장음표시 사용
311쪽
aliquo iuncoue eontexta. Ea circa ingressuin rigentibus eaetremis iuncis aut viminibus hir Esuta asperaq; sunt, ita ut ita gredienti cedanti dilatato iacile introitu. regresIum aulcm ad ucrio rigore arceant, Sic funem iri structum escis quoq; in nastulas impolitis, loco perroso is Purphrarij domiti ut, subere alligato in summo,quo sustineatur. Sic nocte una intermissa, is aut etiam die, ut plurimum vasa Conchis repleta extrahunt. Eius nodi vel limitem texi ram intellexisse videtur Varinus, dum ait: Κυιο, textura quaedam est ex iuncis aeolo similis, in qua Purpurae & Conchylia ingressa na & esea imponitur capiuntur. Qilod modo attinet ad tempus capturae idoneum, Aristot. scribit capi Purpuras tempore verno cum fauos extruunticaniculae vero tempore nullas sere capi: . A tqui co tempore teste vel ipso Aristot. deterrimum florem habent. quapropter etsi ita quoq; repetat Athenaeus, suspectus mihi est Aristotelis codev.nam prςterquam quod rationi consentaneum est,Purpitrarios eas capere,cum meliorem succii noremue habent, propter quem eas capiunt,etiam Plinius allicr Iegit, inquiens. Capi eas post canis ortum, aut ante vernum tempus utilissimnium, quoniam cum foetificauere, fluxos habent succos, sed id tingentium ossicinas igno- iarare,cum summa vertatur in eo,ut ipse loquitur ,,
'omodo succus ille siue flos quem Purpuram vocamus, colligeretur, &in usum praepararetur, sic fere apud veteres reperio. Cum foetificant,im . quit Arili. deterrimu norem gerunn paruas cum testis contundunt,ali qui dissici Iecmuccum detrahere. Maioru inorem testa ablata detrahuu quamobrem euenit, ut calliana papauere separetui . luos.n. positus inter hec est supra eam partem,quam ventrem appcllant.Itaq; detracto flore, dividantur partes ista necesse est. Dant operam ut vivae frangamur. nam ii prius quam fiegeris,exspirarint,norem omnem cum vita euomun quaproptor solcnt casast ruare innassis,dum ipsae se colligant atq requiescant. Breulter de haere Plinitas: Vivas,inquit,capere contendun quia cum vita succuna cum euomunt. Et maioribus quidem purpuris detracta Concha auserunt: minorcs cum trapetis frangunt ata demum rorem eum excipientes Tyrii. Dilucide Vitruvius. Conchylia cum sint lina serramentis circumscinduntur, E quibus plagis purpurea sanies uti lachryma profluens, excussa inmortatiis terendo compa- Gratur. Phoenices, inquit Gyllius, purpurarum captarum testas constingunt, & cames ad tincturam condiunt.& aqua dilutasti sordibus expurgatas, succensi signibus in lebete coquunt earum sanguis ut ab igne incalescit, partim cyaneo colore fit, partim in atrum colO- ν rum conuertitur. ac iam quicuuid imposueris, in illius colorem commutatur. Haec ille Monomastico Multi Pollucis. ubi verba aliquot qua Graxe leguntiin M'
Phu ,aliter qu uiL Gyllius: Phoenices captis purpuris testas simul & carnes tundunt & dein te condiunt sale nimirum vel nitro saniel admixto ut color firmior ac tenacior fiat,& sordibus aqua ablutis, primum videtur vi tundantur, secundum ut lauontur, tertium vi flos eximatur,condiatur,coquatur, in ictitae ad ignem coquunt. Notandum vero purpuram, ut Seneca h philosophus tradit, eodem Conchylio non in unum modum exire. Interest, inquit quantum macerara sit crassius medicamcntum an aquatius traxerit, saepius mersa sit an semel tincta. Admistici subae proderat, quod me doect Plutarchus libro de Oracu- lorum desectu,his verbis: Alia alijs sunt conducibilia: Sic faba Purpurς,nitruin cocei ti cturam expedit adimixtum.& ut Empedocles ait: Moore crati lassus masteta amoenus S lsidorus omnem purpuram prima tinctura serruginei coloris esse ait; quod verum ut sit vereor. Ex Ciceronis Hortensio apud Nonium in verbo imbuere, didici eos qui combibi purpuram volunt, prius lanam medicamentis qiubusdam lassicere. Inficicbantur autem. luitio purpura solae lanari unde Seneca η Tragoedus:
Reperita bibis una rubores. Et Virgilius I sed in pratis araei iams ae rubenιι
Mice. Horatius: Muracdus Drys uerasa vellera lana. Tibullus. Nec quὰ de Drio murace lana reber. Ouidius: Phocaicob baias tingebas murice lanar
312쪽
A Iterabatur tinctura ut magis colorarentur vestes,quod constat ex eodem Ouidio in libel- Cur tinctu lo de medicamine faeiei. ubi ait: in itet ab Uellera sese eadem Drio medicamur abera. rura
Portasse dibapham Purpuram dicit, quam pretiosissima fuisse constat: de qua etiam Flaceus ad Gm hum scribens, inquit: Teris Afro insume tincta vestrarau lana. Tyria autem . -
Purpura apud antiquos laudatissima existimabatur, vi sarpe dictum est. Papirius , gi I
o balis o Dνν moderator liuet abem. Inter Conchiliata autem & Purpurea interest, quod Purpureum inficitur Purpurae flore. Conestili α Buecini succo,certo quodam temperamet Orin Conchyliatis vero,non miscebatur Bucis Purpucinum,ut Plinius scribit,sed ita obscure & mendose, ut intelligi non magis possit, quam si lister u alienigeno uteretur sermone . in conchyliata veste caeteraeauom sine nuccino, praetera; ius temperatur aqua pro indiviso humani potus excremento, dimidia & medicamina addunturi inuiso tamen pro indiuila malunt emendatores, seinper non intellina mutare talenni insania consueti, inquiis Adrianus Turnebus, qui se in veteribus indiuila reperisse gL. - ad A testatur,& ius temperatura,& qua .Sic igitur legit: praeterqἱ eius temperatura, & quae pro utσ cap. s. indiuiis humani holus excremento remedia & medicamina adduntur. Nam inficiendis vruuia huis Conchylio velleribus,cum humanum admisceretur lotium, vi eius odoris steditas emen - si daretur, medicamenta quaedam & remedia adhibebantur. miscebatur& Iotium tingendae tum ad xm- purpurae,unde & indiuilam dixit,quod & in Purpura . ut in Conchylio tingendo addere tur.quare de grauissimo&teterrimo odore dixit Martialis
Euod bis Murice viaias inquis Mam. Hum'; ille. Iam vero pictores ipse purpureo utuntur cruore trito inmortario, sicuti in- Pictor unia dicat Vitruvius, aut crcta argentaria in eum liquorem feruenti alieno addita & inebriata: Purpura. bibit enim eum colorem celerius lanis:purpurillam vocat Plinius in sexto trigesimiquinti: Argentaria autem creta nitorem argenteum reddit,eodem auth re dicti lib.cap. i 'G orgius Pachymerius lib. suot a. decolore, Purpurae colorem tardius conlistere notauit. Tardia re Etenim cum hanc, inquit,contuderint, omnemq; ex ea hutnorem eluerint atq: express 'rint,effusumq; in ollis coxerint,primo quidem nullus piorsus color in tinctura manifestus est. Gaudet haec eadem tinctura in iste versari: nam ab eo radiata illuminatur, & magis C enitescit. Notauit&illud Gyllius ex Polluce, cuius elegantissima verba Graeea commit
scribit i Aelianus: Purpurarius piscator, si postquam Purpuram non in hominum cibum, sed ad tingendas lanas comprehenderit inexhaustum,constantem & genuinum velit fieri colorem. & persecte tinctum uno saxi ictu Purpuram una cum testa interimit. Quod si laeuior plaga inseratur, & etiam nunc spirans relinquatur, atq; iterum lapide percutiatur, ad tincturam fit inutilis. nam ex eo dolore tincturam amittit, siue illa per eius corpus dispersa imbibatur,sue aliter estiuat. Quod quidem ipsum praeclare Homerum intellexisse dicunt: idcircoq; uno ictu celeriter morientes Purpurea morte attici ait,peruulg.itum suis versibus illud canens:
Purpurea illam mors, violemai parea peremit.
