장음표시 사용
21쪽
P. V. MARON Is VITA Miles erat, vesser,docilis per rura colonus:
Nam docuit quid ver agere quid cogeret aenas: Quid daret autumnus, quid bruma nouissima ferret: e rua reformauit ociauit vitibus ulmos: Curauit pecudes, ibuspua cali, a dicauit
Haec dedit vipereantu Uum dicere fas est. Sed legum struanda fides: Sprema VoluntaπQuod manda fersque iube parere necesse e LFrangatur potius legum veneranda potestas, Quam tot congestos nocte ue diesque labores, Hausterit una dies fremaque iussa parentis mittant vigilasse fluumsifortesurenti Errauit in morte dolor si lingua locuta ess scio quid,titubante animo,non spontesta altis
Expugna ta malis,odio langoris iniqui: Si mens caeca fui iterum sentire ruinas Troia suastiterum cogetur reddere Noces Ordebit miserae post vulnera vulnus Elise Hoc opus aeternum ruetim tot bella tot restes In cineres dabit hora nocens, perfidus error Huc huc pierides,nemorum per lustra loquaces, Tendite, σ ardentes ignes fluuialibus undis Mergite,ne pereat tam clari musa poetae: Flammisue vanesica vivat Maro clarus in orbe,
Ingratu uesibiled quod mast iusserat ipse,
Sit vetuisse meumsacer esipost tempora uitae,
Sicque erit aeternum tota resonante cama na,
Carmen σ imperj diui sub nomine vivat:
Laudetur,placeat, fleat, relegatur,ametur.
Extant de eadem re, Sulpith Carthaginies s versus, Iusserat haec rapidis aboleri carmina flammis Virrisius,Pb grum quae cecinere ducem. , Tucca Netat, Vari sique simu tu maxime Caesar Non sinis,m Latiae confusis hi loriae. Infelix gemino cecissit prope Pergamon igni, Et penὸ est alio Troia cremata rogo. Hoc ide Plinius libri septimi capite tricesimo,Diuus. Augustus
22쪽
Augustus ait) carmina Virgilij cremari,contra testameli eius verecundiam vetuit: maiusque ita vati testim
niu contigit,quam si ipse sua carmina probauisset. Haec eoru teporu de Virgilio iudicia fueriit: varia tame fuerunt consequentium seculorum. Caligula eius scripta, M imagines, paru abfuit,quin ex omnibus bibliothecis amouerit, quem ut nullius ingenij minimaeque doctrinae carpebat. Adrianus Ennio postposuit: Alexader poetam Platone appellauit: In Bucolicis duas eclogas sed
insulsissime Paro quida deridet, & sic deridedo incipit. Tit resi toga calda tibi est,quo tegmine Iagit
In sequente autem, Dic mihi Damoeta, cuium pecus' anne latinum Non,verum Lagonis: no Ibi sic rure loquuntur. Item alio recitante e Georgico,
Nudus inrisiore nudus subiecit) habebis figore febrim. Est & aduersus Aeneida liber Carbith Pictoris , tiatulo Aeneidomastyx. Marcus Vipraesus eum a Mecce- nate suppositum appellabat,nouae & peruerse imitationis repertorem,neque tumidum,neque cxilem, sed communibus verbis opus illud concisse dictitabat. Herennius vitia eius tantum contraxit, Perilius Faustinus suria. Sunt& Octauij Auiti volumina,quibus anno tantur quos & unde verius transtulerit. Asconius libro quem
contra obtrectatores Virgilij scripsit,pauca ei admoduobiecta ponit, Sc potissimum quod non recte historiam cotexuit, & quod pleraque ab Homero sumpsit. Sed his reprehensionibus,ut periculis virtus solet, Virgilij claritas maior apparuit: cum in tot tamque Vatiis opo mbus, tam exigua materia reprehesionis suisse videatur. Atque haec nimirum populea virga fuit inter caeteras poetarum populos tantum eminens, quantum Vt poeta ipse cecinit, -Lentasolent inter viburma,cupressi: Quamobrem Virgili j vita nobis adhuc exposita est, ut animis nostris infixu & impressum teneamus magnas hominu excellentes virtutes no incunabulis & magnis ribus
