fide
mea, fulyedium mihi facias amorera tuum. Ego non modo ree ciliata nostra amicitia, sed etiam toto eo tempore,quum tuis me illis modis lacesiere aequio re in te. imo esse non potui. Vale.
DEnni Baptinae Casiimiris. X LIII. E Lunae ueneficiis, ct tuis odiosis quotidia- nisque προβ μ- u deris tu, uiderit iam ip--- sa Luna; neque ego his de rebus laboro amplius . Quid enim ad mes Carmina uel coelo pose set deducere Lunam ἡψd ad mea studia,ac ne ad tua quidem, an queant Magi, uel quibus artibus queant; Sistere aquam ureus, ct uertere sidera re πορ Illud potius doleo, quod istis iureconstultis mei
108쪽
EPIST. LIEB R II. . SI epinotam dederis legendam.Scribis enim eos de An
tonin AuguRini libello nihil habuisse, quod reponde
rent. Rides igitur cum iis In epistola tua,quod libros, qui nusquam extent,somniauerim. O tecum sermones meos communicatos praeclare . Ac primum,quid
tibi cum iureconsultis, illis praesiertim rureconsultis; ea de re, quam uir doctis imus non ad illorum uel quaestum,uel opinionem, sed adsudiosorum hominu commoditates, antiquitatem patefaciendam co- scripsit' Deinde , quid in mentem uenit,ut Brundu si quaereres ea, quae mandare te uelle dixisti,ut V neths quaereretur ρ Tum, continu0ve ego sium mentitus,neque eum librum vidi Romae, aut inueniri amplius non potest i iureconstulti illum tui no uiderute Tostremo,quid mirum,si uel nemo alius illum uidit, quem ne ego quidem confirmaui adhuc esse editum; ct per Strateium apud doctos homines, eos praesem tim,qui Romae uersati sunt, quaerere te uolebam quJamobrem te oro, postac sincerius mecum. nam epistola tua,quam proxime dedisti,irrisionum respersa erat notis; afium a te de mea sententia cu quibus minime oportuit,neque ego uoluissem. Cauenduautem erat in primis, ne leguleos istos in me concitares. intelligis enim illis mecum minimὸ conuenire, qui sentiam ius ciuile Romanum a prudentissimis uiris olim constitutum , per iureconsultos, ac nullos
quosidam principes fulse euersum: ct eos libros quaeram, quibus aliqua ex parte tam immane facinus corrigatur. Ad haec scribenda me incitauit. quod ne-q e
109쪽
QO MARII COR RADIque fermonibus neque epistolis sepe mittedis uideor , adhuc tam disertusfuisse, ut plane tibi mei animi sententiam ac uoluntatem aperire potuerim. Nam de
mea quoque in te beneuolentia ut aliquando dubitares, effectum es meisfortasse literis, non tam accurate ac diligenter,quam candid amanter scriptis. Ego enim, ut nudius tertius ad te scri eram,
tibi semper amicipimus fui; quamquam aliquibus
non crederem id, quod nunquam antecredidissem. De mensiuris etiam antiquis,utrum ego tibi, tu mihi non assentiris j Errat uehementer,Casiimiri, qui putat debere quenquam de recta ac uetere senten tia, amicitiae caussa disicedere. tu uitiaris aliter adhuc esse ratiocinatus; nec recte proximis in tuis literis meum in te animnm interpretari. Itaque scriba poniac plenius atque accuratius,ut nisi ei rem simuleo dubitare de me,ac mea uoluntate non possis. Libros autem, quos dixi Veneti s esse quaeredos,n scis,quanti tu facias: equidem ijs careis nolim. Eos
enim partim scio, quanti fieri conueniat; pannim ex ipsis auctoribus facio coniecturam. 3. Cal. Sep. Ioanni Baptistae Casiimiris. XLIIII.
EGO tamen sperabam, quemadmodum siepius ad te scripsi perspectum tibi meum in te animu fore,quem quotidie vici Acomitate, ct me hereule partientia declararem. 2 iunc uero quid spere amplius, quidue cogitem non habeo Sed mihi denique conce des opinor,ut si mutuam ese oportet beneuoletiam , non pluris ego faciam is τρίαν tuam; quam tu
110쪽
amorem, ossicia, ct patientiam mei. Ac primum non te reprehendere proximis aut superiorum dierum literis uoluissed intelligere, quod mirum mihi uidebatur: quumque errorem a meis literis emanasse aliquem arbitrarer,cursis offensius, potius, qu imὰ uoluntate; ne id quidem permittis me confiteri. Adducis me igitur,ut non intelligam genus hoc aviicitia i ,aut osciorum,aut sermonum, aut epistolarum,quibus stat mibi urendumst. 2Xam legi ὰ iureconstultis nolebam epistolas meas,neque mihi tamen obtemperare uoluisti: graui imo usιm te
putas,quod ea te rogauerim,quae etiam ioco acceptuiri 2 te arbitrabar; lini tibi cui mihi perseuasera θhomini amissimo nota esse cupieb .rat si al ter euenisset,id quoq; cu risiι ego accep e.Hic a tuis ob treuiatoribus audisse me aliquid suspicaris. Ego ne Casiimiri non uideo, quid tanta suspicionum simulatione syectes hoc se ita credis me non intelligere ne
quid in te dica aliud,astutiamu quoq; nondu satis didici se te puto. a quid ego, a tuis obtrectatorib' audire potui,quos nec is quido ese ullose Veru mmi ν M. De libris uero,quos Venetiis per Franc cum Strateium quaeri uolebamus,quod ferri aequo animo
non posse scribis;quid hoc,oro te, ferri non potest' mihi quide nulliu hic uidet esse conuitin, nulla cogitavi iniurii,aut columelii nec itelligo, qua in parιe alia illud queat accipi,nisi quam ego uolui, et cora loquuti eram'. ingos aut scribis ausiores, ecqn negaui abs te no esse Delladios imo ego tibi assismare postu,neq; micitia, neq, tua in literis existimatione antehac