장음표시 사용
81쪽
ab MARII COR RADImus quotidie j adde calceos equorum , ferramenta, secures,ossa hominum. Nyn caput humanum a stero ex capitolio,non illud ex Africa : odere loco signum,quod Regia Iuno Monstrara caput ac ris equi. Εσο enim ipse uidi, non ut haec portenti loco ,sed omnibhs uulgo θectata brachiorum ossa, ct tibia rum , in latomus in saxum durata. Uuper autem in agro Mandurino homo reperius est integer,cuisoli dus Padique lapis concreuisset. Si animalia haec non sunt , quid esse dicas aliud ρ unde tot , atque ita ex pressa rerum similitudines j sin eadem, quae Iudentur ; ipsio etiam de mundo quam plurima dubites, cesse est. Tu ridebis fortasse,utrum dicatur. quid enim Peripatetico homini cum ostreis,praesertim,ut dixi, male. Odrunte. Theophilo Zimarae M. Anton . F. Lupias. XXII I. ADHIBIT AE sunt omnes ad morbum curationes tua. Sudorem matutinis etiam temporibus elicere adhuc non potui. 2Mihil ante potiones aferunt, uigiliae, vis,fomenta,cubiculum, uestra. Hoc sualde refert ad ualetudinem recipiendam, uide, amabo te, quid faciendum putes. Caeterum schabeto, me semper natura is, ac miro ualde mihi tam densa cute ad uesperas aliquid e
fuere. Ouod sinistra ingena παρα - tibist ut a, equidem nunc liber summetu. Fluxionem pituita
82쪽
demiror tantam; nec uideo iam, quidJerem. ει- te medicinas,m ijs oleribus,quae sunt a te mihi probat meliusculὸ habebam. πικamobrem uereor renon tam ipsa uis morbi, quam dulcia omnia sint nucmolesta, quibus nullam mihi peius venenum dari
potest. Hoc ego non solumgustatu sentio, qui mihi tamen a dulcibus est alienissimus a sed premotione stomachi, o febri etiam sepius insequuta. Itaque, quum necessario haec uitare sim solitus, illud oro te, uelis gentis mihi praesta, μον δάπι- τω oci. Ca-ue enim putes,cum hac diaeta meposse uiuere. Iam non linguae, aut palato, sita ualetudini dari a te peto aliquid. Animaduerti scriptum in uestris libris, aliquanto peior si magis iucsida sint aegroto, etiam salubrioribus tu,quae ferri ab illa noκ queant, anteponi oportere, is π ρα- ην τοδε : quo,genus hoc potionis, ct cibi magis timere incipio.Hoc recte tit cogures,ὰ te uehementer peto. 2Vam hactenus, quod aliter,quam sperare me uolebas, tribuam uitio natur ac imperationis mea. te ex Casareo. Id Oct. Theophilo Zimare Medico,M. Antoni, i F.Lupias. XXIIII.
