장음표시 사용
161쪽
MARII COR RADIte conflando uideor θ δ certi Iima immortalitatis, ad quam si io receptum esse statrem, quum haec scribs,r pirare. Tu quoque mi stater , quem intelligo
luminum ex morte statris capere dolorem ,scito te
neque illi gratias posse facere, neque tibi sipientius consedere; quam se te sepius huiusmodi cogitatione,
b , ct his pquas discrebus consolabere. Vade. Vriae. iij. Id. Decembr. Marcello Corrado statri Lupias. LXXVIII. LIBROS frinotelisos expecto. De Hieronymo Vbertino tuli equidem per molestὸ. amo GHim boni uiri diligniam ctfidem.Ilium igitur meo nomine salutabis, consolabere id est, acies,ut in telligat me suo casu commoueri. glijs de rebus cura tum est abs teprobὸ nec est, quod uel a me, uel a Scipione sulliceris aliquid de tua fide 4se detractum:
ρ cilicet meae literae te in eam opinionem ad T runt, ut existimares tuam iis in negotii operam no
bis fuisse suspectam .sed noli quaerere. longum enim
esset nunc dicere,qua re ita scribendum fuit.risam obrem,quod rogas,ne quid tibi posthac modem huiusmodi nos tamen uni tibi molesti esse uolumus.Pecuniam igitur pro iis rebus ad te misiquanta scribis tuter uos esse constitutam. Amamus etia- te , quod diligenter, paruoque illa omnia curasti; ita ut Vbertinum quoque intelligamus ualde liberalem fuisse. Corradus noster te rogat, ct ego illius rogatu maiorem in modum a te peto, his de rebus co
162쪽
EPIST. LIBER III. Sogiter, quas Rome confici necesse M. Desperata enim pecunia, quae mi a collegio sim debebatur, Ghementercupit sua consiliaomnia explicare, O t ta de re quamprimum trasigere. Ego,quum saepe de . illius negotio Aripsissem ad eos,qui poterant, O d bebant mea causa, messque osci, prouocati illum adiuuare, nihil perfectaJodscribis Praetorem abesse nunc, ct istic nullam agi forum; ego puto me ius meum nolle persequi: quod tibi etiam placere intelligo ex literis tuis. Non enim ignoras tu, quotum natura abhorream a litibus; et ca uendos esse mihi, is tos, male lentisii os, O agreses homines. Eania contenda , id in patientia, o lenitate ,squid posita exprimere nummulorum. Orsimis et i hominibus credo essepropositum,me in fortunam, et famae periculum uocareo illos de pecunia postulam Sequar ergo cosilium tuum, quod tamen sicis etia esse meum. Pars agelli,quam discno pluris est, quamco H-S , no a uilia coniuncta, si a Velis genero, quod interpositum est agri, emere uelimus. Hic nos rogat et ille autem Brundusii emere cogitat, antequa hic vendat.Tu baec uidebis .certὸ quidem, si ratiocrinere tecum,nullas adhuc a ros habemus. minoris autem, uel commossius nihil erit, quod unquamposiis
emere. Sumptum in domo tua restituenda non ego
scripsi me fecisse ullum. expecto tamm,siquid possim.=leum accepi cum tuis literi Fabioli ualetudinem cura.Egicum illius matre,qua restondi se om
ni de quibus ad me scripsisti,dpefacturam.Ego δε-
163쪽
Do,quod nullis ex tuis literis cognoui, aliquam tibi Fnsam e Liuiam ii Crasso redditamfuisse.Scribe is tir ad omnia, ct de Francisici negotio confice; aut side,quid sperare posiimus. De Cssare Morella ni hil respondes e uerum hac de re , ct meis ad te literis, facis more tuo, ut potius a me scribendi incium i quiras. De Spina tuo, quod rogas, hortulum istienditat etiam minoris,quam tu peltare auderes. de iure tamen continuationis eaplicare non possum.Tacet enim is, qui tibi negotium facturus putatur: ne eo magis timere debes, quod oleas habet in eo ipso, quanqua alieno, agro G ut etiam praeiudicata posesesionis ct antius ius quodam modo petiturus esse. uideatur. quamobrem ne dimidi j quidem,aat partis fortasse aliquod ad te ius pertinere debeat; tametsi tua posesio illud praediolum contingat. Haec tam videris tu,uiderint periti iuris ct finium. scribe igitur, quid facere nos uelis. mihi quidem uidetur,uel cum periculo, pila esse facienda. I gm, si is quem dixi,taceat;habebis, quo pomariolum amplifices :
