Coelum empyreum : non vanis & fictis constellationum monstris belluatum, sed divum domus domini Jesu Christi, ejusque illibatae virginis matris Mariae, sanctorum apostolorum ... splendide illustratum : omnibus verbi Dei ecclesiastis, ad honestos more

발행: 1669년

분량: 762페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

genarius sium , urem nid delectare potes servum tuum cibtis o potus ξ dic δί tu : septuagenarius, ectogenarius , nonagenarius sum, edentulus sum, y m0- lentessunt in minrito numero, appe' litus abiit, stomachus contractus

est, brevi cibus vermium futurus sum : Numquid me delectare potes cibus se patres Z prope hoc vitae perlagus emensus, terram prospicio, lacte & melle manantem,ubi inebriabor torrente Voluptatis :Numqκid hic me delectare potes ci-bm potus iDe altero senum vitio , avaritia nempe , pauid pbst dicemus, dum Avaris suam arborem plantabimus. Id hic potissimum ago, ut senes vanis respersos , Sc albos

instar populi, simul & virides

concupiscentia existere,& in arido ac prope emortuo Corpore u venilem libidinis vigorem , non raro superesse ostendam.

Mirari forte Sc indignari posisent graves semo viri , quorum

et, senectvi venerabitas alassiene istis vita immaculata , hoc a me argumentum tractari,cum Seneca inter commoda & virtutes senectutis , hoc potissimum commendet Sc praedicet , quod calore M vigore naturali exhausto , ac fomite prope extincto , senes ad illicitas carnis illecebras, imp tentes reddantur. Quo titulo, inquit , a gratias ago senectuti , qκod me lectulo Qxit. JFid ni gratias i ii hoc nomine agam 8 quidquid debe ham nolle, non possum Quantus hic divinis Ecclesiastas campus patetidebebam nolle inebriari, fornicari, adulterare : Huld3 id debebam mile, Non possum. Eodem spectat illud Issidori :b Senectus metu-

ia sicum bona a fert , enia nos a potentissmis dominis tiberat, voluptatibtis imponit modum , libidinum frangit impetus c,o. Quae bona ut aliquibus senibus obtingant; Non tamen omnibus, de quibus hic mihi sermo, Sc respondeo cum Tullio: c Libido magis es adolescentium quam senum ; nec tam H o mnium adolescentiumn ,sedimproborum: scisa senilis fultitia, quae deliratio appellarisset, senum levitiis

es, non omnium.

Unde non illos, sed e inveteratos dierum malorum insectari anzmus est qui adeo virides hetsi et haer agroen) ut jam uno pede in cymba Charontis, adhuc de ducenda uxore cogitent; qui in hyeme aetatis suae, dc sub nivea canitie, flammas alunt libidinis. Quales exstitere duo illi senes, qui

contemplantes castis imam matronam Susannam , e exarserrent in concupi scentiam ejus. Divus Cyprianus libro de bono conjugali: Susannam ex senibus duo co perunt deperire,nihil memores siua annas Mimarcescenuo aetatis ; ita ilios in sa-grantia transacta juventretis incendia,redivisa libidinis samma revocabat. Hinc patet, ignem hunc sibcinere doloso saepe deli escere &revirescere , & sub cano Vertico, quandoque flammas in corde coinqui , non secus ac A tna nive te eius, intus flammarum Vortices alit, 3c sumimo Impetu non raro ejaculatur. Attendite quid sacrae paginae de Salomone referant :ἱ cum jam esset sENEX , dEyrava tum est cor ejus per mulieres. Non

est quod qujs sibi persuadeat, qu d

42쪽

sanguis ae membrin illicitae concupia

scentiae friguerunt, in jam fesso ac

prope morino corpore, materies ten- rationis emarcuit. Aliter sensit ille,

de quo Isidorus Pelusiota : h Cani effusi fiunt, tar ipse ignoravit, vitiosis nimirum affectibus ju Penescens. Non est quod quis devexae aetati , & cano senio nimium prid- fidat, quasi jam effoeto corpore,& cineri proximo, ignis reaccendi non queat: i Laedit etiam nitim, inquit Philo, liber obtutus. Incendium exortum in aridis senibus id satis testatur scilicet iidebant eam senes quotidie ingredientem cor deambulantem , cor exarserunt in concupiscentiam ejus. U bifiamma vetustam domum, aut horreum corripit, inextinguibilis est. Imb si & viride nemus invaserit, k Husima, ut cum Seneca loquar, momento cinis erit. Se