23쪽
opibus nasci,sed diligentia, labore,vigilantia,tanquam parente procreari: deinde, ut Maronis exemplo & Ω-ctis compendiariam virtutis viam noscamus,ut Virgialianam laurum illam resertam floribus ac fructibus variis suspiciamus,& quidem tot talesque fructus, singulari suauissimi numeri voluptate conditos, non solustudio conficiamus, sed meditatione & usu concoqua-mus,ut Virgilij mitem illum vultum, adeoque temperatiam, constantiam,iustitiam imitemur: ut Virgilij proceram illam populum,non iam foetis mulieribus, sed ingeniis amore laudandarum disciplinarum grauidis consecratam putemus,ad eamque studiorum nostrorum vota sulcipiamus,& persoluamus. Denique ut Virgilius sicut Augustus ille Virgilianus verissune & utilissime monuit Laudetur, geu placeat,relegatur,ametur. Errata sic corrigito. Folio. i. pa. I.D. 7. diceres. fol. 3. pa. I. lin. I . Misi. β. s. p.
24쪽
As TORVM penera tria sunt, αα Δοι, ποι μενg, λουκολοucapram,opiliones,bubulci,ait Donatus : imo etiam plura, Vesunt porcorum, equorum & animantiu reliquarum custodes: per synecdochen ex specie genus appellatur βου λικον, tanquam diceret bubulum pro pastorali: & μουκολικὰ, intellige επι ,carmina . In cuius autem numinis hon rem id primo cantatum sit, aria interpretum opinio est:
alij Dianam, alij Apollinem Nomium,alij deos alios nominant,nec ad intelligendum poetam id attinet.
Meliboeus. Tityrus. It re tu patulae recubassub tegmine segi, Sylvestra tenui musam meditaris auena: Nos patriae fines dulcia linquimus aruar Nos patria fugim':tu Titure letus in )mbra
25쪽
Formosa resonare doces Amaryllida fluas. ς O Meliboee,deus nobis haec ocia fecit: Nanque erit ille mihi semper deus: illius ara Saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus. Iste meas errare boues. t cernis, ipsum Ludere,quae e Pem,calamo permisit agresti. i o No equis inuideo,miror magis, 'indiq; totis que adeo turbatur agris. en ipse capellas Protenus aeger ago hac etia Pix Tit re duco: Hic inter densas cor los mota naq; gemellos, Spe ζ regis, abstice in nuda connixa reliquit. NSaepe malil hoc nobis, si mens no laeua spei, De coelo tacitis memini praedicere quercus'. Saepe sinistra caua praedixit ab ilice cornix. Sed tamen,irite Deus qui fit, a Tityre nobis. Vrbem,quam dicunt Roma, Meliboee putaui, eo
Stultus ego huic nos, ae smilem: quo saepeso
Pantores ovium teneros depeller uetus. Sic canibus catulossimiles sic matribus haedos Noram, scparuis componere magna fleba. Veru hjctatu alias inter caput extulit rbes,et suusntum letasolent inter )iburna cupresii. Et quae tanta fuit Roma tibi causa ,idendii Libertas:quae sera, tamen reglexit inertem,
26쪽
C anc torpori quam rodenti barba catini: Rei pexit tume, longophi tempore denit.sa Posquam nos Amar dis habet, Galatea reliquit. Naque fatebor ens)du me Galatea tenebat, Nec spes libertatis erat, nec cura pecul uitiinuis multa meis exiret iritima septis, Pinguis ingratae premeretur caseus Prbi: gς Non )nqua grauis aere domum mihi dextra
Mirabar quid moeyla deos Amar Pi Pocares Me. Cui pendere sua patereris in arbore poma: Tityrus hinc aberat: ipsae te Tiore pinus, IV te fontes ipsa haec arbusta docabant. ouus facere nequeseruitio me exire licebat: est Nec tam praesentes alibi cognoscere Diuos. Hic illum didi iuuene Meliboee,quotannis Bissenos cui nostra dies altaria fumant.
