장음표시 사용
191쪽
ET GERMANICAE ANTI Q IT. 6s spes, qui non intelligat, hoc vocabulum iri, mi aquam Germanicum usurpet 'Illud ineptum stimul& falsum est: Gratos Ecclesia ualingua vocareκυία , quemadmodum Latini Curiam. Vt enim Latinum Curra natum sit ex Graecoxbesa, si vocem spectes, falsum tamen est,ses, Graecis significare Ecclesii vel curiam; cum illam appellent kυOxx i, seu κυOaxor, velimch Gm non,υeso, ut notum omnibus, qui Rituales libros vel primoribus labris degustarunt. Sed age, Luthere, quandoquidem tibi non placet
Germanica illa versio: Id gl.rii Nein bellige aligem cinest ira qua tandem ratione verte dum censes hunc arti .culum Recto Germanorum sermone Christanorum communiosa congregatu(et ii Christ ite Ocincine obex Eam iunge aut omnium optimeo clara me sancia Christianitas scin cilige Christeni,cit dicenda fuerat Male ergo recitat ut habenus Germani illuarticulum. In glaudein
bellige ill cincine a irm Sed dicenduerat sim statibvim Chri fili De Ocine in obervam luis svel Id qui ubein bellige Chrisieni, et t. At dic Luthere, si hic tuus est rectus Germano tu sermo, si haec tua versio est omnin optima&clarissit ma cur eam tuo in Catechismo non usurpastis Cur vocabulum a ira retinuisti: Cur non eadem impudentia qua vocem Catholisa obc Alige main, ex symbolo expulisti An aduertebas stultius hoc esse, quavi vel stulti Cimis persuaderi possit invidebas versi nem hanc profundius in Germanorum pectora descendisse, qu natat ullis tuis vociferationibus obrui' expungi queat . . . A Mira energia redarguendae falsitatis in ipsis vocabulis. Quapropter ut olim Ariani vocem :- totis viribus exterminatum ibant, sic nunc Lutherus ex intimo
192쪽
pectore vocem Siramin catholim seu ligema in abo
litam cupiebat hinc Min Bibliis suis nominatim ad Eph. cap. quinto, ubi vox Ecclesiae saepius occurrit, , Germanis vertitur, diea iri, ipse ubique vertit die Oenistin, hoc est commimitatem seu Rempublicam, tantum ut sibi molestissimum Germanorum vocabuludi a ircvdeclinaret,& pro eo cin Gemain vocabulu omnibus profanis coetibus& Rebus publicis commune nobis procuderet; simulque eius quod additurI nctorum communione deprauandi aeri minandi occasionem haberet. Vide quo non progrediatur inuerecunda imo prorsus detrita frons desertoris Calumniatur antiquissima versionem: Bemainstassideri ciligen. Prae,inqui ctiuncula communio, quae alteri annexa est, non Demain: asst, sed genistin interpretanda fuerat. Neque aliam ob rem qu interpretandi gratia priori adiecta est, qua quissia haud dubie exponere voluit , quid Christianorum esset Ecclesia Pro quo nostri,quid Germana ct Latina linguae iuxta imperit uere, transtulerunt Gemalias Sassideri ei ligens
cum tamen nun Germanorum lingua ita loquatur aut intestigat. En vocabulum Beniam stast ferre nequit Lutherus. Qua de caussa Quia significat aliquid quod Luthero crucem gignit Quid illud'Communicationem cum aliorum, tum etiam satisfactionum, precum, Mintercessionum inter Sanctos, tam illos, qui hanc mortalem adhuc degunt vitam quam illos, qui immortale in caelo aeuum agitant. hanc inter Ecclesiae membra meritorum participationem: comunicationem cum Lutherus penitus inficietur nihlta sua indole alienum fecit cum Germanicum illud vocabulum huius rei testem in diacem reiecit: hut reiiciendi occasionem habeat menti tu membrum illud:Sanctorum communion sadem signia sicaret
193쪽
ET GERMANICAE ANTI 'IT. ac sicare quod; et o snctam cc jam catholitam es nihil auud quam huius exegesinstet explicationem esse. Quis non rideret si posita hac Lutherana stultitia, communioni miras mPol idem esse, quod Ect iam loca epistolae ad Ephesios sic verteret u Luthero ' Vir caput est mulieris, sicut Chri- sim caput es communionis pro Ecclisia Se sicut communio subiecta es Christo: pro cut Ecclis a Viri diligite uxores sirosicut Christus dilixit communionem: pro, Ecc Fam. Vt exhiberet ipse sibigliriosam communionem, pro Ec Uiam. Ego autem dico in Christo O in communione pro in Ecclisa. Quis risum teneat, si haec audiat si communitatem vel
commune sicut apud Graecos roraneu, Lutherus pro E
clesia accipi posse affirmaret: minus ineptiret: at dicere; quod Latinum communio idem sit quod Ecclisa id omnes ineptiarii fines transtendit. Quis puer in scholis non vapularet, si iussus latine reddere hanc Germanicam
phrasin idie se main si lac ut suesamento in meis sic reddere N. Communio hodie conuenit seu comitia celibravit: pro, communitas seu Ress ubtica.
