장음표시 사용
162쪽
l N Santonum Iitore maxima earum eopia est.&alibi quoque in litoribus Germaniae& Belgij. oua parium & generant more Locustarum; quia sunt illius 1 es I inxeranea persimilia. Vterum autem gerunt menses circiter quatuor testu Aristotele. Graece legitur: Τὼν δὐ φύκυν ηπι-κ ε ι πη- τέω as μ-αs . Quo circa recte Gara legit TA non φυcων.
V o D antea de Squillis in genere dicebamus ex Aeliano Se Phile , nimia
rum Lupum piscem ab eis vinci di intemini, ubi eas deuorarit, id Rondein letius & Bellonius in capite de Squilla Gibba retulerunt, nam cornu stontis elatum in palatum Lupi infigunt. Sane Crangones idem facere possunt, quarum cornua dura admodum,quainuis pauciora, minimae vero no pos B sunt,cum cornu eiusmodi careant. Oppianus tamen de Squillis paruis, per quas Gibbas intelligunt, haec canit Lippio interprete.
Sum Stailia exigua, sunt paruo in curere vires Imagnum o saturo praeclaνum labraca ventre Interimunt actu: propero gestit teneri Labrax piscιculos θοι paruo robore 86sum . Noa dare urga fuga: non quo occurrere Marte . Occisa occiaum hostem, perimunis necautem, Cum trulla ras apscis Forbentur a per Ist, Turmarim in me sm discendu tarma palatum. Et ferium cornu quo ronia insurgιι a uso. Saltant via tanguntur,ac tangentem saepe expauescunt : corpusq; in aqua gibbosum arcuato motu promouent crucarum modo, quod Anaxandrides in Pandaro annotauit his ver
Carides enhere despisnam modo In vasa texta mineis.
Friguntur cum oleo in sartagine:aut elixantur in aqua & cum aceto comeduntur.Hecticis quoque in cibo mirum in modum conterunt, α longe delicatiores sunt, quam Locustae aut Astaci.
. Hi non εἰ cap. . vi lupum sestem --
163쪽
R O P R IO nomine caret ea Squilla , quam Aristoteles periphrastice
Squillarum τὸ vix μν γε me appellat, rationem addens: δυτη γ eu s- πται '; hoc est: nunquam enim maiores euadcre possvn: . Sed hic lectores aduertit recte Rondeletius, τὰ -ρἰδω ιυ δε res, id est Squillam paruam, &m non idem esse quod σκομαρον, quod tamen . . - - etiam Squillam paruam GaIa apud h Aristotelem conuertit. Nam ὐλ-- ρ ' ' λαψ. inquit Rondeletius,non est ex Squillarum uenere: chelas enim habet Astaci modo. Fra ἰδες , καρ:δri . ἡ τὰς μίκρας ἐγχλώρου-: τὰσδε . Θράς αμμαρο- , exponunt Hesychius & Varrinus. Videtur autem Zoographo dicere. Squillas pat uas alio nomine εγχυ ρα dici,a colore sertassis: quem eis vivis obscurum Rondeletius tribuit, Bellonius tu in viis e fulvum: ctis rubescentem utoque . quidem modi, viridem,m O lutcum colo color quis. reni Graecis significat. Eaedem χλωροκυρτώκ fuerint: sic erum apud eundum Hesychia legitur,pro genere Squillarum. Mavult Eoographus χλω naa tis . otiis σε χλωραι κα ρπκ . Et in noininatae in conuiuio, quod Philoxenus Cytherius describit apud Athenaeum his virbis: ΣανΘαὶ αἰ Mύφα : nam & color ξψεις. idem qui ne interdum est, & pro Qrte κυφή, id est Gibbar legendum , quanquam pro teragilitatem κοῖφas etiam, id est, laeves cognominari possunt: a melle autem denominatae videtur propter suauitatem in cibo: quamuis Rondelerius Squillas minimas omni u dulci istinas facit. Sed Scaliger coctam rubescere negat, dum sic scribit: Minima ctiam e Garumna excipitur canistris: Ciuadam Vascones ob exiguitatem vocant,id est avenam. Pu- gillatim enim deuorant, sicut auenam Veterinae. Haec ctiam in mari agitat, nec rubescit is cocta. Ab Adriaticis generis nomine dicitur. Sed fallitur Scaliger, quippe Veneti Squiti Glam vulgo vocant Gibba haec cocta rubelcit. Bellonius tum Cibbam tum paruam Gaharellam vocari scribit, Mathiolus Senensis Gambarello de Gambarvisto vulgo dici ab Italis. Scaliger eam Squillam,quae media est inter minores,magnitudine, Gabaret luin alititris vocari tradit. Lusitani Squillam paruam vocant Caramati de Villa i rancta Germ nice appellatur ein Zuuersiacbsssein,id est, uilla nana velem Κleiaet Gemier.