Mel ac oleu addid isse tincturae,ut sine laesione aut detrimento florem tincturamve in tem- M.t hi bl a pus conseruarentur,non male quis inde coniiciat,quod Alexander Dario deuicto, uti Plu euΘ-a. tarchus memorat, Purpurae Hermoniacae quinq; millia talentum Susis captis inuenem, rentur. D annos seruatae decem minus ducentos, quae florem recentem adhuc ac nouitium retin reneuius inquit serunt causam esse,quod puniceorum insectura melle perfecta suerit,&eandido oleo candidorum, quippe horum in pari aetate splendorem integrum & fulgentem conspici. Ex quo loco,inquit diligentissimus pariter aceruditiss.Hieromi' Mercuri a huc. , . nemine sere animadueris dubitari video,quamam esset illa Purpura, quo pacto melle fa- Piui, te hi 'cta esset cum huius apud nullu alium authorem mentio habeatur, demu quae fuerint cam locus explididae Purpurae oleo albo integrae conseruatς. Fuisse non pannos,lana aut si ricum Purpura cat' a Mese tincta,sed ipsammet Purpurae substantia, adducor ut creda, tum quia tanto tempore fuisse conseruatam eiusmodi materia non adeo verisimile est, tum quia in conficiendae Purpurae tinctura, neq; Plinius,neq; PolluX, neq; Cassiod. qui eius conficiendae ratione diligenter persecuti sunt,nec alius author mel uspia coincinorarunt.Praeterea cx Cassod .colligere i tabi Manlicet colaeuisse contusa & sines coaceruata Cochylia sex menses absq; alio magonio inte Din. i. gra seruari.Neq; quomodo lanae aut serico tinctis verba de flore a Plutarcho prolata accomodari queat,sacile video tam proprie id nomen succo illi Purpuraru ab omnita scripto.
313쪽
ribus tribuis inueniatur, ut iure quoq; idem βαφη siue tinctura ab ipsemet n&upatus sit, a quod illo solo tipgerentur cuncta, quibus siue sponte sive artificio inhaerebat: Sic enim Lib. I. Apollodorus apud Athenaeum sis aeuum eundem succum appellasse inuenitur. Itaqi res
quantum ipse iudicodiunc in modulia sese habet. Conchylia siue Hurpurae aliae erant pu nucis , aliae candidis corticibus tectae: nam sese candidas habu ille Zoographus testaIur. utra a ; tamen eundo succum ab Aristot. Plinio & Plutarcho nuncupatu emittebant: captae igitur Purpurae diligenter contundebantur; si erant paruae, ut Ari itoteles docet, simul catellis tundebantur, ob faciliore succi expressionem, ac in in allam una cu succo redactae, si ante sex luenses in usum ad infecturam trahendae erant. ab': alio coseruabatur, sin autem multo tempore durare debebant, punicearum masIae in melle, candidarum in oleo ex Olim uis immaturis, albis a Galeno atq: ab alijs saepenu mero nominatis facto, immersae coser'
uabantur, adeo ut succus veluti recenter mactatarii Purpurarii integer&floridus longo U.ν. e. i , tepore maneret. Sed si Purpurae magnae erant quemadmodu Vitruvius, de Pollux tra Lib. i. e. . dunt, ijs Cochas auferebant,atq; ita modo integras carnes totas sale coditas; inodo succuillum in cadida vena ab Aristotele & Plinio come in orata contentu & a carne separatum ,
similiter melle & oleo a corruptione tuebantur. Atq; hoe est qnod in fine illius capitis vo Fluit nobis significare Vitruvius hisce verbis. Id aute propter salsugine cito fit siticulosum,
nis mel habeat circumfusum. Quali vero succus ille, quem Vitruvius vocat ostrum, cito corrumperetur, nisi ita melle fuisset mersus, ut undequa ii cireumfusum id habuisset .iri 'Oleum Q cui in Olcum ad tuendas a putredine res magnam vim habere omnes sciunt, sic melle non mela putre modo alia corpora, Vcrum etiam humana cadauera per annos plurimos conseruari solita dine coler- ni iste prae caetcris ic sta tum babcinus apud Xenophontem & Columellam. Plinius quoqὲu ndi vim narrat sese principatu Claudii vidisse Hippopocentaurum in melle allatum. Et Varr. in
ΕΠ hλ' Sciomachia scribit, Heiaclidem Ponticum plus sapientiae habuisse, quod praeceperit ut ,
' ' bureren pur corpora, qu.ini Democritum, qui voluit ut in melle conseruarentur, quasi si id factum cilcia vulgo, ingens mellis caritas extitisset. Vt cxijs omnibusliceat coniscere, cadauera Purpurarum una cum flore, vel florem ipsum cunm suo tolliculo tot annos melle ac Dico candido i immersa, fuiste integra seruata , ac propterea Plutarchum qui sciebat ,ix sex menses Conc bylia contusa manere, nec succum florem vocatum ultra colcruari posse Icccntem, addidisserationcm tot annorum durationis ac sub voce intellexis leves totum cum rudem contusarum Purpurarum aceruu, ob idq; talenta illa potius fuisse pon Gdcris quam pretii, vel quod magis credo ipsum met flore cum vaginula sola aut etiam cucarnibus extractum. Haec omnia Mercurialis ad Plutarchi loci explicationem, in qua n nulli desid crati aiunt ratione, cur potius melle puniceas quam oleo, ac e contrario cur po tius albo oleo candidas Purpuras condirent, cum alioqui & mel & oleum aeque putred, ni ac coriar ptioni resistant, cuinq; eiusdem coloris inorem habeant puniceae Purpurae cuius habent albae. Cuius quaesiti solutionem si quis a me illa expectet, fallitur. Neq; enim ra hisἡ pu ii in ne idctum exiit imo quod albae oleo, phaeniciae melle condit essent sed fortuito id eue-pui, quae