P. Virgilii Maronis Bucolica, P. Rami eloquentiae & philosophiae professoris regij praelectionibus exposita quibus poëtae vita praeposita est. ..

발행: 1555년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

P. RAMI PRAELECT.

dicatur pabulo ovium:aridus vero etiam suum: spondetque iugero eius annua. HS. M M. vel mediocri solo reditus. utilitas quae eruo, sed ocyor satietas, per quam modico pinguescente quadrupede,ita ut iumenta ho deum spernant: non ex alio pabulo lactis maior copia aut melior, super omnia pecorum medicina a morbis omni usu prςstate:quin & nutricibus in defectu laetis aridum atque in aqua decoctum, potui cum vino dari iubet, firmiores celsioresque infantes fore: viridem etiagallinis, aut si aruerit,maaefactum: Apes quoque nunquam defore cytisi pabulo continge te, promittunt Democritus Sc Aristomachus mec aliud minoris impendij est omnes vero authores rei rusticae, cytisum celebra runt. OmarusJ hominibus,tit Seruius,nam capris suaves sunt & dulces. Hic tumenJ Concluditur ecloga hospitali inuitatione ex adluctis, quod adest lectus,& cibi copia,& advesperascit. Locus vero ex undecimo The criti Idyllio sumptus est:

Iucundius in antro apud me noctem deges:

Sunt lauri illic,blisiunt tenues cupregi Est nigra hedera, 6ὶ vi neca dulcis partus. Item septimo Idyllio ad finem longe copiosior locus:

, Insue profundis Iucunt ii lent isti humi lectis inclinati fuimus, rapte nuper incisis Letanter pampinis, Muta autem nobis superne stuper caput mouebam alni υ--ue- Maiare uel Ex umbris mathematicae descriptiones sunt mali quod mane & vesperi maiores sint umbrae meridie

42쪽

meridie aurem minimae, Fecerat exiguus tum si altissimus umbras Ouidius quarto metamarphoseωn definiens meridie:& in dimensionibus corporum etia adhibentur umbrae.

ECLOGA SECUNDA .

Formosumpasor Covia ardebat Alexim Delitias domini nec qui peraret,habe

bat.

Tantum inter densa. , ' brosa cacumina,

indue 4eniebat ibi haec inco iras Montibus, fluis studio ia Elabat inani. so crudelis Alexi,nihil mea carmina curas, Nil no bi miserer mori me ianique cogis. Nuc etia pecudes, γmbras frigora caprat: Niic Pirides etia occultanthpineta lacertos

Thesbiis rapido se sis messoribus aecis i o

Piaserpictamq;, herbas contundit oleteis: e mecum raucis, tua dum estigia lusero: Solesub ardenti resonant arbusta cicadis. Nonne fuit satius triseis Amaryllidis iras.stquesuperba pati fastidia'nonne Menalca' is usuis ille niger, uanuis tu candidus esseι.

43쪽

Oformose puer nimium ne crede colori: Alba ligustra cadut accinia nigra legutur.

Despect' tibi hum:nec qui sim quaeris Alexi:

Quam diues pecoris niuei,quam lactis abun dans. ΣάγMilti meae Siculis errant in montibus agne, Lac mihi non de state nouu, nonfrigore desit. Canto,quaesolis quando armenta ocabat, Amphion Dircaeus in Actaeo Arac ntho. i Iecsum adeo informis : nuper me in littoredidi, MCum placidum dentis staret mare: non ego

Daphnim Iudice te metuam, isi nunquam fallit imago. O tantu libeat mecum tib ordida rura, Atque humiles habitare casas, fgere

ceruos,

Mecuama ins luis imitabere Pana canendo. Pan primus calamos cera coniungere plures Insiluim. Pan curat oues,ouiu magistros.