Vo inuenio apud Italos nostres Squillarum paruarum genera. Vnum maius,alterum minimum, illud duriore est crusta quam Squilla Gibba, magisquz relucet, vivumque no aliter quam praedina in acre saltat, no- Heieq; lucet,ut candela accensa,Cambarcito vocatur Ronae. Alterum v ro adeo exiguum est, ut mille vix libram aequevit pondere, Romani G baruccio vocant. Venetijs quoque frequens: coci quidam vocant Biaua, id est, auenam, ut Vascones Ciuade. Quocirca facillime mihi persuaserim esse hanc Squil Iam,quam vocat Scaliger minimam,di quae canistris excipitur e Garumna, vivit enim nosci. g. sta solum in aquis maliniS, sed etiam dulcibus,& propterea Squilla fluviatilis a Bellonio di-29 cta est,quam lic di scribit. Squillis marinis multo minor est: tibiolas utrinque quaternas,loni, deleti tenues oblangas habet,in extremo forcipatas:cirros anteriori parte quaternos,oblongos, in tenui filo graciliores,quibus iter quoquoversum praetendaI, Latini praetenturas & antennas vocant. Pedes cum utriliquo quaternos habeat, duos tamen priores parte anter re
exporrigit: quibus non ad gieisum quidem, sed magis ad corripiendum cibia utitur. Nam tribus postcrioribus tantum inccdit. Pinnulis autem pluribus sub cauda posuis in natam
164쪽
utitunquarum quinque in eius extremo transuersae,earum corpus dirigunt. Harum autem,edia dura est, & gibbae in modum ad oras coenata, ut reuera pinna dici non possit. Haec Bellonius. Cluadam Roddeletis, bam barcitum puto,praedicta Squilla minorem:ficentia aui Digiti minimi est magnitudine: capite pro corpu- Squilla parua Rondelet ij. sculi magnitudine cratio & lato sine cornu,quo a Gih-ba dissert alioqui cauda tenui, paruo gibbo,oris appen civ dg 8.6dicibus, caudae pinnis, internis partibus Gibis per i - ' 1s sui mitis,punctis aliquot variatur,colore est,divn inuit, ob 'Pμφ' scuro,cocta tota rubescit.Eas quas deisibit Bellonius, aiunt moris esse ut vivae asseruentur, tuncq ue subsuluax ιδ spcetari: sed coctis russcscere. Squillam paruam Vene- , ' iijs depictam & ad se missam talem exhibet Zooν phus.
Squilla parua Zoographi,Veneti s ei missa. E L L O NIV s longissime λ mari eas ait prouenire:vnde sua itur argum&tum in mari non nasci,cum tamen Scaliger Ciuadam dicta in a Vasconibus de Garumna canistris excipi,& in mari agere scribat. Et Rondeletius Cruada hyemein stagnis marinis rapi tradit, di in magnoru fluviorum ostiis; elisi 'SE - mari etia extrahi saepe vidit,ne quis ob carnis suecum dulcissimum,indulciaqua gigni tantum existimet. Tarentinus Squillas stinatatiles nominati vi Nebricensis
Author est Aristobulus apud Strabonem in Indum numen maximam multitudinem pi- tabscium adscendere & inter alios Squillas καμπαs: interpres vertit Locustas paruas quidem mmusque ad montem adscendere: magnas vero usque ad hidi & Arsinae ostia.