ni ila, si modo Verum est albas Purpuras a Plutarcho nominari ratione testarum, ut Mere riuia tabo. rialis credit. Secus enim mihi vidctur, quoniam λwῶν non habet suum αντBετων neque α'λ γῖν priuatim puniccarum interpretandum puto , scd uniuersaliter Purpurarum 4 Ei enim si colore Plutarchus Purpuras distinxisset, dilucidius dixistet πορφυρον με πιων aut φοι--,m' λ υ- , qualem sane diuisionem distinctionemve apud veteres non inpiis., Esi uen ic quam l) in sui pzcta semper mihi suit Plutarchi lectio, crediderimque quid piauit ti- . desiderari quod ad dictioncm λ υλών pertineat, quam suspitionem mihi ad auget Viti libit iuspe uius in allatis a Mercurialc verbis, in quibus mollis quidem, sed olei minime, mentio fit. 3m. Si enim & Olco conseruatae futilant Purpurae, haud dubio, ut de melle. ita quoque de oleona eminisset, non auerim intorim inficias etiam oleo potuisse conseruari, sed non a quo naO 'do, mel enim simul cum liquore illo siue flore permisceri potes , quum oleum semper in natet, ubi cum liquore aliquo pcriniscetur,quod forte tu tinctura non requirebatur. Quod olhtim his, obiter dictum cstO, Vt quisque quam placuerit, opinionem amplectatur. Ego saltem oleum hori adiit. Uncturs Vci id co ad hi situm negauerim. quod vestes, quae ea erant inficiendae, sua pinsue. beret ut . dinc laboraci alici ac inquina siet, quod nos nostro saeculo plurinui in abhorremus, & summa cura. ubi licet, prohibemus, caeterum illud notatu in primis dignum, eu qui sericu Pur- purae intingeret, puri stimum habere debuisse corporis castitatem, υt tradit Cassiodorus.
v s ' . qui. inquit, tali u rerum secreta refugere dictitur immunda. lam vero herbas quoq; natura puri litaus P Ocrzauit, ex quibus Purpureus quoq; color genuino illi similis tingitur: quare a umores H, M. t urlpura Φpe marina cognominarat,no quod terrestris etia sit, sed ad dissereti 1 illius quae
ex herbis fiebat, de qua iam dicendum. Plinius, Trasalpina Gallia, inquit, herbis Tyrium
314쪽
R atq; Conchylium tingit, nee quaerit in profundo murices. Inter esuismodi herbas non
vltimum locum obtinere videtur coccum. Huius erum color cum Purpura maxim C con- Coccum inuenit, quod liquet in primis ex euangelio Matthaei, Marci & Ioannis de riste qua Iudaei sechorium. induerunt Seruatorem nostrum lesiun Cluillum. Sic enim blattiueus: πιρα Θου αὐτῶ λα- δα me enim . id est: circumdederunt ci chlamydem coccinam: Marcus vero: οἰ --δυ-ιν αυ τον πιπυρακοῦ id est:& induerunt eum Purpura: Et Ioannes: m)- m. inquit, εο αυροῦν -n β-ν αὐτὰν & pallio Purpureo circumded crunt eum. Quam itaq; Marcus purpui uadi Ioannes Purpuream vocant, Matiliariis coccinam appellat a colore coqui idem est, ut eolor idem clixi, cum Purpureo Alisti alioqui materia plurimum dii crep nt,ad O vi Mattheus colorri eum coeci- illi vero materiam & colorem smaul cxpuilitant: quamobic Purpurae appellarione coccu no. non cotincri recte censuit Vlpianus. ita lego, si cui lana. Cociu aut cm .i Dioscolide κοκκορ .dietum est, id est, granum itinctorium,cuius saris magna copia colligitur izi Gallia Narbonesi, vocaturq; a Gillis vermillon, ab Arabibus Kertuus, unde Kormosinus color. hermes. Glossarijs grana M κκci; grani tum κω oro, dicitur. Hii p.uti coccum granam a grano tru c, ranatς veticis a grana Granatam urbem appellam propicr cocci copiam. Brasaucius in libro de bi B Syrupis multa scribit dd Cherme unos inde paucula mutuabimur. Coecum inquit Ita- η P 4
Iis vulgo granam dici,& esse veluti semen si ilicis ilice ic ferentis.&c. Chcrmes vero quaquam& ip Ium ab antiquis cocci nomine coim preliensum videatur, Ut sit forte coccus sco- lectus, id est,uerinicularis)cx radicibus lici barum quarunda sumi, ex eoq; charmesinum colorem tingi, floridiorc quam c cocco. Ego inquit frcquenter excauaui, & granula ci ca radices collegi, quae brcui tempore in v riniculu transeunt. Aperitur enim semen si ita vocandum cst & parua qua dam formica alata ι xit, quae avolat: exterior cortex inanis relinquitur ad tincturam inutilis. Et hic eit cocci vcrmiculus, qui apud D. Hicronyidu r - Ti,ctui, peritur,& in sacris litteris Icgitur tincturae cx vermiculo &c. Sunt alite plures,lierbe,qua tu ex vermi radicibus inhaeret chermes. Vna iitrer altas parua, ilicita multu,quae pini pineilς ilia imi, eclo quid iratur,sed magis incisa. In multis Germaniae laeis colligitur; excellentius vcro in Polonia iacm litte circa Cracouia. In Hctruria quoq; nascitur ut atq; Hi trusci genus pina pinellae cne, stret iam vulgo appellatit, alii thr almum. 1kitu. autem di sub aliis herbis. Nam Polom tres ,
herbas habet, sub quibus nascitur. V in est qua ipsi appellant Hiedospia lex: putat esse au- Η y l'ricula muris sed no est illa quam Dioscor id Ps lic vocat. Nascitur&sub parietaria & siligi, bis,