repetat,aut in ius vocetialiud qui crutabimur,uel denique quoquo modo transigemus. tu scribes tame,
O facies nos de tua uoluntate certiores . A miserios simul ac me luctu ac molestus relaxam, ct domo egredi coeperoditio nomine salutabo. Manellum obstrua, ct Hieronymum Rufum saluta meis verbis. Vale. Uriae . L.Sancto
164쪽
EPIST. LIBER III. 8 rL.Sancto Fouetano, rentum. LXX A. VERS VS, quos in hiis eundem fasciculum coiecit, ut malevoli homines credi uolui,ὰ tefactos credidissem; multum tibi, ct doctrinae tuae, O probitatis, quam in te cognoui maximam, detractuese arbitrarer.a Iocirca ad me quu allati essent,ris me hercule, qudium mihi ridere licuit per fortunam, ct hac tempora, quibus me non recordor expertum esse acerbiora. Illos enim moribus, ct eruditione tua indignos iudicaui; ct in me nihil ese diactum perspexi,quod ad iniuriam foronae, maXimum amisi statris dolore addere po se aliquid existimarem. Q enim in me uim habent illa ineptis me conficta : misus a Iove Mercurius, qui de meis studiis atque audacia cognosteret: barbaries ὰ me reprehendi solita: ct omnia quae pudet fetulam orare,plena leusimae sutilitatis, ct insania tainsevise ac barbare consscripta'Verum ego Via ridere potius, quam reprehendere consuevi: ct nunc eo dicere haec uolui , quod antehac eo in errore uersa bar,ut lenita te, ici s, moribus,atque omni uita me consequutum arbitrabar, ut obtrectationibus,atque inuidia apud omnes homines carerem. Nunc u
ro tota est in plorisque hominibus laedendae aliorum famae cupiditasit, quoadmodum uides,quum
apertὸ non audeant, neque sperent sua sese maledicta apud me posse defendere, se ipsos latEre cupiant; stisque illis turpi mis in itis,quas in me iactam
165쪽
limr nomen asicribant, tuaq; auctoritate abutatur. Antonius enim Seuerus ille, qui ea de re ad Delphinum meum literas miseri nunquam mihi notus fuit; quiquam se mei,ac mearum laudum studiosum esse praedicet: ct suspicor etiam esse neminem Tarenti; aut Martinae,qui Antonius Seuerus nominetur; ty est qui quam, illius nomine quaesitam esse latebra ab eo, qui in me inuectus est, ne cognitu, atque ulcisici aliquo modo posim. am,quod ad animi tui coniecturam attinet, quidem adhuc habeo nihil, quo illa quae dixi , a te scripta queam suspicari; quod si uel cogitauissem, me contumelioseum in te stinnocentiam tuam, ct nullius iudici, in literis iudi care posses in od sequando mibi liceat odorari, un-dὸ haec profecta sint;esciam, ut leues ct indocti homines intelligant, quanti referat uirum certe no malum, flagrantem Rudio literarum ommu, ct cupidum sus exinimationis, de existimatione ct litoris prouocare. Sed, ut ad te reuertar ,si in ratione quadam studiorum tuorum a me fortasse dissentias: nunquam tamen tu pro aequitate tu animoru quoque dissensionem intere nos esse uoluisses . Mihi qui dem saepe contigit distientire a multis, quorum nionibus ita repugnare consuevi, ut ex ijs nemo unquam a me sensierit amicitiam esse uiolatam. Quare mihi persiuasi te quoque doctum hominem, u i rem grauem,et urbanum, ab eo officio minimὸ suis se discessuru. Habes iam Luci, quid ego de te sentia: nunc reliquum est,ut tuis me uteris doceas,quidsm o se
166쪽
EPIST. LIBER IIL 82tire me uelis; quod ut facias maiorem in modum te rogo, ct obtestor. Cupio enim sententiam de te mea, tuis quoque literis apud me e e testata Vale. Uris. Paulo Manutio Aldi Filio, Venetias. L X X X.
