장음표시 사용
131쪽
re, ex his neminem Romanὸ loquendi,aut sentiendi partem aliquam intelli cre potuit .. eque ignoro multos. quidem do flos, ct eruditos homines in hac sententia a me reprehendi: sed dabunt mihi hac ueniam boni uiris in alijs requiro ea, quae nec mihi
quidem arrogo,nec scriptoribus antiquis,pr er paurisiimos,pos limi concedere. ulla igitur aut mea arro antia,aut illorum culpa eLtsi in Italia nunc, ct omni hominum memoria per quam raros, ct in his locis ac ciuitatibus praedicem id, quod res est,nem nem esse,qui latinὸ scribat,neque tamen eam laude mihi audeam uendicare. Itaque mihi nihil assumo aliud,praeter iudicium et uolutatem illam, ut quam
paucisima pro latinis accipiam; ct primis saltem in nudijs nihil cum Cicerone conferre uelim. Sed, quoniam cui praesens tecum egio hac de re saepitu ad te scribam; quae de toto hoc genere dici poseint, dicaalias pluribus, si te huic meo consilio nunc obtempe rauisse cognovero. De gemmis feciIli mihi gratis mum, o tibi asto gratias: nec est, quod de illarum pretio solliciesre, si hae tantoperὸ,atque a tam mu tis probantur, ct dignae tibi uidentur etiam moro
tale mea.hoc stentato in primis.2Nam caeteris de re bus ita costitues,ut se res tua agatur habebo ratum, quicquid egeris. ἰοs te quotidie expetitamus. Vale. Uriae Cal. Sext.
132쪽
DEgemmis auro id erim piaclunm erat in
tuis literis curatum est a te diligenter; ita ut intelligam me neque amantiori cuiqua ,neque eius rei magis gnaro negotium dare potuisse. Duo igitur tibi sera ias; mea quoque operam,o, o uiredas velim tibi,ac tuis omnibus esse paratisima.Te cuniarm Innocentis,utscripsiIli, numeraui statim lectis this literis, quam arbitror iam ad te esse peri tam. Ego me hercule tua diligentia, fido ni Atria, magnopeτὸ bum delectatus I daboque operam, ut me non ingratum hominem posiis iudicare. De latinit te paranda minime necesse ent plura dicere.habes Gnim ex ijs literis, quas proxime ad te dedi,meam ea de re sententiam, ut nullo tempore a M. Tullio discedas. quod si persuaderi cunctis hominibus posset, tota Italia, ct ubicunque tenentur nostrae litora; nodubium,quin multo plures futuri essent, qui latini nunc loquerentur quam ipsius Ciceronis aetate floruerunt. Ta eri constitues apud te, quid .s, in quo possim tuo studio, re aut consiliis prodesse . nihil enim mihi aliud nunc ueniebat in mentem, eram sane occupatus. Praeceptorem tuum, de quo ad me scripsisti, ualde doctum iuuen salutabis meo nomine . Vale. Vria. IMI. Cal. Sept.
133쪽
Hρ Latomo. LXVI. HI ST O L A M tuam Occius nocler inuito mihi de manibus erepta est sebi de sinu en disse. Ergo, quid in ea esset,ad quod responderi uelutes,nonpoteram sata recordari.uidebis igitur,faciesque,vistiam,siquid me siribere oporteat. Velle hoc anno apud nos sepotuisses. equidem uideor tecum exulare; ct cogito quantam in studiu facias iacturam Neque tamen arbitror te sinc exolui posse, tametsi fides publica impetretur. teneri enim eas cistime poterat,saut pater tuus, aut Demetrius capuc adius maiore Audio ad eam rem contendisset. Vale.