Hic mihi re0osum primus derit ille peteti: s
Pascit ut ante,boues pueri submittite tau
Fortunate sene eroo tua rura manebunt:
Et tibi magna satis,quanuis lapis Οιa nudus, Timo seque palus obducat pascua iunco, Non insueta graueis tetabuntpabula Detas, soNec mala Picinipecoris contagia udent.
27쪽
Fortunate senex,hli inter flumina nota, Et fontes sacros,frigus captabis opacum. Hinc tibi,quae semper micino ab limite sepef
mbleis apibus forem depanta Iali Eli, ςs Saepe levisomnum suadebit inire susurro.
Hinc alta sub rupe canetfrodator ad auras,
Nec tamen interea raucae,tua cura,palumbes,
Nec gemere aeria cessabit turtur ab )lmo. Ante leues ergo pascentur in aethere cerui, SoEt freta dentituent nudos in littore pisces Ante, pererratis amborum finibus,exulis ut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim, Quam no tro illius labatur pectore ultus. et nos hinc alijstientes ibimus Afros: MPars Scythiam, rapidum Cretae eniemus
Et penitus toto diuises orbe Britannos. En unquam patrios longo post tepore fines Pauperis tuguri conge tu cespite culme, Pos aliquot,mea regna idens mirabor, ari
'st Impius haec ta cultu novalia miles habebit Barbarus has segetes en quo discordia ciues
Perduxit miseros .en queis consevimus agros. Insere nuc Meliboee nros,pone ordine Pites.
28쪽
Ite meae, quondam felix pecus ite capellae: ps No ego )os posthac Piridi prole ius in antro, Dum a pendere procul de rupedi bo.
Carmina nutu cana. non me pascente capestae Florete ophisum, salices Carpetis amaras. Hιc tame hac mecu poteris requis secere no Ele rir. R
Fronde super viridi sunt nobis mitia poma, Cantaneae mollis, presii copia ladiis: Et ia summa procul dili ursi culminafumant
Maioresque cadunt altis de motibus mbrae.
EclogaJ E'κλογὴ, electio, separatio, explanatio. hic autem collocutio est:& Cicero secunda decimisexti ad Atticum, eclogarios appellat eos qui colloquiitur. in libro de Gloria. de gloria, ait, nisi tibi, custodies igitur ut soles: sed notentur eclogatij, collocutores vulgo dicuntur in fabulis poetarum. Titorus J Tityrus Lybice hircu significat, ut Probus ait, vel arietem maiorem qui gregem anteire solet, ut Seruio placet:vel dorica lingua SatTrum, ut alij Voluere: quidam putant etiam hoc nomine calamum, lingua laconica significari:hoc aute nomine Virgilius a rris suis restitutus intelligitur: nome tamen est sumptu e The criti Idyllio tertio, aut potius sexto : ubi TitJrus pro rustici carminis peritissimo adhibetur: tametsi in nominibus vel fingendis vel aliunde trafferedis,nulla maFnOpere adhibita videtur poetς ratio, ut e collatione Theocriti & Virgilii intelliges, apud quos idem nomen diuer
Meliboeus J οτι αἰλο α ω ex thozν,quod illi cura sit bou:& hoc nomine significatur Mantuanus agris eiectius. T re J Primae eclogar hoc est enthymema Tityrus est otiosus per Octauium receptis agris, quapropter ei gra-
29쪽
P. RAMI PRAELECT.ti as agit: sed ad rem augendam, enthymematis antecedens per tres partes tractatur, ut otiosus,ut per Octauiu,
ut agris receptis: L perpetua dissimilitudine labores Meliboei comparantur.