Nec te poeniteat calamo triui se labellum: Haec eadem inciret, qui non faciebat Amyntauὶ

Es mihi di Liparibus septem copa cta cicutis Fisu Damoetas dono mihi qua dedit olim,

44쪽

IN BUCOL. VIRGILII. II. 1i Et dixit moriens,le nunc habet ista fecunia c. . Dixit Damoetas. inuidit sultus Amyntas. Praeterea duo nec tuta mihi acille reperti qο

Capreoli,sparsis etiam nunc pellibus albo, Bina dissiccant ouis dbera quos tibiseruo. Iampride a me illos abducere Theytblis orat: Elficiet,quomi sordent tibi munera nostra. Huc ades Oformosepuer, tibi lilia plenis ais ECCeferunt nymphae calathis : tibi candida

Pallentes distisinsumma papauera carpes, Narcissum, et fore iugit bene olentis anethi. Tu casia atque aliis intexenssuaud' herbis, Mollia luteola pingit Paccinia caltha. s., se ego cana legam tenera lanugine mala, Casane que nuces, mea quas Amaryllis a

mabat. . .

Addam cerea pruna : honos erit huicqvstque pomo, Et Pos ὁ lauri carpam, te proxima myrte: Sic postae quoniamsuaueis miscetis odores. υR0licus es Cor do,nec munera curat Alexis, Nec sit muneribus certes,concedet Iolas.

Eheu quid Ῥοlui misero mihi oribus Austru Perditus seliquidis immisitfontibus apros.

45쪽

Quemfustis ab demen3 habitarunt Di quoque Iluas: E

Dardaniusii; Paris. Pallas quas codidit arces Ipsa colat.nobis placeant ante omnia fluae. Torva leaena lupum I equitur, lupus ipse capestam: Flor entem Catisum sequitur lasciua capelta: Te Cor don o Alexi: trahit sua quenque Polup s. sis AB ice,aratra iugo referulsurpens iuueci, Et Sol crescentes decedens duplicat 4mbras:

Me tamen rit amor:quis enim modus adpit amori'

Ah Corydon, Cor don,quae te demetia cepit Semiputata tibi fronia se ditis in imo erit. Quin tu aliqui altem potius, quorum indiget Uus

Viminibus,moθιque paras detexere iunco Inuenies alium,isi te hicfastidit Alexis.

46쪽

IN sECUNDAM ECLOGA M.

o R M O s V MJ Proponitur initio argumentum eclogae,in continentia amantis, de suis amoribus in solitudine conqueretis:modo eniam asu partim accusat, partim allicit:modo amas ipse seipsum reprehedit:qualis Aepoli querimonia cit in omaste Theocriti. de sua Amaryllide:& amatoris uafoesicis Idyllio vicesimo octauo:& Ph dri in Terentij Eunucho de sua Thaide. lixis J α est priuatiua particula & fio dictio, hinc Alexis,quia nihil hic dicat, ait Mancinellus: apud Theocritu non est, sed Am ryllis. Alexidis nomine Caesar intellagitur, ait Seruius, alij malunt Alexandrum puerum a Pollione Maroni donatum,hoc nomine celebratum: mihi magis placet comunem locum,& communem assectum lictis nominbbus a poeta cantari, xt sine tropo res simpliciter intelligatur, praesertim cum Theocriti imitatio constet. Cor donJ Corydalus alaudam seu galeritam significat: hinc Corydonis fictum nomcn apud Theocritum, quo nomine significatur hic Virgilius, ut Seruro placet: mihi vero Corydo ipse significatur, id est insanus & in tepera S amator, qualis nempe tota ecloga describitur. Densas fugos J patulas fagos dixit antea. Incondita J t

meraria,insana. quia modo criminatur, modo adulatur,

modo sibimet resistit. SoluisJ ubi proprie Bucolica can

tantur. Vt-

S luestrem tenui musam meditaris au na.

O crudelis J accusatur Alexidis crudelitas tribus dissimilibus. O crudeliιJ Exclamatio. Nili de pruis nihil

Tibi totus incuso,tu aute mei rarione nulla facis 3. Idyllio. Mori me deniqueJ ex eodem Idyllio paulo ante.

trangulari me facies.