CO IN S ILI V M meum Mius ad te scribendi, nolim putes uoluntate aut negligetia inte'
missum; ed quod antea scire cupiebam,an reddits tibi sint superiores litems mee,quas Astuneo ad te scripseram Muc uero de iis, quum diu iam nihil possem
intelliger atque eas non esse perlatas Inciperem seu isticari Scipioni Granapheio,mini in primis caro, ct nobili adolescenti has ad te dare uolui,quibus cresditae se essent superioreo me ct memorem promisi
atque innatuli mei, tui cupii simum,ac uirtutis tuae Liudiose imum esse cognosseres. m, quod is tum ad hoc temptis attinet,quo nihil ad te dedi literarum,illud etiam accinit, quod cui ante OLlendi me Uriam, id es ad uacuam negotiatoribus urbem, a maritimis longe remotam recepi; ct quod do lore ex immatura morte Mediani Corradi optimi,et iucundissimi fratris,nihil aliud, quam de meo luctu poteram cogitare. Illo enim amilfo n quo lyes omnes otij,rei domesticae,familiarisque, suauitati omnium locatas habebam, ipsa etiam studia litera- rum fugiebam: ut aegroti quidam minus patienter aduersam ferentes ualetudinem,medicinas maximὸ salutares aspern tur. Nunc uero simul atque me L et a
167쪽
Q. MARII COR RADIaliquantulum collegi, in maerore adhuc ct desperatione reTum omnium, quarum ex illa fructus capiebam,cum literis in gratiam redij; Scipionem ipsum Patauium iuris civi lis oe literarum Iratia proficiscentem rogasti ad te uenire: ut, quemad nodum no 'periore Marcellum statrem meum misi, qui
te meo nomine salutaret;ita nunc mihi conisenmpimum, ornati timum adolescentem cum literis ad te,mandatisque mitterem At, quoniam fore etiam uidebatur, ut fortasse nondum literas meas acceperis,quum is ad te ueniret; mandaui ut coram,de t ta in te uoluntate mea plenius loqueretur; ct superioris epistola exemplum ad te mitterre quum Tartauium perueniset.Interim uero de me, ct sentetiade te mea sic habeto, neminem esse hac aetate, ac ne
fuisse quidem iam mille quingentos annos amplius, quem latiniis literis illustrandis tortum, quantum te
unum contulisse putem; si ad ea praesertim , qussulit
a te scripta diuinitus,antiquitates etia accesserint,et quae habes in manibus monumenta pulcherrima ingenii, sicientiae tus. Haec tamen opera, ct in omnes
homines beneficium tuum , quantum sit, nemo satis potest intelligere, nisi qui rectὸ cogitet artes omnes, ac discip sinas, diuinas humanάsque leges, sacra , ritus,religiones,instituta maiorum, quicquid lite
ris cotinetur,unius cum Latinae lingua cultu man
re,ct illius interitu interire. 23 eque id eo dico*lum,quod sine hac lingua,harum quoque rerum, cureliquis gent;bus,atque omni Europa communicati. 8 3
168쪽
EP I ST. LIBER III. 83 retem tolli necesse sit; quocirca nulla esset hominum uita: sed quod siue ratione aliqua iue casu, aut fato
quodam,illarim cognitis semper apud nos cum se mone Latino autfloruit,aut labefactata est,aut extincta, i reRituta; neque hactenus contigisse scimus,ut illius conditio,quscunque ea fueris,non ad csteras quoque artes uniuersas permanarit. Q suamobrem, ut te semper sium admiratus ista mente hominem,qui tuis tantis laboribus, excellet imis Ariptis,ad ea nos studia invitas, que multo fiunt omniugrausima: ita istos non fero,qui corruptara flua spote Italiae iuuentutem a severuacuo dissendi sermonis
Latini labore, hoc es cat ipse quidem sentiunt abaeiena lingua dehortantur. , g quod disputent ea linqua scribendum,ad quam simus non docti,aut in stituti ,std nati, ct parentum ct nutricum dominica consuetudine educti; ct Latinam fulse quondam