C ne secati potiusquam Graeci olyrain, Poloni Zito, nos segata vocamus.Sed hanc nocXca iei Iur .uant quia maior est prouentus exsiligine, qua ex incruacs,&c. Ego chcrmus illud de quo mes. Arabes scriptores meminerui, non aliud esse vidco quam coccu G.raecor , c frutice viduli . hermescet ilicis aqui seliae pumilo: cuius grana matura veriniculsi aliquo emitti reputat ini, si lio Aiabst vitubiq;&cuiusuis, alicubi ramen dc speciei alicuius in eode genere, vi coceus scol ccius vcl C ς' si scole ias cognominari mereatur grana vero illa de radicibus herbarum,eorumq; vermi ςψ μ' η'culos &ex eis tinctiira, vel Tibus plane incognita arbitror. Haec& plura ille . Pluribus etia hςc prosequitur Hermolaus, quae tame nobis minime sunt platere unda. Saxili agam inquit 3 aliqui eando ei se putat,quaepimpinei la& sangui .sorba dicitur,&e. h radide υε se 'μη ΗΗ 'runt,quibusda horis vermiculus cruitur,qui curatus scrι is praecipue tuagendis, Purpura fuit in parabitan, caeteros colores splendore quod a & hilaritate superasu nuutus ut alia quoq; multa, casu.cxcrernentis gallinaceoru ita coloratis, igitur purpurissum ex hoc vermiculo carbasinum, a praestanti amphileatralium velorum, ut arbitror, colore, dicitur.Quidam carmas num appellant colorem: quoniam vermiculus ille Punica l ingua carmes ap- ., pel e tur, quemadmodum & coccus. Potest & ab urbe Charmi, quae Sardibus est, no mcn - accepisse color is,quod lanas inficere Sardibus coeptum sit, ut inquit Plinius. De hoc ver- '''nticulo nihil apud veteres inuenias. Hieronymus in sacris litteris vermiculum & vermiculatis vcstes nominat, granum ut opinor aquissiliae significans, quod author e Plinio q:iibuida in locis vermiculi similitudine conspicitur. Hinc derivatum arbitror, ut coccineat virili is scol ccid.ita scarlata quasi scole cata hoc cst vernuinlata, vulgo dicerctur: siue Coccine quasi si iiii luiliata cicnim granum cocci etiam quisquilium vocatur Plinio a quisquil0ς, '. ill ςψx Opinor. Sim enim quisquiliae, ut Festus ait quicquid ex arboribus minima c.idit. De Uci- 'μ' miculo Purpureo l. cmoci itus quoque meminit, tincturis utili, si is c Put puris ac min L Quisquilia ut coni lcio: nam&de vel miculo Galatiae, hoc citi ligno meminit. Haec ille in corollario fin Diole. equo Caelius etia descripsit. liii insuper, Carme sinu, inquit, stilat qui ops iactur i L. f. ehromaimum quoq; nuncupari poste quia sit radix Syria quae vocetur chroma, cuiuS csi is e. i. apud Theopli rastum mentio. Ego omnino carmelinu a Kermes Arabica seu Punica voce
coccu indicantc, non vel a carbalaves chromate diciu arbitror. De chromate Theophra-
315쪽
Ex Samiiceptatiosus color Pu pureus .
c x anchula faciunt,amaracinu autem e chromati :quod radix est e Syria vehi solita. Appa rei autem eam radicem non vilis piet ij fuisse: quoniam myropolas pretiosa tantum vnguenta, quantus non onmia colorare solitos tradit. Et paulo poli: Maron & chroma quin anmracino miscetur, calfaciendi vim habent. Carmesini colorem rubrum esse constat; chromatis viso radiculae qualis fuerit, non inuenio expressum . rubrum tamen non fuisse ex iam recitatis Theoplirasti verbis apparet: vi nimium leuis sit quorundam conlectura carmesinum a chromate cli ductum. Dioscorides quidem in eius continione non memimnit chromatis:quod an sit radix curcuma hodie dicta, inquirendum . colore croceo. Sed quoniam Hermolaus carmesinum quasi carbasinum, a praestanti amphitheatralium vel irum colore dici potuisse suspicatur, de carbaso quaedam addamus:quam ipsam quoque ut amorgen & bysium ut post dicetur propter materiae pretium ac tenuitatem, sicut di scr1cum,l urpura coccoue tingi solitam conijcio. Carbatus igitur generis faeminini, sicut &byssus; quanuis aliqui maiculinum etiam faciant, & in plurali neutrum genus est lini mirae tenuitatis, in Hispania primum repertum teste Plinio: item velum ex carbaso iaciuae. F IVirgilius in tertio Aeneidos o aura Uela vocant,famulos in Iaν earba au Iro Lucretius in sexto. '
Carbases ut quondam n Pu intenta Ueatris.
Virgilius in octauo: ι-- Eam tenuis glauca Delabat amicta
Plura leges in promptuario Trcbelli j. Vnde apparet earbasum alijs quoque pro arbitrio coloribus tineiu fuisse. Pollux carpasum, κά ramo dixit, ut mox patebit. Meminit 'Plinius. Hispania citcrior habet splendorem lini praecipuum, torrentis. in quo politur, natu .ra,qui alluit Tarraconem. Et tenuitas mira, ibi primum carbasis repertis. Et aliquant ..post de velis tinctis loquens: Carbasina deinde vela primus in theatro .duxisse traditur , . Lentulus Spinter,&c. , allica quide vox Crespe, a Carbaso seu carpaso facta videri potest. G Inuenio vero & apud ' Pausaniam, nasci in cocci fruticis fructu hreue animalculum , idq; statim ae in aerem fructu iam maturo est emissum, volare, ita ot culici similc inquit vidcatur,nunc autem priusquam perficiatur antinalculum,fructu in cocci colligi. & sanguincimin scoli lanas tingere. Monachi qui in Melaena commentarios ediderunt, Gratauoli ionica tiam secuti sunt:quos reprehendit And. Matthiolus in capite de cocco infectorio: ubi haec etiam eius verba leguntur: hermesinum nouum iampridem convehitur in Italiam ex Hispanijs, ab occidentali India importarum:quod cum copiosissimum adferatur, cherm sina stamina nunc vilescere coeperunt. De eodem puto P Cardanus intelligit, his verbis: Adux huntur ad nos nunc semina pro Purpureo colore serici