장음표시 사용
202쪽
I. EPICRISIS Censurarum Bibliotheeae
Criticae Vol. III. Part. II l : auctore
M l ahnii nostri Epicrisin nuper verbo memoravimus in ipso exitu Bibliothecae Criticae; nee iterum nunc memoraremus, nisi nobis faciendum judicaremus, ut eum publice moneremus, ne se repetitis istorum censuris moveri, nedum ad respondendum induci, sineret. Duo autem fue rant censores Belgici, qui Bibliothecae nostrae Partem XI oppugnarent. Alter, Recensem Reis sentium dictus, censurae libelli nostri admistus rat notationem Mahnii, compluribus locis eum recta Latinitatis ratione aberrasse contendens. In quo etsi, praeter, rem ac propositum, iniquctiusciteque egerat, tamen subinde fuit quod et taciti gratias.ageremus. Nam, ut nil tam est malum, quin ei aliquid saltem boni inlit; sie ista recensis illud unum boni habuit, quod Mahnium nostrum inde ab edita Diatribe Aristoxenea i stitution Lateraria, suis studiis, & re familiari
203쪽
occupatun, ad hane Epierisin scribendam exei lavit: doctam sane & plenam accurata cum La. tiuitatis observatione, tum Literarum scientia. Cui Epicrisi quum rursus similem priori reprehensionem Censor opposuerit; nos quidem Mah-nio suademus, ut in nova sua statione Zierihamna, si quid habet otii 2 quietis, eo in reis hus studiisque suis fruatur, & quidvis potiusquam responsionem ad istiusmodi libellos cogitet. Alter Censor, qui, quamvis parum, tamen paulo plus habuit Literarum, in Theatro Oeconomico. Literario sententiam suam prodidit: atque sic
orsus, ut nos tantis assiceret atque cumularet lauis
dibus, quantas nec agnoscimus in nobis, ct reis Drre verecundamur, deinde se ad Latinae nostrae orationis, modo a se tantopere laudatae, reprehensionem convertit. Cujus tam mirificae conversionis hanc unam verisimilem cautam suis
spicari possumus, ut putemus Theatri istius actores esita Oeconomum & Literatorem: illum tamquam dominum, aut patrem familiae: hunc, quasi libertum, aut filium, in illius certe potestate. Igitur quum Literatorem tantas laudes in
nos effundere videret oeconomus, minus no-
his favens, eum increpuit: Heus tu, inquit, latis est laudisi jam vituperio eam tempera. Tum
hier Atqui sic ipse mihi repugnem: & Graeca parum intelligo. Ille: Ergo Latina reprehen-
204쪽
der reprehendendum omnino est, quidquid αquacumque ratione poteris. Ita Literator dicto audiens oeconomo esse debuit: secit quod potuit. Quod cujusmodi fuerit, ex duobus spe ciminibus cognoscere licet. Veluti et quum nos
Improbassemus dictionem teneri aliquid facere, quae vulgo usurpatur pro lege obstrictum esse ad aliquid faciendum: ille contendit, nos ipsos ea dictione usus esse, qui alicubi scripsissemus, studio Platonis teneri. Et quod scripseramus , xiam persequi, hac animadversione notavit et Equidem dubito, idque auctoritate Ruhnk nil ad Muretum p. 38 & 67, an dictio persi si qui viam bene Latina sit.V Atqui Ruhn snius ibi non de dictione persequi viam, opitata Scriptoribus usitata, sed de verbo prosequi diu
rat. Nos Literatori aliam conditionem optamus: in qua, solutus necessario censendi labore, docis trinae suae modulum diligente lectione augeat. In Mahnii autem libro quamvis Parv , quanta
sit doctrinae copia & diligentia, ex ipsius lectione cognoscendum est: quamquam argumenta vel
ex Indice intelligi possunt: quae praecipua haec sunt: Constructio per plures Ablativos continuata. Accentus Gr. vis in distinguendis Alectivis Activis & Passivis. Acquirere. Adhuc. Adjectiva in sicus, τικος, ax, desinentia. Ad instar. An titheta. Elogium, ris ιοφιλε. Horreum. Iu
205쪽
reconsultorum auctoritas in constituenda Latin istate. Labor & Lubores, de studiis. Latinit tem non nisi Ciceronis verbis constare, salsa opinio quorumdam. Mogasenum. Omnimodus,
bene Latinum. 'Ωρειον, horreum. Paronomaissa. Patrisphilus, vox nihili. Prae se ferre. Praeeepta percepta habere. Praesens pro Fuluia ro. Promtuarium. Qui m, non semper contemtum significat. Repudiare. Sequax. Soliada doctrina, αιυρον est. Tempus suspicioseum, fanguinolentum: similia, v. c. Siciliensis annus. Teneri aliquid facere, non Latinum. 'Tutus. Fiani perse K. De nobis, subinde. Sed, quod diximus, copia & accurata doctrina ex ipso libro cognosci debet.
