장음표시 사용
181쪽
CXLI. cLXVII. . CXI. CCXXIV. . . CCAL. IX. . CCLVI. CLXII. .
. P. 48. I. . P. 95. NAVI. . . P57. IV.
182쪽
Sirlibo VI. p. 4 2. 416. A. VII. p. 494. C. 495. A
. a P. 69 V. 87. XIV. et p. i5 . CX. . . P. 87 NU.
186쪽
JVoti minus Ueynio, viro do studiis litterarum , si
quisquam nostra memoria, eXimie merito, quam mi- Itimet ipsi l1oc debebam, ut, quum iterum typis describeretur editio Pindari ea, in qua ille pro sua in me voluntato meas esse Partes quasdam voluerat, quae tum scripsi, recognoscerem, et, Si quid hodie minus place-Tet, mutarem atque corrigerem. Sed quum viderem,clisputationes illas, praesertim post Boeckhii diligentem operam, ita retractandas esse, Vt, etsi iam praeteriri multa possent, tamen alia, in quibus ab illo dissentirem, tanto diductius essent explananda, tantae hoc magnitudinis, tantique laboris opus fore intelligebam, ut non videretur, nisi in recensione uoua Pindari r cto collocari. Accedebat, quod eo ipso tempore Elementa doctrinao metricae edebam, in quibus si non omnia, at praecipua tamen, in quibus mihi disceden- diun a Boeckhio chi, indicata reperientur. Quare contrahendam duxi hanc Operam, ita Vt, Omissis, quilo illo in libro satis eXplicata viderentur, ea, quae olim ad Hoynium miseram, pro hodierna rei condition oco ecta darem: quoquo lectorum commoditati consu-
Ierctur, quae in epistola ad Heynium, quinto prioris editionis volumini addita, scripseram, adnotationibus ad ipsa Pindari carmina suis locis insererem. Primae
187쪽
atilem dissertationi, quae de ritetrici Pindari est, duas adieci dissertationes Acadeiuicas, quarum prior, qua est de dialecto Pindari, edita est anno C DIOCCC IX. altera, in qua de metrorum quorumdam mensura rhythmica dispulatur, a lino prodiit Crais CCCXV. Vtrumque ita, ut primo Editae sunt, sine ulla mulatione dare placuit, nisi quod paucas adii olationes adieci; et prioi omquid om eam Ob Caussam, ut lectores, quoniam saepe a BOEckhio ea dissertatio commemorata est, quid a moscriptum esset, ne lateret. Additi his duabus disse talionibus in margine sunt numeri paginarum primao editionis, quihus et ego in iis citandis et Boeckllius aliique ii,i sunt. Plaeterea multa in iis, quae ad D gmenta Pindari contuleram, mutaui: hic illic etiam alia quid iis, quae Schneiderus et Ueynius adnotarunt, tuis serui, sed ita ut haec additamenta uncis quadratis distinguorem. Indices aliquot vocabulis auΣi, citationes
que addidi Monmillas Eustathii.
188쪽
Nisi metricarum commentationum subtilitatem non ita Seposueram, ut numquam ad eam rediturus essem, non sperabam tamen fore, uti tam breui ad hanc rem Teco-Iendam atque integrandam excitarer. Nam quum hoc genus studiorum non modo operosistimum esse, Sed saepe etiam taedio abundare sensissem, non aliter in eo. elaborare constitueram, nisi ut metri restituendi molestias criticae artis atque interpretationis iucunditate 1enirem. 'Mutatum tamen hoc repente fuit consilium,
quum litterae a Chr. G. Heynio mihi allatae sunt, plenae humanitatis ac beneuolentiae, quibus ille gratum sibi fore significabat, si nouae editioni Pindari, quam ipse pararet, disputationem de eius poetae metris adiicerein. Quam rem etsi plenam dissicuItatis ot molestiae esse Prae uidebam, tamen, quominus eam in me recipere dubitarem , tum ipsa viri celeberrimi honorifica de moeNistimatio, tum excolendae etiam perficiendaeque artis metricae haud leuis cupiditas essecit. Nam quum in
omni scientiae genere diuturno usu atque assidua erie citatione alia clarius intelligi, alia confirmari, alia r seni, tum noua quoque acCedere neces3e sit, nolebam hanc mihi opportunitatem eripi, qua, quae olim de metris scripsissem, crescente eXemplorum copia experien tiaeque tractatione aut corrigi, aut nouis incrementi
189쪽