conficiendo, similia cimicibus, i quibus sublata sunt capita: unde pretium serico rubenti imminutum sere ad dimidium cum olim ebibinellae herbae tuberibus radici ad nascentibus fieret. Sed sorte uterq; iste imccus ilicis nimirum,& qui Ox tuberibus plantarum colligitur,etiam antiquis cognitus fuerit .lego enim apud Ctesia in Indicis: Hyparchus amnis per Indiam fluit, ad cuius is Ibntcs flos Purpureus nascitur, quo Purpura, floridior etiam, quim Graecanica, tingitur . ,- ibidem animalcula canthari magnitudine visuntur, rubro cinnabaris colore, dibus prς' fillongis & vermis instar mollia. Oriuntur ea in arboribus, quae succinum ierum: ti fructibus carum vos clintur, ipsasqέ perdunn ut pediculi vites apud Graecos. His tritis Indi P - . . pureo colore vestes, tunicas - o σας, - eu t χροῖνας &quaecunq; voluerant, in ,. nei utiliquae Persicis ctiam tinctiiris praeferuntur. Sie Ctesim Illud autem praetereundum non est, Purpurae succo veteres coccum ' Plinio testante permiscuisser Quin & terrena miscere coccbq; tinctum Tyrio tingere, vi fieret bis byssinum. Inuenio & hunc colore co eo de Purpura permixtum hysginum fuisse nuncupatum. Rubiae colorem Garancia vulgus in fictorum vocat, quem tanto in pretio esse scribit Iul. Caesar Scaliger, vide nunc I gium colorem multi nominent,& cclebratus sit a principe poetarum sub Hibera ferruginis commendatione, inter colores militares. Superius diximus quam pretiosa PurpurRapud Indos fieret ex sandice, ad cuius rei corroborationem cum dic potius illud erat diacendum, binas quas repermulti toritaris quarum altera Hermota est,altera Caelij. addu
316쪽
n cere libuiti sandi κ Indica, inquit ille, de qua in Aureliani Caesaris vita legitur, pretiosas
Purpuras fictilealiud quam vermiculum dictum tincturae genus puto. Hic vero, indici Purpuram inquit,ex sandice parari, prodit historia, tantae vero creditur excelluntiae, ut il- Ii apposita alia qua uis, sim cie cineris decolorari animaduertatur. Phyllum hi On cogno- Phydas, mento dyticon apud Democratum, herba ad Purpuram tingendam satis cclcbris, nec prς- . . 'ς ' terea qualis sit naonstratur: in Theophrasto & Plinio testitur & phyllantes herba inter spi- 'δ'' ' nous,sed mitior aculeis,& ab radice tantum sellata. Ita lego apud Hermolaum . Vidco i,h,llisie, autem T hcophrastum chamaemeli genus quod caule foliato sit, antbeman phyllodUS a P herba. pellare. Caelius inter amorges signincata ita autem Graeci amurcam dicunt, aliquando'. Amorge. etiam vini ficem ita quoque vocari ait herbam Purpuream vestibus inficiendis, quae mde dicantur amorginae,quanquam, inquit, de praetenuis arundinaccae paniculae portio dicatur amorsis. A,-γ-a, coloris est byssini species ab Amorgunte insula. A, nis, He- Α Φργε α sychio, Suidas,ac potissim uin Varrino, est καλή - σιρ ἐξ ερ ἰνδυαα diis et M h ἴφασμα, ἡ qu in '
Amorgina tunica sic dicitur ab amorga, quod genus est coloris, similis byilo. S:gniticat &''
εων ,m' μόργις ε καλυτο. Ex lus apparet amorgen nihil aliud quam lini gonus fuisse, iidsubtilius, de quoniam serie Purpurco colore tingcbatur, si ut& scri cum S byssus, alia laetenuissima lini genera & vellera praestantiora,vi Milesia amorgen Pui pulam, Zc amorgi na Purpurea, aliquos interpretatos e sic scd inepte: ut & Hesychius byssinum Purpureum poterat enim et lain alio colore tingi. Itaque non riclec aelius, & sine aut foro dixit, amor- seli; Rb .gen herbam Purpuream vestibus si faciendis aptam fuisse . Quare ZOographus amorgen w Ρdictam suspicatui per metathesin ab Heliraico Argani an, quod est Purpura , vel scricum C Purpura tinctum. Delaac etiam haec Plinij verba accipienda existimat: Liniquarium γ-nus Orchomenium appellant, fite palustri velut arundine. duntaxat panieula eius. Cle U. 1 e. o. mens in Pς lapogo contra luxum muliebris vestitus de Purpurae v sum: ούα ceti τας
- δ' ἀ-ργινα, em βύωπα-ο τιμασε παι - η' τρυφὰ οι τωρ νομασιαν. lIc bysso plura dicemus i a Pinari: hic paucula adda, ex Strabone: Ex lana arboribus quibaldain ' Lib. 1 hinnascenti apud Indos Nearchus ait texi sindones subtiles . -δον vas eo τρι- : &ι Macedones ea pro tomento usos, a': ναφαλων ἀυms malim , scilicct No ἰρέν sit mis σάγμαω σαώμ. Esse trem huiusmodi etiam serica, byis, ex quibusdacorticibus excarminata, iκ τπων φλοιώ exm ιε',m βυσσου. tanquain serica lintea cbysis ceu materia & lana fiant. De anchusa scribit Nicol. Myrcpsus: Coria alba ut Purpurae instar tingantur,anchusae radicem aceto irrigata ilIine. Idem in fine remediorum ad dyse teriam, anchulam esse scribit herbam quandain tingentem - αλαλ α' ρια, nescio quo sensu, nis legas ας αλ θοδαπυ κια, id est. vi veri murices. Dioscorides quoque a hulae' radicem sanguineo colore inficere manus scribit, quod mulierculis non ignotum, que coD succo tanquain purpurita malas, quo rubicundae fiant, inficiunt. Hysge, T rγη Suidae H3ke: quςdam herba est de υσγποβαφα χιτὼν, tunica hysgi vel hysgino colore tincta . dicun- tui de in neutro plurali numero υγγινωπη supple λάτια ita ille, apud 'quem V et malim concς, quamuis litterarum ordo repugnet tinctur genus est.
