장음표시 사용
161쪽
FRAGMENTA γενεσme προ απιιν Μέλιωσαν Πωλουν. Iterum Porpbrius de antro Nymphar. Pag. 26 I. Id Fch. μητροπολους minu Μάλεσσας. Idem: Μελισσαι αἱ τῆς Λή-ητρος μυ--δες. Cf. dichol. ad Euripid. Hippolyt. v. 77. Schol. a a Pind. Pyth. IV, 1o6. Spanh. ad Callim. Hymn. in Apou
στων Μυκηναι V πνον σται. Idem ad V. 313. monet, Pindarum alibi orpheum non Apodlinis, ut fecit Pyth. IV, 313. , sed Oeagri fit. tradidisse.
162쪽
I N C E R T Λ. 157 nas, in quibus non decantatur Hymenaeus; quem Iois eum etiam Er. Scrimij securus in fragmenta sua retulit. Ego tamen nondum reperire potui, quinam veterum scriptorum ρησιν hanc eX Pindaro laudauerit; veritin imposuisse videtur Erasnio memoria, quod olim legerat
in Scholiis ad Pindarum Nemeac. III, 6o. de amore Pe-Ιei in Thetin: περὶ δὲ μεταμορφωσει ας αυτης καὶ Σοφοκλῆς φησὶν ἐν- ἐγημεν ως ἐγηuεν αφθοπους γαμους, τη πανταμορφω Θετιδι, συμπλακείς ποτε.CLXXX. p. 1o5. CLVII1.)Pindari esse auspicor locum, quem habet Scholiastes ad Nem. VII, 89. sine 'auctoris nomine, quod fere ubique iti locis Pindaricis Iaudandis omittit:
κου ποτὶ μῶμον ἐπαινος κίρ3πιταε CLXXXI. Sohol. ad Νem. III, 87. 3λως αποδεχεται Πίνδαρος
SchoI. ad Isthm. V. pr. λεγει δε ἐδη τετελευτηκυτε τὸν Πυθίαν 'κει μοί τιν ανδρα των θωνοντων.
163쪽
Schol. Sophoclis ad Oed. Tyr. v. 894. τὸν ναori αι τοπος Αυκίας, ενθα ἱερον ἐοιν 'Aπόλλωνος. ἡ ρ - των Σαμων, ου καὶ ἐκεῖ μαντευονται, ως καὶ Imνδαρος. quae quidem verba foedis erroribus commaculata aliis expurganda Iubens concedo. Videtur Iatere nomen σγω- κ . v. Utpp. Strabonis IX. p. 646. Stephani Byκ. voc. Tθυρα et v. ' Ἀβαι. .
Idem Argum. Aiacis: περὶ δε τῆς πλευσις, ο τε μυ-
Gellius Noct. Att. XX, Mira et Prope adeo ridi otita illiuersitas fabuliae apud Gr cos GPrehe itur svernumero Niobae insiorum. Nam Homerius Pueros puelMS-que eius bis senos dicit fiasse ; Eurinides fet Pinciarus Jhis septe s; Supho bis novenos; Baccisiades et Pines rus bis denos; quidam alii scriptores Irea fuisse solos ae M M. Liquet locum hunc esse deprauatum; sed quaxatione sit emendandus, nec quaesiui, nec adeo operactesse existimavi. Aelianus Var. Ηist. XII, 56. de eadem xo agens ait: 'Aλκμὰν δεκα φροι, Μίμνερμος εἴκοσι καἰ TLνδαρος. Lasum vero Hermionensem memorat bis seia plenos Niobes filios numerare. Pherecydia aliorumque auctorum sententias exhibet praeclarum scholium ad ' o Euri L Phoeniss. 162.
Tereu Tanus de corona militis c. 7. Hercules munepoptatiun capiae Praefert; nunc Ole friam; munc viram. nabes tragoeesiam Cerberi, habes Pindarum atqua in lima fium, qui et APOuinem memoras, interfecto De Mico accine, Muream induisεe, qua ευπlicem. σr Diuili od by Cooste
164쪽
goedia Cerberi, si recte scribitur, significar debet tragoediam aliquam, in qua Hercules en inseris Tediit, ut in ΑΙcestide Euripidis, oleaginea corona redimitus.