47쪽

P. RAMI PRAELECT. NuncJ Anaphora. Lacertost Septimo Iollio:,

quando iam σ lacertus insipibus dormit: Thesbiis J velut a testa testilem,id est fictilem deducit

Seruius. Est tamen apud Theocritum veneficae nomen.

Servitum J Serpyllus aut serpyllum Sarpoletum Fram cis dicitur. Hic autem ad mestoris refrigerationem herbas calidas Virgilius coniungit, quia sui ex Plinio citat Seruius contraria contrariis, aliquando similibus etiam curatur: ut hic calor dc stus calidis herbis curaturi Prius

autem contraria contrariis, pecudes captant umbras Scfrigora aduersus aes tun, virides lacerti spinetis occultantur aduersus aestum.' At mecumJ Antapodosis , Atinterea tamen uror. ClaudisJ Cicada no est noster gryllus, quamuis magnitudine prope sit eadem : cygallam galli prouinciales appellant: duoque eius genera sunt, minores, quae primae proueniunt &nouissimae pereunt: sunt autem mutae: maiores volatu rarae, e quibus f quae canunt) Vocantur achetae quae vero minores sunt, lettigoniae,sed illae magis canorae: mares canunt in Juoque genere,foeminς silent: getes vescuntur iis ad orientem, etiam Parthi opibus abudantibus:non nascuntur in roritate arborum, nec in capis, nec in frigidis aut umbrosis nemoribus. Plinius lib. undecimi cap. vicesi ino sexto, M capite 27. Cicadς mentio est Idyllio primo,sed aliter:

-cicata quoniam tu melitis canis, NonneJ Secundum crudelitatis argumentum C minoribus, Amarylliis & Menalcas sunt nimis crudeles. viIissi sic ecloga tertia, i 'Triste lupus stabulis,maturis Ira bus imbres, orboribus venti,nobis ma Eidis irae.

Quamuis J Illustratio ex dissimili. O formosiJ Tertium

argumentum est caussa superbiae, quae similitudine extenuatur. ColoriJ synecdoche pro candori. Ligusti J Ligustrum vulgo Franci troesinam vocant: metonymia hic est subiectae arboris pro floribus adiunctis,quos constat esse

48쪽

IN BUCOL. VIRGILII. II.

esse candidissimos: Toto candidior puella crem, gento,niue,olio,ligustro, ait Martialis libro primo. RacciniaJ Vaccinium quid sit, magna controuersia est inter homines eruditos: Nicolaus Leonicenus putat esse acinos ligustri:&Raphael Volaterranus hic vaccinia legit: ite pro acinis ligustri: Massarius mauult esse mora agrestia, & Leonardus Fu-chsius eu videtur secutus: Seruius violas facit purpurei coloris:& Ruellius Seruiu secutus,hyacintho ide facit, Vacietum putat esse gallicum. Vicesimo octauo Idrilio

consimilis comparatio est: Κοι ou i οδεν νολον ὁ χρονος αυN μαρμνει:

Afra x Μορ ιπλο, δε is meia ιόν ὰΜ' ὀλιγων F. Et rose pulchra est,m tempus ipsam tabefacit: Et viola pulchra est in Vere, cir cito feneficit: CAlbum lilium est, marcescit quando cadit: Illa autem nix alba, Cr liquefit quando congelata est, Et pulchritudo pulchra est pucrius, ed parum vivit Item Idyllio tricesimo sexto:

Qua uua passa est,m rosa sicca perit. DespectusJ accusatus est adnuc Alexis, deinceps ad eualliciendum laudatur ex adi unctis Corydon,quod sit diues,musicus, formosus:diuitiae probantur per species. Mille meaeJ Locus ex undecimo Idyllio sumptus est:

Sed ipse talis cum ,οues mille pasco, Et ex iis optimum mpum lac bibo:

49쪽

P. RAMI PRAELECT. .

Casteusique no dcficit me neque in aestate neque in aut sino,

non Demis extremitate.

