장음표시 사용
171쪽
nimus, quia jam eo ventum est, et in tantam perniciem erroremque res processit, ut plerique passim et publice non vereantur dicere : Nichil omnino curandum quo Pape sint et non modo duo aut tres, sed decem aut duodecim, ino et singulis regni prefici posse, nulla sibi invicem potestatis aut juridictionis auctoritate prelatos, quod in quantum detrimentum sacrosancte romane Ecclesie et totius ecclesiastice policie, mo et religionis catholice ver- gat judicate, ut Beatitudinem vestram felicibus su e cessibus secundare velit Christus et eo plus, quoad Ecclesie sue unionem majori diligencia vigilaveritis. Scriptum Parisius a Littere misse ad Papam super unione sancte Matris Ecclesie una cum epistola Karolo Francorum regi per
Universitatem Parisiensem missa.
Paucis abhinc, Pater beatissime, diebus exactis nobis in mentem venerat super procuranda pace desolateriam tamdiu per hoc serale scisma Moleste. Beatitudini vestre litteras hortatorias scribere, non
nullis ad id agendum et legitimis de causis urgen- tibus, quas in litteris eisdem expressimus. Et visum nobis fuerat nichil nos aggredi posse quod et Deo placencius ac meriti celsioris esset, quod et laudis amplioris et fructus, quod mundo et fidelibus uni, versis optatius, quod denique eidem Sanctitati ve
et tre gracius esse deberet atque acceptius, quam si ad hanc unionem sanctissimam tum juxta nostri moduli portionem per nos ipsos tum quod nostri proprium est ossicii, ceteros ad eamdem rem indu- cendo elaboraremus. Verum aliter multo quam cre debamur evenisse quantum ad illud postremum
172쪽
rumoribus quibusdam, utinam prorsus salsis, nobis vero vix credibilibus audivimus. Est itaque huc relatum cum memoratas litteras parte nostra directas legendo pervidissetis, vos velut eis offensum, graviter indignabundum et moleste admodum serentem in verba hec erupisse : a Male sunt et venenose 1 Quod si vanum ac fictum est, ut magis credimus, grata vestra responsio se ad pacem Ecclesie voluntariam monstrans effectu fidem sacere debebit, et ut speramus, faciet. Sin Vero, quod pro- cul absit id verum est, et supra modum miramur et dolemus quod tam indignum facinus patris exce- derit ore. Nam propter Dei atque hominum fidem, Pater beatissime, unde venenum emergit in re ista a Labor iste tam sanctus est, materia tam sinceractamque impolluta, ut nec veneno pollui, nec ven e num admittere ullum in se possit, etiamsi quis cup a re infunderet Nos vero non id cupimus, qui in re hac puro corde sincera intentione, vera et inobliquabili ratione, teste Deo processimus, et ad concordiam usque Deo Semper propicio, procedemus, ne quis jam nos tepescere et tedio victos esse suspicetur. Et ut partes epistole percurramus, an illud venen e sum est quod labentis Ecclesie in ipsius exitio con-
dolemus euod ossici debito et consciencia ducti
hunc laborem suscepisse nos dicimus duo princi- pem christianissimum Karolum regem Francorum, ad hoc opus incundum induximus Quod Sanctitae tem vestram ad id ipsum pia quidem et Paterna charitate commonere secimus Unde hec venenosa sint non videmus. Si quis acutius cernit in digno
173쪽
cendis venenis, ab eo libenter multum doceri veli muS, quo cautiores alias in devitandis anguibus venenosis et tutiores essemus. Ceterum illa forsitan venenosa arguitur oratio,
qua in inimicum hominem tam salubris propositi ac operis, quantum quidem in se erat, turbatoremia lutum aliquid et non certe pro rei magnitudine inveximus. Quod si id vicio datur, quid, quesumus, deterius aut magis virulentum est, vel ad pacem Ecclesie laborantes viis talibus qualibus impedire,
atque tam sanctum laborem landitus exinanire sat gere, vel doctores Ecclesie ad ipsius unionem pers Verantem operam impendere, scismatisque nutrit res, qui vere scismatici sunt, refellere Nundum
veritas ipsa, licet graviter oppressa usque adeo corruit in plateis ut in dubium adduci illud
Ille venenosus potius erat dicendus, qui errori scismatico perfide heresis suspicionem cumulaverit, doctoribus Ecclesie perpetuum machinatus imponere silencium, nec quidquam de hoc ad eos pertinere ausus ore sacrilego evomere. Cui forsan, dum tempus erit, quantum ad eos spectet, elucebit Beatit dinem vestram iterum atque iterum in hujus rei vindictam imploramus quam ad unionem quoque Ecclesie, en rursum altera vice instancius, obnixius, humilius per uberrimam Christi caritalem exo
Et non est quod miremini sed potius innoscatis Pater beatissime, si fortasse vehementius solito super hujuscemodi rescribimus in aliis materiis blandiri aliquatenus fas fuerit, sed catolica veritas,
174쪽
qualis ea quam loquimur et de qua loquemur, fi
erias assentationes palpancium non recipit. Huc acci a dunt diuturnitas pestis scismatice, cui per tanta tem pora non obviatum est, horrenda impendencium carevi sorte scandalorum immanitas, nisi festinum queratur remedium, que nociora nobis sunt, ut re
e dimus, et ex frequenti auditu et facili futurorum ex rebus jam presentibus conjectura, quam Sancti
lati vestre, a qua talium malorum consideratio per salsos adulatores et scismatis nutritores atque con- tinuatores avertitur. Que si eque nobiscum sentirent, non in dubium vertimur, vos huic tremende plage de celeri anti- doto provisurum. Accedit insuper ecclesiasticorum pene omnium virorum simpliciumque litteratorum ac plurimorum clamor et querimonia adversum nos necnon adversum pastores Ecclesie, quod tamdiu cladis hujus detestandam perniciem radicari et co e lescere nefario silencio passi sumus.