SCRIBIS me tibi gratum essefacturum ,siquid
de meis uersibus ad te mittam; quod j boni quidem, casti esse uideantur,ut de sua I ep. eos Pla to ejcere non postis. quorum adterum tibi assentior, me ita scribere , quum uolo,ut religiosas aures non offendam: alterum uereor,utposim concedere, qui
83쪽
longe absim ab eo gradu,ad quem multos annos aspirauerim. Sed tibi ago tamen gratias, qui ob magnitudinem amoris tui, meos uersus, qui antea mihi noplacebant , ita ornasi laudibus, oratione tua, ut ex tuis literis mihi sim usus esse aliquidit illos putem auctoritate, ct elegantia epinois tuae,factos efse meliores. QJae uero nunc ad te misi epigramma t Berebar primum ne non digna Platonas Rep. illimares: at postea illius exemplo me facere puta uis ut, quemadmodum is poetas exagitauit , ct ciuitate eiectos uolueti, quod eos fictis fabulis falsa de Di s multa dicere putaret, ct mores atque opinio nes per uertere;ita ego literas ct ingenuas disicipii nas, barbaris, ct omnino malis auctoribus, ac ma gistris expurgare uelim. Ac miror equidem tanta in nostris hominibvsperuersitatem, ut barbaro, oeinepti βimo sophistae,uelut arcem quandam assigna rint literarum; quos, ut uerum fatear, his uersibus admonere uolui magis,quam rudem,ac bardum hominem reprehendere. Ille enim more hominum facit, ut sua amet, quibus potenscriptis fama uul gi aucupetur: sis uero prudent imis uiris nescio, quid in mentem uenia ut illa barbarie ct foedita te scripti rum misere iuuentutis Lludia corra ant. siod si tibi non persuadeo,me illa scribere debui se , ct grauius aliquid me. uis πραγματι aer; demus,qu60 t operam,ut, si possumus ,morbum de Wilamus . postea,quoties erit otium, aliquid ad te Aribam;quos me Plato non probabit, aequo tam uanimo
84쪽
EPI ST. OEBR. II. 6 Immo mim exulare cum Hesiodo, ct ijs,qui miniam saltem ob vitia, illius ciuitate caruerulit. caesarei, Ix.Cal. uemb. M. Anzonio Vinriguerra, Lupias . XXV. SI Vales,bene est:ego quidem valeo. Tu quoq. mihi,M. Antoni saltem hac ipsa clausula restribes neci me amas,patiare amplius esse sine tuis sit ris. 'tibiles,quod me oporteat si ire.audio, sed non huius generis a te literas expecto. Satisfeceris cupiditati ne dicam timori meo, si me de tuo natu ce tiorem feceris. Q Ῥὸd siquid tamen erit in tuis lit ris , quod ego pro meo in te amore libenter audire positasscies magna me, ueteris morbi, ct fori iniuria ris legendis,posse liberini. D ct salve. M.Antonio Vincluerrae. XXVI. AD xvj. Cal. Iun. quum ad te litem as misissem, ac uicistim tuae mihi expectata essen hinc ab- sui mo multis diebus.ego interim nihil a te accepi l
terarum. . amobrem uereor, nsiue ribere non potueris ne tuae ad me literae,uel ad te meae,nonynς perlata. Hac de reflatim faciamabo te,ut sciam. Vade. Donato Rullo. XXVII.
Ex quo die cum Caesare Capucemadio emero fratris tui apud nos proxima aestate fuisti , constrati eram ad te,ubuuque ess Auenire.Hoc uero conmF tam
85쪽
θ MARII COR RADIlium meum non aduersa solum ualetudo ,sed etiam fortuna quaedam retardavit. Nam,quus pius prae misissem,qui uiderent, an Lequilis esses, accidit , ut semper id fecerim,quum tu abesses;aut tu esbes prae sens,quum ego,Naletudinis caussa , domo exire noupo Feman hac ero tamen uoluntate , quoad perficia; o,quum uidebor mihi paulum confirmatus , ad te ueniam. Hactenus epigramma nullum ad te misisest nisi quod uenire adhuc ipsie non potui; CP,quanti apud me is sorare te nolebam.Tamβpe cnim, o tanto interuallo,hoc scriptionisgenus intermittere oleo;u quoties redire ad id uolo , quidlibet potius,quam uersus posiim facere. Denique inculta iula quidem, rudia existimabis; sied tamen fidei plana, ct am0ris erga te mei. M.Antonium Flammi
nium, ct imum, ct sanctissimum uirum , ideo in his tacere non potui quod ut ex illius amanti omisad tescriptis cognoui tibi erat coniunctisimus; σmihi quoque amicus quum esset, ct ualde meis Latinis, Graecis studijs,tum oper tum consilio ro- fueritisuauiter adhuc in illius nomine, ct memoria acquiesico.Sed quis non modo Flaminium, ed omnemisiam Reginaldi Poli nobilissmi ct amplisimi uiri
ct amicisiimi tui non semper magna cum uoluptate recordeturZMaximὸ tamen ego Flaminium obsteruatii siemper, colui:de quo siestatuo, hominem istum fuisse,qui doctrina ct elegantia orationis cum omni antiquitate compa rari posset. Te uero ab illo ranatu
fuisse intelligo, quia movi enim diu hominisstoma-
86쪽
EPISTO LIBER II. . q*chum literis,moribus, istima tion atque omni uri sibi te quam simillimum esse cognosteret. Duos ergo homines mihi uideor uno in epigrammate coniunxi ,qui inter se magna uirtutis,consuetudines , ct Liuiliorum coniunctione tenebantur. Ac de me quiadem ut dicam,quu illius familiaritate ita sim usus, ut nemini magis mea studia omnia dicata essent;magnopere mihi faciendum putaui, ut te in Fiamdiu loco haberem, amicitia Me tuam plurimi facerem. Vese Non.Ian.