--- A U TIO RES mensas apud Romanos honorare solet. Carne enim este adeo dulci, ut quibusdam iastidium pariat,& vix, teste Rondesetio, ullum re aliud cibi genus duIeius degustaveris. Cum crusta & pedibus integra iri
ab Dat s gitur in sartagine addito oleo aut butyro. Sunt qui priusquam coquant. Π in sartagine perforata pedos urunt, deinde aqua & oleo elixam. In aqua - --M hordei lotae, in carnis iure coctae hecticis maxime conueniunt. Nam bene aiunt,ad expurgandum pectus conterunt, multoq; utiliores sunt fluviatilibus Ast ris,quibus medici plaerique pro Cancris fluviatilibus utuntur. cu tamen duriore si it camne & minus dulci. Si aegris paremur Squillae, te quibus nunc loquimur, crustis suis nud dae sunt: si enim una cum his cdantur,rutuS gignunt, velut aphiae cum spicis comesae.
165쪽
Clacida nti ritis quae Bellonis. Hippoeampus Matinis thioti . et ea t.
Cum crustis elisae in aqua & olao, adiecto pipere sopitam Venerem stimulanti tum qui1 dsemen satis copiosum, ob dulce & bene nutrientem substantiam. tum quia flatus gignsit. Frixae in sartagine, flatus deponut,more leguminu. Idem de Gibbis di Crangonibus dictu esto. Τ.irentinu escarum aliquot ad pisces capiendos in compositionibus carides fluuiatiles iniscet in Geoponicis: nempe ad ansuillas, mullos, magnos Scaros, ct ad tenues p sciculos, qui capiuntur arundine.
VIV S Squillae nullus veterum, vi existimat Rondeletius,meminit. Et Fqueadmodu Latini :i terrestris Locustae similitudine inarina Locusta nominarunt, ita ille hanc bestiolae similitudine,quae est ex Locustarum genere. Eam bestiolam nostri, inquit Rondeletius Preguediolis id- est precantem deum appellant, quod semper manus brachia veI pedes in istis animantibus magis proprie dicuntur tutustas teneat,eotam in Te, qui supplices Deum deprecantur: Praeterea corporeaest inule tenui di macilen o. Otqui assiduis ieiuniis se conficiunt & macerant. Eandem bestiolam diuitiare vulgus ait: captam enim pueri nos hi interrogant, qua sit Romam,vel Compostellam ad D. lacobum proficiscendum ea: perinde ac li intelligeret, altero brachio extenis iter monstrat. Ab huius itaq; bestiolae similitudine, Squillae speciem, mant in nominauit: nan utraq; corpore est longo,gracili, circa cauda latiore, brachsjs duobus primis logis ad modii. Squiuiae specic esse idem probat, tum quod chelis careat: quibus a Locusta & Astaco distingui-tiir; tum qu .d aculeas in cauda habeat, Squillarum modo,& eorporis deniq; specie sit Squillis simili longa, qua a Cancris differt. lueellonius hoc genus Squillae cum alijs pimrisq; doctis Cicadam marinam appellare maluit, nomine Massilis Si in Italia usiuato in C. eodem animali. Sed Rondeletius, ut dictuni est, suam Squillam caelatam . quae Monp iij seulgo Cicada nominatur,Cicadam Aeliani facere maluit, quod maior ei sit cum Cicada terrectri similitudo . Gillius cum Cicadam Aeliani deseripsisset, subdit: Massiliens cs ,. tenuis suae cuiusdam vetustatis retinentes etiam nune Cicadas nominanti Romae audiuit Zoographus appellari Cicadam marinam,quae alibi Vallopa, quod nomen Rondeletius Crangoni suae tribuit . Cicadam marinam Romae, & Genuae vulgo dictam . Speusippi Nympham esse suspicatur Bellonius , sed nullo fretus valido argumento. Nam Allacum. Orabum, Cancrum, Pagurum,Nympham & Ramn similes tale dixit. Mathiolus Squillam Mantim,Hippocampum vocat. .