Versus aut horis in nominati, Videntur autem hysginus & coccinus cognati colares ese. .nomine eriam congruente. Nam Pausanias in Phocicis author est, s uticem, quem Ioiv sde Greci coccum appellant, Galatas qui super Phrygiam incolunt, lingua vernacula hys nominare. Galli quidem Europaei hodii p ilicem aquisellam hus vel in ipsi strilinu .holis Hus Galliis appellant: frutex autem cocci ilex aqui folia pumila quaedam est. τσμον, Hesychius de hv t Varrinus exponunt βάμμα H. In quorum vulgatis lexicis hoc nomen non recte Oxyt. 'num scribitur. Meminit huius dictionis etiam Plinius, dum ait, in vigesimoprimo: Hya- civilius in Galba eximie proucilia illoc ibi pro cocco hysginum tingitau: Ecio trigesui
317쪽
quinto: Purpurissum Puteolanum,inquit, potius laudatur quam Tyrium,aut Getulicum E. vel Laconicum, unde pretiosissimae Purpura . Causa est quod hylgino maxime inficitur, Anibiam ii cogitur sorbere. Hyle igitur herba cadein quae hyacinthus videtur:ex hyacin- - φ ilio autem non cocci sed sui coloris vestes tinctas opinor. Persius:
ubi quidam legum lumbos,& ianthina laena est,id est, violacei coloris. Bayfius ex NoniorEmi,.. fcri tigineum,ait essc colorem ferro ardenti haud absimilem, ut quidam linquit putauereῶν, cini M. qui & hyacinthinus cx Virgilio: ait enim surrugineos hyacinthos. Et alibi: Hyacinthina. n.. ixquit, dicuntur vcstimenta,quae cum eius floris colore certant, vel etiam eiusdem nominis lapide. Antonius I hylesius.in hyacinthino colore Purpuram lucere subnigram assirismat. Hysginum inquit idem Bayhus. planta est colore flava & inde cimi ιι dicta quς' ab ea planta tincta sunt. - δεῖ βίαμ αε in . Hoc legis e memini in scholias in Nicandrum, si tibi probatur aut hor. Hysgini etiam mentionem Vitruvius in octauo facit. D. bessi R uelliuS vero hyacinthinum colorem non tantum ex proprie dicto hyacintho ut sere cre-nu, Eoloi. ditari sed e viola quoq; qua sylvestris dicitur hyacinthus, traxisse nomen Plinio videri putat; nisi quis,inquit ianthinum malit,quam hyacinthum legere. Atque lim de plantis, F quibuscum Purpura fiebat. Inuenio praeterea animal. Rondeletius enim quartam urticulpotiem descri 'ns: Ex interioribus eius partibus inquio filum longum deducitur Puria pureo colore tam iucundo, tamq; sorido insectuin, vicum pretioso illo Purpurae succo ἀά hii certet. Verismilccst hanc urticam Purpurae adhaerentem testis enim alienis adaaicitur. Eo si. & Π aΣime Purpuris a cane Hcrculis demorsam fuisse, &c.
VRPURA quo pacto& quando si inuenta,est legere apud Nonnum
in quadragesimo, & in onomastico Pollucis libio de vel bis idoneis ad c cnimodum primo, qui inquit : Tyrij serunt caprum amore Herculem is lcuiusdam nympha indigenς cui nomen d yros,laqucbaturq; eum canis, qui irreptantem scopulis Purpuram conspicatus, percla caruncula. tua sibi labra cruore puniceo infecit. Cum igitur ad puellam adistet Hercu- GIes.dc lectata illa insueta tinetiara, assii maui: sibi cum illo nihil sore, nisi ad se vestem adferret etiam canis illius labris splendidiorem. Quocirca Hercules inuenta animante, col-lccim: sanguine in umi puellae detulit primus ut Tyrij dictita ,punicae ins cturae avitior. Sed quid ii fabulosam hanc insontionem esse dicamus nam G corglus Ecdrcnus inc ire Oile pendio ilistoriarum nymphae nulla facta mentione, tiam Herculem Purpurat inuetorem. philo ti'. i hilo Ophima fuisse scribit his verbis. Inferioribus temporibus post regnantem Mercurium in Aegypto Phoenice regnante, Herculcs fuit philosophus cognomento Tyrius . ,, Is Purpuram inuenit. Cuin enim in eam Tyri partem adscenditat quae ad mare pertinet, pastoris canem vidit Concham vorare: pastorem a cane sanguinem emitti putantem, lana ab ovo accepta,quod ex ore canis diffluebat,abstergere. At Hercules qui rem Obscruaret, tineturam cius lanae cgregiam cum admiratione vidit: animaduersoq . liquorem eum ex. Concha ista fluxi sic, lanam istam magni doni loco ad regem Tyri Phoenicem attulit. Is pli si νδε spcctaculo tincturae istius attonitus, iussit hoc modo lanam tingi, atque ex ea sibi regiam mus i)uipa VPstcm parari qua primus hominum indutus,omnibus admirationi suit. Nam antea tem- ura usus. potas colorum tincturam ignora teram homines. νη
οπυμβ ur Grecis dicitur,qui Purpurae Iiquore vestes tin it, in qua signti
catione ex Alexandro Aphrodis affertur etiam ποριυρειες quae tamen vox potius significat eum qui Purpuras venatur a verbo πορφυραον, id est, Pur puras Venot. Hycesius Purpurarum venatores vocavit Iomum so z: quam quoque dictionem ab codem verbo formari non dii bitarim,quando προ--λοφυρο--& -ρφυρευτψ' apud authores leguntur. Ilορφυροπωληρ est negociatnr Pur π ω z. purariuS. πορφυρωτωMe quid in sarminum pro muliere Purpuras vendente apud Suidam
tegitur,id est latus vel vcstes Purpureas, η m' πορφυρα subaudi vel
318쪽
a, πωλῶ . mnom apud eundem Suidam idem est etiam,vi πορφου γεμ ε Des . Πορφυρ- ' δῖε, Purpurat spetiem gerens,Purpureo colori similis. Euripides πορσυ ειδέα δε αλμ, per mare nigricans in modum Purpurae. Φοργρο υλλ qui Purpureo caule est. ειρ με, Purpurae permixtus,Polluci de vestium generibus, ε sis χλα- Π-