Sed per vos et per pastores antedictos finem his malis imponi exoptabamus, ut unde morbus cepe- rat, inde quoque medicina oriretur uuare ignoscite, Pater, ignoscite si quid sorsan asperius et quod minus placiturum aliquibus erat, in re hac locuti sumus. Non ex odio aliquo malignove conceptu, Deum testamur, sed ex gelo vehementi Ecclesie heca veniunt Si indigeste eciam quippiam aut insulse
e quod sedulo cavisse novimus, dixissemus, proptere eum tamen Zelum, quem habemus, parcendum nobis fuerat, nec sermones nostri per sinistrum interpretem in deteriorem partem detorquendi, aut contumella nobis propter eam causam ingeri debe-
175쪽
hant Sed quid plura De hiis videant emuli nostri,
quos multos nobis peperit amica veritas, quemad modum verba nostra accipient. Nos sedulo semper animadvertemus, ne aliquid in eisdem juste repre- hensionis aut veneni inveniant. Supplicamus ad postremum, Pater beatissime, ut super litteris illis nobis responsum mittere digne mini et vestram intentionem in parte hac quodam modo aperire, ut eidem consormare, quantum facul- tas tulerit, nos possimus, in hacque via Domini
unanimes ambularc cum consensu. Si ullam trium viarum, quas no excogitavimus, acceptandam
duxeritis, gaudebimus si in manibus aliam sorte
congruenciorem vos habere contigerit, eamdem nobis pariter et vicissim patefacere velitis. Neque enim facile credimus vos ad quem summa hec rerum ante omnes mortales pertinet, per tot annorum
spacia absque vi alicujus cogitatione atque inven- tione stetisse. Beatitudinem vestram Christus ad sue sponse longa jam egritudine tabescentis ac ext
et uate unionem inspirare, promovere et adjuvare dignetur. Amen.
Que quidem littere propter magnam infirmitatem
qua idem Clemens, Papa VII' , tunc detinebatur, eidem non fuerunt presentate ' de qua modicum post, anno prenotato, mense septembri, mortuus est. Cui successit cardinalis de Luna, de Arragonia oriundus, qui de Francia vix curiam remearat, Benedictus vocatus est hoc nominecim''. Quod quamprimum ad
176쪽
predicte Universitatis Parisiensis pervenit noticiam cardinales in suam electionem convenisse', tali pacto quod juravit cedere pro unione Ecclesie quocien cumque collegio dominorum cardinalium vel majori parti eorum videretur expedire , confestim suas direxit litteras prefatis Pape Benedicto et cardinalibus super dicta unione sancte ei Ecclesie et in hanc
uuamquam, Pater sanctissime', dum ad nos perlata sui romani pontificatus vacatio, mi pacis Ecclesie serventissime succensi, quam super alia queque a nobis desiderata restitutam conspicere impensius semper optavimus, dominis cardinalibus, ut suam electionem celebrare aliquantisper dissem rent, humili cordialique affectu supplicavissemus, lexistimantes hoc pacto posse multo facilius leviusque rem tantopere quesitam obtineri, altera expugnandorum et validiori parte de vivencium medio subducta simulque veriti ne quod nonnunc quam, ut assolet in talibus, avida interveniret aliunde cupiditas, sicque non modo spes omnis scismatis eradicandi intercepta excideret verum insuper radices rursum altius agere inciperet. Postquam tamen indubie conperimus prelatos dominos nostros cardinales in vestram electionem
pari et consona voce unanimique conSensu conve-
177쪽
nisse, Sancto quidem Spiritu ut credimus, intem veniente, ingens animis nostris leticia voxque gra- tulationis exorta est, sperantibus universis sanctum illud propositum agransque desiderium unitatis Ecclesie orthodoxe, quod vestris in precordiis inde sinenter hucusque gessistis, gerereque vos avidius
speramus et credimus, nunc tandem nacto tempore
opportuno acultateque de celo exhibita debet pat a fieri ac in medium produci. Nunc igitur, Pater Benedicte, ut vos nomine ves tro alloquamur, Pater, inquam, benedicte, inque omnia secula jugiter benedicente, sacratissimam illam voluntatem tanto tempore conceptam partinc rite, opere exequamini, quod tamdiu intendi
Circa vero finem hujus epistole sic scriptum erat: Si vero in hoc opere ad exitum perducendo nostri moduli parvitas conferre aut subvenire vestre Beatitudini aliquantulum valeret, nichil est quod
a re Semus ad queque prorsus onera subeundae que cervicibus nostris imponere jamdicta Beatitudo dignabitur, promptissimi sumus. Id modo precipia iis, quid per nos agi velitis et nos certe faciemus ut nostram sedulitatem simulque fidelitatem in ea rea experiamini. Quamobcausam supplicamus humilliae ter uti nostrum collegium mo vestrum si in lis vestris ulla gratia dignum est, hoc honore et
munere dignemini, ut clemencie vestre litteras suae vissimas vestre benedictionis collatrices et volu tatis indices mereamur, quamlotius commoditas assuerit, accipere.