Des hos & capillitio , & mento Canos, virides juvenili libidine ldixero, cum sic eos notas e Danielem , divus Cyri lius asserat: I Daniel ptier arguit benes, de peccatis 3 venilibus. Id ipsum confirmat sanctus Gregorius, dicens :na Suantalibet virtute mens podeat, greantatibet gravitate senili)ωge, carnales tamen sensus, puerile a Middam exterius perfrepunt. Quo fit, ut juvenibus scandalo, 8c ruinae sint, qui flagitiis suis auctoritatern senum praetexunt. Unde inquit Hieronymus : n Optandum sane est, ut atatis gravitatem,morrim gravitas decoret: ne jam frigido ad libidinem an ine, exempla ,snt jnvenibus ad minam. Vel sola J

veneranda juvenibus capitis canities, & promissa senum barba,

canis respcrsia, ipsis ruborem incutere deberet, ne quid illis indignum committant, & in memoriam reducere, quia

o Turpe neu miles, turpe senilis

amor.

Ita e Sto a senex Philosophus ro-gRtus, ut quid tam longam instar lanae albam barbam aleret λ re

spondit: p Ne quid sitis indignum

committam. Haec gentilis; quanto laudabilius hecChristianus usurparet, cujus animus & aetas, q ad reprimendas libidines, Irmior esse deberet pNemo se palpet , nemo quantumvis aetate provectus se temere occasiona eXponat, cum εc sanctissimi viri ad devexam jam senectutem, in omni sanctitate vita exacta, solicite ambularint. Certe divus Gregorius Nagian-Σenus sic de seipso scribu equidem

in hac canitie corpus lanio, octilos premo, diurnis,nocturna ne curis termiseram animam conscio , ut eam dsamma extraham,ct ne sc qnidem, nis admodum aegre, corpus in potesate habeo. Haec Praesul aetate gra-Vis, canitie venerandus, frigido jam est aet6que corpore; illud tamen laniat, illud conficit, & hoetit d samma extrahat cocupiscentiae. Nec quidquam senes a teneris in deliciis & vitiis enutriti, 4b hac flamma sibi timendum arbitrantur λ audiant hi ardentem Abbatis Igniacensis monitioner UMorinnibus es in jannis, quae juvenibus es in infiis ; c, retinam

O Horat. de arto. p Lycostenes Ain pophtheg. q Ambr. l. I O. su P. Lucam,s Guarticus serna a. de Adventa

43쪽

M Is velfenes se observarent , qui mortem tam paratam intrare , imo jam intrantem vident. An non ex parte

jam intravit, qua aliqHas 'artes corporis iam praemortuas occvavit Z in ' pluribus tamen semimorzuis videres adhue viventem corporis concrepiscentiam. tuis huic ultro stuppam admoveat, dc incendium non timeat ΘProfecto in mortua jam prope setate, sub mortuali cinere ignem delitescere, qui accedente stuppa suscitetur, toti posteritati manifestum reddere voluit, sui jam morientis exemplo Urssinus Presbyter, seneX venerandus, Magnol teste Gregorio. 1 Is Vitam sum-l ma in severitate castimoniaque egerat, paene in ipso gremio Var- tutis , atriisque coeli educatus. Tandem morbo lethali corripitur . & cum motu,ac calore Omni

destitutus animam eXhala me crederetur , accessi illius quondam UXOr , cujus tactu, atque Omni

familiaritate , quadraginta jamj annis abstinuerat, quod omnet tempus in sacrosanctis Ecclesiae ministeriis, & divinarum rerum commentatione posuerat. Illa dum eXplorat an spiritus superesset,& vestigium animae nondum abeuntis, admota ad nares aure, an adhuc aspiraret; mira res t hoc ut persensit, ardore magno collegit Vires omnes, quae in Corpusculo esse potuerunt, ad ea dicenda, quae pro monito salutari futura essent, omni imprimis fenectuti , totaque Orbi terrarum :Recede, inquit, mrelier, adhuc in sulus vivit, paleam tolle. Hinc disce

nullum debere sibi fidere , quod

I I adolescentiae annos praeterVectus , jam aetatis quandam maturitatem , constantiamque attigerit. Quare, ut concludam , scire