F N VIS est, u νι iiii Bellonius, huius crusta: cruda ita albicat,visere traeis pareat. Vna c um pisciculis marinis saepe suo cortice contecta extrahitur, e & si uiui cum carpionatis,bocis,maenis retrachuris.canistris inseritur. Natura incredibili jcre artificio Cicadς oblongum corpus decem tabcllis atilabre articulatisiaricati in quarum prima quae caudam extremam confieit, pinnas in latilibus expandit. Cauda porro duabus maculta phoeniceis subrubris insigni- tacit, quae duorum oculorum speciem praeses erunt, estq; aculeata & crenata. Prima rahella a cauda incipiens versus seeundam, tertiam, quartam, quintam & sextam,pinnulis fimbriatis multiplicibus lubria ς munita est: quibus dum in mari natae, aquam percutit, di corpus incitat, Tio tabellae, quae sex praedictas subsequuntur, ternis utrinq, pedibus communitς sunt,ad ceruicis autem initium duo brachia maiora oriuntur, quibus cibum apprehensum ori suggerit: sed ea aliter quam Cancris, aut Locustis forcipantur . Suri enun in longum exporreeta. at ri in extremo grandioribus crenis suffulta, quibus, cum cibum corripit, ex uno brachio ad aliam brachij articulationem traffert. Horum autem
166쪽
A extrema velut in duritiem osseam abeunt. dentiscalpiis eonficiendis ob id expetita. Pars huius piscis quae capiti contigua est, in exile quiddam terminatur,& contra quam cauda se in Iatum diffundit.Extra aquam prorsus immobilis & imbecillis est. Aculeum unum habet utrinq; ori praefixum, ut phalangium de Scolopendra quo mordicus cibum a pedibus
suggestum continet, quem postea dentibus conficiat, de in stomachum detrudat. Dentes illi natura in oris lateribus protulit,unico utrinq; ossi crenato, V. literae Qrmam referen 'ς kς te infixos. Cuius anterioris partis officium est ea incidere,quae mandit: posterioris vero uae crenas habet, conterrere. Nam idem os duos habet dentium ordines. Praetenturas uas in fronte breues, ursinis similes ostendit, trifariam in extremo dissitas: ac rursus d as alias in lateribus praedictis breuiores. Uculos habet viridcs, cxertos, quos non alueo, oculi ut Cancrarium,vel Locustarium genus condit: sed ante hos pinnulas exporrigit eis similes,quas in cauda geriti ex quo multi decepti caudam caput esse crediderunt. Strias rectas in tergore, atq; in capitis tabella ductas profert. Pisce disiecto, dentes senibus musculis moueri conspicientur, ccrebrumq; adeo esse exiguum,ut vix hordei grani magnitudine aequet optici tamen ad oculos perduci apparent. Siliailis iere Rondeletij descriptio est o . . B Brachia duo,inquit longa habet, articulis intercepta, ut ad os ilecti possint, chelarumqi hi tia. usum praestent, interiore in parte serra aequorum denticuli initio minores sunt, in sum- l. ito. mo ita magni; ut aculeis incuria is aptius,quam serrae denticulis comparari possint. Cor- Cornutinua duo longa prominent, in quorum summo ramuli duo exoriuntur. Sunt alia duo his
minora ante oculos. Capitis figura Cancellum stre refert. Oculi perspicui sunt & lati, ad quorum radicem sitae sunt alae duae longae, in ambitu hirtae. Vtrinq; pedes sex habet, terni primis brachijs proximi in tumorem paruum desinunt, lentis instar rotundum &depressum,a quo tumore aculeus paruus uncus enasci tur: reliqui terni parui sunt, de tenues,quorum extremum in appendiculas quaidam tenues terminatur.Quod caput sequi Collum. tur & collum vocatur, tabellis decem costat, inaequalibus, priores breuiores sunt,& strictiorest quo propriores sunt caudae extremo, eo maiores & latiores fiunt,eadem aculeorum ratio, quibus singulae tabellae muniis sunt ,in psioribus parui sunt aculei, in maioribus tabellis maiores &euidentiores. Cauda in os Iatum desinit, cuius ambitus multis clud. riget aculei si in ossis huius superiore parte maculae duae spectantur oculis pictis similes. C tres utrinque pinnae osseae ex ultima tabella oriuntur. Supina caudae parte appendices habet:& in ore; quemadmodum Locusta& superiores Squillae. Toto corpore est pellucido. Iconem eius lilc appinximus,quam Bellonius admodum perperam diuulgauit.
