장음표시 사용
91쪽
. . MARII CORA AD 1 formaridus,uon praecepta aliqua aperirem, quaesor lasse illi egent notiora, quam mihi; sed hortarer, ut, quam uiam malὸ imitandoseqheretur, eandem re die ad optimos dicendi artisces reuocaret. Hrcfalsa est opinio,quae de mea Lententia ὰ temerariis habe
tur. Aiunt enim mel ter unum M. Pium, au
ctores omias aspernari.stulti suspicantur.c eros enim admiror omnes,valdeque ab iis in oratione sustentor At i uni similes esse uolumus, audebunt ne si quenquam,non dico anteponere, M comparare ciceroniζνtrum illum dicunt non es e prisantistimum,an unum hoc in genere imitari praestantistimἀnon oportere'Verum de iis plura posthac tecu.nunc satis esὶ,quod te arbitror non reprehendere iudiciti meum. Animaduertere enim potuisti a quibusdam nostrae aetatis Atris eloquent imis multos grauidi mos auctores de antiquis, hac dumtaxat facultate
splendide, Romane dicend esse superatos . Nec alia caussa est,ut etas ista uinci possit,nisi quia illum hodie imitantur,qui sic loquutus est,ut non alio sier mone ipsa natura loqui posse uideatur. Hunc si Ita tura tibi e ste amplectendum,credo fore, ut in diceri' do,ct iudicando, tibi non ualde multi conferantur.
Cura ualetudinem tuam. . Antonio Iacobio. XXXII.
QV M S proxime accepi ternas a te literas, fateor memonitu satis intolligere, qui sunt enim,qui,ut ais,mihi aduersantur cur eos dicere non uis,
92쪽
EPIST. LIBER II. 4squi meo,id est amici tui nomine abutantur c pHmum,quod mihi nescio qui in literis, totaque ratione latinitatis repugnent,neque miror, neque dubitaui unquam.Sic enim scire te uolo, me ne tibi quidem
antὸ credidisse, probare te aliud genus literarum, am quod ista in faece didicisti. Verum non disputabo tecum; tantum ijs re*ondebo, quos mihi obtrectare dixisti.Dat, inquiunt, operam Poetis. Ego uero fateor me dim, liberaterloc fecisse. Religioni conamium est iis operam dare . O patientis imas aures nostras .putant stulti simi homines e se lege,quae hochetet; que intelligunt se nihil afferre, quod habeas Mim legis. Qui enim Pontifice aut quae Concilia cauerunt,ne Poetas legamus cur in Italia,ac tota ferme Europa leguntur e cur neque Principes, neque Respublicae,neque ullae omnino ciuitates eam larviverenture ut ergo lex nulla est,pLim a ferat: aut totus pene orbis terrarum diris obstrictus Q. Homines qui diuinas humanasque leges ignorant, ct quicquid ad literas,ad mores,ad uitam pertinet: clamat sanctissimam a nobis legem uiamri,qui in Poetis uersemur. Itane mortales omnes religion funditus abiecerunt,ut nemo uel pili faciat hanc legem,poena prs sertim,ut aiunt,proposita omnium maxima, Iempiterna'Non quaero,an ea lex ferri debuerat,neque etiam an lata unquam fuerit, neque utrum Porta
tales sint, quales ipsi arbitrantur; nec dico illos in eam quoque partem prodesse plurimum,quod suppeditent nobis exemplum ad religionem, ad sacra, ad
93쪽
M.ARII COR RADIwneria tractanda, quum scribendi nullum genus tam prope accedat ad diuina. Illud interrogo, sioli ipsi simulatores doctrine,et sanctitati leges norint, ct mores,ct inriituta maiorum'Soli religionem, et pietatem colante soli uitam in coelo, ct sempite' uoum expetunt; idquestim nunc tenere arbitrantur'nos ad Poetarum fabulas, ad illecebras carmi
num, ad libidinem nati , ct ad supplicia inferorum
