Q. Marii Corradi, Epistolarum libri 8. Index eorum, ad quos missae sunt epistolae

181쪽

rermihi potius, ct tuis oculis credas,uelim.cassis cidi in rationes tuas quibus tamen non dubito, quin aliquid adhuc desiit.illas misi, ita uiuam,non ut alia quid a te acciperem aliquando: sed, ut scires ex bis quidem rationibus contia, atque tu scripseras , nihil amplius me tibi debere.De negotio Corradi, binas a te is eodem die literas accepit. Prioribus erat exanimatus; alteris recreati ambo fuimus. Odorare quaeso te,diligentias; ct uide,ec qua se ratio ostendat finctuantium rerum illius aliquando confirmanssi quidem illius fortunae maximo pudet,quum praesese tim uideatur multis,consilio meo,in miseriam oesermones hominum incidisse. Vale. Marcello statri. LX XX VI II. DR OXI M A S literas meas illi dare cogit I bam,qui rationes confecit uectigalium. praedixerat enim sepostridie ad te esse uenturum. Fabium illi commendaueram, quem ad te duceret. Corradum ad illum misi ante lucem.uidebam enim non fieruaturum esse istu, quae promiserat penὸ sua ipsius uoce restondit ex cubiculose non esse domi. Expectat Corra

beo quaeiri apud prs lectos aeraris. Sed ib quum pau-ti Jer latuisset, rogat expectarise, dum excurreret ad Traetorem. denique oe hunc, ct illos elusit; ne a nobis uideretur. Ea causafuit,ut nec puerum,nec ἰ teras ad te miserim; et se paulo post,quam is uenit,tei Pin accepisso credo.Fecit iratus,quod nobis patrimonium

182쪽

nim quum auxisset ngratos nos esse cognouit. pridie parum liberaliter a Corrado 'Grat,acceptui, ficiebat me de seuo beneficio ad tesicripturum. Du Di,quod,qLumn Q illam epistolam non attulerit, ut .ego constitueram; dubitare poteras , quisnam is es set, undὸ beneficium accepissecurius tamen seniolos. quotidie uides domi,magna cum patientia Itomachi' tui. Corripies hominem, aut ita obiurgabia , ni intelligat nos fidem sibi habituros esserarunquam da Collegae eius praedia res sponti,nec Mali uiri, pys icant illius tantum malitia accidiisse, ut ita magnis gi. que iniustis uectigalibus premeremur. Vale. Vri . . V. Cal. u inct. Marcello Corrado statri,Lupias. LXXXIX.

DE itis,qμem siripsi augere patrimonise tuli, nescio quid mihisignificabat litera tus, quod

ego minimὸ cogitauitem. Nam, se infimatio

inducatur,nihil est,quod amplius requiram. Tu uero ita ad me scribis,idquam extrudere te domo tua, illius filios mandarim noli ea re laborare. Accidit tamen aliud, quod doleas, exulat enim procurator tuus.Iudicisi agi eo de crimine coeptη est, cuius causa pavus ante diebus ad nos uenisti.Iudex est is, qui reum se maluiser. creditur damnaturus,nisi in partem criminis recipiathr. alter in uinculis,ac si eo iam quaestiones habetur. quid compertum sit, nescio. iudex ad Principe retulit. Voces, maledicta,qyi. ta unquam ante4.lioli tamen Quintus haec peperit;

183쪽

m qui nunquam illius consilium audire uoluerunt. Aperui enim tuas ad procuratorem literas ,siquid esset in iis, quod tua causa maturandum foret. huiquanta praedicatio metus, ne quod infinitum m tum a Quinto . Risi medius fidius cum lacrγmis. nam, etsi antea loque r aliquid; nunc desperatis rebus, biennio toto ne uerbum quidem facio ullum. Iare liceat mihi, quasio, per uos esse otioso ; oede re, o uobis ipsis ea sentire,quae oportet. Q misisti ad illius matrem , gratissima acciderunt men de te ora misella quaeritur: rotat adhuc, cum fletu, ac uoce essure quoque animam uidem obsiecratii se ames,ne quid rate amplius in posteru. Turpiindinem illius detestatur , neque eum sperat unquam amplius honestumfore;qua in si tentia me habet scium. TUIli pudorem mulieris casisimae. nunc mortlios omnes babet in memoria, oe in ore:ciliis agitat sermonem:illos rogat,cur superses ipsa miserit. Ego tibi state nullum assero consilium, o factum corrigi non poten. Libellos, ct qus scribis omnia, accepi. Literas misi in exilium. Ego hse omnium uoculas, ct probra sustineo. Vale. Uriae. ρridie Cal. Quivom Marcello corrado fratri i Lupias, X c. ORATIO M Martesii, summa illius eleganti doctrina , grauitate ct iis rebus omnibus,quarum in illo consessu ratio habenda fuit, dignam iudicaui.a amobrem,siqua posthac scriptatilius/