Addo vocem gemain non esse Ecclesiasticam, sed profanam. Qus circa a profano Luthero tantopere adamata fuit. qui imperitissime carpit vocabuliimge main svasit quasi nemo mortalium ita loquatur. De main
cti inter se habent' Credo communionem communicationem, quae Sanctis interse mutuo intercedet. Re Oeenuina tingua vertenda erat, inquit L heres:
cui Dcina inter Deiliscis Sanctorum communio, hoc est,et modico munio,in qua non nFSancti versantur aut adhuc significantius cin bellige Ocinain, luce I smTa--
194쪽
ios vRICE CATHOLIC Emunto Haec ideo dico, inquit Lutherus verbas ne re-ZIὴ(Lutherana videlicet sanitatem rectitudine intestigantur. cum haec consuetudo si adeo usu recepta inueterauerit, ut vix unquam ex hominum animo evelet possit c neque tu unquam euelles, licet nihil inausum, aut intentatum reum quias Osatim haeresin esse oporteat, ubi verbulum aliquod immutatu uerit. omnino haec omnia in nouare noaliam ob caussiam studuisti, quam ut noua tua dogmata
stabilires, quibus ipsa symboli Germanica vocabula aduersari videbas: nam modus hic loque disci ema instasse derr et ligeis apertissime venerationem minuocationem Sanctorum indicat. Eodem consilio exturbasti ex symbolo vocem Cattholis moder aligenistin quia Lutheranae synagogae, a
nitatem, cangustias nimis aperte patefacit. Aiunt Praedicantes, Lutherisui purgandi gratia vocem Catholica,nonposse verti Germanice sed falsum dicut.
An non dicere licet Catholistb Quis in tota Germania Germanus hanc vocem no intelligit Annon vertere licet, aligenistin prout plerique vertunt' obiiciunt esse vocabulum Graecum. Respondeo esse Graecu origine quia ex Graeca stirpe descendit: usu tameesse Germanicum, ab omnibus intelligi: Sicut usu ait: seliu in Evangelistb Euangelisi Germanica sunt; omnibus, etiam pueris, nota, tametsi Graeca origine ut alia huius generis tam sacra, quam profana Vocabula, Graecae, re Latinae stirpis, sed iam Germana ciuitate donata, sillea.
Et cur Lutherus no est usus voce illa usitatis ma, alige: maiia' Causa in promptu est: quia non quadrat in Luthe ranam sectam, quae non est ubique diffusa, sed in angulis quia
195쪽
ET GERMANiC E ANTI TIT. Id quibusdam sese iactat. Dicunt Praedicantes, hanc vocem auge main inte gia vulgo, ni explicetur. Sed menti
untur. Vocabulum notum est, acore omnium tritum; sed, ob causiam praedictam, non facit ad radicanticum stomachum. quemadmodum neq; illud Catholistb nam, sicut olim teste D. Augustino rogante quopiam, ubi sit Calliolica(Ecclesia nullus haereticus ausus fuit ostendere suum templum, seu fanum riuali hodie, siquis ciuitatem quampiam ingressus, ubi cum Catholica religione, haeretica perfidia sedem fixit, interroget, ubi sit cin Cat
tho iste Firmo ober em Catholistini Prieflexo nemo
Lutheranum delubrum, aut Lutheranum radicantem
Haec de voceriireh. Omitto nunc illa, quae in xl Oastasi, altaria, altar cruces Cretit vexi a Sabiun a Canta, quasi cara ampades, ample in Uespcr Complet cmat te matutinii, Mette citi non, Nona,vmb die non scit circa tempud Nona, Uigilo vigilia, centena talia, Germanis omnibus trita Catholicae fidei vocabula&symbola. Neque vero haec Ecclesiastica vocabula, ex Graeca: Latina lingua nudius tertius ad Germanos derivata sunt. Iam tempore valafridi Strabonis; qui floruit circa annum salutis DCCC. LXXII haec a Germanis
Germanica in lingua, suco muniterebantur, teste V va-lafrido, cuius testimonium adscribam. uitaressint apud ingula gentes, quorum nomina, ante cognitionem mirum rerum, apud alias incognitasunt scis apis me, ut rerum intellictus ali ab altsi addiscentes, nomina quoque, O arae attones earum vel integre vel corrupte, cu noua intestigentia insuam proprietatem trahant. Vt ab Hebraeis