Se ius ad Virgil. Ge. I, 34. de Aristaeor nio, Etiam Sallusitas docet, Post laniatum a Canibus Actaeonem situm matris instinctu Thebas reliquis, et Ceam iust tam sentiis primo a uc hominibuS Macuam; post ea re licea cum Daedalo ad Sardiniam transitum fecit. misopinioni PINDARVs refragatur, qui eum ait de Cea Asiata in Arcadiam migrasse, ibique ineam Heins. Iegit Mittam coluisse. Nam apud Arcaaees Pro Aue -litur, quod primus ostenderit, qualiter ves taebeam rvamri. De Ariastaeo vide ipsum Pindarum Pyth. IX, 115. ibiq. Heyn. Magnam e rudem Iocorum molem congessit auctor Dissertationia de Aristaeo, Goettingae 1774. editae, qui saltem aliquam orationis latinae laudem ea opera meruisse videtur. CLXXXIX p. IoO. CXLI.)Idem ad Ge. I, 16. Pindarus Pana ex Penelope tium ilicit, Unde multi etc. ubi in Μto G. est: P α ndiarias ex Apoliane et Penelope in Lyco monea eae umscribie, qui a Lycone rege Arcaesiae Locus cemendant L eaeus) mons dictus. Narrationis varietatem explicat Bactra de M istac Comment. sur Ies Epitres d'ovide T. LPug. 1 4. Nescio an huc pertineat glossa, quam in E moLmeo Gudiano Μω reperi: Λυκω- Αυκαονος. ονομα κυ- ριον. υἱος ILνδαρου. Forte tamen respexit notum Homeri locum: ρα νυ μοί τι πίθοιο, Αυκαονος δε δαίφρον; CXC. p. 8Ο. LXXI. . Priscisnus de metris comicis P. 15. I. 27 sqq. Pi uarias, testa Heliodoro f. Hemd O , αντε ρεηγεν, hoc est, 'conuertis rhythun m lumbinum hoc modo: bullirso by Gorale
165쪽
in secundo iambo 'rrhichum secti iam et trochaeum eae quart m vo eum posuit. Idem r
Rio Missima in tertio trochaeum habes, et in quarto v-- deum. Idem:
νιγμα παρθένου ἐξ πρίων γνάθων.
λio similiter in q-rto loco το eum habet. Itaquae prelono sitim - Idem nelio rus Oste die, Pindarum etiam ινλσllabos in Ane Meraus Posuisse:
Λομων ἀκουοντες θεοδμήτων ' κελαδον.
ea in hoc iambo in Me tribrachyn Posuit, qui nec co satenatus eSSe Potest cum come eme, Fuime in Cons nuntem desinens. Alterum et quintum frugmentum equiadem non extrico; in quarto suspicor esse legendum ηεν
Οἰνοας. ScuN. Adscripsit Prisciani Iocum et de eo disputauit Hermanu. do Metris P. 96 sqq.
166쪽
Ad p. 1 o. m. Iure dubitat Schneiderus, an carmen Oliquod Pindari in Glaucum pugilem extiterit. Non Pindari, sed Simonidis carmen nobile fuit, quod alii in Glaucum, alii in Scopam, alii in alios scriptum esse Putarunt: v: Quinetil. Inst. Orat. XI, 2, 14. In Pindarum idem, quod Simon ditribuitur, perperam transfert Solin. c. I. P. 8. E. Ad p. I S. Versus Pindari sic ordinat Τyr hiit ad Strabon. P. XI' .