luenda'Vide tu,quam de me temere,quam de se arrogantersentiant, quam de legibus,c moribus ciuitatum ludi', ct communi uita imprudenter iud care audent. Vide, quanta illoru imperitia sit, quota impudentia, quum eam asserant contra nos lege, quam minime intelligunt; immo legem esse putanti quod neque lex est,neque unquam habuit uim legis.Ius enim Pontificium,nisi auctoritate public dconciliij aut Pontificibus maximis connitui nopsteri. Vam, cur Tontifices tam immarie facinus permitteren aut ipsi quoque Poetas legerent ,se fac re contra legem 2 sie latam crederente cur in Senatorum ordinem, ct ad consiliapublica Poetas recipe rent' 'Uui enim ego diu Paulam III. Fontificem Maximum,uirum publica, priuata religione clarissimum qui non modo genus hoc honoribus, O liberalitate assecit,sed ipse quoque illius facultatis nu-
metros omnes tenuit.an ipse,aut aliquis eorum, quos
honoraui Toetica adeptus es absque lectione Poetarum'Dicant ipsi homines stultissimi, nunquando sciant eiectum ciuitate,interdictum sacris,pusum a
94쪽
EPIST. LIBE R II. que communione hominum esse alique a bonis uiris, uel a Pontificibus,quod Poetas legeret' 2bnne poti, is
tot Principes,tot praeclarae urbes Italiae,Germaniae,
Gallia,Hispaniae, ct ex ijs praecipue, qua Pontificis
Maximi imperio parent, ingenti pretis conducunt, qui Poetas publice interpretentur'Europa erra Omnis, ct urbs Roma, ct ipsi Tontifices, qui praemiis etiam ad legem dissoluendam homines adducunt,&ris obstricti sunt' O impudent am iocularem, e Mnatam malὸ dicendi licentiam. Vbi enim ea lexes' Olo hic illam recitare,aut potius nec ipsi quide ullam inuenerunt legem, qua probetur Poetas legi non oportere. Igm,quod is auctor,que dicunt,qus dam in utramque partem colligit non legem scribit, sedpriuatorum hominu sententias proponit, de qui bus tuo arbitratu iudicare possis.seque ille tam arrogans,aut rudis fuisset,ut priuatus legem criberet, uel doctorum hominum opiniones pro legibus habe
re,aut tradere nobis uellet. Omnium ergo gentium,
ac populorum, Principum, maximorumque Pontificum iudicio ac sententia, magno errore ac sulti tia tenentur, qui sentiunt aliquam ea de re lege esse constitutam. Quum uero decreta ille, aut responsa maximorum Pontificum, aut Senatus, aut Conciliorum profert,non iam ine constituit leges; sed quod cuilibet ent permissumo latas ab alijs,in unu quasi
c0rpus coniungit. se ne omnia quidem, siqua Pon tifices priuato consilio,ut Theologi dumtaxat literis mandauerunt, oportet numerare inter leges. nulla
95쪽
erim lex est,nisi quam Pontifex ipse uelit esse lege. quod dicere pudere nis cum nupidis hominibus disputarem.Illud autem,cluod aiuntscribere Hieronymum sie ob minorem culpa,quod scilicet legendo M. Tullio operam da rei,diuinitus in caelum esse sublatum, oe flagellis ad Dei pedes caesum; neque intelligunt homines indoctis imi,neque alias huius uiri sauctsimi epistolas leger4nt.Hoc loco igitur nihil dicaaliud,nisi quod Hieronymi exemplo nos a recto otio
deterrentes,ad accuratiorem, ac pleniorem Hiram
mi lectione remitto. At haec iam uerbosius, quam putaram,quae sicio ad multos pertinere,ad te minimὸ uelim,sed uereor,ne ad te praecipue ε Sed tu uideris, de quo ualde ut si picer acit etiam,quod tibi laudatum a me Perionium scribis no placere. Hac rati ne te mihi quidem non probas;immo nec triarbitrora me probari uelle. Verum ut uoles. Ego contra me sentientes amare posum; isto autem more simula tes,non possum. Vale. Marcello Corrado statri. X XXIII. I rebus tuis nihil erat noui, ac ne in meis quia D.ead quae antea, adhuc desperatio est. Hesiodde uicino tuo scripsi,vereor,ne incredibile uideatur. sed res loquetur ipsa, quum ueneris.Tu credis metuendam esse fortunam, aut quorundam improbita tes hominlim, quos tibi cognoui esse amicis imos. Ego hero nihil inuenio tam nobis aduersum, qua animum tuum, ct istius hominis leuitatem: qui to