134쪽
cium exquiris, id est eis odi, ut pluribus uerbis explicare necessest: uessumobrem uacationes aliquae uisisti dies expectadi sunt, quibus mihi per otium liceat mo-a myrare uolum ti non solum tua ,sed me hercule
Etiam mea. Mandatum enim ea in re tuum sicito melilentisimὸ curaturum sed nunc magnoperὸ disti
nebar. Quum dies a molestis acciderit uacuus, restondebo ad omnia,qua requiris. 'c ad te nunc coscripsi,ut intelligas, mesagitationis tue minime oblitum esse, quamquam noris occupationes mem. Vale. As unet,pridie 2 .2 Uuemb. . . . Francisco Antonio Strateis,Brundinum. 'QUAM fuerim occupatus ram Inde a In
die, quo uia fuimus , credo te me meis literis intritigere. utini uero non in grauisimas ct longis iani temporis molestias incidi Fem. Itaque mihi nul
135쪽
tum capita quaedam gunt e potui, videtur hic muhi omnem sermonis Latini odorem funditus tosi re uoluisse. QJare illus unum te, σ omnes, qui la tinὶ, ' H dicendi isdem . Turantur, 'o reuelim; quando inter o es conuenis totum hoc genus consuetudine spectandi esse', o tu moam ea de issententiam exquiris; co uetuiuinem imprimi qui oportere. V ι hanc rectὸ explicatam, perse
oognitam sunt amplexari; - omnem imitandi fa-iknem,o rect imam Romno loquendi forma p
. litemunt. Adhuc misi neminem habere vidctri qui meabula siententiae.repugnet rconsuetudinem enim
omnes o sequuntur ipsi, exigunt a nobis quam tamen ea uim habeat, ct quises finibus totimeri d beat, paucisimi uiderunt; ct Saturnius omnino imprimis ignorauit. Ergo, i ad desiniendum Uuetudo loquendi proponatur, illa meoquidem iudicio noaliud sit,necesse est,quam germanae latinitatis crebrior usus; ct illustrium auctorum in unam loque di ratione firmata iam uetustata emenso. Mula stised temere suo ingenio ac libidine incertus feratur. Nulla eius, qui in sermone ea habeat mitiquisim; quae a doctihimis uiris tantum semel , aut itersi sunt usiurpata. s ulla eorum,qui no adhibito iudicio, aut 'ullo delem,omnia ex quilusicunque auctoribus imi
136쪽
tantur. Vulgadenique illorum omnium,qui non usterem illum ct pingatum loquendi morem sequun- 'tur,opsimis temporibusnatum,a ueteribus sapient imis uiris traditum,tot mulis receptum,ὰ doctis semis, o paucissimis no stra aetatis hominibus proba.tum.Qurdoim,obsecro testerandum ab hs,qui auctores quosdam proponunt hibi ad imitandum,non in
doctos quidem illos ineruditos; sied pse ac pese. uici Vatinitat prsceptis, consili s ct ipso genere dicendi afferentes j quid ab iis,qui tam hebeti iudicio sunt,ut de antiquis etiam,vel optima non discernant; vel Vspestima anteponant,eaque illis melio ra uideanturj iaccssio tamen equidem esse multos, qui latius patere con*etudinem uelint, quam est a me, ὰ doctis turis constituta: quod ea dicenda sit eorum omnium,qus siunt in pluribus consueta;ita ut
a nullo auctorum genere,aut ueterum,aut nousi limconsuetudo loquendi peti non debeas. Iis uelim satis cognita esset uera sapienti morum hominum, de cosuetudine sententia.'tam si ea sit tantum non dissedere a consuetis,qus tandem non in sermone solum, ac studiis omnibus, sed in omni uita ὰ plurium consuetudine recepta non sunt, quae uir sapiens probare possit,ac non turpiseimum sit nominare' ut ibus in disciplinis aut literis non pesima omnia punt consιetioracquae foeditas aut uerborum,aut orationis; quae barbaries totam Italiam atque Europam non peruagata in ' Tantane ullo in homine imperitia,
tanta fatuitasAt existimet haec imitata essecvιῆ-
137쪽
obrem illud sit persuastum,ὰ doctis, antiquis, claris, ct paucis auctoribus conssuetudinempeti oportere. hos tantum imitatri necelle est ei, qui non longὸ abesse uelit a consiuetudine loquendi.a Iamcunque alias iam ingrediamur ron iam Latini, sed nouae latiniatatis ausori; Saturnio isti similes nominabimur ab eruditis. Quot enim auctores hic nobis proponit, quorum exemplo nos loqui praecipit qui toentumalest, ut Latinὸ loquantur, ut latinitati nihil positi esse magis contrarium ' Quoties damnat temeritatis Grammaticos , qui usum linguae probent conssue tiorem: ipse vero communem loquendi legem esse uelit,quod est rarissimum : ita ut de bonis auctoribus faecem ac sordes tantum colligere uideature Haeccia ne i praecepta latinitatis,qua nos pudeat elicere, explodere,exterminrareZEgo uero ita censeo,nullam maiorem pestem posse recipi in latinitatem; nihil etiam,quod literis, ct moribus iuuenum plus queato ficere. enim contumelia, s conuictys, maledictis ascit superiores, tam petulanter in eos Roma chatur, tanta indignatione, tot etiam execraetoniabus,tanta insania debacchatur in multos,ac si damno ipsie,ct iniuria ab illis esset affectus; ut ne, si rectissima quidem sentire furoris tanta exempla pueris uelim esse cognita. rauerint me illi , quos re- ebendit;inuenerit ipse meliora; fecerit tantos progressus in literis, quantos utili uideris sit tantus is, quantum siese miratur: certe minimὸ oportuit eum, qui omnes homines,qui ante se fuerunt, scientia σliteris