Vis, 5 senex , quomodo laudabiliter instar populi revirescere queas λ audi quae Rex Casii odori

calamo scribat Cypriano : t cum aetate semper erescis se meritis ; cursus annorum , laudis tibi procurat augmenitim. Senesis quidem corpore , sed lande juvenescis. Merito tibi prolixisr aetas optatur , in qua fama semper robnsior invenitur. Talem in deve Xa aetate, virtutibus clarum, animo vege sum, reviridem , Romanus Philosophus depraedicatu claramam , inquit, condiscipulam metim vidi post multos annossenem; sed mehercule viridem

animos,ac vigeratem.

Hoc autem agamus , Ut Vitam probe exactam , nobiliori fine claudamus, ut recte monet d1VUS

Paschasius , qui expendens illud :

Regina in vestitu deaurato , in Imbriis aureis, observat multum rem auream differre a deaurata, & ait: Fimbriae cum aurea dicuntur, divinior sensus introducitur ex quo

intesistitur, quia perfectior I pretiosor semper esse debet snis vita, quam

principium. Nunc ad alteras arbores Majales, sed fatales veniamus, de qui bus Apostolus in Canonica:

t Cassi odor. lib. I. Epist. 2I. Vneca Epist. 66.

44쪽

eradicatae. Epist. S Ju- ldar, v I 2. N On levis inter arbores Maja

les 3c Autumnales similitudo est quia ut his, ita Sc illis fructus nullus, vigor & viror bre-Vis. Doctor Angelicus in hunc locum , sic ait: X A tumnales, gaesa tunc folia fructus cadunt. Quod omni peccatori accidit, cui fervore charitatis, GC Sole gratiae sublato , omnes frondes & fructus bonorum operum solens decidere. Ut venerabilis Beda testatur, cujus judicio homines fagit si redhe y arboribtis Atitumnali-hus comparanetur , ut desperata eorum Laltis intesistatur : antremni enim tempore non filum pomanusia nasci; sed etiam, qua nata erarit, matura lent decidere, dc derepente multarum horarum, dierum, hebdomadarum, mensium fructibus, arbores spoliantur. Sic Scanimae omni orationum , jejuniorum , eleemosynarum, con fessionum, communionum , in dulgentiarum, gratiarum fructu,

per unum peccatum mortale , velut ventum urentem Sc autumnalem privantur. EX quo 1 equitur, ut & infructuose dicantur, id est, Z nudam titilitatem sibi vel aliis ferentes. Quibus quid superest, nisi quod Matth. 7. habetur omnis arbor, quae non facit fru- ιm bontinet, excidetur, ct in ignem

Haec hactenus clara satis Sc dilucida vicentur ; sed mysterium, ac paradoxum quis di Xerit, homines aut arbores bis mortuas

dici, dc inveniri. Quae si sensu morali & mystico accipiantur,

ut sancti Patres exponunt, mysterium manifestum erit: a Tis mortuae , inquit Sanctus Thomas, in ramis, ct in radice ; in ramis quidem bonorum opertim , c, radice bo