EODEM modo & coit & parit quo prςdictae Squillae: Carne est molli, dulci, dei
cata, nutriente, Venerem stimulante; paranturque eodem modo quo Squillae prindictae. Τε ττιγας -- , idest Cicadas coctas, nominat Anaxandrides in Cotyis Throoim regis couuiuio. Brachiorum extremis utuntur ad scalpendos dentes.
168쪽
RUSTA TORVM omnium, quae oblongo sunt corpore & cauda praedita, h istoriam, praecedentibus capitibus abunde sumus prosecuti. R stat modo Cancer, qui rotundus est, parumq; caudatus,quamuis hoc nomen pro omnibus Crusta tectis acceperit' Plinius,his verbis: Cancroru i genera Carabi, Astaci, Maiae, Paguri, Heracleotici, Leones & alia ignobiliora. Καρκίνος, ita Graecis Cancer vocatur praeterea passo est seu mor- B bus,qui tempore Suidae & Hesychij dicebatur καρκίνωμα : Cornelius vcro Celsus,Cantasi 'a carcinomate distinguit, nam illum oriri & serpere dicit ab his quae extrinsecus incidui, hoc vero corrupta interius aliqua parte innasci. Suetonius etiam Cacinoma dixit. Pollu- ci hoc nomine tumor est durus cum inflammatione & magno dolore, qui vulceratur in- terdum, subrubente, ac livido colore, sanguinem emittens, incurabilis: connascuntur ei ut plurimum venae, aut pili. Est& occultum, inquit,carcinoma,caetera simile,sed non apparens,--ποπλ. Cancrum esse Gangrenam putat Nonius Marcellus. Sed medici distinguunt. Est enim gangraena partis ex magnitudine phlegmones mortificatio, non integre facta& confirmata, sed incipiens. Ita ut pars nondum sit emortua. nec sensu om- ni priuata,sed emoritur,at ii ad extinctionem tendit.Cancer vero tumor inaequalis inter- idum cum ulcere, dolens,malignus,aspectu teter, liuidus,oris praetumidus,cancro similis. Siquidem tumor ipse Cancri corpus, venae tumidae crataq; eiusdem pedes oculis reprγ lsentant: vel ut Aetias ex Archigine & Leonida refert quoniam sicut Caneri animalia sunt aspera & dura,& si quid sercipibus suis ceperini,haud facile dimittuntiita tumor iste prominet,& ructui renititur, & aegre tractabilis ematq; ubi semel radices egerit, difficillia C me avelli tollim potest.Est enim malignus, serus, proteruus,& quem curatio manuumq; , vel blandissima tractatio efferare potius quam mitificare solet. Ouidius vero dictum i nuit,quod Cancri modo serpat& vitiet quae attigerit:
Severe, o clam vitiam addere panes. ΘηρIον, ait Varinus, ulcus serum,quod Cancer dicitur. Praeterea καμβω dicuntur ossa duo iugalia,quae prope tempora comittuntur. Scribit enim V Pollux ι τα -e ' - ακχει δ- οςὼν χλαγI- συρι 'ρ περιuωνμτων τά ἄm, eaq; nominari καρώρυer i fessan quoniam ita committuntur, ut Cancrorum semipes inuicein inter se coeunt. Di- ccitur quoq; eodem nomine vinculi genus apud M Galmum quod capiti conuenit: fascia scilicet in plures partes scissa Cancrorum pedum speciem rescretes. Unde Hesychius καρ- νον esse dicitineri se et . Eodem teste καρκῖνω dicuntur ὐποδ μα- nu , calceamenta :caua. Pollux quoq; κα Ingresert inter υ δημάτων species ex Pherecratem