184쪽

ylius,ad me mittes mittes,oro te,quicquid pote ris; noin expectabis amplius dei' iudicium meum. Eius rei ulto anniὸ sciebam quanta esset eloqueria,cultus orationis , in omnium disciplinarum cognitio,hominis in literis consumati atque perfecti . Ego tibi stater, nunquam diβimulaui; ct stemant

omnes lice prsiacabo semper; me.omnes,quicunquo non eandem,qum is, in studus uiam rem nt, liter torum loco minimὸ putare Itaque praeter hunc , er

Zimhrum, Bouios statres, in salentinis, ct tota Apulia,nemo est, quin longiβλὶ absit a cognitione lite rara ta pud te uero stater aut no dicerem,nisi multum ac diu laborassem , quo te ab inquinatis ad

Latinastiteras reducerem. 2Meque credo te mirari iam,quod Latinos esse illos non toncedam; qui etiam ero te cogno cere ne ueteres quidem, nise paucisii mos,quorum omnia Martellus cumulatissime praestitit,in eo genere fuisse perfectos istum meo nomine μlutes pervelim.Verum ad domestica.Misi ad segrata epigrammata,quae Bonifaciet Principi adeo grata

fuerunt,ut potiridie sine scripto illa mihi recitatie rit. QIid quaerisequum illum audis,mihi uideor esse

aliquid. denique nos amat, ct suavissimὸ communi eat mecum de literis. me hortatur adscribuum.ne go mihi esse otium, o ullam facultatem. alterum de otio concedit: sed neutram planὸ excusationem accipit.De arca publica inter meos ac tuos urbanos homtulos media,re1'ondit se in rem praesentem esse uetu um: sed petenti mihi, arbitros dedit, qui uiderent,

M 3 nequid

185쪽

semitis, a trusirtas postea ad me non uenerat, neque flum ea ite re cum Pri-MD.

hi βψρectaeot mora, ct potest etiam obesse aliqniad

scribam ad c qiram utruncumqxein partem erit aliqvrd consumtum malumum dissolui,sed uersu quams, eo uissem. ni ses,antes' quaterias centsimas non ubique extim sicerem. Erumentum non minoris ad messem fuit, quὰm quum iliud mutuo ac redassi itaque no plus es redditamcrediremibus.quam si deictet an in forte. Tra, nisi me iuvisset ynon dubirum, qnis conturba sci mi canisme 'eratam a tessivi te eam μcimia,quam tuo nomine non iure iis datam credebam S.Sed opera amici sui tibi non de uitini prosub urbanes hortis pendas , quod pro uiclea non deberes. mibi savimam hoc ipso anno mimitantur maiorem Ome patiente ct insanum,tantiam iniuriam sistram cogito Hortensia patrono uti contra civitatem , aut

temerariss potius atque ;mpudentes homines. illum mihi excites uelim,quum oportebit.nunc enim uis mesustento. Sed meprouocanthetiam, qui vicinas villae nostra uineas,uastari totas a meis canibus uociferantur. iam nunc utuntur prsiudiciis annisape

rioris,quodsecundam sibi Tretoris insaniam habere viderenthr. si quaerere; nobis domo,et patria ce dendam

186쪽

σm T. LIBER' III. dendum erit risi quid consili, ceperimus. Haec ad te scribo, siquid forte tibi ueniat in mentcm, quod ex pediat.Aidebis igitur,ct ad mescribes. Sed heus tu,

non uides aduentante canicula, timendam ese rabie

socio tuοἰ mirum prostdu, quam fureter omnia ara scitur omnibus mihi praecipuri etiam, quum illi more meo blandior. na furorem illius placa e si- pius uolui. bed ringitur Uriae stendit . uJid habes, inquam ' aversus tacet. Aio,non loqueris e Nespondet,nolle se loqui. Dibilum per tant belluam,ut mores huiusmodi non sera, ut malim inter feras mori,

quam cum talibus uiuere. Ilium cras ad te uenturupulo cum puero. nam rogare aliquid non audes, ac uereor,ne mihi inuolet in oculos . . es cum illo de mea in eum summa uoluntate, O uetere studio sua niter cum meis uiuendis molestos uero ac turbulen

tos omnes fugiendi. negabis tamen aliquid a me iude rebus ad te esse scriptum; scd ita ut plane credere non positi,intelligatque me nesii monem quidem se cum de his ineptiis agitare uella. Denique, si illum amasi operam,ut a me quoque amari postit, qμο me hercule odisse iam capi. 2 am, Di j immortales,

tat me uel uno uerbo suas contumelias ulcisci posse; aut sie nihil esse sceleratius,*diusque apud ciues xvi Mersos.utrum iure an iniuria,non quaeram. Istud sito, neque id,quod palam feci a bonis uiris probari. que id,quod negamus,euelli posse ab opin cne bomianum. virum igitur illi omnia sacienda essent iucu-

187쪽

perandae causet existimationis,contra finius nulla ex caussa hutiserri sanguini illi uerbera ct igno

minimm minatur Domi quidem certe, meci ita

se gerit, ut honorificentitis fortasse cum fuis olim Saspo,Min Saburra. Curabitis inter uos haec sinu petiest. nauro mihi paratior est medicina. Lutaretiae puellae no magna stes Usalutis. decem din re punciturn quidem temporis ab illase, bris disi e ut. Vale. Marcello Conrado Iratri , Lupias. X C I.