Narrim voluntat&m. EX voluntate,

enim, quasi eX radice, omnia bona vel mala pullulant. Universa quae sancti Patres, &Interpretes in hunc locum allegant , paucis complexus mihi videtur Lorinus noster: Tis mortua. b Duel ex mors, designat peccatum mente, & Opere perpetra 'tum. Ris mortua : boni omisso nem , mali commissionem. His mortuae: culpam , de consuetudinem. Tis mortua ; interitum proprium, & illatum aliis. Denique bis mortua : signi ficat gratiae,quae vita est animae, amissionem , dcreatum damnationis aeternae. Quae, clim mihi tempus non ip petat, aliis eXaggeranda relinquo, complures arbores bis mortuas reperiri in ramis bonorum operum, qui totos dies opera fraudis, injustitite,perjurii,detraEhionis, ebrietatis, tu Xuriae eXercent: Mortua in ramis filiorum 8c filiarum , ex ipsis procedentibus , quos male instituunt: Mortuae in

radice bonarum votantatram , QUES

nullas habent nisi ad malum. Bis

peccame,&morte anime interiisse se non aestimant,aut confitentur,

nisi

45쪽

volutantibus,& Vitam porcorum degentibus quercus statuenda est, .

idque ex sensu Chrysostomi :e mercus, inquit, infrugifera , es

meretrix, glandes tantum proferens in alimoniam porcorum. Musmodi quercus infrugifera est homo for-n cator, leno, adulter, omnis filius prodigus, qui cum meretricibus consumpsit omnem substan tiam: & est f vetat quercus desuentibus foliis, cogiturque siliquis ac

glandibus porcorum vivere. Tales omnes illi, qui hic retia tendunt , ut capiant innocentes animas , qui ut puella aut foemina compti, ac crispi, e divitiis & vitiis , tandem in luxuriosa quercu sibi laqueum nectunt. Cujus rei Vivum typum pendulus e quercu

Absolon eXpressit, 2. Reg. c. 18. Accidit autem rei occurreret Uo- Anservis David,sedens muto,cumq;

ingressus Disset mElus subter condensam QUERcuM ct magnam,ad-hasu caput ejus QUERCU I , ct illo suspenseo inter caelam ct terram, mΠ-lus, cui insederat , pertransivit. Ad rem nostram perapposite Hugo Cardinatis: g Abselon peccator es, mulus sense litas. Absolan mnio in-sdet, cum peccator sensualitate desentatur . Caesaries Abselon, divitia sunt

sic legitur de filo prodigo , Luc. I F. quod implebat ventrem de siliquis

msi cesideria , mortifera actu complerintῖ&c. Arbores bis mor inc, per omissionem boni, mandatorum Dei inacrificii festis & Dominicis, restitutionis , voti Deondit: & per commissonem mali, damnum aut injuriam inferendo,pupillos & viduas opprimendo , se de hostibus vindicando , Ecclesiastica beneficia simoniace

ut jam dictum est, St secundo per

consuetudinem , qua peccator non modo mortuus ; sed ita sepultus censetur, ut dissicillime ad vitam gratiae resuscitandus sit. Eis mor tua, per interitum propretum , in illatum aliis, peccato scandal consilio, consensu , irritatione , approbatione,aliisque peccatis allenis ; de quibus quotus quisque se

Ut mortuum accus at ξ denique bis mortua, per gratia,quae est vita anima, amissonem, O reatum, Zc 1ententiam damnationis aterna, quae est c morssecunda, & mors peccatorum pessima, amarissima, ecterribilium omnium terribilissima. Haec autem omnia mala oriuntur eX eo, quod d eradicata , id es,

extra radicem charitatis extracta,

O eradicasae d Deo : Sens enim esticus anima, 1 .y annis q. qui manet in charitate , in Deo manet. In quon,iat qtiod omnis di postio di habiti II ia alas ad bonum, privata es in eis, sc- porcorum. Item QUERCU spatulant in arbore eradicata dispoisitio ad j es, ct luxuria nimis patula es, quia fructi sicandum. Quod antequam multos involvit. Ac tandem eon plenius prosequamur uvat prius cuique homini scelerato , suam

fatalem arborem non prae foribus,sed in cordis fundo planistre. LExuriosis in coeno vitiorum

e Apocal. cap. 2o. d S. Thom. tu Epist. Iudae

cludit: De hac QURRCu dicitur Ilia. Σ. Dies Dominisoper omnes QUER-Cus Tasan, id est se per omnes luxuriosius, qui Dnt in mundo : Tasan enim interpretatur confusio ,

46쪽

O signiscat mundum. Quercui

igitur per caesariem Abselon pendet, quando peccator fomento divitiarum inhaeret. Mulus transi, ipse remanet suspen m : quia dum peccator an luxnrra detinetur, caro paulatim declinat ad mortem Fatalem hanc Quercum , si homines libidinosa, dies & noctes ante oculos mentis fixam contemplarentur, similem profecto Absolonis exitum perhorrescerent, & porcinos mores in divinos commutarent.