exemplum a afferens καττυ de καρκιωρ. Rursum Hesychius καρ re dici innuit MV πάρυγρον, quanquam locus sit mendosus. Existimo enim legendum ibidem θάη M. Nam alio in ID laco πυράγρas scribit esse fabrile instrumentum χαλκευτ δε εργαλμονω quod & Cancer vo ccatur, seu Pagurust propter chelarum similitudinem & similein apprehendendi modum. aut usum. o i tacio ram λαβὶς, σχηματισμὸς o. αὐτορ -- σουὰ προαγρω dicit Varinus. Καμume λ Θωρ εχων Polluci refertur inter ὀικοδομου iussi uinciita. Carcini suere appella- iti duo tragici : unus Agrigentinus, qui fabulas edidit, icste Suida, centum,&sexaginta ivicitq; una: alter Atheniensis Theodectis, vel Xenoclis filius, qui olympiade centesima floruit, ante imperium Philippi Macedonis: Ex tabulis eius sunt Achilles,Semele .ue Arche, Athenam authore. Est δέ Carcinus sophista; item p ta Atticus,de quo proue hiuin hoc est apud Suidamsetas cυ πω -- ,Carcini poemata,idest obscura. Nam cinus Orestem ab Ilio caedem matris fateri coactu, secit per ambages respondente. Horualique intellexisse visus est Plutarchus da inquit: Ob haec populus sestos dies agitat: neq; ιquado Carcinus cu Aeropa re habuit,aut cu l lictore A stydamas. Cacor & Cacer marinus
eii Cacer in lapide coaerius ex India delatus,notusq; cst in Syria & Agypto, & ut scribit
ma At Cancer morbus idem Cangrena non est ca Cancer qui morbus eursie dictus v Metrime r
Caieini tragici Careinuasiphilta.
169쪽
Andreas Bellunensis valde in collyrijs usitatus. sme Reiben Avicennae.Na Reiben lapis a Resberi L. ea sicut Cancer, teste syluatico, apud quc in scribitiir etiam Keibcu per Kappa. Sed inpii. o Auiccnna pro Rcit irrcstituit Belliinensis Rathi alia,is inquit, Avicennae est lapis sicut V m. a.cap. canccri rcfligerans& humectans in secundo gradu. Vetus talossographus Avicennae. 'λ. Remigi inquit, est lapis sicut Cancer. Non est Carcinias Plinij quia non spetiem hic Ca- 'Rς gi cri malini refert, sed tantum colorem. Habeo in Musaeo hunc Avicennae Reiben, vel Ra. 'thialia, vel Remigi &altu quenda Canctu marinii, seu Hagurum qui e mari eiectus longo v. se, i, pCst rum pDre sinceus cuasit. Vcrsus rctrogradi deniq: nominantur a Grammaticis Can-ilegiadi. cri; nempC qui non solii in a dextra ad sinistram, vel a principio ad finem, sed e contra- .riol gi pol sunt a fine ad principium: vel eodem sensu , vel quod artifieiosius est.contra- 'rio. Lectio autem illa conuersa, vel iisdem inanentibus dictionibus fit, ut in his Senarii Seaetulis, quibus Zoographus ad l risium suum aliquando lusit.
Cancellos muto viae Frisphos tibi ιρνnos Claudos licet probus, ne νώων νngratus Gncris pro muttis tu consisse boni, rego.
I. An et Cai men talo reperio apud ty Virgiliuini FDA A fusam hi causas memora De numine lasso. Aliquando sensus efficitur contrarius, ut in hoc disticho r
Interdum literae singulae retio liguntur, ut in hoc disticho:
Signa resigna, temere me tangis . o angis: Roma ros sab Io moribus nil amor.