138쪽
EPI ST. LIBER III. 68 literis uicisset, modestiae ct humanitatis esse expertem. Illam ergo immamituem,illud tortuosum ingenium, illam hominis indocti nni segularem impudentiam, nemisi eorum praesertim,qui ad literas, et humanitatem institui debea arbitror esse cognoscendam. Facile enim prima aetas, quae orationis, opinio num,doctrinae, oe uitae elegantia, ac suauitate qua tam imbui debet,illam barbariem ct maledicendi licentiam amplexata, ad mores etiam O animum traducit; atque ita educati iuuenes,ct insanis comtentionibus asyuefacti, nihil aliud esse in literis a Mirantur,nihil praeclarius,aut tam salutare expecta dum a studiis,quam ut alios oppugnando, inanes rumusculos uulgi aucupentur. QUMmobrem, nosses mihi Sratri,quando talem esse istum Saturnium in tellexeras,qualem ego postea cognoui; dubitare mianimὸ debuini, quid de illo tibi faciendum, aut m hi sentiendum esset . a id, quod homo ridiculus, qui Grammaticam tractare, loquendi praecepta tradere, Latinam lingua facere nobis illurimi rem uoluisset, inquinatisimum i egenus loque di tenuit; ct uix literam Graeca aut ne uix quiumuit ullam'Mihi quidem certὸ nondum contigerat
uidere ex ueteribus aliquemuel nouis, qui non L na cum Graecis coniungeret;vel rudis Graecamum lia terarum, Latinas tradere auderet. Vtinam aliquando tande, in mentem ueniat alicui ὸ doctisiimis alia ter,ac Saturnius fecit, Grimaticam Latinis literis,
illustrare. Matim inquies fortase, Philosopbiam ,
139쪽
uel ius kontificium, uel sacra omnia,uel quae maiora sunt: minus culta oratione;quam grammat ca, O qvs praecepta loquendi adhuc multi scripsie runt. Ego uero sic existimo magnam asserre causim tantae barbariae, quod illam in scholis ὰ Grammat corum sermone,libris, ct institutis discimus pro mudicie orationis.m t enim posset magis barbaries M. norari, ut eam omnes libenti limὸ amplectamur; quam quod ab ipsis Grammaticorum libris,et a praeceptoribus, ijs etiam, quos decies centenis millibus aeris conducunt ope quaedam ciuitates, illam disic
mus' Ego ucro grammaticam,qua de nunc agimus, tantum a doctis,eloquentibus,politissimis, ct omnium bonarum artium laude cumulatis auctoribus, tractari uellem. Et, ne Multa nimis haec videantur, cogit me etiam Saturnius, ut si scam eruditionem,
ut sani, ut modesti, ut literati, ut prudentis o boni uiri oscium,ὰ grammatica scriptoribus requiracmuis enim bac insolentia temporum patiatur, quod 'illius docendae, tractandae oscium sibi arrogantis potis imum, quibus ad alias diliciplinas aditus nosuit; quamobrem ne primoribus quibusidam labris, existimandi sunt illam attigi sej Ego uero iam se di,qualem ese conueniat eum, qui se profiteatur ea de re ese scripturum sed istud etiam addendum puto, ut illi omnia quaslint in Latina lingua,ct ijs auctoribus,quos necesesit imitari,sint lecta, uersata, notat cognita, oepercepta; nihil omnino. aliud fatuat, quam qua apud illos maxim lusitata , comgnouerit.
140쪽
EPIST. LIBER III. Ognouerit. bil enim tam propositu, nihil tam moditatum Grammatico esilie debet, quam ad perfectam
illam, quam dixi latinitatis rationem instituere. mga obrem colitare omnes debent, non ita loqui
oportere , ut es psitu in preceptis Grammaticorursed ita potius instituere praecepta, qu madmodum
sepius ueteres illi uiri doctisimi, politi pimi sunt
laquuti.quod no Saturnius modo,aut alius ex ista fece, qui nostra, aut aliorum mImoria fuerunt: ita ne alius quidem e doctis, hinc iam mille annos amplius
est conssequutus. Inclinare enim Nominum imp rtutibi coepit, latinitas etiam, reliquae bonae artes omnes penitus refrixerunt. Sed ex his tamen,qui d2m-
defuerunt potis M. Varronem, ct C. Cisarem,no indocti homines; Sex. Pompeium, Nou. MarcUllum, celium Donatum, arbitror se scribere de omnibus uoluissent, aut eorum libri omnes extar t, cis
mulac huic rei omnia praesare potuisse. ut i uerbpostea sunt insequuti,tj im vitia re rum omniu,
uel ambitione, uel stultitia,uel fame ctiam compulsi, adscribradu acce Ierunt. Itaque tenes mea de Grammaticis sententiam,vt scias me de Saturnio nopo se, ac ne debeare quidem aliter iudicare; quo neminem scio equidem hactenus indoctiorem. v quis ro, aut d Latinis literis alieniorem seu se unq&am. Nos tamen hunc legimus, ct usque a Venellis, ct bibliothecis Germaniae petimus,ab eoque ad Latinusermone institui uolumus. O Salentinos olim doctos ac sapientes uiros. O Italis oram illam, ques ma a quondam /