Pudeat profectd vos ad coelestia illa pascua natos , & ad delicias aeternas creatos i in cubilibus& impudicitiis, porcorum siliquis saginari. Aculeum hic eΣerit Apis illa Clara vallensis h Sunt arbores infructuosae, ni QUERCUS, ct silvestres aliae arbores, sed hujusmodi

nemo plantat in horto suo , quia nora

faciunt fructum, ct si quem faciunt,

non htimano estii vim est ,sed porcino. Tales seuntfilii hujtis saeculi,agentes in commessationibus O ebrietatibus, in cubilibus ct impredicitiis : hac

namque porcorum cibus sunt. Ipsos vero luxuriosos homines , por eos eme tradit Doctor Hipponensis, causam hanc afferens, cur dinmones rogarint mitti in gregem porcorum. i Dimisi, inquit,vominus daemones in porcos, ret ostenaeat dia-holum in eis dominari, qui vitam porcorum gerunt. Quo spectat illud Euthymii: Damones ingredianitirporcos, eos vidi licet, qui in coeno Volutantur. Sed parum est hos Porcos a daemonibus inhabitari: apsi, quod maxime detestandum, daemonum cibus fiunt. Sic sentit Cardinalis Damiani: h QUER-

CUs, inquit , fructus quidem proferunt , sed non quibus homo vescitur, sed Ande stes aluntur. Sues au tem

immrendi intelligendi sunt spiritus, qui spurcis sordentium hominum operibus saginantur. Atque haec adluem illam porcinam , & escam

porcorum,ac daemonum aversandam, satis sunt. Quae ebriosis & temulentis arbor dicanda sit, satis Historici de Poetae loquuntur, qui dum singulas singulis Diis arbores consecrant, vitem Baccho temulentiae Deo sacram eme voluerunt. Sic enim cecinere: Sacra Jovis grandes circumdant tempora glandes, Gesat fronte tenus myrtea serta Venus. Pallas amat viva redimiri pacis oliva,

mam placet Alcida populus

alba, vide.

Caesariem, cosio juvenis quam gestat Apollo,

bene laurus olet, condecore solet. Sed vitis Bacchum, cingit quoque vitis Iachum: Perplacet hae vero planta referta mero.

Mirabitur quis vestrum, tam ΠΟ- bilem plantam adeo deliciosum Vinum germinantem, quod i l tiscatDeum se homines, temulentis helluonibus dicari. Audite non inficetum apologum. Vitis cedrum despexit,3c multis sannis aspersit, quod exaltata inter ligna sylvarum verticem altius attolleret nterim sterilis, in Decunda,ntallos fructus proferret, sed inani foliorum pompa superbiret: curn ipsa suos pampinos eAtei

deret a

47쪽

deret suavissimis botris turgentes; omnis saporis vina proferret, in Principum viridariis cresceret, & Regum palatiis ad culmen usque ad reperet. Cui modeste respondit Cedrus tu quidem sua-Ves fructus profers, quorum vi num modice sumptum ut cat Deum se homines; sed innumeris ebriosis lethi ferum est,corpori Sc

tri amarissmi,qui Deum Bacchum laetincant. Jactas te palatiis Regum adrepere: sed nescio an tibi idem , quod ebriosis proprium

est, ut consistere non valeant, nisi sustententur. Caeterum ut

tuo musto hominum palato placueris , quid de te fiet ξ cui usui apta es , nisi ad comburendum λego vero etsi eo titulo non glorier, quod in domibus Regum sum , quod perpetuus mihi virorsit, si gloriari oportet, hoc unico gloriabor , quod ad praestanti 1sima quaeque opera materiem suppeditem , omni carie eXpertem, incorruptibilem, atque adeo immortale mih1 nomen conquiram. ΕX me arcas cedrinas, n laquearia cedrina omos cedrinas,non