Nolauit Schneid. et P. 14. ad Schol. Aristoph. υκλεης δ' ἔβα, Brunckium ad .e. l. suspicari, a Pindaro scriptum fuisse deinceps :ζευγος υμιόνων ωνευ αρματυς. Ad p. 18. Idem notauit, Scolion simile ap. Plutarch. in Erotico p. 76 I. A. B.ὶ emendatum ab Hadriano Iunio Animaduorss. IV, 7. ω παιJες, Oῖ χαριτων τε καὶ Πατέρων τε ἐλαχετε ἐσθλῶν, φθονει Ta ονρας αγαθοῖσιν ὁ λιαν. συν irus Mi δριμ καὶ ὁ λυσμελης φως επὶ Xαλκιδεων θάλλει πο- λεσιν. Esse autem hanc Verierem Corini uam Molaenidum veIΜelanidein dictam, ap. Pausan. II, 2, ii 5. quo nomine illa et alibi templa habuit.) Ah Medea templum extructuan eSSO serebatur: v. Plutarch. de malisu. Herod. P. 87 I. I. Schol. Pind. Vol. III. L , Diuili od by Corale
167쪽
ADDENDA Pind. Ol. Xm, 32. Est hoc illud templum opulentum, quod
plures quam milIe ιεροδουλους aluit: v. Strabon. VIII. p. 581. Λ. Quod seminarum sacrarum nomen etiam alijs in tem- . plis occurrit: in Iuscriptionibus PasSin. , V. Charidier. no. CL CLVI. improprio de Pythia in templo Delphico ap. Schol. Eurip. Phoeu. 23Ο. - Αd p. Ω7. Παρθένια. ubi excitatur lvus Dionysii Halle. de Demosth. Ibi οτι μη τα Παρθίνεω καὶ εἴ τινα του- τοις οιιοια. ora μη emendatum firmat codex PBis. a Capperon merio collatus, qui reliqua sic legit: κω εἴ τινα τουτοις os οἱώς ώπαιτεῖ κατασκευας. διαφαινεται δέ τις ομοία καὶ τουτοις εὐγενεια σειινότης taρμυνιας, αρ χαῖον φυλυττουσα πύνον. p. 29. l. 23. Diuersa esse carmina Viderat quoquo Wvt- .lenbacti. ap. Larcher. Herodote Το. IV. P. 4o8. p. 45. med. ubi Canterus in Fragmentum ex Strabone in tulit vocem tar; ιzoκοις. Recto; ex codice dcbuit petitum esse a Cantcro. Nam et Cod. MOsqu. Strabonis ita exhibet: αλλαααλ ογενὴς s. Κοιογετης) ὁποτ' ωδίνεοι θ 00ις απιτοκοις ἐπε- βαινεν. Pro πρέuνων ii a legitur πρυροων. Possunt defendi πρυμνα χθονια. In Seqq. αν δ' επὶ κοανοις σχέθον πετραναδαμαντοπεδ λοι κίονες. Ita ατέσχεθον κίονες πέτραν ἐπὶ κρα-νοις, quod vix sanum; etsi το κρατον deSignare Potest το καρηνον. Non magis Praeserendum Τυκοις -. p. 51. V. ad Aristidis locum videndus Tho. Canter. Var. Leci. II, 22. p. 68. 69. ' χεῖτε ομφα vel, ut in Apollonio Dyseolo Iegitur, αχελω ouφα Rubnken. ad IIymn. iii Cer. 496. scribendum censet πειτω Duo alia exempla, quae ex Herodiano in Diatriba p. 95. numerantur in Fragmentis Pindari, tam corrupta sunt, Vt nihil intelligqs. p. 7o. In loeo Strabonis X. P. 719. nec Cod. MOsqu. vllam medelam suppeditat. rit in eo σχοινογονιας αοιδα, et
168쪽
p. 94. XXX. add. loc. Plutarchi Amator. p. 763. C. p. 99. ad fraginent. ex Plutarch. de frat. amore p. 483. κλυδι, , χαλα, spectat alter locus de Gloria Atlion. p. 349 C p. LII. LXI. Fragmenti huius ex Athenaei Excerpto vltimi duo versus leguntur quoque sine Pindari nomine U. E stath. ad Iliad. ω. P. I 367, 3O. p. 116. LXVIII. Ucpiraestionis locum exscripsit una cum Pindari fragmento Plotius de metris P. 2663. Putsch. p. II b. XC. ad Philostratuin: qui de Nili sontibus laudat Pindarum. Scripserat PomDrtus περὶ τυ,ν κέατα Πόνυαρον