Tiore Propositio est de otio ex effectis Tityri. Patuli patulis ramis diffusae, ut Cicero primo de oratore loquitur. RecubansJ requiesces. Agmine J umbra: synecdoche est generis pro specie. Ea J notabis Virgilia,
decori rationem caeteris in rebus tum in loco habuisse, ut palloribus locus idoneus ad canendum & agendum proponeretur: sic ecloga prima, patulam fagum, secunda, umbrosa cacumina fagos , tertia, mollem herbam, quarta, corylis mistas ulmos & antrum, ut sexta,septima argutam ilicem,octaua, teretem Olma proponit vel antiqui victus habita etiam est ratiomam Plinius libri decimi sexti, capite decimotertio sic ait: Dulcissima glans omnium fagi,ut qua obsessos etiam homines duralle in Oppi do Chio tradit Cornelius Alexander. Tit reJ Versus ade repetitur in fine Georgicon, sed paululu immutatus Dore te patula cecini sub tegmine fagi. DiuestireJ in sylvis bucolicu carmen cantari solitu: hinc paulo post- Formossem refore doces mar)llida diluas. Ite 2. ecloga, Montibus cir Fluis studio iactabat inani. Ite 4. ecloga, Si canimus oluas,obsae sint consule dignae. Ite 6. ecloga, M stra nec erubuit diluas habitare Thalia sed praecipue initio Aeneidos: Ille ego qui quondam gracili modulatus auctra Carmen respus oluis Vicina coegi,
mi quanuis auido parerent arua colono. c.
Quibus locis Erythraeus vindicat sylvestrem legen- dii: attame Quintilianus, libri noni capite quarto, agrestem legit manifeste,c sim syllabae,a, & gre quantitatem interpretatur. MusamJ metonymia pro, carmen. fMeditarisJ Mελ rate, ait Seruius, qui latinum de Graeco deducit. uenaJ metonymia pro fistula auenae culmo facta: ut illic- gracili modulatus auratae quales tropi eriit deinde, stipula, calamus, cicuta. Nos patriaeJ Antapodosis
30쪽
IN BUCOL. VIRGILII. I. dosis ex effetas Meliboei DulciaJ Sic Ouidius de Poto:
Nescio qua natale fidum dulcedine cunctos Tangit, immemores non sinit essest. Nos nosJ Anaphora. Tit reJ repetitur propositio mutatis verbis fuso reJ dum tu canis carmen de se mola Amaryllide, syluae ipsae resonant: quo genere orationis Cicero pro Archia poeta dixit, Saxa atque solitudines voci respondent, bestiae saepe immanes cantu se ctutur & cosis uni. fistu. uJ metonymia subiecti pro adiuncto,syluas nempe pro sylvarum pastoribus, aut sylvas pro echo resonante dixit. amaryllidaJ metonymia pro carmine composito de Amaryllide, ut Seruius : Schoc nomine Roma & Romani familiares Maronis Sca ici intelliguntur quorum laudes Virgilius cecinit: sic paulo post, Mirabar quid masa deos maIlli vocares. αμ ρυς o, luceo, αμαρυγμα, splendor: malo autem simpliciter intelligere amicam Tityri, ut otiosus pastor amores suos decantet: Sic etiam apud Theocritum tertio Idyllio, Amaryllis amatur a Tityro. O MeliboeeJ Secunda pars argumeti principis . longam periphrasim habet Octauij, ex adiunctis, quod deus sit,& quidem Romae: in tota ecloga nusquam nominatim appellaturi diuinatas ipsa primum suis adiunctis approbatur: deus xero vel ob beneficiorum gratiam modo dicitur, iuxta prouerbiu, Homo homini deus:vel quod reuera Virgilius deum statueret,ut Romani tum statuere: sicut Horatius testatur: Praefenti tibi,maturos largimur honores: Iurandassue tuum per nomen ponimus aras: Et Suetonius in Augusto, capite quinquagesimo nono, Pleraeque prouinciarnm templa Sc aras constituerunt: Cuius adulationis απιθεωσις primo Georgico copiosius
tractatur. Deus deusJ in principio & sine, epanalepsis. OvilibusJ abductus supple. Imbued proprie perfundet
xl apud Horatium, Quo semel esἱ imbuta recens cruabit odorem Te Iia diu.