vulgaribus hominibus, sed potentissimis Regibus, ipsi o Salomoni, & immortali Deo aedificant, qui habitare in domo cedrina delectantur. Haec fabula est, quae ut inquit Ambrosius, p es vim

veritatis non hassiet x tamen ratIoriem

habet, ut juxta eam polst veritas manifestari Hoc enim Apologo

eruitur. Veritas illa, quam Ege-ehiel Propheta proponit: q Luid set de ligno vitis Z cui rei lignum

in Deuteron. c. 32. ver. 32. n Cant. I. v. IT. . 2. Reg. F. v. 2. p Ambros

vitis utile erit 3 haeret Propheta, quid ex eo confingat an ostia,

an trabes, an tabulas, an arcas rad nihilum utile est, nisi ad comburendum. Sic enim divus Augustinus : r Unum e duobus palmiti congruit,aut vitis,aut igniss in vite

nonis in igne erit. Nunc vero ut ebrium cum ligno vitis conferamus ; quaerit

Propheta : Muid set de ligno vitis pquaero ego, quid fiet de homine ebrio λ de nobili ebrio, de mercatore ebrio, de causidico ebrio, de medico ebrio &c. ad nihilum valet, nec hic ad auctoritatem tuendam, nec ille ad negotia tractanda, nec iste ad causas tractandas, nec alter ad morbos curandos. Ad nihilum valet, nisi ad comburendum, quia non in Vite, .

id est, in Christo, qui dicit: s Ego sum vitis , sed in Baccho, dc Bacchus in ipso. Ergo sim vite nones, in igne erit: ut disertis verbis apud Joannem testatur: t Si qtiis in me non manserit per gratiam sanctificantem mittetur foras sicut palmes, ct arestet, ct colligent et , ct in ignem mittent, ct ardet Quibus pabulum praebebunt cere-visia ae& vini arbores in tabernis, quae saepe uno die in immensum

excrescunt.

Sunt qui volunt omne quod in orbe, Sc in orco malum est, ex hac planta pullulasse : variantibus enim inter se auctoribus,quae arbor fuerit e qua primus parens vetitum fructum decerpsit, Moses Bareepha υ vitem fu i sie credit, cuj us maturus botrus, longe prete

ficu , 8c Visui, & gustui arrisisse

censendus est.

48쪽

Sed n e praetereamus, illis arborem nucis plantabjmus, quam a paucis annis pro arbore Majali ante domum cujusdam Euclionis erectam vidi. Nec immerito,quia nullus ab hac arbore fructus spe randus, nisi decutiatur : ut scite divus Augustinus : X En arbor percussa copiosorem NUCUM segetem proferre solet. Sic ab Avaro, ut quid impetres excutiendum e st: GΘ moet hei daer ut hunen , Myt

Nucem Poeta sic per prosopo piniam querentem inducit. v Nux egojuncta via,cumbim e

populo saxis pratererente

petor.

Non odirem facit hoc , sed spes inducta rapina :Ante diem oe,mea percutiun

tur opes.

Frtictus obesi , peperisse nocet, uocet esse feracem suae ne fuit multis, hae mihi

praeda malo es. Quot diris, imprecationibus, calumniis , cavillis, pasquillis impetuntur Avari Z quoties importunis precibus, obsecrationibus, comminationibus eorum arca 3c crumena pullatur Z quoties etiam

ab infidis famulis & domesticis, ab uxore dc liberis, qui in penu ria sunt, pugnis & fustibus cis cepecuniarum pulsantur & reserantur λ a quibus alias nihil, nisi