Subiungam quoque aliquot Fragmeuta nuper ani
maduersa: Nescio an ad Pindarum reserendum sit, quod apud Didymum Alex. Iegitur de Trinit. dei lib. III. c. I. p. 32o. ed Bonon. Θεὸς ὁ τοι παντα τευχων καὶ χαριν αοιδα φυτευει. ita enim est legendum pro αοιδα φυμευει. carminis giaoque Suavitatem imperiit. Priora ὁ τα π&νrα τευχων conueuit cum Iaudatis e Clemente: Fragm. p. 129. lin. Vlt. P. 8O. 8 I. κουροτροφος ἐλπις etiam apud M. Chrysostomum adv. oppugnot. Vitas monast. lib. III, IO. T. I. Opp. p. 74. d. Monis. occurrit. λ p. 99. in versu ex Plutarcho μανίαι τε αλαχαί τε ορινοvε- νων Iegit μανια τε αλώλα τε TyrWhiti. ad Aristot. Poci. P. 172.
169쪽
16έ ADDENDA AD FRAGMENTA PINDARI.
κυλίσθη τιν. - ἐξεκυλισσε νινὴ ) Πίνδαρος 'Io θμιοπικαις' προς ν ωνειτε νεν ἐπὶ νίκαις. Illud ait imo teneri volsui, quoties a me in Nolis a IPindarum Fragmenta laudantur, numeros paginarum editionis prioris Sclincideri Esso intelligendos. Ex A endis. J
Quinctilianus X, Io9. de Cicerone: non enim Plu Miris, Ut ait Pindarus, Gquas colligit, seu Miνω gωgue
170쪽
I. Ist Lanioniecte, P. 7. . . . . iant. ed. P. LII. Ei,inici tuu in Diagoram Rhodium, P. 8. . . - ΣΠΙ. - - in GlauCum Carystium, P. Io. . . - 4IV. - - in Alexaudietini Amyntas, ibid. . ' - 5V. - - in Hierouem, P. II. . . . in TScolia: I. iu sacro Xenophoutis Coritathii, P. 18. . . ΙΙ. in ThPOnelium Teneditam Puerum, P. 22. - 14 III. ad Titias hultant, P. 25. . . . . - 16
Parthenia, P. 27 4. . - 18 Threni Ι- I. P. 5O-38. . . . . . . IV 25 HyΡOrchemata I-VI. p. 58-42. . . . . . a6-28
Prosodia tu Delum I. II. p. 45. 44 - 29 III. Delphis scriptum, P. 46. . ' . . . - SI
Prooemium iu Sacadam, p. 48 - ib. Idyautii: I. in Ailutio In, Ρ. 48. - . . . . . - SII. tu Proserpinam, ibid. . . . . - ib. III. tu Apolli ustui, p. 49. . . . . - 54 IV. iu Pana, P. 5O. . . . . . - ib. V-Xl. P. 5o-55 . . 55-37 Paeansis: Desi his scriptus L II. III. P. 54-56. . . - 58 IV - ΙΙΙ. p. 57. 58 4 42υισμα in Solis desectum, P. 59-65. . . . . sa - 44 Enc ia, P. 64. 44. 4SDithyrauibi Ι - X. P. 66-75. . . . . . 46-55Fragmenta, quae incerta Vocamus, quia incertum est, equo cariuino lactita sint, Ia. 76-16O. . . 5 112 Addeuda ad Fraganeuia Piudari, P. 16I-λ64. D Quod si Fragmenti in priore e lit. lecti aedom quaesiveris in nou* editione: sidendum est, e quo scriptore illud p titiam sit; tum in noua edit., quac ad Guctorum nomina aecuridum temporum, quibus Dixerunt, ordinoem digesta est, Scriptoris nomen quaerenaeum eat, Saltem ope Indicis, qui