G. HER MANNI augeri posse viderentur. Itaque quo tutius in omni
hoc negotio versarer, principio Pindarum celeri et subita. xia lectione perlegi, ut intelligerem, utrum certis quibusdam metris maxime uteretur, an nulla Iege, qui ubique apti viderentur, numeros fingeret. Id quum age-Tem, Uehemeriter miratus sum, nullum in toto Pindaro Carmen reperiri, Cuius perspecta a criticis numerorum
ratio esset. Quod quo facilius tamen fieri poterat in Pindaro, qui et integrior multo tragicis atque Aristophane ad nostra tempora permansisset, et propter anti- strophicorum crebrius iteratoriam commoditatem apertio- . Tes numerorum iuncturas haberet: eo certius, licet conii. cere, quantae sint iis superandae dissicultates, qui illorum poetarum, quos dixi, numeros emendare Student. Neisque vero pauci in ipso Pindaro Ioci sunt, in quibus
dubium videatur, quo genere metri usus sit. Quare adumbrata cuiusque carminis forma, quam deinde, comparatis inter se aliis similibus numeris, notataque consuetudine Pindari, corrigerem et conformarem, singula Pindari metra descripsi, e quorum comparatione Cognoui, id quod ante suspicatus eram, non admodum multa me. tra, quae certam ac stabilem formam haberent, in Pindaro inueniri, in iisque esse quaedam, quae alibi nusquam animaduertissein; caetera omnia eum ad suum sensum, nullaque obseruata Vsus Constantia effrixisse.
Itaquμ saepius repetita lectione operam dedi, ut Mindari numeros restituerem, quod quoad fieri possit, infra dicetur, simulque ea, quae contra metrum vel in libris scripta essent, vel a criticis male illata, indicarem atque corrigerem. Nam qui hactenus Pindari numeros emendare conati sunt, ii non solum multa praeterierunt, Sed plurima etiam temere nouarunt. Quorum primus Erasinus Schmidius, qui maiorem a diligentia quam ab ingerito coimnendationem habet, non est ausus deserere auctoritatem schoItastae metrici, homiuis prorsus indO
190쪽
cti. Pauwius autem, homo veterum metricorum erro.
xibus plane imbutus, suam ipsius imperitiam adiunxit. dlee deinde fuit, qui de metris Pindari disputaret, donec Io. Aloys. Minga rellus, Italus, mutanda vel suum distria butione nouam emendandi metri viam aperuit. Huiustum coniecturas de Pindari odis, Bononiae a. 1772. ediatas, tum έlias ineditas emendationes, quas IIeynius nobis miserat, diligenter consuluimus, in quibus Minga-xellus, etsi saepius Veram metrorum rationem RS SEquu tus est, tamen, quoniam nesciebat, quae caussae essent distribuendorum versuum , ingentem numerum vitiorum
De ani an aduertit quidem; a Ita autem dum tollere voluit, Nouis auriit erroribus. Nec tamen sua laude dcfraudandus est vir modestissimus, qui quum in illo genere caeteros vicerit, tum nillil errauerit, nisi quod idem caeteri omne& errarunt. Longius, quam Minga rellus, processitIO. Henr. Vossius, qui in versione libri BIachwelliani de vita et scriptis Homeri pag. 18h. Scholiastae metrici commenta pIane repudianda existimauit: quamquam ipse in versibus Pindari, quos ibi assert, non est veros numeros assequutus. Nec qui deinde in commentati nibus Academiae inscriptionum Parisiensis T. metra Pindari se correcturum professus est, Va uvilli erS,maguam eXSpectationem concitauit. Qui quae in boo genere specimitia edidit, in iis uti quaedam vera, ita Plurima quum in metro tum in prosodia quoque faIsis
Nimirum ubi noua planeque ad arbitrium poetarum composita metra indaganda sunt, certa quadam via et xatione utare neCesse est, qua, ubi incipiant versus, Vbi siniant, cognoscas. In hac enim re marii me Peccatum in melicis carminibus inuetiimus: quam si quis probe Cognitam habet, de caeteris non est quod magnopere Iaboret. Descripto enim versuum ambitu, caetera eX itS, quae cuiusque numeri propitae leges sunt, facile per Disiliam by Corale