Non odium facit hoc.; sed des inducta rapina: Ante diemque suum percutiuntur opes. Nux duplici cortice , amaro , Sc

duro quidem, nucleum recondit: quae tria divus Augustinus in nuce ObserVat, Z corium , resam OnNeleum. Avarus arca intra arcam, Sc sera duplici nucleum recondit, nec eo potieris , nisi perfringas :nam, ut sanctus Hieronymus ait,& communi paraemia Ventilatur a Sui nucleκm osse unit- nucem frangat oportu. Ita, nisi morte Α- Vari, arcae effringantur, non potieris, nec priusquam nux vitae

hujus confracta fiat: Dat dit noo6ege raecht is juxta illud: Avarusnnuli bene, nisi dum moritur, sacit. Quare nolim hic omnia hominis Avari vitia perstringere, sed eorum duntaxat senum Euclionum, quibus nihil, nisi mortis falce excusseu is: cum b nihil

absurdim esse possi, summo ora

torum Principe attestante, quam quo minus vir resat, hoc pias viatici quarere. Undec Demonax ridebat Acheronticos vetulos & capulares senes ; qui genium in praesenti vita fraudassent; & magno studio bona acervassent, quasi alteram in terris vitam, post hanc victuri: cum potiua, juxta monitum Platonis, d minuenda curitati, quam augendae possessson

senes studere oporteat. Sarcinas in via gravant, nec asportandete, cum breve est iter: e Incassum, inquit Gregorius, multa portantur, cum juxta es, quo itur. Hoc probe intelleXit Venerandus Senex, f qui, cum nuper in aula Romana vitam diu per sum-

49쪽

M A J

mam inopiam tolerasset, oblato sibi a summo Pontifice pingui Episcopatu Anagnino: Itane vers, inquit, edentulo panem ,ῖ sed quis est hic, & laudabimus eum, qui

hanc nucem non frangat ut nucleum esse queat Z quotus quisque est Avarus, cui hoc Votum est, quod nuci arbori

g 0 ego, cum longa venerκnt tem para vita,

Optavi quoties , arida facta,

mori.

Vero illud verius est, quod decantat Horatius de Sene: h aenarit, cor inventis miser ab- sinetb ac timet reti. At alio hic finem impono Augustina testimo mo : i Omnia in homine sienesc&nt vitia,sola avaritia jAvensit. Et alibi longe luculentius : k Nonne in frigidis senibus

avaritia ad acquirendi m tanto ferventius inardescit, quanto cisitis relictura es, quod acquirit ; mirabili sane dementia : gravioribus enim se sarcinas onerare sesinat, cum jam pervenerit, qDo tendebat Ambitiosis ac si perbos . nonnulli cedris Libani conferendos did

tant, juxta illud : l Vidi implfimi superbum & arrogantem ut passism vertitur ) luperexaltatum

clavatum sicκt cedros Libani Quam-qUe eos Deus e Xecretur , alibi si gn ificat Pial tes Regius m confringet Donninus cedeos Libani. Procopius docet n proceras sine fructu cedros superbos esse, rebUs eX ternis duntaxat elatos. Quae fusius Interpretes o & sancti Patres prosequuntur. Ego Apologo e Xpor ovid. de nuce. h Horat, de arte. i Augustin. Serm. I. ad frat ..in eremo, k Aaeustin. sermia p. de temp. t Psal36, v. 3 S. in Psalm. at . . Procopius in is iam, cap. z. . Lortu. tu Psalin. as.

nam: Consilium inierunt arbores, quo se ab hominum injuriis, quibus undique laniabantur, e X- pedirent. Et cedrus quidem, quMut caeteras altitudine , ita 8c consilio praestare videbatur, prior sententiam dixit: saevire ut plurimum homines in ligna securibus, quas ligneis manubriis muniunt, quo aptius feriant. Itaque e re esse arborum , ut ligna denegarent hominibus, nec quidquam de suo conferrent m propriam perniciem. Multis ultro citroquere agitata , in eandem abeuntibus sententiam , surgit humilis Myrtus : & nolite , inquit, arbores, nolite in tantam altitudinem e X- Crescere , eritis, mihi credite, ab hominum injuriis, 3c securibus securce. Humilitas sola tutas facit, persant altissima venti. Quod ipsum , ne fabulis inhaereamus, docet sanctus Bernardus: p Nesenim inserendis arboribus , montana lemus eligere, quod frequenter ari da sunt, ct petrosis. In vallibus pru-gnedo es, ibi prosciunt plantae . Ibo

planiare , ubi decursus a narum'.