A R A T H A N seu Sarthan exponsi Cancrum apud Auicennam & S
rapioncm, in quo malc vulgatus codex habet Sartam in fine per m. Καρκnoe dicitur apud Graecos: nomen est paroxytonum, lactylicum, pe- cinultima enim a poetis corripitur, ut Aristophane, Nicandro, Oppian &alijs. Quocirca non recte a quibusdam Grammaticis eircunflectitur. Carcinus dictus videtur,quasi coracinus ut apud Athenaeum legit Mas sarius, nam locus hie in nostris codicibus deprauatus est quod ri e , idest pupillas, &oculos mobiles habeat . Varinus tamen κα Me, inquit, καρπι eme G - συχνυ τίω quod frequenter caput moueat,dicitur Cacrinus quasi caracinus. Αλa Msuligo, cinis, Cancer . λιγνου omne καρκίνος, Varinus. & Hesychius: & mox ἀλα ἀναγορ-M forte ανΘρακες scribendum , & non αλακη per a: sed per β . Sic enim ordo literarum postulat apud Hesychium:&συβω ne eidem ἀλλακωδε ,κ τ ατνιτ MYIM. Q m enim magis accedit ad ἀσβύλη vocabulum pro fuligine usitatum. Caeterum Cancri nomine hic instrumentum forcipem ZOOgraphus , cui Κλαβη nomen conuenit ἀανὰ τοδυβ ν. intelligit. IIτύξαγιυς vel πίε μ Cancer dicitur ab eo, qu6d ostrea venetur lapillo inter ic stas scit valvas meti χαρ ε πυηγα eorum immisso: ut pede facilius camem eorum euellat, Varinus: qui Sc Siculis κάρχαρ Cancros vocariau. Κάρ aeri eidem Hesychio sunt καραm ιῶ coluntur inquit in Lemno religi ε, tanquam Vulcani filii. Nepam. Frinquit Nonius Marcellus, quidam Cancrum putant ob illud Plautii Aut cum Nepaes set dubium in utroq; . Nam vere nepa Moi pius dicitur. Marcus Tullius de finibus bonorum di malorum libro quinto, Serpere anguiculos, natate anaticulas, volare merulas, cornibus uti videmus boues, nepas aculeis, 1uam deniq; cuiqι naturam esse ad vivendu 'ducem. Cancri vocantur, ut ait ' Isidorus, quia Conchae sunt crura habentes, inimica lib. 1 1.L6. Ostreis animalia . Itali vulgo mutatis, & inuersis literis Granchio, di GranZo vocant.
Hispani Cangreio, Galli Cancres, Northmanni Crape & Cratae a κάρα M. idest Locu sta impropric. Germani qtroq; inferiores dicunteen Κrabbe, superiores, ein Κrebs.&Angli a Crabbe, Poloni & Hungari Rax.
170쪽
GENUS, DIFFERENTIA, DESCRIPTIO.
A OTV N DI sum Cancri,cum oblonga sinit tera Crustati omnia,quod Aristoteles testatur, inquiens: Cancris ex Crustaccis solis cauda deest, s 'QUI & corpus rotundum cssicum Locustis,Squilli'; longum sit. Idem, alim hi Cancrum a Locusta differre inquit, quod Locustae caudam habent. Cancri non habent. Locustis enim vinantibus cauda utilis est: natant. enim cauda quasi remo innitendinat Canciis inutilis est. quoniam vitam is agere terrenam cauerna'; subire soleant, Sed falsum mea sententia quod cauda destiis tuantur: habent enim, scd reuoluta,hine cuneάλυ via πτυχ ις Aristoteles vocat: constat enim manifeste ex tabellis, & corpus posteriore parte integit, nec in pinnas desinit, nec extenditur ad natationem. Idcirco caute locutus est ' Plinius, quum ait: Carabi cxuda a caeteris Cancris distant. Negat Galenus Canctos habere collum&caput,quod a verit E te abhorret; prudentius dixisset,caput a caeteris partibus non esse aperte distinctum, quod his verbis scripsit ψ Aristoteles: Habentautem caput animalia omnia sanguine praedita. Exanguium nonnullis indiscretum hoc est. vi Cancrisi Idem Plinius: Quibusdam indi . seretum caput est, ut Cancris. Et rursus Aristoteles: Alucus totius corporis indiscretus is est: nee enim caput distinctum nec aliud quicquam. Quia