, I NI S iam meis literis , ct stuperiorum tem porum constantsima uolantate, et sit mone i relligis, me nullam eius putare uitam , qui media indisensione domeniica uersetur. Istum ergo amicum tuum inurbanum hominem atque restem, qui nullum meum uerbum,aut iocuratforre potens commo nefacies,uisuperioribus literis onendi me uelle.I

relligatse, siua omnia mihi fore sempericommen datisima; si eum sie praeburrit, quem tu quoqHelye- fauilses; neque cui hactenus fecit perget insanire.

Negabis te agere mandato meo: quod sit non credat, id quoque putabis esse commodum; neque tu men confitebere. Te dices cupere esse mihi pratum illum, ct laudare, si nihil a me dissentiat; tibi mores meos osse notis imos; neque ignorare, quibus re bus allici,quibus o*endi soleam; coniunctionem hac mecum e se illi hoc tempore pernecinariam, meis quoque rationibus non alienam Pridie hieras acconram

188쪽

i as

aduecta. Antonio Lando frumentum reddidi , relι-

quum a te expectat; rogat sivi recordere. Ea de re, Corrado mandabis,quid feri uelis. Vale. Marcello Corrado statri, Lupias. XCII. V o D iracundus ct contumeliosius est is, deo quo ad te scripsi; minim) laborarem, nisi in me quoque insaniret. Quid enim curare me putas ter, quod eos ferre non positi, a quibus inimmi accepit, quod significabarit quidem mea litem a Ter me quidem oderit,ulciscatur,ruat in Pscunque uelit sicelera, lagitia,turpitudinem . Nam ego illud folilm uidero,quod mihi nec loqui domi meae permittitur. Oculis enim, uultu, ct animo illo ferino, e;

ecas,inquit,obtundis, heu morositatem sermonis. Iaro uero uolui ignoscere hactenus paupertati illius: er in me linguas quorundam hominum concitare nolui.Spem ilia corrigendi in te uno habebam.tu Aero me de aliena contumelia arbitraris esse commo tum. Verum ego hac de re in poIlerum, ireque teci , neque cum illo verbum faciam: ct haec uiderit quicunque diutius, abusurum se credit patientia mea. Non committam enim, ut quotidie mea nultitia ac fatuitas ab insanis stolidis reprehendatur . Va te. Uriae.

189쪽

in habita, reiecissem. Aed profecto mihi ante omnias per habendam esse natus rationem voluntaris tuae: ct nunc , quando tibi ita placere ostendis, ad ea res ondebo, quae a me scire te uelle scripsisti. Nam,quid tandem aiunt isde quibus tu meam sententiam requiris' non recte eos facere contendunt , qui in oratione uelpraecipi ἡ,uelsolum Ciceronem sequuntur. Obsiccvo,quos' illosne qui Latinam lingua ante didicerunt, an quibus ea discenda es e Neque eo pertinet hec interrogatio mea, quasi ordinem mihi proponere uelim, quem dilutando sequar,nec res eget disputa iovis. illud virmo,quando hoc non cogitaueranti nihil eos ad hanc rem cereti, nIhil acuto, ct acri disputatore dignum asserre potuisse. Itaquσrectis imis nostroram homiram nudin repugnantes,

Ioanni Bernardino Bonifacio, 'ita norum Princiali, Neapolim. X cIII. i, Neapolim. XCIII.

190쪽

ea protulerunc quae putidum esset mihi refutare quid Oim'tantane usio ih homine stultitia, ut sibi

ne aduersarisi quidem,aut crimen certum conmtuerit, quod oppugnandam fusciperetἐ Nam utrum tan. dem a Cicerone linguam didicisse peccatum est; an illam sibi potisimum in pueritiae studiis,tamquam ex omnibus optimam, proponere discendam ς Hoc, in quam, tanti refert e ste uel confiitutum et praeter missum; quanti uim diputationis illius uidere, aut nihil omnino infectigere; suam causam uel amit tere,uel obtinere πιιod si hoc paulo diligentius cogitauissent,non dubium,quin in principio satim disputationumsuarum minime Rame contra nos posse 1μα illas rationes ct argumenta cognovissent. que ego dum quaero, illosne accusent,qui didiceru tan quibus disicendum est; paro me ad ea,quibus aut singula,aut unum quiddam ex illorum disputatione disjὼluam. Arbitror enim omnes uidae , quemadmmodum Dasi resistas,hac intererogationesola feceris, ut causa,vel fatuitas potius illoru tota,non dico a quantum reprehensa sit,aut leuiter labefactata; sed conuulsa penitus, stacta,ct euersa.'tam, qui in ii teris ea fortuna sunt usi, ut lingua M. Tullis potissimum didicerint; eorum ne ipse quidem aut Delici

tum audent reprehendere, aut uoluntatem. Con

uenit enim inter omnes, ct conueniat nece se est , qJueteres etiam doctisimi praeceperunt; latinc loque' di risionem a summis auctoribus peti oportere sium

mum uero eius rei gradum tenere M. Tullium nemo