quia ibi copia grat ae spiritualis. Stemus in valle cum Myrto , non ita monte Libani cum Cedro) Oplantati siemus , ut non aresamtas. Et ventorum turbine , & voce Domini instar ton1trui decutiamur, sac enim per Prophetam suum Dominus comminatur: r Dies Somini ει er omnem' perbum excelsemn , ct Imper omnes Gedros Libani sublimes. Ad quem

locum B. Petrus Damianus sic ait: f Per A ras rerum ratis Ne carentium , stoliditas intelligitur hominum reproborum. Cedri quippe

50쪽

Libani siblimes se erectae , Potentes

sunt hujus saeculi, per excellentiam quidem terrena sublimitatis elati,sed honorum operum fructu in secundi. Haec de Cedris cum superbis col-Jatio forte quibusdam arridebit. AtcgO,pace vestra, hujusmodi hominibus ambitionis & dominandi spiritu elatis, aptissimam arborem MamnEm erigendam putaVi, quam Gregorius Nyssenus describit t Species inter spinas omnium di cillima es Rhamnust, cujus acuta cusipides,'eos,qui accedunt propius iadentes. Consa milisensu divus Hieronymus v Rhamnus plena sentibus, hericio similis. Sed quid spinoso huic frutici, quid hispido Rhamno , Cu ambirioso, proprietatis aut similitudinis λ remedisseret Apologus, quem lib. Judicum c. 9. viris Sichem

proposuit Joatham filius Jero-baal, ubi 1ntellexit, quod constituissent sibi Regem Abimelech

hominem sceleratissimum : XIerunt, inhiesit,signa, ret ungerenisu per se Regem , dixeruntque Olivae :impera nobis , qua respondit: Numquid posseum desierere pinguedinem meam,qua se Dii utuntur,o homines, venire,nt inter ligna promovear Θ cte. Sic & ficu, & vite Regnum detrectantibus , dixerunt omnia ligna ad Rhamntim veni o imperasuper nos ; quae respondit eis: Si vere me Regem vobiis consituitis, venite, O sub Embra mea requiescite . si autem non vultis , egrediatur ignis de Rhamno, ct devoret Cedros Libani. Videtis hic omnes arbores bonas ac frugiferas, vanos honoris 8c dignitatis titulos devitare,

quos silvestris & spinosa Rham-

nus avide complectitur. Unde Hugo Cardinalis : y Hic per Rhamnum signiscantur ambitiosi, qui dignitates appetunt c, honores. Unde ligna smarrem , id es, Clerici

aculares, Dadunt, ni faciant sibi Regem Der se,id es,eligant Pralatum. Per olivaminctim , vitem signisi- caninr Contemplativi, sive Religiose, qui no,nt promoveri : debent enImviri Religis esse oliva per suavitatem conscientia ,scus per dulcedinem devotionis, vitis per 'hilaritatem si iaritualiis laetitiae. Cum ergo bonus Contemplatistis non vesti dimittere pinguedinem charitatis , quam habet iucontemplatione : neque drilcedinem, quam habet in devotione, neque hilaritatem conficientia ; tunc ligna O

varum, id es, mali ct infructus praesciunt sibis Rhamnum , id est,

Praelattim,qni in principio mollis es, posea indurescit, aculeatur,

spinosis incitur, spolians subditoss-cut spina , quae Doliat oves qHa tan-guut eam. Et tandem de se emittet ignem perversae conversationis, sese, ct subditos combtiret igne infernali.

Numquid propriissime haec

jam rediere tempora, quibus a Curia, Magistratu, alio Ve munere,aut dignitate,viri justi, probi, fructuosi, virtuossi se subducunt, ne videntes corruptelas, injurias, injustitias perdant setiavitatem coU- scientiae, se, subditos combrirant igne infernali. Haec dum animo volvunt ambitione turgidi mortales, desinant tandem arborem stirpis de prosapiae suae gentilitiae, per infinitos ramos, & traduceS, ac prosapias jactare, quarum tandem originem ad Adamum agricolam reduXerint. Assumitur Rhamnus spinosus,

et spolians subditos scut Dina qua

SEARCH

MENU NAVIGATION