φυραν , qui Purpureo flore est. A-, in extremitate vel in summitate Purpuram habens,vel in extremitatibus & lumbis: vi vestimenta quorum fimbriae& lumbi sunt ρPurpurei . A ἐπυμ, nulla Purpura insignis, purpura non amictus, ut Plutarcho η diu ' ἄωρυσοε UM' ἄπορφυρος υ - δε παρισι. cui apud eundem in sympo l. lexto op- MU Donitur L γρυσον ve πορφυρω . Ex eodem α-ρφυρον διάσω, est vestis quae Purpureo colore non tincta est: vel toga line Porpureo clauo, vestis cui ora Purpurea non est addita. Διπιτ ρφυρος, ex quo aliquid Purpurei coloris pellueet: Quem aliquid Ι'urpurei coloris velut intercipit. Barbarus tamen vertit Purpureus in hoc loco DioscoridιS, ντ - ..λ λει - δι- φυρον. ex albicante Purpureum. C-0 9ος oppositum τεν ἀποφυμο, dismificans vel Indutus Purpura,vel imbutus Purpureo colore, Purpureus. Budaeus inteI . . B, metatur non solum Purpureus, etiam in Purpuram vergens, in Purpureum colorem inclinans,apud Dioscoridem. -- .' Accedes ad Purpuram,ut Gaha vertit apud Iheophrastum. Περμο φυι- , Purpura amictus piaetextatus. Plutarchus:Publicola, o ri hias γύδωκαν ἰξ ἐικπατρώων περαορφύρους-κObsides dederunt genere patritio praeteX- μι. aatos decem. Et m-πίρει, coris , praetexta vestis :hidemque me Noe omme apud Plutarchum quod Romuli gestamen fuisse dicit. Saepe sine adiectione, a moορφυρου. iubaudiendo ε-. vel συμπος. Athenatus in decimoquarto de censoribus Romanis, et
si ατοῦ σῶσ-α- - γρουώτω. Sic apud Liuium, Praetextas Purpura togis uti:&.Muuenter, Praetexta insignis, T-ο υρος, aliquatenus Purpureum colorem referens, leuiter purpureus. Πορον purpureus . purpuram restrenF. Πορφη- & ' 'ν ve per - . interpretes aliquando nigrum vel nigro propinquum interpretantur ι ZOmrapuiaballa .hisee veterum authoritatibus: Pretiosus ille nos nigrantis rosae colore lablucens. Plinius de Purpura . Uuiasi lucet Purpuram Pa. Virgilius de amello time. Conchyliis virus Put areis C graue in issco, aliis luco,quod praestruces austerus in glauco,de irascenta similis mari, color qua- Plinius histe inquam authoritatibus. & ut grammatici sentium, esse ait colorem purpu- iis . reum nigrum rubore quodam admisto. Nos supra multiplicem purpurae seu purpurei coloris differentiam ex authoribus ostendimus, nam & ipse in Conchis flos , in litore 6 p lago variat,item inregionibus diuersis, & in tinctura apparatus mixtur ratio varia est, ut exposuimus. Semper quide rubri aliquid continet, siue id simplicius sit, siue ad nigrum aut violaceum caeruleum uε inclinet. Purpureum & phoeniceum colorem hisce verbis di- .stinouit Goropius ini spadicem quem Virgilius in equis probat, eundem cum plicem- , ceo arbitrantur, a veritate longe discedunt: decepti videlicet hinc graeco palm nomine, p. hui iis hine Plinii authoritate, qui phoeniceum & purpureum distinxit colorem , sorem mces - 1i,s . Ehomo tertio vissimi primi libri capite deseribens. Quod ad arborem phoenicem & eius spa- dissiliuit uti diem attinet, stultum fuit sinere se homonymia dccipi: maxime cum nusquam Iegant i pa Phintinis dicem colorem phoeniceum vocari: & profecto egregie ritisset Virgilius, si phoeniceos tam coloe equos ab ipso demonstrari tibi postulasses . Quid ρ an non phoenicopterus auis nomme suo de rubris pennis satis ostendit, quis sit color pliceniceus apud Graecosὸ Verum cum D purpureum colorem a rubro differre dicimus, ph nicei lori nomen ' o certa sor psis, . . rubri coloris accipimus. qui nimirum in granaus interius spectatur. Pliniuβ amethysti bibit h. num & violaceum colorem proprie purpureum dici ostendit, licet & hoc nomen ad quem p. utinuis rubrum colorem divagetur. Differunt igitur purpureus &phoeniceus,uti carbunculus siue rubinus vulgo vocatus. & laudatissimus ainethystus , sine virosa&viola .Qua de re liquet eos plurimum aberrare qui pliceniceum colorem non istum cum purpureo confundunt. sed inde etiam rubrum colorem dici scribunt, quia purpura primum ιn Phoenicia sit inuenta. Haec & plura ille. Purpureus quandoque pro pulpurato poni P. res. tur atque ita purpureos tyrannos dixit Horatius , purpureos reges Claudianus , purpu- pm i' vepa.
reum scurra tu alis: aliquando purpureus pro pulchro cicatur, ut iupra etiam dictum est irgilium . ., διψώ-Bntro Parpareo paeam des Sulla capitu. Martialis in octauo.
319쪽
Purpureum fundem Caser ab areissar.
Annotauit&hanc significationem Ant. Thylesius his verbis i Rubrum eia rem maxime
indicat animalium sanguis,& quo lana inficitur, coccus r ostentat tamen hunc colDremm prae caeteris rebus liquor Purpurae:cuius adeo gratus est color, ut si quid paululum habeat ruboris modo visu sit illud non iniucundum, Purpureum saepe dicatur, ut sunt violae, de varia florum genera,quin de candidus:is enim quoque oculos remoriatur, a poetis Vocatur nonnunquam Purpureus r nam & olores Purpureos dixit Horatius, &niuem ipsam pure puream Albinouanus. De purpureo colore & verbo πορφυροῦται erudita quaedam depro ' Exercit, mit Scaliger.Varia in primis substantiva purpureo adiungi inuenio, ut in primis sangui nem:nam Homerus ποπυλουν αI dixit, norante Eustathio, nee non Plinio, apud quem legimus: Tyrius fucus,colorue priuatim dictus nigricat aspectu, sanguinis concreti mo do; undedi Homero purpureus dicitur sangu4s. Multorum autem opinio fuit anima esse sanguinem sue vi Empedocles arbitrabatur in sanguine. Hinc illud apud poetam: Par puream is uilia animam. Et, Visam tu undimidiu. Homerus, inquit Pierius Ualeria nus, eos qui valido aliquo vulnere ut purpuras Conchas purpuraris uno saxi lini coli, sm ρο ς dunt, perempti suissent, purpurea morte sublatos dicit. ειτώνeos tractu tauenes dixit Vir 'ς i oilius in nono. Sic iii decimo Purpaream nati se pacta triti astra. nam rubris cristis vine taesu ' bantur antiqui,ut videre licet in nono via ist-σHBai Cugatia aurea resea . & in ducideri '' mc, oris aeoνη en F quas& puniceas nominat. vn. ain pameeasemt m se miri Narcissus etiam ipsi est purpureus.& dictamnum store purpureo celebrat; tem flores purpureos,ver,mare, lumen iuuentae diuersis in locis item cothurnum in primo;amictum tertio, vestem quarto,lumen sexto,& Georgicorum secundo purpureas rites, sui generisue tio purpurea aulaea. Et clarum vesti plenῶν em Purparat, lego aput Lucretium per initia secundi. II φυρ ν Do dixit Homerus, Scholiastes πολλυ. id est, variam interprctatur . Purpureum de mari aut flumine aliquando pro caeruleo dici Grammatici annotant,dc uas etiam supra annotauimus. Uirgilius in quarto Georgicorum.