igitur caput habere ex Arist M tele probatum sit atq ; etiam alijs, hinc nonnulli cerebrum quoq; Cancris inesse scripserui, si quasi omnia quae capite sunt praedita cerebro quoq; a natura donata sint. cum id in multis exanguibus, praelei tim insectis falsum esse declaret quotidiana experientia. habent i men eartem quae citcbri sinagitur munere: unde enim dimanaret motus & sensus a cood ne Θ sic ait Peripatetica familia: uegat veritas. Visus aut eorum plurimis est obliquus: id sic Aristoteles: Cancrorum plurimae pat ii oculi sunt tum intro, tum foras in Obliquum oueri apti. Quare nullos excepisse non admodum redic visus est S Plinius, ubi sici qua e Cancri in obliqlium aspiciunt crusta fragili inclusis callias inclusos gerentes scia., licet oculis: quia non omnibus codem situ politi, sed alijse latere, non supi a continuo sub prono ε inde continuo & nullo medio a amplo distantes discrimineralijs in medio breui discrimine, vi HeracleotLis,aut Maijs. Partae ab utraque quatuor pedibus inomanis tur. Pedes ait/' Plinius de Cancris octoni omnes in obliquum flexi,& rursus alio in loco: octonos & marinis esse diximus, Polypis, Sepius, Lobgipibus.Cancris, qui brachia in contrarium mouci, petas in orbem,aut in Obliquum. Iidem soli animalium rotundi.Caetera binos pedes duces habent, Cancri quaternos. Sed mendo non vacare videtur hic locus. Nam cum antra octonos pedes cnumerasset, subdit paulo post tantum quaternos: nisi quatuor in singulis lateribus ese intelligat. His si addideris chelas,quas Plinius brachia appellans re pedibus separauit, decem constitues. Cancris etiam,inquit Aristoteles, omnes deni cum forcipibus sunt. Et alibi ait: Cancris primi utrinq; pedes quaterni. tum terni alii ordinem eodem modo explentes , reliqua bona pars corporis pedibus ca-- ret. Pedes omnibus in obliquum sectuntur , quomodo etiam Insecta mouentur. Binas is hasce chelas, siue brachia denticulatis sercipibus praedita esse scribit Plinius, quod non existimo in omnibus Cancris verum esse: carent enim quidam dentibus interius, quamuis maxima Porum pars eos habeat, aut saltem tubercula quaedam alba,ad firmius retinendum. Rursus/ Plinius,dextrum,inquit, brachium omnibus maius: ex Aristotele qui scri dicit: Locustae c.ancriq; omnes sexcipem dextrum grandiorem, valentioreinque habent. Parte enim dcxtra esticatiora suapte natura sunt antinalia omnia. In brachijs, seu sercipi- .ri bus primoribus superior pars mouetur inseriore immobili, cuius rei causam tradidit' Ariis stoteles,una cum ea,quan refert, cur Crocodilus superiorem maxillam mouean eius verba adijciam, ut clarior doctrina euadat.Caetera omnia maxillam mouent inferiorem: Crohodilus fluviatilis unus superiorem.Cuius rei causa est,quod pedes ad capiendum retinendum; inutiles habenparui enim admodum sunt. Itaq; ad hunc usum natura os ei pro pedibus utile eondidit: ad retinendum vero unde ictus inferri vehementius potest, inde motus commodius agitur.Inscrtur autem vchementer desuper, quam de parte in seriore. Ergo cum utriusq; tum capiendi, tum mordendi vias Ore administretur,magis autem necessarium retinendi ossicium sit,cui nee manus sint, neque pedes idonei, commodius huic est mouere superiorem maxillam,qua inferiore.Qxuod ide caussae est, curetia Cacri superioreta semipis parte moueat, no inscuore: habent.n. pro manu sercipem.Illu itaq; utilem ad .
e l. Caput o collum, an habeant
pedes. Vib.s e. 3 t. - De par.