Donato Rullo. XX VII I. SEMT ER ad te scribam, quoad tu etiam alia quid ad me dederis literarum. Id in eam partem accipi uolo,ut liberem te potius nonnulla cura ;sci asque me non tam sepe sicripturum, si expectari a me tuas literas arbitrabere. noui enim occupationes O infirmitatem ualetudinis tuae.msamobre iuuad te scribo,nihil aliud me uella existimabis , nisi ut intelligas H,quod superioribus literis of tendi; tantime facere auctoritatem tuam, quanti quisquam do et imi ac sapienti umi uiri amplitudinem O dignitatem sibi unquam faciendam putauit.mYod se non tam occupatas tenerer, nec molentam tibi asseri eo tollamsaltem quotidianis tecum literis agerem, hac una re me oblectanrem. une uerὸ etiam illa me ratio coegit has ad te literas dare,quodproximis lupercalibus si ita me loqui permittis quum ad te colloquendi gratia uenissem , neque satis otiosium te o F , a sen-
87쪽
m MARII CORA A DIsendissem, essent in equis, qui te expectarent; de
meo in te amore uerbum facere nullum potui.u Japropter, si etiam contingat,ut postea uenire ipse ad te nonposiim; sic tu existimabis, me nihil habere, quod antiquius,uel honorificentius mihi esse ducam, a micitia tua. Quia igitur inter tuos coniunctis mos me fore confido,dabo operam, ut necesitudine tua haud omnino indignus iudicari possim. Nostris epigrammatis quod te dicis esse delectatum, uide-rsque illa tibi esse elegantissima; accipio, quod das, ut tibi magis credam,quam mihi. Amavi equidem semper hoc genus; tametsi amplecti orenino uix umquam potui. usum etenim meis Budiis secundiore semper aliquam fortuna expecto; id ipsum oti,quod dabatur,amisi. Videro tamen,ita impedito animo , occupata opera,ct iam tanta otii ct ualetudinis desperatione , posthac siquid posiim. Etenim delectauit me a prima aetate ιoc poti mum genus liter
Uerilmsunt Me mea gomni de quibus plura te eum. Paucis diebus eram uenturius ad te,ni se me in- ualetudo remoretur. De Flamminii libello,quε mi sisti,ago tibi gratias. Fuit enim mihi ualde gratus ita,ut nisi tibi ct Marino scribae tuo molestus e enollem, mihi adhuc plura abs te scripta illius uiri mitti uellem. Vale.
88쪽
Francisio Smanis, Manduriam. XXIX.
NIMIS diu iam ui cor mihi, a te literas e pectare quod si nihil hab , quod ad me siri .