Canto J Secundus laudis locus, de musca quae probatur collatione parium,quod Corydon sit musica par Amphioni. Talis muscae suae commendatio est Idyllio vis

Dulcis autem mihi cantus, sisnula cano,

Et si tibia loquor, si calamo, si fissula compacti. Amphion J Amphion & Zethus fili j Iouis ex Antiopar

Amphion Lydios modulos N citharam inuenit, ait Plianius libri septimi capite quinquagesimo sexto. L ircaeus aute hic dicitur a Dirce fonte Thebano vi, ait Probus meminit Amphionis Horatius libro tertio carminum ode undecima, . Mercuri num te docilis magi Iro Movit Omphion lapides canendo. Et in arte poetica: Dictus σ mphion Thebanae conditor arcis Saxa mouere sono testudinis.

maeo J id est littorali fait Seruius nam Aracynthus

mons est Thebanus littoralis,& ακτη graecum,tanquam latine acta dicitur apud Virgilium quinto Aeneidos. . tprocul in sola secretae Troades actu amissum Lanchisen flebant. Et septima Verrina apud Ciceronem. Ipse tamen cum vir esset Syracusis , YXorem eius parum poterat animo soluto ac libero tot in acta dies Lecum habere. IDO J non Atheniens ait idem Seruius, quamuis Arei: dictae sint Athenae, vel ad imperitiam pastoritiam demonstrandum ita dixit poeta contra rei veritatem, quod Theocritus saepe facit: quo genere priora illa de Tigri, Arari, Oaxe politant accipi. Nec fum J Tertia lausa forma quae probatur adiuncta imagine & parium collacione,qualis est, sed apertior, Idyllio vicesimo quarto

50쪽

IN BUCOL. VIRGILII. II. - i

pro Caesio Ciceronis. ut eum nihil poeniteat non deso mem esse natu. Locus aute est e sexto Theocriti Idyllior κρυ γαρ θην ἡάr ῖἐδες ε -- λεγντι, - γάρ πζαν ἐς πω ν ἐμβλεπιν, ης cla γαλανα. Etenim sinὸ neque formam habeo malam, ut me dicunt, Etenim nuper in mare respexi cuius erat tranquillitas. At hoc argumentum Seruio falsum est, ac negatur sest per rerum naturam fieri ut in mari conspiciatur ima ,& rusticam imperitia hic decore seruari, ut apud Theocritum. Caesius tamen Rhodiginus libri decimiquarti capite decimo,Seruio resistit: licet mare in serenitate colore sibi trahat, & oleosium pingue in eo supernate indeque imago reddi nequeat, i in speculo obnubilato:

attamen placidum ventis mare ex Seneca interpretatur cum leuiter nec in unam tantum partem commouetur:& Lucianum citat, tranquillum mare speculo comparantem. Atque eiusdem libri capite nono est oleosum illud in mari,ssatu Aquilonis discuti, ut Aquilone flante mare lucidius efficiatur. O tantum J Repetitur secunda laus de musica: Si mecurastoritia vita agere velis,Pani musica similis eris: collatio est similium. O tantum J Optatio. TibiJ quae tu putas. HumilesJ dixit antea pauper tugurium. Cerum J Metaphora dicuntur cerua in aedibus rusticis, ubi singula extrema bacilla forcillatam habet figuram lite tie Y, a similitudine cornuum cerui ait Varro de lingua latina. Hibisco J Poetica Syntaxis, ut It clamor caelo-

pro ad hibiscum & ad casum: Est autem hibiscus vel hibiscu ut a quibusda ebiscus herba non dissimilis maluae ait Theoptarastus , sed folio maior caul que pilosior. Plinius libri 19. capite quinto hibiscum a pastinaca gracilitate distat, damnatum in cibis, sed medicinae utile. Ecloga decima videtur pro iunco aut vimine accipi, -Et racili fiscellam texit hibisco.

fuit antea. Pana παν παννο e uniuersum dicitur, indό-

que instar uniuersi pingitur hic deus, comibus solis ra-

SEARCH

MENU NAVIGATION