Ictum e Cicero in quarto Academicarum Mare illud quod Fauonio nascete purpureum viderer, Pum . idem huic nostro videbitur. Purpura, inquit Pierius Valerianus,non nisi in imo reperitur pelago, ut tradit Apollonis Argonauticorum interpres, qui verbum ποπυνεσκε prosundu Gesie interpretatur . hinc mare pnrpureum, pro profundum, poetae saepius posuere. πεπυμω apud Homerum, Eustathius nigrum interpretatur,ut de sanguinem purpureum. colore enim sere conueniunt,inquit,& purpureum ad nigredinem accedicti verbum πυ- ν. de quo plura mox,etiam de mari in usu est. Epithetorum quaeretae mari tribuut, epia quaedam parti tantum eius conueniunt: ut glaucum, ubi minime profundum est.&albamina R. arenam apparentem habe de canum, circa littus solum. Nigrum autem mare, quod sim pliciter eiusmodi apparet , dicitur nimirum qua profundum est μέλαt ar γε που e. ντως -ἀ- eaeterum, - πορτυ - sp κνάνων, καἰ ebam disserentiae sunt nigredinis, ite & λο μῖν υ δωρ cognominatur, Cum igitur mare nigrum purpureum, aut alio simili a colori epitheto nona inatur, quod partis est, ad totum resertur. Haec Eustathius. Si e & mare dicitur. Idem alibi quoque κομα, πορφυρ- Θαλα- , a verbo ' φυνυν, quod nierere seu nigrare significat. deducit. Homerus praeterea ἀ - spita dixit in Iliade, de Aratus in Phaenomenis. Nam cum ventus mare caerulcu eri picans ni testere facit, purpurare undas, dixit poeta Furius. Eleganter Cicero in secundo Academicorum. Quid mare, nonne caeruleum;aut cius unda,cum est pulsa remis, purpu- Hraicite A λεπόρφνρω Eustathius interpretatur nigrum&simile συπομφυ ση; vel marina is
purpura tinctum ἀλωργο , πορφυρον. καλας pisceo ἀλ-δεις dixit Numenius. Purpu-Pur ψ ς ream mortem Homerus in Iliade.
Scholiastes interpretatur nigram,vel sanguinariam vel cruentam: aliqui violentam & subitan .Hesychius: Πορφω ι Θαγανος, etiam exponito Ares e.-βαλε, υέ - ραχώδης. sed βαει, & ra ναχώδης sorte ad mare potius,cui idem epitheton tribuitur, quam mor-
Caelii R teni reiurri debent. Sed hic obiter Caelii Rhodigini lapsum detegam. Dignum scitu, iming - i'p' quit ille,de purpurario traditum insectore legimus, qui visus fraude agere in tingendi r
tione:c uni eo nomine, ut tum mos erat ad ultimum duceretur supplicium, iocis etiamnum
o locum superesse arbitratus, ad Homericum illud potissimum adiecit animum: o, δ'
320쪽
A Ita Caellus eκ Eustathii in Homeri Iliados E parecbolis r unde & Uarinus repetiit: po
purarium hoc aduersus se carmen,sed alios qui spectabant in illum protulisic. Πορφυ- ν Πη vρ in eodem significato, pro purpureo scilicet, ab Eustathio dictum inuenio, &apud Dim χρῶ.
scoridem τοῦ χραη οτ πατερον, de tertia specie Alcyonii. de qtra Galenus, πορφυριο δ' τῶ - Caeterum cum&alia nomina dentur apud authores purpureum colorem significantia, non erit praeter ordinem ea hyc recensere i Uarino & Hesychio exponi- r. h. Iur πορφυροζ-M . putarim ab n , id est viola, cuius color quoq; purpureus nominatur, deductam eam vocem esse. Eisd in I mὰ est πορροῶ . Calaina fictilia vasa Alexandri Calain, Vatica nominantur apud φ Galenum inter ea quae pilos attenuant: interpres Latinus purpu- sa quae. rea conuertit: de bene quidem. Nam & Plinius de Murrhinis scribens di In pretio est ' L i.ctis inquirin varietas colorum, subinde circumagentibus se maculis in Purpuram candoreq: cm & tertium ex utroq; ignescentem, velut pertransitum coloris Purpura rubescente, aut i is elacandescente. Sunt a in maxime in ijs laudent colorum repercussus, quales in caelesti ' B -d arcu speetunturi Haec ille: Cotui enit autem iridis etiam color, & coloris ad solem vari, tio Purpurae. Quaerendum igitur an Murrhina Latinorum, eadem sint Calainis Graeco- Murehini rum: quando aliud Graecum nomen eorum hactenus nemo ostendit. Arrianus in naui- an eadem gatione rubri maris, in Scythia vel Synthia forte a fluuivi iuxta id mare regione, lapide cum Calai Calleanum, καμε- , cum Sapphiro . nardo, &e. ad Minnagar naetropolin Parthorum nra regi subditam, vehi tradit. Hunc quoq; purpureum quis non incongrue interpretetur.
calainis vel callainis scribemus. quae sorsan vel purpurei coloris erant, vel ad Purpuram tingendam utilia, vel ad vasa aliqua conficienda: nam & Murrhinae e conchis fiebant: ut calainus color purpurcus sit: nam Purpura ali is nominibus & Cattha & Calyx appellabatur. Reperio praeterea apud eundem He sychium & Varimim pro καλλιανει expositum MN a. Vbi forte scribendum καμη, ἄνθου πορτυρῶ r nam ita scriptum reperio ab Ammonio. Colossinus color deniq; idem est qui purpureus, quod ita comprobat doctis- Colossinu, simus Caelius Calcagninus in Episthola ad I homam Calcagninum nepotem. Cupis cin- color. C quit scire a me quis sit color colossinus: licet ego Colossenu in magis legendum putem. 'iaci , γέβ. nam Graeci κολάω is dicunt; atq; ita in duodecimo Strabonis scriptum. Καὶ οἱ oxytonum soric scribi praestaret) απὸ του ονωύμου χρε, uarite πλητίον ο κ νrii. a Colossis scilicet urbe Troadis. Vnde& Colossenses illi celebres diui Pauli epistolis. tantum abest ut a Colotis Rhodio dicti sint. Colar autem is purpureus est, aut in purpurcum declinans. nam cyclamini florem colossinum deseribit in sigesimo primo Pliniu&: 8t nos restes u. Cyelaminitos habemus. lime enim cotarem in flore cyelamini nunc agnoscimus. Quin & Diosco- sotum eo.
D nomen apud Plinium , quam Nityron ante dictam suisse ait. Sic Eustathius eandem NL P0 phyΠ
in modum Purpurς rubens. Cuius meminit AE Plinius, dum ait: Rubet porphyrites in ea- tra lapis. dem .Egypto. ex eo candidis interuenientibus punctis leucostustos nominatur. Eius fat- υ .s s.c. . mininum IΠορφυρῖru, nigritans in modum Purpurae, Purpum nigrantis speciem gerens, . ut porphyritis ficus apud eundem. Πορφυρίων, Latinis porphyrio auis nomen apud Ari- ά i, stotclem& Plinium, & Athenaeum, qui inter alia ex Aristotele tradit σπι ποδα ἀυ- ρορ
Θορ ἀλεκrρυο ine . Aitq; ibidem Callimachum in libro do auibus discrimen facere inter ποι - .uit .hia φυρ ωνα de πορφυρίδα, utpote qui ιδια ἐκαπιρον καται rad νοι . Eustathius ποπι Ιωνα non l- dicta. natum iuribit G ἡ τοῦ ρύγχορ φοπαῖ , a purpureo rotiri rubore. Plinius quoqi testatur L. Io. e. g