bere necesse sit, saltem inter nos mutuam uel rmque beneuolentiam taciti conflauemus : sin o fensus es proximis meis literis,quae e eo , id est eum homine dontissimo atque amicissimo ι fleratiores fuerunt; quaeso te, incedas hoc natura ac libertati meae, existimesq; me illiberale ac turpe crederes , apud eupraesiertim,qui cum mihi tanta nece situdo se, non aperte profiteri,quae sentiam. QIod si minus rem me facere, aut sentire arbitreris,aut loqui; non maepaenitebit, auctore t mutare mimi mei sententiam, quam ego in meis literis tralatam tibi esse uolui,non ut pertinaciam meam cognosceres , sed facilitatem potius; videresque Getne altu quod non rectὸ a cipere me credas.Vt scias aute,quanti apud me tualiterae fuerunt,quamquam assentiri tuis auctoribus non debeam,motus tamen sum amore saltem consiliorum tuorum. Q Jum enim ante piennium quaedi prosa oratione scribere coepissem, qua mihi quidem praeclama uiderentur;lectis tamen tuis literis, quum illa tui stomachi non essen ab instituto opere sola me auctoritas tua reuocauit. Illud uero, quod disi, me periclitari uelle; aggrediar, quum per ualetudinem cr occupationes licebit. Diomedes ct Lκcius Cati-nomi uperioribus diebus Brudusj quum essem on
89쪽
MARII COR RADIgas mihi ed a tuis minimὸ alienas,curationes des runt, sic tamen ut ad autumnum potiones hebeni iterum minitari uiderentur. taxuleui morbo tanta re
media,tam saepe repetitas De ijslcauendis omnino, quibus helleborum admisium sitimisὸ tibi a sentitit: mibi in js mortem esse admistam. v amobrem a te maiorem in modum peto,siquid tibi aliud ueniat in mentem, negrat re ad me fribere. 23 on enim dubito,quin si 4se tecum aliquot diebus possem, tu omnem morbi uim , caussam, ct curationem fores co
gniturus . Vale. Uriae. Antonio Iacobis.
LEGI libPti mὸ tuas literas.illas quum tuus
puer attulit, aberam domo usique ad uesperam, ita ut postridie mane illas acceperim.Itaque suauis sma oratione tua ualde sum delectatus. Rogo te igitur, ut in pollerum illo modo mecum sepius collo quare,omissa tamen praedicatione uirtutis,doctrinae, is eloquentiae meae. equidem uereor,opinioni ac sententiae de me tuae respondere ut posita. Nunc, quod legendis meis literis,sormam te imitari uelle scribis quandam orationis meae; illud tantum gaudeo,quod
illudgenus te dicendi suspicor admirari, quod bacatate per uiros docti 'mos ad antiqua Romani sple-doris dignitat uindicatur.ad illud ego, unde abstum longissime, o sum te adhortari magis, quam insti tuere. quod facio libenti ME. A sequeris, mihi crede, se tantum adamaueris et omisis barbarorum ea
90쪽
EPIs T. LIBER II. q de re tissutationibus, ct contempta nostrorum hominum stultitivite ad M.Tusiij diuinam 'eloquentia conformaueris. De mea in te beneuolentia quod scribis,amo recti 'mamum in te V literarum. Cura
ualetudinem tuam. XV. Cal. Mart.
VELLEM , viscribis, ibi liceret quotidie li
toras ad te dare e laudisse te arbitror,quanta hoc trienio aegritudine laborem.nuc uerὸ a Cal. b. ita sum morbo confectus,ut nunquam antὸ peius M'buerim. Q Ῥocirca ct accipio excusationem tuam,
O uici m assero meamquam scio tibi fore proba tissimam. Extremum erat in mis literis , ut ad eloquentiam te consilio adiuuarem spem tibi, siqua esset illius confie uendae,ostenderem.Ad quod utruuque breui sic habeto; in eaparte,quae ad eloquedum hectat,abesse te quidem ab ea ratione , quae mihi essa doctissimis probatasta posse non magno labore, si uolueris,illam tenere. Etsi enim praeclara sit facultas hsc in oratore, agnaeque exercitationis; uideas tamen scribere,et loqui foede quam plurimos,non iainscitia,quam uoluntate. Suo enim quodam iudicio 'delectati,uel eos imitantum,quos non oporte uelpia res,quam necesse est;uel non it ut conuenit uel ne minem siequuti,ὰρ ipsis notias quotidie barbarisforinas introducunt. horum quis non uideat , iussiicis
desiderari magis, quam doctrinam eo Iod si mihi aliquis inorum adhocpartem eloquentiae esset in F formandus,