seruis etiam, multitudini infima uulgarem : sunt haec partim obsicum,partim falsa,partim ruo ociusitit alio siermon quam Latino scribendum putemus. Trimo enim,quando hoc1'ectandum in linguis,acuti homines arbitrantur,non uidentur mihi satis intelligere,cur multa milia sapientissimorum hominum, toto ex orbe terraru,Graeco potius, quam patrio sermone sicripserint. Neque de Italia,Sicilia, Asia, Ionia, etoli aut aliis regionibus dico,ad quas Grsci colonias misierunt: sied Aphrica, Aerapto, Hultimis terris,undὸ innumerabiles extitere,qui Graecam lingua non dico pluris, quam stam faciebant,
169쪽
sed Graeca semper amplexat de sua uis, aut ne uix quidem literam scribebant ullam. Publice aute quis ignoret in Aempto,ac praesertim A lexandriae,pr ximum atque in Graecia,uel Athenis ipsis,ne dicam
par studium Graecisermonis olimsuissec Taceo purucherrimumfactum Ptolemaei Philadelphi, cael ra,quae declarant in sermone, no ut in eo simus nati,
sed gra uora quaeda sequi oportere.u id nostra etiatingua ' nonne illis temporibus, quum desita esset usurpari 2 multitudine, ac deleto Romano imperio, ab externis gentibus quam plurimis recepta est, ctangunt Iime ad c tenetur: s ιδdsi haec facta alia
quido esse cognoscerent; ues,quare acciderit, ut Graeca tollar orbis communis lingua haberetuir, non ignorarent;uel nostram,us dixi,cur tam multae gentes ultro acceperint,nullo coactae imperi, metu,intellige rent: illam minimὸ clamarent esse alienam,quias iam Nomae, in paucissimis ciuitatibus, non ut a
rea latinρ uulgus promisimum loquatur; quum pomtius in senarn etiam ct inforrificiamus breui tempore,paucisiimos latine incorrupteque loquutos fuisse. Sed haec sunt a nobis alio loco,multis uerbis olim re
futata; et se nolim,quae sicripst,et huiusmodi ineptias,
ne illorum quidem causa in manus hominum deuem re; mibi laudanda eram nc altiora quaedam ωylia animi tui, rationes studiorum tuorum. Scio enim in ea te e ne sententia,ut tredas, i hanc unam linguam nobis esse retinendam; auit in Italia,ct cimctis nazionibus,omnes omnium gentium, ac populo
170쪽
ram linguas eseperdiscendas. ad amobrem te monere non audeo iam,int ea uel complectare inel defendas,per quae sitiunt omnes tibi immortalitatem esse comparatam: sed gratulor potius tibi eam gloria , quam paucissimi olim dyma, etia quum floreret ea res'. unt consequuti. Ego quidem certὸ sic delectortuis studijs,doctrin cultu orationis, fama lauta tuarum;ut mihi uehemeter sit in optatis, aliquo tandem loco ese apud mimum tuum, ct cognitam esse tibi ueterem in te beneuolentiam meam, et ἰam,quii multos annos Romaefuissem,et interim saepe M.Antonis, Flamminis sermonibus fruerer, doctos omnes perquirerem, quos mihi colendos omnes statuisestm; mibi contigit nunquam scire, quum tu non si mel in urbem uenires. Aliquando igitur,ut tecum loquerer,uocauit me in domu mmcelli ceruini tangelus Massar eius annos circiter duodecim , antequi ille Pontifex maximus est factusse quu te in Mameelii ipsius sermonibus occupatu adiquot horas ex inpectauissem, ita dissem, ut nollem primo congressu
meo tibi aferre molesiam; oes rar prius,quam Roma aliquo exires, fore ut conuenire te posseU.u oniam uero mihi non contigit,quod tantopeia cupiebam,ut tecum,uel de Rudijs,uel de meo in te animo praesens communicarem;oro resaltem literis,qua poteriper longinquitatem creberrimis, mutuam nostri memoriam conferuemus. Scipionem meum optimis moribus adolescentem,ct bonis literis deditum,
ualde tibi commendo:quem si opera, aut consilio tuo L iuueris,