II. DISPUTATIO Iuridico Literaria, δε- auguralis: de M. Tullii Ciceronis Oratione Pro A. Licinio Archia Poria - quam publico ac δε- Iemni examini submittit IO. THEODORUSNETSCHER, Roterodamus. a. d. xxIX Octobris, a. MDCCCVIII. Lugduni Bat oram. 8.pora. 65. Et scriptor nobis quinquenni Literarum disciplina cognitus ac probatus, & scriptio elegans ac docta, & argumentum, quamvis Iuridicum,
tamen humanioribus cum studiis conjunestum, committere nos non sinunt, ut hunc libellum flentio praetereamus. Est autem haec una in
206쪽
orationibus Ciceronianis omnium suavissima, &cum caussit, tum ratione, humanissima, neque s re cuiquam vel mediocriter Latinis Literis imbuto non lecta; saepe edita, & a multis etiam interpretibus illustrata: nequaquam tamen satis explicita, sed compluribus in locis aut rerum obscuritate, aut librariorum mendis, ad intelligendum dissicilis. Quo magis suit adolescentis studiosi & literati, hac oratione tractanda prois gressuum suorum specimen prodere, eosque ad
bonorum intelligentiumque virorum existimatio nem favoremque eommendare. Disputatio duabus constat partibus: quarum priore P. I - 18,
univorse de hac oratione, id est, de quaestionishus, quae ad eam totam communiter pertinent,
agitur: altera Annotationem ad singulares ejus deinceps locos continet. Ergo prioris haec e materia: de tempore habitae hujus orationis: de argumento: de novo & inusitato loco, ad Iudices de Literarum praestantia differendi: de causissa, fraude S consuetudine peregrinorum civistatem mentiendi, & in censum irrependir de Iure Cisitatis, ejusque commodis: de similitas caussis, v. c. L. Com. Balbi, pro quo Ciceronis Oratio exstat: & aliorum, de quibus in Epist ais Ad Divers. mentio fit, XIII, 3o, 35, 36τde Archiae robus ac scriptis: de Gratio accusatore, an idem potuerit eta, qui Gratius Fest
207쪽
eus poeta venatici carminis. Altera pars perfngula deinceps ab initio ad sinem capita deducitur, eorumque memorabiles ac dissiciles locos attingit; eosque ex cognitione Historiae, Antiquitatis, Iurisprudentiae, Graecis Latinisque Literis, Ρhilosophiae, & Grammaticae ratione illustrat. Qua ex copia quum longum sit exemis pia prodere, potiora quaedam nomine saltem notabimus. Cap. I: nominis ratio, Aulus Lis nius Archias. Tres doctrinae sontes , natura, exercitatio, ratio: φυσις, ασκησιe , λογος. Huma mitas, & artium ejus commune vinculum. ΙΙ. Judicium publicum apud Praetorem. Otium ac studium. Judiciis periculisque. III. Latini magis colentes stadia quam Romani. IV. Cum L. Lu- eullo in Sicilium profectus: verius esse Ciliciam. Heraclea. Lex Silvani N Carbonis. M. Lucul Ius, potius legendum L. Lucullus. V. Appii ta- Me - Gabinii - Metellus. Non modo pos ei vitatem datam, sed etiam post Legem Papiam. Ad aerarium relatus es is L. Lucullo Praetore G Consiler probatur correctio Graevii & E nesti - ὰ L. Lucullo Proconsule. VI. Tempestiva convivia. Ex his studiis haec quoque censetur oratior pro vulgato censetur, Vetus crescit
recipiendum. Natura, ratio, F conformatio do trinae. Nihil esse in vita magnopere expeten
208쪽
pudia adolescentiam alant: haec lectio proba.tur prae vulgari, agunt. VlII. Suo jure noster ille Ennius sanctos appellat portas. Urbes de s tria Homeri certantes. IX. Quorum ingeniis hare feruntur, ab his populi Romani fama ce- Iebratur. Hujus proavus Cato: de vi pronominis, hujus. X. Latina suis sinibus, exiguis sisne, continentur. De Theophane Mi lenaeo, scriptore rerum Pompeji M. De Metelis, poetis Cordubensibus, & Corduba Colonia. XI. Decimus Brutus , Attii poetae amicissimus. M. Fuisius Nobilior, Martis manubias Musis consecravit. XII. Cum satum N imagines, non animorum 'simulacra, sed eorportim, studiose multi summisque homines reliquerint, consiliorum relinqueras virtutum nostrarum sigiem nonne multo malo