Graci Latini, O Larbari, Amen, Acciuia, O Osanna mutuati
196쪽
i o MuRICE CATHOLICAE sunt. A Graecis Latim, Somnes, qui obris Latinorum, lingua utuntur; Ecclesiam, Baptismum, Chri a Sommupeneradices dictorum acceperunt. Latinis auten Theotisci multa, in communi locutisone,ut Ecbanael senster C est in rebus aut diuinoseruitio adiacentibu3pene omnia. Item a Gracis equentes Latinos,
quibusdam horu nonsolum Latini, vigenitor Ogenitrix edetiam Theotisciproprias habeant voces, viatio, de amatori,
tori, Ab ipsis autem Graecis mixta Orios, Oxyapsia Papa, quod cuiusdam paternitatis nomen est, ct Clericorum congruit dignitati: oci eret, ab eo quod es heros, ct cooriri, O si os irat . . , alia multa accepimus scutita domus Dei, Bassica, ides, Regia, Rege sic etia, Toriaca, ides Dominica,a
Domino nuncupatur: quia, Domino dominantium, O Regi reguis istaseruitur. Si autem quaeritur, qua occasione adnos vestiga haec Graecitatis aduenerint dicendum O Barbaros in Romana v. militaste, O multos praedicatorum Graecae, O Latinae locutionis eristos, inter has bestio cum erroribm pugnaturos venisse: eo pro causis, multa nostros, quaprius non nouerant, utilia did, ei se, praecipueque a Gothis, O Gethae cum eo tempore, quoad em Christi, licet non recto itinere, perductisunt, in Graecoruprouinciis commorantes nostrum id , Theotiscumsermonemhabuerint. Haec va-lafridus.
197쪽
Confirmantur varia Catholicorum dogmata ex vulgatis jermanorum loquendi mo
Evi esse auctorem peccati, docuerunt Cal uinus xBe Ea kolim Lutherus quoque,' Melanchthon, ut ex eorum libris ostendi in . ae . Appendice disputationis de S. Trinitatis mysterio, quam anno superiore in hac Ingo ista dienti Academia pro lauru Doctorali proposuit admodum Reuerendus, nobilis clarissimus dominus Ioannes racob mimis et stat si postea Philippum tam sacrileg impie doctrinae puduit, spongiaque eluerit, quidquid hac de re
blaspheme est uti uerat, in caput octauum epistolii ad Romanos,&in Locis Argentorati excusis Anno is es. Hanc blasphemiam vox Germanica, qua deus designa turn euidenter refellit Vocant enim Germani Boit, quasi qui, itanitate, ut omnes, qui etymologias scrutantur, annotant ita, ut qui Latinis est cundecunque tandem hoc nomen natum sit is Germanis sithonio. Qito modo autem bonus si auctor scelerum hortatorque adice aera 'Quomodo Deus, hoc est . iuxta Germanicam dialectum, si flagitiorum est ector: Censuit&Tertullianus, ipsum Dei nomen satis eis ad hoc, ut Deus existimetur bonus xquidem tantum bonus: Deum interimsi rumuit dici, ut nece est bonum credi malum enim Desie uuprafum crit consare in utroque nonpoterit. aut Deum negare debebit,quem malum existimarit aut bonum
dicere, quem Deumpronunciarit.
astio est, nullo molibera voluntate sit praeditus.
198쪽
a et M vRICE CATHOLICAE Lutherusis Melanchthon initio sui Euangelismi hoc simpliciter pernegabat,&omnia fatali neces stati, Stoicoru instar adscribebant ut ex Luthero: Philippo fuse ostedi in Appendice ad Disputatione de Poenitetia anno superiore pro Laurea doctorali in Academia Iugol stadiensi a Reveredo: clariis mo domino Iacob se Valetet enePgero, parocho embd ingens propositam. Hanc impiam: Stoicam opinationem refellit non modo communis sensus; sed: vulgaris sermo: Nam si quis quid facere deliberet dicere solemus uos siebet beydix Peneste est.