96쪽
men intelligere uidetur, quanti umra a me noluntas fiat; quam peiore loco sint res,quod mihi obtemperatum non sit. equidem maiora pertimesiam, nisi locus incipiat esse consiliis meis .sed non sinam fortasse uos errare amplius.Vides,quam in manu mihi sint omnia.utar ergo potinate me si a uobis consilis,aut precibus impetrare nihil posimi. Hortor te, mi fiater,ita sequάre consilium tuum,ut pareas etiam .De Seruio pridie ex Luceria lite . aiunt illum in monte Gargano latitare, et quod uirgini uim inferre uoluisse , Nel quod Oo H-S.focios fraudasse,uel quod utrunq. fecisse dicatur.Parentes ideo minore in luctu, quod antea illius uita desperassent: quanquam sint haec nondum satis explorata, ct alisi quendam affert dolorem,turpitudo. De Brundusinis ita audis,ut scribismec sperno consilium tuum, quod me etiam Paganus admonet. scribam ad te quicquid erit Hla etiam diumenti summa caritas; neque prodest, quod in modios, quaternos sinertios Praetor edixit. Omnino enim strumentum n quam apparet; panis gratia , uenalia omnia habentur. Literas Alberti, aiunt,per Hippolytum adse remissas esse, uel tandem non esse d0mi,qua ex domo ne illius quia dem literas adhuc recepi. tu hoc interpretare. summa, ut dixi,de speratio. His de rebus multa proxi-mὸ ad te ripsi. de mea tamen ualetudine, satis bel-k: ct coelum mutasse , uidetur prodesse uehem ter . Vale.
97쪽
Gabrieli Ruggerio, Hydruntem. X XXIIII. SI vales, gaudeo: ego me confirmare adhuc miniamo possum. poneaquam enim a uobis disicesii ,tu Ltudiorum int medici mihi persuadere conantur; tu doloris At ego interpretor,causa illius, quem tuscismegrauissimum, oe mini limum accepisse;in morbum incidi diuturnum oe gravem. Turgationibus, inedia, ct tot uenenis flum eo deductus,ut me sanum fore, uix confidam amplius. mιid Multa ' potionibus heheni pene me occiderunt; morbum quidem ipsum,qui antea 'erat leuior , peiorem in locii a duxerunt. Hoc ad te scripsi, ne putares mihi negi
gentiam, aut oblit ionem mihi tui, tuorumque o fisciorum extitisse causiam interm ionis literarum. Utinam postac usuram,qua toto hoc tempore caruimus,consuetudine reuocanda , aut literis mittendis sarcire queam. te quoque maiorem in modum oro , quam primum ad me scribas. Sic enim tibi persua de , nullos mihi medicos tantum curando, quantum
te scribendo, aut consolando ad hunc morbum leuandum posse licere. 2 tec ignora re potes, quantus in te meus si amor; si cogites, quantus esse debeat. Equidem si grati animi , si memor uoluntatis tuae esse uolo, cuius sine scelere obliuisici non p49um,quoad Diuam; eo in te animo esse debeo, quas meo illo periculosi imo tempore tu auctorfueris salutis ines. Et ievim quodam numine diuino magis,quam uoluntates
98쪽
t uel opera hominum ab inimicorum meorum insia dijs me iam esse liberatum: ipse tamen magnum laborem sustipere, magnum periculum adire uolebas , ut mese: ares. Q Iod nis diuinitus sta cta esset eorum improbitas, ct audacia, qui meam salutem oppugnabant ; non dubitos per te seruatus essem,quin omnes eorum conatus, odia, ct tela in te fuissent conuersa. u amobrem secte amo, c tibi gratias ago, ut ecqui pro mea salute sanguinem, oeuita profundere uoluisset. pecto literas tuas multis de rebus. Hoc enim nihil audiebamus, nis quod subito incendis,noctu, Phalaridis taurus conflagrauit, uitulos nollem, quibus etiam Dispeream,nisi casum illius moles imὸ tuli,sed non ut Epicuruso Dj immortales otiose existimandi sunt.