is debemus summis ingeniis expressism F expolitam P Cicero ab Isocrate in Euagora sumsit, ab illo Horatius, Ep. II, I, 248ς Nec magis ex pres vultus per ahenea signa, Quam per Utis opus, mores animique virorum Clarorum apparere; - & Carm. IV, 2, I 6: G centum po riore signis Munera donat. Est etiam tribus i cis, ubi sententiam h nobis nostram exquiiivit, impertitamque adscripsit r quam haud alienu est hoc loco reponere. Prima est ad CV ut in judicio publico, cum res agatur apud Prae. torem Populi Romani: ubi haec scribit auctor;
209쪽
,, De Judiciis publicis non est quod dicamus;
,, quippe re ex Antiquitatibus nota. De Prae. ,, tore autem hujus judicii res non est satis exisis pedita , & ab interpretibus praetermissa. ,, Praetorum quidem huius anni nomina prodit
,, Pighius Annal. Magistrat. Rom. T. III, p. M 3 7 : Publio Cornelio Lentulo Spintheriis praeturam urbanam assignans, de peregrinari autem praetura & quaestionibus, quam quis-
,, que sortitus fuerit, nil significans. Iam quum ,, constet Praetores Urbanum & Peregrinum ju- is diciis privatis, caeteros autem judiciis pubib,, cis, id est quaestionibus, praesuisse: & quum ,, haec Archiae causa publica fuerit, dubium ,, est cuinam reliquorum Praetorum quaestio,, peregrinitatis attributa fuerit. Qua de reis quum Wyttenbachio V. Cl. me dubitare naris ,, rarem, sic mihi respondit. Pighianorum An- ,, natium fides, ut alias saepe, sic hoc loco, is mere conjecturalis est, ita tamen ut proban- da magis, quam improbanda sit. P. Cometa se lium Lentulum Spintherem, illum Ciceronis
,, amicum , ejusdeaeque ab exilio revocandi ,, auctorem, Pighius Praetorem facit hujus an- ,, ni, propterea, quia eum proxime sequenteis anno Hispaniam Citeriorem provinciam pro se Praetore obtinuisse constat: Urbanum autem
,, Praetorem, quia ludos Apollinares secit: quosis laia
210쪽
o sacere Praetoris Urbani suisse, tradere Livium is XXV, Ia, & XXUI sta: & a Lentulo Spi there factos, referre Plinium Ilist. Nat. XiX,
6, nulla quamvis addita anni notatione. L ,, Via haec aliis videantur argumenta, praeseris tim, quod ille successionis & munerum mosis exceptionem habere potuit: at minime con ,, temnenda nobis historiarum studiosis, disert rum penuria auctoritatum saepe ad conjectuis,, rae verisimilitudinem descendere coactis. Ita.
,, que Freinshemius diligentis homo doctrinae, ,, Apollinares hos a Lentulo factos Iudos aclM eumdem hunc annum refert in Supplementisse Livianis CIII, o . Accedit aliud indicium,m nescio quomodo, ab interpretibus neglectum. Nam qui nusquam in tota hac oratione no se minari videtur Praetor hujus quaestionis, aut se salior, aut is ipse est, qui Cap. U, mem
se ratur his verbis: Metellus, homo sancti nusis modestissimusque omnium, tanta diligentia se fuit, ut ad L. Lentulum Praetorem F ad se Ddices venerit, F unius nominis litura sari commotum esse dixerit. Hic est Metellus, is apud quem antea Praetorem, amicum suum, ,, Archias professus erat: hic Ρ. Lentulus, hu- ,, jus anni Praetor Urbanus, apud quem haecis quaestio agebatur, quem Metellus docet in is suis tabulis nomen A. Licinii Archiae inte-N a is grum