Id enim magnum gracie apud vestram Sanctita-
178쪽
a tem indicium et magni pignus amoris habebimus et vestri beneplaciti cognita intentione nos eidem
consormare in agendis enitemur. De illius concordiae turbatoris, ne aliud in eum dicamus, exequenda pugnitione sicut vestrum predecessorem monuimuS, ita tempore congruo vos monere intendimus. Sed ut tot simul agendis Beatitudinem vestram onerea mus, in presens Supersedemus Vestro, Pater San a tissime, ingressui Spiritus Sanctus adspiret, progres sui comes adsit elicique in egressu vos assistat.
Amen. v. Reverendissimi patres 1 scribimus domino nostro Summo Pontifici super unione sancte Dei Ecclesie in hanc formam. Quamquam, etc. Propterea, reVe- rendissimi patres, toti vestro sacro collegio et e e trum unicuique omnibus cordis, viribus, omnique humilitate supplicamus, quatinus in hujus rei mat a rando inicio, nam immaturat opus est in prom
otione quod quoque apud eumdem dominum, in omni denique prosecutione atque agitatione pro se quisque partes suas laudabili sollicitudine intermis- studeat. Ipsi insuper domino, quam valde ad hoc assici debeat, ipsi melius nostis, ipsumque sicut credimus obinde elegistis, in ope patrocinio con- silio, subsidio ceterisque generibus auxilii vestri adesse : ut quod salutisere vestre electionis titulo exordium acceperit, prospero per Vos ipsos, qui spirituales estis potius quam per terrenam Pole
e tatem consummetur effectu In quo et nostram op
179쪽
ram, si ullius momenti est, in vestro conspectu,
nullatenus defuturam confidite. Nobis autem qui vestris paternitatibus jam tercio super hac re scriae bimus, aliquod tandem responsum, Supplicamus, remittatis. Valete, patres metuendissimi. Ita de militante Ilierusalem, quod in humeris vehitis, cogi
Postmodum vero, instancia Universitatis Parisiensis, rex Francie consilio prelatorum regni sui , misit in Αvinionem duces Biturie. Burgundi et Aurelianensis cum deputatis ab Universitate ad removendum scisma quod erat in Ecclesia qui duces secerunt pronunciari
per magistrum uidium de Campis, oriundum de
Rotomago, in sacra pagina magistrum famosissimum , quid deltheraverant rex Franci per suum consilium et Universitas Parisiensis secum videlicet quod in traherent obedienciam ab eodem Papa Benedicto, in casu quod Bonefacius qui Papam romanum se astru hat, eo modo vellet procedere, ac postmodum ex uno ipsorum duorum aut ex uno alio fieret unicus et
Porro Papa Benedictus', post multas dilationes circa sestum Sancti Johannis Baptiste anni v ccci
180쪽
nonagesimi dedit dictis ducibus responsum pure negativum. Eo tunc combusta sui una pars pontis Avinionensis, unde indignati sunt prelati duces et dicti legati regis Francie, sed nescierunt qui hoc
Ηiis diebus conclusiones suprascriptas contra deliberationem consilii regis et Universitatis Parisiensis posuit frater Iohannes atonisi ordinis Predicat rum, sacre theologie magister et penitenciarius domini Pape, paratus eas dessendere et tenere in favorem veritatis catholice et auctoritatis apostolice contra quoSeumque contraria encientes, submittendo se tamen in omnibus reverencie et correctioni suorum
Christus ita vere dedit claves Ecclesie uni sicut unitati et qui pertinaciter hujus oppositum Sserit,
Qui dicit quod quilibet impediens vel disserens
unionem Ecclesie ex hoc est scismaticus et anathe- matigandus, nimis generaliter loquitur et temerarie salsum affirmat. Sed si diceret sic mullibet ex certa sciencia, vel quem non excusaret ignorancia, 4 nec est dilationis aliqua causa justa, impediens vel disserens unionem Ecclesie, est scismaticus et ana thematigandus suum dictum colorem aliqualem haberet. In diversis tamen casibus instanciam cap oret et veritate careret. Illa congregatio que in epistola incipiente sic a Christianissimo ac religionis orthodoxe, etc., misSa