Vale, o salve. Ioani Bapi ct Vincetis Varinis fratribus. XXXV.
A VOBIS nihil id accipio literam. quod nisi
alienato a me aio esse coepistis,nn est, quod diuinare posiim aliud. Nonnullam facio coniecturam extiteris, suspicione patris uesri,qui ex mea episto D,an aliorum sermone'putaret me a uobis iratu discesiisse Respondi,id quod res erat, me intelligere noposse,quid illud esset, quod ad me sicriberet. dmique
uehementersium perturbatus. Ostendite haec matri etiam uentra, quam certὸ de mea erga Aos beneuolentia dubitare minimὸ uelim. Scio enim illa hanc
sustitione accidisse moles ima. Ipse uero me apud iliam
99쪽
illam falso,malevolentis,totae leuitatis, ct inconflantia crimines pectum essee uehementer doleo. Egone uel minimam in uos offensiunculam si linere pinim ς an obliuisici potestis, quanti semper vos fecerim' Quae filior potest e se caussa tam oci ulta, ct subit ut nunc amne desinam,quos perinde ac uita, semper caros habui' itaque facite,ut sitam,quicquid hoc sit.De studi' ueriris,quod ad eloquentiam attinet moneo uos,neque praeceptores alios,neque audiores,praeter unum M. Tullium,toto hoc etiam triensenio, audiatis. Neque uobis hoc nimium essee videatur. tota enim uita reditus ad illum saepi me dari velim. Viderimus tame postea,quid huic nudis a. iungi positi.minime uos poenitebit , mihi obtemperanisse.Paulum Canatium Paulum ab artam salutate meis uerbisssed Franciscum A ntonium in primis patruum uestrum Apud nos recte omnis,atquc ut uolumus. Vos amo ita,ut neq; beneuolentia,neq; de aliquis maiore in uos esse queat , neque stis an parentes excipiam uestros. Simoni quoque Melis,et 'Pompeio Seio salutem. late.Brundusii Antonio Iacobio. XXXVI.
EPISTOLAM tuam ipsendignoras,quam
occupatus acceperim:nec stero me per hos dies Macuum fore a molesti'.quamobrem fero quidem respondeo ed non potui maturius,neque in otium plura scribere. Breui igitur sic haboto, non intelligere me quidi uelis. Religione insummae curs essescribis.
100쪽
contumelia hac tu carere uoluisti ψ immo uero ne crimine quide. Quire etiam confiteris id,quod ego iam ante susticabarinemini, praeter quam uni tibi, mea nudia non probari. hoc tu me labori e credis laborarem,a test laudatus essem.haec desudi s. Ne ligionem uero quod iactes, tantum ueste inusitata, pilei insolentia,contemptu aliorum hominis, per uersitate opinionum potes effie religiosior. nam quid ais, Negabam superioribus literis,uel Mηῆ de Poetis esse literam in iure Pontificio, eosque legere, non posse contra religionem uideri. Tibi igitur uel tacendum fuit,si recte negatum est; uel redarguenta , si
quid aliter uideretur. nunc ergo quid dicas, non mehercule intelligo.Nam,quod a me allatam putas auctoritatem consuetudinis,eamque nimis infirmam esse ad statuendum de moribus; cocedo esse infirmam: addo etiam, sepe moribus, ct legibus contrariam. Ego tamen neque sola consuetudine probaui si tentiam meam: nec ele conssuetudinem arbitror, ciuiatatum omnium gentium, ac populorAm, ct mari
morum Pontificum consensum, qui nobis pro grausima potius auctoritate religionis esse debet. Q are mihi satis esse putam, negare ullam esse legem, quae a lectoribus Poetarum laedatur. Nihil enim aliud stolidi bominos asserunt contra nos, nisi legem. Ita nihil pro nobis negmpe debui, nise legem;
quam d nemine adhuc latam, nusiquam ligerunt.' A is rem non contini ris, ed ualentiora argi ento