st sed dirs My. Relinquo tibi liberumscha luees Walantu
rvili Fac hoc velis. Quomodo hoc vel illud penes me est, si omnia ex absoluta necessitate euentut'Si velle: nolle non est in nostra manu 'Quomodo mihi hoc vel illud liberum relinquitur, si omnia necessitate Stoica definiuntur'Quomodo iubeor, ut hoc vel illud faciam, si velim, si alterutrum absolute necessarium est' Controuertitur inter Catholicos,& haereticos, num
sustetagia;&preces vivorum prosint defunctis Assirmat illi. negantisti. Nobis patrocinatur mos vulgatissimus Germanorum. apud quos etiam haeresi infectos, nihil frequentius; quam accepto, de morte alicuius nuncio. in haec ,similia benedictionis verba erumper: Cott
giatur isti Diam resurrectionem. so, quid volunt istae atritae omnibus Germanis bene precandi formula: Quomodo in linguam, consuetudinem Germaniae introductae sunt; ssi nudum Purgatorium si nulla post hanc vitam temporalis poena aliquando persoluenda restat'Na, si quis recta it aut ad coelum, aut ad infernum: quid ap
199쪽
precatione tuae proderis siue sit in inferno, siue in
Hi,in similes loquendi modi adeo Caluin istarum
auribus ingrati acciderunt ut de iis abolendis, ,exter eminandis cogitationem susceperint ut patet ex Epistola Vatelli, Mompei gartensis Caluiniani ministri scripta ad Caluinum Anno issa.(&c scis inter Caluini episto laso in qua haec leguntur: Superest, ut ad alia sevia quidem, siae tamen negoti, aliquid mihi scessentia mea festinent iter .
Hic in non pauci, qui vita defunctorum mentione acientes, verba haec adderessent: cui Deus bonam, Omicem et re- .rrectionem.scimus euidem vanas, O impio esse precet, ligfro defunctorumstat unduntur; sed quoniam huiusmodi optatum ad carnisere irrectionem, quam fides nostra 'erat res, cit in hactento reprehendere, nondumsum ac Itaque se, re velim, an homini Christiano in religione bene instituto ita loqui liceat. Et,si licet , quatenus, facerepossit. Ecce piam hanc, ptiscam, horthodoxam loquendi, remortuis bene precandi formulam, diabolus per suos quoque Caluinianos satellites exterminare molitus est. Adeo elaborat, ut communes notitia Sex animo tritasq; omnium sermone formulas ex usu hominum expungat. Quid ad hanc quaestionem Caluinus, vel potius ille, Calainino cuius Caluinus Minister erat 'Precationi ormula, ut De '' si sius sonam Ofelicem resurrectionem det mortuis, quia adregulam bene precandi non quadrat, repudietur. Tale quidem ve- tum quin concipere liceat, Non contendo si amici sepeliatur, vel de eius morte alia tu si nuntim, optabo, ut ultimo die eat sugloria mecumstparticeps Nuca in hoc votosuperstitio Verum, alia in precibus tenenda sobrietas, ne quid temere excidat. ecquidquam postulemus, ni praeeunte Dei verbo Inhoeenimprincipio acquiescere conuenit. duomodo inuocabunt, in
200쪽
ir Muni CE CATHOLICA quem non credi erunt 'Ergo, qui ibi vel minimum in algens
ins Oeen sp uiationibu3, metas transitiunt. Eduidquidυero a praecipuum cud acrificium vitiandum tendit, aptorrem consuetudine longe remotum velim 'vare, ut ab omni faece
purgati sit Dei culit 3 mature occurrere expedit, ne ira communem sum admittatur , quod vera pietate degene
En qualis diabolus Caluin isticus Ne ferre quidem
vult, ut vita functis faustam, fortunatamque resurrecti Q-nem apprecemur em consuetudinem omnibus Christianis propemodum innatam damnat. Et, ut sto liditatis suae vertiginem nobis patefaciat, votum concedit precationem reiicit: quassi vovere amico felicem resurrectionem liceat precari non liceat. Et quare precari non licet, si vovere licet: nisii, quia modus precandi aliquid innuit, quod Caluinisticae Scholae ingentem cruciatum parit. Quid illud'Negant haeretici ulla esse hominum apud Deum merita, &opera mercede digna. Quos vel mendici restia lunt, non tantum orthodoxi, sed .haeretici qui, accepta eleemosyna, hanc quasi compensationem reponunt Vergelis soliti Deio compenset, Detu remuneret, Cur stipem largientibus optant mercedem Deo, si nulla hominis apud Deum merita, hoc est, opera mercede dignas Quae Ecclesia vera sit, nostra, an sectariorum, pr
Iixis disputationibus disceptatur; quibus finem imponit unica vox: Catholica, Cmbo istu hoc est, aligenia in lula enim est vera Ecclesia, quae est Catholica, Catholist undia lige mainti nostra est talis, non Lutherana, non